Στις πέργκολες οι κλίσεις είναι μικρότερες από ότι στις κεραμοσκεπές. Οπότε όλα οκ. Αντί για ασφαλτώπανο συνήθως μπαίνει γάζα (σαν ύφασμα) και ελαστομερές στο χρώμα του κεραμιδιού. Παίρνει το σχήμα τους δεν χτυπάει άσχημα στο μάτι και δεν ανοίγει στις συστολές διαστολές των υλικών στο σημείο ένωσης της πέργκολας με τον τοίχο.

Υποθέτω ότι ο τοίχος αν και τούβλινος έχει στη βάση του μπετό πάνω στο οποίο στηρίζεται. Πρώτα σκάβεις την πλευρά του τοίχου από όπου έρχεται η υγρασία από του γείτονα δηλαδή (θα σε αφήσει να μπεις αφού είστε τσακωμένοι; ) μέχρι τη βάση του τσιμέντου. Περνάς ένα χέρι κόλλα θερμοπρόσοψης καλύτερα ή σοβά μιας στρώσης τσιμέντο και τούβλα έως ένα μέτρο ύψος για να επιπεδοποιήσεις και να κλείσουν κενά και ενώσεις τούβλων. Μετά περνάς δυο χέρια επαλειφόμενο τσιμεντοειδές. Κατόπιν καλύπτεις τον τοίχο με κόλλα θερμοπρόσοψης οπλισμένη με υαλόπλεγμα κατ' ελάχιστον 145 γραμμαρίων καλύτερα των 160. Αν δεν σε ενδιαφέρει η ομορφιά μπορείς να τρίψεις να στοκάρεις και να βάψεις αν θέλεις σωστό οπτικά και ανθεκτικότερο στο χρόνο αποτέλεσμα περνάς αστάρι και πάστα θερμοπρόσοψης έγχρωμη. Τέλος μπαζώνεις το χαντάκι που έκανες το ιδανικό είναι με βότσαλο ή χαλίκι και όχι χώμα. Κόστος υλικών ανάλογα την εταιρεία φυσικά κοντά στα 10€ ανά τετραγωνικό μέτρο αν βάλεις τεχνίτη να το κάνει περίπου άλλα τόσα για εργατικά. Για μένα ότι καλύετρο μπορείς να κάνεις και ξεχνάς για πολλά χρόνια ακόμα και το βάψιμο.

Δεν κάνει τίποτα. Χαρά μου!

Ο χρήστης seismic έγραψε:

Η παλιά τσιμεντοκονία ήταν με άμμο θαλάσσης και τσιμέντο. πολύ λεπτό στρώμα πάνω από το σοβά που δεν τριβόταν αλλά ενώ ήταν ακόμα νωπό ρίχναμε τσιμεντόσκονη και το πατούσαμε με το μυστρί. Αυτά άλλες εποχές που δεν υπήρχαν τα μέσα και τα υλικά τα σημερινά. Για μένα πλέον ο σοβάς πέθανε. Ιδανική λύση κόλλα θερμοπρόσοψης με εγκιβωτισμό υαλοπλέγματος και τελική επίστρωση με έγχρωμο σοβά θερμοπρόσοψης. Απλά πράγματα που δίνουν τέλος σε υγρασίες και ρωγμές σταματώντας επί της ουσίας την γήρανση του κτηρίου. Αν έχεις τα φράγκα κάνεις και ολοκληρωμένη θερμοπρόσοψη και έχεις και θερμική θωράκιση στο σπίτι σου και ασύγκριτη θαλπωρή και ποιότητα ζωής εντός αυτού.

Όσον αφορά την θερμοπρόσοψη σε παλιά κτήρια έχω τις αμφιβολίες μου για την καταλληλότητα της. Αν η υγρασία ανεβαίνει από τα θεμέλια ουσιαστικά εγκλωβίζεται μέσα από την θερμοπρόσοψη με ότι αυτό συνεπάγεται.

Sent from my iPhone using Tapatalk Pro

Και αν γίνει σεισμός υπάρχει πρόβλημα να δεις που έχουν ζημιές τα φέροντα στοιχεία. Πρέπει να διαθέτεις πανάκριβα μηχανήματα για να εντοπίσεις τις ρωγμές ... γιατί οπτικά δεν τις βλέπεις.

Τα υλικά της θερμοπρόσοψης είναι διαπνέοντα και δεν εγκλωβίζουν την υγρασία εκτός αν κάνεις το λάθος και βάλεις εξυλασμένη πολυστερίνη αντί διογκωμένη. Αν η υγρασία είναι αναδιδόμενη πρέπει να την μονώσεις από τα σημεία που η τοιχοποιία και τα θεμέλια έρχονται σε επαφή με το έδαφος. Υπάρχει ολόκληρη διαδικασία που αν απαιτηθεί μπορώ να την περιγράψω. Όλα τα κτήρια παλιά και νέα έχουν ανάγκη μόνωσης για προστασία επιβράδυνση της γήρανσης τους και καλές συνθήκες διαβίωσης μέσα σε αυτά. Σε περίπτωση σεισμού αν υπάρξουν ρωγμές δεν περιορίζονται στην εξωτερική επιφάνεια της τοιχοποιίας αλλά φαίνονται και από μέσα... Σαν να λέμε μην βάλεις γυψοσανίδα γιατί δεν θα φανούν οι ρωγμές...

Η παλιά τσιμεντοκονία ήταν με άμμο θαλάσσης και τσιμέντο. πολύ λεπτό στρώμα πάνω από το σοβά που δεν τριβόταν αλλά ενώ ήταν ακόμα νωπό ρίχναμε τσιμεντόσκονη και το πατούσαμε με το μυστρί. Αυτά άλλες εποχές που δεν υπήρχαν τα μέσα και τα υλικά τα σημερινά. Για μένα πλέον ο σοβάς πέθανε. Ιδανική λύση κόλλα θερμοπρόσοψης με εγκιβωτισμό υαλοπλέγματος και τελική επίστρωση με έγχρωμο σοβά θερμοπρόσοψης. Απλά πράγματα που δίνουν τέλος σε υγρασίες και ρωγμές σταματώντας επί της ουσίας την γήρανση του κτηρίου. Αν έχεις τα φράγκα κάνεις και ολοκληρωμένη θερμοπρόσοψη και έχεις και θερμική θωράκιση στο σπίτι σου και ασύγκριτη θαλπωρή και ποιότητα ζωής εντός αυτού.

Χωρίς καταπέλτη;

Δεν έχει σημασία αν είναι ή όχι ρωσικό. Κάνεις ένα υποτιμητικό σχόλιο για ένα αεροσκάφος με αφορμή ατυχήματα το καταλαβαίνω αλλά πως προκύπτει ότι πέφτουν σαν μύγες; Πριν περίπου 20 χρόνια είχαμε την τέλεια χρονιά σαν Π.Α. χωρίς καμία πτώση αεροσκάφους, με το που μπήκε η επόμενη χάσαμε αν θυμάμαι καλά τρία σε δυο μήνες. Ο μηδενικός δείκτης ατυχημάτων είναι ταυτόχρονα αυτοσκοπός και ουτοπία.

Έχεις στατιστικά που το αποδεικνύουν αυτό; Συγκρίσεις με άλλων χωρών;

Δεν αναφερόμουν βρε σε εσένα... γενικά λέω για το χάσμα γενεών των μηχανικών...

Πολύ σωστά τα λες. Σπάνιο για μηχανικό δυστυχώς ιδίως αυτών μεγαλύτερης ηλικίας. Πασπαρτού λύσεις χωρίς μάλιστα να δεις το πρόβλημα είναι το λιγότερο επισφαλείς.