Posts made by stef

Το δυστύχημα στον Μερκούρη, αυτό που τουλάχιστον ξέρω κι εγώ, δεν έμεινε κρυφό, αντίθετα ήταν γνωστό σε πάρα πολλούς αν όχι σε όλους όσους ασχολούνται με το χώρο των αγώνων.

Γιατί ποτέ δεν τιμωρήθηκε από την ΕΘΕΑ;

Θα μου επιτρέψετε, να αναφερθώ σε μια προσωπική μου εμπειρία, σχετικά με τον μέσο Αμερικανό και τον τρόπο με τον μας βλέπει.

Τον Γενάρη του 2001 επισκέφθηκα τις ΗΠΑ (σε μια μικρή πολιτεία στα βόρεια, το RHODE ISLAND), όπου κι έμεινα για δύο εβδομάδες για δουλειά.

Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που γνώρισα (μέσους Αμερικανούς) μου έκαναν ερωτήσεις με σαφώς ειρωνικό έως και απαξιωτικό υφός σχετικά με το θέμα της χρήσης ουρανίου στη Βοσνία.

Μου έλεγαν : ' Μα καλά, πολύ ευαίσθητοι δεν είστε εσείς οι Ευρωπαίοι, τι σας φοβίζει τόσο ? Μην είστε τόσο κότες...... '

Ποιός μιλάει... Οι ίδιοι άνθρωποι όταν τους συνάντησα πριν ένα χρόνο, στην Αγγλία μου έλεγαν πόσο ανησυχούσαν για την ασφάλεια ΜΟΥ κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων (οι ίδιοι φυσικά δεν θα έρχονταν). Μιλούσαν με τέτοια σιγουριά για τα άσχημα που θα συμβούν, λες και είχαν συμβόλαιο με εξωγήινους εισβολείς να καταλάβουν την Αθήνα!

Όλοι έχουμε δίκιο, από τη δική μας οπτική γωνία φυσικά (είναι σαν τις δικαιολογίες που όλοι έχουμε από μία κτλ κτλ),

Περισσότερο όμως εγώ (εσύ, αυτός, εμείς, εσείς, αυτοί) που όταν κατεβαίνω τη Βουλιαγμένης, τη Συγγρού, την Κηφισίας, οδηγώντας στη μεσαία λωρίδα με μια λογική ταχύτητα, τρομάζω, εκνευρίζομαι, νευριάζω, σπάζομαι, δε γουστάρω τέλος πάντων να με προσπερνά ένας 'Βατάνεν' ξυστά από δεξιά και ένας 'Σουμάχερ' ξυστά από αριστερά και μετά και οι δύο μαλ.. μαζί να πατάνε φρένο μπροστά μου και προσπαθούν να περάσουν από τη μύτη της βελόνας.

Αυτό νομίζω είναι είναι το 'δίκιο' μου που κανείς μαλ.. δεν μπορεί να μου αμφισβητεί

Ανάμεσα στους μαλ... φυσικά κι εγώ, προ δεκαετίας, τότε που για την περέα το αυτοκίνητο ήταν ο σκοπός και όχι το μέσον. Τότε που βάζαμε ρεφενέ βενζίνη και γυρίζαμε όλη την Αθήνα ψάχνωντας για την κοντρίτσα, την περιπέτεια, από την Γλυφάδα έως τη Νέα Μάκρη. Tότε που 'βαπτίζαμε' τις πλατείες της Ηλιούπολης, που τρέχαμε σαν τρελοί στο 'Sακι' της Κηφισίας, που μας κυνηγούσαν οι Ζητάδες στο πάρκιν στου Παπάγου.

Δόξα το Θεό σήμερα είμαστε, όλοι από την τότε παρέα, καλά και χωρίς να έχουμε προκαλέσει ποτέ κάποιο ατύχημα σε τρίτους. Ήταν ικανότητα ή τύχη; Μάλλον ελάχιστο από το πρώτο και πολύ από το δεύτερο....

Για την αστυνομία/το κράτος, είναι πολύ εύκολο, αν θέλει να περιορίσει στο ελάχιστο το φαινόμενο αυτό της κόντρας στους δρόμους.

Αυστηρή αστυνόμευση, εξοντωτικά πρόστιμα, φυλάκιση ίσως κτλ.

Σκεφτείτε όμως πόσοι εργάζονται, κονομάνε χοντρά ή βγάζουν το μεροκάματο τους γύρω από τις κόντρες. Τα συνεργεία που κάνουν τις βελτιώσεις, τα μαγαζιά που πουλάνε τα ειδικά εξαρτήματα και πίσω από αυτές τις εταιρείς που τα κατασκευάζουν, τα περιοδικά που ασχολούνται με το είδος της βελτίωσης κτλ. Ένας ολόκληρος κλάδος της βιομηχανίας.

Σίγουρα πολλοί θα βρεθούν να πουν πως η βελτίωση δεν σχετίζεται απόλυτα με την κόντρα.

Σωστά, αλλά όταν εγώ θα έχω σπαταλήσει για το αυτοκίνητο μου μια περιουσία (τις περισσότερες φορές οι βελτιώσεις ξεπερνούν την αρχική αξία του αυτοκινήτου κατά πολύ), τότε σίγουρα έστω και μια φορά θα θελήσω να δοκιμάσω το αποτέλεσμα κανοντας μια κόντρα.

Μια ακόμα σκέψη μου είναι ότι, για τις κόντρες μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν οι γονείς οι οποίοι πηγαίνουν και αγοράζουν στα παιδιά τους αυτοκίνητα με πολλά άλογα και επιπλεον χρηματοδοτούν την βελτίωση τους.

πχ. Φέρνει ο γιόκας τούμπα το GTi, τραυματίζει σοβαρά τρεις, πάει ο μπαμπάς και του αγοράζει ένα Super Turbo GGTTii και κάτι ψιλά, για να τα καταφέρει καλύτερα την επόμενη φορά...

Συγνώμη αν σας κούρασα

Μη το λές, μη το λες, η αδελφή μου δεν θεωρεί το δικό της αξιόπιστο (STARLET '96 με 130.000χλμ) γιατί όπως λέει και λάδια του αλλάζει κανονικά και μπουζί και φίλτρα μέχρι λάστιχα και αμορτισέρ του έχει αλλάξει!!!!!!

Άσε, αυτά τα αυτοκίνητα ανήκουν σε άλλη κατηγορία.

Οι περισσότεροι κομπεξικοί (για τέτοιους πρόκειται) τους χρησιμοποιούν όχι για να κάνουν την οδήγηση του πιο εύκολη (αυτό δεν γίνεται στην Αθήνα) αλλά για να κάνουν τη ζωή του προπορευόμενου τόσο δύσκολη ώστε να αναγκαστεί και να κάνει στην άκρη και να τους αφήσει να περάσουν.

Στο πέρασμα τους αδειάζει ο δρόμος... Τονώνεται ο εγωισμός τους, ψαρώνει η γκόμενα, σπάνε τα νεύρα τα δικά μας.

Έχω παρκάρει στο πάρκιν μακράς διαρκείας του νέου αεροδρομίου πολλές φορές.

Η μόνη, νομίζω, περίπτωση να το βρεις τρακαρισμένο είναι να το αφήσεις κάπου εκτός των προκαθορισμένων θέσεων (καθώς πολλοί είναι αυτοί που βαριούνται να περπατήσουν 5 λεπτά και τα 'παρατάνε' κοντά στη σκάλα).

Οι εταιρείες ενοικίασης, από την άλλη, έχουν δικό τους πάρκιν μετά το κτίριο των αφίξεων, τι δουλειά έχουν στο πάρκιν μακράς διαρκείας; Μήπως ήταν τυχαίο γεγονός;

Για τις μικροκλοπές ισχύει ότι και σε όλα τα μεγάλα πάρκιν. Αν κάποιος θέλει να κλέψει κάτι μέσα από το αυτοκίνητο θα βρει ευκαιρία και θα το κάνει.

Το ίδιο το αυτοκίνητο είναι μάλλον απίθανο να κλαπεί εκτός και αν έχεις αφήσει το κουπόνι μέσα στο αυτοκίνητο σε εμφανές σημείο.

Θα συμφωνήσω με τον Ikar ότι μπορεί να το χάσεις και να το ψάχνεις αρκετή ώρα, το έχω πάθει με βροχή (φυσικά χωρίς ομπρέλα) και φέτος την Τσικνοπέμπτη την ώρα που είχε αρχίσει να χιονίζει...

Πιστεύω πως το πρόβλημα δεν είναι το όχημα αλλά ο τρόπος που το οδηγούμε.

Δυστυχώς στην Ελλάδα, λόγω της νοοτροπίας μας, σε μεγάλο ποσοστό, οι οδηγοί των SUV περνάνε τις διασταυρώσεις αδιαφορώντας για τη σήμανση.

Έχω αρκετές προσωπικές εμπειρίες κυρίως με γυναίκες οδηγούς, στην Πολιτεία όπου εργάζομαι, οι οποίες παραβιάζουν το stop και σε κοιτούν και με ύφος 'κάνε στη πάντα ρε φτωχόπ...'

Τα SUV είναι εξαιρετικά αυτοκίνητα, μπορούν να προσφέρουν πάρα πολλά και κυρίως σε μια χώρα σαν την Ελλάδα με την ιδιαίτερη γεωμορφολογία.

Κρίμα που εκμεταλευόμαστε ελάχιστα από τα χαρίσματά του

Το καλύτερο με ταξί μου συνέβει προ 2ετίας έξω από το γραφείο που εργάζομαι στη Κηφισιά (προορισμός μου ήταν ο Παράδεισος Αμαρουσίου).

Πέρασε ένα με επιβάτη μέσα, ο οδηγός περίπου στα 60, κοντοστάθηκε αλλά πριν προλάβω να του πω που πάω έφυγε δείχνοντας μου ότι πίσω του ερχόταν ένα άδειο με γυναίκα οδηγό.

Η 'κυρία' κοντοστάθηκε, δεν της άρεσε η διαδρομή και πήγε να φύγει, φρενάρει ο μπροστινός της ταξιτζής, που δεν είχε ακόμα απομακρυνθεί, της κλείνει τον δρόμο, κατεβαίνει κάτω και την στολίζει με κοσμητικά επίθετα άνευ προηγουμένου...

Μαζί μ' αυτήν στόλισε κ εμένα γιατί δεν απαίτησα από την 'κυρία' να σταματήσει!!

Τελικά με πήγε αυτός στον προορισμό μου και σ' όλη τη διαδρομή δε σταμάτησε να βρίζει τους κακούς συναδέλφους του.

Οι ταξιτζήδες στον σταθμό της Κηφισιάς τι σας λένε πάλι;;; Ο,τι ώρα θέλεις έχεις καβγά :evil:

Δεν νομίζω ότι οι ηλικιωμένοι αδιαφορούν για τους γύρω τους και γι αυτό συνεχίζουν να οδηγούν.

Πιστεύω ότι απλά δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι γέρασαν, όπως ακριβώς ο μεθυσμένος δεν θέλει να παραδεχτεί ότι μέθυσε, ο τρελός ότι τρελάθηκε κι εγώ ότι πάχυνα...

Για το πιο ορατοί (λόγω της χρήσης των φανών ομίχλης) δεν ξέρω, πολύ ενοχλητικοί όμως..... σίγουρα!!!

Συγνώμη εκ των προτέρων για το μακρύ ποστ, αλλά νομίζω ότι σας ενδιαφέρει...

Πριν από 2-2.5 χρόνια σε κάποιο σημείο της Εθνικής, πριν το ύψος της Γλύφας, τα έργα δεν είχαν τελειώσει ή κάτι επισκεύαζαν και όλη η κυκλοφορία γινόταν από το ένα ρεύμα.

Είχαν τοποθετήσει διαχωριστικά στη μέση (βαρελάκια με το σχετικό σήμα ανά δέκα(?) μέτρα) και κινούμασταν με μια ταχύτητα περίπου 70χλμ ο ένας πίσω από τον άλλον (περιπου 10 αυτοκίνητα πίσω από 2 φορτηγά), εγώ ήμουν τελευταίος στο κομβόι.

Ξαφνικά βλέπω μια μαύρη Μερσεντέ με δύο μεσήλικες, με το γνωστό στυλ του νεοπλουτίδη, να με πλησιάζουν με μεγάλη ταχύτητα, μου ανάβουν τα φώτα και κολλάνε στον προφυλακτήρα μου.

Αφού κατάλαβαν ότι δεν μπορούσα ο άσχετος να σηκώσω το αυτοκίνητο στις δύο ρόδες για να τους αφήσω να περάσουν, περνούν ανάμεσα από τα εμπόδια στο αντίθετο ρεύμα για να προσπεράσουν όχι μόνο εμένα αλλά και τα αυτοκίνητα μπροστά από το δικό μου.

Όταν είχαν φτάσει στο ύψος του προπορεύμενου αυτοκινήτου, από το αντίθετο ρεύμα ερχόταν ένα άλλο αυτοκίνητο, τα ζώα με τη Μερσεντέ φυσικά και δεν έκοψαν ταχύτητα και τότε έπεσα στα φρένα (σχεδόν το σταμάτησα) προκειμένου να τους ανοίξω δρόμο να ξαναμπούν μπροστά στο δικό μας ρεύμα.

Οι κύριοι αυτοί μπήκαν μπροστά μου και στην πρώτη ευκαιρία ξαναέκαναν το ίδιο...

Όταν μετά από λίγο, που άνοιγε ο δρόμος, τους έφτασα και τους προσπέρασα τους έριξα μια καλή μούντζα και τα σχετικά γαλλικά και αυτά τα ζώα γελούσαν λες και είχαν κάνει την εξυπνάδα της χρονιάς.

Ανάλογες εμπειρίες γίγουρα θα έχετε όλοι σας, εως πότε όμως θα αφήνουμε τον κάθε ανεγκέφαλο να παίζει κορώνα γράμματα τη ζωή μας και τι μπορούμε να κάνουμε;

Τις ώρες αιχμής της κυκλοφορίας (το πρωί που πάνε οι εγαζόμενοι στη δουλειά του το απόγευμα που γυρίζουν), σου δίνεται η εντύπωση πως όσοι κατοικούν στα νότια εργάζονται στα βόρεια (και το αντίστροφο) και όσοι κατοικούν στα δυτικά εργάζονται στα ανατολικά....

Θα πρέπει να ειδοποιήσεις τους γείτονες, τουλάχιστον αυτούς που δεν υποψιάζεσαι και να πας να ρωτήσεις στο αστυνομικό τμήμα τι γίνεται σ'αυτές τις περιπτώσεις. Μπορεί να υπάρχουν και άλλες καταγγελίες για τον ίδιο παλιάνθρωπο.

Αυτό που ίσως να τον σταματήσει, είναι να καλέσεις κανένα κανάλι, πολύ πιθανόν να ασχοληθούν με το θέμα.

Σχετικά με το immobilizer, το βιβλίο, νομίζω, λέει ότι αυτό ενεργοποιείται όταν γυρίσεις το κλειδί στη οριζόντια θέση..

Μήπως τελικά το κλειδί στο συγκεκριμένο μοντέλο είναι απλό?

Πριν ένα χρόνο, το πρώτο κλειδί (με το λαμπάκι) μου έπεσε από τον δεύτερο, άνοιξε η πλαστική λαβή, χάθηκαν από μέσα μερικά εξαρτήματα, το λαμπάκι δεν ξαναλειτούργησε αλλά δεν είχα κανένα πρόβλημα με το κλειδί και το immobilizer.

Πιθανόν να μην έχει σχέση, άλλωστε δεν γνωρίζω καν ποιά είναι η αρχή λειτουργίας του immobilizer.

Ευχαριστώ πολύ για τη βοήθεια

Ευχαριστώ Manosk

Έχω ένα Corsa 1.2, μοντέλο του 1999 κ έχασα το κλειδί. Τώρα το κυκλοφορώ με το δεύτερο αλλά θέλω να βγάλω κ ένα ακόμα για ασφάλεια.

Μήπως γνωρίζετε αν όντως το αυτοκίνητο έχει immobilizer, ποιά είναι η διαδικασία για να βγάλω νέο κλειδί (έχω τους κωδικούς) και πόσο περίπου θα κοστίσει?

Ευχαριστώ πολύ

Αυτό δεν το έχω ακούσει

Τα Wartburg, τα θυμάστε?

Εμείς είχαμε ένα, κόκκινο (της φωτιάς τρομάρα του), 1000cc, δίχρονο, station φυσικά για να χωράει και το σκυλί, με πλαστική πίσω πόρτα (από εξωτικά πολυμερή υλικά, ούτε η Πόρσε δεν έχει τέτοια) με δύο ψυγεία για να ανεβαίνει τον Αχλαδόκαμπο(το εξτρά κάτω από τον προφυλακτήρα, τύφλα να έχει το ιντερκούλερ του Εβο!!!).

Η τελική του ήταν 100χλμ/ώρα. Κατά τη διάρκεια της προσπέρασης, ο πατέρας μου κουνούσε μπρος - πίσω την πλάτη, λες και θα έδινε ώθηση (μάλλον από την αγωνία), το ίδιο έκανε και η υπόλοιπη οικογένεια... Για να πω την αλήθεια, την ίδια συνήθεια έχουμε αποκτήσει και η αδελφή μου κ εγώ ανεξάρτητα με το ποιο αυτοκίνητο οδηγούμε!

Η δύναμη της συνήθειας βλέπετε!!!

Α, ξέχασα να σας πω, έχω μπει και σε αγωνιστικό Wartburg, του Καρπαθιωτάκη φυσικά, με οδηγό τον Σκαλτσά, πριν από πολλά χρόνια.

Είναι πράγματι πολύ καλό να βλέπεις γύρω σου καινούργια αυτοκίνητα, μοντέρα σπίτια, μηχανές, σκάφη, ανθρώπους ντυμένους με ακριβά ρούχα.

Αυτό όμως που με αρρωσταίνει όμως, είναι να ακούω τους ίδιους ανθρώπους, μια ημέρα μετά την αγορά της νέας τους Μερσεντέ και του νέου Φερρέττι 70 ποδιώνε(!!!) να γρινιάζουν ότι οι δουλειές δεν πάνε καλά, ότι τα οικονομικά τους είναι χάλια, ότι περνάμε δύσκολες ημέρες, ότι δεν είναι μέρες για νέες επενδύσεις και κυρίως για αυξήσεις στο προσωπικό της εταιρείας τους (όταν πρόκειται για επιχειρηματίες).

Με αρρωσταίνει επίσης που ο κάθε φουκαράς υπάλληλος πληρώνει στην εφορία το ακέραιο των υποχρεώσεων του, την ίδια στιγμή που ο κάθε 'μάγκας' λεφτάς πλουτίζει κατακλέβοντας την, μαζί κ εμάς αν δεν το έχετε καταλάβει, με εικονικά τιμολόγια, υπερτιμολογίσεις κτλ.

Δεν την μπορώ δεν την αντέχω την γρίνια αυτής της συγκεκριμένης κατηγορίας των ανθρώπων.