Άρθρο από το αυριανό Βήμα:
Λίστα αναμονής για υγραέριο σε ΙΧ
Οι έλληνες οδηγοί απαντούν στην κρίση με …γκάζι! Την οικονομική και σύγχρονη λύση της εγκατάστασης μηχανισμού καύσης υγραερίου επιστρατεύουν όλο και περισσότεροι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων, καθώς αποτελεί πρακτική φιλική τόσο ως προς το περιβάλλον όσο και ως προς την τσέπη του καταναλωτή.
Συγκεκριμένα, ενώ η τιμή της βενζίνης έχει ξεπεράσει προ πολλού το 1,5 ευρώ ανά λίτρο, το υγραέριο κυμαίνεται σε πολύ πιο χαμηλά επίπεδα, κυμαινόμενο στα 0,66 λεπτά ανά λίτρο. Έτσι, οι οδηγοί – και ειδικά αυτοί που διανύουν καθημερινώς μεγάλες αποστάσεις ή «καίνε» πολλά καύσιμα - μπορούν να εξοικονομήσουν σημαντικά ποσά.
«Είμαι κλεισμένος μέχρι τον Ιανουάριο και διώχνω κόσμο»
λέει, μιλώντας προς «Το Βήμα» ο κ. Κ. Μπίρμπος μηχανικός αυτοκινήτων και ειδικός στην κίνηση με υγραέριο. Στο συνεργείο – πρατήριο της οικογένειάς του στου Ρέντη επικρατεί αναβρασμός, καθώς το πελατολόγιό του αυξάνεται ραγδαία με όλο και περισσότερους οδηγούς να ζητούν την προσθήκη του σχετικού εξοπλισμού.
Η επιχείρηση εφαρμόζει την εν λόγω πρακτική από την δεκαετία του 1980, όταν και η μετατροπή του κινητήρα επιτρεπόταν μόνο στα ταξί. Ση συνέχεια, ο νομοθέτης επέτρεψε σταδιακά την υιοθέτηση της τεχνολογίας του υγραερίου τόσο στα οχήματα δημοσίας χρήσης όσο και στα επιβατικά αυτοκίνητα. Παράλληλα, ο κ. Μπίρμπος παρακολουθεί κάθε χρόνο σχετικά σεμινάρια στην Ιταλία και πιστοποιείται στις νέες τεχνολογίες και μεθόδους.
Το υγραέριο είναι παράγωγο της διυλιστηρίων, αποτελεί μείγμα προπανίου και βουτανίου και φορολογείται όπως και η βενζίνη. Η εγκατάσταση συστήματος υγραερίου στο ΙΧ διαρκεί από μία έως τρεις ημέρες. Η προσθήκη γίνεται είτε στο πορτ – μπαγκάζ είτε στον χώρο της ρεζέρβας ή σε άλλο σημείο του αυτοκινήτου όταν προστίθεται η, λεγόμενη, κυλινδρική φιάλη.
Ο εν λόγω εξοπλισμός χωρίζεται σε 4ης και 5ης γενιάς. Ο πρώτος αποτελείται από ένα σύστημα ψεκασμού αερίου (ο λεγόμενος «πνεύμονας»), ο οποίο διοχετεύει στον κινητήρα υγραέριο, όπως οι κοινές φιάλες, μετατρέποντας το από υγρό σε αέριο. Μάλιστα, σε οχήματα μεγάλου κυβισμού, τα οποία καταναλώνουν αφειδώς καύσιμα, η πίεση της φιάλης του υγραερίου λειτουργεί ανασταλτικά στην μεγάλη κατανάλωση. Αντίθετα, στον εξοπλισμό 5ης γενιάς το υγραέριο παραμένει καθ’ ολοκληρίαν σε υγρή μορφή και έχει την ιδιότητα να αυξάνει κατά 2% την ιπποδύναμη του οχήματος και να επιτυγχάνει καλύτερη ροπή στην κίνησή του. Επίσης, εσχάτως εμφανίστηκε αντίστοιχη τεχνολογία για και τους κινητήρες αμέσου ψεκασμού, η οποία τώρα κάνει τα πρώτα βήματά της στη χώρα μας.
Για ένα μέσο επιβατικό αυτοκίνητο η προσθήκη εξοπλισμού καύσης υγραερίου κυμαίνεται από 1.400 έως 2.000 ευρώ, ανάλογα με το μοντέλο και τον εξοπλισμό. Γενικώς, το κόστος είναι κυμαινόμενο, βάσει του κυλινδρισμού και την ιπποδύναμη του οχήματος, και μπορεί, φερ’ ειπείν, να φτάσει έως και τα 3.000 ευρώ για ένα οκτακίνητο ΙΧ.
Τα κέρδη από την τυχόν μετατροπή του αυτοκινήτου είναι ιδιαίτερα σημαντικά, καθώς η σύγκριση της τιμής της βενζίνης με αυτήν του υγραερίου, θέτει την πρώτη εκτός συναγωνισμού. Επί παραδείγματι, εάν π.χ. ένα όχημα σχετικά μεγάλου κυβισμού «καίει» περί τα 10 λίτρα βενζίνης στα 100 χιλιόμετρα, τότε βάσει της τιμής της, θα πρέπει να προμηθευτεί καύσιμα ύψους 15 ευρώ.
Εάν το ίδιο όχημα «έκαιγε» υγραέριο θα χρειαζόταν μεν λίγα περισσότερα καύσιμα – λόγω διαφοράς επί του ειδικού βάρους - (περί τα 11,5 – 12 λίτρα), τα οποία όμως κοστολογούνται έναντι 0,66 ευρώ ανά λίτρο. Έτσι θα ξόδευε 7,60 έως 7,90 ευρώ για την ίδια διαδρομή, περίπου δηλαδή τα μισά! «Σε 25.000 έως 30.000 χιλιόμετρα «βγαίνει» η επένδυση και επιστρέφεται και το ποσό» σημειώνει ο κ. Μπίρμπος Επίσης, ο ειδικός εξοπλισμός που προστίθεται στο αυτοκίνητο επιτρέπει την εκ περιτροπής χρήση της βενζίνης και του υγραερίου, επιτρέποντας στον οδηγό να διαθέτει πάντοτε καύσιμα. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν περί τα 20 πρατήρια υγραερίου στην Αθήνα και περίπου άλλα 25 στην υπόλοιπη χώρα, ενώ ανοίγουν διαρκώς νέα, λόγω της στροφής των καταναλωτών προς το υγραέριο.
Σε ότι αφορά την ασφάλεια, ο κ. Μπίρμπος διαβεβαιώνει ότι μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει κάποιο ατύχημα με υγραέριο. «Το σύστημα υγραερίου καλύπτεται από παχύ μαντέμι, ενώ αυτό της βενζίνης από πλαστικό. Ακόμη, διαθέτει αισθητήρα, ο οποίος διακόπτει την παροχή όταν καταγράψει απώλεια πίεσης, ενώ υπάρχει και βαλβίδα πίεσης» σημειώνει. «Σπάει μόνο με τανκς!» λέει με χιούμορ.
Αναφορικά με την συντήρηση, ο κ. Μπίρμπος σημειώνει ότι για τον 5ης γενιάς εξοπλισμό το ειδικό του φίλτρο απαιτεί αλλαγή στα 10.000 χιλιόμετρα, η οποία και στοιχίζει περί τα 17 ευρώ. Επίσης, στον 4ης γενιάς ο «πνεύμονας» του συστήματος χρήζει συντήρησης στα 70.000 με 80.000 χιλιόμετρα. «Κατά καιρούς εμφανίζονται μικροπροβλήματα, διότι κάθε αυτοκίνητο έχει και τις ιδιοτροπίες του. Ωστόσο, ποτέ δεν ξηλώσαμε κάποιο σύστημα» τονίζει.
«Το υγραέριο είναι το πιο καθαρό καύσιμο,
καθώς εκπέμπει κατά 50% λιγότερο διοξείδιο του αζώτου και κατά 30% διοξείδιο του άνθρακα. Στην Ιταλία, στη Γαλλία και στην Αγγλία η εγκατάσταση συστήματος υγραερίου επιδοτείται. Μάλιστα, στην Αγγλία παίρνουν έκπτωση και στα διόδια» λέει. Στο εξωτερικό, όπως τονίζει, οι αυτοκινητοβιομηχανίες λανσάρουν «πράσινα» μοντέλα, τα οποία παράγονται κατά τρόπον που να επιτρέπει την διπλή χρήση καυσίμων – τόσο βενζίνης όσο και υγραερίου ή ακόμη και φυσικού αερίου, η χρήση του οποίου δεν έχει επιτραπεί ακόμη στην Ελλάδα. «Ήμασταν οι πρώτοι που φέραμε αυτήν την τεχνολογία στην Ελλάδα» λέει ο κ. Μπίρμπος. «Κυνηγάμε την τεχνολογία και ότι δουλεύει τεχνολογικά καλύτερα και με πιο σύγχρονο τρόπο» καταλήγει.