-
Πρόσεχε! Βγήκε ανακοίνωση και είναι απάτη!
https://www.reader.gr/news/koinonia/344476/apati-me-e-mail-poy-dithen-stelnoyn-ta-elta-min-anoixete
-
Ευχαριστώ. Τι σκαρφίζονται τελικά διάφοροι!
-
Mιας και είμαστε περιορισμένοι ας δούμε και καμμιά ταινία
Ταινία Grand prix του 1966, γυρισμένη από τον Τζον Φρανκενχάιμερ, τον σκηνοθέτη που γύρισε και το Bullit, την 1η ταινία με κυνηγητά αυτοκινήτου εντός πόλης, εδώ δείχνει πως ήταν τα grand prix πριν την σύγχρονη εποχή του Μπέρνι Έγκλεστον, Ήταν ένα μάτσο χάλια, παρακολουθήστε λεπτομέρειες και θα καταλάβετε τι εννοώ, ένας γενικός ερασιτεχνισμός, η έννοια της ασφάλεια οδηγών και μηχανικών απουσιάζει, το πλήθος μπαίνει μέσα, οι μηχανικοί αγκαλιάζουν τους οδηγούς πριν ακόμα βγούν από τα αυτοκίνητα, γενικά επικρατεί ένα τουρλουμπούκι, είναι όμως ενδεικτικό της εποχής ώστε να συγκρίνουμε την μετέπειτα εποχή στο άθλημα και πόσο το βελτίωσε ο Έγκλεστον αν και πολλοί τον έχουν κατηγορήσει για πολλά.
Αξίζει πολύ η ταινία και σαν ταινία και σαν ιστορία, στο 2΄ μέχρι το 3.5΄περίπου δεξιά της οθόνης αναφέρει τα ονόματα των οδηγών που οδηγούσαν, όλη η αφρόκρεμα της εποχής είναι εκεί, όλα τα θρυλικά ονόματα, αρκεί ότι θα τους δείτε οι νεότεροι που μόνο τους διαβάζατε είναι αρκετό για την αξία της ταινίας, επίσης παίζουν και οι πλέον γνωστοί ηθοποιοί της εποχής και η μουσική είναι του Μωρίς Ζαρ, του πατέρα του Ζαν Μισέλ Ζάρ.
Αγωνιστικοί σύμβουλοι είναι οιPhiil Hill, Joakim Bonnier, Richie Ginther ( οδηγοί αγώνων )
Τεχνικός σύμβουλος
Caroll Shelby ( ο κατασκευαστής των Ford Shelby, και των επαναστατικών Chapparall, των πρώτων αγωνιστικών που έβαλαν αεροτομέςΟδηγοί
οιGraham Hill ( πατέρας του Damon Hill )
Chris Amon
Lorenzo Bandini
Zan pierre Beltoiase
Bob Bondurant
Joakim Bonnier
Jack Brabham
Ken Costello
Juan Manuel Fangio
Nino Farina
Paul Frere ( ο διάσημος δημοσιογράφος και οδηγός αγώνων )
Richie Ginther
Dan Gurney
Phill Hill ( o θείος του Damon Hill )
Dennis Hulme
Tony Lanfranchi
Guy Ligier ( ο κατασκευαστής των LIgier )
Bruce Mc Laren ( Ναι ! ο ιδρυτής και κατασκευαστής της γνωστής Mc Laren )
Μichael Parks
Andre Pillette
Teddy Pillette
Peter Revson
Jochen Rind
Jim Rusell ( έχει την γνωστή σχολή αγωνιστικής οδήγησης στην Αγγλία )
Ludovico Scarfiotti
Jo Schlesser ( κατασκευαστής των περίφημων μπάγκυ και νικητής σε Παρίσι - Ντακάρ )
Scip Scott
Joe Siffert
Mike Spenceόλοι με την μικρή, μεγάλη, η τεράστια ιστορία τους, σαν οδηγοί, κάποιοι είναι παγκόσμιοι πρωταθλητές,
και κάποιοι έγιναν μετέπειτα κατασκευαστές, όσοι μεγαλώσαμε παρακολουθώντας τους από τα περιοδικά Auto Express, 4Tροχοί, Νέο Αυτοκίνητο, κλπ που έχουν εξαφανιστεί από δεκαετίες πριν νιώθουμε κάπως με αυτή την ταινία. -
Με μια ματιά στα γρήγορα, αν και υποκριτικά ίσως έχει κάποιες αδυναμίες, η κινηματογράφηση του αγώνα είναι εξαιρετική και σε εποχές χωρίς τεχνολογία γραφικών, πολύ καλό φαίνεται και με πολύ καλή ψηφιακή μεταφορά και θα το δούμε ολόκληρο κάποιο βράδυ. Ευχαριστούμε
-
Η συγκλονιστική επιστολή ενός Ελληνοαρμένιου συγγραφέα στον πρέσβη του Ισραήλ για το Ναγκόρνο Καραμπάχ!
O Σήφης Κασσεσιάν Ελληνο-Αρμένιος συγγραφέας, με ανοιχτή επιστολή προς τον πρέσβη του Ισραήλ στην Αθήνα θίγει με τρόπο “κοφτερό” τον ρόλο που έπαιξε το Ισραήλ στον πόλεμο του Ναγκόρνο Καραμπάχ.
“Πιθανολογώ ότι δεν υπάρχει στο Διεθνές Δίκαιο πρόβλεψη περί απαγόρευσης πώλησης όπλων σε ένα εμπόλεμο κράτος. Έχω, όμως, την ακλόνητη πεποίθηση ότι πέραν και υπεράνω του συμβατικού Δικαίου υπάρχει το διαχρονικό ανθρώπινο ήθος, ο ουμανισμός, στον οποίο πρέπει να υποτάσσουμε κάθε άλλη προτεραιότητα, αν, βέβαια, θέλουμε να λογιζόμαστε ως άνθρωποι”, γράφει μεταξύ άλλων. Η επιστολή του Ελληνο-Αρμένιου συγγραφέα είναι συγκλονιστική:
Εξοχότατε κύριε πρέσβη,
Είμαι βέβαιος ότι υπό την ιδιότητά σας ως διπλωμάτη είστε πλήρως ενήμερος των περί τον λήξαντα μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και του υποστηριζόμενου από την Αρμενία Καραμπάχ πόλεμο.
Είμαι ακόμα βέβαιος ότι ως Ισραηλινός διπλωμάτης γνωρίζετε πολύ καλά ότι το κράτος σας ενισχύει εδώ και χρόνια την πολεμική μηχανή του Αζερμπαϊτζάν με την πώληση σε αυτό βαρέος οπλισμού ισραηλινής κατασκευής.
Είναι εν πολλοίς δεκτό ότι η πώληση όπλων εν καιρώ ειρήνης συνιστά τουλάχιστον εν μέρει πολιτική πράξη. Το “εν μέρει”, όμως, μετατρέπεται σε “κατ’ εξοχήν” όταν ο παραλήπτης βρίσκεται σε πόλεμο με άλλο λαό, κατά του οποίου είναι φυσικό και αναμενόμενο να χρησιμοποιήσει τον παραλαμβανόμενο οπλισμό.
Ο αρμενικός λαός του Ναγκόρνο Καραμπάχ βρίσκεται σε άτυπο πόλεμο με το Αζερμπαϊτζάν εδώ και τριάντα χρόνια. Στην τριαντάχρονη αυτή περίοδο εντάσσονται και τα χρόνια εφοδιασμού του Αζερμπαϊτζάν με ισραηλινό οπλισμό. Επομένως, αποκομίζοντας μερικά δισεκατομμύρια δολάρια από τις σχετικές συναλλαγές, το Ισραήλ υπέσκαπτε σαφώς τον αγώνα του αρμενικού λαού του Καραμπάχ. Η ύβρις, όμως, κατέστη μείζων και η βλάβη πιο απτή, αμεσότερη και καταφανής στην πρόσφατη συγκυρία κατά την οποία η χρόνια αντιπαράθεση προσέλαβε όλα τα χαρακτηριστικά ενός ολοκληρωτικού, εξοντωτικού πολέμου. Στη συγκυρία ήταν απολύτως βέβαιο ότι τα ισραηλινής προέλευσης όπλα του Αζερμπαϊτζάν θα φονεύσουν ή θα τραυματίσουν ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο αριθμό Αρμενίων στρατιωτικών και αμάχων.
Κύριε πρέσβη,
Ίσως στον αγώνα των Αρμενίων του Καραμπάχ διακρίνετε κάποιες ομοιότητες με την επιδίωξη του δικού σας λαού να επιστρέψει στην Παλαιστίνη, από την οποία είχε αποδημήσει πριν από χιλιάδες χρόνια. Με την ειδοποιό, στην περίπτωση του αρμενικού λαού του Καραμπάχ, διαφορά ότι αυτός ήδη ζει επί πολλούς αιώνες και ακόμα και αυτή τη στιγμή στα πατρογονικά του εδάφη και ότι θέλει να παραμείνει ελεύθερος σε αυτά.
Είναι θλιβερό ότι ο λαός του Ισραήλ απέχει από κάθε ένδειξη συμπάθειας προς ένα λαό -τον αρμενικό- ο οποίος διεκδικεί για τον εαυτό του το όραμα που, όπως δηλώνουν οι Εβραίοι, οδήγησε τους παππούδες και τους πατέρες της σημερινής γενιάς στη γη της Παλαιστίνης.Πιθανολογώ ότι δεν υπάρχει στο Διεθνές Δίκαιο πρόβλεψη περί απαγόρευσης πώλησης όπλων σε ένα εμπόλεμο κράτος. Έχω, όμως, την ακλόνητη πεποίθηση ότι πέραν και υπεράνω του συμβατικού Δικαίου υπάρχει το διαχρονικό ανθρώπινο ήθος, ο ουμανισμός, στον οποίο πρέπει να υποτάσσουμε κάθε άλλη προτεραιότητα, αν, βέβαια, θέλουμε να λογιζόμαστε ως άνθρωποι.
Αυτό το ήθος, κύριε πρέσβη, ποδοπάτησε η πρακτική της κυβέρνησης σας κατά τον πρόσφατο πόλεμο στον Καύκασο .Απόπειρες αιτιολόγησης αυτής της πρακτικής, όπως δήλωση του συμπατριώτη σας αξιωματούχου ότι “αν δεν υπήρχαν αυτά τα [ισραηλινά] όπλα, οι δύο αντίπαλοι θα σκοτώνονταν με μαχαίρια ή οτιδήποτε άλλο”, αποπνέουν έναν δύσοσμο κυνισμό. Και η απάντηση του Ανώτατου Δικαστηρίου του Ισραήλ στο αίτημα του Ισραηλινού πολίτη Ελί Τζοζέφ να παύσει η αποστολή ισραηλινών όπλων στο εμπόλεμο Αζερμπαϊτζάν δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια αποκρουστική ύβρις: “…Μπορεί τα όπλα αυτά να αγοράζονται για να αποθηκευτούν ή να χρησιμοποιηθούν για αμυντικούς σκοπούς. Δεν υπάρχουν τεκμήρια που να αποδεικνύουν ότι έχουν χρησιμοποιηθεί για επιθετικούς σκοπούς στον παρόντα πόλεμο…”, την ίδια γεύση αφήνει.
Δηλαδή, εξοχότατε, οι Αρχές του κράτους σας, πέραν του ότι φονεύουν τους συμπατριώτες μου με ισραηλινά όπλα έστω και διά χειρός Αζερμπαϊτζάν, μας εμπαίζουν, πτύουν επί των πτωμάτων των νεκρών μας.
Βέβαια, κάθε κράτος, κάθε λαός είναι ελεύθερος να επικαλείται το raison d’ état, το πανίσχυρο κρατικό συμφέρον. Μακρά από εμένα η σκέψη του να συνδέσω την παρούσα πρακτική του Ισραήλ με στερεότυπα όπως τα Τριάκοντα Αργύρια ή ο Έμπορος της Βενετίας που επί μακρόν συνδέθηκαν στη συλλογική συνείδηση της Ανθρωπότητας με την εικόνα του κινουμένου από χρηματικό συμφέρον Εβραίου. Ίσως πολλοί άλλοι θα το πράξουν… Ακόμα πιο μακριά είναι η σκέψη ότι κάποτε οι φονείς του δικού σας λαού είχαν και εκείνοι επικαλεστεί το δικό τους raison d’ état, για να δικαιολογήσουν το έγκλημά τους σε βάρος των Εβραίων και τώρα εσείς εξομοιώνεστε με εκείνους…
Δεν τολμώ, εξοχότατε, αντιδρώντας στην παρούσα πρακτική του κράτους σας, να επιδοκιμάσω αναδρομικά την πρακτική των υπεύθυνων γι’ αυτά τα δεινά. Δεν μου το επιτρέπει η ανθρώπινη συνείδησή μου. Δεν μου το επιτρέπουν οι αναμνήσεις από τα Εβραιόπουλα που ήταν συμμαθητές μου στο Λεόντειο Λύκειο τη δεκαετία του 1960, από τους αδελφούς Μάτσα, τον Ναχμία, τον Μορδεχάι… Δεν μου το επιτρέπει η ανάμνηση του παιδικού φίλου μου Αλμπέρτου Μισραχή -ένας τοίχος χώριζε τις αυλές μας στο Νέο Κόσμο- που έφυγε για την Αμερική στα 1956-57 κι έγινε εκεί υψηλόβαθμος ραβίνος. Δεν μου το επιτρέπει η εικόνα -ακόμα χαραγμένη στο μυαλό μου, μετά από 65 χρόνια- του πήχη του χεριού του πατέρα του Αλμπέρτου, με τον αριθμό του Νταχάου εντυπωμένο ανεξίτηλα με δερματοστιξία. Τα χεράκια των μικρών Αρμενόπουλων που πεθαίνουν από τα εβραϊκά βλήματα δεν φέρουν αριθμό…
Κύριε πρέσβη,
Το 1961 ή 1962 (δεν θυμάμαι ακριβώς), παιδί 13-14 ετών τότε, είχα επισκεφτεί μια έκθεση σε μια πολιτιστική αίθουσα της Αθήνας. Είχα πάει μόνος. Ο Παρνασσός (αυτή ήταν η αίθουσα) ήταν τρία τετράγωνα πιο πέρα από το Λεόντειο της οδού Σίνα. Αντικείμενο της έκθεσης ήταν ενθυμήματα από έγκλειστα σε γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης Εβραιόπουλα.
Δεν θυμάμαι -πέρασαν πια εξήντα χρόνια- παρά ένα μόνο από τα εκθέματα. Ήταν ένα σύντομο ποιηματάκι, γραμμένο στα Γαλλικά από έναν μικρό τρόφιμο κάποιου ναζιστικού στρατοπέδου. Ο μικρούλης παρομοίαζε τον εαυτό του με λουλούδι:Petit garçon joli comme une fleuer
(Μικρό αγόρι όμορφο σαν λουλούδι)και μετά από λιγοστούς στίχους -που κι αυτούς δεν τους θυμάμαι- κατέληγε με την σπαραχτική πρόγνωση:
Quand la jolie fleur fleurira,
Le petit garçon plus ne sera…
(Όταν ανθίσει τ’ όμορφο λουλούδι
Το μικρό αγόρι δεν θα υπάρχει πια…Ένα δάκρυ ανάβλυσε αυθόρμητα από τα παιδικά μάτια μου κι έσταξε στο πάτωμα του Παρνασσού…
Ξέρετε, κύριε πρέσβη, πόσο πολύτιμη είναι μια σταγόνα από αυτό το υπέρτονο υγρό που κάποτε αναβλύζει από τα μάτια μας; Το δάκρυ -όπως και το χαμόγελο- είναι εμβληματικό χαρακτηριστικό του είδους μας. Μόνο οι άνθρωποι, απ’ όλο το Ζωικό Βασίλειο, μπορούν να δακρύζουν ή να χαμογελούν. Το δάκρυ αποκαλύπτει την συν-κίνησή μας, τη συναισθηματική κινητοποίησή μας από την κατάσταση του πλησίον μας, σηματοδοτεί την εγγύτητά μας προς αυτόν.
Εξοχότατε,
Είμαι πολύ μικρός και ασήμαντος για να επιβάλλω αλλαγή στη στάση μιας πανίσχυρης κυβέρνησης, ενός λαού επτά εκατομμυρίων. Θα γινόμουν γελοίος αν προέβαλλα ένα τέτοιο αίτημα. Σε εκδήλωση διαμαρτυρίας για την πολιτική σας, η πατρίδα μου απέσυρε τον πρεσβευτή της από το Ισραήλ. Η δική μου χειρονομία διαμαρτυρίας είναι πολύ πολύ πιο ταπεινή, είναι δυσανάλογα μικρή σε σύγκριση με την πικρία και την αγανάκτησή μου:
Κάποτε χάρισα στο λαό σας ένα μου δάκρυ. Το κακοποιήσατε αυτό το δάκρυ. Το ποδοπατήσατε. Το περιφρονήσατε. Το δάκρυ αυτό δεν σας ανήκει πια.
Μπορείτε, κύριε πρέσβη, εσείς, ο λαός και το κράτος σας να βρείτε έναν τρόπο να μου επιστρέψετε το δάκρυ μου;
Με τη δέουσα τιμή,
Σήφης Κασσεσιάν
Ελληνο-Αρμένιος συγγραφέας
Αθήνα, Νοέμβριος 2020Από το Militaire.gr
-
Μετονομάζεται σε Γ.Γ.Ε.Ε.Κ.Δ.Β.Μ. & Ν. η Γενική Γραμματεία Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, Κατάρτισης και Διά Βίου Μάθησης
Ήθελα νάξερα ποιός κάφρος σκέφτεται τέτοια αρκτικόλεξα που μας δυσκολεύουν την καθημερινή ζωή. Ποιός θα το λέει όλο μετά από καιρό, τι θα γράφει η σφραγίδα, πως θα επικοινωνεί με το εξωτερικό αυτή η γραμματεία και πως θα πλασσάρεται.
Γιατί ρε δίποδα ζώα δεν βάζετε έναν τυπικό μονολεκτικό τίτλο και από κάτω όλο αυτό το μασούρι? Πες τη διεύθυνση π.χ. Ρήγας, Άρτεμη,γράμμα, σπουδή, Βίος και μάθηση έστω, κάτι απλό τέλος πάντων, ανοίξτε ένα λεξικό και βρείτε μια λέξη επιτέλους για τίτλο. Και από κάτω, σαν υπότιτλο, ας γράψει αυτές τις βλακείες. Αλλά νά'ναι υπότιτλος, και ο κοζμάκης, αλλά και οι υπάλληλοι και οι λοιπές υπηρεσίες στο εφεξής να μην μπερδεύουν τη γλώσσα τους ή τα κείμενά τους με όλο αυτό το μασούρι, να λέει μία λέξη ευκολομνημόνευτη και να ξεμπερδεύει!
Γ.Γ.Ε.Ε.Κ.Δ.Β.Μ.&Ν.! ποιός σκέφτεται αυτές τις μαλακίες? Δεν αναρωτηθήκατε γιατί ΜΟΝΟ στο δημόσιο υπάρχουν αυτά? Γιατί κανένας ιδιώτης δεν γράφει/βάζει τέτοια κοκορέτσια για τίτλους και επιγραφές στην εταιρεία του ή το μαγαζί του? Χαζοί είναι?
* *
-
Γατάκια , εδώ και χρόνια ο βραχνάς μηχανικών και άλλων...
ΥΝΜΤΕΑΑΣΕΚ
-
Μόνο για σοβαρούς αναγνώστες και το εννοώ, το βάζω εδώ γιατί έχει λίγο από όλα, και πολιτική, και άμυνα και τα μαύρα μας τα χάλια. Διαβάζετε απνευστεί παράλληλε με καντήλια και κατάρες.
-
**Τεχνητή μείωση του πληθυσμού της Γης συνυπέγραψαν Έλληνες επιστήμονες **
-
Στα ράφια των ευρωπαϊκών σουπερμάρκετ το 'ματωμένο' λάδι του Αφρίν
-
Μια ιδέα για να καταλάβουμε το μέλλον τι επιφυλάσει στους λαούς που δεν αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο που έρχεται σε μερικές δεκαετίες.
Πως η MIT ψαρεύει πράκτορες στα πανεπιστήμια της Ευρώπης
https://slpress.gr/diethni/pos-i-mit-psareyei-praktores-sta-panepistimia-tis-eyropis/
-
**Τό 25% τῶν κατοίκων τῆς πόλεως τῶν Ἀθηνῶν εἶναι μετανάστες! **
**Εφημερίς Εστία Νοέ 26, 2020 Πλησιάζουν τό 50% σέ Πατήσια- Ἅγιο Παντελεήμονα – **
**Τί λέει ἀπόρρητος ἔκθεσις τῆς ΕΛ.ΑΣ. **
ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟ Σάββατο ἡ «Ἑστία» ἀνέδειξε μέ ἀριθμούς μία ἀπό τίς πολιτικές ὡρολογιακές βόμβες πού ἀπειλοῦν τήν Κυβέρνηση σέ περίπτωση ἐκρήξεώς της. Πρόκειται γιά τίς 164.224 συντάξεις πού ἐκκρεμοῦν πρός ἀπονομή στούς δικαιούχους τους. Σήμερα ἀποκαλύπτουμε ἀκόμη μία, ἡ ὁποία ἀπειλεῖ τήν κοινωνική συνοχή τῆς πρωτευούσης. Τούς μετανάστες, οἱ ὁποῖοι αὐξάνονται, πληθύνονται καί μετά τίς τελευταῖες κυβερνητικές ἀποφάσεις περιφέρονται ἀνά τίς ὁδούς καί τάς ρύμας. Συμφώνως πρός ἀπόρρητο ἔκθεση τῆς Ἑλληνικῆς Ἀστυνομίας, τήν ὁποία ἔχει στήν διάθεσή του ὁ Δήμαρχος Ἀθηναίων Κώστας Μπακογιάννης, σήμερα τό 25% τῶν κατοίκων τῆς πόλεως τῶν Ἀθηνῶν εἶναι ἀλλοδαποί, νόμιμοι καί παράνομοι.
Σέ ὁρισμένες μάλιστα συνοικίες ὅπως τά Πατήσια, ὁ Ἅγιος Παντελεήμων, ὁ Ἅγιος Παῦλος, ἡ Πλατεῖα Βικτωρίας καί ἄλλες πού εὑρίσκονται κοντά στήν ὅρια τῆς πόλεως, ἡ μεταβολή εἶναι τόσο ραγδαία, ὥστε εἶναι θέμα χρόνου συμφώνως πρός τήν ἴδια ἔκθεση οἱ ἀλλοδαποί νά ἀποτελέσουν τήν πλειονότητα τοῦ πληθυσμοῦ. Καί ἔτσι οἱ γηγενεῖς Ἕλληνες νά εἶναι ὀλιγώτεροι ἀπό τούς ἀλλοδαπούς. Οἱ ἀριθμοί εἶναι συγκλονιστικοί!
Τό ποσοστό τῶν ἀλλοδαπῶν σέ αὐτές τίς συνοικίες φθάνει τό 40-45% ἀνά περιοχή. Καί ἡ κατάστασις θά ἐπιδεινωθεῖ εἰς τό μέλλον λόγω τῆς ἰδιορρύθμου μεταναστευτικῆς πολιτικῆς πού υἱοθετεῖ ὁ ἁρμόδιος Ὑπουργός Νότης Μηταράκης. Ὁ κύριος Μηταράκης ἔπρεπε νά ἀπενεργοποιήσει τήν βόμβα τοῦ μεταναστευτικοῦ στά νησιά τοῦ Αἰγαίου μειώνοντας τόν ἐκεῖ ἀριθμό τους χωρίς ὅμως καί νά ἱδρύσει δομές φιλοξενίας στήν ἠπειρωτική Ἑλλάδα λόγω τοῦ πολιτικοῦ κόστους πού θά κατέβαλλε ἡ Κυβέρνησις στίς τοπικές κοινωνίες.
Ἠκολούθησε ἔτσι μία ἐνδιάμεσος λύσις. Ἀποφορτίζει σταδιακῶς τά νησιά ἀπό μετανάστες καί τούς δίδει ἀθρόως πολιτικό ἄσυλο ἀφήνοντάς τους νά ἐπιλέξουν ποῦ θά ζήσουν καί πῶς θά ζήσουν. Ὡς ἐλεύθεροι πολῖτες. Τό ἀποτέλεσμα αὐτῆς τῆς πολιτικῆς εἶναι νά ἔχουν ἐνοικιασθεῖ ὅλα τά ὑπόγεια τῶν Ἀθηνῶν ἀπό μετανάστες, νά καταλαμβάνεται περιοδικῶς ἡ πλατεῖα Βικτωρίας ἀπό τίς νέες ἀφίξεις καί βεβαίως νά κυκλοφοροῦν στούς δρόμους ἄνεργοι καί ἄστεγοι ἐξαθλιωμένοι ἀλλοδαποί. Ἅπαντες λόγω τοῦ ἀσύλου διαθέτουν προσωρινό διαβατήριο ἑξαμήνου διαρκείας ἀλλά ἐλάχιστοι φεύγουν γιά τό ἐξωτερικό λόγω ἐλλείψεως τῶν ἀναγκαίων χρηματικῶν πόρων.
Τό ἀποτέλεσμα εἶναι νά καλοῦνται ὁ Δῆμος Ἀθηναίων καί ἡ Ἑλληνική Ἀστυνομία νά βγάζουν τά κάστανα ἀπό τήν φωτιά. Πολύ τακτικά μεταφέρονται μετανάστες σέ ὁμάδες τῶν τριακοσίων καί τῶν τετρακοσίων ἀτόμων στήν δομή τοῦ Ἐλαιῶνος, τήν ὁποία ὅμως ὁ Δήμαρχος Ἀθηναίων Κώστας Μπακογιάννης εἶναι ἀποφασισμένος νά κλείσει. Σέ αὐτήν φιλοξενοῦνται σήμερα μία ἀνάσα ἀπό τό Κέντρο περί τίς 3.500 μετανάστες (3.000 μόνιμοι καί 500 ἀπό τήν Πλατεῖα Βικτωρίας οἱ ὁποῖοι διαρκῶς ἐναλλάσσονται). Τό μνημόνιο πού ὑπέγραψε ἄλλως τε ὁ Δῆμος Ἀθηναίων μέ τόν Παναθηναϊκό καί τό Δημόσιο γιά τήν διπλή ἀνάπλαση, προβλέπει ὅτι ὁ Δῆμος θά κλείσει τήν δομή ἕναν χρόνο πρίν ἀναλάβουν τίς ἐργασίες κατασκευῆς τοῦ νέου γηπέδου τοῦ Παναθηναϊκοῦ.
Τότε θά εἰδοποιήσει τό ἁρμόδιο Ὑπουργεῖο διά τά περαιτέρω. Ἕως τότε ὅμως τό πρόβλημα θά ὑπάρχει καί θά παροξύνεται. Δῆμος καί ΕΛ.ΑΣ. εὑρίσκονται σέ ἐπιφυλακή γιά τίς τυχόν ἐπιπτώσεις πού θά ἔχει στήν ζωή τῆς πόλεως ἡ ηὐξημένη παρουσία μεταναστῶν, νομίμων καί παρανόμων. Ἡ πρωτεύουσα καλεῖται μετά τήν ἀπορρόφηση ἑνός ἑκατομμυρίου Ἀλβανῶν μεταναστῶν στήν δεκαετία τοῦ 1990 νά γίνει καί πάλι τό νέο χωνευτήρι, ἀλλά οἱ συνθῆκες αὐτήν τήν φορά ὁμοιάζουν νά ἔχουν ἀλλάξει. Τό ποσοστό ἀνοχῆς σέ μετανάστη γείτονα μουσουλμάνο ἤ στήν λειτουργία λατρευτικῶν οἴκων τους (τεμενῶν) φθίνει συνεχῶς. Κοινωνική ἀνοχή δέν ὑπάρχει. Κοινωνική κόπωση, ναί. Ἄνω τοῦ 70% δήλωσε στήν τελευταία ἔρευνα τῆς Kappa Research γιά τό ἵδρυμα Φρῆντριχ Νάουμαν, ὅτι οἱ παρουσία μεταναστῶν τούς ἐνοχλεῖ.
-
Έχουμε ήδη δύο τρία νήματα συζήτησης για αυτά τα θέματα, μετανάστευση, Τουρκία, γεωπολιτικά κλπ. Με συνεχή ποστ κι εδώ, απλά χάνονται και συζήτηση δεν γίνεται κι άκρη δεν βγαίνει...
-
Για ευαισθητούληδες προοδευτικούς, τι λέτε για αυτό εδώ ? Υπάρχει άποψη ? Πόσο μοιάζει με τα δικά μας ?
“Οι Γερμανοί ξανάρθανε”! Τι γράφουν αναλυτές για την ανησυχητική της “μεταμόρφωση”
-
οκ, ο γατος εχει και περισσοτερα θεματα απο τον τυπο
-
οκ, ο γατος εχει και περισσοτερα θεματα απο τον τυπο
Μου θύμισες ένα ανέκδοτο που λέγαμε παιδάκια στο σχολείο, που παρθένα πλήρωσε 20€ τον επιβήτορα για μόνο 2 εκατοστά, αλλά αυτός γλίστρισε και έπαθε 180€ ζημιά ο άνθρωπος...
-
Μιας και το Καπιτώλιο είναι το ζήτημα των ημερών, αξίζει εδώ μια ματιά
-
-
Ξυλοδαρμός εργαζομένου στο Μετρό όχι από αλήτες/κοπρόσκυλα αλλά από αρνητές μάσκας.
Δηλαδή αν φορούσαν μάσκα και τον έσπαγαν στο ξύλο για άλλο λόγο π.χ. επειδή είχε ο άλλος τα ποδάρια του πάνω στο κάθισμα δεν θα υπήρχε κάποιο θέμα. Θα ήταν φυσιολογικός ένας ξυλοδαρμός.
Πόσο γελοίοι είναι αυτοί οι δημοσιοκάφροι; Όλα για την προπαγάνδα.
-
Αν το άλλο? Αν 2 νεαροί έκαναν τόπι στο ξύλο ενα αρνητη της μάσκας δεν θα είχαμε τώρα φαινόμενα εμφυλίου στους δρόμους από αντιεξουσιαστές (και καλά)
ΤΙΣ ΟΙΔΕΝ [#10]
