Σε ευχαριστώ alejandro.

Το 2016 όταν ήμουν σε διαδικασία αναζήτησης διαμερίσματος είχα μία κουβέντα με ένα φίλο που μένει στο Μαρκόπουλο Αττικής.

Μου είχε τονίσει πολλές φορές να το ξανασκεφτώ αν θέλω να αγοράσω διαμέρισμα σε πολυκατοικία. Και εκείνος 'παιδί της μονοκατοικίας' παρόμοιοι χαρακτήρες.

Θυμάμαι μου έλεγε ότι μόνο στην ιδέα ότι θα έμενε σε κτίριο όπου θα έπρεπε να συνδιαχειριστεί καταστάσεις μαζί με αγνώστους, απλά δεν μπορούσε να το κάνει. Δηλαδή να διεκδικήσει, να νοιώσει ιδιοκτήτης, να καταλάβουν οι υπόλοιποι ότι και αυτός έχει δικαιώματα στη πολυκατοικία κλπ...

Από εκείνον μου έχει κολλήσει ο χαρακτηρισμός του κοινοβίου. Μου έλεγε πριν αγοράσω, πρώτα να νοικιάσω να δω αν μπορώ να ζήσω σε τέτοιο περιβάλλον. Δεν τον άκουσα. Πήγα και αγόρασα.

Τελικά είχε τόσο δίκιο. Έχω φάει γερό χαστούκι από την μετάβαση από την μονοκατοικία στο κοινόβιο.

Για μένα δεν διαφέρει σε τίποτα ο εργασιακός μου χώρος με το διαμέρισμα στην πολυκατοικία. Δύο πανομοιότυπες φυλακές με στρατιωτικού τύπου περιβάλλοντα στα οποία κάποιοι θεωρούν ότι κατέχουν την εξουσία επειδή είναι 'πάλιουρες'.

Να δω πως θα ξεμπλέξω από αυτή την κατάσταση. Ψάχνω να βρω λύσεις και λύσεις δεν βρίσκω.

Εντύπωση μου κάνει Στόρμ, έχω μεγαλώσει σε πολυκατοικίες (δεν έχω μείνει ποτέ σε μονοκατοικία), έχω αλλάξει 5στην ζωή μου και ποτέ δεν είχε κανένα πρόβλημα ούτε έχω νοιώσει αυτό που λές εσύ. Εαν όμως είναι τόσο χάλια, απλά βάζεις έναν δικηγόρο να συντάξει μια επιστολή ή ένα εξώδικο να δεις πώς στρώνουν ξαφνικά όλοι οι θρασύδειλοι!

Ειμαι ασχετος, αλλα το γεγονος να εχεις αλλεργια σε μια ουσια που υπαρχει στην βαφη τω τοιχων, το σκεφτηκες;

Εγω παλι και σε πολυκατοικια και σε μονοκατοικια ζω, στην δευτερη φοβαμαι τα βράδια περισσοτερο, θελω ολος ο κηπος να εχει φωτισμους. Περναει μια γατα ανοίγουν φωτα σε ολο τον κηπο, τα δεντρα, βεραντες κτλ και εγω σηκωνομαι να δω....

Εχε χαρη που αγαπω τα ζωα, αλλιως ενα σουτι που θα ετρωγαν κατι γατες. Τεσπα.

Στεναχωρηθηκα ρε storm,  αν και δεν σε γνωριζω απο κοντα, θελω να σε βρουν τα καλυτερα.

Υ,γ Μια φορα....δεν ηταν γατα......οντως υπηρχε ενα καλο παλικαρι στον κηπο και εφτασε μεχρι και τη βεραντα.....να  τα λεμε αυτα για την αστυνομευση.

Και αλλη μια πηραν εξοπλισμο, οπως ομπρελες, καρεκλες κτλ.

Εντύπωση μου κάνει Στόρμ, έχω μεγαλώσει σε πολυκατοικίες (δεν έχω μείνει ποτέ σε μονοκατοικία), έχω αλλάξει 5στην ζωή μου και ποτέ δεν είχε κανένα πρόβλημα ούτε έχω νοιώσει αυτό που λές εσύ. Εαν όμως είναι τόσο χάλια, απλά βάζεις έναν δικηγόρο να συντάξει μια επιστολή ή ένα εξώδικο να δεις πώς στρώνουν ξαφνικά όλοι οι θρασύδειλοι!

Fanis75 είναι καθαρά θέμα τρόπου επιβίωσης. Στην μονοκατοικία ο ιδιοκτήτης ορίζει πως θα ζήσει και πως θα περνά την ημέρα του. Δεν περιορίζεται από κανέναν, ούτε του βάζει κάποιος κανόνες στο τρόπο ζωής του. Στην μονοκατοικία δεν υποχρεώνεσαι να κάθεσαι κλειδωμένος μέσα στο διαμέρισμα αναμένοντας να περάσει η ώρα για να πας ξανά στην εργασία σου.

Εγώ όταν ήμουν στην μονοκατοικία είχα χόμπι, ασχολίες που μπορούσα να περάσω όμορφα την ώρα μου. Θεωρώ ότι είναι αρρώστια, καρκίνος, να κάθομαι μέσα σε ένα διαμέρισμα και η μόνη μου ασχολία να είναι ένα φόρουμ. Τραγικό και μόνο που το σκέφτομαι.

Στην μονοκατοικία είχα εργαστήριο, πάγκο εργασίας, είμαι μηχανικός. Άλλωστε από αυτό το πάγκο ξεκίνησα την εργασιακή μου εμπειρία στην πληροφορική. Μετά είχα χώρο στάθμευσης όπου μπορούσα να ασχοληθώ με το αυτοκίνητο, με το σκούτερ. Είχα αποθήκη με άμεση πρόσβαση σε υλικά. Επίσης μόνο η δυνατότητα να βγω στο κήπο να κάτσω, να χαζέψω, να σουλατσάρω μου γέμιζε τη ζωή. Ακόμη και το πότισμα των δέντρων και των λουλουδιών ήταν μία σύντομη απόδραση.

Το σπίτι δεν ήταν απλά ένα κρεβάτι, ένα φόρουμ, ένα ψυγείο και μασαμπούκα.

Στην πολυκατοικία αυτά που θα τα κάνεις;;;;; Γυρνάς από την εργασιακή φυλακή, στο διαμέρισμα φυλακή και τι κάνεις;;;; Κλειδαμπαρώνεσαι και περιμένεις σαν τον μαλάκα να περάσουν οι ώρες για να ξαναπάς στην εργασιακή φυλακή. Εγώ πάντως 4 χρόνια τώρα μόνο αυτό κάνω. Αργός θάνατος.

Και τι άλλο θα μπορούσα να κάνω άλλωστε; Ακόμη και οι βεράντες διακοσμητικές είναι. Για να βγεις στην βεράντα να κάτσεις είναι ολόκληρο πρότζεκτ. Δεν έχω κάτσει στις βεράντες ούτε μία φορά 4 χρόνια που είμαι στο βρωμοδιαμέρισμα. Και άντε να κάτσεις στην βεράντα, αφού πρώτα έχεις καταφέρει να τις καθαρίσεις με σκούπες, λάστιχα και νερά. Τι θα κάνεις στην βεράντα; Θα κάθεσαι να ακούς τα κοπρόσκυλα της γειτονιάς που σκασμό δεν βγάζουν όλη μέρα ή θα κοιτάς σαν τον ηλίθιο τα αυτοκίνητα και τους ανθρώπους που περνάνε έξω από την πολυκατοικία; Κατάντια.

Και δεν μπαίνω στη διαδικασία να αναφέρω και τα θέματα/προβλήματα που προκύπτουν από την εξαναγκαστική συμβίωση με άλλους στο ίδιο κτίριο. Τους οποίους άλλους δεν τους επιλέγεις. Τους βρίσκεις έτοιμους και ότι κάτσει. Σόρυ, αλλά αναφορές σε δικηγόρους και εξώδικα μόνο σαν αστεία τις εκλαμβάνω..

Τέλος πάντων. Μπούρδες εντελώς.

Ειμαι ασχετος, αλλα το γεγονος να εχεις αλλεργια σε μια ουσια που υπαρχει στην βαφη τω τοιχων, το σκεφτηκες;

Εγω παλι και σε πολυκατοικια και σε μονοκατοικια ζω, στην δευτερη φοβαμαι τα βράδια περισσοτερο, θελω ολος ο κηπος να εχει φωτισμους. Περναει μια γατα ανοίγουν φωτα σε ολο τον κηπο, τα δεντρα, βεραντες κτλ και εγω σηκωνομαι να δω...

Φίλε Lap για τα θέματα της υγείας θα μου πούνε οι ειδικοί που τρέχω όλο αυτό το διάστημα. Από Δευτέρα θα είμαι πάλι για εξετάσεις οπότε θα δούμε τι θα προκύψει.

Εσύ κοίτα να μην τα παίρνεις όλα τοις μετρητής εδώ μέσα. Κάνε την πλάκα σου, γράφε ότι σου κατέβει στο κεφάλι, προσπέρνα ότι σε ενοχλεί ή ότι σου φαίνεται αδιάφορο και μια χαρά όλα.

@Στορμ: Έτσι όπως τα λές, ναι δεν μπορείς να τα κάνεις αυτά σε μια πολυκατοικία, εκτός εαν έχει ξεχωριστό χώρο (όπως είχε π.χ. ο θείος μου με ένα γκαράζ πλήρως εξοπλισμένο). Εγώ είχα καταλάβει ότι τα προβλήματα είναι με τους άλλους ιδιοκτήτες. Αυτά που περιγράφεις είναι ενγενή μειονεκτήματα μιας πολυκατοικίας, τα οποία όμως έοχυν λύσεις, πχ.:

1. Κάνεις χόμπι εκτός σπιτιού.

2. Διαμέρισμα ισόγειο (σε 2 τέτοια έμενα) με δικιά του αυλή αποκλειστικής χρήσης. Εκεί κάνεις ό,τι θές (bbq, εργαστήριο, τρως με φίλους κλπ.) χωρίς να δίνεις λογαριασμό σε κανένα. Υπάρχουν πάρα πολλά τέτοια διαμερίσματα, που έχουν την αίσθηση της μονοκατοικίας και την χρήση με μικρότερο κόστος. Ο κουμπάρος μου νοικιάζει ένα τέτοιο στον Διούνση (σε τιμή χώμα) με αυτλή πάνω από 200τμ! Μέχρι και ντομάτες έχει φυτέψει. Εγώ είχα φυτέψει βερυκοκιά, λεμονιά και αχλαδιά...ολα αυτά σε πολυκατοικία. Απλά είναι μικρές των 4-8 διαμερισμάτων. Επίσης διπλο και τριπλο-κατοικίες παίζουν πολλές.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζω είναι σε όλα τα θέματα και αφορούν και τους υπόλοιπους ιδιοκτήτες/ενοικιαστές ή ότι είναι όλοι αυτοί που μένουν στο βρωμοκτήριο. Τα έχω αναφέρει χιλιάδες φορές εδώ μέσα. Μου αρέσει που ανέφερες την λέξη 'δικηγόρο'. Ρε συ αυτοί πήγαν να χειροδικήσουν σε δικηγόρο γυναίκα που ήταν εγκυμονούσα. Παραλίγο να πάθει συγκοπή η κοπέλα με τους αγροίκους των ΒΠ. Τι να λέμε τώρα;;;;

Χαλάνδρι ΒΠ και μπαρμπούτσαλα εντελώς.

Η λύση είναι μία. Μετακόμιση και πούλημα το κ@λοδιαμέρισμα.

Αλλά που να μετακομίσω; Χθες ήμουν Κοντόπευκο Αγία Παρασκευή να δω σπίτι 95τμ... Άλλη εμπειρία και αυτή. Έφτιαξε ο άλλος το **1995 **δύο πανομοιότυπα αντικριστά σπίτια (ενός επιπέδου κτίριο, 1ος όροφος και από πάνω ταράτσα) και έδωσε στο μπάνιο μόλις 4 τετραγωνικά και χωρίς δυνατότητα να μπει πλυντήριο στο σπίτι. Ανοίγει η πόρτα του μπάνιου και χτυπάει στην χέστρα. Το πλυντήριο βάλτο λέει στη κουζίνα χωρίς όμως να υπάρχει έξοδος νερού. Ρίξε λέει τον σωλήνα του πλυντηρίου στο νεροχύτη. Και το πλυντήριο άστο κάπου κοντά στο πάγκο.

Και ζητάει και 700euro το μήνα.

Άσε τώρα μην βγάλω στην αγγελία στη φόρα εντελώς...

Στόρμ δύσκολα θα βρεις αυτό που θέλεις . Ειδικά στα προάστια . Συχνά στις μονοκατοικίες θα έχεις θέματα παλαιότητας και στις διπλο-τριπλο κατοικίες θα έχεις θέματα με τους συγκάτοικους που συνήθως είναι και οι ιδιοκτήτες αυτού που νοικιάζεις .

Προσωπικά θα σου έλεγα να περιμένεις να δεις τις εξετάσεις σου , να μάθεις τι ακριβώς σε ενοχλεί και τότε να σκεφτείς ψύχραιμα τι ζωή θέλεις .

Αν κοίταγα μονοκατοικία , θα κοίταγα έξω από την Αθήνα , σε μέρος που θα μπορούσα να εξυπηρετηθώ είτε με το τρένο , είτε με άλλο τρόπο για την δουλειά .

Μονοκατοικία στην Αθήνα , αν δεν είναι δικιά σου , είναι απλά είτε παρατημένη , είτε θα βρείς κάποιον που θα είναι ο ιδιοκτήτης και ο συγκάτοικος σου και θα είναι ό,τι χειρότερο .

Εγώ γεννήθηκα σε μονοκατοικία στο κέντρο του Χαλανδρίου , αλλά τότε ήταν ένα άλλο Χαλάνδρι . Μένω εδώ και 35 χρόνια σε πολυκατοικίες και είμαι ευτυχής . Η μονοκατοικία , διπλοκατοικία βασικά , μένει επάνω η μητέρα μου και κάτω ο γιός μου . Εχει μπροστά και πίσω πολυκατοικίες και θα ήθελα κάποια στιγμή να την κάνω και αυτή πολυκατοικία , γιατί τώρα η ιδιωτικότητα δεν υπάρχει .

Storm γεννήθηκα και μεγάλωσα Πειραιά σε διαμέρισμα.. Τα τελευταία 10+ χρόνια βγήκα εκτός Αθήνας, εντός Αττικής σε μονοκατοικία και βρήκα την υγειά μου. Προέχει η υγεία σου και να βρείς το πρόβλημα με τους ειδικούς.. αλλά μπορείς να κάνεις σιγά σιγά τα κουμάντα σου για μετεγκατάσταση μιας και απ'ότι φαίνεται είναι κάτι που σου έχει στοιχίσει πολύ σε ψυχική ηρεμία και ποιότητα ζωής.

Μου αρέσει που ανέφερες την λέξη 'δικηγόρο'. Ρε συ αυτοί πήγαν να χειροδικήσουν σε δικηγόρο γυναίκα που ήταν εγκυμονούσα. Παραλίγο να πάθει συγκοπή η κοπέλα με τους αγροίκους των ΒΠ. Τι να λέμε τώρα;;;;

Αλλά που να μετακομίσω; Χθες ήμουν Κοντόπευκο Αγία Παρασκευή να δω σπίτι 95τμ... Άλλη εμπειρία και αυτή. Έφτιαξε ο άλλος το **1995 **δύο πανομοιότυπα αντικριστά σπίτια (ενός επιπέδου κτίριο, 1ος όροφος και από πάνω ταράτσα) και έδωσε στο μπάνιο μόλις 4 τετραγωνικά και χωρίς δυνατότητα να μπει πλυντήριο στο σπίτι. Ανοίγει η πόρτα του μπάνιου και χτυπάει στην χέστρα. Το πλυντήριο βάλτο λέει στη κουζίνα χωρίς όμως να υπάρχει έξοδος νερού. Ρίξε λέει τον σωλήνα του πλυντηρίου στο νεροχύτη. Και το πλυντήριο άστο κάπου κοντά στο πάγκο.

Και ζητάει και 700euro το μήνα.

1. Αυτά ρε συ είναι από ταινίες!! Ήμαρτον...που τους πέτυχες!?! αλλά υπάρχει λύσει και σε αυτό, σε όλα υπάρχουν!

2. Καλά για μ@λ@κες ψάχνει. Άκου €700. Νοικιάζεις πολύ καλύτερα διαμερίσματα με λιγότερα.

Πρσωπικά (με εξαίρεση ένα διαμέρισμα στο Λονδίνο), πότε δεν είχα πρόβλημα στις πολυκατοικίες με κανέναν. Σαφώς και προτιμώ μια μονοκατοικία, αλλά δεν φτάνουν τα λεφτά!

ο γατος εμεγαλωσε εις μονοκατοικιαι. εντος αθηνωνε αλλα και σε πλειστες αγονες νησους. ως στιουντεντ, βαθεια αφραγκος, εζησε εις διαμερισματα ειτε πολυτελη μεν τεσσαρια με 7-8 συγκατοικους, ειτε ως κυριλε μπατσελορ μετα που εγνωρισε τη γατα εις εντελως υπογεια γκαρσονιερα. καποια στιγμη αφου ενυμφευθει εξεκινησε να μενει εις οικογενειακον δυαρι εσωτερικον, αλλα πολυ εσωτερικον, με τη γατα. αν και αφραγκος προκειμενου να αποτρεψει μελλοντικον πολεμον γατων θηλυκων, εμετακομισε εις τριαρι (γουάου πολυτελειαι) λιαν ημιυπογειον μεν αλλα τμημα παλι μονοκατοικιας δε. καποια στιγμη εμαζευτηκαν αι προκαταβολαι. υπηρξε και κληρονομία καλη ενος κτιριου που θα ημπορουσε να μετατραπει εις μαιζωνετ υπεροχη. αλλα η γατισια ξεραμενη κεφαλη εκ αριστεροδεξιων εμμονων και μη θελοντας να πιασει την ευκαιρια αλλα να τη κληρονομησει με τη σειρα του εις γατακια, επροτιμησε την αγορα διαμερισματος εις πολυκατοικια μικρη, αλλα παντως πολυκατοικια. στην αρχη οκ, ολιγο περιεργα ηταν, υπηρχε και ενας ξινος στον τριτο. ταριφας. που τον επιασε ομως η γυναικα με το ταξιμετρο ανοιχτο στο υπογειο το παρκιν μαζι με μακρυπεο μουστακαλη. οποτε αλλαξε η ιδιοκτησια με εναν απιστευτο καλοβολο τυπα. ετσι ο γατος απολαμβανει εξαιρετη διαμονη στη πολυκατοικια, βασικα δεν θελει να ξανακουσει για μονοκατοικια. οχι γιατι υπαρχουν κολλητοι σε καποιον οροφο, μια καλημερα υπαρχει. αλλα ο καθεις κατανοει τον αλλο χωρις ερωτησεις και πολλα-πολλα, υπαρχει και μια συμπνοια στις κοινες αποφασεις ωστε να μην τρομαζουν τα ποσα τους δυσκολευομενους και ολα υπεροχα. και ενω στο μεταξυ επροεκυψε και διοροφη συχρονη πολυκατοικια, αχ θειουλες μου, αλλα εις αλλη περιοχη μη δυτικων προαστειων, ουτε κουβεντα.

καταιγις το μυστικο νομιω για να εχεις αρκετες πιθανοτηται να σου βγει η συγκατοικηση ειναι οι μικρες πολυκατοικιες, εως 5 νοικοκυρια.

Βρε στορμ, αφού έφτασες στο Χαλάνδρι, δες για καμια μονοκατοικία σε γέρακα/γλυκά νερά. Το δικό σου το πουλάς χθες και με κέρδος. Μια ζωή την έχουμε έλεγε ο Χορν και είχε δίκιο ο άτιμος...

Ολοι τα ίδια λέμε .

Κάνω ένα ψιλοκοίταγμα .

https://www.spitogatos.gr/aggelia/1110115539

Κιτσάτο , απομονωμένο σχετικά , η τιμή είναι πολυ υψηλή , αλλά φαίνεται ότι είναι καινούργιο . Νομίζω ότι αν απλά η προσφορά έχει το 1 μπροστά και 6 ψηφία , θα δοθεί .

https://www.spitogatos.gr/search/results/new-residential/sale/r104/m2404m2406m2408m2412m/propertyType_detached/price_nd-150000/constructionYear_2000-uc?ref=refinedSearchSR

Παρατημένες στα μπετά . Οι τιμές επειδή θα έχουν και θέματα , να τις υπολογίζετε στο 60-70 % των ζητουμένων . Μια περίπτωση αποπεράτωσης καινούργιου , αντί για ανακαίνιση αρχαίου , που θα παραμείνει αρχαίο και ως ανακαινισμένο .

https://www.spitogatos.gr/search/results/residential/sale/r104/m2404m2406m2408m2412m/propertyType_detached/price_nd-150000/constructionYear_2000-uc?ref=refinedSearchSR

Υπάρχουν και παλιές . Δεν τις έψαξα .

Για μένα θα κοίταγα και πιο μακρινές περιοχές Νέα Πέραμο , Κινέτα , Ωρωπός , Δήλεσι , Παραλία Αυλίδος , αλλά και Χαλκίδα .

Στην Χαλκίδα υπάρχει μεγάλη προσφορά , γιατί έχω επαφές και είναι μια χαρά .

Εχουμε και τον Ιωάννη που έχει επαφές .

Εσείς που γράφετε ότι 'ευτυχείτε' στις πολυκατοικίες θα ήθελα κάποια στιγμή κάπως αυτή την έννοια να την αναλύσετε. Τι ακριβώς σας προσφέρει μία πολυκατοικία ώστε να σας προκαλεί ευτυχία;;;;;

Εγώ συμφωνώ με αυτά που γράφει ο φίλος Mastoras78. Μεγαλωμένος στην επαρχία σε σπίτι πάνω στη θάλασσα και μετά το γυμνάσιο σε μονοκατοικίες δίπλα στο Άλσος Συγγρού στο Μαρούσι η απότομη και αναγκαστική μετάβαση σε πολυκατοικία σε ηλικία σχεδόν 50 ήταν γροθιά στο στομάχι που μου προκάλεσε μόνιμο πρόβλημα.

Φίλε xenos τρεις μήνες τώρα είμαι στην ΧΕ και στον Σπιτόγατο. Δεν έχω βρει τίποτα στα χρήματα που ψάχνω. Φυσικά αν έδινα 1000euro ή 1200euro ή 2000euro όλο και κάτι θα έβρισκα. Αλλά μέχρι 700euro δεν υπάρχει τίποτα της προκοπής. Όσα έχω δει από κοντά είναι με χοντρά κουσούρια και κάποια έχουν μέσα εντοιχιζόμενες λευκές συσκευές ή είναι επιπλωμένα. Έφθασα μέχρι Ραφήνα και κοίταξα και Αρτέμιδα, Σπάτα, Νέα Μάκρη κλπ...κλπ... Παραλίγο να φθάσω Κάρυστο και Κέα.

Αν βάλεις τώρα ένα φίλτρο στη ΧΕ για σπίτια (παντός τύπου) στα ΒΠ, Ανατολικά Προάστια, Μεταμόρφωση, Νέα Ιωνία, Φιλαδέλφεια με πάρκινγκ και αποθήκη θα σου βγάλει μόλις 51 αγγελίες. Από τις οποίες οι περισσότερες αφορούν τα ίδια σπίτια στις ίδιες πολυκατοικίες και αρκετές είναι παλιές αγγελίες. Φυσικά μονοκατοικία δεν υπάρχει καμιά.

Ολοι τα ίδια λέμε .

Κάνω ένα ψιλοκοίταγμα .

Εγώ έχω αποθηκεύσει αναζητήσεις σε ΧΕ και Σπιτόγατο και όλες αυτές τις αγγελίες τις έχω μάθει από έξω.

Δυστυχώς τα οικονομικά μου δεν επιτρέπουν αγορές ακριβών οικιών.

Μόνο αν πουλούσα το διαμέρισμα θα μπορούσα να προβώ σε αγορά μονοκατοικίας κάπου εκεί στα 150 χιλιάρικα.

Εσείς που γράφετε ότι 'ευτυχείτε' στις πολυκατοικίες θα ήθελα κάποια στιγμή κάπως αυτή την έννοια να την αναλύσετε. Τι ακριβώς σας προσφέρει μία πολυκατοικία ώστε να σας προκαλεί ευτυχία;;;;;

Φίλε xenos τρεις μήνες τώρα είμαι στην ΧΕ και στον Σπιτόγατο. Δεν έχω βρει τίποτα στα χρήματα που ψάχνω. Φυσικά αν έδινα 1000euro ή 1200euro ή 2000euro όλο και κάτι θα έβρισκα. Αλλά μέχρι 700euro δεν υπάρχει τίποτα της προκοπής. Όσα έχω δει από κοντά είναι με χοντρά κουσούρια και κάποια έχουν μέσα εντοιχιζόμενες λευκές συσκευές ή είναι επιπλωμένα. Έφθασα μέχρι Ραφήνα και κοίταξα και Αρτέμιδα, Σπάτα, Νέα Μάκρη κλπ...κλπ... Παραλίγο να φθάσω Κάρυστο και Κέα.

Δεν έγραψα ότι ευτυχώ, αλλά ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα. Μεγάλωσα σε πολυκατοικία, αλλά με 'γειτονιά' και 200μ από τον Λυκαβηττό, οπότε και έπαιζα έξω και είχα πράσινο σε 5' με τα πόδια για την καθημερινή μου βόλτα με τον σκύλο. Πλέον σε πολυκατοικίες πιο βόρεια, όπως είπα σε ισόγειο διαμέρισμα με αποκλειστική χρήση κήπου έχω αίσθηση μονοκατοικίας. Και χαίρομαι την αυλή 5-6 μήνες, ψήνω (με παρέα ή χωρίς) σε bbq γκαζιού, έχει χώρο να παίξει λίγο ο γιός μου και γενικά κάθομαι αρκετά έξω. Απλά χρειάζεται να είναι σε ήσυχη γειτονιά. Προφανώς θα έχω και κάποιο κλάμα μωρού αλλά δεν με ενοχλεί ακόμα και τώρα που εργάζομαι από το σπίτι. Στην σύνταξη θέλω μονοκατοικία να περνάω χρόνο στον κήπο. Μου αρέσιε η μονοκατοικία της γιαγίας μου στην Χαλκίδα και προφανώς εαν είχα τα χρήματα μονοκατοικία θα επέλεγα. Όμως δεν δεινοπαθώ ούτε κακοπερνάω στην πολυκατοικία.

Προς Διόνυσο, Δροσιά κλπ. κοίταξες? Πιθανόν χωρίς γκαράζ (τι να το κάνεις, παρκάρεις έξω από το σπίτι σου!) και αποθήκη, αλλά τιμές κάτω από €500. Ο κουμπάρος μου δίνει €450 για 85τμ (2 μπάνια, 2 υπνοδωμάτια) και 200τμ αυλή, όπως είπα μέχρι και ντομάτες φύτεψε. Διπλοκατοικία, πάνω μένει ο ιδιοκτήτης που δεν τον ενοχλεί ποτέ.

Έναν κακό γείτονα να έχεις σε πολυκατοικία, δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα και δε μπορείς να κάνεις τίποτα.. Η ψυχολογία και τα νεύρα που θα σου βγαίνουνε είναι καθημερινός αργός θάνατος. Έχει τύχει σε δικό μου άτομο και πραγματικά δε θα άντεχα να ήμουν στη θέση του, οπωσδήποτε θα γινόταν κάτι πολύ κακό..

Δε ξέρω ακριβώς τα θέματα που έχει ο φίλος Storm εκεί που μένει, αλλά νομίζω ότι το ποσό που ανέφερε είναι ένα αξιόλογο κεφάλαιο για να 'ξεμπλέξει'.

Η ζωή είναι μικρή και όσο μπορούμε πρέπει να την απολαμβάνουμε..

criuser wrote:

Εχουμε και τον Ιωάννη που έχει επαφές .

Storm με αφορμή αυτό και με όλο το θαρρος, αφού σου ευχηθώ και εγω περαστικά, ΑΝ θες -ηθελα να στο στείλω σε pm αλλά δεν έχεις κουμπί send mail για κάποιο λογο- κάποια βοήθεια/2η γνωμη στο ιατρικό σκέλος πες μου, ίσως να μπορούμε να βοηθήσουμε. 

Εσύ ρε φίλε είσαι ο Ιωάννης;;;; Δεν ήξερα το όνομά σου. Για μένα πάντα ήσουν ο johanndelta.

Σε ευχαριστώ φίλε για όλα. Αν χρειαστώ κάτι θα σε ενημερώσω.

Εχουμε και τον Ιωάννη που έχει επαφές .

Storm με αφορμή αυτό και με όλο το θαρρος, αφού σου ευχηθώ και εγω περαστικά, ΑΝ θες -ηθελα να στο στείλω σε pm αλλά δεν έχεις κουμπί send mail για κάποιο λογο- κάποια βοήθεια/2η γνωμη στο ιατρικό σκέλος πες μου, ιιιίσως να μπορούμε να βοηθήσουμε. 

Στο θέμα των σπιτιών, υπάρχουν σπίτια νέα, τύπου μόνο/διπλοκατοικια και με νοίκι ακόμα και κάτω των 400€, αλλά η απόφαση για Αθηνα-Χαλκιδα είναι δύσκολη, εγω το κάνω (έπιασα τη δεκαετία φέτος) καθαρά λόγω των επαγγελμάτων μας, δεν γίνεται με δουλειά στον ιδιωτικό τομέα 'ηλιο-ηλιο'.

(Τα τελευταία 2 χρόνια ειδικα με την φύλαξη του μικρού το MG τα πλήρωσε με 2 φλάντζες κεφαλής, αδυναμία του...)

Δεν έγραψα ότι ευτυχώ, αλλά ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα. Μεγάλωσα σε πολυκατοικία, αλλά με 'γειτονιά' και 200μ από τον Λυκαβηττό, οπότε και έπαιζα έξω και είχα πράσινο σε 5' με τα πόδια για την καθημερινή μου βόλτα με τον σκύλο. Πλέον σε πολυκατοικίες πιο βόρεια, όπως είπα σε ισόγειο διαμέρισμα με αποκλειστική χρήση κήπου έχω αίσθηση μονοκατοικίας. Και χαίρομαι την αυλή 5-6 μήνες, ψήνω (με παρέα ή χωρίς) σε bbq γκαζιού, έχει χώρο να παίξει λίγο ο γιός μου και γενικά κάθομαι αρκετά έξω. Απλά χρειάζεται να είναι σε ήσυχη γειτονιά. Προφανώς θα έχω και κάποιο κλάμα μωρού αλλά δεν με ενοχλεί ακόμα και τώρα που εργάζομαι από το σπίτι. Στην σύνταξη θέλω μονοκατοικία να περνάω χρόνο στον κήπο. Μου αρέσιε η μονοκατοικία της γιαγίας μου στην Χαλκίδα και προφανώς εαν είχα τα χρήματα μονοκατοικία θα επέλεγα. Όμως δεν δεινοπαθώ ούτε κακοπερνάω στην πολυκατοικία.

Προς Διόνυσο, Δροσιά κλπ. κοίταξες? Πιθανόν χωρίς γκαράζ (τι να το κάνεις, παρκάρεις έξω από το σπίτι σου!) και αποθήκη, αλλά τιμές κάτω από €500. Ο κουμπάρος μου δίνει €450 για 85τμ (2 μπάνια, 2 υπνοδωμάτια) και 200τμ αυλή, όπως είπα μέχρι και ντομάτες φύτεψε. Διπλοκατοικία, πάνω μένει ο ιδιοκτήτης που δεν τον ενοχλεί ποτέ.

Τα περί 'ευτυχίας' τα ανέφερα επειδή ποιο πάνω ο cruiser μου έδωσε την αφορμή. Σίγουρα ο καθένας από εσάς όλο και κάτι θετικό θα έχετε βρει στην επιβίωση σε διαμέρισμα πολυκατοικίας. Εγώ δεν έχω βρει κάτι θετικό, κάτι που να πω ότι αξίζει να μένω στο διαμέρισμα. Τίποτα απολύτως. Ούτε καν στα βασικά π.χ. θέρμανση. Αυτονομία λένε, μπούρδες εντελώς. Όλο το χειμώνα δεν άναψα καλοριφέρ. Υπάρχει εμπιστοσύνη μέσα στην πολυκατοικία; Όχι φυσικά. Τι εμπιστοσύνη να υπάρχει όταν διαπιστώνεις πειραγμένες μετρήσεις στο πετρέλαιο;;;;; Και πως βρίσκεις το δίκιο σου;;; Με μαχαίρια; Με ρόπαλα του μπείζμπολ; Με πιστόλια; Πως;

Άστα. Βράστα.