Ταξιδευτη πως θα ερθει η ισσοροποια; ο χαμος γινεται με την βραχεια εκμισθωση

Εγω ξερω νεα παιδια που θελουν να ξεκινησουν τη ζωη τους με ενα σπιτακι, να νοικιασουν φυσικα, και δεν μπορουν διοτι ολα στο κεντρο ειναι βραχειας εκμισθωσης, και τα υπολοιπα πανακριβα. Ενας μισθος ειναι το ενοικια και τα παγια εξοδα.

Θελουν κεντρο διοτι φυσικα και δεν εχουν αυτοκινητο, δεν το αντεχουν οικονομικα. Αλλα και γιατι οχι να μην μεινουν κεντρο, αλλωστε εχεις παμπαλαια κτηρια, δεν ειναι αλλωστε πολυτελεια.

Ολοι οι μεσητες λενε, πως μονο βραχεια εκμισθωση δεχονται οι ιδιοκτητες ή πολυ μεγαλο ενοικιο με τρελες απαιτησεις.

Τα παιδια ειναι νεα, γεματα ορεξη για ζωη, ηρεμα, με εντονα τα στοιχεια της ευγενειας και σεβασμου και της πολυ καλης συμπεριφορας, σεβονται τους νομους, τα ωραρια, δεν προκαλουν, και θελουν απλα να χαρουν την ζωη τους, να δημιουργησουν νεα ζωη με μωρακι και να ζησουν μονα τους. Και απλα δεν μπορουν.

Ειναι αυτο που λεω σε αλλα ποστ. Πρεπει να δωσουμε τεραστια προσοχη σε αυτην την ηλικια. Πρεπει να αυξηθει ο πληθυσμος ή η πιτα των καταναλωτων, επιλεξτε οτι θελετε.

Οι υπολοιποι παιξατε, κερδισατε, χασατε στην ζωη σας, ειχατε κανει τις επιλογες σας που ειτε σας κατεστρεψαν ειτε οχι. Τα νεα παιδια δεν εχουν ουτε αυτη την ευκαιρια.

Ειναι μορφωμενα παιδια, ειναι το μελλον και δεν μπορουν να κανουν οικογενειες με το λιγοτερο δυο παιδια. Ειναι απιστευτα τραγικο. Τιναζει καθε δεικτη των μακροοικονομικων στον αερα, καθε μακροχρονια πολιτικη, αλλα κυριως ειναι θλιβερο και υπερ αδικο.

Οταν όλα τα μμε έλεγαν ότι υπάρχουν 200000 σπίτια απούλητα , μερικά ζώα στο κάπιταλ το λένε ακόμα κοιτάζοντας τον αριθμό της ΧΕ , χωρίς να σκέφτονται ότι κάθε σπίτι που βγαίνει έχει από τους μεσίτες 10-15 αγγελίες , τότε όλοι έλεγαν γιατί να χτίσουμε άλλα σπίτια .

Αν κοιτάξεις συζητήσεις εδώ μέσα πριν 5-8 χρόνια θα δεις ότι έλεγα ότι αν δεν χτίζονται σπίτια , θα ακριβύνουν τα ενοίκια .
Την ίδια ιστορία είχαμε και το 80 που το πασοκ είχε επιβάλλει ενοικιοστάσιο . Οσοι έμεναν μέσα δεν άλλαζαν γιατί δεν θα έβρισκαν αφού οι ιδιοκτήτες τα κράταγαν κλειστά ή ζήταγαν μεγάλη αρχική τιμή για να καλύψουν τις ζημιές του ενοικιοστασίου .

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και σήμερα . Οταν αφήνεις τον κάθε ενοικιαστή ασύδοτο , ο άλλος είτε δεν θα το νοικιάσει , είτε θα πάρει κάτι λίγα από την πλατφόρμα , αλλά είναι σίγουρα .

Αλλά και πάλι υπάρχουν αρκετά σπίτια που προσφέρονται , αλλά ο κόσμος εδώ και 20 χρόνια δεν βγαίνει να ψάξει στις γειτονιές που θέλει . Αράζει και αφήνει τους μεσίτες . Οπότε το αρχοντιλίκι πληρώνεται .

Υπάρχουν πολλά σπίτια σε Κυψέλη , Πατησίων κλπ , αλλά εκεί έχουμε θέματα ασφαλείας . Εδώ λοιπόν δεν φωνάζει ο κόσμος που η μισή Αθήνα έχει τέτοιο πρόβλημα , αλλά γιατί ο άλλος δεν τους δίνει το σπίτι του στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου τζάμπα .

Γιατί πλατφόρμες δεν έχει όλη η Αθήνα , παρά μόνο συγκεκριμένες περιοχές .

Για αυτά τα παιδιά όμως έχεις ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ . Οι ηλίθιοι οι πολιτικοί τα χτυπάνε από δέκα μεριές .

Αμα ένας πατέρας και μία μάνα έχουν 300.000 περιουσία , μπορούν να κάνουν γονική παροχή στο παιδί τους και ο φόρος είναι ΜΗΔΕΝΙΚΟΣ . Αν όμως θέλουν να δώσουν 100000 μετρητά από τις αποταμιεύσεις τους για να πάρουν ένα σπίτι , τότε πρέπει να πληρώσουν 10 % φόρο . Βέβαια μπορούν να αγοράσουν οι γονείς ένα μτχ σπίτι , να πληρώσουν 3 % φόρο και μετά να κάνουν γονική παροχή αφορολόγητη , αλλά αυτό που ίσχυε επί χρόνια και είχε λύσει το στεγαστικό πρόβλημα των Ελλήνων οι ηλίθιοι ή και προδότες το κατάργησαν .

Δηλαδή η πρώτη κατοικία δεν έχει φόρο , δεν έχει πόθεν έσχες και όταν παίρνεις δάνειο , οι τόκοι εκπίπτουν από το εισόδημα . Αυτό το κατάργησαν λοιπόν και σήμερα δεν μπορείς να πάρεις καινούργιο γιατί δεν έχεις πόθεν έσχες , αν σου δώσουν χρήματα οι γονείς έχεις φόρο 10 % , αν στο πάρουν οι γονείς έχουν ΦΠΑ 24 % έναντι 3 στο μτχ και βέβαια αν πάρεις δάνειο δεν εκπίπτουν οι τόκοι .

Αυτά λοιπόν πρέπει να αλλάξουν ΑΜΕΣΩΣ . Ακριβώς γιατί τα παιδιά δεν πρέπει να πετάνε τα λεφτά σε ενοίκια . Αλλά να αγοράσουν ένα σπίτι και να ξεκινήσουν την ζωή τους .

Οχι όμως όπως την περασμένη 10ετία που ήθελαν 100-300 τμ , αλλά όπως πριν 30 χρόνια , που ξεκινάγαμε με 65-80 τμ και μετά από 10-15 χρόνια , είχαμε το σπίτι και τις αποταμιεύσεις από την δουλειά μας να πάμε σε ένα 90-120 τμ ανάλογα με τα παιδιά που είχαμε .

Αλλά τώρα το χτύπημα κατά της πλατφόρμας είναι ανόητη πρακτική και εξυπηρετεί συμφέροντα λαμογίων ,

Αλλά και πάλι υπάρχουν αρκετά σπίτια που προσφέρονται , αλλά ο κόσμος εδώ και 20 χρόνια δεν βγαίνει να ψάξει στις γειτονιές που θέλει . Αράζει και αφήνει τους μεσίτες . Οπότε το αρχοντιλίκι πληρώνεται .

Ο κοσμος πλεον χρησιμοποιει επαγγελματιες και καλα κανει.
Εψαχνα σπιτι για καποιον και δεν εβρισκα ουτε για δειγμα χαρτακι ενοικιαζεται-πωλειται.
Οποτε ετσι ειναι η αγορα σημερα.
Και δεν βρισκω τιποτα παραλογο στο να πληρωνεις εναν επαγγελματια για μια αποφαση ζωης οπως ειναι η αγορα σπιτιου.
Πληρωνουμε για να πλυνουν τα αυτοκινητη μας,για τη ξενη γλωσσα,για ξερωγω personal training αλλα οταν ειναι να βαλουμε ενα δανειο 20 χρονια πανω απο το κεφαλι μας και την οικογενεια μας μεσα δεν θελουμε επαγγελματια,θελουμε να μυριζουμε τα νυχια μας;

Ο χρήστης Tiger έγραψε:

Και δεν βρισκω τιποτα παραλογο στο να πληρωνεις εναν επαγγελματια για μια αποφαση ζωης οπως ειναι η αγορα σπιτιου.
Πληρωνουμε για να πλυνουν τα αυτοκινητη μας,για τη ξενη γλωσσα,για ξερωγω personal training αλλα οταν ειναι να βαλουμε ενα δανειο 20 χρονια πανω απο το κεφαλι μας και την οικογενεια μας μεσα δεν θελουμε επαγγελματια,θελουμε να μυριζουμε τα νυχια μας;

Συμφωνώ 100% με μια επισήμανση όμως (επειδή πέρασα πρόσφατα αυτή την διαδικασία): να είναι σωστός ο επαγγελματίας. Και κατά 99% οι μεσίτες στην Ελλάδα (δεν ξέρω για το εξωτερικό) είναι χείριστοι επαγγελματίες! Εισπράττουν μια αμοιβή (πολύ μεγάλη μάλιστα) και δεν κάνουν τίποτα επί της ουσίας, απλά φέρνουν σε επαφή τα 2 ενδιαφερόμενα μέρη...τίποτε άλλο.

Φάνη,θα συμφωνήσω ΑΠΟΛΥΤΑ για την έλλειψη επαγγελματισμού...αλλά δεν θα μείνω μόνο στους μεσίτες αλλά σε όλους τους κλάδους καθώς έχω καταλήξει ότι έτσι είναι ο νεοέλληνας. Και για να μείνουμε στο θέμα,το τι βλέπω από 'συναδέλφους' μεσίτες κάθε μέρα,δεν λέγεται. Σκέφτονται μόνο τα φράγκα και τα θέλουν κανοντας όσο λιγότερα γίνεται...εντελώς αρπακολα....για να μην μιλήσουμε για το μορφωτικό επίπεδο ορισμένων....μου έχει μείνει χαραγμένη αγγελία ντεμέκ συναδέλφου...'Πωλείται διαμέρισμα τύπου μεζονέτα αυτοτελές σε ένα στρέμμα'...
Και τελικά ήταν απλά μονοκατοικία. Από την άλλη όταν λες απλά την αλήθεια τόσο σε ιδιοκτήτες όσο και σε ενδιαφερόμενους, σε κοιτάνε σαν εξωγήινο και φυσικά κάνουν του κεφαλιού τους. Υπήρξε πελάτης μου που μου επέδειξε πλαστή ταυτότητα για να μην πληρώσει μεσιτικά! Επειδή όμως ο διάολος έχει πολλά ποδάρια,όχι μόνο βρήκα τον ίδιο αλλά και το γραφείο του. Αν γράψω τα πιο χτυπητά παραδείγματα,θα φριξετε με την καφρίλα του νεόλληνα.

Ο χρήστης kkostask έγραψε:
Φάνη,θα συμφωνήσω ΑΠΟΛΥΤΑ για την έλλειψη επαγγελματισμού...αλλά δεν θα μείνω μόνο στους μεσίτες αλλά σε όλους τους κλάδους καθώς έχω καταλήξει ότι έτσι είναι ο νεοέλληνας. Και για να μείνουμε στο θέμα,το τι βλέπω από 'συναδέλφους' μεσίτες κάθε μέρα,δεν λέγεται.

Δεν ήθελα να σε προσβάλω με το ποστ μου, δεν ήταν προσωπικό, δεν ήξερα καν ότι είσαι μεσίτης (αλλιώς θα είχα έρθει σε εσένα!!). Αλλά 6 μήνες που έψαχνα σπίτι (και άλλους τόσους που έφερναν ενδιαφερόμενους οι μεσίτες να δουν το δικό μου) είδα πάνω από 30 μεσίτες και 25 μεσιτικά....το 95% ήταν για τα πανηγύρια! Έπαθα πολιτισμικό σοκ με τον αντιεπαγελματισμό τους. 1-2 που ήταν καλοί ήταν η φωτεινή εξαίρεση!

ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΠΟΥΛΑΝΕ ΒΑΖΟΥΝ ΑΓΓΕΛΙΕΣ . Αρα αν έψαχνες στην ΧΕ θα έβρισκες . Απλά επειδή είναι δωρεάν τους βάζουν κάτω από τους μεσίτες .

Αλλά το να ψάξεις σοβαρά 1-2 ιστοσελίδες δεν είναι κόπος .

Εγώ έχω την χειρότερη άποψη για τους μεσίτες .

Τυχαίοι και άσχετοι , νοικοκυρές , ζωντοχήρες , χήρες , συνταξιούχοι ΔΥ-ΔΕΚΟ-Στρατιωτικοί , διάφορα γερόντια , τώρα άσχετοι πιτσιρικάδες και πιτσιρίκες και γενικά το απόλυτο μπάχαλο .

Εχω πολλές ιστορίες να πω που θα περνάγαμε όλοκληρο βράδυ σε ταβέρνα....

Ο χρήστης criuser έγραψε:
ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΠΟΥΛΑΝΕ ΒΑΖΟΥΝ ΑΓΓΕΛΙΕΣ . Αρα αν έψαχνες στην ΧΕ θα έβρισκες . Απλά επειδή είναι δωρεάν τους βάζουν κάτω από τους μεσίτες .

Εάν το λές σε εμένα, απλά να σου πω ότι δεν ισχύει πλέον....ελάχιστε είναι οι αγγελίες των ιδιωτών!

Έψαχνα σπιτόγατο και ΧΕ....5% οι αγγελίες ιδιωτών, γιατί οι μεσίτες πέφτουν σαν τα κοράκια και επίσης ο κόσμος πλέον είναι επιφυλακτικός με τους ιδιώτες εκατέρωθεν (σου λέει μην έρχεται ο καθένας να βλέπει το σπίτι μου, καλύτερα να τον φέρει ο μεσίτης που τον έχει ελέγξει).

Αστο, είχαμε ξεψαχνίσει με την γυναίκα μου όλες τις αγγελίες (γιατί υπάρχουν από πολλά μεσιτικά για το ίδιο ακίνητο)...πλέον τα είχα μάθει απέξω όλα τα ακίνητα με τα φίλτρα που έβαζα!! Με έπαιρναν τηλέφωνο να μου προτείνουν ακίνητο και από την περιγραφή καταλάβαινα πιο είναι, τους το έλεγα και μετά τους έλεγα και πράγματα που δεν ήξεραν για το ακίνητο!!

το 95% ήταν για τα πανηγύρια! Έπαθα πολιτισμικό σοκ με τον αντιεπαγελματισμό τους. 1-2 που ήταν καλοί ήταν η φωτεινή εξαίρεση!

Αυτο ισχυει σχεδον για καθε επαγγελμα
Ειναι ολοι οι γιατροι καλοι;
Ολοι οι δικηγοροι;
Ολοι οι χτιστες;

Στον κλαδο της μεσιτειας εχουν αρχισει και μπαινουν καποιοι ελαχιστοι κανονες για να μην ειναι ολες οι κυρατσες και οι αργοσχολοι,οπως παλια ηταν στις ασφαλειες.Παντως ακομα και ο πιο ασχετος μεσιτης ξερει 3 πραγματα να σου πει για κτηματολογιο,διαδικασια πωλησης,πραγματα που μπορει να ισως ειναι ευκολα για καποιον που ασχολειται λιγο αλλα βουνο για καποιους αλλους και θα ηταν ευκολο να πεσουν θυμα απατης χωρις μεσιτη.

Φάνη,δεν με προσέβαλες καθόλου!! Έχεις πραγματικά απόλυτο δίκιο! Απλά η μετριότητα και ο ωχαδερφισμός είναι χαρακτηριστικό της φυλής μας. Και κάτι ενημερωτικά για τις αγγελίες....μόλις ο ιδιώτης βάλει μια αγγελία -συνήθως ορισμένης διαρκείας για λόγους κόστους- οι μεσίτες πέφτουμε σαν τα κοράκια. Εκεί υπάρχουν δυο κατηγορίες. Η μια κατηγορία είναι αυτοί που θα κλείσουν ραντεβού για να πάνε στο ακίνητο,να κάνουν σωστή και λεπτομερή καταγραφή και να βγάλουν οι ίδιοι σωστές φωτογραφίες. Η άλλη ειναι οι αρπακολα τύποι που λένε στον εκάστοτε ιδιοκτήτη 'θα σου κλέψω τις φωτό και αν κάτσει κανένας θα έρθω'. Αυτοί που πραγματικά δεν θέλουν να σηκωθούν από την καρέκλα. Και αγαπητέ κριου,σημασία δεν έχει τόσο η προέλευση του εκάστοτε μεσίτη αλλά το πόσο σωστός και επαγγελματίας είναι....τόσο απλά. Άλλωστε είδαμε και τους κατασκευαστές τι θαύματα έκαναν την εποχή της άκρατης ανοικοδόμησης....

Οχι Φάνη δεν το λέω σε σένα . Στον Τίγρη το έλεγα , αλλά ακόμα σας το λέω . Ολοι σχεδόν οι πωλητές βάζουν αγγελίες .
Τώρα μπορεί επειδή είναι δίμηνη η δημοσίευση να υπάρχει κάποιο κενό στην επανάληψη .

Από την άλλη κάθε ακίνητο που βγαίνει προς πώληση , την πέφτουν οι μεσίτες με αποτέλεσμα να έχει 15-20 φορές αγγελία το ίδιο ακίνητο .

Οσο για το ποιούς βάζουν μέσα , όλους τους βάζουν .

Εγώ πέρα από τα δικά μου που είναι νεόδμητα , διαχειρίζομαι και κάποια ιδιαίτερα ακίνητα πελατών που κατοικούνται και είναι και μεγάλης αξίας . Την πέφτουν οι μεσίτες και τους λέω την ιστορία . Δεν ξέρετε που είναι , δεν το δείχνετε , αλλά βλέπω εγώ τους υποψήφιους και μόνο αν έχουν τα λεφτά θα δουν το ακίνητο .

Ζορίζονται , αλλά κάποιοι μαρτυράνε και την αλήθεια . Οπως ένας που μου είπε ότι είχε ένα σπίτι των 500.000 και ήρθε ένας κατακαημένος , που τάχα το ήθελε και όταν έφτασαν στον ιδιοκτήτη , του λέει με μαγκιά , φιλάρα 250.000 έχω είσαι?

Αντε τώρα να πας σαν μεσίτης στον ιδιοκτήτη και να του πεις ότι είσαι σοβαρός και έχεις πελατολόγιο . Αντε και να είναι και ψιλοεπώνυμος ο πελάτης...

Πάντως Κώστα εγώ 35 χρόνια στην αγορά , ένα σπίτι έχω πουλήσει από μεσίτη , πριν 20 ακριβώς χρόνια ...

35 χρόνια είναι πολλά χρόνια για να έχω πλήρως τεκμηριωμένη άποψη .

Οι εξαιρέσεις απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα .

Οι κατασκευαστές , χωρίς να θέλω να υπερασπιστώ κανένα , ό,τι όμως και να έκαναν , το έκαναν με προσωπικό κόστος , χωρίς να πουλάνε παρασιτικές υπηρεσίες . Ατοπη η σύγκριση ενός που βάζει τα λεφτά του , με έναν που πουλάει κάποιες υπηρεσίες .

Και μάλιστα συνήθως υπηρεσίες σε προβληματικά ακίνητα , που τα αποθέωναν , γιατί αυτά ήταν φτηνότερα και έπαιζε και καλύτερη προμήθεια...

Κριού,προφανώς και δεν υπάρχει λόγος αντιπαράθεσης,απλά κουβεντούλα κάνουμε. Έχω δυστυχώς πολλά παραδείγματα κατασκευαστών που ασχολήθηκαν με το αντικείμενο επειδή απλά είχαν στην κατοχή τους κάποια έκταση. Δεν είναι μόνο οι παρασπονδίες κατά την κατασκευή αλλά και η ποιότητα κατασκευής που συγκριτικά με τα χρήματα που ζητούσαν τις καλές εποχές ήταν απαράδεκτα υψηλά! Έχω βαρεθεί να πηγαίνω να αναλάβω σπίτια με πεσμένους σοβάδες,με την υγρασία μέχρι την μέση του τοίχου,με κουζίνες που είναι λίγο καλύτερες από μαδέρια, που πλημμυρίζουν στην πρώτη βροχή,που η σκεπή τους έχει πέσει. Οι λίγοι σοβαροί που ασχολήθηκαν με τον χώρο προφανώς και έβαλαν χρήματα και χρόνο και πρέπει να πληρωθούν για αυτό αφού κατά τεκμήριο έκαναν και καλή δουλειά. Το χειρότερο όλων όμως ε΄ναι ότι οι όποιοι αγοραστές υπάρχουν κοιτάνε ΜΟΝΟ τι θα δώσουν και όχι τι θα πάρουν! Στην περιοχή μου όμως έχουμε έναν πρώην μανάβη που έχτισε 10 μεζονέτες,τις πούλησε όλες και τώρα βόσκει (κυριολεκτικά) πρόβατα! Έχουμε έναν πωλητή που έχτισε 5 μονοκατοικίες οι οποίες ενώ είναι 180-200 τμ στα χαρτιά εμφανίζονται 70-80τμ.....και πολλά ακόμα τέτοια παραδείγματα! Πέρα από τους κατασκευαστές/ιδιοκτήτες όμως έχουμε και τους νεοέλληνες...όπως και σε εσένα,έτσι και σε εμένα έτυχε μαγκάκος που ήθελε να πάρει βίλα του 15, 335 τμ όλα νόμιμα (!!) με 120.000. Όπως και ο μπάρμπας που με έπιασε από τον γιακά γιατί προσέφερε 50.000 για σπίτι 115τμ ενώ ο ιδιοκτήτης ζητούσε 80 και μου έλεγε με στόμφο 'δεν πεινάει ο ιδιοκτήτης να του το φάω?' Όπως καταλαβαίνεις, το κλίμα είναι γενικά στραβό....πάντως,επειδή μου αρέσει αυτό που κάνω, έχω κάνει μέχρι σεμινάρια ψυχολογίας (body language and posture) για να καταλαβαίνω τον σοβαρό από τον παπάρα. Εννοείται ότι δεν το παίζω ο καλύτερος αλλά προσπαθώ να είμαι ξεκάθαρος και τίμιος στις συναλλαγές μου με αμφότερες τις πλευρές γιατί θέλω τα βράδια να κοιμάμαι ήσυχος...λάθος έχω κάνει,ψέμματα όμως δεν έχω πει.....Έτσι,έχω φάει μόνο μία φορά παπάρα από πελάτη....

Cruiser και kkostask, νομίζω ότι και οι δύο σας, λόγω εμπειρίας και ευφυΐας, βλέπετε (έκαστος από την οπτική του γωνία) πολύ καθαρά την αγορά ακινήτων, με όλες τις στρεβλώσεις της. Χαίρομαι να διαβάζω τέτοιες αναλύσεις.

Λοιπόν αφού θέλετε ανάλυση , ετοιμαστείτε για διπλοσέντονο...

Η αγορά ακινήτων υποφέρει διαχρονικά από έλλειψη επαγγελματιών σε κάθε τομέα , από την εμπλοκή του κράτους για λόγους πολιτικού κόστους , από την ανικανότητα του δημόσιου τομέα και την διαφθορά του και τέλος από την ασυδοσία και την ατιμωρησία των τραπεζών .

Είναι ένας χώρος πολύ υψηλής ανταγωνιστικότητας , που κάθε εξυπνάκιας ή χαζοβιόλης , νομίζει ότι μπορεί να κάνει πάρτυ .

Αν πάμε πολύ παλιά πριν το 80 , θα δούμε ότι στον χώρο δούλευαν άτομα με χρήμα που είτε ήταν οικοδόμοι , είτε μεγαλέμποροι . Εκείνη την εποχή υπήρχε μεγάλη ζήτηση σπιτιών και μεγάλη προσφορά οικοπέδων , οπότε υπήρξαν κέρδη . Τα μαύρα σημεία εκείνης της εποχής , είναι κάτι χαζοκλοπές οπλισμού από αγράμματους που βρέθηκαν με λεφτά και έκαναν τους κατασκευαστές , αλλά ευτυχώς ο τρόπος που φτιάχνονταν τότε τα σπίτια με μικρά ανοίγματα και πολλές κολώνες , όπως αποδείχτηκε με τους σεισμούς που ακολούθησαν , βοήθησε ώστε να αντέξουν σε αυτούς του 78 στην Θεσσαλονίκη και του 81 στην Αθήνα .

Μετά το 84 άλλαξε και ο κανονισμός και άλλαξε και η αντίληψη και βελτιώθηκαν οι οικοδομές . Ετσι αργότερα οι αστοχίες οφείλονται σε ανθρώπινα λάθη που είναι και αναμενόμενα στατιστικά αφού έχουμε χειροποίητες δουλειές οι οποίες δεν μπορούν να δοκιμαστούν πριν να χρησιμοποιηθούν , αλλά δυστυχώς και σε αστοχίες υλικών γιατί συχνά οι εταιρείες φτιάχνουν αναξιόπιστα προιόντα , τα προβλήματα των οποίων εμφανίζονται με την πάροδο των χρόνων , ή ακόμα έχουμε και παρτίδες προϊόντων όπως κόλλες και στόκους πλακιδίων , μονωτικά υλικά , έτοιμους σοβάδες και άλλα που είναι κακής ποιότητας και δυστυχώς την πληρώνει ο τελικός καταναλωτής , είτε είναι ο κατασκευαστής αν βγεί το πρόβλημα νωρίς , είτε ο ιδιοκτήτης αν βγεί κάποια χρόνια μετά .

Γενικά μιλώντας οι κατασκευές των τελευταίων 30 χρόνων , είναι σε πολύ καλό επίπεδο , ειδικά αν τις συγκρίνουμε με ανάλογες του εξωτερικού , όπου είναι φτηνοκατασκευές . Κύριο λόγο σε αυτή την διαφορά παίζουν οι σεισμοί που έχουμε στην χώρα μας , αλλά και η αγάπη του Ελληνα για το σπίτι του και το αίσθημα της ιδιοκτησίας .

Αυτό το αίσθημα λοιδορήθηκε πολλές φορές από κάποιους παντελώς ηλίθιους με μεγάλη γλώσσα , αλλά αυτό το γεγονός βοήθησε τους Ελληνες να επιβιώσουν κατά την διάρκεια της κρίσης . Αν ο Ελληνας δεν είχε κάποιο δικό του σπίτι να μένει μέσα αυτά τα χρόνια , με την ξαφνική πτώση των εισοδημάτων , θα είχαμε πολλά θύματα που είτε θα ζούσαν στους δρόμους , είτε θα είχαν φύγει από την χώρα , είτε από την ζωή .

Πάμε τώρα στον ρόλο του κράτους . Το κράτος έβλεπε και βλέπει διαχρονικά την οικοδομή σαν μία αγελάδα που την αρμέγει . Με φόρους , με τέλη , με τεκμήρια , αλλά και με διαφθορά των υπαλλήλων του .

Πριν το 85 , η μεταβίβαση ενός ακινήτου , ήταν αφορμή για μπαξίσι στους εφοριακούς , αφού το πόσο θα δηλωνόταν το ακίνητο και θα έβγαινε ο φόρος , ήταν θέμα διαπραγμάτευσης πολίτη εφοριακού .
Το 85 ο Τσοβόλας έκανε τις αντικειμενικές αξίες . Αυτό ήταν πολύ σωστή ενέργεια . Βέβαια το καλύτερο θα ήταν να οριστεί όχι η αντικειμενική αξία , αλλά ο αντικειμενικός φόρος . Δηλαδή το κράτος να έλεγε δεν με νοιάζει τι θα δηλώσετε στο συμβόλαιο , ή πόσο θα το πουλήσετε , αλλά εγώ θέλω αυτά τα λεφτά ως φόρο .
Στην πράξη το είχε κάνει αυτό ο Τσοβόλας , αφού είχε βάλει κάποια βασικά σημεία , αλλά αυτά δεν τηρήθηκαν από τους διαδόχους του .
Τα σημεία ήταν ότι οι αντικειμενικές αξίες θα ήταν πάντα γύρω στο 30 % κάτω από τις αγοραίες , γιατί δεν μπορεί να υπολογιστεί η κάθε υποπερίπτωση , αλλά και έτσι θα λειτουργούσε σαν αντικειμενικός φόρος και ότι οι αντικειμενικές αξίες θα αναπροσαρμόζονται κάθε δύο χρόνια ή και νωρίτερα αν το απαιτούν οι συνθήκες .

Αυτά δεν τηρήθηκαν από τους επόμενους ,αφού οι τιμές που ορίζονταν είχαν πολιτική και όχι πραγματική λογική με αποτέλεσμα σε κάποιες περιοχές οι αντικειμενικές αξίες να είναι πολύ κάτω από το κόστος κατασκευής ΧΩΡΙΣ την αξία της γης και σε άλλες να είναι καθαρά φορομπηχτικές , ώστε αυτό να πουληθεί πολιτικά . Το ίδιο πολιτικό παιχνίδι παιζόταν και με τις αναπροσαρμογές και την διετία , όπου αν είχαμε εκλογές οι αναπροσαρμογή δεν γινόταν και γενικά υπήρχε ένα μεγάλο μπάχαλο .

Το μπάχαλο αυτό ήταν κυρίως σε βάρος του αγοραστή από οικονομικής απόψεως και ανάγκαζε και τον πωλητή να μπαίνει σε περίεργες πρακτικές .

Ο φόρος μεταβίβασης ενός ακινήτου ήταν 11 % και πάνω σε αυτό είχαμε 2 % τον συμβολαιογράφο , 1 % τον δικηγόρο και άλλα 1-3 % διάφορα έξοδα υποθηκοφυλακείου και έξοδα δανείου αν υπήρχε . Το αποτέλεσμα ήταν ότι κάθε € πάνω από την αντικειμενική αξία να έχει φόρους από 14-16 % για τον αγοραστή .
Για τον επαγγελματία πωλητή , αφού ο ιδιώτης δεν είχε φόρους να πληρώσει , ο φόρος υπολογιζόταν με συντελεστές .
Για κάθε € τζίρου , υπήρχε συντελεστής καθαρού κέρδους 15 % που μετά το 2010 έγινε 20 % . Και πάνω σε αυτό έμπαινε ο φόρος εισοδήματος που ανάλογα με τις εποχές ήταν από 25-35 % χωρίς αφορολόγητα . Δηλαδή ο τελικός φόρος για τον κατασκευαστή ήταν από 3,75-5,25 % ΕΠΙ ΤΟΥ ΤΖΙΡΟΥ . Δηλαδή 3-4 φορές λιγότερος από τον φόρο του αγοραστή , αφού ο ένας ήταν φόρος εισοδήματος επαναλαμβανόμενος κάθε χρόνο , ενώ ο άλλος φόρος μεταβίβασης .
Το αποτέλεσμα ήταν ο κάθε αγοραστής να θέλει να δηλώνεται η αντικειμενική αξία , το κράτος να μην τις φέρνει εκεί που έπρεπε και να γίνει αυτό που όλοι ξέρουμε . Το αποκορύφωμα της στρέβλωσης ήταν που έπρεπε να κρατήσεις το εμφανιζόμενο κόστος χαμηλότερα από τις αντικειμενικές αξίες , μην εμφανίζοντας μέρος του πραγματικού κόστους , ώστε το σύνολο του έργου να μην βγάζει ζημία , αν και ανεξαρτήτως του αν υπήρχε ζημία ή όχι ο φόρος εισοδήματος με τον αντικειμενικό τρόπο θα πληρωνόταν . Αυτό όμως πουλήθηκε ως μαύρο χρήμα για τον κατασκευαστή , ενώ στην ουσία ελάχιστα θα έχανε ο κατασκευαστής , αν όλα δηλώνονταν . Μάλιστα θα μπορούσε να κάνει και κάποια επιπλέον έξοδα , όπως λήζινγκ αυτοκινήτων , μιαθούς στους εταίρους και διάφορα άλλα που κάνουν οι ΑΕ , αλλά εδώ η πλήρης παρέμβαση του κράτους παντού δεν επέτρεπε να γίνουν και μετά το ίδιο το κράτος πούλαγε λαϊκισμό .
Υπήρξε και άλλη αφορμή διαφθοράς με το ελάχιστο κόστος που έβαλε το κράτος και που ζήταγε από τις εφορίες να ελέγχουν τα τιμολόγια και δημιουργήθηκε θέμα γρηγορόσημου , αλλά ευτυχώς το κατάλαβαν γρήγορα και το έλυσαν το θέμα μέσα σε 1-2 χρόνια .

Μέχρι το 85 κάθε έργο που τελείωνε είχε παραλαβή από υπαλλήλους της πολεοδομίας . Κλασσικά και εδώ υπήρχαν δωράκια από όποιον ήθελε να κάνει το κάτι παραπάνω , αλλά και απαιτήσεις για δωράκια ακόμα και από αυτούς που δεν είχαν κάτι προβληματικό . Ετσι μετά το κράτος έβαλε τον επιβλέποντα να δίνει βεβαιώσεις νομιμότητας , που ήταν λάθος γιατί έφερνε τον μηχανικό αντιμέτωπο με τον πελάτη του και αυτό άλλαξε το 12 που έρχονται άλλοι ιδιώτες μηχανικοί και ελέγχουν , οπότε πλέον ο έλεγχος είναι πολύ αυστηρός .
Δημιούργησε και τους ημιυπαίθριους το κράτος , συνεχίζοντας την κακή πολιτική στον χώρο , που έχει αρχίσει με τις τεράστιες διαφορές στους συντελεστές δόμησης . Οι ημιυπαίθριοι ήταν εύκολο να κλείσουν με ένα τζάμι . Τους ξεκίνησαν κάποιοι να τους κλείνουν , οι αγοραστές βολεύτηκαν με ένα χώρο ακόμα που τους κόστιζε ελάχιστα , αφού πλήρωναν μόνο το κόστος του τζαμιού και του σώματος καλοριφέρ . Ετσι αυτό απέκτησε ζήτηση και καθιερώθηκε . Το κράτος αντί να βρεί τρόπο να το σταματήσει , έκανε το αυτονόητο για την μπανανία που είμαστε . Το φορολόγησε γύρω στο 94 με κάποιον Φωτιάδη . Εδώ είχαμε πλέον το οξύμωρο . Ακόμα και να μην ήθελες να τον κλείσεις , τον φόρο θα τον πλήρωνες , γιατί μπορεί να τον έκλεινες στο μέλλον...

Ετσι όλοι έκλειναν τους ημιυπαίθριους . Ακολούθησαν και οι σοφίτες και τα ημιυπόγεια .

Στο επόμενο σεντόνι .

Για τους ημιυπαίθριους θα μιλήσω πάλι μετά στο θέμα των αγοραστών .

Τώρα θα μιλήσουμε για τις τράπεζες , άλλο μεγάλο φταίχτη των προβλημάτων με την ανοχή βέβαια του κράτους .

Μέχρι το 1987 οι τράπεζες δεν ασχολούνταν με την στεγαστική πίστη . Οι πωλήσεις γίνονταν με γραμμάτια μεταξύ κατασκευαστή και αγοραστή και οι αγοραστές αγόραζαν τα σπίτια στην αρχή κάθε έργου . Αυτό πριν το 73 που δεν είχαμε πληθωρισμό δεν ξέρω πως δούλευε , γιατί τότε υπήρχε και η λίρα σαν νόμισμα των συναλλαγών , αλλά μετά το 73 που είχαμε την πετρελαϊκή κρίση και το Κυπριακό και όλα αυτά οδήγησαν σε ψηλό πληθωρισμό της τάξης του 25-30 % τον χρόνο ο αγοραστής αγόραζε το ακίνητο στην αρχή κάθε έργου . Ετσι αγόραζε στην τιμή της έναρξης δίνοντας το 35 % του τιμήματος και μέχρι την αποπεράτωση συνήθως 2 χρόνια και με κάποια επιπλέον πίστωση 6-12 μηνών εξοφλούσε το ακίνητο υπογράφοντας γραμμάτια . Για να έχετε κάποια αίσθηση μιλάμε ότι μέσα σε 3 χρόνια τότε το κόστος κατασκευής ανέβαινε κατά 100-150 % , οπότε όλοι είχαν όφελος . Ο αγοραστής όταν το έπαιρνε το ακίνητο στα χέρια του είχε ήδη μια υπεραξία της τάξεως του 40 % και ο πωλητής είχε μικρό κόστος χρηματοδότησης , αφού χρησιμοποιούσε τα γραμμάτια των αγοραστών . Σκεφτείτε ότι τότε το κόστος δανεισμού , από ιδιώτες αφού οι τράπεζες ασχολούνταν με άλλα θέματα.. , ήταν 3-4 % τον μήνα .

Υπήρχε όμως και μία ασφάλεια για τον πωλητή . Η έννοια της διαλυτικής αίρεσης . Αν ο αγοραστής δεν πλήρωνε τα γραμμάτια , τότε το συμβόλαιο ακυρωνόταν και ο αγοραστής έχανε και κάποια χρήματα από αυτά που είχε δώσει . Ετσι γενικά δεν υπήρχαν θέματα εκείνες τις εποχές , αφού οι θέσεις του καθενός ήταν ξεκάθαρες .

Μετά το 1987 μπήκε στον χώρο η Κτηματική Τράπεζα . Εδινε δάνεια μόνο για πρώτη κατοικία . Χρηματοδοτούσε μόνο το 60-65 % της εμπορικής αξίας και το δάνειο ήταν για 15 χρόνια μόνο , ενώ υπήρχε και επιδότηση επιτοκίου . Τότε ο Ανδρέας είχε πει το Τσοβόλα δώστα όλα και έτσι η επιδότηση του επιτοκίου βοήθησε πολύ κόσμο και ήταν η πρώτη φορά που στον χώρο άρχισε να μπαίνει πολύς άσχετος κόσμος και να κάνει τους κατασκευαστές . Ηταν ένα φαινόμενο που επαναλήφθηκε πάλι με την ευθύνη κράτους και τραπεζών και το 2002-2008 .
Το γεγονός ότι μπήκαν άσχετοι στον χώρο οδήγησε στην αύξηση του ανταγωνισμού για την αγορά γης και βέβαια στην αύξηση του κόστους κατασκευής και κατά συνέπεια της τιμής πώλησης .
Απλά εκείνη την εποχή το φαινόμενο αυτό κράτησε μόλις 2 χρόνια μέχρι τις εκλογές του 89 . Επειδή με την επιδότηση που έδινε το κράτος στους τόκους της Κτηματικής και της Ασπίς αργότερα , είχε ζημία , το 90 την έκοψε και έτσι τα επιτόκια πήγαν στον πληθωρισμό από 15 % στο 23 % και η οικοδομή που είχε ήδη προσφορά έκοψε τελείως από το 90 -94 ώστε να απορροφηθεί η προσφορά , αλλά και να αρχίσει να πέφτει ο πληθωρισμός και να ξαναγυρίσουν τα επιτόκια στο 15 % .

Το 1997 μπήκαν και οι εμπορικές τράπεζες στο παιχνίδι , αλλά με τους όρους των δύο στεγαστικών που έγραψα παραπάνω με κάποια αύξηση του ορίου αποπληρωμής ανάλογα με την ηλικία στα 20-25 χρόνια .

Αυτό ήταν μια ήρεμη κατάσταση μέχρι το 2002 . Τότε με πολιτική απόφαση το κράτος έδωσε την άδεια στις τράπεζες να μοιράσουν χρήμα . Αυτές είχαν κέρδη και μπόνους και φτάσαμε στην γνωστή κατάσταση .
Το εύκολο χρήμα δεν ήταν μόνο για τους αγοραστές , αλλά και για να γίνει κάποιος κατασκευαστής . Τότε είχαμε το χάος .
Κάθε ένας που είχε εύκολη πρόσβαση στην τράπεζα έπαιρνε εκατοντάδες χιλιάδες ή εκατομμύρια χρηματοδότηση και δήλωνε κατασκευαστής . Επειδή όμως δεν είχε παρελθόν στον χώρο προκειμένου να βρει οικόπεδα ή έπαιρνε προβληματικά που δεν τα έπαιρναν οι επαγγελματίες του χώρου , η ακόμα χειρότερα έδινε πολύ μεγάλες αντιπαροχές στους ιδιοκτήτες και έτσι ανέβαζε την αγορά και το κόστος της γης . Ακολούθησαν στο πάρτι και τα υλικά και η εργασία και βέβαια το κόστος και η τιμή πώλησης εκτινάχθηκαν .

Αυτά κράτησαν μέχρι το 2008 που οι τράπεζες επειδή έπαιζαν τα λεφτά των καταθετών στα σύνθετα προϊόντα του εξωτερικού και έγινε το διεθνές σκάνδαλο , ξαφνικά τράβηξαν το χαλί από όλους , κλείνοντας αλληλόχρεους λογαριασμούς από ανθρώπους που δεν είχαν καμία ευθύνη για το σκάνδαλο .

Ετσι μετά μπήκαμε στην κρίση που είμαστε μέχρι σήμερα όπου οι νέες οικοδομές είναι πρακτικά ανύπαρκτες και θα συνεχίσουν να είναι μέχρι να ομαλοποιηθεί η κατάσταση στο μυαλό του κάθε επενδυτή και όχι στα όσα λένε πολιτικοί και μμε .

Μέχρι τώρα έδειξα τις παρεμβάσεις του κράτους και των τραπεζών στον χώρο και τα προβλήματα που δημιούργησαν .
Και κάτι τελευταίο πριν πιάσουμε τους αγοραστές .

Το κράτος ποτέ δεν θέλησε να βάλει κανόνες στον χώρο . Προσπαθεί τα τελευταία χρόνια , αλλά είναι παιχνίδια επί χάρτου αφού δεν υπάρχει αγορά .

Από το 1977 είχαν αρχίσει η συζητήσεις για το ΜΗΚΙΕ . ΜΗτρώο Κατασκευαστών Ιδιωτικών Εργων . Να μην μπορεί να κάνει τον κατασκευαστή ο καθένας . Δεν υλοποιήθηκε ποτέ και έτσι στον χώρο έμπαινε και έβγαινε όποιος ήθελε .

Δεν μπήκε κανόνας στην εκπαίδευση και πιστοποίηση των τεχνιτών και των υλικών . Δεν μπήκε κανόνας και πιστοποίηση στους μεσίτες και οι σημερινοί κανόνες είναι επίσης της πλάκας . Ετσι το κάθε λαμόγιο βρήκε πρόσφορο έδαφος να κονομήσει .

Και πάμε και στους αγοραστές . Κανονικά αυτοί δημιουργούν την αγορά . Γιατί αυτοί επιβραβεύουν ή τιμωρούν αφού αυτοί είναι οι τελικοί καταναλωτές .

Αλλά ο ελληναράς σαν καταναλωτής είναι μακράν ο πιο ηλίθιος παγκοσμίως . Ακούει τι του λένε τα μμε . Αγοράζει τα πάντα καλά και εγκλήματα όταν του πουν να αγοράσει και δεν αγοράζει τίποτα όταν δεν του πουν να αγοράσει .
Είναι εξυπνάκιας , ξερόλας και νομίζει ότι πάντα θα πιάσει κορόιδο τον άλλον , ακόμα και αν ο άλλος είναι επαγγελματίας και ζει από αυτή την δουλειά .

ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΖΕΙ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΟΥΡΗ ΠΟΥ ΘΑ ΠΟΥΛΗΣΕΙ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΕΡΙΓΥΡΟ ΤΟΥ .

Ετσι πέφτει συχνά θύμα επιτηδείων , αλλά και αγοράζει πάντα στο όριο ή και πιο πάνω από τις δυνάμεις του . Αποτέλεσμα η έννοια της συντήρησης να είναι ανύπαρκτη και να εμφανίζονται τα φαινόμενα που περιγράφει ο Κώστας .

Μετά έχουμε και το θέμα της πλεονεξίας . Είχαμε τις μεζονέτες , έχω δει εκτρώματα .

Εχω δει σπίτι με 60 τμ ανά όροφο σε συγκρότημα μεζονετών σε μεσαίο οικόπεδο που τα κτίρια έχουν θέα στον πλάγιο ακάλυπτο . Οι όροφοι όμως ήταν οι εξής : 60 τμ σοφίτα υπνοδωμάτια , 60 τμ Α΄ όροφος υπνοδωμάτια , 60 τμ ισόγειο σαλόνι-κουζίνα , 60 τμ ημιυπόγειο ταβέρνα - πλέι ρουμ , 60 τμ υπόγειο με ράμπα της συμφοράς για γκαράζ και 60 τμ δεύτερο υπόγειο με αποθήκη και λεβητοστάσιο . Νόμιμα πρέπει να ήταν τα 90 ...

Αλλά οι αγοραστές τα τίμησαν γιατί είχαν τμ .

Αλλη ιστορία η επιλογή δύο μεζονετών στο ίδιο κάθετο κομμάτι .

Το σαλόνι στο ισόγειο , τα υπνοδωμάτια στο ημιυπόγειο σαν οικογενειακός τάφος (Mπρρρ) και το άλλο διαμέρισμα το σαλόνι στον α' όροφο και τα υπνοδωμάτια στην κλειστοφοβική σοφίτα .

Και αυτά αγοράστηκαν από τους ελληναράδες και μάλιστα επειδή αγοράζονταν έγιναν μόδα και χτίστηκαν χιλιάδες τέτοια .

Το αποκορύφωμα ήταν κάποιος που είχε χτίσει μία σειρά από τέτοια στο πίσω μέρος του οικοπέδου , είχε κάνει το λάθος να χτίσει και το σπίτι του σε μία γωνιά , ίσως το πούλησε μετά . Εβγαινε λοιπόν η γυναίκα του και έκανε τον πωλητή και όταν την ρώταγαν τι θα γίνει στο μπροστινό μέρος του οικοπέδου , απαντούσε : Δεν ξέρω τι θα κάνει ο άντρας μου . Ελεγε ότι ΙΣΩΣ κάνει μια μεγάλη πισίνα .

Βέβαια τα σπίτια που πούλαγε ήταν με τον παραπάνω τρόπο 200 τμ , αλλά τα νόμιμα 80 . Επειδή όμως δεν ήταν όλα νόμιμα είχε χαμηλότερη τιμή ανά τμ , την γνωστή μέση τιμή που προφανώς ήταν 30-40 % χαμηλότερη από ένα κανονικό διαμέρισμα των 100 τμ που θα είχε και 10 τμ ημιυπαίθριο επιπλέον .

Ετσι αγόρασαν εύκολα με την μέση τιμή την πίσω σειρά . Και όταν πουλήθηκαν όλα , τότε επειδή είπαμε τα νόμιμα ήταν λίγα , έφτιαξε μπροστά μία δεύτερη σειρά μεζονετών που ήταν προσόψεως , ενώ τα πίσω έβλεπαν τα μπροστινά στα 5 μ.

Αυτό ήταν όλο το σκηνικό στα ακίνητα των τελευταίων 60 χρόνων , όσο πιο συνοπτικά μπορούσα .

Για να καταλάβετε τον παραλογισμό που έχουμε στην χώρα .
Τώρα στον ΣΚΑΙ βλέπω τους κατοίκους του χωριού ΒΑΛΤΟΝΕΡΑ Αμυνταίου . Πόσο λογικό είναι να χτίσεις στα βαλτόνερα ?
Εχουν χτίσει όχι εύκαμπτες καλύβες , αλλά βίλλες και με σεισμούς της τάξης των 2 και 2,3 ρίχτερ που κανονικά δεν τους καταλαβαίνεις καν μια και κάτω από 3 ρίχτερ δεν γίνεται αισθητός , έχουμε ζημιές που σε άλλα εδάφη θα ήταν στα 6 ρίχτερ .
Τους είπε ο Λέκκας ότι το έδαφος είναι ζελέ και πρέπει να φύγουν και τώρα ζητάνε αποζημίωση για μετεγκατάσταση .

Ο παραλογισμός κράτους και πολιτών στο ύψιστο σημείο .

Έγραψες!

Τώρα στον ΣΚΑΙ βλέπω τους κατοίκους του χωριού ΒΑΛΤΟΝΕΡΑ Αμυνταίου . Πόσο λογικό είναι να χτίσεις στα βαλτόνερα ?

Υποθετω χωρις να ξερω καθολου την περιοχη οτι εκει τα οικοπεδα ηταν παμφθηνα

Οι κατασκευαστές , χωρίς να θέλω να υπερασπιστώ κανένα , ό,τι όμως και να έκαναν , το έκαναν με προσωπικό κόστος , χωρίς να πουλάνε παρασιτικές υπηρεσίες . Ατοπη η σύγκριση ενός που βάζει τα λεφτά του , με έναν που πουλάει κάποιες υπηρεσίες .

Αυτο ειναι λογικη λιθινης εποχης.
Σε λιγο θα μας πεις οτι δεν δεχεσαι χαρτονομισματα αλλα μονο χρυσες λιρες.
Οι υπηρεσιες ειναι κι αυτες απολυτως απαραιτητες και θεμιτες.
Παρομοια νοοτροπια εχει πολυς κοσμος για τις μελετες και τις ερευνες αγορας,θεωρει οτι δεν πρεπει να πληρωσει μια μελετη στο 2% της επενδυσης σε μια σοβαρη εταιρεια γιατι αυτα ειναι χαμενα λεφτα και ειναι καλυτερα να κανει αλμα στο κενο.Οχι οτι μια μελετη εγγυαται την επιτυχια,καμια σχεση,απλα εχεις καλυτερη εικονα.

Φίλε Κριού,σε διάβασα με προσοχή και έχω να πω μόνο αυτό....σε αυτά τα δύο ποστ έγραψες την ιστορία των κατασκευών στην Ελλάδα για τα τελευταία 60 χρόνια....τα είπες όλα και απόλυτα εύστοχα!!

Ο χρήστης Tiger έγραψε:

Τώρα στον ΣΚΑΙ βλέπω τους κατοίκους του χωριού ΒΑΛΤΟΝΕΡΑ Αμυνταίου . Πόσο λογικό είναι να χτίσεις στα βαλτόνερα ?

Υποθετω χωρις να ξερω καθολου την περιοχη οτι εκει τα οικοπεδα ηταν παμφθηνα

Οι κατασκευαστές , χωρίς να θέλω να υπερασπιστώ κανένα , ό,τι όμως και να έκαναν , το έκαναν με προσωπικό κόστος , χωρίς να πουλάνε παρασιτικές υπηρεσίες . Ατοπη η σύγκριση ενός που βάζει τα λεφτά του , με έναν που πουλάει κάποιες υπηρεσίες .

Αυτο ειναι λογικη λιθινης εποχης.
Σε λιγο θα μας πεις οτι δεν δεχεσαι χαρτονομισματα αλλα μονο χρυσες λιρες.
Οι υπηρεσιες ειναι κι αυτες απολυτως απαραιτητες και θεμιτες.
Παρομοια νοοτροπια εχει πολυς κοσμος για τις μελετες και τις ερευνες αγορας,θεωρει οτι δεν πρεπει να πληρωσει μια μελετη στο 2% της επενδυσης σε μια σοβαρη εταιρεια γιατι αυτα ειναι χαμενα λεφτα και ειναι καλυτερα να κανει αλμα στο κενο.Οχι οτι μια μελετη εγγυαται την επιτυχια,καμια σχεση,απλα εχεις καλυτερη εικονα.

Άλλο πράγμα έγραψα από αυτό που κατάλαβες .Είμαι υπέρ των μελετών αρκεί οι μελετητές να έχουν τα κατάλληλα προσόντα. Στους μεσίτες η συντριπτική πλειοψηφία είναι τυχαίοι άσχετοι και περιστασιακοί ενώ δεν ρισκάρουν και τίποτα ούτε έχουν κάποια ευθύνη.

Ταξιδευτη οι ιδιωτικες γειτονιες, με κλειστη διοδο με ολα τα σπιτια ομοιομορφα καλυπτωντας μεγαλες εκτασεις, με παρκα δραστηριοτητων και τοπικη ιδιωτικη εταιρια που τα περιποιηται, υπαρχει περιπτωση να συμβει κατι τετοιο και εδω;

Για παραδειγμα εχω την αισθηση πως σε αλλες χωρες της ε.ε υπαρχουν τετοιες γειτονιες και εδω οχι.
Εχει αυτο καποια σχεση με το μηκιε που ενεφερες;

Υπαρχει κοινο για την ιδιοκατοικηση σε τετοιες γειτονιες;

Σε αυτες τις γειτονιες δεν λειτουργει η οικονομια κλιμακας λογω τεραστιου αριθμου σπιτιων που κατασκευαζονται απο εταιριες ή συμπραξεις εταιριων με τελικο οφελος των αγοραστων;