Από προσωπική εμπειρία σε τρεις διαφορετικούς γνωστούς εργοδότες (εταιρείες) στην Ρόδο, αυτό που κατάλαβα είναι ότι οι ντόπιοι περιφρονούν την υπαλληλική εργασία, ειδικά όταν αφορά χαμηλόβαθμες θέσεις ή χειρωνακτικές εργασίες.

Για αυτό το λόγο η συντριπτική πλειοψηφία των υπαλλήλων ήταν από Αθήνα, από άλλα κοντινά νησιά (π.χ. Κρήτη, Κάρπαθος κλπ...) ή μετανάστες.

Πρώην συνάδελφος στη Ρόδο παραιτήθηκε και προτίμησε να είναι άνεργος για μεγάλο διάστημα, ώστε να βρει την κατάλληλη θέση με κύρος. Και μπήκε στην Νομαρχία από την πίσω πόρτα...

Με πιο καθεστώς θα πληρωθούν οι εισφορές Ο.Α.Ε.Ε. τον Γενάρη τελικά?

Επειδή τέλη Γενάρη πληρώνουμε εισφορές 11ου-12ου/2016, θα πληρώσουμε με το παλιό. Τέλη Φεβρουαρίου θα πληρώσουμε τις εισφορές του Ιανουαρίου με το καινούριο.

Οκ! Σε ευχαριστω!

Sent from my iPhone using Tapatalk Pro

Πλεον για ενα 4ωρο,part time η ημιαπασχοληση δεν μπαινεις πουθενα χωρις μεσον,βυσμα,γνωστο,δε πας να στελνεις 500 βιογραφικα τη μερα οπου υπαρχει αγγελια,στην καλυτερη να λαβεις ενα τυποποιημενο αυτοματοποιημενο e-mail 'αν τα προσοντα σας ταιριαζουν με τη θεση θα επικοινωνησουμε συντομα μαζι σας'.

Ο χρήστης Ken11 έγραψε:
Πλεον για ενα 4ωρο,part time η ημιαπασχοληση δεν μπαινεις πουθενα χωρις μεσον,βυσμα,γνωστο,δε πας να στελνεις 500 βιογραφικα τη μερα οπου υπαρχει αγγελια,στην καλυτερη να λαβεις ενα τυποποιημενο αυτοματοποιημενο e-mail 'αν τα προσοντα σας ταιριαζουν με τη θεση θα επικοινωνησουμε συντομα μαζι σας'.

Μπα, ούτε mail για απάντηση δεν πέρνεις

nickthetrib from tapatalk

Οταν κανείς δεν διανοείται να επενδύσει και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας , προφανώς οι υπάρχουσες θα βγαίνουν σε ένα ιδιότυπο πλειστηριασμό που χαμένος θα είναι ο εργαζόμενος , αφού πίστευε τόσα χρόνια πασόκους και αριστερούς , αλλά και κάτι ζώα της δεξιάς , ότι ο επιχειρηματίας είναι ο κακός . Απλά όσο δυσκολεύει η κατάσταση τόσο θα την πληρώσουν οι ΔΥ με τους κόφτες .

Προχθές πήγα στην διεύθυνση συγκοινωνιών για να καταθέσω χαρτιά για νέα ταξινόμηση, και για άρση παρακράτησης σε άλλο όχημα. Σαν καλό παιδί ρώτησα στο πρωτόκολλο, και μου λένε ξεκινάς από εδώ. Κάνω τις αιτήσεις, παίρνει τα χαρτιά που κρατάω ΧΩΡΙΣ να τα ελέγξει και μου λέει έλα την Πέμπτη. Δουλεύω διπλές βάρδιες αυτές τις μέρες, ο χρόνος είναι περιορισμένος και ο ύπνος λίγος, αλλά εφόσον αύριο δεν είναι ανοιχτά για το κοινό έκανα την καρδιά μου πέτρα και ξύπνησα το πρωί για να τελειώνω...
Αμ δε... ΔΗΜΟΣΙΟ είναι αυτό.
Ο υπάλληλος που έχει χρεωθεί την νεα ταξινόμηση λείπει, έχει μείνει ένας υπάλληλος ο οποίος τρέχει και δεν φτάνει, αλλά παρόλα αυτά, μου είπε πως αν περιμένω θα προσπαθήσει να μου ετοιμάσει τα χαρτιά για να πάω εφορία. Είχε τόσο κόσμο όμως, που τον λυπήθηκα και έφυγα.
Αυτό που με εξόργισε όμως ήταν η συμπεριφορά της διευθύντριας και της προϊστάμενης που καθότανε στο δίπλα γραφείο και τα λέγανε, έχοντας αφήσει έναν εξαιρετικό υπάλληλο να προσπαθεί να εξυπηρετήσει όσους περισσότερους μπορεί.

Είναι τραγική η κατάσταση. Για αυτό δυστυχώς οι 'διεκπεραιωτές' κάνουν χρυσές δουλειές. Όταν πούλησα το Mini και λόγω ελάχιστου χρόνου, πλήρωσα €20 και σε 1 ημέρα (πρωί με μεσημέρι) έγινε η μεταβίβαση του αυτοκινήτου, χωρίς να τρέχω ούτε για βεβαίωση τελών ούτε για τίποτα.

Άσχημη πρακτική, αλλά πολλές φορές αναγκαία δυστυχώς στο δημόσιο.

Παντού έτσι είναι στις δημόσιες υπηρεσίες.
Όταν κάποιος (που δεν δουλεύει στο δημόσιο) υποχρεώνεται να μπει σε πάρε/δώσε με το δημόσιο θα πρέπει να προετοιμαστεί ψυχολογικά, να έχει λεφτά στην άκρη, να είναι σίγουρος ότι μπορεί να απουσιάσει άμεσα και άφοβα από την εργασία του όσες φορές χρειαστεί και φυσικά διατεθειμένος να χάσει χρήματα (λόγω απουσίας από την εργασία).

Κάποτε είχαν φτιάξει τα ΚΕΠ αλλά και αυτά έχουν γίνει δημόσιο εντελώς. Παρακμή.

Ομολογώ πάντως ότι έμεινα με το στόμα ανοιχτό με την ΔΕΗ και ΕΥΔΑΠ για τις διαδικασίες να περάσω ύδρευση και ρεύμα στο όνομά μου, στο σπίτι μου. Πολύ απλές διαδικασίες και άμεση εξυπηρέτηση. Τόσο άμεση που ήμουν σίγουρος ότι κάτι έκανα λάθος. Αλλά τελικά δεν έκανα κάποιος λάθος.

Ο χρήστης Fanis75 έγραψε:
Είναι τραγική η κατάσταση. Για αυτό δυστυχώς οι 'διεκπεραιωτές' κάνουν χρυσές δουλειές. Όταν πούλησα το Mini και λόγω ελάχιστου χρόνου, πλήρωσα €20 και σε 1 ημέρα (πρωί με μεσημέρι) έγινε η μεταβίβαση του αυτοκινήτου, χωρίς να τρέχω ούτε για βεβαίωση τελών ούτε για τίποτα.

Άσχημη πρακτική, αλλά πολλές φορές αναγκαία δυστυχώς στο δημόσιο.

Εδώ η χρέωση είναι €50
Εν το μεταξύ ο ευγενής και εξυπηρετικός υπάλληλος μου είπε πως έπρεπε να είχα ανέβει αμέσως σε εκείνον προχθές και όχι να πάω πρώτα στο πρωτόκολλο. θα είχα τελειώσει αυθημερόν...

Θεωρώ ότι το παρακάτω είναι ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που έχουμε πλέον στα εργασιακά στην Ελλάδα.
Προσωπικά εργάζομαι σε ένα τέτοιο περιβάλλον... και δυστυχώς δεν υπάρχουν τρόποι αντιμετώπισης.
Είτε παραιτείσαι και μένεις άνεργος για πάντα, είτε υπομένεις, σκύβεις το κεφάλι και μαθαίνεις να είσαι για πάντα 'υπό' και 'υπ'ατμόν'.

ΕΥΡΥΤΑΤΑ ΔΙΑΔΕΔΟΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ «ΜΠΟΥΛΙΝΓΚ», ΤΟΣΟ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ
Δυνάστες και θύματα στον εργασιακό χώρο

Της Λένας Κισσάβου

Σας αποκρύπτονται πληροφορίες που επηρεάζουν την απόδοσή σας;

Δέχεστε εξακολουθητική κριτική για τη δουλειά και την προσπάθεια που καταβάλλετε; Όσο και να δουλέψετε ποτέ δεν είναι αρκετό από τον προϊστάμενό σας, για την αναγνώρισή σας; Σας κουτσομπολεύουν οι συνάδελφοι, κοιτώντας σας με …μισό μάτι και διαδίδοντας ψευδείς φήμες για το άτομό σας;

Ε, λοιπόν, όλα δείχνουν πως έχετε γίνει στόχος εκφοβισμού για την υποβάθμισή σας και δέχεστε «μπούλινγκ» στην εργασία σας!

Πρόκειται για ένα φαινόμενο, διαδεδομένο και στις ελληνικές επιχειρήσεις, που υπονομεύει την εργασιακή απόδοση, την εξέλιξη και την υγεία των εργαζομένων, αλλά επίσης και την επιβίωση των επιχειρήσεων που εμφανίζεται.

Σύμφωνα με έρευνες θεωρείται ότι αποτελεί, τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τους εργοδότες, το μεγαλύτερο πρόβλημα από όλα τα άλλα προβλήματα που σχετίζονται με το στρες στη δουλειά.

Είναι πιο διαδεδομένο και από τη σεξουαλική παρενόχληση και τον ρατσισμό.

Για το φαινόμενο έχει πραγματοποιηθεί έρευνα στην Ελλάδα από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, σε εργαζόμενους τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημόσιου τομέα. Εκ των καταλληλότερων να μας μιλήσει για το εν λόγω φαινόμενο είναι η κ. Νάνσυ Παπαλεξανδρή, ομότιμη καθηγήτρια στη Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού, πρώην αντιπρύτανης επί Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και Προσωπικού, στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, που συμμετείχε στην υλοποίηση της έρευνας.

Αντίστοιχα, από πλευράς ψυχολογίας, για το πορτρέτο του θύτη στον εργασιακό χώρο, μια πλήρη εικόνα μας δίνει η ψυχολόγος –συγγραφέας κ. Τένια Μακρή, με σημαντικές πληροφορίες, που βοηθούν κάποιον να αναγνωρίσει την προσωπικότητα του ανθρώπου που εκφοβίζει στην εργασία.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ

«Ο εκφοβισμός στους ενήλικες, είναι πολύ πιο ύπουλος, από αυτόν που παρατηρείται στους ανήλικους, καθώς γίνεται με τρόπους που δεν είναι ορατοί, ώστε να μπορεί να έχει αποδείξεις, για τον εκφοβισμό που δέχεται. Στοιχίζει πολύ ψυχολογικά στο θύμα, του είναι ψυχοφθόρο να το αντιμετωπίζει και να αντέχει τον υποβιβασμό από τον θύτη, καθώς τον υποσκάπτει χωρίς να μπορεί να αντιδράσει», αναφέρει η κ. Παπαλεξανδρή, η οποία μας δίνει και τον ορισμό του εργασιακού εκφοβισμού: «Το φαινόμενο bullying στον χώρο εργασίας, λαμβάνει χώρα όταν κάποιος γίνεται δέκτης επαναλαμβανόμενης επιθετικής ψυχοφθόρας συμπεριφοράς από έναν ή περισσοτέρους συναδέλφους ή προϊσταμένους με τέτοιο τρόπο ώστε το θύμα να μην μπορεί εύκολα να προστατέψει τον εαυτό του και ως εκ τούτου να μην μπορεί να ξεφύγει από αυτή τη κατάσταση.

Τέτοιου είδους συμπεριφορά μπορεί να είναι επιθετική, εκφοβιστική, κακόβουλη, προσβλητική, υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας που προσβάλλει την αξιοπρέπεια, δημιουργεί εχθρικό περιβάλλον και υπονομεύει, ταπεινώνει και επιφέρει βλάβη σε αυτόν προς τον οποίο απευθύνεται. Μπορεί να είναι ψυχολογική βία αλλά και συνδυασμός λεκτικών και άλλων παρεμβάσεων που δυσχεραίνουν το έργο του θύματος. Συνήθως, ξεκινά με επίθεση από έναν προς έναν. Μερικές φορές όμως εξελίσσεται σε γενικευμένη εκστρατεία κατά του στόχου. Εάν η κακομεταχείριση δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα από τους υπευθύνους, συνήθως, κλιμακώνεται.

Και τότε ο εργασιακός χώρος μπορεί να μετατραπεί σε ένα εχθρικό δηλητηριασμένο περιβάλλον με υψηλή τοξικότητα. Ωστόσο, η κακομεταχείριση αυτή δεν είναι εύκολο να αντιμετωπισθεί με τη νομοθεσία -αν και υπάρχουν τέτοια παραδείγματα- επειδή είναι εξαιρετικά δύσκολο και χρονοβόρο για το θύμα να αποδείξει τη βλάβη που τελικά έχει υποστεί».

ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ ΔΥΝΑΣΤΗ

Τα χαρακτηριστικά του θύτη, σύμφωνα με την κ. Παπαλεξανδρή είναι τα εξής: «Χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: Χρόνιοι δυνάστες, που είναι άτομα ανασφαλή με υψηλά επίπεδα ναρκισσισμού και έμφυτη αντιπάθεια στους γύρω τους που τείνουν να επιβραβεύονται σε ανταγωνιστικά περιβάλλοντα.

Ευκαιριακοί δυνάστες: που δείχνουν τον κακό τους εαυτό όταν αυτό μπορεί να τους φανεί χρήσιμο για να ανέβουν ιεραρχικά ή για να εξουδετερώσουν τους αντιπάλους τους.

Παροδικοί δυνάστες: άτομα αδέξια και κοινωνικά ανίκανα που πληγώνουν τους γύρω τους από έλλειψη ευαισθησίας.

Χαρακτηριστικά θύματος: έλλειψη αυτοπεποίθησης

αδυναμία αντίδρασης , εσωστρέφεια κ.α.».

‘Όσο για τα χαρακτηριστικά του περιβάλλοντος εργασίας, επισημαίνει ότι παρατηρούνται τα εξής: «Αυταρχισμός. Έλλειψη επικοινωνίας. Οξύς ανταγωνισμός. Αρνητικό/Νοσηρό κλίμα. Αδιαφορία διοίκησης. Έλλειψη πολιτικών αντιμετώπισης παραπόνων».

Τρεις είναι οι πιο συνηθισμένες μορφές –προσωπικότητες θυτών, σύμφωνα με την ψυχολόγο κ. Τένια Μακρή και μας τις περιγράφει:

«-Ο νάρκισσος: Δεν δέχεται 'όχι', για απάντηση. Είναι επικριτικός, προσβλητικός και ποτέ δεν θεωρεί ότι κάνει λάθος. Τα λάθη γι’ αυτόν, είναι πάντα των άλλων και όχι δικά του. Είναι συναισθηματικά κακοποιητικός με αποτέλεσμα να δημιουργεί ένα φοβικό περιβάλλον, αλλά επίσης ποτέ δεν κερδίζει τον σεβασμό των άλλων.

-Ο ελεγκτικός: Θέλει να ελέγχει τα πάντα και να έχει τον έλεγχο κάθε εργαζόμενου. Συγκεντρώνει όλη τη δύναμη στο εργασιακό περιβάλλον στον εαυτό του, δεν μοιράζει αρμοδιότητες, αλλά παρόλα αυτά ζητά ευθύνες από άλλους όταν κάτι δεν πάει καλά, τις οποίες δεν καταλογίζει ποτέ στον εαυτό του. Δίνει εντολές και απαιτεί να τις εκτελούν όπως αυτός νομίζει με τον τρόπο που θεωρεί καλύτερο, διότι όποιος άλλος, είναι λάθος.

-Ο επικριτικός: Ασκεί κριτική για οτιδήποτε υπάρχει δίπλα του, γκρινιάζει και … είναι ένα συνεχές γιατί! Υπάρχει πάντα ένα γιατί, προς όλους, «γιατί το έκανες αυτό;», «γιατί εκείνο είναι έτσι…» κ.ο.κ.

Στη διαλογική συζήτηση μαζί του, υπάρχει επίσης πάντα ένα «γιατί», αλλά ποτέ δεν το δέχεται από τον συνομιλητή του. Δεν είναι διαλλακτικός και κριτικάρει πάντα την άποψη του άλλου. Έχει έντονη την καχυποψία μέσα του, για όλους.

Αυτός ο τύπος θύτη, δημιουργεί ένα αντιπαραγωγικό περιβάλλον στη δουλειά, που λειτουργεί κάτω από τον φόβο. Συνήθως έχει δίπλα του ανθρώπους που τους πληροφορούν για ό,τι γίνεται στην εργασία τους, έχει τον δικό του κλοιό ανθρώπων που παίζουν τον ρόλο των κατασκόπων. Αυτοί στην ουσία είναι οι «αυλοκόλακές» του, που απολαμβάνουν κάποια προνόμια μεν, αλλά δεν χαίρουν καμίας εκτίμησης από τον ίδιο. Απλά γι’ αυτόν αποτελούν εκτελεστικά όργανα.

Όταν υπάρχει ένα τέτοιος θύτης, το εργασιακό περιβάλλον είναι στείρο, δεν υπάρχει δημιουργικότητα και όλοι είναι διεκπεραιωτικοί.

Αυτού του είδους οι θύτες, μπορούν να τρελάνουν…».

Όσον αφορά στις συνήθεις τακτικές που χρησιμοποιούν οι θύτες στον «μπούλινγκ» είναι οι εξής: Άδικες κατηγορίες για ανύπαρκτα λάθη.

Παράλογες απαιτήσεις στην εργασία. Κριτική για την ικανότητα του εργαζομένου και για άλλα θέματα άσχετα με αυτήν. Απειλές για απόλυση. Ύβρεις, φωνές και εξευτελιστικά σχόλια. Άρνηση είτε υποβάθμιση των επιτευγμάτων του εργαζόμενου. Αποκλεισμός, είτε τοποθέτηση στο «ψυγείο». Στέρηση συστηματικής πληροφόρησης και μέσων που επιτρέπουν την ομαλή εκτέλεση της εργασίας του.

http://www.eleftheria.gr/ελ%C ... 6044-.html

Δυστυχώς για πολλά ταγάρια ο υπάλληλος είναι υποτελής, τον εκμεταλλεύονται και η μόνιμη κατάστασή του είναι η υπακοή χωρίς να κρίνεται το προϊόν της ίδιας της εργασίας του.
Οι αφορισμοί-γενικεύσεις στο επίπεδο οραματισμού ενός δικαιότερου κόσμου, χωρίς τη μεθοδολογία της μετάβασης σένα νέο είδος κοινωνικής οργάνωσης που θα έκανε αυτόν τον κόσμο πιο δίκαιο είναι άχρηστοι αν δεν υπάρχει αντίδραση.

Και τα ταγάρια υπάλληλοι είναι.
Οπότε όταν υπάρχουν αυτές οι καταστάσεις μεταξύ των υπαλλήλων που κάνουν την ίδια εργασία, κάτι δεν πάει καλά.

Καταλαβαίνω ότι όλοι οι υπάλληλοι που κάνουν την ίδια εργασία δεν είναι ίδιοι.

Π.χ. άλλο να είσαι υπάλληλος στο οργανικό σχήμα μιας επιχείρησης και άλλο να είσαι νοικιαζόμενος υπάλληλος στην ίδια επιχείρηση.

Ο πρώτος φαίνεται στο οργανόγραμμα, είναι αποδεκτός από τους υπολοίπους, η άποψή του μετράει, προστατεύεται νοερά από τους υπολοίπους, απολαμβάνει πολλά προνόμια, έχει περισσότερα κίνητρα ώστε να εργασθεί ποιο αποδοτικά, εργασιακή εξέλιξη, μισθολογική εξέλιξη και πολλά άλλα. Ταυτόχρονα μπορεί να συμπεριφέρεται όπως θέλει προς τους υπολοίπους ακόμη και ξεσπώντας, ειδικά εκεί που τον 'παίρνει'...

Ο υπάλληλος της ίδιας εταιρίας που εξαναγκάστηκε σε παραίτηση και σε επαναπρόσληψη ως ενοικιαζόμενος υπάλληλος το μόνο κίνητρο που έχει είναι οι μηνιαίες απολαβές. Όλα τα υπόλοιπα είναι μόνο αρνητικά.
Και όταν απευθύνεται στο συνδικαλιστικό όργανο και στις συνδικαλιστικές παρατάξεις το μόνο που διαπιστώνει είναι ότι όλοι αυτοί έχουν ως 'πελάτες' μόνο τους υπαλλήλους που είναι στο οργανικό σχήμα. Οι υπόλοιποι είναι 'κρέατα αγνώστων στοιχείων'.

Ειδα τις ειδικοτητες για το κοινωφελες προγραμμα στους δημους, μπετατζης,κηπουρος,γενικων καθηκοντων,τσιλιαδορος φυλακας,βοηθος καθαριστη και διαφορα αλλα ενδιαφεροντα.

Σύγχρονες μορφές δουλεμπορίου και εργασιακός μεσαίωνας (ενοικίαση εργαζομένων σε άλλους εργοδότες).
Μετά αναρωτιόνται γιατί όλη η Ευρώπη στρέφεται στην ακροδεξιά!

Γιατι τους υποσχεται οτι 'εξω οι ξενοι' ή 'εξω οι ξενοι που μας κλεβουν τις δουλειες μας'. Το τι σχεση εχει αυτο με τα παραπανω, δεν το καταλαβαινω.

Ο χρήστης limited_one έγραψε:

Είναι τραγική η κατάσταση. Για αυτό δυστυχώς οι 'διεκπεραιωτές' κάνουν χρυσές δουλειές. Όταν πούλησα το Mini και λόγω ελάχιστου χρόνου, πλήρωσα €20 και σε 1 ημέρα (πρωί με μεσημέρι) έγινε η μεταβίβαση του αυτοκινήτου, χωρίς να τρέχω ούτε για βεβαίωση τελών ούτε για τίποτα.

Άσχημη πρακτική, αλλά πολλές φορές αναγκαία δυστυχώς στο δημόσιο.

Εδώ η χρέωση είναι €50
Εν το μεταξύ ο ευγενής και εξυπηρετικός υπάλληλος μου είπε πως έπρεπε να είχα ανέβει αμέσως σε εκείνον προχθές και όχι να πάω πρώτα στο πρωτόκολλο. θα είχα τελειώσει αυθημερόν...

Εγω παντως παιδες, συγκεκριμενα για μεταβιβασεις οχηματων (και χωρις να αλλαζω το βασικο νοημα που ειναι 'ου μπλεξεις με το δημοσιο'. σε καμμια περιπτωση.) στο τελος του 2016 μεταβιβασα τρια αυτοκινητα, και τις τρεις φορες το εκανα μονος μου, επι τοπου παρεα με το πωλητη, σε ενα μισαωρακι ή και λιγοτερο αναλογα με την ουρα που ειχε.

Ο χρήστης vasvo έγραψε:
Σύγχρονες μορφές δουλεμπορίου και εργασιακός μεσαίωνας (ενοικίαση εργαζομένων σε άλλους εργοδότες).
Μετά αναρωτιόνται γιατί όλη η Ευρώπη στρέφεται στην ακροδεξιά!

Tωρα τελευταια,2-3 χρονια εχει γινει αλλη μοδα,επειδη περιοριστηκαν και οι εισακτεοι στις αστυνομικες σχολες,τι εκαναν τα τζιμανια,εκαναν τους σεκιουριταδες η οποιος επιθυμει να εργαστει ως σεκιουριτι,να δινουν εξετασεις πιστοποιησης για να εχουν αδεια εργασιας απο τον ΕΟΠΠΕΠ,τι σημαινει αυτο,παρακολουθηση σεμιναριου 105 ωρων σε ΚΕΚ,βεβαιωση και εξετασεις.

300 ευρω το σεμιναριο,+150 ευρω τα εξεταστρα σε ΕΟΠΠΕΠ και ΚΕΜΕΑ,30-40 ευρω για καποιες εξετασεις σε δημοσιο νοσοκομειο,επισκεψη σε ψυχιατρο για χαρτι και αλλα 30-40 ευρω για παροβολο στην αστυνομια ωστε να του επικυρωσει την αδεια.

Και βλεπεις μετα,διαφημιση,η ταδε εταιρια security προσλαμβανει τοσα ατομα για χρηματαποστολες,για φυλαξη στις εγκαταστασεις της,μισθος απο 500 ευρω και κατι ψιλα,12ωρα,κυλιωμενο ωραριο κλπ.

Το αστειο της υποθεσης πιο ειναι ομως,Σε αυτή την εξεταστική περίοδο συμμετείχαν 3.994 υποψήφιοι και ολοκλήρωσαν επιτυχώς 3.560 υποψήφιοι. Το ποσοστο επιτυχιας δηλαδη,>90%. 4.000 υποψηφιοι περιπου,με εξετασεις ανα 3μηνο,οι 3.500 να περνανε,μιλαμε για το χρονο,καμια 15.000 σεκιουριταδες.

Κονομαει το εκαστοτε ΚΕΚ(ιδιωτες) με τα σεμιναρια,κονομαει το κρατος με τα παραβολα,τα εξεταστρα,τις ιατρικες εξετασεις,παιρνουν το μεροκαματο οι αστυνομικοι/δικηγοροι που δηλωνουν ως εξεταστες,προσλαμβανουν οι 2-3 γνωστες εταιριες του χωρου φτηνο προσωπικο/εργαζομενους.

Δύο σχόλια μόνο.
Άδεια εργασίας απ' ότι γνωρίζω πάντα χρειαζόταν. Είναι πράγματι ένα επάγγελμα που έχει ζήτηση γι' αυτό και φαίνεται να υπάρχει αύξηση σε δίδακτρα, εξεταστρα και παράβολα.
Στα λοιπά, λόγω κρίσης, ζήτησης και αμοιβών υπάρχει μια 'ανακύκλωση' σε αυτούς τους υπαλλήλους. Πολλοί δοκιμάζουν αν μπορούν, δύσκολες ή απαιτητικές συνθήκες εργασίας, πολλές ώρες και λίγα λεφτά ... οπότε το πόσοι παίρνουν την άδεια με το πόσοι δουλεύουν (ή αντέχουν να δουλεύουν) δεν είναι και τόσο ανάλογα.

Ο χρήστης Storm έγραψε:
Θεωρώ ότι το παρακάτω είναι ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που έχουμε πλέον στα εργασιακά στην Ελλάδα.
Προσωπικά εργάζομαι σε ένα τέτοιο περιβάλλον... και δυστυχώς δεν υπάρχουν τρόποι αντιμετώπισης.
Είτε παραιτείσαι και μένεις άνεργος για πάντα, είτε υπομένεις, σκύβεις το κεφάλι και μαθαίνεις να είσαι για πάντα 'υπό' και 'υπ'ατμόν'.

ΕΥΡΥΤΑΤΑ ΔΙΑΔΕΔΟΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ «ΜΠΟΥΛΙΝΓΚ», ΤΟΣΟ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ
Δυνάστες και θύματα στον εργασιακό χώρο

[spoiler=:1gaco1vr]Της Λένας Κισσάβου

Σας αποκρύπτονται πληροφορίες που επηρεάζουν την απόδοσή σας;

Δέχεστε εξακολουθητική κριτική για τη δουλειά και την προσπάθεια που καταβάλλετε; Όσο και να δουλέψετε ποτέ δεν είναι αρκετό από τον προϊστάμενό σας, για την αναγνώρισή σας; Σας κουτσομπολεύουν οι συνάδελφοι, κοιτώντας σας με …μισό μάτι και διαδίδοντας ψευδείς φήμες για το άτομό σας;

Ε, λοιπόν, όλα δείχνουν πως έχετε γίνει στόχος εκφοβισμού για την υποβάθμισή σας και δέχεστε «μπούλινγκ» στην εργασία σας!

Πρόκειται για ένα φαινόμενο, διαδεδομένο και στις ελληνικές επιχειρήσεις, που υπονομεύει την εργασιακή απόδοση, την εξέλιξη και την υγεία των εργαζομένων, αλλά επίσης και την επιβίωση των επιχειρήσεων που εμφανίζεται.

Σύμφωνα με έρευνες θεωρείται ότι αποτελεί, τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τους εργοδότες, το μεγαλύτερο πρόβλημα από όλα τα άλλα προβλήματα που σχετίζονται με το στρες στη δουλειά.

Είναι πιο διαδεδομένο και από τη σεξουαλική παρενόχληση και τον ρατσισμό.

Για το φαινόμενο έχει πραγματοποιηθεί έρευνα στην Ελλάδα από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, σε εργαζόμενους τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημόσιου τομέα. Εκ των καταλληλότερων να μας μιλήσει για το εν λόγω φαινόμενο είναι η κ. Νάνσυ Παπαλεξανδρή, ομότιμη καθηγήτρια στη Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού, πρώην αντιπρύτανης επί Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και Προσωπικού, στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, που συμμετείχε στην υλοποίηση της έρευνας.

Αντίστοιχα, από πλευράς ψυχολογίας, για το πορτρέτο του θύτη στον εργασιακό χώρο, μια πλήρη εικόνα μας δίνει η ψυχολόγος –συγγραφέας κ. Τένια Μακρή, με σημαντικές πληροφορίες, που βοηθούν κάποιον να αναγνωρίσει την προσωπικότητα του ανθρώπου που εκφοβίζει στην εργασία.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ

«Ο εκφοβισμός στους ενήλικες, είναι πολύ πιο ύπουλος, από αυτόν που παρατηρείται στους ανήλικους, καθώς γίνεται με τρόπους που δεν είναι ορατοί, ώστε να μπορεί να έχει αποδείξεις, για τον εκφοβισμό που δέχεται. Στοιχίζει πολύ ψυχολογικά στο θύμα, του είναι ψυχοφθόρο να το αντιμετωπίζει και να αντέχει τον υποβιβασμό από τον θύτη, καθώς τον υποσκάπτει χωρίς να μπορεί να αντιδράσει», αναφέρει η κ. Παπαλεξανδρή, η οποία μας δίνει και τον ορισμό του εργασιακού εκφοβισμού: «Το φαινόμενο bullying στον χώρο εργασίας, λαμβάνει χώρα όταν κάποιος γίνεται δέκτης επαναλαμβανόμενης επιθετικής ψυχοφθόρας συμπεριφοράς από έναν ή περισσοτέρους συναδέλφους ή προϊσταμένους με τέτοιο τρόπο ώστε το θύμα να μην μπορεί εύκολα να προστατέψει τον εαυτό του και ως εκ τούτου να μην μπορεί να ξεφύγει από αυτή τη κατάσταση.

Τέτοιου είδους συμπεριφορά μπορεί να είναι επιθετική, εκφοβιστική, κακόβουλη, προσβλητική, υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας που προσβάλλει την αξιοπρέπεια, δημιουργεί εχθρικό περιβάλλον και υπονομεύει, ταπεινώνει και επιφέρει βλάβη σε αυτόν προς τον οποίο απευθύνεται. Μπορεί να είναι ψυχολογική βία αλλά και συνδυασμός λεκτικών και άλλων παρεμβάσεων που δυσχεραίνουν το έργο του θύματος. Συνήθως, ξεκινά με επίθεση από έναν προς έναν. Μερικές φορές όμως εξελίσσεται σε γενικευμένη εκστρατεία κατά του στόχου. Εάν η κακομεταχείριση δεν αντιμετωπισθεί έγκαιρα από τους υπευθύνους, συνήθως, κλιμακώνεται.

Και τότε ο εργασιακός χώρος μπορεί να μετατραπεί σε ένα εχθρικό δηλητηριασμένο περιβάλλον με υψηλή τοξικότητα. Ωστόσο, η κακομεταχείριση αυτή δεν είναι εύκολο να αντιμετωπισθεί με τη νομοθεσία -αν και υπάρχουν τέτοια παραδείγματα- επειδή είναι εξαιρετικά δύσκολο και χρονοβόρο για το θύμα να αποδείξει τη βλάβη που τελικά έχει υποστεί».

ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ ΔΥΝΑΣΤΗ

Τα χαρακτηριστικά του θύτη, σύμφωνα με την κ. Παπαλεξανδρή είναι τα εξής: «Χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: Χρόνιοι δυνάστες, που είναι άτομα ανασφαλή με υψηλά επίπεδα ναρκισσισμού και έμφυτη αντιπάθεια στους γύρω τους που τείνουν να επιβραβεύονται σε ανταγωνιστικά περιβάλλοντα.

Ευκαιριακοί δυνάστες: που δείχνουν τον κακό τους εαυτό όταν αυτό μπορεί να τους φανεί χρήσιμο για να ανέβουν ιεραρχικά ή για να εξουδετερώσουν τους αντιπάλους τους.

Παροδικοί δυνάστες: άτομα αδέξια και κοινωνικά ανίκανα που πληγώνουν τους γύρω τους από έλλειψη ευαισθησίας.

Χαρακτηριστικά θύματος: έλλειψη αυτοπεποίθησης

αδυναμία αντίδρασης , εσωστρέφεια κ.α.».

‘Όσο για τα χαρακτηριστικά του περιβάλλοντος εργασίας, επισημαίνει ότι παρατηρούνται τα εξής: «Αυταρχισμός. Έλλειψη επικοινωνίας. Οξύς ανταγωνισμός. Αρνητικό/Νοσηρό κλίμα. Αδιαφορία διοίκησης. Έλλειψη πολιτικών αντιμετώπισης παραπόνων».

Τρεις είναι οι πιο συνηθισμένες μορφές –προσωπικότητες θυτών, σύμφωνα με την ψυχολόγο κ. Τένια Μακρή και μας τις περιγράφει:

«-Ο νάρκισσος: Δεν δέχεται 'όχι', για απάντηση. Είναι επικριτικός, προσβλητικός και ποτέ δεν θεωρεί ότι κάνει λάθος. Τα λάθη γι’ αυτόν, είναι πάντα των άλλων και όχι δικά του. Είναι συναισθηματικά κακοποιητικός με αποτέλεσμα να δημιουργεί ένα φοβικό περιβάλλον, αλλά επίσης ποτέ δεν κερδίζει τον σεβασμό των άλλων.

-Ο ελεγκτικός: Θέλει να ελέγχει τα πάντα και να έχει τον έλεγχο κάθε εργαζόμενου. Συγκεντρώνει όλη τη δύναμη στο εργασιακό περιβάλλον στον εαυτό του, δεν μοιράζει αρμοδιότητες, αλλά παρόλα αυτά ζητά ευθύνες από άλλους όταν κάτι δεν πάει καλά, τις οποίες δεν καταλογίζει ποτέ στον εαυτό του. Δίνει εντολές και απαιτεί να τις εκτελούν όπως αυτός νομίζει με τον τρόπο που θεωρεί καλύτερο, διότι όποιος άλλος, είναι λάθος.

-Ο επικριτικός: Ασκεί κριτική για οτιδήποτε υπάρχει δίπλα του, γκρινιάζει και … είναι ένα συνεχές γιατί! Υπάρχει πάντα ένα γιατί, προς όλους, «γιατί το έκανες αυτό;», «γιατί εκείνο είναι έτσι…» κ.ο.κ.

Στη διαλογική συζήτηση μαζί του, υπάρχει επίσης πάντα ένα «γιατί», αλλά ποτέ δεν το δέχεται από τον συνομιλητή του. Δεν είναι διαλλακτικός και κριτικάρει πάντα την άποψη του άλλου. Έχει έντονη την καχυποψία μέσα του, για όλους.

Αυτός ο τύπος θύτη, δημιουργεί ένα αντιπαραγωγικό περιβάλλον στη δουλειά, που λειτουργεί κάτω από τον φόβο. Συνήθως έχει δίπλα του ανθρώπους που τους πληροφορούν για ό,τι γίνεται στην εργασία τους, έχει τον δικό του κλοιό ανθρώπων που παίζουν τον ρόλο των κατασκόπων. Αυτοί στην ουσία είναι οι «αυλοκόλακές» του, που απολαμβάνουν κάποια προνόμια μεν, αλλά δεν χαίρουν καμίας εκτίμησης από τον ίδιο. Απλά γι’ αυτόν αποτελούν εκτελεστικά όργανα.

Όταν υπάρχει ένα τέτοιος θύτης, το εργασιακό περιβάλλον είναι στείρο, δεν υπάρχει δημιουργικότητα και όλοι είναι διεκπεραιωτικοί.

Αυτού του είδους οι θύτες, μπορούν να τρελάνουν…».

Όσον αφορά στις συνήθεις τακτικές που χρησιμοποιούν οι θύτες στον «μπούλινγκ» είναι οι εξής: Άδικες κατηγορίες για ανύπαρκτα λάθη.[/spoiler:1gaco1vr]

Παράλογες απαιτήσεις στην εργασία. Κριτική για την ικανότητα του εργαζομένου και για άλλα θέματα άσχετα με αυτήν. Απειλές για απόλυση. Ύβρεις, φωνές και εξευτελιστικά σχόλια. Άρνηση είτε υποβάθμιση των επιτευγμάτων του εργαζόμενου. Αποκλεισμός, είτε τοποθέτηση στο «ψυγείο». Στέρηση συστηματικής πληροφόρησης και μέσων που επιτρέπουν την ομαλή εκτέλεση της εργασίας του.

http://www.eleftheria.gr/ελ%C ... 6044-.html

Ανάλογα με τις εμπειρίες του καθενός πάει, σε εμένα και δύο ακόμη φίλους μου που είμαστε έξω, το χειρότερό μας, ήταν όταν είχαμε έλληνα στην δουλειά. Και οι τρεις μας είμαστε σε διαφορετικές χώρες και δουλείες. Δεν είμαστε δηλαδή στην ίδια επιχείρηση. Αλλά και στους τρεις, όταν υπήρχε 'συνάδελφος' έλληνας, είχαμε θέμα. Φθόνος, ρουφιάνεμα, κουτσομπολιό ήταν τα χαλαρά. Αδιακρισία και έτσι λες και γνωριζόμαστε και από εχθές τα ποιο χοντρά. Στην ελλάδα στον ιδιωτικό τομέα αν είσαι καλός στην δουλειά σου, μπορεί αν ο εργοδότης δεν φοβηθεί μην σου δώσει αέρα, να σου δώσει κάτι σε χρήμα και θέση. Στο εξωτερικό ανταμείβεσαι αν εργάζεσαι. Εδώ μπαίνεις στο μάτι πολλών κομπλεξικών. Για τον δημόσιο τομέα, ας κόψουν το κεφάλι τους. Εκτός αν μπήκαν....αξιοκρατικά.