1977 fiat 128 3p και autobianchi A112 Abarth είχαν την ίδια τιμή: 270.000 δρχ
Α112 E 222.000 με φυμε και θερμενομενο πίσω τζάμι. (η μαμά πήρε το Abarth)
Μάιος 1984 αγοράστηκε για μένα fiat 127 sport μτχ μοντέλο 80 με 500.000 δρχ.
Μάιος 87, Lancia delta 1,1S με 2.600.000 + 300.000 για το 1.5

Στάλθηκε από το Nexus 5 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Ο χρήστης cosneo έγραψε:

315 χιλιαρικα 120 υπσιλον το 1976...
απορίαι

Δεν έχω άμεσα διαθέσιμο τον πατέρα μου να το επιβεβαιώσει αλλά το 1975 το 120Υ νομίζω ήταν πολύ φτηνότερο. Τόσο θυμάμαι την νέα τότε 316 (του θείου μου) που είχε σχεδόν διπλάσια τιμή από το Datsun.

Έμαθα.
120000 δρχ το δικό μας 1200αρι 120Υ, περίπου 90000 δρχ το 1000αρι Datsun 100Α του ενός θείου μου και κάτι λίγα από 300000 δρχ η 316 του άλλου θείου μου. Και τα 3 καινούρια και την ίδια στιγμή η αγορά τους.
Εκείνο που θυμάται ο πατέρας μου είναι ότι τα γιαπωνέζικα τότε ήταν αισθητά φτηνότερα από τα ευρωπαϊκά.

Ο χρήστης cosneo έγραψε:

Εκείνο που θυμάται ο πατέρας μου είναι ότι τα γιαπωνέζικα τότε ήταν αισθητά φτηνότερα από τα ευρωπαϊκά.

+1
Θυμαμαι κι εγω το πατερα να λεει οτι η corolla αγοραστηκε λογω τιμης-διακανονισμου και οτι τα γιαπωνεζικα ηταν σημαντικα φτηνοτερα τη δεκαετια του '70.

PEUGEOT 304 SL.Αγοράστηκε καινούργιο τον Αύγουστο του 1977 340000 δραχμές.Απο τις ακριβότερες επιλόγες στην κατηγορία του τότε όταν τα αντίστοιχα FORD ESCORT και OPEL KADETT είχαν περίπου γύρω στις 300000 δρχ.

Toyota Corolla 1.2, τον Σεπτέμβρη του 1978. Νομίζω ανάμεσα σε 270-300 χιλ. δραχμές. Ισχύει ότι τα ευρωπαϊκά ήταν αισθητά ακριβότερα τότε. Αν θυμάμαι καλά είχε φύλλα σούστας για ανάρτηση και πίσω κίνηση.......

Ακριβως , φυλλα σουστας και πισωκινητο. Αγορασμενο το '75 απο τον παππου και τον πατερα μου. Πωληθηκε ενα χρονο μετα ακριβως λογω της απαραδεκτης οδικης συμπεριφορας και αντικατασταθηκε απο alfasud.

Νομιζω τα γιαπωνεζικα ηταν ποιο φθηνα αλλα ειχαν και σπαρτιατικο εξοπλισμο και σχεδιο πολυ διαφορετικο απο τα ευρωπαικοα μεσα και εξω. Κανα σελικα που ηταν και ποιο καλοφτιαγμενο ηταν ποια ακριβα. Πηραμε ενα Τογιοτα σταρλετ το 1978 απο τα πρωτο, πισωκινητο αλλα ψοφιο. Το 1986 Πρισμα 1.3

Ο χρήστης gatoz έγραψε:
315 χιλιαρικα 120 υπσιλον το 1976...
απορίαι

1. ζω ακομη ή ειμαι στο ματριξ που λεει και ο σεισμίκ?
2. πως διναν αδειες κυκλοφοριας σε δαύτα?
3. πως ηξερε η καγιαμπα και εφτιαχνε εκεινα τα ασπρα αμορτισερια που καναν το παγακι βελκρο?

Το πρώτο του πατέρα μου δεν ξέρω (κάποιο Volvo περί το 1965 ?), αλλά το κόκκινο 120Υ αγοράσθηκε από Γερμανία το 1973 περί τα 3000 μάρκα (??) και έγινε εισαγωγή από τον ίδιο τον πατέρα μου.

:ysterical:
Πραγματικα θαυμα οποιος επεζησε απο δαυτο. Αυτο εφερνε τετακε στην ευθεια

Μια χαρά επέζησε τόσο ο πατέρας μου, όσο και εγώ (που ναι, έκανα αρκετά τετ-α-κε με δαύτο) που το οδηγούσαμε για τόσα χρόνια. Δεν θα το έλεγα θαύμα, κάθε άλλο...

Μπ*υρδελο με ροδες ηταν και συγγνωμη αν σε πληγωνω. Ντροπη της αυτοκινησης κτλπ

Η αλλη επισημη καλοπουλημενη σκοτωστρα ηταν ο σκαραβαιος. Ναι πεσατε απ τα συννεφα...

Ο χρήστης nonos έγραψε:
Μπ*υρδελο με ροδες ηταν και συγγνωμη αν σε πληγωνω. Ντροπη της αυτοκινησης κτλπ...

Προσωπική σου άποψη, την αντιμετωπίζω ως τέτοια και την προσπερνώ καθότι προφανώς γνωρίζω καλύτερα το εν λόγω αυτοκίνητο. Εντάξει, είχε ατέρμονα και πίσω σούστες, και τα ταμπούρα ήταν λίγο περίεργα σε αίσθηση και απόδοση, αλλά δεν έσπαγε, δεν χάλαγε, δεν ζήταγε τίποτα, τυπικό ιαπωνικό της εποχής άλλωστε, και 20 χρόνια μετά που δόθηκε για απόσυρση και δούλευαν τα πάντα, κάτι που δεν μπορείς να πεις για το 99% των ευρωπαϊκών αυτοκινήτων της εποχής (και ειδικά κάτι ιταλικά-γαλλικά).

Δε μ ενδιαφερει αν δε χαλαγε. Κλασσικη ατακα αλλαζωντας τη κουβεντα οταν συζηταμε κατι αλλο... Το αμαξι πραγματικα ηταν το ονειδος της οδικης συμπεριφορας και μηχανολογιας. Τι να χαλασει με μηδενικη πρωτοπορεια και λυσεις καρου κυριολεκτικα?

Όνειδος συμπεριφοράς ? Να το συζητήσουμε, καθότι όπως ήδη είπα οι λύσεις που είχε σαν υλοποίηση ήταν απλοϊκές, και όπως επίσης ήδη είπα, ήταν τυπικό ιαπωνικό της εποχής, άρα δεν στόχευε εξ'αρχής στην οδηγική απόλαυση.

Όνειδος μηχανολογίας ? Γιατί και πως και πότε ? Επειδή είχε σούστες (όπως αρκετά άλλα της εποχής), ή επειδή είχε ταμπούρα (όπως τα περισσότερα της εποχής), ή επειδή είχε 68 άλογα από 1200 κ.ε. ? Προφανώς όχι. Και φυσικά η ποιότητα ενός οχήματος, όπως έχουμε πει χιλιάδες φορές και εδώ μέσα, δεν είναι μόνο η οδηγική συμπεριφορά, ή μόνο οι επιδόσεις κλπ, και σε άλλους τομείς (όπως και πάλι επίσης έχω ήδη πει) το 120Υ ήταν κορυφαίο.

Χανω την υπομονη μου πλεον γιατι βλεπω οτι 40-50 χρονων ανθρωπος συνεχιζει να μη μπορει να διαχωρησει-κατανοησει σε ποια βαση τεθηκε η κουβεντα με βαση τη προταση που εγραψα. Απο εκει και περα υπηρχαν εξαιρετικα σε καθε τομεα αυτοκινητα σε συγκριση μ αυτο το αρχεγονο και επικινδυνο οχημα για το οποιο συνεχιζεις να συζητας και παραδεθηκες οτι σε ΄΄πουλησε΄΄ κιολας....

Ειρήνη υμίν!

Το 120Υ ήταν το πρώτο μου σχολείο οδήγησης. Από τα 16 μου σε αλανα και από τα 18 μου επίσημα στον δρόμο.
Νεύρο και πίσω κίνηση. Παρά τις σουστες του ήταν παιχνιδιαρικο. Και μηχανικά ήταν αξιόπιστο.
Από εκεί και πέρα ότι και να λέμε τότε η διαφήμιση του είχε χαρούμενους ανθρώπους! [emoji1]

Toyota Corolla SL KE25, αγορασμένη το 1970 περί τις 100.000 δρχ (δεν θυμάμαι ακριβώς, γιατί λόγω συνεργασίας του πατέρα μου με τον Κασιδόπουλου του έκανε κάποια έκπτωση), σε χρώμα κίτρινο μουσταρδί!!

Ο χρήστης cosneo έγραψε:
Το 120Υ ήταν το πρώτο μου σχολείο οδήγησης. Από τα 16 μου σε αλανα και από τα 18 μου επίσημα στον δρόμο.
Νεύρο και πίσω κίνηση. Παρά τις σουστες του ήταν παιχνιδιαρικο. Και μηχανικά ήταν αξιόπιστο.
Από εκεί και πέρα ότι και να λέμε τότε η διαφήμιση του είχε χαρούμενους ανθρώπους! [emoji1]

Νομίζω από τα πιο επικίνδυνα αυτοκίνητα όσον αφορά την οδική συμπεριφορά... Παρόλα αυτά πολύ αξιόπιστο όπως και το αντίστοιχο κορολα της εποχής. Δεν είναι τυχαίο ότι κυκλοφορούν ακόμα..

Ναι σε καθε γωνια βλεπεις και απο ενα... Απ τα λιγα αμαξια που συμπεραινω οτι μου ''αναβουν τα λαμπακια''