Φίλε μου christhehealer, χωρίς διάθεση αντιπαράθεσης θα διαφωνήσω μαζί σου.
Ετος 1995, ολοσέλιδη διαφήμηση σε εφημερίδα, και όχι τηλεόραση!!! (δεν λέω μάρκα γιατί πράγματι τα προιόντα της είναι καλά).
Φωτογραφία του μοντέλου (πάντα της πλούσιας έκδοσης άσχετα αν η τιμή στο κάτω μέρος της σελίδας είναι συνήθως του base μοντέλου).
Επειδή είχα διένεξη για αυτό το θέμα με τρείς αντιπροσώπους και είμουνα έτοιμος να γράψω στη μαμά εταιρεία για να παραπονεθώ αποστέλλοντάς τους τη διαφήμηση (άσχετα αν στο τέλος δεν το έκανα και είπα δε βαριέσαι αδελφέ και αγόρασα απο αντίδραση άλλη μάρκα), έχω κρατήσει αυτή τη σελίδα, και πουθενά μα πουθενά δεν αναφέρει ότι το παλαιό μου αυτοκίνητο πρέπει να είναι όχι παλιότερο των 5 ετών.
Αλλά να κάπου πρέπει να καταλάβουμε, ότι αν έστω κάτω-κάτω στα ψιλά έλεγε κάτι τέτοιο, θα πήγαινες ποτέ εσύ που είχες αυτοκίνητο 15 ετών? Σύγουρα όχι, αλλά αυτό δεν βολεύει το marketing διότι απο τη στιγμή που θα βρισκόσουνα μέσα στην έκθεση, καψωμένος με το νέο μοντέλο και θα σου πρότειναν διάφορους μποναμάδες σε αντιστάθμισμα με το ότι ότι δεν παίρνουν το παλαιό σου. Το πιθανώτερο ήταν να σε πείθανε ότι ή στο πάρουν για προκαταβολή ή σου προσθέσουν κάποια παραπάνω αξεσουάρ στο καινούργιο θα ήταν το ίδιο πράγμα.
Κοίταξε, δεν λέω ότι το 15 ετών σαραβαλάκι μου θα ήταν τίποτα το σπουδαίο σαν προκαταβολή. Και να πώ την αλήθεια και μαντράς να ήμουνα δεν θα το έπαιρνα ποτέ σε ανταλλαγή. Σχολιάζω όμως τον τρόπο με τον οποίο μια διαφήμηση σε κάνει να πιστεύεις (στην προκειμένη περίπτωση) ότι το σαραβαλάκι σου έχει αξία και ότι πιθανόν να βγείς και κερδισμένος εάν αγοράσεις απο την τάδε φίρμα.
Ετσι λοιπόν πάμε όλοι μας και φεσονόμαστε και λέμε 'έλα μωρέ σε 2 χρόνια που θα αρχίσω να πληρώνω ποιός ζεί και ποιός πεθαίνει'