Από ένα σημείο και πέρα, όντως δεν αξίζει να ασχοληθείς για τις φθορές. Αμορτισέρ για την πόρτα του πορτμπαγκάζ να αλλάξω για να μην μου πέφτει στο κεφάλι, αλλά να επιδιορθώσω το σκισμένο ύφασμα του καθίσματος δεν θα μπω στον κόπο...

Μερικά μυστικά απο εναν πτωματολάγνο

Όταν έχεις μεγάλη πίσω πόρτα με τζάμι θα δώσεις 50-80 € αν θες σωστα αμορτσερ , αν πλήρωσεις λιγότερα θα σου πεσει στο κεφάλι!   Αν έχετε και αεροτομή πάνω στην πόρτα να πάρετε αυτα που εχουν επάνω την ενδειξη SP (spoiler) για να αντέξουν πολλά χρόνια .

Όλο το σαλόνι (όλα τα καθίσματα τα πλαινά στις πόρτες ο ουρανός οι φούσκες στους λεβέδιες)  φτιάχνονται με 300-350 € απο υλικά καλλίτερης εμφάνισης και ανώτερης αντοχής απο τα εργοστασιακά , εχω κάνει δυο πτωμ...ε αυτοκίνητα και ξέρω...να πάτε εκει που φτιάχνουν σαλόνια στα ταξί .

Να το πάμε και λίγο διαφορετικά.

Τους περισσότερους πτωματολαγνους από ο, τι κατάλαβα μάλλον τους ενδιαφέρει το αμάξι απλα να παίρνει μπροστά και να τους πηγαινει από το σημείο Α στο Β.

Το με πόση άνεση και ασφάλεια μάλλον δε μετράει.

Εκεί ακριβώς είναι το θέμα.

Τα περισσότερα αυτοκίνητα σπάνια θα σε αφήσουν κι αν σε αφήσουν η ζημιά επισκευάζεται σχετικά οικονομικά.

Απλά προσωπικα δε μπορώ να είμαι σε αυτοκίνητο με σκισμένα καθίσματα, φθαρμενο τιμόνι, κιτρινισμενα φανάρια, κομμένες βάσεις μηχανής, χαλασμένες ζαμφορ, με προβληματικό αιρκοντισιον κλπ κλπ κλπ ζημιές που δε σε αφήνουν αλλά θέλουν λεφτά για να επισκευαστουν και συμβαίνουν. ΣΥΝΈΧΕΙΑ από μια ηλικία και πάνω.

Δε ξέρω μπορεί να είμαι στο άλλο άκρο, ψείρας ή ψυχανάγκας αλλά έτσι το βλέπω.

Πάλι βγάζεις αυθαίρετα συμπεράσματα και κάνεις γενικεύσεις. Δεν πειράζει, αν αυτό σε κάνει να τροφοδοτείς με ποιοτικά μεταχειρισμένα τους υπόλοιπους, πάω πάσο.

Ποιοτικό όπως το πάρει κανείς.

Σίγουρα αν ένας πτωματολαγνος δει το αυτοκίνητό μου θα του τρέξουν τα σάλια.

Εγώ θα είμαι ξενερωμενος κι αυτό μετράει.

Είναι φανερό ότι υπάρχουν δύο προσεγγίσεις στο θέμα.

Η σημαντική διαφορά που εντόπισα είναι ότι οι μεν ΔΕ θεωρούν ηλίθιους αυτούς που αγοράζουν για διαφόρους λόγους μεταχειρισμένο, ενώ οι δεν  θεωρούν συλήβδην ανόητους όσους δε το κάνουν και ότι αυτοί κάνουν το colpo grosso που δεν έχουν όλοι αντιληφθεί. Εχω στην οικογένεια ένα καλοσυντηρημένο όχημα του 1997 που μου αρέσει πολύ, αλλά το ξέρω από τότε. Κατ΄επιλογή ένα παρόμοιο δε θα αγόραζα τώρα άγνωστης φροντίδας, πόσο μάλλον να ισχυρίζομαι ότι είναι καλύτερο από τα καινούρια!

Πάντως τα περισσότερα παλιά που βλέπω γύρω μου δε φαίνεται να έχουν αγαθές σχέσεις με τη συντήρηση και αρνούντε με πείσμα τους δρόμους που οδηγούν στα ΚΤΕΟ.

Εχω ενα φίλο 40 χρόνια τον ξέρω , εχει τώρα ενα BMW Χ6  , τέλεια συντηρημένο και φροντισμένο . Χρήμα εχει πολύ . Θέλει καινούργιο αυτοκίνητο και θέλει ενα που εχει ενα ταμπλό ολο οθόνη που κάνει κάτι γραφικά σαν τον νυκτερινό ουρανο μίση ώρα μου έλεγε για την οθόνη  τα γραφικά τον γαλαξία και δεν συγκράτησα την μάρκα ...

Εγω πάντως δεν θεωρω ηλίθιους αυτούς που παιρνουν καινούργια και φυσικά οχι τον φίλο μου * γιατί θα μου το δωσει να το παω βόλτα όταν το πάρει να δω και εγω τον γαλαξία ...

*πως θα μπορούσα αυτός θα σκάσει 100+ χιλιάρικα για καινούργιο εγω ψάχνω μεταχειρισμένο των 4-5 

Ωράιο το Πεμ βέ σε τιμή χώμα, σαν σαραντοπενηντάρα χωρισμένη με δύο τέκνα καλοστεκούμενη. Κάνει καλή πρώτη εντύπωση αλλά στην συμβίωση θα βγάλει τα κουσούρια..

Μια φορά και ένα καιρό είχα αμάξι δικό μου για επτά χρόνια χωρίς να το αλλάξω. Δεν ήμουν στα καλύτερα μου, άν έκανα εξετάσεις θα μου έβγαζε χαμηλή τέστο σίγουρα. Όσο με παίρνει θα τα αλλάζω μόλις τα βαρεθώ.

Έχω πρώτο ξάδερφο, ίδια ηλικία με μένα, μεγαλώσαμε μαζί, τον ξέρω μέχρι κεραίας. Δεν διανοείται ότι θα οδηγάει άλλο αυτοκίνητο εκτός από καινούργιο. Το στυλ του ήταν:  παίρνω ένα καινούργιο, το κρατάω 8-10 χρόνια, και μετά το πάω για ανταλλαγή με το επόμενο καινούργιο.

Τα οικονομικά του όμως ήτο ανέκαθεν μέτρια. Αποτέλεσμα να παίρνει καινούργια ναι μεν, αλλά συμβιβασμένα σε ένα σωσρό πτυχές τους. Π.χ.  Σίβικ 1.3 του 1994 χωρίς καν αρκούδα, Οκτάβια 2004 1.6 εντελώς γυμνό αλλά αυτό τουλάχιστον είχε αρκούδα,  Σουζούκι Ίγκνις εντελώς γυμνό και σε κατάσταση παράγκας μετά από λίγα χρόνια χρήσης, ΚΙΛ Πικάντο για την γυναίκα του το εντελώς απλό χωρίς ηλεκτρικές ευκολίες εκτός από ελάχιστες, κ.ο.κ. Τα πλήρωνε δε παπόρι, γιατί όταν πας στον έμπορα σαν βρεγμένη γάτα να του αφήσεις το παλιό αμάξι και τα υπόλοιπα με  γραμμάτια, τρως 'της χρονιάς σου'. Ήταν, και παραμένει,  ο καλύτερος πελάτης του έμπορα, να δείτε αβροφροσύνες και επίθεση φιλίας που του κάνανε όταν έσκαγε στο μαγαζί, να ζηλέψετε (ΟΧΙ).

Εγώ, την ίδια περίοδο, ενώ δαπανούσα τα ίδια χρήματα με αυτόν, μπορεί και λιγότερα, κυκλοφορούσα αντίστοιχα με C180 καραφούλ εξτρά, C200 auto τέρμα φουλ εξτρά, Ρόβερ 75 Κονοσέρ, Σιτροέν Ξαρά εξέκιουτιβ, Γιάρις ΜΚ1 1.000 σολ, Πρίους ΜΚ2 τσίτα εξτρά, κοκ.Κάποιο από αυτά το πούλησα μετά από 2 χρόνια περισσότερα από ότι το έφερα από Γερμανία, ενώ κάποιο άλλο στα ίδια λεφτά μετά από 3 χρόνια. Κάθε 2-3-5 χρόνια άλλαζα ρόδα, μπερδεύονταν όλοι με τι αμάξι κυκλοφοράω κάθε 3 και λίγο, κυριολεκτώ.  Αλλά εμένα ήταν όλα επί μεταχείρω, κανένα καινούργιο.

Αναλογιζόμενος τώρα όλα αυτά, και αν  είχα δυνατότητα να γυρίσω πίσω στο 1994, όταν πήρα την πρώτη ρόδα, αν αναρωτηθώ τι θα έκανα τώρα, η αταλάντευτη απάντηση είναι η εξής : Τα ίδια, μπορεί και χειρότερα. Ούτε ένα καινούργιο δεν θα 'παιρνα, ούτε γι' αστείο, ούτε για δοκιμή.

Μα το καινούργιο είναι το καλύτερο αυτοκίνητο, μου λέει ο ξάδερφος.

Ναι, είναι.  Και?

Συμπέρασμα : Δεν σκέφτονται όλοι το ίδιο, δεν μπορούν να λειτουργήσουν όλοι το ίδιο, δεν είναι όλοι στην ίδια οικονομική κατάσταση, δεν έχουν όλοι τις ίδιες ανάγκες και προοπτικές.

Οκ, έχεις ένα δίκιο... Αν όμως στην εξίσωση βάλεις ότι μπορείς να αγοράσεις την πλούσια έκδοση καινούργιου;

Δηλαδη αντί για bmw x1 πρώτης γενιάς, ένα τετρακίνητο του κουτιου duster prestige;

Ναι διαφορετικά αυτοκινητα και άλλης χρήσης αλλά..... Και έχεις ένα καλό vfm.... Τσιλικο.

Υ. Γ βγάζω εκτός περιπτώσεις όπως τον μάστορα με κάποια ειδικά αυτοκινητα τα οποία είναι πλέον θρυλικά.... Αλλα βάζω απλά και επίδειξης όπως τη BMW x1 mk1

Τα πολύ ειδικά ή σπάνια μοντέλα μπαίνουν σε άλλη λογική. Και τα ολοκαίνουργια που αξιοποιούνται  δίκην δήλωσης Ε9  της οικονομικής επιφάνειας του κατόχου ή της θέσης του στην ιεραρχία ενός οιουδήποτε σχηματισμού (επιχειρηματικού, πολιτικού, πολιτειακού, σταρσύστεμ, κ.α.). Οπως επίσης και οι πάσης φύσεως αντίκες ή πρώην ιδιοκτησίες διασήμων, π.χ. το πρώην αμάξι του κάθε Τζων Λένον, βασιλιά,, Πελέ, Κόκοτα, κ.ο.κ.

Εγώ μιλάω για το αμάξι του κ. Φίτσουλα της διπλανής πόρτας.

να  ξεφορτωθουμε το ερείπιο μας.

Σπεύδουμε να εκσυχρονιστουμε με πλαστικούς θερμοστάτες και ταμπούρα παπιού.

Αστειότητες τα περί 100-120.000 χλμ. για ένα ιχ. Για τον μέσο όρο δηλαδή, όχι κανένα Rx-8. Σκεφτείτε απλώς τα ταξί. Τα συνηθισμένα μοντέλα δηλαδής, Οκτάβια, Αβένσις και Ε220-270, μερικά με 1.600 κυβικά μόνο!

Κάνουν 100-200.000 χλμ. το χρόνο, μέσα στην Αθήνα ή επαρχιακούς κωλόδρομους αρκετές φορέςκαμιά 15αριά χρόνια . Οι πόρτες ανοίγουν και κλείνουν καμιά 50αριά φορές τη μέρα. Το ερκοντίσιο παίζει 7-8 μήνες το χρόνο, τα ηλεκτρικά κάθε μέρα κάνουν υπερωρίες.

Και όμως πάνε μια χαρά.

Προφανώς ένα μπρίκι 1.000 κυβικώνΕ, βενζίνης με τούρμπο και 2 κυλίνδρους δεν θα προλάβει να πάει 1,5 μύρριο χλμ., θα τα κακαρώσει πολύ νωρίτερα, ή θα χρειαστεί πανάκριβες (για την εναπομείνουσα αξία του) επισκευές για να φτάσει αυτά τα χλμ.,  αλλά αυτό δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι στα 120.000 χλμ. θα πρέπει να το φουντάρουμε 'γιατί έχει φάει τα ψωμιά του'. Έχει ακόμη πόλλά ψωμιά αφάγωτα.

Yπερβαλεις, τα ταξι με πολλα χμ ενω ειναι νορμαλ αμαξια (οχι Μερσεντες που τα ταξι εχουν ενισχυσεις) μετα απο 600 χιλ χμ ναι μεν πηγαινουν αλλα ειναι αθλια η κατασταση τους. Ακομα και Μερσεντες που εχω μπει Ε 5κυλινδρο νομιζω ντηζελ με 600 χιλ χμ ηταν σε κακη κατασταση. Εννοειται κινητηρας και κιβωτιο τουλαχιστον 1 ρεκτιφιε. Νομιζω Ε270 ηταν.

Μεταχειρισμενο αμαξι αν βρεις καποιο με χαλαρη χρηση και σε προσεγμενη κατασταση και με ιστορικο σερβις προφανως ειναι μεγαλη ευκαιρια. Ομως πρεπει να ξερεις και επιπλεον να γνωριζεις κοσμο γιατι θελει καποιο καλο μαστορι να σε υποστηριζει (να κανει τον αρχικο ελεγχο και να κανει επισκευες με λογικο κοστος). Οσο εχω ψαξει εγω ευκαιριες δεν βρισκω, τα καλα μεταχειρα τα περνουν αλλοι με διασυνδεσεις.

Μια χαρά ευκαιριάρες έχει το car.gr, αν αφιερώσεις λίγο χρόνο και δεις 4-5 αυτοκίνητα (κι αφού έχει προηγηθεί οπτικό ξεσκαρτάσιμα από τη σελίδα), θα πάρεις σωστό αυτοκίνητο. Σιγά μη χρειάζεσαι διασυνδέσεις για να αγοράσεις ένα μεταχειρισμένο.

Δειξε μου τα αμαξια που εχεις αγορασει απο το  Car.gr σε τιμη ευκαιρια και σε καλη κατασταση.

Ο Wantone έχει ένα δίκιο ,συνήθως οι μηχανικοί εντοπίζουν τις ευκαιρίες πρώτοι γιατί απλά είναι αυτοκίνητα που τα βλέπουν στα σέρβις . Μετά ο ιδιοκτήτης όταν αποφασίσει να το πουλήσει από τους πρώτους που ρωτάει είναι ο μηχανικός του , τι τιμή να το βάλω; πόσο πιάνουν αυτά ;  ...και έτσι γίνονται πολλές αγοραπωλησίες.

Παράδειγμα εγώ 

Το Mondeo ST-220 που είχα το πήρε ο μηχανικός μου και το έχει 3 χρόνια τώρα

και από αυτόν πήρα το VOLVO S60 που του είχε αφήσει ένας άλλος πελάτης

Corolla Verso που έχω τώρα. 1.8, επταθέσια, η πλούσια έκδοση, ατρακάριστο, αγοράστηκε 5.000 πριν 3,5 χρόνια.

Miata 1.8 Sporty, αγοράστηκε 2,5 ετών στα 18.600 έναντι 31.000 που κόστιζε καινούριο. Άψογο, μες στην εγγύηση.

Έχω αγοράσει άλλα δύο αυτοκίνητα μέσω αγγελιών σε εφημερίδα, Χρυσή Ευκαιρία λεγόταν. Σούπερ κατάσταση από πωλητές περιπτωσάρες.

Δε σου λέω ότι θα ανοίξω το car και θα αγοράσω το πρώτο που θα δω. Έψαχνα μήνες και τσέκαρα ό,τι φαινόταν καλό. Έτσι αποκτάς γνώση τού συγκεκριμένου μοντέλου και κρίνειςμε μεγάλο ποσοστό επιτυχίας. Αλλά σιγά μη χρειάζεται βύσμα για να αγοράσουμε ένα σωστό μεταχειρισμένο.

Δειξε μου τα αμαξια που εχεις αγορασει απο το  Car.gr σε τιμη ευκαιρια και σε καλη κατασταση.

Παράδειγμα πάλι εγω με το ίδιο αυτοκίνητο 

Το St το είχα  αγοράσει από ιδιώτη που το είχε στην... Ελβετία και τον είχα βρει από το Car ...και ναι τότε το μακρινό 2007 η τιμή ήταν ευκαιρία 3χρονών ,36000 χλμ στο 50% της αρχικής αξίας ...τότε μετά όμως   καλά που το πήρε ο μηχανικός μου γιατί το θέλει σαν αυτοκίνητο 'σημαία'  να το έχει παρκαρισμένο μπροστά στην αντιπροσωπεία της Ford που έχει.

Αυτοκινηταρες

.. Κακοπεσες βλέπω. 

Dimsaba μοα χαρα εισαι... Έβγαλες γούστα και τώρα χαλαρά.

Πολλες φορες θα ήθελα να δώσω μεταχειρησμενα δικά μου αυτοκινητα εδώ στο forum σε καλά μέλη. Να τους πω

-έλα πάρτο

-Μα δεν θέλω,

-ρε πάρτο σου λέω πεντακαθαρο έως και παστρικο αλλαγές λαδιων κάθε 5000 χλμ με φουλ συνθετικά, πότε πίεση πάνω από αυτό που δεν μπορει το μοτερ κτλ. Κάθε μήνα κερωμα, ειδικό για τα φανάρια γαλάκτωμα να μην θαμπωνουν κτλ.

Αλλα όσες φορές έδωσα (μια δυο φορές δηλαδή) γινόταν χαμός από τους φίλους μου ποιος θα το πάρει. Τώρα εγώ έχω σειρά ελεγαν. Χαχαχαχα

Ειναι ωραίο όταν δίνεις το παλιο σου αυτοκινητο σε λάτρη της αυτοκίνησης. Ακόμα το πονάς άσχετα αν δεν σου ανήκει πλέον.

Λάπη μου, είμαι ευλογημένος γιατί πρόλαβα τις καλές εποχές που έρεε το χρήμα. Πρώτο αγορασμένο αυτοκίνητο ήταν ένα Mazda 323 GTX (άγνωστο homologation special, έχει και παγκόσμιο τίτλο στο Group N το 1991). 190 άλογα (ήταν λίγο σκαλισμένο το δικό μου, 163 έβγαζε το εργοστασιακό, με τετρακίνηση, 1.8 τούρμπο). Το είχε εργένης τής Ολυμπιακής, απίστευτη κατάσταση, 110.000 χλμ σε 13 χρόνια. Το έδωσα μετά από 47Κ ΞΥΛΟ μετά από 2.5 χρόνια, ήθελε μαζεματάκια (ένα ψαλίδι από κοπάνημα στα Μέγαρα, τρύπια εξάτμιση) κι έχασα μόνο ένα χιλιάρικο. Έμαθα ότι ο επόμενος αγοραστής το κοπάνησε γενναία μπροστά, το πέτυχα με βαμμένο όλο το μπροστινό μέρος.

Στη συνέχεια πήρα ένα Miata Mk1. Τότε είχα ξεψαχνίσει όλες τις αγγελίες, δεν υπήρχε τίποτα κάτω από 10 χιλιάρικα. Μιλάμε τώρα για Ιούλιο του 2004. Έχω πάει σε φίλο/παρκαδόρο στο Εν Πλω στη Βουλιαγμένη και κουβεντιάζουμε. Έχει ένα Μκ1 με ζάντες, λευκό δερμάτινο εσωτερικό, style-bar, πάρα πολύ περιποιημένο. Ήξερα ότι δεν πωλείται γιατί τα είχα ελέγξει όλα. Τυχαίνει να βγει εκείνη τη στιγμή ο ιδιοκτήτης. *Μήπως το πουλάς; Ναι. Πόσο; *Περιμένω να μου πει κάτι αστρονομικό, γιατί ήταν πολύ καλύτερο από πολλά του δεκαχίλιαρου. *8.500, μου λέει. *Και κάπως έτσι το πήρα. Αυτό είναι το μοναδικό αμάξι που ΔΕΝ αγόρασα από αγγελία.

Για ένα τρίμηνο-τετράμηνο, είχα και τα δύο οχήματα στην κατοχή μου. Ήταν τόσο απολαυστικότερο το Miata, που αποφάσισα ότι το 323 έπρεπε να φύγει. Έχω μάλιστα κι ένα μοναδικό βιντεάκι, όπου τα δύο μου οχήματα κάνουν κόντρα μεταξύ τους. Εγώ οδηγώ το 323, το Miata έχει δύο επιβάτες, αλλά επειδή ήμουν τροφαντό μωρό, η διαφορά βάρους δεν είναι τόσο μεγάλη. Δε βρίζω εγώ στο βίντεο, αφού είμαι στο 323:

Youtube Video

ΥΓ. Το συγκεκριμένο 323 έχει δημοσιευτεί (κατ΄ εξαίρεση) στο Drive 9/2004. Όσοι το έχετε, αναζητήστε το.

ΥΓ2. Όταν έδωσα το Fiesta τής γυναίκας μου, είχα ένα τηλεφώνημα από το car και τρία από την αγγελία στο ΦουΜπού. Αγγελία όχι στο marketplace, αλλά στο προσωπικό μου προφίλ. Φίλοι και γνωστοί που ξέρουν πόσο ασχολούμαι με τα αυτοκίνητα, μου είχαν εμπιστοσύνη κι ήθελαν να το αγοράσουν. Τελικά το πήρε ένας από αυτούς, χωρίς καν να το πάει σε μάστορα. Μπορείς να πεις ότι ήταν μια αγοραπωλησία με διασυνδέσεις.

To car.gr έχει αυτή τη στιγμή 107.000 αγγελίες για ιχ, και είναι λίγα, άλλες εποχές είχε και 130.000. Αλίμονο αν χρειάζεσαι διασυνδέσεις για να πάρεις ένα μετάχειρο αμάξι για να κάνεις τη δουλειά σου. Απλά το μετάχειρο δεν έχει χρόνο. Μπορεί να το βρεις την ίδια μέρα, μπορεί και μετά από 6 μήνες και σίγουρα έχει και ανάληψη ρίσκου από τον αγοραστή. Μιλάμε πάντα για ευρέως κυκλοφορούντα ιχ, όχι να ψάχνεις κανένα ομολογκασιόν σπεσιάλ ή το αμάξι του πάπα Βενέδικτου.

Τεσπά, εγώ έχω αγοράσει 12 μετάχειρα στην αυτοκινητιστική  ζωή μου.Κανένα με διασυνδέσεις ή από σόι,γνωστό, γειτονιά κ.τ.λ. Όλα μου βγήκαν ντουφέκια, πλην ενός με το οποίο πήγαινα γυρεύοντας και το παράκανα. Έχω κάνει σώου και σώου με τα μετάχειρα, που δεν υπήρχε περίπτωση να κάνω με καινούργια, εκτός αν ήμουν πάντα σε χρέος, πράγμα που θεωρώ ως την ύψιστη ξεφτίλα. Άλλωστε αγοράζω μόνο κας και μόνο αν υποψιασθώ ότι είναι ευκαιρία. Και θα είχα αγοράσει και άλλα αν δεν είχα εταιρικά λήζινγκ τα τελευταία 10 χρόνια, όπου τα παίρνουμε καινούργια, τα δουλεύουμε 4 χρόνια και μετά τα αλλάζουμε.

Ειναι υποκειμενικο τι του αρεσει του καθενος. Επισης υπαρχει κοσμος που αγοραζει αμαξι το μισο εχει βαφει και το πλασσαρει σαν ατρακαριστο και λουλουδι. Αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου.

Επισης και τα μεταχειρα που αγοραζει καποιος εχουν αυξημενα τελη και σερβις σε σχεση με τα καινουρια αλλα αυτο βεβαια δεν το αναφερει. Για να μην μιλησουμε οτι οταν αγοραζεις αμαξι 10ετιες στα μισα χρηματα απο καινουριο εχεις ενα αμαξι που αν το κρατησεις αλλα 5 χρονια θα ειναι χρεπι. Ενα καινουριο μετα απο 5 χρονια με χαλαρη χρηση ακομα καινουριο θα ειναι (αν το προσεχει καποιος και το παρκαρει σε γκαραζ). Τελος οι αγοραστες μεταχειρισμενων αγνοουν τις εκπτωσεις που δινουν σε αγορες καινουριων και παντα συγκρινουν τιμες καταλογων. Αν υπολογισεις τις τιμες που αγοραζονται πολλα καινουρια και το μειωμενο κοστος χρησης και συντηρησης βγαινουν ποιο φθηνα απο μεταχειρισμενα. Βεβαια ολα παιζουν ποσο θα το αγορασεις τι χρηση θα κανεις και ποσο θα το δωσεις. Αν πεσεις σε κακη εποχη μπορει να χασεις πολλα. Τεσπα ειναι πολλες οι παραμετροι.

Ευκαιριες θελεις να παρεις κανενα Μποξστερ με 10 χιλ και να ειναι ατρακαριστο αβαφο και να βγαινει μονο 1 φορα τον μηνα Κυριακη για βολτα. Για αυτα θελεις βυσμα.