Εδώ είχαμε οικονομολόγους ουσιαστικά αγράμματους περί των οικονομικών, πχ Ανδρέας, περίμενες από τον απλό κόσμο να ξέρει?

Ο Ανδρέας εθεωρείτο σημαντικός και σοβαρός οικονομολόγος της εποχής του. Με σοβαρά συγγράματα και συνεργασίες στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου. Είναι αστείο άνθρωποι που δεν ξέρουν τίποτα από οικονομία να κρίνουν το επιστημονικό έργο ενός αναγνωρισμένου οικονομολόγου.

Είναι δείγμα της κατάντιας μας.

Το πρόβλημα που δεν κατάφερε να επιλύσει σε ικανοποιητικό βαθμό ήταν η παραγωγικότητα της οικονομίας μας που ήταν υποδεέστερη αυτής των ευρωπαικων. Σας το έχω αναφέρει ίσα με χίλιες φορές. Είναι εμφανές μέσα από τα ιστορικά στοιχεία ότι μετά την δεύτερη πετρελαϊκή κριση η παραγωγικότητα της χώρας ξεκίνησε να πέφτει αισθητά. Ο πληθωρισμός που ξεκίνησε από τα μέσα του 70 δεν μπορούσε να τεθεί ευκολα υπό έλεγχο όταν τα εμπορικά συνορα ανοιξαν και το εισόδημα των εργαζομενων μετουσιώνονταν σε παθητικό εμπορικό ισοζύγιο, ο μόνος τρόπος ν διατηρηθεί η οικονομία ήταν μέσω δανεισμού είτε ιδιωτικού είτε δημοσίου είτε συνδυασμός των δυο, είτε να προκληθεί ένα είδος πτώχευσης και έξοδος από την κοινή αγορά.

Αυτά ηταν γνωστά σε όλους τους ειδικούς της εποχής. Αλλά οι προσωπικές συμφωνίες του εθνάρχη με τους ηγέτες των χωρών της Ευρώπης υπαγόρευαν πως έπρεπε να μπούμε παση θυσία διότι η χωρα αντιμετώπιζε εξωτερικούς αλλά και εσωτερικούς κινδύνους και με κάποιον τρόπο (απροσδιόριστο) ίσως τα καταφέρναμε να παραμείνουμε ανταγωνιστικοί.

Έπειτα έκανε και αυτός λάθη για προεκλογικούς λόγους, ο Ανδρέας, όπως παροχές που δεν αντιστοιχούσαν με την παραγωγικότητα της οικονομίας. Αλλά το βασικό πρόβλημα ήταν το momentum της εισόδου στν κοινή αγορά. Οι ευρωπαϊκή επιτροπή έβγαζε ανακοινώσεις πως η οικονομία μας ήταν ανέτοιμη αλλά εμείς παρόλα αυτά μπήκαμε και ξεκίνησε όλος αυτός ο αγώνας στο να διατηρηθεί η οικονομία σε ένα επίπεδο.

Ναι μωρέ, ο τιτάνας οικονομολόγος έκανε μερικά λαθάκια…μας δουλεύεις, έτσι? Αυτός δεν ήξερε από που κλάνει το μπαρμπούνι, οικονομικά θα ήξερε? Μόνο στο ζεϊμπέκικο κάτι έκανε.

Το λάθος ήταν η πρώιμη είσοδος στην κοινή αγορά. Ούτε οι ευρωπαίοι το ήθελαν ούτε εμείς.

Ναι, αυτό έφταιγε και όχι η ισοπέδωση των πάντων προκειμένου να βγαίνει για χρόνια….κάτι φαγωμένα πακέτα Ντελόρ, έτσι για να φύγει η ντε-λόρδα δεν ξεχνιούνται. Είσαι μικρός και δεν θυμάσαι τον Κατσιφάρα που πήγε στο υπουργικό συμβούλιο με γούνα, ούτε τον δντη της Ολυμπιακής που «έκανε ένα δωράκι 500 μύρια στον εαυτό του, δεν σκότωσε κιόλας» όπως είπε αυτολεξεί ο πανμέγιστος οικονομολόγος. Το 1985 γιατί έγιναν πρόωρες εκλογές μόλις 4 μήνες πριν την ολοκλήρωση της θητείας? Θα σε βοηθήσω, δεν είχε να πληρώσει μισθούς, τα συναλλαγματικά αποθεματικά ήταν κάτι εκατομμύρια δολάρια αντί για δις…και άρχισαν οι υποτιμήσεις μετά….μιλάμε για φοβερό Οικονομολόγο….

Αυτά που περιγράφεις είναι η διαχείρηση. Εκεί οντως έπασχε και λόγω ηλικίας και λόγω συντεχνιών. Δεν μπορούσε να ελέγξει το καράβι αποτελεσματικά. Το ότι υπήρχαν γραφικές προσωπικότητες οπως υπήρχαν και υπάρχουν και σήμερα αλλα κανεις δεν τις αναφέρει, ισχύει.

Η υποτίμηση είναι εργαλείο για τη βελτίωση της παραγωγικότητας και της εξωστρέφειας. Βοήθησε την πρώτη περίοδο αλλά αμέσως μετά η ενδογενής αδυναμία της οικονομίας απορρόφησε τα οποια οφέλη.

Τα πακέτα Ντελόρ δόθηκαν προς το τελος της θητείας ως μια έμμεση παραδοχή της Ευρώπης πως η οικονομία της Ελλάδας δεν μπορεί να αντέξει και πρέπει να δημιουργηθεί μέσω κοινοτικών προγραμμάτων μια αναδιανομή εισοδήματος μεταξύ βορρά και νότου.

Τα ίδια πακέτα πήραν και η Ισπανία και η Πορτογαλία ως αδύναμες οικονομίες που δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν.

Και σήμερα τα διαφορα πακέτα αυτον τον σκοπό έχουν. Μια αναδιανομή του πλούτου μεταξύ βορρά και νότου.

Για παράδειγμα το Εξοικονομώ είναι ένα πρόγραμμα που μεταφέρει πλούτο από την Ευρώπη στις τσέπες των εργαζόμενων που φουσκωτών τις τιμές των υπηρεσιών τους και των προϊόντων τους σχετικά με την πράσινη μετάβαση. Έβλεπες υδραυλικό να κοστολογεί μια χ τιμη και μέσω του Εξοικονομώ μια πολλαπλάσια

Μπορεί να είμαι μικρός αλλά αυτά που ξέρω είναι από διαβάσματα των επισήμων ιστορικών στοιχείων. Αυτά που λέτε εσείς είναι από φήμες και δημοσιεύματα της εποχής με σκοπό να πουλήσουν φύλα, κάποια ισχύουν κάποια είναι βλακείες.

Και τι σημαίνει ότι ήταν απλά διαχείριση? Να του δώσουμε άφεση αμαρτιών? Μήπως και συγχαρητήρια για τα κατορθώματα του? Ένας άχρηστος μονόφθαλμος που βασίλεψε στους τυφλούς ήταν και τίποτα περισσότερο.

Καλά δεν διαλύθηκε η χωρα. Ούτε έχασε το 25% του ΑΕΠ της λόγω του Ανδρέα. Ο Ανδρέας αύξησε οριακά το ΑΕΠ που παρέλαβε. Στα μνημόνια δεν μπήκαμε λόγω του Ανδρέα. Το ότι ίσως δεν αποκτήσαμε καλή κι ανταγωνιστική παραγωγικότητα λόγω εκλογικών αναμετρήσεων και προεκλογικων παροχών, οκ ναι το δέχομαι βάση στοιχείων. Αλλά στα μνημόνια και στην καταστροφή της χώρας μπήκαμε λόγω του υπέρμετρου δανεισμού μας στα μέσα του 2000.

Ξέσπασε διεθνής κρίση και η απόσυρση κεφαλαίων από την Ευρώπη προκάλεσε σεισμό σε εμάς λόγω τεράστιου ελλείμματος διοίκησης και χρέους. Μας θεωρούσαν απατεώνες στην Ευρώπη και έτσι όπως είναι και προτεστάντες με μια κουλτούρα τιμωρητική επιζητούσαν την τιμωρία μας για παραδειγματισμό και καθησύχαση των αγορών.

@lap said in ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ #2:

Καλά δεν διαλύθηκε η χωρα. Ούτε έχασε το 25% του ΑΕΠ της λόγω του Ανδρέα. Ο Ανδρέας αύξησε οριακά το ΑΕΠ που παρέλαβε. Στα μνημόνια δεν μπήκαμε λόγω του Ανδρέα. Το ότι ίσως δεν αποκτήσαμε καλή κι ανταγωνιστική παραγωγικότητα λόγω εκλογικών αναμετρήσεων και προεκλογικων παροχών, οκ ναι το δέχομαι βάση στοιχείων. Αλλά στα μνημόνια και στην καταστροφή της χώρας μπήκαμε λόγω του υπέρμετρου δανεισμού μας στα μέσα του 2000.

Ξέσπασε διεθνής κρίση και η απόσυρση κεφαλαίων από την Ευρώπη προκάλεσε σεισμό σε εμάς λόγω τεράστιου ελλείμματος διοίκησης και χρέους. Μας θεωρούσαν απατεώνες στην Ευρώπη και έτσι όπως είναι και προτεστάντες με μια κουλτούρα τιμωρητική επιζητούσαν την τιμωρία μας για παραδειγματισμό και καθησύχαση των αγορών.

Δεν μπήκαμε στα μνημόνια εξαιτίας του, απλά έκανε μια καλή αρχή. Με τόσες εισροές πακτωλών χρημάτων και από την πολύ ρεμούλα ίσα που κατάφερε να αυξήσει το ΑΕΠ,έτσι? Μιλάμε για Οικονομολόγο ανάξιο να διαχειριστεί περίπτερο, όχι χώρα. Δικαίως μας θεωρούσαν απατεώνες με τόσα λεφτά που τους φάγαμε, όλα έγιναν επιδοτήσεις για Καγιέν κλπ…και ο περιούσιος λαός σκεφτόταν μόνο το ότι φάμε,ότι πιούμε και ότι αρπάξει ο κώλος μας. Ε, κάποια στιγμή ήρθε και ο λογαριασμός.

Την τριετία 2007-2009 η οικονομία εκτροχιάστηκε ολοσχερώς: το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ εκτοξεύθηκε από το 93% στο 126%. Το πρωτογενές έλλειμμα για τα έτη 2008 & 2009 πλησίασε το 5,4% και το 10,2% αντίστοιχα. Το έλλειμμα του 2009 αποτελεί την μεγαλύτερη δημοσιονομική τρύπα στην μεταπολιτευτική ιστορία της Ελλάδας. Ως μέτρο σύγκρισης σημειώνω ότι την δεκαετία 1981-1990 όπου το δημόσιο χρέος διογκώθηκε κατά 44 ποσοστιαίες μονάδες φτάνοντας στο 73% του ΑΕΠ και ο μέσος ρυθμός ανάπτυξης ήταν ιδιαίτερα χαμηλός (κάτι το οποίο επιβαρύνει τα δημοσιονομικά), το ετήσιο πρωτογενές έλλειμμα ήταν κατά μέσο όρο κοντά στο 4,3% του ΑΕΠ.

Όπως τεκμηριώνεται στον παρακάτω πίνακα (Μεταβολή 2009-2006), ο μεγαλύτερος παράγοντας αποσταθεροποίησης του κρατικού ισοζυγίου ήταν η ραγδαία αύξηση των λειτουργικών δημοσίων δαπανών κατά 7,8 ποσοστιαίες μονάδες (π.μ.). Ακολουθεί –με μεγάλη διαφορά– η αύξηση των δαπανών για την εξυπηρέτηση του χρέους καθώς και για δημόσιες επενδύσεις, κατά 0,6 π.μ. και οι δύο. Η μείωση των φορολογικών εσόδων είχε αναλογικά πολύ μικρή συμβολή στην αποσταθεροποίηση.

Ασφαλώς ρόλο στην αύξηση του δημοσιονομικού ελλείμματος έπαιξε και η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση. Όμως αυτή επηρέασε την Ελλάδα κυρίως το 2009, όπου η ανεργία αυξήθηκε κατά 1.8 π.μ. σε σχέση με το προηγούμενο έτος και τα κοινωνικά επιδόματα ως προς το ΑΕΠ κατά 1.9 π.μ.

Αναμφίβολα λοιπόν αυτό που χαρακτηρίζει την περίοδο της αποσταθεροποίησης δεν είναι μόνο η παγκόσμια κρίση, αλλά η διόγκωση του κόστους λειτουργίας του κράτους και του δημοσιονομικού ελλείμματος ακόμα και σε φάσεις όπου η οικονομία είχε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και το ποσοστό ανεργίας ήταν σε πτωτική τάση, όπως την διετία 2007-2008.

https://www.capital.gr/me-apopsi/3110978/2006-2015-mia-dekaetia-dimosionomikon-strebloseon/

Εν τέλη το δημοσιονομικό μας έλλειμα μας με παρέμβαση της Eurostat και αναγνώριση ελλειμμάτων των ΔΕΚΟ έφτασε το 15%!!!

Απόσπασμα από τον λόγο που ξεκίνησε η κατρακύλα μας.

Κανεις δεν μιλά για αυτό όμως. Ούτε εδώ στο forum ούτε στην κοινωνία.

Όλοι ωσάν παπαγαλάκια που εξυπηρετούν συμφέροντα κρύβουν την αλήθεια.

@kkostask said in ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ #2:

@lap said in ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ #2:

Καλά δεν διαλύθηκε η χωρα. Ούτε έχασε το 25% του ΑΕΠ της λόγω του Ανδρέα. Ο Ανδρέας αύξησε οριακά το ΑΕΠ που παρέλαβε. Στα μνημόνια δεν μπήκαμε λόγω του Ανδρέα. Το ότι ίσως δεν αποκτήσαμε καλή κι ανταγωνιστική παραγωγικότητα λόγω εκλογικών αναμετρήσεων και προεκλογικων παροχών, οκ ναι το δέχομαι βάση στοιχείων. Αλλά στα μνημόνια και στην καταστροφή της χώρας μπήκαμε λόγω του υπέρμετρου δανεισμού μας στα μέσα του 2000.

Ξέσπασε διεθνής κρίση και η απόσυρση κεφαλαίων από την Ευρώπη προκάλεσε σεισμό σε εμάς λόγω τεράστιου ελλείμματος διοίκησης και χρέους. Μας θεωρούσαν απατεώνες στην Ευρώπη και έτσι όπως είναι και προτεστάντες με μια κουλτούρα τιμωρητική επιζητούσαν την τιμωρία μας για παραδειγματισμό και καθησύχαση των αγορών.

Δεν μπήκαμε στα μνημόνια εξαιτίας του, απλά έκανε μια καλή αρχή. Με τόσες εισροές πακτωλών χρημάτων και από την πολύ ρεμούλα ίσα που κατάφερε να αυξήσει το ΑΕΠ,έτσι?

Το ΑΕΠ αυξήθηκε οριακά από όταν παρέλαβε με όταν παρέδωσε (ήταν δηλαδή μια στάσιμη περίοδος για τη χωρα) αλλά όπως ειπαμε βασικοί παράγοντες ήταν η αποβιομηχανοποίηση, η χαμηλή παραγωγικότητα της οικονομίας, η εισοδος σε προϊόντα εισαγωγής απο τη Ευρώπη σε πολύ χαμηλή τιμή που πλημμύρισαν την ελληνική αγορά καταστρέφοντας την δίκη μας και ναι οντως και λόγω των παροχών που ξέφυγαν μετά από ένα σημείο. Το ίδιο συμβαίνει σήμερα στη Ευρώπη αλλά αυτή τρέχει να βάλει δασμούς και να προστατέψει την εγχώρια/ κοινοτική αγορα και βιομηχανία. Εμείς τότε δεν μπορούσαμε να κάνουμε το ίδιο,

Μιλάμε για Οικονομολόγο ανάξιο να διαχειριστεί περίπτερο, όχι χώρα. Δικαίως μας θεωρούσαν απατεώνες με τόσα λεφτά που τους φάγαμε, όλα έγιναν επιδοτήσεις για Καγιέν κλπ…και ο περιούσιος λαός σκεφτόταν μόνο το ότι φάμε,ότι πιούμε και ότι αρπάξει ο κώλος μας. Ε, κάποια στιγμή ήρθε και ο λογαριασμός.

Τα λεφτά που μας έδωσαν ένα μέρος μας τα έδωσαν για να τα φάμε. Δεν ισχύει ότι μας τα έδωσαν όλα για έργα. Είναι μια μπούρδα αυτό. Αυτά που έπρεπε να τα κανουμε έργα, οντως τα κάναμε έργα αλλά με φουσκωμένους λογαριασμούς και υπερτιμολογήσεις. Και αυτοί τα ίδια έκαναν στις χώρες τους....μη νομίζεις πως είναι αγιοι. Δεν είναι χθεσινοί ξέρανε πολλοί καλά τι γινόταν. Τους ενδιέφεραν όπως λες να αγοραζουμε τα προϊόντα τους

@spi_duster said in ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ #2:

Θυμίζω πως ακόμη και ο εμφύλιος αφορά ματσάκια που παίχτηκαν όταν οι 99 στους 100 αυτού του φόρουμ ήταν αγέννητοι. Οποίοι επιμένουν στην πολιτική συζήτηση να βάζουν χρωστικές εμφυλίου είναι οι πλέον ανέτοιμοι να βοηθήσουν παραγωγικά τα πολιτικά θέματα.

Κάθεται ο Κρουζερ και μας αναλύει διεξοδικά και μακροσκελώς το σκεπτικό του περί ναζί και κομμουνιστώνε στη κατοχή, κι έρχεσαι εσύ και τα ακυρώνεις όλα με 3 κουβέντες...

Μπα απλά λέει ότι βαρέθηκε να διαβάζει προκλήσεις, που προκαλούν απαντήσεις ανάλογες....

@lap said in ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ #2:

@kkostask said in ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ #2:

@lap said in ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ #2:

Καλά δεν διαλύθηκε η χωρα. Ούτε έχασε το 25% του ΑΕΠ της λόγω του Ανδρέα. Ο Ανδρέας αύξησε οριακά το ΑΕΠ που παρέλαβε. Στα μνημόνια δεν μπήκαμε λόγω του Ανδρέα. Το ότι ίσως δεν αποκτήσαμε καλή κι ανταγωνιστική παραγωγικότητα λόγω εκλογικών αναμετρήσεων και προεκλογικων παροχών, οκ ναι το δέχομαι βάση στοιχείων. Αλλά στα μνημόνια και στην καταστροφή της χώρας μπήκαμε λόγω του υπέρμετρου δανεισμού μας στα μέσα του 2000.

Ξέσπασε διεθνής κρίση και η απόσυρση κεφαλαίων από την Ευρώπη προκάλεσε σεισμό σε εμάς λόγω τεράστιου ελλείμματος διοίκησης και χρέους. Μας θεωρούσαν απατεώνες στην Ευρώπη και έτσι όπως είναι και προτεστάντες με μια κουλτούρα τιμωρητική επιζητούσαν την τιμωρία μας για παραδειγματισμό και καθησύχαση των αγορών.

Δεν μπήκαμε στα μνημόνια εξαιτίας του, απλά έκανε μια καλή αρχή. Με τόσες εισροές πακτωλών χρημάτων και από την πολύ ρεμούλα ίσα που κατάφερε να αυξήσει το ΑΕΠ,έτσι?

Το ΑΕΠ αυξήθηκε οριακά από όταν παρέλαβε με όταν παρέδωσε (ήταν δηλαδή μια στάσιμη περίοδος για τη χωρα) αλλά όπως ειπαμε βασικοί παράγοντες ήταν η αποβιομηχανοποίηση, η χαμηλή παραγωγικότητα της οικονομίας, η εισοδος σε προϊόντα εισαγωγής απο τη Ευρώπη σε πολύ χαμηλή τιμή που πλημμύρισαν την ελληνική αγορά καταστρέφοντας την δίκη μας και ναι οντως και λόγω των παροχών που ξέφυγαν μετά από ένα σημείο. Το ίδιο συμβαίνει σήμερα στη Ευρώπη αλλά αυτή τρέχει να βάλει δασμούς και να προστατέψει την εγχώρια/ κοινοτική αγορα και βιομηχανία. Εμείς τότε δεν μπορούσαμε να κάνουμε το ίδιο,

Μιλάμε για Οικονομολόγο ανάξιο να διαχειριστεί περίπτερο, όχι χώρα. Δικαίως μας θεωρούσαν απατεώνες με τόσα λεφτά που τους φάγαμε, όλα έγιναν επιδοτήσεις για Καγιέν κλπ…και ο περιούσιος λαός σκεφτόταν μόνο το ότι φάμε,ότι πιούμε και ότι αρπάξει ο κώλος μας. Ε, κάποια στιγμή ήρθε και ο λογαριασμός.

Τα λεφτά που μας έδωσαν ένα μέρος μας τα έδωσαν για να τα φάμε. Δεν ισχύει ότι μας τα έδωσαν όλα για έργα. Είναι μια μπούρδα αυτό. Αυτά που έπρεπε να τα κανουμε έργα, οντως τα κάναμε έργα αλλά με φουσκωμένους λογαριασμούς και υπερτιμολογήσεις. Και αυτοί τα ίδια έκαναν στις χώρες τους....μη νομίζεις πως είναι αγιοι. Δεν είναι χθεσινοί ξέρανε πολλοί καλά τι γινόταν. Τους ενδιέφεραν όπως λες να αγοραζουμε τα προϊόντα τους

Δεν είναι μόνο οι υπερτιμολογήσεις αλλά και η ρεμούλα…το 1990 αν θυμάμαι καλά ήρθαν κάποιοι τεχνοκράτες να δούνε τα 1200 χλμ αυτοκινητοδρόμων που έπρεπε να έχουν φτιαχτεί σύμφωνα με τις εκταμιεύσεις που είχαν γίνει….εμείς τους πήγαμε μέχρι τη Χαλκίδα, μόνο αυτό είχαμε φτιάξει….τα υπόλοιπα μοιράστηκαν στα κομματόσκυλα. Από τότε αποφάσισαν πρώτα να ολοκληρώνουμε ένα έργο και να μας δίνουν τα λεφτά μετά αφού κάνουν επιθεώρηση.

@lap said in ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ #2:

Τα ίδια πακέτα πήραν και η Ισπανία και η Πορτογαλία ως αδύναμες οικονομίες που δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν.

Aκριβώς.
Ισπανία,Πορτογαλία μπήκαν στην Ε.Ο.Κ. 5 χρόνια μετά από εμάς το ίδιο ή και περισσότερο αδύναμες (ειδικά Πορτογαλία) και κατάφεραν να μας ξεπεράσουν, γιατί αξιοποίησαν πολύ καλύτερα και αποδοτικότερα τα πακέτα και τις χρηματοδοτήσεις σε σχέση μ'ένα κράτος που από τον πρωθυπουργό του έως τον τελευταίο κάτοικο του το κύριο μότο του ήταν "ότι φάμε,ότι πιούμε κι ότι αρπάξει ο κ@λος μας"..
Σα να είσαι σε πίστα, να σου έχουν δώσει ίδιο αμάξι να ξεκινάς με 5 λεπτά πλεονέκτημα και μετά από δέκα γύρους να σου ρίχνει γύρο ο 2ος κι ο 3ος,γιατί εσύ είσαι οδηγός κουλομαρίας...

https://www.tanea.gr/2024/04/15/economy/h-portogalia-crden-anikei-pia-stous-pigs-online/

Του Γιώργου Σαλπιγγίδη,

Το 1974, η πολιτική ιστορία του τόπου αλλάζει σελίδα με την επαναφορά της Δημοκρατίας, ύστερα από επτά έτη δικτατορικής διακυβέρνησης. Σταδιακά αρχίζουν να επανέρχονται οι δημοκρατικοί θεσμοί, ενώ η Ελλάδα κάνει αργά αλλά σταθερά βήματα για την ένταξή της στην τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (Ε.Ο.Κ.), με τις διεργασίες να ολοκληρώνονται την 1η Ιανουαρίου 1981. Η τότε αξιωματική αντιπολίτευση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. φαινόταν, αρχικά, αντίθετη με την είσοδο της Ελλάδας στην Κοινότητα, αναφέροντας χαρακτηριστικά πως θα προβεί σε δημοψήφισμα προκειμένου να αποφασίσουν οι πολίτες για την παραμονή ή όχι της χώρας στους ευρωπαϊκούς κόλπους. Τελικά, οι εκλογές πραγματοποιούνται στις 18 Οκτωβρίου 1981 και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αναδεικνύεται πρώτο κόμμα με ποσοστό 48,1% επί των ψήφων, κάτι που μεταφραζόταν σε 172 έδρες στη Βουλή. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, όντας πλέον πρωθυπουργός, επαναλαμβάνει τη θέση του κόμματος –που είχε διατυπωθεί ήδη από το ιδρυτικό συνέδριο της 3ης Σεπτεμβρίου 1974– ότι η χώρα όφειλε να απαλλαγεί από τις έξωθεν παρεμβάσεις και να λαμβάνει μόνη της τις αποφάσεις για την πορεία της.

Όλα είναι έτοιμα πια για να αρχίσει η διακυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Τα δύο κύρια Υπουργεία, που μας ενδιαφέρουν εδώ, το Εθνικής Οικονομίας και το Γεωργίας, αναλαμβάνουν οι Μανόλης Δρεττάκης (για οκτώ μήνες) και ο Κώστας Σημίτης αντίστοιχα. Τον μεν πρώτο πλαισίωναν, ως στενοί του συνεργάτες, δύο γραμματείς και δυο σύμβουλοι, που διετέλεσαν ερευνητές στο Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών, και, φυσικά, ένας Γενικός Γραμματέας. Ο δε δεύτερος διέθεσε τη θέση του Γενικού Γραμματέα στον Χρήστο Παπαθανασίου και για σύμβουλούς του επέλεξε τον Δημήτρη Δαμιανό (που ήταν γνώστης των θεμάτων που αφορούσαν την Ε.Ο.Κ.) και τον Δημήτρη Παπούλια (που θα διαχειριζόταν τις κοινοτικές επιδοτήσεις). Στην ομάδα αυτή ήταν, επίσης, οι Δημήτρης Χριστοδούλου, Νίκος Γιακουμέλος και Γιάννης Νικολόπουλος. Μέσα από τα δύο αυτά Υπουργεία θα περνούσαν κρίσιμα ζητήματα που θα αφορούσαν τη σχέση μας με την Ευρώπη και την ευρύτερη πολιτική που θα ακολουθούσε η χώρα. Η έμφαση στο Υπουργείο Γεωργίας έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς προεκλογικά το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε προβάλει την ανάγκη ανάπτυξης του πρωτογενούς χώρου παραγωγής, με την ενδυνάμωση των συνεταιρισμών, την αύξηση των δαπανών για επενδύσεις, την εξισορρόπηση των τιμών για τους αγρότες κ.α.

Εκτός από τα δύο αυτά Υπουργεία, όλα τα κυβερνητικά όργανα και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός έψαχναν να βρουν μια νέα φόρμουλα, για να δημιουργηθεί ένα νέο καθεστώτος για τις σχέσεις Ελλάδας-Ε.Ο.Κ. Έτσι, μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα μετά από το εκλογικό αποτέλεσμα είχε καταρτιστεί από την κυβέρνηση ένα σχέδιο, το αποκαλούμενο «Μνημόνιο», για την πορεία της χώρας μέσα στην κοινότητα. Το εν λόγω σχέδιο εστάλη τον Φεβρουάριο του ΄82 στους εταίρους, ενώ η κυβέρνηση δεν είχε αποκλείσει το ενδεχόμενο της εξόδου της χώρας από την οικογένεια της Ε.Ο.Κ. Κεντρικό θέμα της Ελλάδας ήταν η κοινή αγορά, διότι δημιουργούσε αρνητικά αποτελέσματα στις χώρες, που δεν ήταν στο κέντρο της Ευρώπης. Μέσα από το Μνημόνιο, λοιπόν, η χώρα μας διεκδικούσε δύο καίριας σημασίας ζητήματα. Το πρώτο σχετιζόταν με την εξαίρεση από τους κανόνες της «κοινής αγοράς» για ένα εύλογο χρονικό διάστημα και το δεύτερο αφορούσε την αύξηση της οικονομικής βοήθειας. Τα αιτήματα αυτά στόχο είχαν, από τη μια, την ενίσχυση των επιχειρήσεων και, από την άλλη, θα στήριζαν την οικονομία από τα αρνητικά του ελεύθερου εξωτερικού εμπορίου.

Η απάντηση της Κοινότητας προς τη χώρα μας ήταν επί της ουσίας μια υπενθύμιση των κοινοτικών κανόνων. Αναφερόταν, δηλαδή, στο Πρωτόκολλο 7 της Πράξης Προσχώρησης του 1979, που αφορούσε την οικονομική ενίσχυση, αλλά και στα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα (Μ.Ο.Π.), που άρχιζαν να παίρνουν ζωή τότε. Οι εταίροι, όμως, δεν περιορίστηκαν μόνο στην απαντητική επιστολή, άλλα εστάλησαν στη χώρα ειδικά στελέχη, με σκοπό την ενημέρωση των αρμοδίων για τις δυνατότητες χρηματοδότησης και εξειδίκευσης ορισμένων μέτρων, δίχως να καταπατώνται οι κανόνες. Ιδιαίτερη σημασία είχε, επίσης, και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το οποίο συγκλήθηκε στη Στουτγάρδη, κατά τις 17-19 Ιουνίου 1983, οπότε και διερευνήθηκαν περαιτέρω οι ελληνικές διεκδικήσεις. Δυστυχώς, όμως, δεν πραγματοποιήθηκαν οι απαιτήσεις που αφορούσαν την επανεξέταση των όρων της ένταξης, ωστόσο, διαπιστώθηκε η αδυναμία της χώρας απέναντι στην υλοποίηση των ενταξιακών προϋποθέσεων και, έτσι, λήφθηκαν ειδικά μέτρα. Σύμφωνα με υπολογισμούς, την περίοδο 1981-1989 εισέρευσαν στην Ελλάδα ποσά που άγγιζαν το όριο του 3% του Α.Ε.Π.

Απώτερος σκοπός των Μ.Ο.Π. ήταν ο εκσυγχρονισμός τόσο των δομών όσο και των οικονομικών μέσων των χωρών-μελών του Νότου (Ελλάδα, Ιταλία και Γαλλία) –με περίπου 50 εκατομμύρια κατοίκους να επωφελούνται–, απέναντι στις χώρες της Ιβηρικής Χερσονήσου (Ισπανία, Πορτογαλία). Η τελική έγκριση των Μ.Ο.Π. ήρθε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις Βρυξέλλες τη 19η και 20η Μαρτίου 1984 και έναν χρόνο αργότερα ορίστηκε το χρονικό πλαίσιο και τα πρώτα κονδύλια. Ο Κοινοτικός Κανονισμός έγινε νόμος του κράτους με τον νόμο 2088/1985 και με αυτόν τον τρόπο άνοιγε ο δρόμος για την εισροή της επιπρόσθετης οικονομικής ενίσχυσης. Οι κινήσεις αυτές ανέδειξαν τον Ανδρέα Παπανδρέου, που μέσα από τις διαπραγματεύσεις του και το ενδεχόμενο βέτο στην ένταξη των χωρών της Ιβηρικής, κατόρθωσε να μεταβάλει τη στάση των εταίρων, αν και από ό,τι φαίνεται και οι ίδιοι κινούνταν πλέον προς αυτή την κατεύθυνση, αντιλαμβανόμενοι την ιδιάζουσα κατάσταση που επικρατούσε στην Ελλάδα.

Τα Μ.Ο.Π. είχαν πολλαπλούς στόχους: από τη μία, την ανάπτυξη της γεωργικής παραγωγής, της βιομηχανίας, του τουρισμού και, από την άλλη, την κατάρτιση των νέων και των γυναικών για να είναι έτοιμοι να βγουν στην αγορά εργασίας. Τα χρονικά πλαίσια θα είχαν ένα εύρος επτά ετών και τα κονδύλια, που θα κατευθύνονταν στα μέλη που τα δικαιούνταν, ανέρχονταν σε 6,6 δισεκατομμύρια ECU. Η Ελλάδα δέσμευσε τα πρώτα 2 δις ECU κατά το 1986 –ένα από τα μεγαλύτερα ποσά που έλαβε ποτέ–, ενώ η χώρα θα χωριζόταν σε έξι γεωγραφικές περιφέρειες, στις οποίες θα κατευθύνονταν τα κονδύλια, ανάλογα με τις ανάγκες κάθε τόπου.

Όπως σε κάθε τι στη ζωή, υπάρχουν δύο όψεις σχετικά με τα Μ.Ο.Π.: η θετική και η αρνητική. Από την πλευρά των θετικών έχει ιδιαίτερη σημασία να αναφέρουμε πως ήταν μια ευκαιρία άνευ προηγουμένου για τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη των παραγωγικών δομών και δημοσίων έργων της χώρας, με ποσά που δεν θα επιβάρυναν τα κρατικά ταμεία και θα έφερναν τους Έλληνες πολίτες επί ίσοις όροις με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, εάν χρησιμοποιούνταν ορθά και στοχευμένα. Η αρνητική όψη του νομίσματος εντοπίζεται στην αδυναμία ανάπτυξης της περιφέρειας και η διασπάθιση των ποσών σε πληθώρα άλλων δραστηριοτήτων που δεν είχαν κάποιο άμεσο και ουσιώδες αποτέλεσμα, ενώ και η ίδια η διοίκηση υστερούσε στην υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου αναπτυξιακού προγράμματος με απτά αποτελέσματα.

https://www.offlinepost.gr/2022/04/01/o-dromos-pros-tp-prwto-mesogeiako-oloklhrwmeno-proggramma/

Μια βόλτα στο Πόρτο θα σε πείσει πως αξιοποιούνται τα χρήματα από την Ευρώπη….αεροδρόμιο μεγαλύτερο από το Βενιζέλος, 3 γραμμές μέτρο, αυτοκινητόδρομοι απίστευτοι…και όλα αυτά σε μια πόλη ούτε μισή της Θεσσαλονίκης….

Περα από τα προβλήματα τα δικά μας μη ξεχνάμε και το βασικό. Η Ελλάδα έχει πληρώσει σε αμυντικές δαπάνες χοντρικά πάνω από 100 δις σε σημερινές ισοτιμίες για συντήρηση και διατήρηση ενός σοβαρού στρατού.

Με επιπλέον 100 δις ως ίδια κεφαλαια σε αντίστοιχα ευρωπαϊκά προγράμματα η Ελλάδα θα ήταν διαφορετική

Η Πορτογαλία δεν ξέρω καν αν έχει μάχιμο και σοβαρό στράτευμα.

Η Ελλάδα πάντοτε ήταν μοναδική περίπτωση για την Ευρώπη. Και οι διαπραγματεύσεις τότε το 81-82 ήταν επιτυχείς για την Ευρώπη που μας πίεσε και έθεσε την χωρα μας στα ΜΟΠ ως μια απλη μεσογειακή οικονομία και όχι μια ιδιάζουσα περίπτωση που πάντοτε ήταν όπως και οι ίδιοι παραδέχονται.

Η Ελλάδα ακριβώς λόγω της θέσης της και των γειτόνων της απαιτούσε μια αλλη αντιμετώπιση.

Δεν νομίζω τα λεφτά που μας έδιναν να πήγαν σε εξοπλισμούς, δεν θα επέτρεπαν το allocation….σε τσέπες και καγιέν πήγαν. Άλλωστε οι αμυντικές δαπάνες για πολλά χρόνια δεν μετρούσαν στα ελλείμματα.