Καλημέρα!
Θα πω κάτι τελευταίο ελπίζοντας να κλείσει το θέμα που άνοιξε σχετικά με το τι είναι καλύτερο!
Το καλύτερο (όταν μιλάμε για διαφορετικά είδη αυτοκινήτου) είναι υποκειμενικό ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός. Δεν είναι θέμα γνώσεων ή κάτι άλλο.
Πριν 15 χρόνια που είχα κωλοφτιαγμένο Coupe το καλύτερο αυτοκίνητο ήταν αυτό που έτρεχε περισσότερο και έστριβε πιο γρήγορα. Όσο πιο ερπετό τόσο πιο καλό. Είχα αλλάξει αναρτήσεις ένιωθα που πατούσα τσίχλα και γουστάρα.
Κάποια χρόνια μετά που την είδα off road πήρα Grand Vitara με μόνιμη τετρακίνηση και αργό. Ουαου! Αποκάλυψη! Ανέβαινα στο πουθενά και γουστάρα.
Περνάνε τα χρόνια και πλέον ούτε τρέχω στον δρόμο, ούτε πάω χωρίς λόγο και αιτία να ανεβαίνω με το αμάξι εκεί που δεν υπάρχει δρόμος και προορισμός. Άντε κανένα χωματόδρομο που δεν είναι καλά στρωμένος. Οπότε πάει και το Vitara που έκαιγε την μάνα του και τον πατέρα του.
Πάω σε Fiesta και είναι πάλι ουαου για την χρήση που κάνω. Δεν τρέχω, δεν πάω εκτός δρόμου, παρκάρω εύκολα και δεν καίω πολύ.
Τώρα ήρθαν παιδιά λοιπόν. Άλλες ανάγκες πάλι. Τώρα θέλω πορτπαγκάζ να παίρνει μέσα 2 καρότσια και βαλίτσες. Θέλω να βγάζω τα παιδιά από τα καρεκλάκια χωρίς να σκύβω. Να μπορούμε να πάμε σε κάτι ωραίες παραλίες στην Κέρκυρα που το Fiesta λόγο χωματόδρομου με γράνες το έσπαγα για να φτάσω. Και πολλά ακόμα επιχειρήματα.
Είμαι ο ίδιος άνθρωπος και το 'καλύτερο' αυτοκίνητο για μένα άλλαξε 4 φορές νόημα. Μην είστε κολλημένοι με ότι μόνο εσείς ξέρετε τι είναι καλό και τι όχι.