Posts made by phaethon

Ρε, ρε, ρε, κουμπάρε, ειδοποίησε όταν με αφορά το θέμα! Γυρνάω κάθε μέρα μεσάνυχτα σπίτι και δεν προλαβαίνω να ψάχνω όλα τα topics!

Τέλοσπάντων, είχαμε καμιά εξέλιξη σήμερα ή ακόμα ατέλειωτες οι συζητήσεις??? (και σήκωσε επιτέλους το τηλέφωνο!)

Ο χρήστης fabiawrc έγραψε:
και για να τελειωνω ακομα παλια πριν 2 χρονια ενας τραγικος αθλιος απαραδεκτος οδηγος ειμαι στην παλια αφετηρια του α15 στη ζηνωνος καπου εκει.ξεκιναει το λεωφορειο και στα 3 μετρα σταματησε για το φαναρι.πηγα εγω μια κοπελα και μια γιαγια να μπουμε και δεν μας ανοιγε τις πορτες.ελεος τα ακουσε παλι για τα καλα πηγα απο τη πλευρα του ειχα γινει εξαλος του εβριζα μανες οτι ειχε και δεν ειχε και του κοπαναγα το τζαμι.μιλαμε βγηκα εκτος ευατου.

Οκ, είναι όντως εκνευριστικό όταν συμβαίνει αυτό, αλλά πρέπει να γνωρίζουμε ότι υπάρχει ιδιαίτερα αυστηρό νομικό πλαίσιο για το πού επιτρέπεται να γίνεται επιβίβαση-αποβίβαση. Έχει να κάνει με τα περιθώρια ευθύνης σε περιπτώσεις ατυχημάτων των επιβατών. Αν θυμάμαι καλά, όμως, το εύρος απόκλισης από τη στάση είναι 8 μέτρα (τα 3 που αναφέρεις είναι όντως πολύ λίγα για να μη μπορεί να ξανανοίξει πόρτα). Αλλά η μνήμη μου δεν είναι τόσο αξιόπιστη και τα λεωφορεία δεν είναι η ειδικότης μου.

Ο χρήστης Χρήστος Λάππας έγραψε:
β) Ισχυρές πιέσεις από κατοίκους της περιοχής (και όχι μόνο) να μην πειραχτεί άλλο το βουνό. Για να καταλάβεις, όταν πρωτοείχαν βγει τα σχέδια για την περιφερειακή Υμηττού (ένα έργο ουσίας, όχι απλά διευκόλυνσης αυτών που θέλουν να τρέχουν) είχε ξεσπάσει 'πόλεμος'.

Λοιπόν... και μπορώ να σου πω ότι το σχέδιο ήταν τρελλά οργανωμένο. Σε σημείο χυδαιότητας.

Πήγαινα ακόμα σχολείο τότε και μας είχαν πάει εκπαιδευτική εκδρομή προς τις πλαγιές, όπου ομάδες περιβαλλοντολόγων μας ξεναγούσαν και ταυτόχρονα μας μοίραζαν φυλλάδια εναντίον της Περιφερειακής Υμμητού, εξηγώντας μας όλη τη μέρα πόσο κακό θα κάνει στο περιβάλλον αυτό το εκ του πονηρού/σατανικό/σαρκοβόρο έργο...

Φυσικά, όλα τα παιδάκια γύρισαν σπίτι τους με διαμορφωμένη περιβαλλοντική συνείδηση... χωρίς όμως να έχουν ακούσει ΚΑΝΕΝΑ να τους μιλά για την ανάγκη του έργου ή έστω τις μελέτες που έγιναν ακριβώς για να ελαχιστοποιηθεί η περιβαλλοντική όχληση.

Ο χρήστης onyx ! έγραψε:
Ο Phaethon είναι όντως ο άνθρωπός μας!

Χωρίς πλάκα, θα αρχίσω να αισθάνομαι περίεργα αν συνεχίσετε να το λέτε!Όπως έχω παρατηρήσει ότι συμβαίνει εδώ μέσα κι όπως ο ίδιος πιστεύω, ο καθένας οφείλει, ανάλογα με τη δουλειά του, τις σπουδές του, να μοιράζεται ό,τι γνωρίζει με τους φίλους που ενδιαφέρονται.

Σχετικά με την ερώτηση για τις 180 μοίρες είμαι εναντίον των 2 στροφών αυξημένης καμπυλότητας και προτιμώ την μία παρατεταμένη μειωμένης καμπυλότητας. Ακόμα περισσότερο όμως θα προτιμήσω εφόσον διατίθεται χώρος (και χρήμα φυσικά) τις 3 στροφές! Η πρώτη και η τρίτη πολύ απαλές αντίθετες από την κυρίως 180άρα. Πχ έχουμε απαλή αριστερή, την παρατεταμένη 180άρα δεξιά και μετά άλλη απαλή αριστερή. Έτσι με τις απαλές προετοιμαζόμαστε για την μεγάλη (δηλαδή ξυπνάμε από την ευθεία και σκεφτόμαστε μήπως να αφήσουμε λίγο το γκάζι) ενώ και η μεγάλη έτσι καταλήγει μικρότερης καμπυλότητας απαιτώντας λιγότερο φρενάρισμα. Προκύπτει λοιπόν πιο οικονομική σε φρένα και γκάζι αλλά και πολύ περισσότερο ασφαλής. Τον παραπάνω σχεδιασμό της στροφής αν δεν ανήκει στους κανιστροειδείς, με βάση το σχήμα του τον ονομάζω φιαλοειδή ή προφυλακτικοειδή!

Αν καταλαβαίνω καλά όσα γράφεις, αυτή είναι σε γενικές γραμμές η λογική σχεδιασμού του 'ελιγμού'. Δηλαδή, σκεπτόμενος μόνος σου ένα-δυο απλά πραματάκια, έχεις πέσει μέσα στη λογική του σωστού σχεδιασμού του, που περιέγραψα και πιό πριν! Το πέταλο που κατασκευάζεται τελικά είναι πιό κλειστό και 'διαρκές' απ'ότι αν περνούσαμε απευθείας από τις ευθυγραμμίες σε αυτό, αλλά λόγω της προσαρμογής της ταχύτητας και της γραμμής μας από πριν, είναι ασφαλέστερο. Τελικά, στο θέμα των 'αναβάσεων-καταβάσεων' καταλήγουμε σε μια μορφή που είναι ασφαλής και απολαυστική ταυτόχρονα, οπότε όλοι είναι ευχαριστημένοι.

Επιμένω ότι αυτό γίνεται και σε άλλες περιπτώσεις. Προσωπικά, ακόμα και στην εργασία που κάναμε κάποτε στη Σχολή για το πρώτο μάθημα Οδοποιΐας, χωρίς καν να μας ζητείται, σκεφτόμουν σε κάθε φάση ΚΑΙ την αίσθηση του ίδιου του οδηγού, πέρα από τη στεγνή εφαρμογή κανονισμών ή την προσπάθεια για ελαχιστοποίηση των χωματισμών.

Θέλει απλά γνώσεις, φαντασία και... χρήματα. Το βασικό πρόβλημα, πάντως, πέρα από την ασχετοσύνη κάποιων (που σήμερα δεν υπάρχει όπως παλιά, έχουν βγει αρκετοί σοβαροί επιστήμονες) είναι το κόστος των απαραίτητων χωματουργικών εργασιών για να κατασκευαστούν τα τμήματα όπως θέλουμε, επεμβαίνοντας στο φυσικό ανάγλυφο, που δε μας κάνει.

Χαχα! Μετά τον Ghost Rider, έχουμε και τον Ghost Driver! Ή κάτι σαν το Invisible Mode στο MSN...

ΘΕΟΣ ο τύπος!

Αλήθεια, στις περιπτώσεις αυτές, σε ατύχημα, υπάρχει περίπτωση να πιστοποιηθούν τα σβηστά φώτα και να φταίει στα σίγουρα ο 'άφαντος'?

Ζώα...

Όσοι έχουν μείνει πίσω στην εξέλιξη του ανθρώπινου είδους κι επιμένουν να κάθονται στην αριστερή πλευρά στις κυλιόμενες σκάλες του μετρό...
Αν βιάζεσαι, σου έρχεται να πηδήξεις από πάνω... ή να τους ρίξεις παραδίπλα!

Ε, εντάξει, ό,τι μου ζητηθεί ρε οΦτέριε... όπως ξέρεις, άμα χρειαστεί κι επί των πρακτικών ζητημάτων οδήγησης θα τη ρίξω την άποψή μου.

Ο χρήστης Coyot έγραψε:
Λοιπόν, ο Φαέθων είναι ο άνθρωπός μας, τον βλέπω να γράφει όλο το τόπικ μόνος του , με το πάσο του βεβαίως, και κατόπιν καταλλήλων ερωτήσεων.

Χαχα, με μεγάλη μου χαρά, όπως βλέπετε! Μου αρέσει πολύ το αντικείμενό μου, τί να κάνουμε...

Να ρωτήσω κατ' αρχήν τι εστί πρακτικά σιγμοειδείς / ωοειδείς / κανιστροειδείς καμπύλες, πέραν του τι φαντάζεται κανείς από το όνομά τους. Υποθέτω ότι όλες αυτές δεν είναι καμπύλες σταθερής ακτίνας (τμήματα δηλαδή ενός και μόνο κύκλου).

Οπότε, θα έχουν περισσότερα του ενός apexes. Υπάρχει κάποια γενικής ισχύος προσέγγιση για το τι γραμμές διαλέγουμε σε τέτοιες περιπτώσεις;

Λοιπόν, η 'σιγμοειδής' καμπύλη είναι ένα 'S'. Δύο διαδοχικές αντίρροπες καμπύλες, χωρίς ευθύγραμμο τμήμα ενδιάμεσα. Το οριακό εκείνο σημείο που μεταβαίνουμε από τη μια καμπύλη στην άλλη, είναι το 'σημείο καμπής'. (στη μαθηματική ανάλυση π.χ. φανταστείτε το ακριβώς σαν το γνωστό σημείο καμπής στη γραφική παράσταση, όπου πρώτη και δεύτερη παράγωγος γίνονται μηδέν.)
Υπάρχουν συγκεκριμένα όρια στο λόγο των ακτίνων καμπυλότητας που μπορεί να ισχύει μεταξύ των δύο διαδοχικών καμπυλών. Φυσικά, σε πίστες, οι πολιτικοί κανονισμοί δεν ισχύουν και μπορούμε να βάλουμε π.χ. μια πολύ μικρή ακτίνα μετά από μια πολύ μεγάλη.

H 'ωοειδής' καμπύλη, συνδέει δύο μεταξύ τους ομόρροπα κυκλικά τόξα. Το ένα κυκλικό τόξο είναι εντός του άλλου, αλλά όχι ομόκεντρο. Χοντρικά, φανταστείτε απλά μια στροφή να 'σφίγγει' ή να 'ανοίγει'. Γενικά είναι αποδεκτή και σε δρόμους και σε πίστες, με μεγάλη επιτυχία και σουξέ . Δυστυχώς, στο ελληνικό οδικό δίκτυο η υλοποίηση δεν είναι συχνά πολύ πετυχημένη.

'Κανιστροειδής' καμπύλη είναι μια αλληλουχία κλωθοειδών, και όχι κυκλικών τόξων Οι 'κλωθοειδείς' είναι καμπύλα τμήματα που χρησιμοποιούνται γενικά για τη συναρμογή μεταξύ ευθυγραμμιών και κυκλικών τόξων. Έχουν δικές τους εξισώσεις για την κατασκευή τους, που φυσικά δεν έχουν σχέση με γνωστές εξισώσεις (παραβολές, υπερβολές, κυκλικά τόξα κτλ κτλ). Στην κανιστροειδή καμπύλη παίρνουμε αλληλουχία κλωθοειδών, που στα σημεία επαφής τους έχουν κοινές εφαπτόμενες και ακτίνες καμπυλότητας, προφανώς για ομαλή μετάβαση. Γενικά αποφεύγονται, αλλά σε αγωνιστικούς όρους είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες, γιατί είναι ιδιαίτερα δύσκολο, λόγω ασσυμετρίας και κάπως περίεργης μορφής να βρεις τη γραμμή σου.

Το θέμα του apex είναι σχετικό. Γενικά, είναι θέμα επιλογής, και κυρίως θέμα της αλληλουχίας των στροφών. Η ίδια καμπύλη μπορεί να οδηγηθεί σε τελείως άλλη γραμμή, ανάλογα με το τί προηγείται ή έπεται.

Θα προσπαθήσω να ανεβάσω και κανένα σχηματάκι, για καλύτερη κατανόηση. Αύριο, όμως, ίσως κάπως δύσκολο, γιατί θα είμαι όλη μέρα σε τρέξιμο.

(Επίσης, εννοείται πως οτιδήποτε δεν είναι κατανοητό από ορισμούς, μαθηματικά κτλ, ρωτάτε ελεύθερα κι άμεσα.)

Εγώ επιμένω... φτιάξτε μου Parking στα metro και μετά χρεώστε μου και 20ευρώ το παρκάρισμα στο κέντρο... αφού δε θα πάω και ποτέ. Φυσικά όμως... να ΦΤΙΑΞΟΥΝ parking ΚΟΣΤΙΖΕΙ... να βάλουν παρκόμετρα... ΩΦΕΛΕΙ.

Επειδή αύριο θα έχω μια συνάντηση επιστημονικού ενδιαφέροντος, με άνθρωπο εντός των πραγμάτων, ελπίζω να έχω μια ολοκληρωμένη άποψη να σας μεταφέρω (η μια θα είναι η επίσημη και η άλλη η... ανεπίσημη ).
(α, κι έχω και μια εκκρεμότητα για το τραμ, επίσης ελπίζω να τη λήξω αύριο)

Χαχα, είναι δεδομένη η σύγκρουση απόψεων μεταξύ petrolheads και πολιτικών μηχανικών για το θέμα της πολιτικής οδοποιΐας!

Κι εγώ γουστάρω δρόμους που να με ανάβουν, αλλά έχω μάθει και τα όρια ασφαλείας. Πιστεύω, όμως, πως ένας καλός οδοποιός μπορεί να φτιάξει απολαυστικούς+ασφαλείς δρόμους.

Μπορείτε, λοιπόν, να προτείνετε διάφορους συνδυασμούς και να βρίσκουμε τη χρυσή τομή...

Π.χ. στο θέμα των διαδοχικών ομόρροπων στροφών, τόνισα ότι τις αποφεύγουμε, παρ'ότι κι εμένα μου αρέσουν περισσότερο. Είναι καθαρά επιλογή 'πίστας', ειδικά αν απαιτούνται φρένα μεταξύ των δύο στροφών, κατά τη φάση που ακόμα το αυτοκίνητο είναι φορτισμένο από την έξοδο της πρότερης στροφής.

Ένας σωστά σχεδιασμένος (και κατασκευασμένος) ελιγμός σε πλαγιά μπορεί να είναι ιδιαιτέρως απολαυστικός. Δηλαδή... στα τμήματα πριν και μετά την κορυφή, επιβάλλεται να γίνεται ομαλοποίηση των υψομέτρων, ώστε να υπάρχει διάστημα για να προσεγγίζεται και να εγκαταλείπεται η 'φουρκέτα' με μεγαλύτερη ασφάλεια, χωρίς μεγάλες κατά μήκος κλίσης. Αυτό, λοιπόν, βοηθάει και να μειώνεται η υποστροφή, καθώς μπορείς να κάνεις με σαφέστερο τρόπο την τοποθέτησή σου. Επίσης, είναι πολύ ωραίο το συναίσθημα π.χ. κατεβαίνοντας, στο μήκος φρεναρίσματος να 'οριζοντιώνεται' ο δρόμος (ακόμα και να ανηφορίζει ελαφρά πριν τη στροφή) και να νιώθεις το 'κάθισμά' του αυτοκινήτου, παρά να φεύγει στον αέρα με την κατηφόρα.

Μια επίσης πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση, με 'αγωνιστικές' προεκτάσεις, είναι η αλληλουχία στροφών (συνήθως αντίρροπες, με σιγμοειδείς καμπύλες (my favourites) ή με ευθυγραμμίες κατάλληλου μήκους ενδιάμεσα) που υποβιβάζουν σταθερά και ομαλά την ταχύτητα (και τα όρια ταχύτητας ανάλογα). Οι στροφές 'σφίγγουν' σιγά σιγά και ο οδηγός προειδοποιείται σταδιακά για αργά κομμάτια που έπονται. Αν γίνεται με σωστό τρόπο, είναι μια ασφαλής τεχνική για να επιβραδύνουν τα οχήματα πριν από κάποια αργά κομμάτια, των οποίων η παρουσία μετά από ευθείες θα ήταν επικίνδυνη. Φανταστείτε κάτι σαν τα ανηφορικά S της Suzuka... αλλά σε μεγαλύτερη κλίμακα και αποστάσεις.

Προσωπικά, θα δεχτώ παρκόμετρα ΜΟΝΟ όταν φτιαχτούν ικανοποιητικοί χώροι στάθμευσης στους σταθμούς του Μετρό και τα ΜΜΕ γενικά βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση στο κέντρο της Αθήνας. Τότε θα θεωρηθεί το παρκάρισμα στο κέντρο 'πολυτέλεια' και δικαίως.

Επίσης, κατ'εμέ, η έννοια του 'πληρώνω' σχετίζεται με μία σχετική υπηρεσία που σου προσφέρει αυτός που ζητάει τα λεφτά σου. Στην περίπτωση των παρκομέτρων η υπηρεσία είναι ποιά? Το βάψιμο των θέσεων? Που στο κάτω κάτω άχρηστο θα είναι, καθώς η διαγράμμιση, ειδικά σε δρόμους υψηλής ζήτησης, θα καταπατείται.

Και χωρίς παρκόμετρα έτσι κι αλλιώς σχεδόν ποτέ δεν παρκάρω κέντρο, αλλά αφήνω το αυτοκίνητο π.χ. στην Κατεχάκη ή κοντά στο Μέγαρο Μουσικής για να πάρω το Μετρό. Μόνο που υπάρχει τεράστια αβεβαιότητα στην ώρα που θα χρειαστεί για να βρω θέση, χώρια την απόσταση από το σταθμό.

Αν διαβάσετε τις θέσεις του Συλλόγου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων θα δείτε πως και ο Σ.Ε.Σ. αποδέχεται τα παρκόμετρα μόνο υπό προϋποθέσεις. Οι προϋποθέσεις αυτές (κινούνται κυρίως γύρω απ'τα παραπάνω που έγραψα) δεν ισχύουν στην πόλη και το θέμα καταντάει εισπρακτικό μέτρο.

Νομίζω ότι υπάρχει ένα θέμα όσον αφορά τη σαφήνεια του προσανατολισμού του topic.

Το θέμα μας είναι 'ποιές στροφές μας αρέσουν'? Ποιά είναι η 'προσέγγιση' του καθενός στην κάθε στροφή ως προς τις γραμμές? Οι 'διαφορές' μεταξύ των στροφών ως προς τα τεχνικά/σχεδιαστικά τους χαρακτηριστικά?

(Ειδικά για το τελευταίο, πάντως, όπως ξαναείπα, περιμένω να βοηθήσω μόνο αν προκύψουν συγκεκριμένες απορίες και ερωτήματα)

Μπορούμε να φτιάξουμε ένα νέο topic, ή να κάνουμε ακόμα και poll για το θέμα που έχει προκύψει!

Μπορούμε να επιστρέψουμε στο θέμα του topic, please? Εντελώς φιλικά και σεμνά το λέω.

Houston, we have a problem

Με μία αρχική και απλή προσέγγιση...

1. Φυσικά τέτοιου είδους αυστηροί ορισμοί δε στέκουν και πολύ επιστημονικά, αλλά αν συνεννοείται ο κόσμος, οκ

2. Δεν καταλαβαίνω απολύτως τί εννοείς 'εύκολη ή δύσκολη χάραξη'. Αλλά θα πω ότι γενικά, σε περιπτώσεις ορεινών περιοχών που πρέπει να γίνει η 'ανάβαση' ('κατάβαση' αντίστοιχα) υπάρχουν συγκεκριμένοι κανονισμοί που ακολουθούνται για την κατασκευή του 'ελιγμού'. (έτσι τον λέμε). Δε φτιάχνονται 'έτσι' ή 'αλλιώς', με τα κέφια του μηχανικού. Είναι οι γνωστές μας 'φουρκέτες' των ορεινών διαδρομών, αλλά φτιαγμένες αρκετά διαφορετικά απ'ότι έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα. Βέβαια, μεταξύ τους οι κανονισμοί μπορεί να έχουν κάποιες διαφορές (Αμερικάνικοι, Γερμανικοί, Ελβετικοί κτλ κτλ).

Οι διαδοχικές στροφές ίδιας φοράς δε συνίστανται γενικά, παρά μόνο αν το μεταξύ τους ευθύγραμμο τμήμα είναι αρκετά μεγάλο ώστε να διαχωρίζονται τα 'μήκη επιρροής' (κάπως αδόκιμος όρος, αλλά καταλαβαινόμαστε πιστεύω) της κάθε στροφής.
(Σε πίστα, πάντως... λένε πολύ! )

Τώρα, όσον αφορά τις πιό 'περίεργες' στροφές που αναφέρεις, το πρόβλημα δεν είναι οι ίδιες οι στροφές σαν αρχική ιδέα, αλλά σαν επιλογή σε κάθε σημείο και σαν υλοποίηση. Ωοειδείς, κανιστροειδείς, σιγμοειδείς και διάφοροι άλλοι τύποι στροφών υπάρχουν κανονικά στους κανονισμούς και δεν είναι επικίνδυνες αν επιλεγούν στα κατάλληλα σημεία και κατασκευαστούν με ακρίβεια.

Περιμένω λίγο πώς θα εξελιχθεί η κουβέντα και θα επανέλθω όπου χρειαστούν λεπτομέρειες και παραπάνω ανάπτυξη

Οι καλύτεροι δρόμοι είναι στη Γερμανία... γι'αυτό κι εμείς γουστάρουμε τους γερμανικούς κανονισμούς οδοποιΐας, που είναι και πιό ενδιαφέροντες οδηγικά

Οκ, φέρει μερίδιο ευθύνης ο ταχέως κινούμενος. Αλλά στην περίπτωση αυτή πολλές φορές ακόμα κι αν κινείσαι στα όρια ταχύτητας, 120km/h, μπορεί να μη γλιτώνεις.

Πρέπει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να καθοριστεί και να αναγνωριστεί η ευθύνη του ΑΡΧΙΚΑ προκαλώντα το ατύχημα, δηλαδή αυτού χωρίς την πράξη του οποίου ΔΕ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ θέμα για ατύχημα.

Στους αυτοκινητόδρομους, ειδικά, που είναι και οι μόνοι δρόμοι με κάποια 'νύξη' σε 'κατώτατο όριο ταχύτητας' (απαγορεύεται η είσοδος σε οχήματα που δε μπορούν να αναπτύξουν ταχύτητα άνω των 50km/h), θα έπρεπε να υπάρχει ήδη σαφές νομικό πλαίσιο για τέτοιες περιπτώσεις.

Το εμφανέστερο πρόβλημα, αν όλα πάνε καλά και δεν τρακάρεις, όταν πας με τόσο υψηλές ταχύτητες είναι ο δείκτης της βενζίνης... δραματική η διαφορά σε κατανάλωση.

Aston Martin DB9.

Αυτή τη στιγμή το ονειρεμένο μου αυτοκίνητο.

Και σε λίγες μέρες... στους κινηματογράφους.

(Από κοντά κι εν Ελλάδι έχω δει μόνο Vanquish όμως.)

Ο χρήστης nidosan έγραψε:
Αντίστοιχο περιστατικό είχε συμβεί σε φίλο του αδερφού μου - έπεσε πάνω του μια τύπισα που δε σταμάτησε έγκαιρα στο φανάρι και χωρίς καν να βγει από το αυτοκίνητό της με το που άναψε πράσινο έκανε αμέσως λίγο πίσω και την κοπάνησε. Το παιδί την ακολούθησε και την πέτυχε αρκετά αργότερα ενώ σταματούσε σε ένα φούρνο. Αυτό που θυμάμαι (έχουν περάσει κάμποσα χρόνια από τότε που μου το είχε διηγηθεί ο αδερφός μου) ήταν ένα 'έτσι μου είσαι, μωρή?' και μια κλωτσιά με μπότα στην πόρτα της, που της την έβαλε όλη μέσα....

Χαχα, υπέροχο! Άντε μετά να τρέχεις για... ταυτοποίηση μπότας!