H άνοδος της ακροδεξιάς στην Ελλάδα , είναι αναμενόμενη και θα είναι ραγδαία , όσο τα αστικά κόμματα συνεχίζουν την φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης με την εξαφάνιση του εμπορίου και την τρομακτική φορολογία της ακίνητης περιουσίας .
Ταυτόχρονα , τις φτωχευμένες τράπεζες και τους μεγαλομετόχους τους , που κέρδιζαν 600 % στα ομόλογα του δημοσίου επί δεκαετία τουλάχιστον , τους θεωρεί '΄θύματα' επειδή τους κούρεψε το 53 % του κεφαλαίου κάποιων ομολόγων τα οποία μπορεί να τα είχαν πάρει σε μεγάλο ποσοστό πολύ χαμηλότερα από την ονομαστική τους αξία .
Επίσης συνεχίζει να ανέχεται το επιτόκιο του 18 % στις πιστωτικές κάρτες , διότι λέει οι τραπεζίτες έχουν επισφάλειες 10 % .
Σαν να πάτε να πάρετε από ένα μαγαζί ένα προιόν που κάνει 100 € και να σας λέει ο έμπορος , ότι θα το πληρώσετε 130 € , επειδή κάποιοι άλλοι που αγόρασαν το ίδιο προιόν δεν τον πληρώνουν .
Ενας τέτοιος έμπορος , πόσες μέρες θα επιβίωνε ?
Οσο λοιπόν ο κόσμος που ξαφνικά μέσα σε μήνες βρέθηκε από ένα επίπεδο που του λέγανε ότι είναι στις 30 πλουσιότερες χώρες του κόσμου , να σκέφτεται ότι οι ρωσίδες και οι βουλγάρες στα μπάρ της Ευρώπης μπορεί σύντομα να αποκτήσουν και ελληνίδες ανταγωνίστριες και ότι η μετανάστευση είναι η μόνη λύση , τόσο η ριζοσπαστικοποίηση του θα μεγαλώνει .
Και επειδή η αριστερά υπήρξε μέρος του πάρτυ των λαμόγιων , έστω και στο μικρότερο ποσοστό και σήμερα συνεχίζει να στηρίζει αναφανδόν τα λαμόγια του δημοσίου τομέα , ενώ δεν έχει μιά κουβέντα να πεί γιά τους απολυμένους του ιδιωτικού τομέα και την μεσαία τάξη , ο κόσμος θα της γυρνάει την πλάτη . Η αποχή του 1946 υπήρξε ιστορικό λάθος γιά την αριστερά . Η σημερινή συμπεριφορά της θα είναι το ίδιο .
Εάν η κατάσταση βελτιωθεί τους επόμενους 1-2 μήνες , με την έννοια ότι είδαμε πλέον τον πάτο του βαρελιού , τότε ο τρικομματισμός θα αρχίσει να ανακάμπτει . Εαν δεν τον δούμε , η άνοδος της ΧΑ θα είναι ραγδαία , μιά και ο κατεστραμμένος κόσμος της εργασίας θα θέλει να δεί να κυλάει αίμα αυτών που των κατέστρεψαν .
Ολα τα άλλα περί του τι συνέβη στον Β' ΠΠ είναι άνευ ουσίας .
Αυτήν την στιγμή στο μέγκα , μιλάει ένας Λυκούδης της Δημαρ και επαίρεται ότι χάρις στις προσπάθειες τους δεν πέρασε η εφεδρεία .
Πριν έδειχνε έναν πατέρα στο χαμόγελο του παιδιού , άνεργο 2 χρόνια που παρακαλούσε λίγο γάλα γιά το παιδί του .
Δύο διαφορετικοί κόσμοι .
Οσο γιά την ιστορία και τους εγκληματίες , ξεχνάτε ότι την ιστορία την γράφουν πάντα οι νικητές και τα εγκλήματα τα κάνουν πάντα οι ηττημένοι .
Οι νικητές μπορούν να ποδοπατούν τις διεθνείς συμβάσεις , χωρίς κανένα κόστος .