@piliourits said in AN ΠΟΥΛΗΣΑΤΕ ΣΠΙΤΙ ΤΟ 2005 Ή ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ ΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ!!!:
@civil357 said in AN ΠΟΥΛΗΣΑΤΕ ΣΠΙΤΙ ΤΟ 2005 Ή ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ ΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ!!!:
@piliourits said in AN ΠΟΥΛΗΣΑΤΕ ΣΠΙΤΙ ΤΟ 2005 Ή ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ ΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ!!!:
Ίσως ένα ενδιάμεσο βήμα είναι πιο ρεαλιστικό, δηλαδή να βρει κάποιος μια πρωτεύουσα νομού ή κωμόπολη να εγκατασταθεί, εκεί η ζωή μπορεί να είναι ίσως ακόμα και φθηνότερη απ' το χωριό και μπορεί να έχει και κάποιες ευκαιρίες να κερδίσει χρήματα, ιδιαίτερα αν είναι αυτοαπασχολούμενος, ενώ τίποτα ουσιαστικό δεν λείπει απ την καθημερινότητα. Θα βρίσκει τα πάντα, σε μικρότερη κλίμακα, πιο οικονομικά, σε 10 λεπτά θα έχει πλειάδα χωριών κι όμορφης φύσης να διαλέξει, χωρίς να θυσιάσει δραστηριότητες.
Αν κάποιος δεν έχει ιδιαίτερη περιουσία ή σοβαρή στημένη δουλειά υψηλών αποδοχών στην Αθήνα, ίσως κάνει λάθος να μένει εκεί.
Απ την άλλη, αν κάποιος εισπράττει δυο νοίκια Αθηναϊκά, μπορεί ακόμα και εισοδηματίας να το παίξει με early retirement σε μια επαρχιακή πρωτεύουσα ή κωμόπολη. Γιατί κοινωνικά μπορεί να του φανεί τάφος το χωριό του «Αθηναίου» όταν δεν είναι περίοδος διακοπών και καλοκαίρι.Και τι δουλειά θα κάνει ρε συ πίλιου , σε μία πόλη που δεν τον ξέρουν και ήρθε "ουρανοκατέβατος"; Πως θα ζήσει; πως θα φτιάξει από το μηδέν επαγγελματικό κύκλο; Επειδή μίλησες για αυτοαπασχολούμενους.....
Η επαρχία ( εκτός τουριστικών περιοχών) , είναι δυστυχώς τελειωμένη.....
Η αποκέντρωση είναι πολύ ωραία , αλλά πολύ δύσκολη στην πράξη , ιδίως αν οι επαφές σου με την επαρχία ήταν απλά κάτι τριήμερα Πάσχα και 15 Αύγουστο.
Δεν αντιλέγω σε όσα γράφεις, ούτε είπα πως είναι εύκολο.
Είπα ότι σε σύγκριση με το να πάει ένας «Αθηναίος» να εγκατασταθεί σε Χωριό να κάνει αγροτική ζωή, που εκτός τουριστικών σεζόν θα υπάρχουν μόνο 3 Αλβανοί και 3 γερόντια στο καφενείο και άπειρα κλειστά παντζούρια, είναι συγκριτικά πιο ρεαλιστικό να πάει να εγκατασταθεί στην πρωτεύουσα του νομού.
υποθέτω πως δεν θα πάει σε ένα τυχαίο σημείο στον χάρτη, αλλά σε μέρος καταγωγής του που θα ήταν και το χωριό.
Το χωριό είναι εξτριμ σπορτ για κάτοικο πόλης, η μικρότερη πόλη έχει περισσότερες ελπίδες.
το γνωρίζω ότι κανένας δεν είναι τόσο γενναίος να το αποπειραθεί και ότι θα χει ΠΟΛΛΕΣ δυσκολίες, θα μπορούσε όμως να υπάρχει σαν σκέψη για όποιον «δεν έχει πια ζωή» στην Αθήνα, αλλά διατηρεί τους δεσμούς με την ιδιαίτερη πατρίδα της οικογένειας.
Οι παππούδες από την μάνα μου μέναν πάντα στο χωριό(κοντά στο Μέτσοβο) και στο σπίτι κατασκευής προπροηγούμενου αιώνα δεν υπήρχε ούτε νερό(τράβαγε ένα λάστιχο ο παππούς από κεινα τα παλιά τα πράσινα με την μαύρη γραμμή από μια πηγή ψηλοτερα)ούτε ρεύμα ενώ τηλέφωνο είχε μπει από τον παππού τα τελευταία χρόνια της διαμονής τους εκεί.τουαλετα επίσης δεν υπήρχε ούτε μπανιέρα.γαστρα και μπουκάλα υγραερίου για φαι,λάμπα πετρελαίου για φως το βράδυ και σόμπα πετρελαίου για ζεστη.
Μεταφορικό μέσο ένας γάιδαρος
Ξύπνημα 5 το πρωί ο παππούς να αρμεξει τα γίδια και μετά να τα πάει για βοσκή, πολλές αργοτικες εργασίες όπως κήπος,κόσα για αποψίλωση στο χωράφι που είχε για σιτάρι,μάζεμα κερασιών, αχλαδιών,καλαμποκιων, καρυδιών, σύκων κι οτιδήποτε έβγαινε ανά εποχή.η γιαγιά ασχολουταν με μαγείρεμα και τον κήπο.οποιος ξέρει τι είναι η γάστρα κάθε μέρα την σήκωνε για να την ανάψει να φτιάξει είτε ψωμί είτε κρέας είτε οτιδήποτε ήθελε να ψήσει.
Εγώ πήγαινα κάποια τριήμερα η κάποιες φορές και βδομάδα μέχρι τα 9 μου που ήρθαν στα 7 χλμ από τα Γιάννενα στο καινουριο σπίτι τους(ένα ισόγειο 45 τετραγωνικών μαζί με τον θείο που έμενε από πάνω)
Δεκαετία 80 όλα αυτά.τα γράφω κι αναρωτιέμαι αν κάποιος νομίσει ότι υπερβαλλω η αν περιγράφω κάνα ριάλιτι επιβίωσης από τα προσεχώς
Δεν υπερβαλλω.ηταν πιο δύσκολα...
Αναρωτιέμαι επίσης αν υπάρχει άνθρωπος σήμερα να ζει με τέτοιον τρόπο όπως οι παππούδες μας
Το μόνο σίγουρο και για αυτό το περιέγραψα είναι ότι η ζωή σε χωριό είναι όπως είπες κι εσύ εξτριμ σπορ και ποτέ δεν την ζήλεψα ούτε την πεθύμησα
Όσοι γνώρισα που κάναν στροφή στην ζωή τους και έπρεπε να δουλέψουν για το προς το ζειν,αν δεν είχαν καβατζα οικονομική,δεν μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα γιατί η κτηνοτροφία (κυρίως εκεί στρεφόταν στις περιοχές μου άνθρωποι που παραταγαν την ζωή στην πόλη) δεν είχε και δεν έχει οικονομικη επιβράβευση
Μόνο η πτηνοτροφία επιβιώνει σήμερα αλλά θες πολύ μεγάλο κεφάλαιο για να φτιάξεις σοβαρή μονάδα και να κερδίσεις
Δυστυχώς η ευτυχώς η ζωή στην πόλη είναι το μόνο που έμαθα και πιστεύω μάθαμε σχεδόν όλοι
Το μόνο που διαφέρει είναι ο πληθυσμός της κάθε πόλης και αυτό την κάνει αναλογικά λιγότερο επικίνδυνη
Ζώντας κοντά 6 χρόνια στην Θεσσαλονίκη αν και δυσκολεύομαι ακόμα να την συνηθίσω τα δύο πράγματα που την κάνουν διαφορετική από τα Γιάννενα είναι οι περισσότεροι άνθρωποι και τα ψηλότερα κτίρια
Η ζωή στα Γιάννενα,γιατί κάθε μήνα είμαι έστω και για ένα τριήμερο εκεί, έχει γίνει χειρότερη όπως και στην υπόλοιπη χώρα, γιατί ο πληθυσμός ζει στην εποχή της ανεχειας και το κυνήγι του χρήματος τον έχει κάνει να χάσει όλες τις αξίες του και τα ιδανικά του
Το μόνο που μου λείπει είναι ο ήλιος στην γειτονιά μου(λέμε τώρα γιατί συνήθως βρέχει)
