Ο χρήστης nass έγραψε:
Ουκ εν τω πολλών το ευ, περισσότερες συμμετοχές δε σημαίνει και 'καλύτερες' συμμετοχές. Τι είναι καλύτερο για έναν 'χερά', να κερδίζει 20 'κουλούς' ή 5 άλλους 'χεράδες' ?
Αγαπητέ nass, θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω. Η επιθυμία μου είναι οι περισσότερες συμμετοχές, τόσο για λόγους οικονομικής επιβίωσης των αγώνων, όσο και εξαιτίας του ότι από τους πολλούς θα βγει ο νέος Γεωργίου (για να θυμηθούμε ίσως τον καλύτερο οδηγό στην ιστορία των αγώνων με αυτοκίνητο της πλάκας). Η αντίθετη λογική είναι λογική τύπου Μανιατόπουλου που προσωπικά θεωρώ άκρως καταστροφική για το άθλημα. Και στο κάτω-κάτω, ποιος είναι αυτός που θα βάλει περιορισμούς σε μια δραστηριότητα που ένας από τους σκοπούς της είναι να αποτελεί και εκτόνωση του ανθρώπου που απλά θέλει να τρέχει φτηνά σε κλειστό δρόμο;
Δηλαδή τα 150-200 κιλά διαφοράς βάρους του 106 από το C2 αντισταθμίζονται από τη 'νεώτερη τεχνολογία' του C2 ?
Δε μίλησα πουθενά για αντιπαράθεση R με ΕΑ, αλλά για αντιπαράθεση μεταξύ Α και ΕΑ, Ν και ΕΝ. Για παράδειγμα, αντιπαράθεση μεταξύ του Daewoo του Μουστάκα με 106 1,3 και Swift EA ή αντιπαράθεση μεταξύ του Type R Ν3 και ενός Κλειώ σαν του Ερωτόκριτου, όπου εκεί, ναι, πρέπει να υπάρχουν διαφορετικά όρια βάρους για να δημιουργηθεί συναγωνισμός. H R κατά την άποψή μου είναι κάτι ξεχωριστό, έχει εντελώς διαφορετική φιλοσοφία στο πώς διαρθρώνονται οι τρεις κλάσεις της, (πολύ σωστή κατά την άποψή μου), και πρέπει να παραμείνει ανεξάρτητη μέχρι αφενός να βγουν αρκετές ομολογκασιόν (αυτή τη στιγμή μιλάμε για 4-5 αυτοκίνητα) και μέχρι να καθιερωθεί στην ΤΣΕΠΗ των αγωνιζόμενων.
Επιπλέον, προτείνεις ουσιαστικά κάθε αυτοκίνητο να τρέχει με τα όρια βάρους (και προσθέτω εγώ ? Γιατί όχι ζαντών-ελαστικών ? Περιοριστών στα Turbo ? γενικά τεχνικών κανονισμών) της εποχής του.
ΟΧΙ, πουθενά δεν πρότεινα αυτό. Πρότεινα απλώς να ισχύει π.χ. ότι ένα Α6 είναι 900 κιλά και ένα ΕΑ10 είναι 850 κιλά. Αυτό είναι απλά μια σελίδα στο J η οποία, στο κάτω-κάτω ήδη υπάρχει. Και μίλησα μόνο για το βάρος και για τίποτε άλλο. Τα υπόλοιπα μπορούν να ισχύουν τα ίδια για όλους. (Έχε υπόψη σου ότι στην ίδια ειδική, με τα ίδια λάστιχα, τον ίδιο καιρό και την ίδια οδήγηση, τα 50 κιλά διαφορά είναι πάνω από 1'' στο χιλιόμετρο).
(το δελτίο αναγνώρισης του Saxo λήγει το 2014, δηλ. ~15 χρόνια μετά!) Ως αυτοκίνητο τότε δεν θα αξίζει τίποτα στην αγορά, αλλά ως αγωνιστικό πρέπει να 'διατηρείται η αξία του' ?
Το ζητούμενο δεν είναι η διατήρηση της αξίας, αλλά η μη συχνή ανάγκη για αλλαγή. Δες τι έγινε πρόσφατα που βγήκαν τα 106 1,3 στην ΕΑ. Κάποιοι 'σκότωσαν' αυτοκίνητα που έχουν στοιχίσει περίπου 20.000 σε τιμές κάτω από 7.000 απλά και μόνο για να μη χάσουν κι άλλα χρήματα. Και τι πήραν μετά με αυτά τα λεφτά; Τίποτα. Ξαναέτρεξαν; Όχι. Επιπλέον, όσον αφορά την ίδια τη μείωση της αξίας, ένα αγωνιστικό έχει εξαρτήματα που στοιχίζουν όσο 3 νορμάλ αυτοκίνητα μαζί. Καλό είναι να μην απαξιώνονται.
Αν μιλάμε για ΕΕ τύπου Χατζηρήγα ή Καμπουγιάννη ('παίρνω ένα ΑΧ, του βάζω μοτέρ από 106 και καλύτερα φρενάκια και μετά πάω αεροπορία') τότε συμφωνούμε.
Αλλά, αν δεν υπάρχουν περιορισμοί, και η ΕΕ (ή η F2000) ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ, τότε το κόστος ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ.
Συνμφωνούμε απόλυτα, με μια εξαίρεση: Απ' όσο ξέρω για το μέσο Έλληνα ΔΕΝ θεωρείται φτηνό ένα τετραπετάλουδο μοτέρ των 210 ίππων και των 10.000+ ευρώ, όπως αυτό που αναφέρεις εδώ. Ειδικά η ΕΕ10, με τετραπετάλουδα αυτοκίνητα σαν το παλιό του APR, του Γάτσου, του Αποστόλου, του Πολίτη, του Καμπουγιάννη, του Πλαφουντζή κ.λπ. είναι μια κατηγορία που δεν πέφτει με τίποτα κάτω από τις 30.000 ευρώ, κι ας φαίνονται οπτικά τα αυτοκίνητα 'μικρά και παλιά'. (Αν θες ρώτα τον Καλαϊτζιάν πόσο του έχει κοστίσει το τετραπετάλουδο Μίνι της Ε/10. Το νούμερο που θα ακούσεις δεν τολμώ να το γράψω γιατί δε θα το πιστέψει κανείς).
Η ΕΕ είναι καταδικασμένη πλέον να είναι πανάκριβη και από τη στιγμή που έγινε έτσι, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΕΤΣΙ.
Αγαπητέ nass, θα σου πω κάτι σε προσωπικό επίπεδο: Με την αγορά ενός αυτοκινήτου της πλάκας, τη συντήρησή του, τα έξοδα αγώνων με λάστιχα Hankook και χωρίς ποτέ να έχω κουβαλήσει ούτε έναν άνθρωπο πέρα από τον εαυτό μου και το συνοδηγό μου για σέρβις, το κόστος μέχρι στιγμής την τελευταία πενταετία ανέρχεται στα 32 ευρώ (ή 10.700 δραχμές) ΑΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΟ. Περίπου 1000 δραχμές για κάθε στροφή που στρίβω. Και πίστεψέ με, αυτό είναι από τα χαμηλότερα κόστη ανά χιλιόμετρο ανάμεσα σε όλους τους αγωνιζόμενους στην Ελλάδα. Ξέρεις, όμως, πόσες φορές έχω χαρακτηρίσει τον εαυτό μου ηλίθιο που δίνει αυτά τα χρήματα; Ξέρεις πόσοι άλλοι χαρακτηρίζουν έτσι τον εαυτό τους για τον ίδιο λόγο; Κρίμα δεν είναι να να μας γίνεται η ζωή ακόμα πιο δύσκολη;