Ford Fusion 1.6 με Vialle LPfi
Το Fusion με τον κινητήρα Duratec των 100 ίππων, μοντέλο 2004, χρησιμοποιείται κυρίως για μετακινήσεις μέσα στην Αθήνα από τη σύζυγό μου και είχε φθάσει να χρειάζεται πάνω από 150 ευρώ το μήνα για καύσιμα. Οπότε μπροστά στο δίλημμα πώληση - αντικατάσταση με άλλο οικονομικότερο ή μετατροπή σε υγραέριο, προτιμήσαμε τη 2η επιλογή...
Μετά από αναμονή 2 μηνών περίπου, η εγκατάσταση έγινε στον αντιπρόσωπο της Vialle, Δ. Βρεττό.
Προτιμήθηκε το LPfi από το LPi μια και μπορούσε να μπει μεγαλύτερη δεξαμενή (60 λίτρων) χωρίς να δημιουργεί πρόβλημα στο διαθέσιμο χώρο αποσκευών, αλλά και γιατί το συγκεκριμένο σύστημα μπορεί να 'μεταφερθεί' πιο εύκολα σε άλλο αυτοκίνητο.
Μετά από μια εβδομάδα χρήσης, με 350 διανυθέντα χιλιόμετρα, δεν έχει παρατηρηθεί το παραμικρό πρόβλημα, είτε μέσα σε κίνηση, είτε σε αυτοκινητόδρομο με υψηλές ταχύτητες (μέχρι 170+).
Σήμερα έγινε και ο πρώτος ανεφοδιασμός με υπολογιζόμενη κατανάλωση υγραερίου γύρω στα 11 λίτρα/100 χλμ. (με μικτή διαδρομή εντός και εκτός Αθήνας).
Μερικές φωτογραφίες από την εξαιρετική εγκατάσταση που έκανε ο Δ. Βρεττός:
Η βαλβίδα πλήρωσης τοποθετήθηκε μέσα στο χώρο της τάπας βενζίνης, σε σημείο που δεν εμποδίζει καθόλου.
Η δεξαμενή της Stako, τύπου ρεζέρβας, με ημερομηνία κατασκευής 1/11 έχει ωφέλιμη χωρητικότητα 48 λίτρων, που θεωρητικά δίνει αυτονομία πάνω από 400 χλμ.
Καθώς προεξείχε κάπου 5 εκατοστά, ο χώρος γύρω της καλύφθηκε με 2 φύλλα ηχομονωτικού που πήρα από το Praktiker (κόστος 26 ευρώ).
Παρά το κάλυμμα που δίνει η Vialle, η αντλία μέσα στη δεξαμενή ακουγόταν αρκετά, αλλά με το ηχομονωτικό περιορίστηκε αισθητά ο θόρυβος και πλέον πρέπει να στήσεις αυτί όταν είσαι εν κινήσει για να ακούσεις κάτι.
Κάτω από το χώρο της ρεζέρβας μπήκε μεταλλική ενίσχυση και πάνω σ' αυτήν στερεώθηκε σωστά η δεξαμενή.
Εδώ φαίνεται η διαδρομή της παροχής υγραερίου από τη βαλβίδα πλήρωσης προς τη δεξαμενή.
Ο διακόπτης με τις ενδείξεις LED τοποθετήθηκε στην κεντρική κονσόλα.
Τα μπεκ 'κρύφτηκαν' στην κυριολεξία με μια πατέντα που έκανε ο εγκαταστάτης:
Μπήκαν οι κατάλληλοι αποστάτες και 'σηκώθηκε' λίγο, όσο χρειαζόταν, το πλαστικό κάλυμμα της μηχανής, ώστε να καλύψει πλήρως τα μπεκ και τις σωληνώσεις τροφοδοσίας με υγραέριο.
Μερικές ακόμη φωτογραφίες από την εγκατάσταση των μπεκ και την εξαιρετικά μικρή απόσταση από την εισαγωγή.
Η κεντρική μονάδα LPe τοποθετήθηκε σε ευάερο σημείο μακριά από τη μηχανή, δίπλα από την ECU του αυτοκινήτου.
Ο ρυθμιστής πίεσης με τη βαλβίδα εκτόνωσης τοποθετήθηκε κάτω από την LPe σε ακόμη πιο ευάερο σημείο.
Η ασφαλειοθήκη του συστήματος.
Να και μια φωτογραφία του αυτοκινήτου.
Τέλος, να πω οτι το κόστος διαμορφώθηκε περίπου στα 2000 ευρώ, συν 100 ευρώ ΚΤΕΟ (περιοδικός έλεγχος διετίας ΚΤΕΟ και ξεχωριστός έλεγχος συστήματος υγραεριοκίνησης).
