Όπως είχα γράψει και σε προηγούμενα μηνύματά μου, είχα αποφασίσει να κάνω τη μετατροπή στην Ιταλία (στο Bari) με τοποθέτηση του συστήματος LPi της vialle που είναι ειδικά μελετημένο για τον τύπο του αυτοκινήτου μου (Ford S-MAX 2.5T) και επιπλέον φαίνεται οτι καλύπτει πλήρως και κάποιες πρόσθετες βελτιώσεις που έχω ήδη κάνει (bluefin stage 1, intercooler, φίλτρο αέρα, downpipe, sport καταλύτη και πλήρες σύστημα εξάτμισης της milltek) με εκτιμώμενη απόδοση γύρω στα 270 άλογα.
Πριν πάω στην Ιταλία, διαμόρφωσα στο χώρο του πορτμπαγκάζ το πίσω ντουλαπάκι (που είναι σε μέγεθος όσο περίπου μισή ρεζέρβα) έτσι ώστε να χωρά η 55λιτρη κυλινδρική δεξαμενή ακριβώς στο μήκος και τουλάχιστον στο μισό ύψος (κάπου 20 εκ. από τα 36 που είναι συνολικά η διαμέτρός της). Έτσι ο χώρος που καταλαμβάνει από το πορτμπαγκάζ είναι πολύ λιγότερος από το συνηθισμένο για τέτοιου είδους εγκαταστάσεις.
Η εγκατάσταση του συστήματος υγραερίου έγινε σε εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπο της Volvo (τέτοιο κινητήρα έχει το Ford μου) που είναι ταυτόχρονα και εξουσιοδοτημένος εγκαταστάτης συστημάτων της vialle. Η επιλογή έγινε συνειδητά κι αφού ανταλλάξαμε συνολικά πάνω από 40 emails σε διάστημα 2 μηνών. Η αμεσότητα στην επικοινωνία και η επίλυση της οποιασδήποτε απορίας μου μου δημιούργησε ένα αίσθημα ασφάλειας, σε πλήρη αντίθεση με την τακτική των εδώ εγκαταστατών συστημάτων υγραερίου, που δυστυχώς υστερούν τραγικά στο σημείο αυτό. Βέβαια και να ήθελαν, λόγω μεγάλης πίεσης που δέχονται για εγκαταστάσεις εδώ και τώρα, θα έπρεπε να έχουν 1-2 γραμματείς για αυτή τη δουλειά...
Η μετατροπή ολοκληρώθηκε μέσα στην εβδομάδα που πέρασε και νομίζω με απόλυτη επιτυχία (αν κρίνω από τη γενικότερη αίσθηση σε επιδόσεις, τουλάχιστον επί ιταλικού εδάφους).
Παρέδωσα το αυτοκίνητο τη Δευτέρα το πρωί στον έμπειρο Ιταλό εγκαταστάτη και αφού πρώτα του υπέδειξα κάποια σημεία που θα ήθελα να προσεχθούν, από άλλες εγκαταστάσεις σε S-MAX και Mondeo που είχα βρει στο internet.
Ο Ιταλός δεν μίλαγε καλά αγγλικά, αλλά είχε επιστρατεύσει τον κουνιάδο του που κατάγεται από τη Ζάκυνθο και μίλαγε αρκετά καλά τα Ελληνικά. Οπότε η συνεννόηση στα βασικά σημεία έγινε εύκολα.
Του είπα οτι ο βασικός λόγος που πήγα στην Ιταλία για τη μετατροπή ήταν οτι γνώριζε τον κινητήρα μου και οτι πιστεύω οτι θα ακολουθήσει κατά γράμμα τις οδηγίες της vialle για μια σωστή εγκατάσταση.Όταν του είπα για τη φλάντζα στην πολλαπλή εισαγωγής μου απάντησε οτι είναι εξουσιοδοτημένο συνεργείο της Volvo και δεν ήταν δυνατόν να μην κάνει τη συγκεκριμένη αλλαγή.
Του είπα επίσης οτι θέλω φωτογραφίες από την όλη εγκατάσταση, του άφησα μια φωτογραφική μηχανή (για να αποδειχθεί οτι θα γινόταν η εξαγωγή της πολλαπλής εισαγωγής) κι έφυγα για ολιγοήμερες διακοπές με ένα ενοικιασμένο Fiat Grande Punto diesel...
Είχαμε συμφωνήσει οτι θα επέστρεφα την Παρασκευή το μεσημέρι για να παραλάβω το αυτοκίνητο, αλλά είχα αφήσει περιθώριο μέχρι το Σάββατο για τα όποια μικροπροβλήματα και για δοκιμές, πριν επιστρέψω στην Ελλάδα. Τελικά, η εγκατάσταση είχε πάει λίγο πιο πίσω κι έτσι ουσιαστικά παρέλαβα το αυτοκίνητο Σάββατο μεσημέρι, αφού το δοκιμάσαμε μαζί με τον Ιταλό στον περιφερειακό του Bari, με ταχύτητες 160-180 χλμ. Ο Ιταλός ήταν απόλυτα ευχαριστημένος και με ρώτησε πόσα παραπάνω άλογα υπολογίζω να έχω σε σχέση με το 'μαμά' αυτοκίνητο...
Σε δοκιμή που έκανα αργότερα στην autostrada προς Pescara έπιασα εύκολα τα 200+ χλμ. και σε καμιά περίπτωση δεν κατάλαβα κάποια ουσιαστική διαφορά σε απόδοση μεταξύ υγραερίου και βενζίνης. Ίσα-ίσα που ο Ιταλός μου είπε οτι οι turbo κινητήρες αποδίδουν ακόμη περισσότερα άλογα με το υγραέριο. Σε επιταχύνσεις από τα 160+ χλμ. ακουγόταν περιστασιακά η αντλία του υγραερίου αρκετά δυνατά. Γενικά ακούγεται η αντλία, αλλά ίσως αυτό να οφείλεται και στο γεγονός οτι στη δική μου εγκατάσταση υπάρχει άμεση επικοινωνία του εσωτερικού του αυτοκινήτου με το χώρο του πορτμπαγκάζ. Για το λόγο αυτό σκοπεύω να βάλω ειδικό ηχοαπορροφητικό υλικό μέσα σε ξυλοκατασκευή που θα καλύψει εντελώς το εναπομείναν μέρος της δεξαμενής (με την αντλία).
Το υγραέριο στην Ιταλία κοστίζει 0.65-0.70 ευρώ/ λίτρο και η διαδικασία του γεμίσματος (29 λίτρα) πήρε ουσιαστικά 5 λεπτά.
Η βενζίνη κοστίζει κάπου 1.375 και το πετρέλαιο 1.22-1.28 το λίτρο.
Έφθασα Ηγουμενίτσα Κυριακή νωρίς το πρωί και ο λόγος που κατέβηκα εκεί και όχι στην Πάτρα, ήταν οτι ήθελα να δοκιμάσω το αυτοκίνητο με υγραέριο στην Εγνατία (όπου προφανώς δεν θα υπήρχε και ιδιαίτερη κίνηση).
Κινούμενος με ταχύτητες γύρω στα 150 χλμ. (εκτός από κάποια σημεία με κάμερες και μέσα στα πολλά τούνελ) κατάφερα να κάνω 268 χλμ. με υγραέριο και ενώ η ένδειξη ήταν οτι υπήρχε λιγότερο από 16% της χωρητικότητας (1 γραμμή από τις 5 του δείκτη), ξαφνικά άναψε το γνωστό πορτοκαλί λαμπάκι της μηχανής και άρχισε να ρετάρει... Προφανώς δεν υπήρχε η απαιτούμενη ποσότητα υγραερίου, αλλά περίμενα οτι η μετάβαση από το υγραέριο στη βενζίνη θα ήταν εντελώς αυτόματη...
Τέλος πάντων γύρισα χειροκίνητα κι έσβησε άμεσα το πορτοκαλί λαμπάκι, ενώ ο κινητήρας με τη βενζίνη δούλεψε με τη γνωστή απόδοση και χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. Σήμερα επιβεβαίωσα οτι κανονικά η μετάβαση από το υγραέριο (μόλις τελειώσει ή τέλος πάντων μειωθεί η ποσότητά του στην προκαθορισμένη τιμή) στη βενζίνη είναι αυτόματη και είναι θέμα ρύθμισης που γίνεται μέσω της διαγνωστικής φίσσας που μπήκε στο χώρο του κινητήρα.Η ρύθμιση αυτή θα γίνει από τον εδώ αντιπρόσωπο της vialle στα πλαίσια της πανευρωπαϊκής εγγύησης που ισχύει.
Μερικές ενδιαφέρουσες φωτογραφίες από την εξαγωγή και το τρύπημα της πολλαπλής εισαγωγής (για την τοποθέτηση των μπεκ που ψεκάζουν το υγραέριο σε υγρή μορφή), αλλά και την υπόλοιπη εγκατάσταση:
Κι ένα προβληματικό σημείο (το ρακόρ παρουσίαζε αρχικά διαρροή, αλλά μετά από 2-3 προσπάθειες όλα ΟΚ):
Να προσθέσω επίσης οτι έκανα (με κόστος 100 ευρώ) την προαιρετική ασφάλιση του κινητήρα σε ασφαλιστική εταιρεία που συνεργάζεται με τη vialle στην Ιταλία.
Έτσι, πέρα από τη διετή εγγύηση για το σύστημα της vialle, έχω κάλυψη για 2 χρόνια ή 60.000 χλμ. σε οτιδήποτε αφορά κινητήρα, ECU, κλπ. εργοστασιακά μέρη του αυτοκινήτου που μπορεί να επηρεαστούν από την εγκατάσταση του συστήματος υγραεριοκίνησης, με τις εξής όμως υποχρεώσεις:
- Σε κάθε γέμισμα με βενζίνη πρέπει να ρίχνω 30 ml από ένα πρόσθετο
- Κάθε 10.000 χλμ. επιβεβαίωση από συνεργείο της Ford οτι ο κινητήρας είναι ΟΚ. Χρειάζεται να σφραγίζεται ένα ειδικό βιβλιαράκι.
Σήμερα έβαλα για πρώτη φορά υγραέριο επί ελληνικού εδάφους, από το πρατήριο της Jet Oil κοντά στο Σταθμό της Δουκίσσης Πλακεντίας.
Η τιμή ήταν 0,68 ευρώ / λίτρο και πλήρωσα για 42,5 λίτρα περίπου 29 ευρώ...
Μηδένισα και το μετρητή της μέσης κατανάλωσης του αυτοκινήτου (έδειχνε 13,6 λίτρα / 100 χλμ., ενώ η δική μου μέτρηση είναι λίγο πάνω από το 13,2) οπότε θα δούμε σε μερικά γεμίσματα πού θα διαμορφωθεί η κατανάλωση (και κυρίως η αυτονομία του αυτοκινήτου με χρήση του υγραερίου).
Κάτι που δεν μου άρεσε (και με ανησυχεί μέχρι να επιβεβαιωθεί οτι δεν υπάρχει κάποιο τεχνικό πρόβλημα) ήταν οτι αμέσως μετά το γέμισμα, το αυτοκίνητο μύριζε υγραέριο. Όχι έντονα, αλλά η μυρωδιά υπήρχε. Διαρροή εμφανής δεν υπήρχε από κάπου...
Η διαδικασία του γεμίσματος πήρε 8 λεπτά. Η αντλία του υγραερίου της Jet Oil στην αρχή γέμιζε πάρα πολύ σιγά (σε σημείο που νόμιζα οτι κάποιο πρόβλημα υπήρχε είτε στο αυτοκίνητο, είτε στην αντλία) αλλά ο υπάλληλος εκεί μου είπε οτι έτσι κάνει... Όσο περίμενα, εμφανίστηκαν για γέμισμα με υγραέριο:
- 1 focus Ι
- 1 fiesta (το νέο μοντέλο) με Ιταλικές πινακίδες
- 1 Fiat Bravo
Τέλος, να πω οτι το κόστος της εγκατάστασης ήταν 2450 ευρώ (όσο και στον εδώ αντιπρόσωπο της vialle) συν κάποια ψιλά (κάπου 120 ευρώ) που ήταν το κόστος της φλάντζας, ενός μπουκαλιού με το πρόσθετο της βενζίνης, κόστος γεμίσματος με υγραέριο για τις δοκιμές.
Προσοχή! Διαβάστε εδώ τη συνέχεια για την εγκατάσταση και τί άλλο ακολούθησε...
