Θα δεχόμουνα μια καπιταλιστική κοινωνία όπου ο καλύτερος προοδεύει, χωρίς όρια, όπου η σωστή εργασία ανταμείβεται ανάλογα και όπου ισχύουν οι νόμοι της 'ελεύθερης αγοράς' αν μπορούμε να μιλάμε πλέον για κάτι τέτοιο μιας και η έννοια αυτή απέτυχε παταγωδώς και παγκοσμίως.
Αλλά τίποτε από τα παραπάνω δεν ισχύει στην χώρα μας.
Εδώ συνήθως προοδεύει όποιος:
- Έχει πλούσιο μπαμπά
- Έχει πολιτικές-θρησκευτικές διασυνδέσεις.
- Ξέρει να κλέβει.
- Ξέρει να εκμεταλεύεται τον κόπο των άλλων.
Εδώ η σωστή εργασία έχει να κάνει μόνο με την ευσυνειδησία ή το χόμπι του καθενός και σπάνια με την αμοιβή του.
Εδώ ελεύθερη αγορά δεν υπάρχει και δεν υπήρξε ποτέ ούτε σαν αγορά αλλά ούτε καν σαν αγορά εργασίας. Αν εξαιρέσεις την Αθήνα, στις περισσότερες επαρχιακές πόλεις αν κάποιος πάει από τον έναν εργοδότη στον άλλον ο νέος εργοδότης του, συνήθως, ξέρει ακόμη και τι βρακί φοράει
Άσε που συνήθως οι εργοδότες είναι και κουμπάροι οπότε έχουν κανονίσει από πρίν και πόσα θα του ή δεν θα του δίνουν
Επίσης αν γίνει μια σοβαρή στατιστική έρευνα θα εκπλαγούμε με το ποσοστό ανθρώπων που δεν δουλεύουν ενώ δουλεύουν Ναι, ναι, και αναφέρομαι σε:
- Εισοδηματίες.
- Γιούς και κόρες που προσπαθούν να μπουν στο Δημόσιο και τους πληρώνουν οι γονείς τα προς το ζην.
- Επιδοτούμενους αγρότες με ή χωρίς χωράφια.
- Δημοσίους υπαλλήλους απεσπασμένους .... κάπου στην ουδέτερη ζώνη (θυμόσαστε; Από τα Marvel κόμικς) που ενώ δουλεύουν και πληρώνονται κανονικά είναι όλο το 24 ωρο ... σπίτι τους.
Αυτό λοιπόν το ποσοστό μπορεί να αγγίζει και το 40% του ενεργού 'εν δυνάμει εργαζόμενου' δυναμικού της χώρας.
Τώρα τι μου λέτε εσείς για ιδεολογίες και άλλα κουραφέξαλα δεν πιστέυω ότι υπάρχει νοήμον νους σε αυτή την χώρα που να πιστεύει ακόμη σε αυτά.
Να λέει ότι πιστεύει ... ΝΑΙ! αλλά όχι και να πιστεύει στα αλήθεια.
Ελλάς το μεγαλείο σου