και να φανταστεις ότι ο συνοδηγος ήταν κοντα στα 100 κιλα...οι υπόλοιπες 3 ήταν αιθέριες υπάρξεις

Νοικιασμενο ΑΤΟS (δυο ενα ασπρο και ενα κιτρινο).

Να βγαινω απο το Βενιζελος και στην Αττικη Οδο και να με περνανε μεχρι και τα λεωφωρεια. Στην πολη ομως δεν ηταν ασχημο. Περναγα και κανα δυο 50αρια παπακια αν ηταν αρκετη αποσταση. Μετα την 2 η μερα που τα ειχα νοικιασει το πηρα αποφαση και μπηκα στην δεξια (αργη) λωριδα και ελεγα σε ολους να με περνανε.

Η μεγαλη πλακα ηταν οτι τα ειχα και τα δυο για 3 βδομαδες και μετα οταν γυρισα πισω στις ΗΠΑ την πρωτη φορα που οδηγησα παραλιγο να παρω κατω τα πεζοδρομια (ετσι ανακαλυψα οτι το γκαζι δεν ειναι διακοπτης on/off)

Νικος

Με διαφορά τα διάφορα σκαπτικά «μινώταυρος» κλπ που εκτός από τις αγροτικές εργασίες έκαναν συχνές διαδρομές από το χωριό στο Ηράκλειο και όχι μόνο. Το κακό είναι ότι κυκλοφορούν ακόμα πάρα πολλά!!!!
Από την ενασχόληση με το στράτευμα τα Pony σίγουρα τα ARO και φυσικά τα Scout (τρις ταχύτητες και τιμόνι με εκατό τρις στροφές)!!!!
Την πιο αργή διαδρομή την έχω κάνει με μικρό οδοστρωτήρα που έπρεπε να μετακινηθεί στην άκρη του διαδρόμου για να είναι διαθέσιμος σε άσκηση που θα γινόταν την επόμενη μέρα. Απόσταση 2 περίπου χιλιομέτρων σε τρις ώρες και δέκα λεπτά!!!!!!

Ο χρήστης ΒΑΣΙΛΗΣ έγραψε:
DKW ...
NSU 1000
Fiat 126
Visa 650
Golf 1050

Ξέχασα .... το HILLMAN IMP
Το αγόρασε καινούργιο κάποτε ο πατέρας μου σε αντικατάσταση μιας SIMCA 1301 S.
Αν και δεν είχα καμμιά εμπειρία και ήταν το δεύτερο αυτοκίνητο που οδηγούσα μετά το SIMCA ... απελπίστηκα

Την πιο αργή διαδρομή την έχω κάνει με μικρό οδοστρωτήρα που έπρεπε να μετακινηθεί στην άκρη του διαδρόμου για να είναι διαθέσιμος σε άσκηση που θα γινόταν την επόμενη μέρα. Απόσταση 2 περίπου χιλιομέτρων σε τρις ώρες και δέκα λεπτά!!!!!!

Πρέπει να έχεις το ρεκόρ !!!!

daewoo matiz νοικιαρικο στην ικαρια.Ανεβαζε στροφες γρηγορα κανοντας εναν περιεργο ηχο(3κυλινδρο)ομως τα χιλιομετρα τα ατιμα δεν ανεβαιναν(πολυ κοντες σχεσεις).Ακομα και σε κατηφορα οταν εβαζα το ac το αυτοκινητο φρεναριζε εντονα ενω στις ανηφορες καλυτερα να ανοιγες παραθυρα και οροφη (ναι ειχε πανινη οροφη)

Ο χρήστης ΒΑΣΙΛΗΣ έγραψε:

Την πιο αργή διαδρομή την έχω κάνει με μικρό οδοστρωτήρα που έπρεπε να μετακινηθεί στην άκρη του διαδρόμου για να είναι διαθέσιμος σε άσκηση που θα γινόταν την επόμενη μέρα. Απόσταση 2 περίπου χιλιομέτρων σε τρις ώρες και δέκα λεπτά!!!!!!

Πρέπει να έχεις το ρεκόρ !!!!

Τέτοια ρεκόρ καλύτερα να μου λείπουν.
Αν εξαιρέσεις τον ήλιο που με βαρούσε κατακούτελα δεν ήταν τραγικά τα πράγματα, έκανα ρεκόρ και στα παιχνίδια του κινητού μου!!!!!
Καλά περνούσαμε τότε αν και λόγο ηλικίας είχαμε μερικά τρελά χωσίματα σαν το παραπάνω.

Ο χρήστης EMMANOYHL έγραψε:

Την πιο αργή διαδρομή την έχω κάνει με μικρό οδοστρωτήρα που έπρεπε να μετακινηθεί στην άκρη του διαδρόμου για να είναι διαθέσιμος σε άσκηση που θα γινόταν την επόμενη μέρα. Απόσταση 2 περίπου χιλιομέτρων σε τρις ώρες και δέκα λεπτά!!!!!!

Πρέπει να έχεις το ρεκόρ !!!!

Τέτοια ρεκόρ καλύτερα να μου λείπουν.
Αν εξαιρέσεις τον ήλιο που με βαρούσε κατακούτελα δεν ήταν τραγικά τα πράγματα, έκανα ρεκόρ και στα παιχνίδια του κινητού μου!!!!!
Καλά περνούσαμε τότε αν και λόγο ηλικίας είχαμε μερικά τρελά χωσίματα σαν το παραπάνω.

Την αγγαρεία την μετράγατε σε χιλιόμετρα ή σε ώρες;

Ο χρήστης manosk έγραψε:

Σπορ;;;; Που το είδες το σπόρ;; Πήγαινε μια βόλτα με αυτό και μετά τα λέμε.

Εχμ, ακριβώς, το είδα. Δεν το οδήγησα.

Ε, τότε μια δοκιμή θα σε πείσει!

Μεγάλωσα με σκαθάρι 34 ονομαστικών ίππων (αυτό πρέπει να σημαίνει ότι είναι τόσα λίγα τα άλογα που τα ξέρεις με το όνομά τους το καθένα) και σαν φοιτητής απέκτησα άλλο ένα που αν και επίσης 1200 κυβικά μάλλον είχε κινητήρα υψηλής συμπίεσης (δηλαδή 7,3 αντί για 7!) γιατί πήγαινε λίγο καλύτερα. Και στις δύο περιπτώσεις το γκάζι θα μπορούσε να αντικατασταθεί από αυτόματο διακόπτη συνδεμένο με το φρένο, φούλ συνέχεια και όταν πατάς φρένο να κόβει.....
Το φοιτητικό πάντα τσακμάκι. Μέγιστη ταχύτητα κατασκευαστή 115 αλλά συνληθως πάνω από 120, συχνά πάνω από 125, μια δυο φορές 131 και σε τρελλή κατηφόρα είδα 145 αλλά έπλεε σε όλο το πλάτος του δρόμου (30+ μοίρες τζόγος τιμονιού!) οπότε όταν είδα να έρχεται φορτηγό το έκοψα (με δυσκολία... άτιμα φρένα). Η προσπέραση ήθελε προγραμματισμό.... σα λογαριασμό τρίμηνης προειδοποίησης αλλά ήταν εφικτή, βοηθούσε και το μικρό πλάτος.... Μια φορά με κόντρα αέρα ήμουν πίσω από φορτηγό με 95 και λέω ας βγω να τον περάσω και μόλις βγήκα παρά το τέρμα γκάζι η αντίσταση του αέρα με έκανε να χάνω έδαφος ως προς το φορτηγό...οπότε ξανακρύφτηκα πίσω από το φορτηγό συνεχίζοντας με 95 πατώντας μόνο 2χιλιοστά το γκάζι....
Το πρώτο πιο ταλαιπωρημένο μηχανολογικά, παίρνει πιο δύσκολα εμπρός με κάμποσο καπνό... και έφτανε την τελευταία φορά που το οδήγησα τα 95 και έσβηνε από υπερθέρμανση στη διαδρομή από Αθήνα Κηφισιά ίσως της τρόμπας αλλά σίγουρα έφταιγε και κάτι άλλο!
Νόμιζα ότι ήταν αργά και αδύναμα τα σκαθάρια μέχρι που με πήγε βόλτα φίλη μου με 2CV.... Σε ανηφόρα (2 αγόρια, 2 κορίτσια) μου είπε κατεβείτε τα αγόρια για να βγάλει την ανηφόρα.... Μετά κατάλαβα ότι το σκαθάρι έχει τη διπλή ροπή και μάλιστα στις μισές στροφές από το 2CV! Οπότε είναι ευκολοοδήγητο στην πόλη, δε σβήνει ποτέ, ακόμα και με ρελαντί αν αφήσεις συμπλέκτη θα διστάσει αλλά θα φύγει και μάλιστα λόγω μεγάλων τροχών και ροπής πολύ χαμηλά ξεκολλάει θαύμα στα φανάρια και τους περνάει όλους.... για 20 μέτρα....

Ο χρήστης skullone έγραψε:

SEAT Ibiza 1050 cc 45ps

Το Ibiza ποιας χρονιάς ήταν; Αν ήταν από εκείνα που αρχικά κυκλοφόρησαν με τον System Porsche, τα 45 άτια τα έβγαζε απ'τον παλιό κινητήρα της Fiat των 903 κ.εκ. Εκτός αν ήταν το χιλιάρι που έβγαινε μετά την εξαγορά απ'τη VW κι είχε γίνει πλέον Polo το Ibiza.

Είμαι σαφής νομίζω... .
Ο 1050 ανήκει στο group VAG...

Ωχ αμάν! Είναι εκείνο το μοτέρ που σκότωσε κόσμο και κοσμάκη με τα Golf II και Jetta Invader!!!

Ο χρήστης titsataki έγραψε:
Νοικιασμενο ΑΤΟS (δυο ενα ασπρο και ενα κιτρινο).

Να βγαινω απο το Βενιζελος και στην Αττικη Οδο και να με περνανε μεχρι και τα λεωφωρεια. Στην πολη ομως δεν ηταν ασχημο. Περναγα και κανα δυο 50αρια παπακια αν ηταν αρκετη αποσταση. Μετα την 2 η μερα που τα ειχα νοικιασει το πηρα αποφαση και μπηκα στην δεξια (αργη) λωριδα και ελεγα σε ολους να με περνανε.

Η μεγαλη πλακα ηταν οτι τα ειχα και τα δυο για 3 βδομαδες και μετα οταν γυρισα πισω στις ΗΠΑ την πρωτη φορα που οδηγησα παραλιγο να παρω κατω τα πεζοδρομια (ετσι ανακαλυψα οτι το γκαζι δεν ειναι διακοπτης on/off)

Νικος

Έχει πλάκα που ορισμένοι βρίσκουν το Atos αργό. Σημαίνει ότι δεν είχαν την ατυχία να συμβιώσουν με πραγματικά αργά οχήματα. Γιατί με 16' 0-100, το Atos δεν είναι ακριβώς χελώνα.
Τι να πω και γω που έμαθα να οδηγώ και πέρασα τα δύο πρώτα μου χρόνια πίσω από το τιμόνι ενός Daihatsu Rocky 2.0. 1600 κιλά άδειο, 84 ίπποι (καινούριο, όχι όταν ήρθε στα χέρια μου με 150.000+ km) και πραγματικά άθλια επιτάχυνση. Ευτυχώς λόγω θορύβων από αέρα και μετάδοση, τα 120 km/h ήταν μία πραγματικά χορταστική ταχύτητα.

Ο χρήστης GeorgeTabs έγραψε:

Σε κατηφόρα-γκρεμό όμως έπιασα κόφτη 5ης και 185 στο κοντέρ!

Πως έγινε αυτό!!!! Και κυρίως πότε;;; Λίγο πριν χτυπήσει στον πάτο του γκρεμού;;;

Για εμένα: VW Polo 1,05 με 45 ατίθασα άτια που έδιναν μία τρελή επιτάχυνση από τα 0 στα 100 σε μόλις 20 και κάτι ψιλά δεύτερα... Τελική; 140 στο κοντέρ και μετά από πάαααρα πολύ προσπάθεια...

Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι πατώντας το γκάζι με 4η και 5η δεν γινόταν και πολλά πράγματα. Με τις 3 πρώτες ταχύτητες κάτι έκανε, μιας και είχε ΘΕΟΚΟΝΤΟ κιβώτιο...
Αλλά, τουλάχιστον κάτι έλεγε από κατανάλωση... Μία φορά το μετρήσαμε: 6,6 lt/100km και αυτό στα στροφιλίκια της Σάμου, με τους γονείς μου, 2 μαντραχαλάδες, το πορτ μπαγκάζ τίγκα και τουλάχιστον 3 σάκους στην καμπίνα των επιβατών (1 στα πόδια της μητέρας μου, 1 ανάμεσα σε εμένα και τον αδερφό μου και άλλος 1 στα πόδια μου... δεν χωρούσαν όλα στο πορτ μπαγκάζ... ) Ήταν το πρώτο αμάξι που οδήγησα μετά το δίπλωμα (και για 1 εξάμηνο) Ήταν καλό, γιατί έκανες τις βόλτες σου στην πόλη και ο δείκτης της βενζίνης δεν έλεγε να κατεβεί... Βέβαια, ακόμα θυμάμαι την μοναδική φορά που προσπέρασα...

Ο δρόμος άδειος, το λεωφορείο να πάει με 100, εγώ με 120... Περνάω. Απέναντι τίποτα για όσο έβλεπα... μια μεγάλη ευθεία δηλαδή... Λέω ας μην κατεβάσω... Μέχρι να περάσω κόντεψε να με πατήσει φορτηγό...
Από τότε εμπέδωσα καλά τι σημαίνει κατέβασμα ταχύτητας, ενεργητική ασφάλεια, κτλ...

Το πρώτο αυτοκίνητο που οδήγησα ήταν ένα Simca 1100 GLS του 77, πεντάπορτο με 58 άλογα (τουλάχιστον τα μισά ψόφια) και ένα διπλό 42άρι καρμπυρατέρ Solex. Αυτό που θυμάμαι με αυτό το αυτοκίνητο είναι το δόγμα του πατέρα μου 'η προσπέραση θέλει τρίτη', το γκάζι στο πάτωμα και η αγωνία όλων για το αν θα γίνει η προσπέραση πριν γνωριστούμε από κοντά με τα διερχόμενα οχήματα.

Το οδήγησα από το 93 και μετά, οπότε και μέτρησα 16.5 δευτερόλεπτα για τα 100 (πήγαινε 930 κιλά), και 155 τελική. Όσο το είχα για δική μου χρήση δεν πήγαινα ποτέ πάνω από 80, διότι η ικανότητα πέδησής του ήταν πολύ περιορισμένη σε σημείο να προσεύχεσαι σε 5 αγίους ταυτόχρονα, και ποτέ πάνω από 110 γιατί η κατανάλωση ξέφευγε εντελώς.

Στις 2 και μοναδικές κόντρες (:p) πήρα ένα Opel Kadett 1.2 και ένα Cinquecento, όταν ο οδηγός του μου φώναξε 'Καλό το καρούλι;'

Ο χρήστης onyx ! έγραψε:
...Μετά κατάλαβα ότι το σκαθάρι έχει τη διπλή ροπή και μάλιστα στις μισές στροφές από το 2CV! Οπότε είναι ευκολοοδήγητο στην πόλη, δε σβήνει ποτέ, ακόμα και με ρελαντί αν αφήσεις συμπλέκτη θα διστάσει αλλά θα φύγει και μάλιστα λόγω μεγάλων τροχών και ροπής πολύ χαμηλά ξεκολλάει θαύμα στα φανάρια και τους περνάει όλους.... για 20 μέτρα....

Τι μου θύμισες...

Το δικό μου 'φοιτητικό' (δηλαδή, σαραβαλάκι της οικογένειας που πήρε παράταση ζωής για εμένα) ήταν το Peugeot 104. Για κάποιο περίεργο λόγο, αντιπαθούσε τις μπαταρίες. Τις αλλάζαμε, πηγαίναμε σε ηλεκτρολόγο...τίποτα. Κάθε τόσο, dead. Οπότε...σπρώξιμο. Φοβερό χιτ με τις γυναίκες πάντως...ίσως επειδή ακόμα και οι 'μεγάλων κυβικών' αεράτες θεές της εποχής μας είχαν αρχίσει να ψιλοβαριούνται τους φλώρους με τα GTi που τους είχαν πάρει οι μπαμπάδες

Τι να λέμε....

CITROEN VISA του 87. Το αγόρασα το 95 με 800,000 Km ( αλήθεια ). Πιο συχνά έβαζα λάδια παρά βενζίνη. Και όμως το κράτησα 2 χρόνια. Δεν θα μιλήσω για επιτάχυνση γιατί απλά δεν υπήρχε. Συνέχεια τα έπαιρνα με τα τρόλλεϋ που μου ρίχνανε στις εκκινήσεις.

Αν και το δίπλωμα το έχω μόλις 6 μήνες έχω οδηγήσει τρία αυτοκινητάκια (παλιά όλα ) Το χειρότερο όμως ήταν το Datsun 120Υ '76 της οικογένειας (με προβολείς ομίχλης και αυτοκόλλητες λουρίδες στην άκρη όπως το Golf GTi πρώτης γενιάς!!! ) που ούτε καν πόσα άλογα εχει δεν ξέρω (θα'ναι δεν θα'ναι 40 ) Ευτυχώς μια φορά το οδήγησα για προπόνηση στο Περιστέρι σε δρόμους με συνεχή STOP και με ταχύτητα ως 40 (μπλιαχχχ...) αμέσως αφού πήρα το δίπλωμα... Τα μαάυρα τα χάλια είχε γμτ... Δεν το ξαναοδήγησα από τότε... Περιμένω να αγοράσουμε κανα Punto 1.4 με τα 95 αλογάκια μπας και δω γκαζι. (Όχι ότι θα δω αλλά μετά την τραυματική εμπειρία με το Datsun όλα γρήγορα θα μου φαίνονται!!! )
Πληροφοριακά τα αλλα δύο ήταν το Yaris 1.3 του δασκάλου και ένα Ascona (τελευταία γενιά) με 1.6 από 1.4 που ήταν στην αρχή... To Ascona είχε γκαζι αλλά ως εκεί... Δεν έλεγε...

Ο χρήστης GEORGE LOGOTHETIS έγραψε:
Τι να λέμε....

CITROEN VISA του 87. Το αγόρασα το 95 με 800,000 Km ( αλήθεια ). Πιο συχνά έβαζα λάδια παρά βενζίνη. Και όμως το κράτησα 2 χρόνια. Δεν θα μιλήσω για επιτάχυνση γιατί απλά δεν υπήρχε. Συνέχεια τα έπαιρνα με τα τρόλλεϋ που μου ρίχνανε στις εκκινήσεις.

Γεια σου σύντροφε , το πρώτο μου αυτοκίνητο.............

Τα Wartburg, τα θυμάστε?

Εμείς είχαμε ένα, κόκκινο (της φωτιάς τρομάρα του), 1000cc, δίχρονο, station φυσικά για να χωράει και το σκυλί, με πλαστική πίσω πόρτα (από εξωτικά πολυμερή υλικά, ούτε η Πόρσε δεν έχει τέτοια) με δύο ψυγεία για να ανεβαίνει τον Αχλαδόκαμπο(το εξτρά κάτω από τον προφυλακτήρα, τύφλα να έχει το ιντερκούλερ του Εβο!!!).

Η τελική του ήταν 100χλμ/ώρα. Κατά τη διάρκεια της προσπέρασης, ο πατέρας μου κουνούσε μπρος - πίσω την πλάτη, λες και θα έδινε ώθηση (μάλλον από την αγωνία), το ίδιο έκανε και η υπόλοιπη οικογένεια... Για να πω την αλήθεια, την ίδια συνήθεια έχουμε αποκτήσει και η αδελφή μου κ εγώ ανεξάρτητα με το ποιο αυτοκίνητο οδηγούμε!

Η δύναμη της συνήθειας βλέπετε!!!

Α, ξέχασα να σας πω, έχω μπει και σε αγωνιστικό Wartburg, του Καρπαθιωτάκη φυσικά, με οδηγό τον Σκαλτσά, πριν από πολλά χρόνια.