Προσπαθώ τελευταία να καταλάβω τι στο καλό συμβαίνει με τις θέσεις Software Engineering / Development / Programming σε αυτή τη χώρα. Δεν είμαι του τομέα αυτού, αλλά βλέπω όλους μα όλους τους γνωστούς μου που δουλεύουν σε τέτοιες θέσεις σε γνωστές εταιρείες, να χτυπάνε στην καλύτερη 11 ώρες τη μέρα και συχνά-πυκνά 15ωρα. Μάλιστα πλέον θεωρείται στάνταρ στον χώρο ότι στο 8ωρο δε φεύγεις ποτέ και για κανένα λόγο. Τι στο καλό έγινε και ξέφυγε έτσι το πράγμα σε αυτές τις δουλειές; Και δεν είναι ότι δεν βρίσκεις δουλειά, αντιθέτως το πιο εύκολο για κάποιον που έχει ένα σχετικό πτυχίο ΑΕΙ ή ΤΕΙ , αξιοπρεπείς γνώσεις σε 2 γλώσσες προγραμματισμού + κάτι από SQL + μια σοβαροφανή προσωπικότητα, είναι να βρει μια τέτοια θέση, ακόμα και στην Ελλάδα του σήμερα (φυσικά με τον γνωστό μισθό 700-800). Αλλά τα ωράρια που ακούω είναι εξουθενωτικά

Κάνουν disruption

δεν ειναι τιποτα kapami. Ειναι η ιδεολογια των αφεντικων πρωτα που την περνανε και στους υπαλληλους με το φοβο της απολυσης οτι στην Ελλαδα 8ωρο δουλευουν μονο οι δημοσιοι υπαλληλοι και οι εργατες στην φαμπρικα. Βαλε και τα ποσοστα ανεργιας που υπαρχουν τιγυρω οποτε δεν θελει και πολυ. Πολλα αφεντικα το θελανε απο παλια αυτο πλεον το κανουν με τεραστια ανεση αφου κανεναν δεν τον παιρνει να του πει στο 8ωρο αντε γεια αφεντικο.

Καλυτερα ομως που δουλευουν εστι σκληρα τα παιδια γιατι ισως ερθει και η αναπτυξη του Αντωνη πιο γρηγορα.

Ο χρήστης bibendum έγραψε:
δεν ειναι τιποτα kapami. Ειναι η ιδεολογια των αφεντικων πρωτα που την περνανε και στους υπαλληλους με το φοβο της απολυσης οτι στην Ελλαδα 8ωρο δουλευουν μονο οι δημοσιοι υπαλληλοι και οι εργατες στην φαμπρικα. Βαλε και τα ποσοστα ανεργιας που υπαρχουν τιγυρω οποτε δεν θελει και πολυ. Πολλα αφεντικα το θελανε απο παλια αυτο πλεον το κανουν με τεραστια ανεση αφου κανεναν δεν τον παιρνει να του πει στο 8ωρο αντε γεια αφεντικο.

Καλυτερα ομως που δουλευουν εστι σκληρα τα παιδια γιατι ισως ερθει και η αναπτυξη του Αντωνη πιο γρηγορα.

Ετσι ακριβως.
Να προσθεσω οτι η πλειοψηφια δεν εχει ιδεα τι σημαινει η λεξη παραγωγικοτητα και ποιοτητα. Απο παντα αυτο. 'Οσο πιο πολλες ωρες κατσει στο μαγαζι, τοσο περισσοτερο κωδικα θα γραψει'. Αμ δε, μαλακες...
Οσο περισσοτερο κατσει στην εταιρια, τοσο περισσοτερο φθειρει το καθισμα, η ποιοτητα δουλειας που θα βγαλει μετα απο καποιες ωρες ειναι αντιστροφως αναλογη με τις ωρες που θα κατσει. Οταν σκεφτται οτι δε θα πηδηξει σημερα γιατι δεν προλαβαινει, θα σου πηδηξει τον κωδικα που γραφει, θελει δε θελει.

Ο χρήστης kapami έγραψε:
Προσπαθώ τελευταία να καταλάβω τι στο καλό συμβαίνει με τις θέσεις Software Engineering / Development / Programming σε αυτή τη χώρα. Δεν είμαι του τομέα αυτού, αλλά βλέπω όλους μα όλους τους γνωστούς μου που δουλεύουν σε τέτοιες θέσεις σε γνωστές εταιρείες, να χτυπάνε στην καλύτερη 11 ώρες τη μέρα και συχνά-πυκνά 15ωρα. Μάλιστα πλέον θεωρείται στάνταρ στον χώρο ότι στο 8ωρο δε φεύγεις ποτέ και για κανένα λόγο. Τι στο καλό έγινε και ξέφυγε έτσι το πράγμα σε αυτές τις δουλειές; Και δεν είναι ότι δεν βρίσκεις δουλειά, αντιθέτως το πιο εύκολο για κάποιον που έχει ένα σχετικό πτυχίο ΑΕΙ ή ΤΕΙ , αξιοπρεπείς γνώσεις σε 2 γλώσσες προγραμματισμού + κάτι από SQL + μια σοβαροφανή προσωπικότητα, είναι να βρει μια τέτοια θέση, ακόμα και στην Ελλάδα του σήμερα (φυσικά με τον γνωστό μισθό 700-800). Αλλά τα ωράρια που ακούω είναι εξουθενωτικά

Για το συγκεκριμένο αντικείμενο, έχω διαπιστώσει ότι πρόκειται κυρίως για θέμα κακού management. Και αυτό γιατί αναλαμβάνουν καίριες θέσεις στα project, άτομα που δεν έχουν μεγάλη σχέση με το αντικείμενο με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα φαύλος κύκλος: Συγγραφή specs που συνήθως δεν έχουν σχέση με αυτό που θέλει ακριβώς ο πελάτης, λάθος design (αναμενόμενο γιατί δεν γνωρίζουν καλά τις τεχνολογίες ή δεν μπορούν να επιλέξουν σωστές λύσεις) και κακή διαχείριση των resources (έλλειψη εκπαίδευσης, ανάθεση tasks σε ακατάλληλα άτομα, άγνοια του χρόνου ολοκλήρωσης ενός έργου και άλλα κωμικοτραγικά) είναι οι βασικές αιτίες του προβλήματος. Και φυσικά όλα αυτά οδηγούν σε φάσεις του στυλ mission impossible με συνέπεια τα παράλογα ωράρια.

Για αυτο δε λες?

οντως δεν υπαρχει καλυτερη απεικονιση.

Το να εχεις 'γνωστες' του αντικειμενου σε 'απο πανω' θεσεις, βοηθαει, δεν τους κανει και managers αυτοματα ομως δυστυχως. Ειναι συνηθως αλληλοσυγκρουομενοι οι ρολοι και οι ας πουμε 'καραβαναδες' managers, πολλες φορες δεν το εχουν το πραμα μανατζερικα, όπως οι γραβατωμενοι δεν το εχουν τεχνικα... και γινεται βεβαια της πουτανας.

Εγώ θα συμφωνήσω κυρίως με το ζήτημα αστοχίας πρόβλεψης χρόνου ολοκλήρωσης, που μπορεί να συμβαίνει είτε λόγο κακής εκτίμησης από πλευράς 'αναδόχου', είτε λόγο προσπάθειας εμφάνισης 'καλύτερης πρότασης', είτε όμως και από πλευράς πελάτη. Μαζί με αυτό φυσικά και το κομμάτι των specifications, στο οποίο πάλι όμως δεν είναι η μόνη πηγή προβλήματος ο συγγραφέας τους, αλλά και πάλι πολλές φορές και ο πελάτης. Όταν στη φάση σχεδιασμού σου λέει ότι πρέπει να γίνονται κάποια πράγματα και στην πορεία ανακαλύπτεις ότι δεν μπορούν να συμβούν αυτά αλλά κάποια άλλα 'παρόμοια', ή θυμάται ότι πρέπει να εξυπηρετηθούν και μερικές ακόμα συνθήκες, ή χώνονται άλλα τρία τμήματα να ζητήσουν τα δικά τους κ.ο.κ., τότε προφανώς και γαμιέται το ζήτημα.

Εγώ πλέον αυτά τα βλέπω ως part of the job βέβαια

Οι μισθοί που παίζουν όμως -απ' όσο βλέπω- είναι πολύ καλύτεροι από τα 700-800 που λες.

Μας ηρθε απο τον Συλλογο πριν λιγο..

ΑΠΟΡΡΙΦΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΤΟΕ
ΟΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ
ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΑΔΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ

Με προκλητικές προτάσεις προσήλθαν σήμερα οι εκπρόσωποι των Τραπεζών στην πρώτη επίσημη συνάντηση με την ΟΤΟΕ για την Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Ζήτησαν μειώσεις των Κλαδικών αποδοχών των Τραπεζοϋπαλλήλων της τάξεως του 15% με 20% και απαίτησαν κατάργηση θεσμικών δικαιωμάτων με ευελιξίες συμπεριλαμβανομένου του ωραρίου, ενώ ζήτησαν την κατάργηση και άλλων θεσμικών θεμάτων χαρακτηρίζοντάς τα ανενεργά και άνευ σημασίας στις σημερινές συνθήκες.

Ήταν εξ’ αρχής φανερό ότι οι προτάσεις των εκπροσώπων των Τραπεζών στόχευαν σε μια συνολική αμφισβήτηση του θεσμού της Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης, γι’ αυτό η απάντηση της ΟΤΟΕ ήταν άμεση και κατηγορηματική.

Η ΟΤΟΕ απέρριψε το σύνολο της πρότασης των εργοδοτών, ζήτησε αμέσως απόσυρση των προκλητικών απαιτήσεων για να εξασφαλιστεί η συνέχιση των διαπραγματεύσεων και τόνισε ότι, δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να αποδεχθεί προτάσεις που ισοπεδώνουν το εισόδημα των τραπεζοϋπαλλήλων και ακυρώνουν στην πράξη την Κλαδική Σ.Σ.Ε.

Επεσήμανε στους εκπροσώπους των Τραπεζών ότι, η υπογραφή μιας Κλαδικής Σ.Σ.Ε. πρέπει να είναι όχι μόνο απαίτηση της ΟΤΟΕ, αλλά και δικό τους αίτημα εν’ όψει των αυξήσεων του Μετοχικού Κεφαλαίου και της ανακεφαλαιοποίησης που βρίσκονται σε εξέλιξη, εάν επιθυμούν οι διαδικασίες αυτές να ολοκληρωθούν σε ένα κλίμα ομαλότητας και συνεννόησης μεταξύ των δύο πλευρών.

Κατέστησε σαφές ότι, οι εργαζόμενοι στις Τράπεζες «αν βρεθούν με την πλάτη στο τοίχο» όπως χαρακτηριστικά τονίστηκε από τον Πρόεδρο της ΟΤΟΕ, θα αντιδράσουν άμεσα, μαζικά και αποφασιστικά γιατί σε κάθε περίπτωση θα έχουν πολύ λιγότερα να χάσουν από τους τραπεζίτες, οι οποίοι σε περίπτωση σύγκρουσης θα βρεθούν σε πραγματικό αδιέξοδο.

Από την συνάντηση προέκυψε πλήρης διαφωνία συμφωνήθηκε, όμως, να γίνει νέα συνάντηση στις 11 Μαρτίου ημέρα Δευτέρα, στο πλαίσιο μιας νέας προσπάθειας για προσέγγιση και άρση του αδιεξόδου.

Η ΟΤΟΕ επισημαίνει ότι, δεν πρόκειται να αποδεχθεί τις προκλητικές απαιτήσεις των τραπεζιτών τονίζοντας, ιδιαίτερα ότι η υπογραφή Κλαδικής Σ.Σ.Ε. είναι αναγκαία για τον κλάδο αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα επιτρέψει να γίνει πεδίο καταρράκωσης και εξευτελισμού των θεσμών, των αξιών, του ρόλου και του περιεχομένου της.
Ελπίζουμε την επόμενη φορά να επικρατήσει η λογική και ο διάλογος να είναι εποικοδομητικός, ουσιαστικός και αποτελεσματικός, εάν πραγματικά η πλευρά των Τραπεζών επιθυμεί να εξευρεθούν κοινά αποδεκτές λύσεις.

Για να δουμε!!!

Ο χρήστης Ernani έγραψε:

Προσπαθώ τελευταία να καταλάβω τι στο καλό συμβαίνει με τις θέσεις Software Engineering / Development / Programming σε αυτή τη χώρα. Δεν είμαι του τομέα αυτού, αλλά βλέπω όλους μα όλους τους γνωστούς μου που δουλεύουν σε τέτοιες θέσεις σε γνωστές εταιρείες, να χτυπάνε στην καλύτερη 11 ώρες τη μέρα και συχνά-πυκνά 15ωρα. Μάλιστα πλέον θεωρείται στάνταρ στον χώρο ότι στο 8ωρο δε φεύγεις ποτέ και για κανένα λόγο. Τι στο καλό έγινε και ξέφυγε έτσι το πράγμα σε αυτές τις δουλειές; Και δεν είναι ότι δεν βρίσκεις δουλειά, αντιθέτως το πιο εύκολο για κάποιον που έχει ένα σχετικό πτυχίο ΑΕΙ ή ΤΕΙ , αξιοπρεπείς γνώσεις σε 2 γλώσσες προγραμματισμού + κάτι από SQL + μια σοβαροφανή προσωπικότητα, είναι να βρει μια τέτοια θέση, ακόμα και στην Ελλάδα του σήμερα (φυσικά με τον γνωστό μισθό 700-800). Αλλά τα ωράρια που ακούω είναι εξουθενωτικά

Για το συγκεκριμένο αντικείμενο, έχω διαπιστώσει ότι πρόκειται κυρίως για θέμα κακού management. Και αυτό γιατί αναλαμβάνουν καίριες θέσεις στα project, άτομα που δεν έχουν μεγάλη σχέση με το αντικείμενο με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα φαύλος κύκλος: Συγγραφή specs που συνήθως δεν έχουν σχέση με αυτό που θέλει ακριβώς ο πελάτης, λάθος design (αναμενόμενο γιατί δεν γνωρίζουν καλά τις τεχνολογίες ή δεν μπορούν να επιλέξουν σωστές λύσεις) και κακή διαχείριση των resources (έλλειψη εκπαίδευσης, ανάθεση tasks σε ακατάλληλα άτομα, άγνοια του χρόνου ολοκλήρωσης ενός έργου και άλλα κωμικοτραγικά) είναι οι βασικές αιτίες του προβλήματος. Και φυσικά όλα αυτά οδηγούν σε φάσεις του στυλ mission impossible με συνέπεια τα παράλογα ωράρια.

Για πρωτη φορα τα ζω κι εγω αυτα που περιγραφεις, αλλα με διαφορα οτι τα σπεκς τα γραψαν καποιοι που υποτιθεται οτι ξερουν, οντας μηχανικοι
Εφυγε το πρωτο memo σημερα με ολιγη βιβλιογραφια για support

Ο χρήστης mjacob έγραψε:

[...]
Μαζί με αυτό φυσικά και το κομμάτι των specifications, στο οποίο πάλι όμως δεν είναι η μόνη πηγή προβλήματος ο συγγραφέας τους, αλλά και πάλι πολλές φορές και ο πελάτης.
[...]

Σωστά. Πολλές φορές συμβαίνει να φταίει ο πελάτης. Γι΄αυτό το λόγο χρησιμοποιούνται συγκεκριμένες μεθοδολογίες όπως QFD (-> House of Quality), αλλά δυστυχώς ελάχιστοι ασχολούνται. Καλά για RAD κλπ, δεν το συζητώ.

**Μια διαφορετική άποψη για τις συνθήκες εργασίας ..στον ελληνικό κόσμο της πληροφορική **
http://javapapo.blogspot.be/2013/02/blog-post.html

Ο χρήστης axel12p έγραψε:
**Μια διαφορετική άποψη για τις συνθήκες εργασίας ..στον ελληνικό κόσμο της πληροφορική **
http://javapapo.blogspot.be/2013/02/blog-post.html

Δε λεει κατι ο τυπος, κοινοτυπίες θα ελεγα. Καφε, γραφειο, συρταριερα ειχαν ολοι. Δεν ειναι αυτα που εχουν σημασια, αλλα πραγματα να δωσεις και θα κατσει και σε καφάσι απο μπυρες ο developer.

Επισης μη ξεχναμε απο την αλλη πλευρα την εμφυτη γκρινια του εργαζομενου. Ειδικα σε developers, παιζει παρα πολυ το συναισθημα 'αυτο που εγραψα ειναι το δημιουργημά μου/παιδι μου' (αναποφευκτο ισως, παραλαμβανεις κενη σελιδα και παραδιδεις κατι που λειτουργει/αντιδρα, που ας πουμε 'ζει') και η σχεση τους με το αποτελεσμα της δουλειας ειναι λιγο περιεργη.
Οταν αυτο το αποτελεσμα το 'αφεντικο' το χειριζεται διαφορετικα απο οτι ο ιδιος θα ηθελε, συμβαινουν διαφορα περιεργα.

Ο χρήστης trident1971 έγραψε:

**Μια διαφορετική άποψη για τις συνθήκες εργασίας ..στον ελληνικό κόσμο της πληροφορική **

Δε λεει κατι ο τυπος, κοινοτυπίες θα ελεγα. Καφε, γραφειο, συρταριερα ειχαν ολοι. Δεν ειναι αυτα που εχουν σημασια, αλλα πραγματα να δωσεις και θα κατσει και σε καφάσι απο μπυρες ο developer.

Γεια χαρά, είμαι ο τύπος...με τις κοινοτυπίες χαχα . Έκανα track back τα εισερχόμενα link και με ενδιαφέρον είδα το thread. Γράφω κώδικα στην Ελληνική αγορά εδώ και 10 χρόνια ίσως παραπάνω από το 2001 (δεν ξέρω αν είναι πολλά ή λίγα) αλλα μάλλον δεν ξύπνησα τώρα.

Δεν ξέρω με πια λογική περιγράφεις τα παραπάνω κοινοτυπίες, και δεν ξέρω αν διάβασες όλη την ανάρτηση παρόλα αυτά μπορώ να σου πω από εμπειρία και παραδείγματα - έχωντας γυρίσει τουλάχιστον τις μισές ελληνικές εταιρίες IT ότι δεν είναι. Μακάρι δηλαδή να ήταν κοινοτυπίες αλλά δεν είναι.Δεν το λέω χαιρέκακα!

Για να θέσω ρεαλιστικά τα πράγματα και όχι με γκρίνια θα πω ότι ο κόσμος της πληροφορικής και συγκεκριμένα των software developer έχει μια σχετικά καλή αντοχή στην κρίση. Στην ελληνική αγορά βέβαια αρκετοί μπερδεύουν αυτό τον κοσμο με το IT support ή τον οποιοδήποτε βοηθητικό ρολο που μπορεί να έχει ένα τεχνικός ή άτομο με την συγκεκριμένη εμπειρία σε μια μικρο μεσαία ελληνική εταιρία που έχει ανάγκη από υποστήριξη πληροφοριακών συστημάτων. Ένας καλός developer δεν θα πάρει ακόμα και τώρα 800 euro...ιδιαίτερα αν έχει μερικά χρόνια εμπειρία. Δυστηχώς ένα μικρό ποσοστό αποφοίτων από τα ελληνικά πανεπιστήμια πληροφορικής αποφασίζουν να ασχοληθούν με το software engineering.πόσο μάλλον να το εξασκήσουν.

Αυτό που με προβληματίζει στο σχόλιο σου είναι η αρκετά ρηχή άποψη ότι δώσε άλλα πράγματα στον developer και θα κάτσει πανω σε σκαμνί με μπύρες. Δυστηχώς αυτή την άποψη την έχουν ακόμα αρκετοί παλαιάς κοπής manager (να τους κάνει ο θεός δηλαδή) 'η έλληνες επιχειρηματίες χωρίς όμως ποιότητα και γνώσεις σε αυτό που κάνουν. Επειδή χαζοί δεν είμαστε προφανέστατα αυτό που εννοείς είναι δώσε στον developer λεφτά και δεν θα μιλάει καθόλου.

Η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική και ακόμα και στην μικρή ελληνική αγορά που πράγματι υπάρχει φόβος για την ανεργία αλλά και λίγες επιλογές..τα πράγματα αλλάζουν - πχ πολλές νέες έταιρίες φαίνεται να έχουν διαφορετική άποψη.Αυτό ουσιαστικά θέλω να περιγράψω. Αν ακολουθήσεις τα link θα δεις νέους επιχειρηματίες στον χώρο [ ακολούθησε τα link] να το αναγνωρίζουν και να μιλουν για πρώτη φορά για το employe well being σαν προτεραιότητα. Θα ακουστεί κοινότυπο αλλά αξίζει τον κόπο να διαβάσεις για τις σχετικές πολιτικές σε innovative εταιρίες όπως η google (η οποία να σημειώσω ΔΕΝ εχει τους μεγαλύτερους μισθούς αυτή την στιγμή].

1. Fact: Ναι μεν ο κλάδος των software developer δεν έχει κρίση στην Ελλάδα, δηλαδή μπορεις να βρεις δουλειά απο την άλλη και οι μισθοί πέφτουν και υπάρχει μια πίεση μισθολογική σε όλους τους κλάδους.

2. Όταν τα λεφτά είναι στατικά ή και μειωμένα - επειδή το επάγγελμα μας είναι ιδιαίτερο και η απόδοση αλλά και οι ικανότητες του developer έχουν άμεση σχέση με την ποιότητα του προιόντος -(γι'αυτό και έχουμε την δύναμη να διεκδικούμε όσο μπορούμε /οταν μπορουμε μέρος της επιτυχίας ή να πάρουμε credit), θα προτιμήσουμε το καλύτερο εργασιακό περιβάλλον.

Προσωπικά εχω δουλέψει σε εταιρίες με 10-11ωρα, με αδιάφορες ως κακές συνθήκες, εχω δουλέψει πεταμένος σε γραφεία πελάτη κτλ κτλ - παρόλα αυτά ο η κάθε εταιρία θέλει να παράγεις την ιδιας ποιότητας λύση και αρκετά γρήγορα. Δεκτό, ο κάθε επιχειρηματίας θα προσπαθήσει να πάρει το μέγιστο από σένα - αυτό που θέλω να πω ότι αξίζει να σκεφτεί ότι μπορεί να δώσε μερικά πράγματα πίσω και όχι απαραίτητα να μου δίνει αυξηση. Πόσο μάλλον όταν δεν θα του κοστίσουν τόσο.

Επειδή έχουμε να κάνουμε με πνευματική εργασία και problem solving και την κάνουν άνθρωποι όχι robot, το να δώσεις αρκετά λεφτά αλλά να βάζεις κάποιον για μεγάλα χρονικά διαστήματα να δουλεύει χωρίς να πάρει ανάσες, μπορεί short term να εχεις ένα παραδοτέο αλλά μπορώ να σου πω ότι θα είναι εξαιρετικά κακής ποιότητας. Στον κόσμο μας το ονομάζουμε technical debt και ένας συγχρονος εφιάλτης για κάθε μικρή ή μεγάλη εταιρία που φιάχνει λογισμικό! Πολλές ελληνικές εταιρίες είναι γνωστό ότι παράγουν έργα με υψηλό technical debt και αυτό το βλέπεις και παγκόσμια - με πολλά software συστηματα να έχουν αποτύχει. Να σημειώσω επίσης ότι ήδη η παγκόσμια αγορά παραγωγής λογισμικούς περνάει στην μετα out sourcing εποχή. Αρχες του 2000 και μετά η μόδα των φτηνων Ινδών είχε κατακλύσει μικρή και μεγάλη εταιρία, 10 χρόνια μετά είναι φανερό ότι δεν δουλεύει το σύστημα των πολυ άριθμων φτηνων και 24/7 around the cloce development cycles..γιατί δεν είναι καν χειρονακτική πρακτική εργασία. Δεν είναι 100000000 iphone που θα πρέπει να βιδωθούν σε Χ χρόνο, είναι problem solving είναι trial & error κτλ.

Στην Ελλάδα του 2013 που έτσι και αλλιώς δεν υπάρχει και εταιρία να μου δώσει λεφτά για να κάτσω σε καφάσι με μπύρες - ακόμα και αν υπήρχε θα ήμουν εξαιρετικά επιφυλακτικός για τον τελικό στόχο.

Τέλος, περιγράφες αρκετά εύστοχα την σχέση του προγραμματιστή με το τελικό παραδοτέο, πραγματικά είναι κάπως σαν σχέση γονέα παιδιού αλλά μας αδικείς λίγο. Εκτός από παθιασμένοι με την δουλειά μας (και ίσως τις οποιες μη κοινωνικά αποδεκτές συμπεριφορές που αρκετοί μας προσάπτουν κατα καιρούς -το stereotype του geek - nurd - με καλή διάθεση) εχουμε αντίστοιχα όπως όλα τα άλλα επαγγέλματα - υποχρεώσεις και μια απο τις μεγαλύτερες υποχρεώσεις είναι να είμαστε επαγγελματίες ή με άλλα λογια ο επαγγελματισμός. Θέλω να πιστεύω ότι ο μέσος έλληνας developer είναι επαγγελματίας και μάλιστα έχει αρκετά καλά skill- απλά πάσχει αρκετά σε τις στρεβλώσεις της ανοργανωσιάς που έχει μάθει να δουλεύει, ή κουράζεται πολυ γρήγορα (σιχτιρίζει λαικά) όταν κάθε 6 μήνες έχει εργασιακό burn out.

Η συγγραφή λογισμικού δεν είναι ή ίδια δουλειά κάθε μέρα, κάθε λύση είναι διαφορετική όπως και το πρόβλημα του εκάστωτε πελάτη. Ο software developer / αναλυτης πρέπει να προσαρμόζεται ανάλογα, να μπορεί να εχει ευκαιρίες να διαβάζει να μένει κοντά στην τεχνολογία, να παίρνει ανάσες. Δεν έχει μυική κούραση, αλλά νοητική.

Το καλό κλίμα στην εργασία, οι καλές συνθήκες σε εποχές που οι οικονομικές απολαβές γενικότερα στην Ελλάδα δεν είναι οι καλύτερες είναι ένα πιθανός δρόμος μια Χ εταιρία να προσπαθήσει να προσελκύσει ταλέντο..γιατί αλλιώς προφανέστατα από κατεργάκια στην Ελληνική αγορά IT..τα ξέρουμε,...και τα γνωρίζουμε!

@javapapo
+1 σε όλα και καλώς ήρθες στο φόρουμ.

Καλως ηρθες και απο εμενα.
Πριν γραψω το σχολιο μου, διαβασα αυτο που εγραψες και τα σχολια απο κατω. Θα ηθελα να δεις τι γραφω στην προηγουμενη σελιδα, γιατι με αδικεις λιγο, νομιζοντας οτι προυποθεση για το καφασι ειναι τα λεφτα. Γραφω ακριβως το αναποδο και οι αποψεις μας για την ποιοτητα παραγομενου προϊοντος συμπιπτουν.

Κοινοτυπιες ειναι τα γραφεια και οι καφεδες, εχω δει μερικα πραγματα σε αντιστοιχο και λιγο μεγαλυτερο χρονικο πλαισιο με αυτο που περιγραφεις, σε μεγαλουτσικα μαγαζια με developers, οχι απο θεση developer, αλλα σε καθημερινο συγχρωτισμο. Ειδα απο νορμαλ μεχρι ψυχοπαθεις. Καφεδες και γραφεια και ψυγειο ειχαν ολες οι εταιριες που εργαστηκα. Ειδα σαν επισκεπτης και καλυτερα μαγαζια.

Επισης υπαρχει μια απαντηση στο blog σου απο καποιον που λεει οτι την σημερον ημερα θα παει για τα 200€ παραπανω γιατι δεν εχει χρηματα, βαζοντας σε δευτερη μοιρα το περιβαλλον, ενω σε καλυτερες εποχες θα ηταν the other way round. Ριχτης μια ματια γιατι προσωπικα νομιζω οτι ακουμπαει περισσοτερο στη σημερινη πραγματικοτητα.

Report μετα το προσφατο job interview στη Δανια : εντυπωσεις ανάμεικτες

Η ζωη είναι πολύ διαφορετικη από τα ως τωρα βιωματα μου (μιλαμε για επαρχια Δανια, όχι μεγαλο αστικο κεντρο).
Οι πολεις μικρες, για διασκεδαση κτλ (καφετεριες εστιατορια τιποτα) πολύ λιγα πραγματα, γενικοτερα νεκρα.. κινηση ελαχιστη..
Από την άλλη, στο πουθενα λεμε, να εχουν κατι εγκαταστασεις απιστευτες (δημοτικο κλειστο κολυμβητηριο με τζαμαριες γυρω γυρω θερμαινομενο με κατι τεραστιες νεροτσουληθρες, στο ιδιο συγκροτημα καμια 10αρια γηπεδα τενις , μπασκετ.. όλα κλειστα-σκεπαστα)
Ο κοσμος , μου φανηκε πολύ καλλιεργημενος.. από τους ταξιτζηδες μεχρι την καθαριστρια του ξενοδοχειου, τα αγγλικα τους ηταν απταιστα, πολύ ευγενικοι, ανοικτοι (πιανανε κουβεντα ευκολα) κτλ κτλ.. Ακριβεια όμως ρε παιδι μου.. ο ταξιτζης για να με παει σε μια πολη διπλα που ελεγα μπας και παω να δω, 20 λεπτα δρομος ηθελε ~110 ευρω round trip..
Στο σουπερ μαρκετ.. μερικα βασικα ηταν πιο φτηνα (πχ γαλα ~0.8 το lt) αλλα τα περισσοτερα ηταν πανακριβα.. ψωμι ~2.5 με 3 το καρβελι, η κοκα κολα το μισολιτρο παλι τα ιδια, κτλ κτλ…
Ενταξει, από ότι καταλαβα περα από το φαγητο δεν ξοδευεις τιποτα άλλο (που να πας?) αλλα και παλι…
Συνολικα η ζωη μου φανηκε απλη.. τη δουλεια σου, αρμονια με τη φυση, το ποδηλατακι σου, με την οικογενεια σου και that’s it..
Δεν ξερω αν μπορω να κανω τετοια μεταβαση ευκολα, δεν είναι μονο αλλαγη χωρας-πολιτισμού, είναι και η μεταβαση στο πουθενα (μη αστικο τοπιο)
Και αν εγω μπορω, η συζηγος θα κοψει φλεβες…
Τελως παντων, όλα ανοικτα μενουν, δεν απορρίπτω τιποτα.

Και με τη δουλεια δεν καταληξαμε οριστικα. Αυτό από μονο του δεν λεει τιποτα, μου το ειχανε πει από την αρχη ότι θα καναμε focus μονο στα τεχνικα και next steps (offer & life in Denmark) σε επομενη φαση….. .. σε καμια εβδομαδα follow up
Μιαμιση ωρα κουβεντα, πολύ απαιτητική (καλο αυτό), με αρκετη θεωρια, πολλα παραδειγματα, ερωτησεις εμπειριας κτλ..
Το θεμα είναι ενας στο panel ηταν πολύ aggressive και σκαλωνε συνεχως σε διαφορα θεματα τα οποια αποπροσανατόλιζαν τη συζήτηση.
Μαλιστα πηγαινε τη συζητηση μερικες φορες ετσι που να φτανω να απολογουμαι για διαφορες παθογενειες που εχει ο τωρινος οργανισμος στον οποιο εργαζομαι (fail).
Του εξηγουσα ποιο είναι το σωστο, πως πρεπει να γινεται, τι κανω εγω με τις δεδομενες συνθηκες (closes possible) … αυτος εκει, και γιατι δεν το κανεις όπως πρεπει.
Οι αλλοι ητανε cool, ερωτησεις καλες επι του θεματος…
Μου δειξανε και τα αποτελεσματα των τεστ μου: στο ένα ειχα σκορ ~75%, το οποιο είναι οκ , το άλλο ηταν DISC assessment
οπου παλι εδωσε negative vibe o Αγγλος, πχ καπου λεγαμε ότι δεν εγκαταλείπω ευκολα , ε ναι μου λεει αλλα ξερεις αυτό μπορει να δουλεψει και αναποδα κτλ κτλ.. και εβγαλε ένα λογιδριο σχετικο… που ενταξει τι να του πεις τωρα, όλα μπορουν να δουλεψουν και ετσι και αλλιως (του το ειπα βεβαια αλλα αυτος ηθελε να ακουσει τον εαυτο του).
Ή πχ περι leadership αφου ειπαμε τοσα και για αυτό, μου λεει αααα δεν ειμαι 100% convinced, θελω να μπεις μεσα και να τους σκισεις ολους, θα γινει αυτό αυτό και αυτό κτλ..
Ε καπου εκει του λεω πχ I’m very confident about my leadership skills , they’re more than enough to get the job done’, δεν κατεβαίνω και για Political office όμως… Ειχαμε κατι τετοιους διαλογους εντονους.. (βεβαια συνεχως μου ελεγε ότι είναι πολύ open τυπος και γουσταρει ευθυτητα.. αλλα τελωςπαντων..)
Η πχ μου ελεγε για escalations , του λεω δεν είναι ανάμεσα στις πρώτες μου επιλογες, ότι δουλευω αυτοομα και προσπαθυω να λυνω τα προβληματα στο level μου και όχι να τα κανω shift στους απο πανω… αα μου λεει.. δεν πρεπει να φοβασαι το executive management και θελλει θαρρος κτλ κτλ.. (bullshit..)

Τελως παντων , θα μου πουνε σε λιγο καιρο αν τελικα θελανε καποιον με περισσοτερη εμπειρια ακριβως στο transformation που θελουνε να κανουνε (να φτιαξουνε έναν οργανισμο πρωτυπο by the book σε θεματα project management) .. if so..καλη τυχη (στο να βρουνε)
Αν μου πουνε παμε παρακατω, παλι δεν ξερω τι να πω.. εχω πολλα ερωτηματικα με τη ζωη εκει.. αναλογα τις απαντησεις που θα παρω το βλεπουμε…

Παντως το (πληρωμενο) ταξιδι Δανια και το interview ηταν μεγαλη εμπειρια...

Με το καλό τα αποτελέσματα η ζωή που περιγράφεις μου φαίνεται ιδανική προσωπικά και ότι καλύτερο για να μεγαλώσεις παιδιά. Γούστα είναι αυτά θα μου πείτε. Το μόνο αρνητικό που έχει είναι η έλλειψη ηλίου, αλλά γι αυτό υπάρχουν και οι μέρες της άδειας, για να έρχεται κάνεις στην Ελλάδα σαν τουρίστας. Ακόμα και αν είναι Έλληνας...

Στην Δανια ολοι ζουν για τον μηνα που θα κανουν διακοπες στην Ελλαδα...αλλα ταυτοχρονα κανεις δεν θα ηθελε να ζησει εδω εκτος διακοπων (λογικο).
Καλα εσυ συνεντευξη περασες ή ιερά εξέταση με δικαστες σε ψηλο βάθρο;

Θελω να προσλαβω ατομο την ατομικη μου επιχειρηση που δεν εχει ξαναδουλεψει.
Ειναι ασφαλισμενος ως μελος οικογενειας στο ΙΚΑ. Αριθμος μητρωου υπαρχει ή πρέπει να κανει αιτηση για εκδοση αριθμου?

Ο χρήστης kiloMeater έγραψε:
Report μετα το προσφατο job interview στη Δανια : εντυπωσεις ανάμεικτες

Η ζωη είναι πολύ διαφορετικη από τα ως τωρα βιωματα μου (μιλαμε για επαρχια Δανια, όχι μεγαλο αστικο κεντρο).
Οι πολεις μικρες, για διασκεδαση κτλ (καφετεριες εστιατορια τιποτα) πολύ λιγα πραγματα, γενικοτερα νεκρα.. κινηση ελαχιστη..
Από την άλλη, στο πουθενα λεμε, να εχουν κατι εγκαταστασεις απιστευτες (δημοτικο κλειστο κολυμβητηριο με τζαμαριες γυρω γυρω θερμαινομενο με κατι τεραστιες νεροτσουληθρες, στο ιδιο συγκροτημα καμια 10αρια γηπεδα τενις , μπασκετ.. όλα κλειστα-σκεπαστα)
Ο κοσμος , μου φανηκε πολύ καλλιεργημενος.. από τους ταξιτζηδες μεχρι την καθαριστρια του ξενοδοχειου, τα αγγλικα τους ηταν απταιστα, πολύ ευγενικοι, ανοικτοι (πιανανε κουβεντα ευκολα) κτλ κτλ.. Ακριβεια όμως ρε παιδι μου.. ο ταξιτζης για να με παει σε μια πολη διπλα που ελεγα μπας και παω να δω, 20 λεπτα δρομος ηθελε ~110 ευρω round trip..
Στο σουπερ μαρκετ.. μερικα βασικα ηταν πιο φτηνα (πχ γαλα ~0.8 το lt) αλλα τα περισσοτερα ηταν πανακριβα.. ψωμι ~2.5 με 3 το καρβελι, η κοκα κολα το μισολιτρο παλι τα ιδια, κτλ κτλ…
Ενταξει, από ότι καταλαβα περα από το φαγητο δεν ξοδευεις τιποτα άλλο (που να πας?) αλλα και παλι…
Συνολικα η ζωη μου φανηκε απλη.. τη δουλεια σου, αρμονια με τη φυση, το ποδηλατακι σου, με την οικογενεια σου και that’s it..
Δεν ξερω αν μπορω να κανω τετοια μεταβαση ευκολα, δεν είναι μονο αλλαγη χωρας-πολιτισμού, είναι και η μεταβαση στο πουθενα (μη αστικο τοπιο)
Και αν εγω μπορω, η συζηγος θα κοψει φλεβες…
Τελως παντων, όλα ανοικτα μενουν, δεν απορρίπτω τιποτα.

Και με τη δουλεια δεν καταληξαμε οριστικα. Αυτό από μονο του δεν λεει τιποτα, μου το ειχανε πει από την αρχη ότι θα καναμε focus μονο στα τεχνικα και next steps (offer & life in Denmark) σε επομενη φαση….. .. σε καμια εβδομαδα follow up
Μιαμιση ωρα κουβεντα, πολύ απαιτητική (καλο αυτό), με αρκετη θεωρια, πολλα παραδειγματα, ερωτησεις εμπειριας κτλ..
Το θεμα είναι ενας στο panel ηταν πολύ aggressive και σκαλωνε συνεχως σε διαφορα θεματα τα οποια αποπροσανατόλιζαν τη συζήτηση.
Μαλιστα πηγαινε τη συζητηση μερικες φορες ετσι που να φτανω να απολογουμαι για διαφορες παθογενειες που εχει ο τωρινος οργανισμος στον οποιο εργαζομαι (fail).
Του εξηγουσα ποιο είναι το σωστο, πως πρεπει να γινεται, τι κανω εγω με τις δεδομενες συνθηκες (closes possible) … αυτος εκει, και γιατι δεν το κανεις όπως πρεπει.
Οι αλλοι ητανε cool, ερωτησεις καλες επι του θεματος…
Μου δειξανε και τα αποτελεσματα των τεστ μου: στο ένα ειχα σκορ ~75%, το οποιο είναι οκ , το άλλο ηταν DISC assessment
οπου παλι εδωσε negative vibe o Αγγλος, πχ καπου λεγαμε ότι δεν εγκαταλείπω ευκολα , ε ναι μου λεει αλλα ξερεις αυτό μπορει να δουλεψει και αναποδα κτλ κτλ.. και εβγαλε ένα λογιδριο σχετικο… που ενταξει τι να του πεις τωρα, όλα μπορουν να δουλεψουν και ετσι και αλλιως (του το ειπα βεβαια αλλα αυτος ηθελε να ακουσει τον εαυτο του).
Ή πχ περι leadership αφου ειπαμε τοσα και για αυτό, μου λεει αααα δεν ειμαι 100% convinced, θελω να μπεις μεσα και να τους σκισεις ολους, θα γινει αυτό αυτό και αυτό κτλ..
Ε καπου εκει του λεω πχ I’m very confident about my leadership skills , they’re more than enough to get the job done’, δεν κατεβαίνω και για Political office όμως… Ειχαμε κατι τετοιους διαλογους εντονους.. (βεβαια συνεχως μου ελεγε ότι είναι πολύ open τυπος και γουσταρει ευθυτητα.. αλλα τελωςπαντων..)
Η πχ μου ελεγε για escalations , του λεω δεν είναι ανάμεσα στις πρώτες μου επιλογες, ότι δουλευω αυτοομα και προσπαθυω να λυνω τα προβληματα στο level μου και όχι να τα κανω shift στους απο πανω… αα μου λεει.. δεν πρεπει να φοβασαι το executive management και θελλει θαρρος κτλ κτλ.. (bullshit..)

Τελως παντων , θα μου πουνε σε λιγο καιρο αν τελικα θελανε καποιον με περισσοτερη εμπειρια ακριβως στο transformation που θελουνε να κανουνε (να φτιαξουνε έναν οργανισμο πρωτυπο by the book σε θεματα project management) .. if so..καλη τυχη (στο να βρουνε)
Αν μου πουνε παμε παρακατω, παλι δεν ξερω τι να πω.. εχω πολλα ερωτηματικα με τη ζωη εκει.. αναλογα τις απαντησεις που θα παρω το βλεπουμε…

Παντως το (πληρωμενο) ταξιδι Δανια και το interview ηταν μεγαλη εμπειρια...

Πιστεύω ότι αυτός που περιέγραψες απλά έπαιζε τον ρόλο του 'στριμένου'. Ήθελαν να δουν πως χειρίζεσαι & αντιδρας όταν κάποιος σε προκαλεί, πικάρει συνέχεια.