νεε μου, προφανως δια το χελλας ομιλουμε, αλλωστε μονον εδωθε, νομιω και εις σπέιν-πόρτουγκαλ, ισχυει ανα τον κοσμο . απο το 1951 το των χριστουγεννων και απο το 1941 του πασχα.
προφανως δεν ειναι μονο το κοστος μισθοδοσιας που μπορει να ριξει την επιχειρισις, ειναι ομως και αυτο και κυριως το μη μισθοδοτικο κομματι. απαντησε το κουιζ και θα καταλαβεις οτι το προβλημα δεν ειναι να δωκει η επιχειρηση που μπορει τα 40 αλλα το ποιος τα παιρνει τελικα. προσεθεσε και στα νομικα τα μπονους: εχουν κρατησεις κανονικα. εχς ακουσει ομως για μπονους στη συνταξουλα?

Ο χρήστης Lap έγραψε:
Δεν θελω να φανω κουραστικος και επιμονος απεναντι σε ανθρωπους που το βιωνουν στις επιχειρησεις τους αλλα τα δωρα ρε παιδια δεν κλεινουν μια εταιρια.

Προφανώς και δεν την κλείνουν τα δώρα και προφανέστερα ΠΡΕΠΕΙ να πληρώνονται από την στιγμή που το ορίζει ο Νόμος.
Πολλές εταιρείες όμως απλά δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα πια. Το ότι εκπίπτουν δεν λέει κάτι, αν το ταμείο είναι μείον. Αν είσαι Κύριος λοιπόν, εξοφλείς τις υποχρεώσεις σου και βάζεις λουκέτο. Αυτό που θα κάνω κι εγώ τον Ιανουάριο...

Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:

Δεν θελω να φανω κουραστικος και επιμονος απεναντι σε ανθρωπους που το βιωνουν στις επιχειρησεις τους αλλα τα δωρα ρε παιδια δεν κλεινουν μια εταιρια.

Προφανώς και δεν την κλείνουν τα δώρα και προφανέστερα ΠΡΕΠΕΙ να πληρώνονται από την στιγμή που το ορίζει ο Νόμος.
Πολλές εταιρείες όμως απλά δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα πια. Το ότι εκπίπτουν δεν λέει κάτι, αν το ταμείο είναι μείον. Αν είσαι Κύριος λοιπόν, εξοφλείς τις υποχρεώσεις σου και βάζεις λουκέτο. Αυτό που θα κάνω κι εγώ τον Ιανουάριο...

σορυ το χήαρ δατ...
γουατ ιζ νεξτ ειναι το ερωτημα στο γκρις, ειδικα την εποχη που το νεξτ τινει στο ναθινγκ

Θενκ γιου φορ γιορ κομμιζερεϊσιονς gatoz!
Ονλυ γκαντ νοους φρομ ναου ον...
Τσιρς μεϊτ.

Γενικα αυτο που θελω να πω μεσα απο το πρισμα των δικων μου εμπειριων, γνωσεων και παρατηρησεων καθως μια γενικευση θα ηταν αγενεια και υπερβολη εκ μερους μου, οταν μαλιστα δεν γνωριζω καμια λεπτομερεια καθε περιπτωσης ξεχωριστα, ειναι πως δεν μπορει το μισθολογικο κοστος να ειναι το επικεντρο των συζητησεων σε επιχειρησεις που δραστηριοποιουνται στη δυση και μαλιστα σε κλαδους με μεγαλο συντελεστη αποδοσης κερδων.

Πρεπει να βγει απο το τραπεζι αυτη η μεταβλητη και να ξεκινησει η διερευνηση των κακων εξελιξεων προς ολες τις αλλες κατευθυνσεις.

Δεν μπορει μια μεταβλητη που παιζει βασικο ρολο στην επιτευξη του κερδους σε επιχειρησεις υπηρεσιων ή υψηλης αποδοσης να γινεται αντικειμενο διαιρεσης προκειμενου να βρεθουν ποροι καθως ολες οι αλλες περιπτωσεις δεν αποδιδουν ή δεν εχουν δοκιμαστει ή δεν ειναι γνωστες καν η υπαρξη τους. Οι εταιριες αυτες θα κλεισουν με μαθηματικη ακριβεια και απλα παρατεινουν το τελος τους ή την εξαγορα τους. Ποτε καμια εταιρια δεν μεγαλωσε και επεκταθηκε με αυτην την λογικη στο συγχρονο οικονομικο μοντελο του δυτικου κοσμου. Ποτε των ποτων. Οποιος εχει χρονο και ορεξη να διαβασει την νεοτερη ιστορια και την εξελιξη των επιχειρησεων θα το διαπιστωσει απο την πρωτη σελιδα.

Να το πω αλλιως ολες η εταιριες εχουν πορεια στο να κλεισουν. Ολες οι αποφασεις που περνουν ειναι λαθος καθως ποτε δεν εχουν την τελεια ενημερωση, συνεπως προσπαθουν να παρουν την λιγοτερο επιζημια αποφαση. Η συνεχομενη πιεση στον μισθολογικο τομεα των εργαζομενων εχει αποδειχθει πως ειναι απο τις πιο επιζημιες αποφασεις σε επιχειρησεις του δυτικου μοντελου. Οποιος επιχειρηματιας θελει το κρατα αυτο κατα νου.

Εδω στη χωρα μας συναντα κανεις απιστευτα πραγματα.
Πρωτα απο ολα, πλεον η επιστημη της διοικησης θεωρει την επιχειρηματικοτητα ως εναν βασικο συντελεστη του επιχειρειν.
Η διορατικοτητα και ικανοτητα δεν ειναι χαρακτηριστικο του μεγαλομετοχου, ή ιδιοκτητη. Ειναι εμφυτο ταλαντο, οπως τοσα αλλα που διαθετει ο ανθρωπος ως νοημον ον.

Τι θελω να πω; Το ψαρι παντα βρομα απο το κεφαλι. Παντα.
Οσα κειζ σταντυς και αν μελετησει κανεις, σε οσες σχολες και πανεπιστημια και αν βγαλει, ακομα και σε περιπτωσεις ηλιθιων εργαζομενων, ο καπετανιος φερει την ευθυνη.

Εδω στη χωρα μας συναντας τετοια μεγαλη δυσκολια αντιληψης και δυσκαμψιας του επιχειρειν που θαυμαζεις το γεγονος πως επιχειρησεις παραμεμουν εν λειτουργια.
Τα εργαλεια καθε εποχης ειναι μπροστα τους, οπως για παραδειγμα η οικονομικη παγκοσμιοποιηση σημερα, η εξευρεση πρωτων υλων απο την αλλη πλευρα της γης, η δημιουργια εταιριων και εξαγορα μετοχων με σταθερη μακροχρονια πορεια συμπληρωματικων κλαδων σε αλλες οικονομιες, η επενδυση σε αλλες αγορες με σκοπο την αντληση κεφαλαιων, η αλλαγη αγορας στοχου, η δημιουργια συνθηκων μειωσης του φορου μεσω της σοβαρης αναλυσης των νομων και την εκμεταλευση του νομικου συστηματος αλλων ευρωπαϊκων χωρων, η δημιουργια ομαδων αναλυσης πιθανων μεγαλων αλλαγων παρα την συνεχη χρηματοδοτηση και εξελιξη σε λιμναζουσα αγορα, η συνεργασια με ειδικους και προγραμματα αναπτυξης επιχειρησεων, η συμπραξη και συνεργασια με εταιριες του κλαδου για μειωση κοστους αναπτυξης και απειρα αλλα ακομα εργαλεια που το φτωχο μου μυαλο δεν μπορει να σκεφτει, και αυτοι βαζουν ξανα και ξανα συνεχως στο τραπεζι τη μεταβλητη των μισθων.
Καλυπτουν την ανικανοτητα τους οχι μονο στο να διοικησουν και να δημιουργησουν συνθηκες αναπτυξης αλλα ακομα και να ζητησουν βοηθεια απο ειδικους.

Ο νομοθετης τους ειπε πως δεν φορολογουνται για τα δωρα και αυτοι παλι κοιτουν τα δωρα. Τον σημαντικοτερο δηλαδη συντελεστη τους τον παιζουν στα ζαρια. Τους εργαζομενους τους. Και αυτο γινεται συστηματικα και για επιχειρησεις οπου οι θεσεις εργασιας απαιτουν φυσικο ταλεντο και υψηλου επιπεδου καταρτηση απο τον εργαζομενο. Δεν υπαρχει χειροτερο σε τετοιες εταιριες με απαιτητηκες θεσεις να φυγει ο εργαζομενος και να παει στο απεναντι μαγαζακι. Ουτε στον εχθρο σου τετοια περιπτωση.
Οτι και να πω ειναι λιγο.

Δεν αναφερομαι σε τεραστιους μισθους και τρελες παροχες, αλλα σε επιχειρησεις που αγανακτουν καθως δινουν δωρα σε αυτους που παραγουν τον τζιρο τους λογω των ικανοτητων τους και οχι λογω του φοβερου επιχειρηματικου σχεδιασμου του ιδιοκτητη τους.

Φυσικα αυτα που λεω δεν αναφερονται σε καποιον προσωπικα, απλα θυμαμαι συζητησεις επιχειρηματιων που ειτε ακουσα ή μου μετεφεραν ανα περιοδους, οι οποιοι διεθεταν εταιριες αλλα και καποια αδυναμια στο επιχειρειν.

Γεγονός είναι ότι σε επιχειρήσεις έντασης εργασίας (όπως ένα εργοστάσιο), το μισθολογικό κόστος είναι μεν σημαντικό, αλλά έπεται του κόστους επενδύσεων (σε τεχνολογία, έρευνα, εξοπλισμό κλπ) και του ενεργειακού κόστους. Όμως οι επιχειρηματίες, όντες κεφαλαιοκράτες, προσπαθούν να συμπιέσουν τα κόστη όσο περισσότερο γίνεται. Από την στιγμή που δεν τους παίρνει να σταματήσουν τις επενδύσεις (γιατί θα μείνουν πίσω από τον ανταγωνισμό) ή να επηρεάσουν το ενεργειακό κόστος, κόβουν από εκεί που μπορούν, δηλαδή από το εργατικό κόστος. Οι δε πολυεθνικές το πηγαίνουν ένα βήμα παραπέρα και μεταφέρουν την παραγωγή τους σε χώρες που έχουν και μικρότερο ενεργειακό και εργατικό κόστος! Μόνο εταιρείας με είδη πολυτελείας, και άρα πολύ υψηλά περιθώρια κέρδους, παραμένουν 'γαλαντόμοι' με το προσωπικό τους, καθώς καταλαβαίνουν ότι η εξειδίκευσή του είναι το πιο πολύτιμο κεφάλαιο που έχουν.

Ε, ποσοι ελληνες ιδιοκτητες εταιριων εχουν κανει μια σοβαρη ερευνα της αγορας.

Ποσοι χρησιμοποιουν το μαρκετινγκ και δεν πιστευουν οτι ειναι διαφημιση.

Ο κοσμος παλλεται σαν κυμα, μεταναστευση, κλιματικες αλλαγες, οικονομικες ατασθαλειες ή ευκαιριες, νεες ιδεες, νεες τεχνολογιες. Καθε δευτερολεπτο που περνα αλλαζουν τα παντα, συνεχως
Δυστηχως η ευτυχως δεν μπορει μια επιχειρηση που γεννηθηκε σε εναν τοπο να ζει δια παντος στον ιδιο μεχρι το τελος της, και αν θελει να μεινει να μην επεκτεινει το επενδυτικο της πορτφολιο και την εξωστρεφεια της
Η δυσκαμψια φερνει οπως αποδικνυεται και την ακινητοποιηση.

Υπαρχει αραγε ενας κρατικος η μη φορεας, συγκροτημενος με σκοπο την ανθηση και αναπτυξη της ελληνικης επιχειρηματικοτητας.
Να λεει στον ελληνα επιχειρηματια πριν ξεκινησεις οτιδηποτε ελα εδω, ασε τι σου ειπε ο παππους και η μαμα σου στο χωριο ή η πολιτικη ιδεολογια που ακολουθει το σοϊ σου. Παρε γνωσεις δωρεαν και πιο συγκεκριμενα διαδαξου φιλοσοφια των επιχειρησεων. Διαμορφωσε αποψη μεσω αυτης, αμφισβητησε την δημιουργικα εκει που βρισκεις αδυναμια και τελος ορμα σαν λιονταρι στην διεθνη αγορα.

Για παραδειγμα σκεφτομουν την κλασσικη ιστορια με τα λαδια και τους τενεκεδες που πριζουν τους ανθρωπους σε κατι και καλα ενημερωσεις κτλ.
Απουλητα ολα. Ηρθε νεα αντιληψη στην επιχειρηση, μικραινει την παραγωγη σε μελετημενο επιπεδο και επι δεκα χρονια ετρεχε να το πουλησει ως ελαστικο προιον πολυτελειας ανω της μοναδος σε διεθνης αγορες. Παραλληλα επεκταθηκε σε συμπληρωματικη παραγωγη και αλλες επενδυσεις.

Η επιχειρηση ειναι μια οικογενεια πια. Οι εργαζομενοι πινουν νερο στο ονομα της, το κρατος εισπρατει μεγαλο μεν φορο αλλα εισπρατει. Η τοπικη κοινωνια αναπτυχθηκε, ο ανταγωνισμος εγινε υψηλοτερου επιπεδου και πιο σοβαρος για να επιβειωσει κτλ.
Ο ιδιοκτητης εχει το κεφαλαιο, εχει ενα χ κερδος και μια μηχανη που παραγει πλουτο και ευτυχια σε οσους εργαζονται.

Οι δυνατότητες των μικρομεσαίων επιχειρήσεων είναι πεπερασμένες. Όταν αγοράζεις 1-2 παλέτες το μήνα πρώτη ύλη θα πάρεις πολύ χειρότερη τιμή από αυτόν που αγοράζει 10 ή 20. Έτσι δεν θα μπορέσεις να είσαι ανταγωνιστικός τιμολογιακά και θα οδηγηθείς στον μαρασμό. Είναι ο μέσος Ελλ επιχειρηματίας κατσαπλιάς; Ναι είναι, αλλά πολλές φορές δεν έχει εναλλακτική, γιατί δεν έχει τα οικονομικά μέσα.

Καμία επιχείρηση δεν έκλεισε από τα δώρα χριστούγεννών και λοιπά. Είναι κανόνες του παιχνιδιού και υπολογίζονται από την αρχή στο κοστολόγιο της εταιρίας. Το ίδιο και το μη μισθολογικό κόστος για αυτό και στα καλά στελέχη προσπαθούμε να τους δώσουμε άλλες παροχές ώστε να μειωθεί όσο το δυνατόν.

Προσωπικά εγώ παρά τις δυσκολες συνθήκες που επικρατούν δεν έχω αγχωθεί πότε. Μόνο στα χρόνια του Σαμάρα που πήγε ένας φωστήρας να μας φορολογήσει στην πήγη του τιμολογίου με προκαταβολικά 20% , σκέφτηκα το ενδεχόμενο να κλείσω την εταιρία. Να βλέπεις μέτριες προοπτικές και να ανακαλυπτουν φόρο παγκόσμια πρωτοτυπία πήγαινε πολύ.

Για αυτό που λεει ο Διας έαν η μικρή επιχείρηση δεν έχει προστιθέμενη αξία είναι ορθό να μην μπορεί να επιβιώσει. Υπάρχουν οι εταιριες που βασίζονται στην ποσότητα.Ο μικρός πρέπει να βασίζεται στην ποιόητα και να έχουν αξία οι επιπλέον υπηρεσίες που παρέχει. Τελείως βασικά πραγματα.

Ο χρήστης george1977 έγραψε:
Προσωπικά εγώ παρά τις δυσκολες συνθήκες που επικρατούν δεν έχω αγχωθεί πότε.

Consider yourself lucky...

Για αυτό που λεει ο Διας έαν η μικρή επιχείρηση δεν έχει προστιθέμενη αξία είναι ορθό να μην μπορεί να επιβιώσει. Υπάρχουν οι εταιριες που βασίζονται στην ποσότητα.Ο μικρός πρέπει να βασίζεται στην ποιόητα και να έχουν αξία οι επιπλέον υπηρεσίες που παρέχει. Τελείως βασικά πραγματα.

Εξαρτάται από τον κλάδο. Σε μερικούς κλάδους τα προϊόντα είναι τυποποιημένα και βιομηχανικά, ενώ η ποιότητα μπορεί μεν να έχει κάποιες διαφορές, αλλά οι πελάτες απλά θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους με το μικρότερο δυνατό κόστος. Εκεί κατά 95% μετράει η τιμή και το άλλο 5% είναι οι προσωπικές σχέσεις και η ευελιξία που μπορεί να προσφέρει μια μικρή επιχείρηση. Όταν λοιπόν έχει το ίδιο προϊόν (από τον ίδιο προμηθευτή πρώτης ύλης), ο μεγάλος θα έχει πάντα το πάνω χέρι καθώς και σε χαμηλότερες τιμές αγοράζει και έχει την δυνατότητα να πουλήσει φτηνότερα, λόγω μεγάλου όγκου πωλήσεων.

Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:

Προσωπικά εγώ παρά τις δυσκολες συνθήκες που επικρατούν δεν έχω αγχωθεί πότε.

Consider yourself lucky...

Για αυτό που λεει ο Διας έαν η μικρή επιχείρηση δεν έχει προστιθέμενη αξία είναι ορθό να μην μπορεί να επιβιώσει. Υπάρχουν οι εταιριες που βασίζονται στην ποσότητα.Ο μικρός πρέπει να βασίζεται στην ποιόητα και να έχουν αξία οι επιπλέον υπηρεσίες που παρέχει. Τελείως βασικά πραγματα.

Εξαρτάται από τον κλάδο. Σε μερικούς κλάδους τα προϊόντα είναι τυποποιημένα και βιομηχανικά, ενώ η ποιότητα μπορεί μεν να έχει κάποιες διαφορές, αλλά οι πελάτες απλά θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους με το μικρότερο δυνατό κόστος. Εκεί κατά 95% μετράει η τιμή και το άλλο 5% είναι οι προσωπικές σχέσεις και η ευελιξία που μπορεί να προσφέρει μια μικρή επιχείρηση. Όταν λοιπόν έχει το ίδιο προϊόν (από τον ίδιο προμηθευτή πρώτης ύλης), ο μεγάλος θα έχει πάντα το πάνω χέρι καθώς και σε χαμηλότερες τιμές αγοράζει και έχει την δυνατότητα να πουλήσει φτηνότερα, λόγω μεγάλου όγκου πωλήσεων.

H τύχη βοηθάει τους τολμηρούς και αυτούς που κινούνται ενάντια στο ρεύμα με γνώση. Με κακή τυχή θα μας έκλεινε ο Σαμαρας το 2014 με τον υπέροχο νόμο παρακράτησης. Ευτυχώς επικράτησε η λογική.

Ο μεγάλος επικρατεί όταν η προστιθέμενη αξία είναι μικρή. Ένας μεγάλος είναι ευκολο να λειτουργήσει σαν αποθήκη και τράπεζα. Εκεί που αδυνατεί να ακολουθήσει είναι όταν χρειάζεται διαρκώς ευελιξια και βαθυα γνώση σε ένα αντικείμενο. Εκεί είναι ο ζωτικός χώρος των ΜΜΕ. Δεν είναι ροδινα όλα αλλά υπάρχει αρκετός χώρος ελιγμών.

Ξαναλέω, εξαρτάται από τον κλάδο. Αν βγάζεις, για παράδειγμα, μανταλάκια για τα ρούχα, δεν μπορείς να διαφοροποιηθείς σχεδόν καθόλου από άποψη ποιότητας και ακόμα και τότε οι περισσότεροι θα προτιμήσουν τα πιο φτηνά που υπάρχουν. Ακόμα και supercars να βγάζεις, στο τέλος θα σε εξαγοράσει η FIAT (Ferrari) ή η VW (Lamborghini). Σε μερικές περιπτώσεις μπορείς να κάνεις κάποια διαφορά με την ποιότητα (π.χ. τρόφιμα ΠΟΠ, ένδυση κλπ), αλλά και πάλι θα σε εξαγοράσει ένας μεγάλος αν δει ότι έχεις δυναμική (όπως με τα supercars παραπάνω, την σοκολατοβιομηχανία Παυλίδης εδώ κλπ) ή θα κλείσεις όταν έρθει η κρίση και ο κόσμος θα θέλει απλά το πιο φτηνό που υπάρχει.

Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:
Σε μερικές περιπτώσεις μπορείς να κάνεις κάποια διαφορά με την ποιότητα (π.χ. τρόφιμα ΠΟΠ, ένδυση κλπ), αλλά και πάλι θα σε εξαγοράσει ένας μεγάλος αν δει ότι έχεις δυναμική (όπως με τα supercars παραπάνω, την σοκολατοβιομηχανία Παυλίδης εδώ κλπ)

Δυστυχώς έτσι είναι...βλ. και γαλακτοβιομηχανία Στάμου, που πλέον την εξαγόρασε η ΓΙΩΤΗΣ. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον να κρατήσει την ίδια ποιότητα.

Ωχ...πάνω που βγήκαν από το τρισκαταρατο Μενιδακι και άνοιξαν κάποια μαγαζιά εξαγοράστηκαν;

Ο χρήστης johanndelta έγραψε:
Ωχ...πάνω που βγήκαν από το τρισκαταρατο Μενιδακι και άνοιξαν κάποια μαγαζιά εξαγοράστηκαν;

Ναι το καλοκαίρι έκλεισε η συμφωνία. Μόλις μεγάλωσε η εταιρεία και ο κόσμος άρχισε να την εμπιστεύεται, η ΓΙΩΤΗΣ που ήθελε χρόνια να μπεί στα προϊόντα γάλακτος βρήκε την ευκαιρία. Εννοείται ο Στάμου την πούλησε, και εγώ το ίδιο θα έκανα!

Youtube Video

Έβαλα τα κλάματα!!!

Sent from my Mi A1 using Tapatalk

Ο χρήστης Fanis75 έγραψε:

Σε μερικές περιπτώσεις μπορείς να κάνεις κάποια διαφορά με την ποιότητα (π.χ. τρόφιμα ΠΟΠ, ένδυση κλπ), αλλά και πάλι θα σε εξαγοράσει ένας μεγάλος αν δει ότι έχεις δυναμική (όπως με τα supercars παραπάνω, την σοκολατοβιομηχανία Παυλίδης εδώ κλπ)

Δυστυχώς έτσι είναι...βλ. και γαλακτοβιομηχανία Στάμου, που πλέον την εξαγόρασε η ΓΙΩΤΗΣ. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον να κρατήσει την ίδια ποιότητα.

εξαιρετικής ποιότητας και τα προιόντα ΓΙΩΤΗΣ.Γιατί να πέσει η ποιότητα στο γάλα;;;

Ο χρήστης GGAB έγραψε:
εξαιρετικής ποιότητας και τα προιόντα ΓΙΩΤΗΣ.Γιατί να πέσει η ποιότητα στο γάλα;;;

Θα διαφωνήσω (πολλά trans λιπαρά, φοινικέλαια, υδρογονομένα λίπη κλπ)...αλλά έστω και να είναι, πάντα η αύξηση της παραγωγής και η εντονότερη τυποποίηση και βιομηχανοποίηση, ως επι το πλείστον οδηγεί σε υποβάθμιση της ποιότητας, τουλάχιστον ως προς την αγνότητα.

Ένα απλό παράδειγμα είναι η ομογενοποίηση του γάλακτος, που πιθανώς είναι βλαβερή για τον άνθρωπο αλλά επειδή μας αρέσει το κάνουν όλες οι γαλακτοβιομηχανίες. Ο Στάμου δεν το έκανε (με αποτέλεσμα να πιάνει πέτσα το γάλα)...θα διατηρηθεί αυτό ή όχι?

Στα τρόφιμα πάντως η τυποποίηση μόνο καλό έχει κάνει. Πότε ακούσατε τελευταία φορά για μελιταίο πυρετό σε άνθρωπο; Παλιά το γάλα πίνονταν μόνο μετά από βράσιμο, γιατί αλλιώς... Τώρα η παστερίωση τα έχει λύσει αυτά.

Σχετικά με την ομογενοποίηση: https://www.mednutrition.gr/portal/life ... imeno-gala

ΥΓ: Το γάλα είναι άχρηστο για τους ενήλικες. Προορίζεται από την φύση ως τροφή των νεογνών.