Lada 2105 με 2πλο Weber εγώ. Απίστευτο σκυλί. Με έμαθε οδήγηση αυτό το αμάξι, μιας και έφευγε με αστεία χιλιόμετρα όταν ήταν άδειο.
Πάντως καλύτερο από ότι φανταζόταν ο πολύς κόσμος. Θετικό σασμάν (χωρίς ντίζες), πολύ δυνατά φρένα (αν και ήθελαν δύναμη αρσιβαρίστα), χώροι, αξιοπιστία. 240000χλμ έβγαλε χωρίς να καίει σταγόνα λάδι. Μόνο βαλβίδες χτύπησε κάποτε επειδή είχα να τις ρυθμίσω 700000χλμ! Προσφάτως αποσύρθηκε, αν και δούλευε ρολόι.

Εγώ είχα ένα Lancia Y10 1.1 της οικογένειας. 50.000 χλμ. έκανε στα χέρια μου, τα μισά στον κόφτη (και μάλιστα κρύο). Φόραγε αρχικά κάτι αστεία λαστιχάκια γλιστρelli P4 135/70R13, που σύντομα αντικαταστάθηκαν από Semperit Top-Life 155/70...

Του διέλυσα δυο φορές το σανζμάν, του'σπασα (απ'την υπερθέρμανση) το χταπόδι), δεν άφησα πλαστικό στο εσωτερικό που να μην του αλλάξω τα φώτα, ξεθώριασα το κάθισμα του συνοδηγού απ'το τρίψιμο με το βουρτσάκι, γιατί μιανής συνοδηγού της ήρθε κόψιμο και... καταλαβαίνετε... Τι άλλο; Α ναι! Έφαγα κάνα-δυο τετ-α-κε, στο ένα βάρεσα κράσπεδο, έμαθα τι καλός συνοδηγός είναι ο Χάρος (παιδιά, διαβάζει road book καταπληκτικά), έμαθα τι θα πει σκουριά σε ιμιτασιόν φτερό, και εισέπραξα το φάσκελο της ζωής μου απ'τους Χανιώτες... Βλέπετε, ακόμα νομίζουν ότι το προσπέρασμα είναι έδεσμα της Ουγγρικής κουζίνας.

Ο χρήστης skullone έγραψε:
Εγώ είχα ένα Lancia Y10 1.1 της οικογένειας. 50.000 χλμ. έκανε στα χέρια μου, τα μισά στον κόφτη (και μάλιστα κρύο). Φόραγε αρχικά κάτι αστεία λαστιχάκια γλιστρelli P4 135/70R13, που σύντομα αντικαταστάθηκαν από Semperit Top-Life 155/70...

Του διέλυσα δυο φορές το σανζμάν, του'σπασα (απ'την υπερθέρμανση) το χταπόδι), δεν άφησα πλαστικό στο εσωτερικό που να μην του αλλάξω τα φώτα, ξεθώριασα το κάθισμα του συνοδηγού απ'το τρίψιμο με το βουρτσάκι, γιατί μιανής συνοδηγού της ήρθε κόψιμο και... καταλαβαίνετε... Τι άλλο; Α ναι! Έφαγα κάνα-δυο τετ-α-κε, στο ένα βάρεσα κράσπεδο, έμαθα τι καλός συνοδηγός είναι ο Χάρος (παιδιά, διαβάζει road book καταπληκτικά), έμαθα τι θα πει σκουριά σε ιμιτασιόν φτερό, και εισέπραξα το φάσκελο της ζωής μου απ'τους Χανιώτες... Βλέπετε, ακόμα νομίζουν ότι το προσπέρασμα είναι έδεσμα της Ουγγρικής κουζίνας.

XAXAXAXA!!!

Ο χρήστης skullone έγραψε:
Εγώ είχα ένα Lancia Y10 1.1 της οικογένειας. 50.000 χλμ. έκανε στα χέρια μου, τα μισά στον κόφτη (και μάλιστα κρύο). Φόραγε αρχικά κάτι αστεία λαστιχάκια γλιστρelli P4 135/70R13, που σύντομα αντικαταστάθηκαν από Semperit Top-Life 155/70...

Του διέλυσα δυο φορές το σανζμάν, του'σπασα (απ'την υπερθέρμανση) το χταπόδι), δεν άφησα πλαστικό στο εσωτερικό που να μην του αλλάξω τα φώτα, ξεθώριασα το κάθισμα του συνοδηγού απ'το τρίψιμο με το βουρτσάκι, γιατί μιανής συνοδηγού της ήρθε κόψιμο και... καταλαβαίνετε... Τι άλλο; Α ναι! Έφαγα κάνα-δυο τετ-α-κε, στο ένα βάρεσα κράσπεδο, έμαθα τι καλός συνοδηγός είναι ο Χάρος (παιδιά, διαβάζει road book καταπληκτικά), έμαθα τι θα πει σκουριά σε ιμιτασιόν φτερό, και εισέπραξα το φάσκελο της ζωής μου απ'τους Χανιώτες... Βλέπετε, ακόμα νομίζουν ότι το προσπέρασμα είναι έδεσμα της Ουγγρικής κουζίνας.

Πρώτο αυτοκίνητο που οδήγησα σε αλάνα ήταν ένα Nissan Cherry 1.0 κάπου στα '95-'96.
Πρώτο αυτοκίνητο που οδήγησα σε δημόσιο επαρχιακό δρόμο, χωρίς δίπλωμα, ήταν ένα Nissan Almera 1.4.
Πρώτο αυτοκίνητο που οδήγησα σε δημόσιο δρόμο, με δίπλωμα, ήταν το Nissan Micra 1.0 με το οποίο έχω γράψει και τα περισσότερα χιλιόμετρα.

Ακόμα δεν έχω αξιωθεί να έχω εντελώς δικό μου αυτοκίνητο οπότε βολεύομαι είτε με το Almera, είτε (περισσότερο) με το Micra...

To πρώτο αυτοκίνητο που οδήγησα ήταν ένα micra 1400cc του '95
To πρώτο μου αυτοκίνητο ήταν ένα Opel MANTA, 2000cc, 158hp, look GTE
Στη συνέχεια 'μεγάλωσα' και έμεινα να παρατηρώ (και ίσως και να θαυμάζω κρυφά) αυτούς που 'φτιάχνουν' τα δικά τους
Για μένα , πλέον, προτιμώ 'μαμά' μηχανή και άντε , στο τσακίρ κέφι, καμια επεμβασούλα στα επιφανειακά.....

Ο χρήστης tazz έγραψε:

Στα αμάξια που έμαθα να οδηγώ είναι ένα Fiat 131 super mirafiori (του μπαμπά)

Έλα ρε sado... συνάρρωστε!!!

μόλις γίναμε τρεις

Είμαστε δυο, είμαστε τρεις...

• • • • • PEUGEOT 403 * * * * *
          Αυτοκίνητο χάρμα. Μηχανή 1300 κυβικούλια. Ταχύτητες στο τιμόνι. Χειρόφρενο, πιστολέ αριστερά του τιμονιού. Ανάρτηση ελάτηρια πίσω εκγάρσιο φύλο σούστας μπροστά. Αμορτισέρ με βαλίδα επαναγόμωσης. Καθίσματα, τριθέσιος καναπές πίσω, τριθέσιος καναπές μπροστά. Και ραδιόφωνο becker με λάμπες (ίσως ότι καλύτερο σε ήχο που άκουσα ποτέ σε αυτοκίνητο). Α! μαζί και πικ-απ της Philips με 45νταράκια δισκάκια. Στο δρόμο, Ε! κλασικό αυτοκίνητο Γαλλικής σχολής. Μοντέλο του 1962, το είχε αγοράσει ο πατέρας μου το 1970 έναντι 65 χιλιάδων δραχμών και μοσχοπουλήθηκε το 1978 έναντι 100 χιλιάδων δραχμών. Ναι ήταν τότε που το αυτοκίνητο σαν μεταχειρισμένο πουλιόταν ακριβώτερα απο ότι το αγόραζες. Εκεί πάνω λιπόν έμαθα να οδηγώ, με αυτό έβγαλα την πρώτη μου φιλεναδίτσα, εκεί μέσα ένα βράδυ κάπου στον δρόμο Πεντέλης Δυόνυσου, καταλαβαίνετε τι. κλπ.κλπ.κλπ.

Τάκης!

To πρώτο αυτοκίνητο που οδηγούσα αφού πήρα δίπλωμα ήταν ένα Daihatsu Rocky του πατέρα μου. Το πρώτο δικό μου αυτοκίνητο ήταν ένα Mazda 323 GTX. Καταπληκτικό, αν και άγνωστο στους πολλούς. Ίσως αυτό να το έκανε ακόμα πιο ωραίο. Οι αναμνήσεις του θα με συντροφεύουν για πάντα

Το πρώτο αυτοκίνητο που οδήγησα και φυσικά χωρίς δίπλωμα ήταν ένα Peugeot 304 μοντέλο '78 του πατέρα μου. 1200 κυβικά, 59 ολόκληρα άλογα, μιλάμε για τρελλές επιδόσεις. Αυτό πάντως που θυμάμαι είναι ότι πήγαινε εκτός δρόμου εκπληκτικά καθότι ήταν αρκετά ψηλό.

Τoyoτa corrola, twin cam,1600,16v,126hp,και το καλυτερο-ΠΙΣΩΚΙΝΗΤΟ.
Ειχε πολλα να μου μαθει σαν πρωτο αυτοκινητο

Ο χρήστης jimmcom έγραψε:
Τoyoτa corrola, twin cam,1600,16v,126hp,και το καλυτερο-ΠΙΣΩΚΙΝΗΤΟ.
Ειχε πολλα να μου μαθει σαν πρωτο αυτοκινητο

Και σαν μη-πρώτο μια χαρά είναι!

Ο χρήστης jimmcom έγραψε:
Τoyoτa corrola, twin cam,1600,16v,126hp,και το καλυτερο-ΠΙΣΩΚΙΝΗΤΟ.
Ειχε πολλα να μου μαθει σαν πρωτο αυτοκινητο

Κάποιος εδώ μέσα, πάει μονίμως με το πλάι με ένα από αυτά!!

Καλο και αθραυστο,ατελειωτα παντιλικια και κοντρες,το πουλησα με σπασμενα αμορτισερ και 14αρες το ξαναπηρα πισω με μονροε και 15αρες και το ξαναπουλησα σε φιλο,που το πουλησε 500 χιλιαρικα παραπανω και καπακι το μετανοιωσε.Ητανε 2πορτο κουπε,λιγα κομματια κυκλοφορουσαν τωρα πια δε βλεπω καθολου.

Με αυτά τα δυο......

Οι κολλητοί με έλεγαν 'Ασφαλίτη'

Φέρτε πλατείες.....

Datsun Violet 140J (710 Series) Saloon (4D)

Datsun 120Y station της μάνας μου. Πισωκίνητο 28 χρόνια έζησε μέχρι που πήγε απο τρακάρισμα

(copy απο το κλειδωμενο θεμα)

Εγω ξεκινησα με τον 'τρελο' θειο της οικογενειας. Ριψοκινδυνος μεχρι εκει που δεν παει, 'διδαξε' σε ολα τα ξαδερφια τα μυστικα της οδηγησης (κατα τον ιδιο).
Αυτοκινητο: Ενα κιτρινο Jeep Daihatsu (δεν θυμαμαι ποιο μοντελο, ηταν καθαροαιμο τζιπ με τρακτερωτα λαστιχα και μαλακη οροφη, πριν τα Rocky-Feroza). Στα ~90 χλμ χτυπουσε ενα 'καμπανακι' (πλησιαζες στην τελικη ).
'Εμαθα' στις παραλιες και τους χωματοδρομους της Σιθωνιας, στα 15 μου χρονια, με ενα σωρο τρελες (οδηγηση με τις 2 ροδες μεσα στο νερο και τις δυο στην αμμο, οδηγηση εκτος δρομου, οταν ακομα δεν ειχα μαθει εντος κτλ). Αγιο ειχαμε που γλιτωσαμε.
Στα 17-18 εκανα 'κανονικα' μαθηματα με τη μητερα μου, που ηταν πολυ καλη δασκαλα (εκπαιδευτικος γαρ). Την εποχη εκεινη επαιρνα (=εκλεβα) το οικογενειακο αυτοκινητο οταν οι γονεις ελειπαν ή οταν πηγαινα με τον πατερα μου για ψαροντουφεκο (αυτος ψαρευε 2+ ωρες, κι εγω εκανα μεταβολη, εβγαινα απο το νερο και επαιρνα το αμαξι). Καποια φορα, φθινοπωρο, πηρα το αυτοκινητο σε μια ερημικη παραλια και το εφερνα βολτες. Ειχε βρεξει και κατω ειχε πολλη λασπη, οποτε εκανα μερικες ωραιες 'μπαντες' με χειροφρενο. Μετα συνειδητοποιησα οτι ειχα κανει το μερος χαλια απο τις ροδιες. Επλυνα το αυτοκινητο με αλατονερο (που κουβαλουσα με την πλαστικη λεκανη για τα συνεργα του ψαρεματος) και 'ισιωσα' το μερος οσο μπορουσα με κατι κλαδια. Τελικα ο πατερας μου δεν καταλαβε (ή τουλαχιστον δεν ειπε) τιποτα!

ΥΓ: Με τον ιδιο θειο οδηγησα φορτηγακι Ford (Transit;) πααααρα πολυ παλιο (εξαθεσιο διπλοκαμπινο, με τον κινητηρα στο κεντρο(!) της καμπινας, BMW 1800 και Triumph Herald Cabrio (μερακλης ο θειος!). Ακομα και σημερα (κοντευει τα 70) του δινει και καταλαβαινει.

Opel Caddett 1200cc του πατέρα μου αγορασμένο το 1976. Ήμουν 10 χρονών και η προσπάθειες απέτυχαν αφού ο πατέρας μου δεν μου έλεγε να πατάω λίγο παραπάνω το γκάζι (δεν έφταναν και τα πόδια μου εδώ που τα λέμε) και όλο μου έσβηνε.
Επόμενη προσπάθεια στα 16 με το ίδιο αυτοκίνητο και τον ίδιο δάσκαλο με επιτυχία αυτή τη φορά.
Το αυτοκίνητο το οδηγούσα με δίπλωμα πλέον για 14 χρόνια μέχρι το 2001 που πουλήθηκε.

Ένα Opel Corsa 1.4 sport. Χθες το πήρα, οπότε δεν έχω μάθει να κάνω σβούρες ακόμα!