Ο χρήστης CAP DIM έγραψε:
Για βοηθατε βρε παιδια, καμια γνωμη, αποψη μπας κ βγαλω ακρη ????
Φίλε CAP DIM και συμforumίτες,
εγώ θα πω την προσωπική μου εμπειρία, βάσει αγοραπωλησιών που έχω κάνει στο παρελθόν (σε εύκολους και δύσκολους συνδυασμούς 'αυτοκίνητο/κυβισμός/μάρκα') και βάσει προσωπικού ψαξίματος της αγοράς μεταχειρισμένου!
Σημείο 1: Βάσει δικού μου πίνακα απαξίωσης αξίας (υπολογίζει έτη+χιλιόμετρα), το όποιο 6MPS, A4, κ.λ.π. αξίας 43.000 ευρώ, μετά από 5 έτη θα αξίζει περίπου 23.000 ευρώ.
Σημείο 2: Η ευκολία μεταπώλησης ενός Audi, VW, BMW, θα είναι αντιστρόφως ανάλογη της δυσκολίας μεταπώλησης ενός 6MPS για λόγους που θα έχουν να κάνουν με κύρος μάρκας, δίκτυο διανομής/service, και λιγότερο για λόγους που θα αφορούν την παραγματική οδηγική δυνατότητα του κάθε αυτοκινήτου.
Σημείο 3: Δεν είναι μόνο τα τέλη κυκλοφορίας που είναι αυξημένα σε ένα όχημα 2.300 κ.εκ. αλλά και οι ασφάλειες, η κατανάλωση και όλα τα άλλα λειτουργικά κόστη που θα σε επιβαρύνουν.
Σημείο 4: Αν έχεις τη δυνατότητα να ανοιχθείς και να δώσεις 43 χιλιάρικα για αυτοκίνητο, δώσε και άλλα 2-3 για τα αξεσουάρ που γουστάρεις. Ούτως ή άλλως, για να δώσεις τα 43 χιλιάρικα, δεν θα είσαι οικονομικά ο τύπος που περιμένει να βγάλει από τα αξεσουάρ.
**Σημείο 5: **Αν είναι να στριμωχτείς ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ για να δώσεις τα 43 χιλιάρικα, τότε μην πάρεις ούτε το όχημα, ούτε τα αξεσουάρ, γιατί από το άγχος και την αγωνία να μην 'χέ...' καμια μύγα το καπό, δεν θα ευχαριστηθείς ΑΠΟΛΥΤΩΣ καθόλου ούτε το 1/100 αυτών που θα έχεις δώσει!
**Σημείο 6: **Αν νομίζουμε όλοι ότι θα κάνουμε ποτέ χρήση 200+ ίππων σε δημόσιο δρόμο, τότε μάλλον βαυκαλιζόμαστε! Αν δώσουμε δε ό,τι έχουμε και δεν έχουμε, και υποθηκεύσουμε την ηρεμία μας, επειδή θα 'σκίσουμε' μια μηχανή 200+ ίππων στο μοναδικό συνεχές χιλιόμετρο ευθείας που θα βρούμε αυτή την εβδομάδα, τότε πρέπει να το ψάξουμε σε προσωπικό επίπεδο.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 1ο: Με πάσα ειλικρίνεια λέω λοιπόν ότι, είτε μου 'περισσεύουν' και τα δίνω και γουστάρω και δεν ψάχνομαι με τιμές μεταπώλησης, γιατί δεν έχω ανάγκη να υπολογίζω τέτοια πενιχρά θέματα (άμα λάχει το δωρίζω και στον ανηψιό μου και πάω για άλλο), ή οριακά μου φτάνουν για να το αποκτήσω και να το συντηρήσω και δεν ψάχνομαι για τιμές μεταπώλησης γιατί το όχημα το παντρεύομαι (για τουλάχιστον 10 χρόνια ώστε να κάνει πραγματικά απόσβεση), ή περιμένω μέχρι να περάσουν 4-5 χρόνια και το αγοράζω μεταχειρισμένο με περίπου τα μισά λεφτά, οπότε το 'σκίζω' και δεν χαμπαριάζω γιατί 25 χιλιάρικα για 200+ ίππους και τετρακίνηση, κ.λ.π. είναι όντως καλή ευκαιρεία, ή τέλος το ξεχνάω, αντιλαμβάνομαι την ελληνική - και διεθνή - πραγματικότητα, όπου σε λίγο δεν θά'χουμε σάλιο να φτύσουμε, και 'προσγειώνομαι' σε πιο ταπεινές, πολύ λιγότερο οικονομικά αγχωτικές λύσεις και τελικά ευχαριστιέμαι πραγματικά την πιο 'ταπεινή' (ό,τι για τον καθένα σημαίνει αυτό) επιλογή μου!
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 2ο: Επειδή στη χώρα μας, στη χώρα που όλοι αγαπάμε γιατί έχουμε γεννηθεί και μεγαλώσει σε αυτήν, κυριαρχεί εδώ και χρόνια το moto 'Ό,τι οδηγείς είσαι' κι επειδή όλοι μας είμαστε καταναλωτές με την ευρεία έννοια του όρου, και γουστάρουμε, εγώ θα πω το εξής, με ερέθισμα το χθεσινό αφιέρωμα του Κούλογλου στις πιστωτικές κάρτες και το δανεισμό: Για να καταναλώνω, πρέπει πρώτα να υπάρχω! (Ο νοών, νοείτω!)
Αυτά από εμένα και παρακαλώ ας μην παραξηγηθεί κανένας! Λέω πράγματα που τα έχω ζήσει και ψάξει προσωπικά και όχι 'μού'παν, σού'παν, τού'παν'!