Ο χρήστης wantone έγραψε:

Καλά, εγώ δεν εννοούσα αυτό. Εννοούσα τις απαράδεκτες δοκιμές, τα μαγειρεμένα αποτελέσματα στα συγκριτικά, τη βαρετή ύλη. Από τη στιγμή που το ίντερνετ προάγει την παγκοσμιοποίηση, από τη στιγμή που μπορώ να βλέπω τσάμπα τον Chris Harris σε συγκριτικό Zonda με Enzo, από τη στιγμή που γκουγκλάρω 20 δευτερόλεπτα και βρίσκω να κατεβάσω το τελευταίο τεύχος του βρετανικού EVO (ίσως και του Car και του Top Gear, απλά δεν ασχολούμαι με δαύτα), από τη στιγμή που τρώω όλη μου τη μέρα στα φόρουμ... τι στο καλό θα το κάνω το περιοδικό; Τι παραπάνω έχει να μου προσφέρει; Υπάρχουν φόρουμ για κάθε μοντέλο,που οι κάτοχοι γνωρίζουν μέχρι την τελευταία βίδα. Ένα περιοδικό δεν ξέρει ούτε το 1/10 από αυτά.
Εγώ για παράδειγμα έχω ένα Miata. Το να διαβάσω σε κάποιο περιοδικό μια δοκιμή (π.χ. το τελευταίο Miata ενάντια στο προηγούμενο) ή ένα αφιέρωμα για μεταχειρισμένα Miata, μόνο γέλια μπορεί να μου φέρει. Τόσο απλά.

+1
Απο την στιγμη που βγηκε το ιντερνετ τα περιοδικα δεν εχουν πια λογο υπαρξης. Διαβαζα 4τ απο το 1984 μεχρι το 2000 χωρις να χανω τευχος αλλα οι συνθηκες ηταν τελειως διαφορετικες τοτε.

Όσα προσφέρουν κάτι διαφορετικό (όπως διασκέδαση και όχι απλή πληροφόρηση, που την βρίσκεις πανεύκολα) , έχουν λόγο ύπαρξης!

Ο χρήστης A-Viper7 έγραψε:

Υ.Γ. Το ουσιαστικότερο μειονέκτημα του για εμένα είναι η τιμή αλλά αυτό νομίζω ισχύει για όλα τα περιοδικά από την Βρετανία (ίσως και γενικά από την Ευρώπη).

Με το που ήρθα στο νησί, φρόντισα να κάνω συνδρομή στο Racecar Engineering ( ). Όταν είδα την τιμή έπαθα κοκομπλόκο. Στο 1/3 της τιμής που θα πλήρωνα για το ίδιο περιοδικό αν ήταν να κάνω την συνδρομή από Ελλάδα.

Μετά από λίγο καιρό κανόνισα να πληρώνω την συνδρομή με πάγια εντολή και πλέον μου βγαίνει 3 λίρες το τεύχος.

:Ο
Ξέρεις αν γίνεται να κάνω συνδρομή στο Top Gear αλλά να το φέρνουν Ελλάδα?

Ο χρήστης The Black Earl έγραψε:

Υ.Γ. Το ουσιαστικότερο μειονέκτημα του για εμένα είναι η τιμή αλλά αυτό νομίζω ισχύει για όλα τα περιοδικά από την Βρετανία (ίσως και γενικά από την Ευρώπη).

Με το που ήρθα στο νησί, φρόντισα να κάνω συνδρομή στο Racecar Engineering ( ). Όταν είδα την τιμή έπαθα κοκομπλόκο. Στο 1/3 της τιμής που θα πλήρωνα για το ίδιο περιοδικό αν ήταν να κάνω την συνδρομή από Ελλάδα.

Μετά από λίγο καιρό κανόνισα να πληρώνω την συνδρομή με πάγια εντολή και πλέον μου βγαίνει 3 λίρες το τεύχος.

:Ο
Ξέρεις αν γίνεται να κάνω συνδρομή στο Top Gear αλλά να το φέρνουν Ελλάδα?

Θα σε γελάσω. Γιατί δεν δοκιμάζεις να τους στείλεις ένα μαιλ;

Torrent;

Ο χρήστης dimsabas έγραψε:
Torrent;

Το περιοδικο;;;

....γιατί σε πειράζει να έχει την 'ψηφιακή ' έκδοση;

Σήμερα αποφασίζεται η τύχη του περιοδικού «4 Τροχοί»

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
Τεχνικές Εκδόσεις: Προς αύξηση κεφαλαίου

Τη σύγκληση έκτακτης γενικής συνέλευσης με θέματα την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της εταιρίας και την εκλογή νέου Δ.Σ. αποφάσισε το διοικητικό συμβούλιο των Τεχνικών Εκδόσεων στις 13/11/2012.

Όπως σημειώνεται, η απόφαση του Δ.Σ. έρχεται σε συνέχεια της από 9/11/2012 ανακοίνωσης με αναφορά σε τυχόν επιπτώσεις στην διοίκηση και λειτουργία της εταιρίας από την φερόμενη «οριστική διακοπή λειτουργίας» της Εκδόσεις Λυμπέρη.

Σημειώνεται ότι οι Εκδόσεις Λυμπέρη ελέχουν το 33,3% των Τεχνικών Εκδόσεων.

Ξαναπάρτο δάσκαλε!!!

Ο χρήστης dimsabas έγραψε:
Όσοι παρέμειναν προσκολλημένοι στο χαρτί, την πάτησαν. Και θα την πατήσουν πολύ χειρότερα στο μέλλον.
Αυτή τη στιγμή, ο Chris Harris και η προσπάθειά του (Drive) εκδίδουν πλούσια ύλη μέσα από βιντεάκια στο Youtube. Τίποτα άλλο. Πόσο έξυπνο είναι αυτό; Πόσο μπροστά είναι οι άνθρωποι;
Οι απολυμένοι συντάκτες του ελληνικού Top Gear έχουν το 4drivers. Επίσης τσάμπα. Τσάμπα περιοδικό online. Ας τους στηρίξουμε.

• eBike.

Torrent;

Το περιοδικο;;;

Ναι, πολλά κυκλοφορούν έτσι (pdf).

Το γράφω εδώ μήπως και το δει κάποιο πεφωτισμένο μυαλό.

Αν το περιοδικό αναγεννηθεί και συνεχίσει την πορεία του, ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΤΕ ΣΑΝ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΥΣ Η ΔΟΚΙΜΑΣΤΕΣ ΚΑΠΟΙΟ ΑΠΟ ΤΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΑ (πότε έπιασε τελευταία κάποιος πένα) ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ 4ΤΦ.

Ο νοών νοείτω.

Χωρις να ειμαι ιδιαιτερα λατρης του παρελθοντος και να χρησιμοποιω συχνα το 'καθε περυσι και καλυτερα' μπορω να πω οτι οσον αφορα το περιοδικο και ιδιαιτερα τα αρθρα του δυστυχως η παροιμια αυτη ισχυει...

Διαβαζω το περιοδικο απο τον Μαιο του 1991 και απο τοτε φυσικα δεν εχω χασει ουτε ενα τευχος. Ολα τα τευχη απο τοτε ειναι σε αψογη κατασταση και φυλασσονται σε διαφορα μερη στο σπιτι μου και στο πατρικο μου. Πριν ενα μηνα μαλιστα το ενα ραφι της βιβλιοθηκης εσπασε απο το βαρος των περιοδικων.....

Ενω παντα πηγαινα απο τις 28-29 του μηνος και κοιτουσα στα περιπτερα αν εχουν βγει οι 4Τ τα τελευταια 1-2 χρονια μπορει να περασουν και 3-4 μερες και μετα να παω να το παρω. Τον προηγουμενο δε μηνα εφτασε 10 Οκτωβριου για να θυμηθω να το αγορασω. Μπορει να εχω πολυ περισσοτερες υποχρεωσεις σε σχεση με παλια, να εχω αλλα πραγματα να με απασχολουν αλλα δεν νομιζω οτι το περιοδικο μας ειναι οπως παλια...Φοβαμαι οτι η εποχη της αθωοτητας περασε ανεπιστρεπτι....

Για ολους εμας που μεγαλωσαμε μαζι με τους 4Τ, ηταν κατι πολυ παραπανω απο ενα απλο περιοδικο αυτοκινητου. Οι περισσοτεροι ισως διαμορφωσαμε ως ενα βαθμο και τον χαρακτηρα μας απο τα γραφομενα στο περιοδικο. Σαφως και τα περισσοτερα αρθρα αφορουσαν τα αυτοκινητα αλλα δεν ηταν μονο αυτο. Διαβαζες τον ΚΚ, τον ΝΔ και πολλους αλλους, τεχνολογικα επιτευγματα, μηχανολογικες αναλυσεις κ.α.
Και φυσικα διαβαζες και αναλυτικες δοκιμες για τα αυτοκινητα που παρουσιαζαν σε καθε τευχος. Ιδιαιτερα τα χρονια πριν φτασουμε στα πολυποθητα 18 (για να βγαλουμε διπλωμα οδηγησης) οι 4Τ ηταν ισως η μοναδικη μας διεξοδος για να νιωσουμε κοντα σε αυτο που αγαπουσαμε, τα αυτοκινητα. Διαβαζες το αρθρο και φανταζοσουν την αισθηση στο τιμονι, την αποκριση των φρενων, το κρατημα του αυτοκινητου, τον ηχο του κινητηρα, ολα με λεπτομερειες...

Δεν ειναι πλεον οτι δεν υπαρχουν ολα αυτα... Ομως απλα τα αναφερουν... Δεν εμβαθυνουν, δεν σε κανουν να νοιωσεις οτι μολις οδηγησες κι εσυ αυτο το αυτοκινητο... Δεν ειναι ισως ερωτευμενοι με τα αυτοκινητα, εχουν αλλα προβληματα... το καταλαβαινω... Αλλα εγω ως αναγνωστης εχω το δικαιωμα να απαιτω αυτο το κατι παραπανω, αυτο που ξεχωριζε τους 4Τ απο τα αλλα περιοδικα... Παλια διαβαζες ενα αρθρο και καταλαβαινες απο τον τροπο γραφης ποιος το ειχε γραψει... Ο ΠΦ? Ο ΣΧ? Ο ΣΚ? Τωρα πλεον ολα μου φαινονται ιδια... Μονο καποια κειμενα των ΣΧ και ΑΤ ξεχωριζουν και μου θυμιζουν τους παλιους καλους 4Τ...Και αυτα ομως συνηθως αφορουν καποια Φερραρι ή κατι αντιστοιχο.... Δεν ειναι οτι λειπει το χιουμορ απο τα κειμενα οπως ανεφεραν καποιοι αλλοι πρωτυτερα. Αν θελω να διαβασω χιουμορ διαβαζω εναν Αρκα. Πιστευω οτι λειπει μια πιο αναγλυφη γραφη.....Δεν ξερω πως αλλιως να το περιγραψω.... Ή μαλλον καλυτερα ας δωσω ενα παραδειγμα...

Διαβαζα μια μερα στο φορουμ στο θεμα 'ΟΔΗΓΗΣΑ...' εναν συμφορουμα (του οποιου δυστυχως δεν θυμαμαι το ονομα) ο οποιος αν θυμαμαι καλα εργαζεται σε μια εταιρια στη Ιταλια που φτιαχνει video games για αυτοκινητα και ο οποιος περιεγραφε την οδηγηση καποιων Lotus σε πιστα. Ε λοιπον αυτο το κειμενο το διαβασα, το ευχαριστηθηκα τοσο πολυ, το ξαναδιαβασα, ενοιωσα επιτελους οτι ημουν κι εγω στη θεση του οδηγου.

Θα μπορουσα να γραψω ενα ατελειωτο κατεβατο για τους 4Τ αλλα θα καταντουσε κουραστικο...

Δεν ξερω τι θα γινει με το περιοδικο απο εδω και περα... Μακαρι να ειναι αυτη η αφορμη για μια επανεκκινηση του περιοδικου, να επιστρεψει στις πραγματικες αξιες που πρεσβευε ολα αυτα τα χρονια και να αποκτησει την παλια του αμεσοτητα... Με δοκιμες σαν αυτη που περιεγραψα μολις πριν... Και φυσικα οχι μονο για Λοτους και αλλα σουπερκαρς.... Και για Τογιοτα, Σιτροεν , Οπελ κλπ κλπ

Φίλε μου συμπολίτη, με.. συγκίνησες τόσο με τα γραφόμενά σου που δεν άντεξα, αν και είχα ορκιστεί να μήν ξαναγράψω εδώ μέσα, παρέβην τον όρκο μου! Πόσο, μα πόσο με εκφράζει το κείμενό σου! Μόνο που εγώ έχω εγκαταλείψει γενικώς, όλα τα περιοδικά αυτοκινήτου που αγόραζα ανελλιπώς κάθε μήνα (τους 4Τ από το 1989), εδώ και καμιά.. 3ετία-4ετία τουλάχιστον!

Δεν ξέρω, αλλά όλα αυτά που γράφεις, τα αισθανομουν καιρό από τότε κιόλας και κάπου άρχισα να.. σιχαίνομαι το χώρο (του ειδικού τύπου..) Η 'τιμωρία' μου ήταν το 'κόψιμο μαχαίρι' όλων με μιας! Κάποιοι κύριοι του χώρου δεν πήραν χαμπάρι τί άρχισε να παίζεται και δεν αφουγκραζόταν τους διαμαρτυρόμενους, ιδρυτικούς (για κάποια έντυπα..) αναγνώστες τους. Με κάποιους άλλους εγώ προσωπικά 'αρπάχτηκα' χοντρά και το αποτέλεσμα ήταν το ειρωνικό, μπλαζέ υφάκι τους, του στυλ 'χεσμένο σε έχουμε, είσαι ένας άντε και άλλοι δύο-τρεις μαλάκες γκρινιάρηδες..'

Οι καιροί όμως πέρασαν, η κρίση ήρθε και πλέον κάθε κατεργάρης είναι στον πάγκο του, πολλές φορές και κυριολεκτικά, δυστυχώς! Ίσως αν κάποια έντυπα κρατούσαν αυτόν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα που τα έκανε να ριζώσουν κάποτε βαθειά στην καρδιά μας, τώρα να μήν ήξεραν καν τί θα πει η λέξη κρίση, κλείσιμο, κλπ, κλπ, γιατί ακριβώς θα τα είχαμε απόλυτη ανάγκη, ειδικά τώρα, μια και θα αποτελούσαν μια πραγματικά ευχάριστη όαση μέσα στην σημερινή μιζέρια και κατάθλιψη. Αντιθέτως όμως, κάποια (τα περισσότερα..) τα παρέσυρε και αυτά η 'νέα εποχή' και τα.. έφαγε η μαρμάγκα! Τί θέλω να πω, μιλώντας επί προσωπικού? Κάποτε θυσίαζα ακόμα την απαραίτητη για μένα έξοδο με την παρέα κάποιο βράδυ για να πιω μια μπύρα προκειμένου να εξοικονομήσω χρήμα από το χαρτζηλίκι μου και να πάρω το πολυπόθητο τέυχος, ζητιανεύοντας στο.. πρακτορείο τύπου της γειτονιάς μου και εγώ μέχρι και τρεις ημέρες πριν την κανονική κυκλοφορία του! Τώρα, έχω μαζεμένα/πεταμένα στο σαλόνι μου καμιά.. 10ριά από τα τελευταία τεύχη του '09, '10 (δε θυμάμαι να σας πω..) των 4Τ (τα άλλα τα έκοψα λίγο νωρίτερα..) πριν 'κόψω' και πραγματικά.. βαριέμαι να τα διαβάσω! Και όταν μιλάμε για ΕΜΕΝΑ, αυτό νομίζω ότι τα λέει όλα, για όσους με γνωρίζουν προσωπικά και καιρό..

Τα ίδια ακριβώς νιώθω κι εγώ. Διαβάζω ανελλιπώς από το 1995 και δεν έχασα έκτοτε τεύχος. Η λαχτάρα που είχα μέχρι πριν λίγα χρόνια να διαβάσω και να ταξιδέψω μαζί με τους συντάκτες του περιοδικού έχει χαθεί προ πολλού σε μια ξύλινη και αδιάφορη γραφή.
Δεν έχω σταματήσει να αγοράζω τους 4Τ (χαλάει και η συλλογή των πολλών ραφιών άλλωστε) γιατί είναι η τελευταία συνήθεια που δεν μπορώ ακόμη να κόψω, αλλά όπως πάνε τα πράγματα μπορεί να μας βγάλει από το δίλημμα το ίδιο το περιοδικό μετά το Δεκέμβρη
Πάντα με ρωτούσαν γιατί τόση εμμονή με το περιοδικό και τι διαφορετικό έχει από το να διαβάζεις στο internet ή να βλέπεις Top Gear... Απαντούσα πως οι 4Τ είναι τόσα πολλά παραπάνω από 0-100 και εικόνες, είναι στάση ζωής. Σε πολλά περισσότερα από τα αυτοκίνητα. Και από αυτό γαλουχήθηκα κι εγώ. Τώρα πια δε νομίζω πως αυτό ισχύει στο ελάχιστο

Χαιρομαι που και αλλοι νοιωθουν τα ιδια που ενοιωθα κι εγω τοσο καιρο και καθε φορα ελεγα να κατσω να τα γραψω αλλα δεν εβρισκα νοημα...

Σημερα ειπα επιτελους να γραψω καποια πραγματα και μου βγηκε και μεγαλυτερο το κειμενο απο οτι υπολογιζα...

Ευτυχως ή δυστυχως οσο το περιοδικο θα υπαρχει στα περιπτερα μαλλον θα συνεχισω να το παιρνω... Σαν χθες θυμαμαι πριν απο 21 χρονια που αγορασα το περιοδικο και περπατωντας με τα ποδια στο σπιτι δεν περιμενα να φτασω πρωτα αλλα ξεφύλλιζα τις σελιδες και διαβαζα τα τεστ. Στο εξωφυλλο ηταν θυμαμαι 2 Nissan Sunny, ενα μαυρο και ενα ασπρο 1,4 και 1,6 λιτρων (Μαιος 1991). Τοτε ηταν που πρωτοδιαβασα τις λεξεις υποστροφη, υπερστροφή , μεταξονιο κλπ κλπ...

Και θυμαμαι και πολλα αλλα τευχη και κειμενα που ηταν σημαδιακα σε διαφορες σημαντικες στιγμες της ζωης μου....

Θυμαμαι μολις εδωσα το τελευταιο μαθημα στις πανελληνιες το 1996 αντι να παω να δω τα αποτελεσματα των ασκησεων πηγα και αγορασα το τευχος των 4Τ Ιουλιου που ειχε εξωφυλλο το ραλλακι το 8V (το αγαπημενο μου αυτοκινητο τοτε) στο χαρακτηριστικο μπλε ηλεκτρικ.... Ειχε ερθει η μανα μου να με ρωτησει πως τα πηγα στη Χημεια και εγω διαβαζα 4Τ στην αυλη του σχολειου.....

Θυμαμαι κειμενα του ΝΔ για την πορσε που ειχε παρει και την πουλησε αμεσως, για την 318is, του ΣΧ που με ενα Punto 6ταχυτο κυνηγουσε μια κοπελιτσα που οδηγουσε ενα Clio 16S (αλλη μεγαλη αγαπη), συγκριτικα τεστ με 10 μικρομεσαια αυτοκινητα, θυμαμαι, θυμαμαι........

Το ζητημα ειναι οτι με το να στηριζουμε αυτη τη κατασταση ειναι σαν να την επιβραβευουμε... Αλλα οπως προειπα μου ειναι πολυ δυσκολο να σταματησω να αγοραζω τους 4Τ. Ισως η αποφαση αυτη να ειναι δυσκολη γιατι θα ειναι σαν να παραδεχομαι οτι μαλλον τελειωσε η εποχη της δικης μου αθωοτητας.... Της δικης μου παιδικης ηλικιας που ηταν άρρηκτα συνδεδεμενη με ονειρα και αυτοκινητα.... Γιατι το να διαβαζω τους 4Τ (τουλαχιστον μεχρι προσφατα) με εκανε να νοιωθω και παλι παιδι....

Ισως η λυση να ερθει απο το ιδιο το περιοδικο....

Παιδιά, κάπως έτσι νιώθουμε οι περισσότεροι παλιοί αναγνώστες των 4Τ.

Εκτός από το να «πρήζεις» τον περιπτερά ρωτώντας κάθε τόσο αν έφτασαν οι 4Τ, φρόντιζες τουλάχιστον στην πρώτη ανάγνωση του περιοδικού, εκείνη στην οποία η κάθε σελίδα που γύριζες ήταν ένα μείγμα προσμονής και έκπληξης, να έχεις ελεύθερο χρόνο, να μη σε απασχολεί τίποτα για να μπορείς να αφοσιωθείς όσο το δυνατόν περισσότερο στην ανάγνωση (πείτε μου ότι δεν το έκανα μόνο εγώ αυτό).

Και κατά έναν τρόπο, τα κείμενα εκείνης της εποχής απαιτούσαν προσεκτικότερη ανάγνωση για να τα κατανοήσεις σε σχέση με τα σημερινά κείμενα του περιοδικού.

Η πρώτη μου επαφή με το περιοδικό έγινε όντας μαθητής, μέσα σε ένα δρομολόγιο του αστικού ΚΤΕΛ. Φθινοπωρινό μεσημεριανό στο κέντρο της πόλης, το λεωφορείο κινείται με μικρή ταχύτητα στο μονόδρομο και στρίβοντας αριστερά στη Γούναρη αρχίζει να αγκομαχά και να κινείται ακόμη πιο αργά από το βάρος και την ανηφόρα. Στριμωξίδι και φωνές διαμαρτυρίας για τα αραιά δρομολόγια. Δύο τρία μέτρα παραδίπλα ένας μεγαλύτερος συμμαθητής μου, που μάλλον γύριζε από φροντιστήριο, διαβάζει με τρομερή αφοσίωση ένα περιοδικό, προσπαθώντας με το ένα χέρι να κρατάει το περιοδικό και με το άλλο τη χειρολαβή. Ανάμεσα στα πόδια του στο πάτωμα του λεωφορείου έχει ακουμπήσει την σχολική τσάντα του, στην οποία κάθε τόσο ρίχνει κλεφτές ματιές. Μου έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση που παρόλο το στρίμωγμα και τις φωνές αυτός διάβαζε το περιοδικό φέρνοντάς το κοντά στο πρόσωπό του, χωρίς να δείχνει το παραμικρό ενδιαφέρον για αυτά που συνέβαιναν γύρω του. Αντίθετα, κάθε τόσο έκανε εκφράσεις θαυμασμού, προφανώς από αυτά που διάβαζε, κάτι που με παραξένευε ακόμη περισσότερο. Σκύβω το κεφάλι μου για να δω ποιο ήταν αυτό το περιοδικό που προκαλούσε αυτό το ενδιαφέρον. Στο εξώφυλλο αντικρίζω ένα εντυπωσιακό κόκκινο αυτοκίνητο και μια μηχανή - δεν κατάφερα εκείνη τη στιγμή να καταλάβω ποια ήταν. Ψαχουλεύοντας την τσέπη μου είδα ότι είχα κάποια χρήματα. Στο περίπτερο της γειτονιάς που σταμάτησα λίγο αργότερα είδα την Ferrari F40 και τη Bimota που κοσμούσαν το εξώφυλλο του τεύχους Νοεμβρίου 1988. Από εκεί ξεκίνησε η περιπέτεια.

Κι εγώ συνεχίζω να αγοράζω το περιοδικό, αυτό που γράφηκε πριν για τη σύνδεση περιοδικού-αθωότητας ισχύει.

Ίσως η καθοδική πορεία του περιοδικού έχει να κάνει, εκτός των άλλων, και με το ότι το περιοδικό ήταν ανθρωποκεντρικό, με την έννοια ότι αποτελούσε δημιούργημα κάποιων ανθρώπων, η φυσιολογική βιολογική φθορά των οποίων αντανακλάται στο περιοδικό.

Επειδή αναφέρθηκε κάτι πριν σχετικά με την αποθήκευση των παλιών τευχών. Καλύτερα να αποθηκεύονται όρθια (όπως στη βιβλιοθήκη) ή το ένα επάνω στο άλλο? Τα αποθηκεύω με τον πρώτο τρόπο, αλλά νομίζω ότι εκεί που είναι αποθηκευμένα, αν και ο χώρος αερίζεται επαρκώς, έχουν αρχίσει να αποκτούν τη μυρωδιά παλιού βιβλίου, που υποδηλώνει και υγρασία.

Y.Γ. Το ότι οι 4Τ στην καλή τους περίοδο ήταν κάτι παραπάνω από αυτοκινητικό περιοδικό, όπως αναφέρθηκε πριν, είναι σίγουρο. Όποιος διάβαζε τότε στους 4Τ και δεν το αισθάνονταν αυτό, μάλλον δεν καταλάβαινε αυτά που διάβαζε.

Jacob

Βρισκω πολυ σημαντικο το site με τα παλια τευχη. Μπορει να βρει κανεις σχεδον οτι θελει και να εχει την εμπιστοσύνη οτι αυτο που διαβάζει εχει μια σταθερη βάση (τεστ απο ανθρωπους που 'ξερεις' πως γραφουν, αρα αποκρυπτογραφεις τα γραφομενα). Ελπιζω να το συνεχισουν.

Θα ηθελα να γινει προσπάθεια για να παραμεινει το φορουμ σε αυτους τους χαλεπους καιρους ζωντανο, τεχνικα άρτιο και γιατι όχι, υπαρχει απειρος χώρος για διαφημισεις δεξια για να βγαινει και κερδος. Προσπαθεια για τονωση στο τεχνικο κομματι και προσελκυση περισσοτερων μελών. Οσο πιο πολλοι γραφουν, τοσο το καλυτερο για αυτους/εμάς. Βγαινει πολυ γνωση και μεράκι εδω, και εχω μαθει αρκετα πραγματα που δεν ηξερα. Ελπιζω να συνεχιστει.

ΥΓ: Για τους παλιούς, θα το ξαναπω, γιατι το πιστευω. Ημασταν μικροτεροι τοτε, οι πιο πολλοι μποροι να μην ειχαν και αυτοκινητο. Αλλες εποχές, περισσοτερος χρόνος για ρεμβασμα, περισσοτερα όνειρα. Τωρα καλως η κακώς, το αυτοκινητο παραμενει κομματι του ειναι μας, αλλα κοτσάρονται διπλα και φοροι, εξοδα, βλαβες κλπ, και το 'προσγειώνουν'. Αλλαξαν και οι εποχές, εγιναν πιο γρήγορες, τωρα οι μεσοι αναγνωστες ισως δεν εχουν την 'υπομονη' να διαβασουν πολύ κείμενο, θελουν νομιζω λιγο πιο 'υπερατου' γραφη, πινακες, επιδοσεις, πιο ευκολα πράγματα. Σταματησε να ειναι η 'Εστία' το περιοδικο και εγινε πιο 'tabloid' γιατί ετσι επιτασσουν οι καιροι. Και οι τοτε 35-45 ετών συντάκτες, ειναι σημερα 55-65 ετών και τους ποναει η μεση (ok, αστειευομαι) ή δεν στριβουν τις φουρκετες με τοση αυταπαρνηση. Ασε που η γλωσσα που μιλανε, ειναι 'παλιακή' σε σχεση με τους σημερινους 20χρονους. Αρα θα φερεις νεο αιμα να γραψει άρθρα και μας φαινεται ξενο εμας των 'παλαιότερων' που μεγαλωσαμε με την 'Εστια' και τωρα 'τα κωλοπαιδα γράφουν σε μονοτονικό'

ΥΓ2 προσωπικο rant :
Δεν χωνεψα ποτε τον Ν.Δ. Κάπως φαντασμένος και υπεροπτικος μου φαινόταν απο τότε. Σαν να εγραφε πισω απο τζάμι, αποκομμενος απο την πραγματικότητα, όπως κοιτάει η γάτα, απο ψηλά. Μπορουσε και καλά έκανε θα πειτε, αλλα και να έλειπε, δεν θα αλλαζε και τιποτα νομιζω. Φράσεις όπως 'ακουω μόνο κλασσικη μουσικη οταν οδηγώ, πως καταφερνουν και οδηγουν με αλλη μουσικη' ή 'το 1975, ειχαμε αγοράσει ενα Audi 50 εγω και ένα η συζυγος, και παιζαμε κυνηγητο στις ορεινες διαδρομες' γραφομενο την εποχή που το Nissan Cherry ή Micra ήταν ονειρο απιαστο ή με πολλα γραμματια για το μεσο οικογενειάρχη, δεν προσθεσε τιποτα. Τον ειδα και αργότερα στο RAM που αντεγραψε τη στηλη που ειχε ο J.Pournelle στο Βyte και (για εμενα) επιβεβαιώθηκα. Τελος

Νομίζω ότι έχει να κάνει και με το τι οδηγούμε σήμερα....
Γιατί όσο και κρίση να είχε εάν είχα ξανά την κόκκινη alfa 33 μου με τα διπλά καρμπυρατέρ την οποία την έδωσα πριν μπω φαντάτρος για 200 ευρώ για να μην μου μείνει όπως έλεγα.... ε αλλιώς θα την πήγαινα για να ακούσω το κροτάλισμά της ..ακόμα και ακίνητη το βράδυ την έβαζα μπρος ρελαντι μάρσαρα λίγο...την άκουγα....δε μπορώ να το εξηγήσω,παρόλο που δεν είχα τα 300 άλογα είχα άλλη ψυχολογία.
Είναι γενικά τα αυτοκίνητα σήμερα πιο απρόσωπα πιστεύω...και με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτεια γράμματα θα μάθεις..Χώρια που στα πάντα έχουν ρίξει την ποιότητα και ας προσπαθεί το μάρκετινκ να πείσει για το ότι τα πάντα γίνονται όλο και καλύτερα... Παίρνεις bic στυλό καινούριο και μετά από λίγο δε γράφει... Βγάζεις μπαγιάτικο super neopal χρώμα και βλέπεις ότι στρώνει με ένα χέρι πέρασμα σε σχέση με τα καινούρια, η bmw έχει εργαστάσιο στην Κίνα όπως και άλλοι κατασκευαστές για εξοικονόμηση...Τακάκια ψωνίζω από το φρενά και σου λέει ότι τέλος η πρώτη ύλη ,τα περισσότερα είναι ανακυκλωμένα...και εγώ αναρρωτιέμαι μήπως έχω 'παππουδιάσει' βλέποντας με την άκρη του ματιού μου και ποθώντας τα παλιά.... (ξεκινώντας από alfa romeo giulia και φθάνοντας εως τις alfa 156 προ face lift..).
Ρε 4ΤΡΟΧΟΙ μήπως να βγάζατε κανά τρισέλιδο το μήνα με θέμα :ανακατασκευή αυτοκινήτου χρονολογίας από:1990έως 2000(δε λέω για παλεότερα μην αντικιάσουμε κιόλας..), μα ως που να τους κουνήσει το κεφάλι η κρίση και βγάλουν κάτι της προκοπής, να βλέπουμε πως μπορούμε να ανα-στήσουμε τα αγαπημένα μας αυτοκίνητα μιας και θα μας έρθει φθηνότερα από την αγορά ενός καινούριου συν του ότι θα περνάμε σε επόμενο στάδιο αναγέννησης όταν έχουμε ρευστό??
Πχ: Ξεκινάμε από μια έρευνα αγοράς μιας alfa romeo 33...
προσέχουμε από πριν την κατάστασή της μιας και αν ήταν πολύ χτυπημένη και έχει πέσει πολύς στόκος και θέρμανση των μετάλλων για το 'λίφτινγκ' τότε η μεταλική της 'τουαλέτα' έχασε της ιδιότητές της άρα δεν κάνει...Αν τα χοντρά είναι 'εντάξει' λοιπόν(θόλοι, αρμοί , πάτωμα κλπ) προχωράμε στις πινακίδες.Εάν είναι ίσιες κατά πάσα πιθανότητα δεν έχουν 'φιληθεί' με άλλο αυτοκίνητο...Συνήθης φαναρτζοαρώστια της το πορτ μπαγκάζ που σκούριαζε κοντά στο σωληνάκι των 'πιτσιλητήρων' ..Μοτέρ εντάξει χονδρικά να μην έχει κολήσει και ναχει λαδάκι και κατά προτήμηση να έχει ηλεκτρικά mareli(και ας είναι αδυναμία μου η προ του 1990 33 με καρμπυρατερ...). Και μετά ξεκινάμε έρευνα σε φανοποιοία για το πόσο και το πως θα ανακατασκευαστεί από λαμαρίνα(υποστρώματα, πισσάρισμα από κάτω χρώματα κλπ..Στη συνέχεια περνάμε στο μοτέρ(μέταλα στροφάλου, ελατήρια πιστονιών , χιτώνια, τσιμουχάκια βαλβίδων, φλάτζες κλπ...), ανάρτηση (ψαλίδια, κρεμαγιέρα σινεμπλοκ κλπ) και γενικά πολύ ψάξιμο για το πως θα κάνουμε σε κατάσταση καινούρια, απολύτως μαμά μια 33.....
Επίσης προτάσεις για το πως θα βελτιώσεις το βαθμό απόδοσης του αυτοκινήτου του στυλ : ζάντες μαγνησίου και άζωτο στα ελαστικά για να μειώσεις βάρος και κατανάλωση όπως και φτιάξιμο τις γειώσεις του ηλεκτρολογικά.....
Ετσι βλέπουμε κάτι διαφορετικό...Βλέπουμε πάλι τα μοντέλα με προσωπικότητα που τα αγαπάμε.....
Είναι σαν τα τραγούδια, ότι γίνει επιτυχία φέτος, σε δυο χρόνια θα το χουμε ξεχάσει. Ομως παλιές επιτυχίες, αν ακούσουμε το ρυθμό τα λέμε φαρσί τα λόγια....
Τους επόμενους 4Τ ίσως τους πάρω για το λόγο του ότι είδα ότι ήταν στην ετήσια εκδήλωση alfa romeo που πραγματοποιήθηκε στα Μέγαρα και είδα ότι για μισή ώρα έκλεισε η πίστα για χρήση από τους 4Τ για να δοκιμάσουν alfa romeo VELOCE!
Τα περιοδικά πρέπει να αφουγκρασθούν την Ελληνική πραγματικότητα που λέει : δεν μπορώ και δεν θέλω να 'τα σκάσω' να πάρω ένα καινούριο γερμανικό αυτοκίνητο ,αλλά θέλω να ξανανιώσει το σαραβαλάκι που με εξυπηρετει!
Καλή τύχη

Με το που διάβασα το πόνημα του καλού μου φίλου giorgosrallyman, του τηλεφώνησα και πριν προλάβει να πει 'εμπρός', του είπα πόσο συμφωνώ μαζί του, αλλά και με τους περισσότερους, και πόσο με εκφράζουν τα γραφόμενά τους!

Όντως το περιοδικό δεν είναι αυτό που ήταν. Άλλες εποχές, ναι, αλλά χάσαμε την ποιότητα προς όφελος της ποσότητας. Δεν μιλάω μόνο για supercars, αλλά και για εμβάθυνση σε βασικές έννοιες.

Κάποτε κάθε Δοκιμή (με Δ κεφαλαίο) είχε ξεχωριστή παράγραφο για τον Κινητήρα-Μετάδοση όπου αρχικά αναλύονταν οι μηχανολογικές λύσεις που εφαρμόστηκαν και στη συνέχεια το πως τα εισπράττει όλα αυτά ο οδηγός! Με τρόπο γλαφυρό σαν να καθόταν ο αναγνώστης στο κάθισμα και να γκάζωνε ως τα κόκκινα απολαμβάνοντας την ελαστικότητα χαμηλά, την δύναμη ψηλά και τον μαγευτικό ήχο πριν αλλάξει σχέση με τον επιλογέα η περιγραφή του οποίου ήταν τέτοια που δεν χρειαζόταν να τον πιάσουμε για να καταλάβουμε επακριβώς πως τον νιώθεις! (Θυμάμαι σαν σήμερα μια τέτοια περιγραφή του ΚΚ στον Αντίλογο, αναφερόμενος στο 200 SX, και το πως επιτάχυνε από τις 1500 με 5η χωρίς δισταγμούς και κομπιάσματα.) Το αυτό και για το πλαίσιο, τις αναρτήσεις, τα φρένα, την εργονομία και τους χώρους. Όλα αυτά μέσα στο κυρίως κείμενο! Αν το μοντέλο παρουσίαζε περισσότερο μηχανολογικό ενδιαφέρων γίνονταν ιδιαίτερη ανάλυση αρκετών σελίδων σε ξεχωριστό κείμενο! Κι όλα αυτά εις διπλούν, τριπλούν και δεκαπλούν όταν υπήρχε ΣΔΟΚ με πολλά μοντέλα!

Κάποτε είχαμε δοκιμές κρατήματος, πολύωρες δοκιμές σε πίστα (μέχρι και 24ωρο αγώνα πριν 15 χρόνια!), δοκιμές ελαστικών (αλήθεια, αυτές λείπουν πάρα πολύ σήμερα). Κάποτε είχαμε 'γλωσσάρι' τεχνικών όρων και επεξήγηση του κάθε υποσυστήματος του αυτοκινήτου ξεχωριστά. Κάποτε είχαμε... και τι δεν είχαμε! Μέχρι και Fiorano με F40 και Bimotta αλλά και την Zakspeed του Brundle! Αλλά για αυτά καταλαβαίνω ότι φταίει η κρίση. Για την ποιοτική πτώση του περιοδικού όμως φταίνε οι επιλογές.

Το περιοδικό πρέπει να είναι σαν βιβλίο και όχι σαν εφημερίδα. Πρέπει να αναπτύσσει σε βάθος λίγα και καλά θέματα και όχι απλά να παραθέτει μονόστηλα με τα εκατοντάδες νέα του μήνα. Για ενημέρωση της μιας ματιάς έχουμε το internet, και να είστε σίγουροι ότι κανένα έντυπο μέσο δεν μπορεί να τα βάλει με τον παγκόσμιο ιστό στο θέμα της ταχύτητας ενημέρωσης. Εκεί που ένα περιοδικό με ιστορία και βαθιά γνώση του αντικειμένου μπορεί να κάνει την διαφορά όμως είναι στο βάθος της ενημέρωσης! Για ποιό λόγο να έχουμε 20 σελίδες με 200 σειρές συνολικά για τα 200 μοντέλα που είδατε στην Γενεύη; Δεν μαθαίνουμε τίποτα για αυτά παρά μόνο όσα λίγα θέλουν οι κατασκευαστές τους να μας πούνε. Επιπροσθέτως οι 99 στους 100 αναγνώστες τα έχουμε ήδη δει στο internet. Αντ' αυτού μια σωστή ανάλυση για τα 10 σημαντικότερα μοντέλα που είδατε, θα είχε πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Γιατί να κάνετε δοκιμές της μισής σελίδας για 20 διαφορετικά μοντέλα ενώ μπορείτε να κάνετε μια ΣΔΟΚ με τα 5 πιο ενδιαφέροντα αλλά να γίνει σωστά και νοικονυρεμένα... όπως τότε με ΚΚ, ΣΧ, ΠΦ, ΚΤ κλπ; Ο αντίλογος (no pun intented) είναι ότι έτσι δεν καλύπτετε όλα τα νέα. Βλέπετε όμως ότι οι αναγνώστες των 4Τ δεν θέλουν απλή επιγραμματική ενημέρωση αλλά εμβάθυνση! Δεν θέλουμε ποσότητα, θέλουμε ποιότητα! Λίγα και καλά! Θα το δείτε ότι εδώ θα είμαστε και θα σας στηρίζουμε όταν συμβεί αυτό και πάλι. Δεν θα αγοράζουμε πια το περιοδικό από συνήθεια (όπως πολλοί από εμάς το κάνουμε σήμερα) αλλά από αγάπη!

Επίσης δε νομίζω ότι τα αυτοκίνητα έγιναν χειρότερα ή λιγότερο ρομαντικά. Ίσα ίσα είναι πολύ καλύτερα από πριν. Όχι όλα βέβαια, αλλά για κάθε 106 Rallye που χάθηκε υπάρχει ένα Clio RS που το ξεπέρασε.

Ζητώ συγγνώμη για το σεντόνι αλλά ήθελα να τα πω και ελπίζω να μην πέσουν εις ώτα μη ακουόντων.

δεν ξέρω αν έχει μετρήσει κανείς πόσες φορές απαντήθηκαν κάποιες ερωτήσεις ή αιτήματα ή να συζητήθηκε κάποιες από τις προτάσεις εδώ μέσα με τους αρχηγους του περιοδικού εννοώντας αρχισυντάκτες, διευθυντες σύνταξης κτλ κτλ...
αυτός είναι και ο λόγος που το περιοδικό πέθανε...

αν δεν ακούς τον κόσμο σου, δεν αφουγκράζεσαι τι σου ζητάει, κάνεις ότι σου κατεβάσει η γκλάβα σου ή ότι σου πει το τμήμα μαρκετινγκ και μια ωραία πρωια καταλαβαίνεις ότι δε σε αγοράζει ο παππους που σε αγόραζε απο το 1960...γιατί ούτε για τον μπιντε δε κάνεις...

ΑΝ σωθεί το περιοδικό (μακάρι να σωθεί) θέλει ενέργειες που θα το προσαρμόσουν στο νεο οικονομικό γιγνεσθαι της χώρας και να κατανοήσει τις νέες ανάγκες του έλληνα όπως διαμορφωνονται...να χρησιμοποιηθεί συμπληρωματικά στο έντυπο τα βιντεο, το chat, twitter, οτιδηποτε μπορεί να δίνει ένα καλό spoiler,teaser etc etc

και ο τρόπος γραφής θέλει αλλαγή αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα όταν ο άλλος γράφει ακόμα για τον φίλο του τον Μακη και τα τιμονια με αισθηση που υποφέρουν απο διαβήτη...

ξυπνάτε!