Ο χρήστης Nozomi έγραψε:
Εντάξει, ο καυγάς ποιός είναι ;
Υπάρχουν κάποιες ενδοϋπηρεσιακές διαμάχες γιατί π.χ οι ειδικοί φρουροί δεν έχουν βγάλει τις Σχολές Αστυφυλάκων αλλά οι περισσότεροι είναι πρώην Καταδρόμια με αποτέλεσμα να είναι περισσότερο μάχιμοι απ' τους υπόλοιπους αστυφύλακες, υπάρχει διαμάχη ανάμεσα στους ΔΙ.ΕΣ με την πρώην Άμεσο Δράση, καθώς η δεύτερη έχει παραγκωνιστεί παρότι επί δεκαετίες τράβαγε το κουπί στους δρόμους, οι ΖΗΤΑδες έχουν εξαφανιστεί κτλ.

Πράγματι οι ΕΦ είναι στην πλειοψηφία τους πρώην καταδρομείς ή έφεδροι αξιωματικοί του στρατού, με αποτέλεσμα να είναι πολύ πιο εκπαιδευμένοι στα όπλα και μάχιμοι από τους αστυφύλακες. Μάλιστα οι αστυφύλακες τους αποκαλούν σερίφηδες και καουμπόηδες και οι ειδικοί απαντούν αποκαλώντας τους αστυφύλακες χαρτογιακάδες και φλώρους (καθώς είναι προανακριτικοί υπάλληλοι και κάνουν την χαρτούρα)... Αυτά βέβαια εξομαλύνονται όταν συνυπηρετούν αλλά οι συνδικαλιστές έχουν τα κολλήματα τους.

Η Άμεσως Δράση πάντως υπάρχει κανονικά (εξάλλου τη νύχτα δεν περιπολεί η ΔΙΑΣ) και επιχειρησιακά η ΔΙΑΣ υπάγεται στην ΑΔ. Ζητάδες πάντως βλέπω αρκετούς στους δρόμους.

delete

Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:
Ζητάδες πάντως βλέπω αρκετούς στους δρόμους.

Στη Λαρισα πάντως πρεπει να είναι καμμιά 40αριά 'ΔΙΑΣ' και 5-6 'Ζ'. Περα απο τις σχολές, τους βαθμούς και το... δικάβαλο, δεν μπορώ να καταλάβω πού διαφέρουν στο έργο τους και συνεπώς ποιο είναι το νόημα της υπαρξης και των δυο..

Ο χρήστης mjacob έγραψε:
Αφενός πιστεύω ότι ο κύριος δεν έχει πατήσει το πόδι του στην Αίγυπτο, ή και σε καμία άλλη αντίστοιχη χώρα. Άντε μέχρι καμιά ελλάδα μπορεί να έχει πάει, και να νομίζει ότι αυτό σημαίνει τριτοκοσμικότητα.

Ναι, δεν είναι το πρόβλημα ότι δεν έχεις λεφτά να αγοράσεις φαγητό ρούχα κλπ, είναι ότι δεν έχει 'business προοπτική' η νεολαία. Ερήμην.
Σε άλλες 1500 (που λέει ο λόγος) χώρες που δεν έχει 'προοπτική' νεολαία, αλλά δεν πεινάνε, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα βέβαια.

Μετά πετάει και τη σύγκριση ότι 'άλλες κοινωνίες' αντέχουν στους κλυδωνισμούς επειδή έχουν προοπτική. Αλήθεια σε ποιές κοινωνίες αναφέρεται; Για να δούμε και πως ακριβώς συγκρίνονται με Αίγυπτο και αντίστοιχες χώρες που δεν έχουν να φάνε, να ντυθούν κλπ.

Ο έτερος ελληνοαμερικάνος μας λέει ότι υποχωρεί τραγικά το βιοτικό επίπεδο στην ελλάδα σε σχέση με την αμερική. Α, συγγνώμη, με τα ξαδέρφια του στην αμερική. Γιατί αν το 90-10 το λες κοινωνική πρόοδο και αυτό εδώ δεν είναι κατάρρευση :



ή μήπως είναι η φοβερή προοπτική;
Αλλά τα ξαδέρφια του μάλλον δεν είναι στο 80%, οπότε όλα καλά.

Μιλάει για υποαπασχόληση στην ελλάδα (συνεχίζοντας τη σύγκριση με ΗΠΑ) όταν στις ΗΠΑ το 40% (ή και λιγότερο; δεν θυμάμαι) έχει δουλειά πλήρους ωραρίου.
Μας μιλάει ότι χάνονται για τη νεολαία στην ελλάδα οι ελπίδες για σύνταξη. Δεν θυμάμαι καλά, το 401k τι ακριβώς είναι; Η ελπίδα στη σύνταξη;
Μιλάει για πανάκριβη ιδιωτική παιδεία και περίθαλψη;

Τέλος πάντων, τυχαίες μεταφυσικές αναλύσεις επί χάρτου.
Στην έκθεση ιδεών πανελληνίων θα τα πήγαινε εξαιρετικά, γι' αυτό είμαι σίγουρος.

EDIT PLZ όχι καθυστερημένες απαντήσεις ότι 'τι μου συγκρίνεις τώρα ελλάδα με ΗΠΑ'

MotherJones.com

Θα προτεινα αυτο:

http://www.census.gov/prod/2010pubs/p60-238.pdf

Γενικα το http://www.census.gov/hhes/www/income/d ... index.html
Eχει πολλες πληροφοριες και οχι επεξεργασμενες για καποιο σκοπο hint hint

Πραγματικα πιστευουμε οτι η παιδεια στην Ελλαδα ειναι δωρεαν; Η απλως την πληρωνουμε χρυσαφι ολοι μας;

Συνταξη αααα αυτο το μαγικο που ξανα το πληρωνουμε ολοι για χρυσαφι.

Γιατι νομιζουμε η Ελλαδα ειναι στο χειλος της χρεοκοπιας;

Και ναι τα δικα μου ξαδερφια εχουν ολοι παρει συνταξη απο τα 45-50
Και ναι αμα μου δινανε και εμενα τετοια θα ερχομουνα στην Ελλαδα

Ας σκεφτουμε λιγακι και βεβαιως στις τωρινες συγκυρίες. Ποσο ολα αυτα τα πραγματικα και καθολου φιλοσοφικα πραγματα εχουν καταστεψει την Ελλαδα.

Και οχι δεν χαιρομαι ουτε γελαω. Ανησυχω και προβληματιζομαι.

Νικος

για να γεμιζουν την αλφαβητα μαλλον γιατι οντως ουσια δεν εχουν(και αμα το πανε ετσι ουτε γραμματα για ομαδες δεν θα εχουν)

Ο χρήστης titsataki έγραψε:
MotherJones.com

Θα προτεινα αυτο:

Τα στοιχεία μπορείς να τα cross check και με τις έρευνες αυτού:
http://www.econ.berkeley.edu/~saez/
EMMANUEL SAEZ
E. Morris Cox Professor of Economics
Director, Center for Equitable Growth
University of California,
Berkeley

που τα τελευταία χρόνια έχει καταφέρει να συγκεντρώσει μάλλον τα αναλυτικότερα στοιχεία που υπάρχουν για τον τελευταίο αιώνα.

εκτός κι αν hint hint και το berkeley είναι κανας κρυφοκομμουνιστικός πυρήνας και μας έχει διαφύγει hint hint

hint hint να λέμε και καμια πίπα απ το berkeley να περάσει η ώρα

Πραγματικα πιστευουμε οτι η παιδεια στην Ελλαδα ειναι δωρεαν; Η απλως την πληρωνουμε χρυσαφι ολοι μας;

Δοθέντος ότι το κράτος δαπανά κάθε χρόνο περί το 3% του ΑΕΠ για την παιδεία (για όλες τις βαθμίδες συνολικά), δεν υπάρχει δωρεάν παιδεία, και φυσικά την πληρώνουμε όλοι μας μέσω των διάφορων φόρων.
Η ατάκα 'δωρεάν παιδεία' αναφέρεται στο γεγονός ότι όποιος θέλει να γίνει μέτοχος αυτής της δημόσιας παιδείας δεν χρειάζεται να πληρώσει κατά την μαθητεία του ούτε ένα έξτρα φράγκο γι' αυτή, αφού μπορεί να γραφτεί στο σχολείο της περιοχής του, ή να περάσει κατόπιν εξετάσεων σε όποια τριτοβάθμια σχολή επιθυμεί και να παρακολουθήσει το εγκύκλιο πρόγραμμα, χωρίς να πληρώσει τίποτα.

Καλό το λινκ.

**Δημοσιονομική απειλή το «δεν πληρώνω» κατά το Reuters **
Το κίνημα «δεν πληρώνω» απειλεί να εκτροχιάσει τις δημοσιονομικές προσπάθειες της Ελλάδας, αναφέρει δημοσίευμα του πρακτορείου Reuters.
Το δημοσίευμα χαρακτηρίζει το κίνημα αυτό «πιο ύπουλο από τις μεγάλες απεργίες» ή «τις βόμβες των αναρχικών» και ως «μία σιωπηρή μορφή ανυπακοής, η οποία στερεί την Κυβέρνηση από ζωτικής σημασίας έσοδα από δημόσιες υπηρεσίες και υπηρεσίες μεταφορών».

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&pubid=56090951

Mθανε οτι γαμ@#$αστε , πλάκωσε και το Reuters.

Μία οικογενειακή ιστορία που κόστισε στον Ελληνα 19.000€
Για να καταλάβετε τι εννοώ, δώστε βάση σε αυτή την οικογενειακή ιστορία: ο κύριος Π.Σ. και η κυρία Μ.Α., μετά από έναν αποτυχημένο γάμο αποφάσισαν να χωρίσουν. Όπως κάθε πολιτισμένο ζευγάρι, χώρισαν τα πάντα: τα χρήματα που είχαν στην άκρη, τα ακίνητα και τις ώρες επικοινωνίας με το ανήλικο παιδί τους.
Μόνο που η Μ., κάποιο καιρό αργότερα, αποφάσισε να σταματήσει να ακολουθεί τους όρους που είχε αποδεχτεί, εμποδίζοντας τον πρώην σύζυγό της να βλέπει το παιδί τους τις προσυμφωνημένες ώρες και ημέρες. Ο Π. τότε αποφάσισε να ακολουθήσει τον μόνο νόμιμο δρόμο που προβλέπεται από τη δικαιοσύνη: να καταθέσει μήνυση εναντίον της πρώην συζύγου του για «παραβίαση των όρων επικοινωνίας του με το παιδί τους, όπως είχαν καθοριστεί με απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών». Απλά και πολιτισμένα, και με τη σιγουριά πως θα βρει το δίκιο του.

Αμ δε! Βλέπετε, η κυρία Μ.Α. προστατεύεται από άσυλο. Όχι, δεν κατέφυγε με το παιδί της σε πανεπιστημιακό χώρο διότι η κυρία αυτή είναι βουλευτής. Έτσι η Μιλένα Αποστολάκη, για την........ οποία μιλάμε, δεν λογοδότησε ποτέ για την απόφασή της να γράψει στα παλιά της τα παπούτσια τους νόμους του κράτους που υποτίθεται πως υπηρετεί. Κρύφτηκε πίσω από τη βουλευτική της ασυλία, την οποία αρνήθηκαν να άρουν οι συνάδελφοί της όταν αυτό ζητήθηκε.
Το θέμα όμως δεν έληξε εδώ. Ο πρώην σύζυγος της κυρίας Αποστολάκη κατέφυγε στο Ευρωδικαστήριο, το οποίο όπως ήταν αναμενόμενο τον δικαίωσε, επιδικάζοντας πρόστιμο 12.000 ευρώ στην Ελληνική Βουλή για κατάχρηση της βουλευτικής ασυλίας και 7.000 στον ενάγοντα για τα δικαστικά του έξοδα.

Πρόκειται για μια ιστορική απόφαση, όχι μόνον γιατί αποκαλύπτει περίτρανα τον απαράδεκτο τρόπο με τον οποίον σκέπτονται και συμπεριφέρονται οι Έλληνες Βουλευτές, αλλά επιβεβαιώνει την κατάχρηση της Βουλευτικής Ασυλίας και σε θέματα που δεν έχουν καμία σχέση με τις Πολιτικές τους Ενέργειες, και κατ' επέκταση επισφραγίζουν τις κατηγορίες περί διαφθοράς!
Οι ευρώ-δικαστές με πλειοψηφία 6 προς 1 (μειοψήφησε ο Έλληνας δικαστής Σπ. Φλογαΐτης, υποστηρίζοντας ότι η προσφυγή Συγγελίδη έπρεπε να κηρυχθεί απαράδεκτη) έκριναν ότι η απόρριψη του αιτήματος άρσης ασυλίας παραβιάζει το δικαίωμά του να έχει πρόσβαση στα ελληνικά δικαστήρια (άρθρο 6 παράγραφος 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων).
Όπως είναι φυσικό, το Ευρωδικαστήριο δεν είδε καμιά σύνδεση μεταξύ της επίδικης συμπεριφοράς της κ. Αποστολάκη και των βουλευτικών της καθηκόντων. Παράλληλα θεωρεί στοιχείο άνισης μεταχείρισης το γεγονός ότι, ενώ ο κ. Συγγελίδης εμποδίζεται να κινηθεί ποινικά εναντίον της βουλευτού, πρώην συζύγου, εκείνη διατηρεί το δικαίωμα αυτό!
Οι αποφάσεις του Ευρωδικαστηρίου συνδέουν ευθέως τη βουλευτική ασυλία με την άσκηση των καθηκόντων κάποιου στο πλαίσιο των κοινοβουλευτικών αρμοδιοτήτων του. Το σκεπτικό είναι ότι έτσι προστατεύεται η ελευθερία έκφρασης των βουλευτών και κατοχυρώνεται η ανεξαρτησία της πολιτικής δράσης τους. Οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα ΔΕΝ ΥΠΑΓΕΤΑΙ σε αυτό το πλαίσιο προστασίας και πρέπει αυτόματα να γίνεται άρση της ασυλίας των εμπλεκόμενων πολιτικών προσώπων.
Ποιο είναι λοιπόν το τελικό αποτέλεσμα; Η Μιλένα Αποστολάκη το παίζει τζάμπα μάγκας και καταπατά με το έτσι θέλω τους νόμους (ξέροντας πως δεν θα πληρώσει η ίδια), ένας πολίτης αδικείται κατάφωρα και δεν μπορεί να απευθυνθεί πουθενά έτσι ώστε να βρει το δίκιο του, και όλοι εμείς πληρώνουμε 19.000 ευρώ για χάρη της Μιλένας και των συναδελφων της που την 'προστάτευσαν'.
Και παρόλα αυτά, η οικογενειακή αυτή υπόθεση δεν έφτασε σε καμία αίθουσα ελληνικού δικαστηρίου για να εκδικαστεί. Η κυρία Αποστολάκη μπορεί με την ησυχία της και χωρίς κανένα απολύτως κόστος να συνεχίσει να κάνει του κεφαλιού της...
http://kafeneio-gr.blogspot.com/2011/03/19000.html

Ο κύριος Φλογαϊτης αν τα παραπάνω ισχύουν θα πρέπει να πει για ποιο λόγο πρότεινε να κριθεί η προσφυγή Συγγελίδη ως απαράδεκτη.

Μμμμ...

Κάτσε τώρα να κάνω μια άσκηση.

Υποτιθέσθω ότι ο Συγγελίδης-πατέρας έκανε ντου με 5 μπράβους στο σπίτι της Αποστολάκη και έπαιρνε το παιδί με τη βία.
Θα διέπραττε τουλάχιστον το αδίκημα (έγκλημα) της διατάραξης οικιακής ειρήνης.

Έλα όμως που ταυτόχρονα η Αποστολάκη διέπραττε τα, ας πούμε, εγκλήματα της μη συμμόρφωσης σε δικαστική απόφαση και της παρεμπόδισης γονέα να επικοινωνεί με το τέκνο του.

Πάει λοιπόν ο Συγγελίδης με τους μπράβους λίγο πιο πίσω και της λέει 'Φέρε το τέκνο μου'. Η Αποστολάκη αρνείται και τον διώχνει. Μπουκάρει με τους δικούς του, χωρίς ξύλο, παίρνει το παιδί και φεύγει.

Ερώτημα:
Το παραπάνω έγκλημα του Συγγελίδη μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι 'μη άδικο', εφόσον αυτός βρισκόταν σε άμυνα, ήτοι ήταν θύμα προηγούμενης, παρούσας, άδικης πράξης από την 'παθούσα', η οποία δεν ήταν δυνατόν να αποτραπεί με άλλα μέσα;

Κοίτα να δεις που, εξωτερικά τουλάχιστον, φαίνεται ότι μπορεί! Δηλαδή, ναι μεν η αυτοδικία απαγορεύεται, όμως εδώ το κράτος αδυνατεί να προστατεύσει τα νόμιμα δικαιώματα πολίτη, τα οποία το ίδιο του αναγνώρισε μέσω των νόμων του και των δικαστηρίων που δίκασαν και αποφάνθηκαν για το επίμαχο ζήτημα.
Παραγραφή δεν υπάρχει, άρση καταλογισμού της Αποστολάκη ή άδικου χαρακτήρα ή αξιοποίνου της πράξης της Αποστολάκη δεν υπάρχει, ο πολίτης εμποδίζεται από το σύστημα να προστατεύσει τα δίκαιά του, άρα...;

Μέχρι και βιβλίο μπορεί να γραφτεί για το παραπάνω ζήτημα. Εγώ πάντως είμαι με τον Συγγελίδη.

Edit:
Θα μπορούσε βέβαια κάποιος να αντιτάξει ότι η μη άρση της βουλευτικής ασυλίας από τη Βουλή είναι λόγος που, έστω προσωρινά, αίρει τη δίωξη κατά της βουλευτίνας.
Όμως, όπως ορθά παρατήρησε το ευρωπαϊκό δικαστήριο, η μη άρση της ασυλίας είναι αντίθετη με τα οριζόμενα στο ελληνικό Σύνταγμα, αφού 'O βουλευτής δεν καταδιώκεται ούτε εξετάζεται με οποιονδήποτε τρόπο για γνώμη ή ψήφο που έδωσε κατά την άσκηση των βουλευτικών καθηκόντων'. Προσωπικές διαφορές, άσχετες με τα βουλευτικά καθήκοντα, δεν πρέπει να καλύπτονται από τη βουλευτική ασυλία, ειδικά όταν πλήττονται με αυτόν τον τρόπο δικαιώματα άλλων πολιτών, τα οποία εμμέσως στερούνται δικαστικής και διοικητικής προστασίας.

επρεπε να φτασει στην ευρωπη για να βρει το δικιο του..ποσο χαμηλα ακομη μπορει να φτασει αυτο το κοινοβουλιο..

delete

Και λίγο κουτσομπολίστικο..βιογραφικό!!
http://www.fimes.gr/2010/09/milena-apostolaki/

delete

Οικονομία να κάνουν στην αστυνομία. Στα του οίκου τους (βουλή) όμως οι δαπάνες τους συνεχίζουν αμείωτες.

Ο χρήστης christos.dimou έγραψε:
Ο κύριος Φλογαϊτης αν τα παραπάνω ισχύουν θα πρέπει να πει για ποιο λόγο πρότεινε να κριθεί η προσφυγή Συγγελίδη ως απαράδεκτη.

'Μας' το έχει ήδη πει:

DISSENTING OPINION OF JUDGE FLOGAITIS

I dissent from the majority in the present case. I understand that important precedents have been decided in cases where civil party actions are brought in criminal proceedings before the courts. It is my view, however, that peculiarities specific to Greek criminal proceedings prevent me from accepting that the impugned proceedings are civil in nature and, accordingly, from concluding that Article 6 § 1 is applicable.
According to Greek criminal law, a criminal trial is of an entirely public character: it is the public prosecutor who decides whom to arrest and charges are brought on behalf of the public, and it is the public prosecutor who is responsible for bringing a case before the Criminal Court against an individual suspected of breaking the law. The criminal trial is therefore between the representative of the public and the defendant.
Where the “victim” of the crime wishes to intervene in the proceedings, there is only one institution which can allow him to participate officially in the criminal trial: a civil action.
The plaintiff claiming damages joins the criminal trial on the pretext of seeking compensation for the damage suffered. In actual fact, he seeks to establish proof of the defendant's guilt by presenting himself as the person who has suffered as a result of the crime and who seeks to reveal the truth. In other words, by asking the criminal court to award him compensation for the damage suffered, the plaintiff actually requires his suffering to be recognised by the public authorities and justice to be granted in his favour. This will happen only if the defendant is found guilty of the crime by the court's verdict. Moreover, the satisfaction of the plaintiff's claims arising from the crime is an element of the public function of the criminal penalty, since not only does it provide redress for the plaintiff but it is also important for the reparation of damage in society1.
The participation of the plaintiff claiming damages in the criminal trial also contributes to achieving a better diagnosis of the defendant's personality and greater clarification of both the psychological circumstances under which the crime was committed and its consequences. If these factors are considered, the level of the defendant's responsibility and the suitable penalty can be better assessed by the domestic courts2. The plaintiff's presence is also indispensable for ensuring that the courts or the public authorities pursue the criminal proceedings expeditiously3.
The argument that the plaintiff's aim in the criminal proceedings is to secure the defendant's criminal conviction is also supported by the fact that a) the amount of money claimed by the plaintiff for compensation is very low, namely,10 or 20 euros, and he usually reserves the right to bring the case before the civil courts for higher compensation, and4 b) the criminal proceedings allow the victim to take part in the criminal trial and endeavour to secure the conviction of the defendant without claiming civil damages. Specifically, this is possible in cases where (i) the person responsible for paying the damages occasioned by the crime is a third party and not the defendant, (ii) the public authorities bring a civil action for a crime relating to taxes and customs, (iii) the prosecutor appeals against the first-instance court's ruling, and c) the proceedings instituted to join the criminal trial as a civil party are facilitated since this can be done orally in the course of the court hearings, a lawyer can be appointed, the civil party is summoned to appear before the court and he has the right to a hearing.
The role of the civil party in criminal proceedings as a “private” prosecutor is also borne out by the fact that if in such a case the defendant offers the plaintiff compensation in the entire sum of money he claims before the beginning of the criminal trial, the plaintiff can refuse this offer and insist on participating in the criminal proceedings in order to assist the court in securing a conviction. The same applies when the civil party submits their claim for compensation publicly after the opening of the court's hearing, but the plaintiff maintains his right to be part of the criminal trial as a civil party (see Court of Cassation, judgment no. 1/1997, plenary)5.
Finally, the civil party, if he truly wants to be compensated, will submit his case to the civil courts and it is before those courts that the civil right will be satisfied. In fact the entirely criminal nature of the criminal proceedings is also proven by the fact that the civil courts, when deciding the same case, are not bound at law by the findings of the criminal court and the civil proceedings are independent.
For these reasons, I conclude that the present case should have been rejected as inadmissible.

Την πλήρη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μπορείτε να τη βρείτε στην ιστοσελίδα: http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view. ... n=hudoc-en

Δεν έχω χρόνο να διαβάσω το πλήρες κείμενο και να σχολιάσω. By the way, αν καταλαβαίνω καλά τις ημερομηνίες που αναφέρονται στο εν λόγω κείμενο, η απόφαση ελήφθη στις 11/02/2010 και οριστικοποιήθηκε (καθαρογράφθηκε;) στις 28/06/2010.

http://www.cosmo.gr/News/Hellas/312538.html

Ο χρήστης Kωνσταντίνος έγραψε:
...είτε και με συμμετοχή στρατιωτικών ναυτικών δυνάμεων σε περίπτωση ναυτικού αποκλεισμού.

Ναι, θα στείλουμε τα 'βαρκάκια' μας να ανοίγουν δρόμο στα αμερικάνικα αεροπλανοφόρα...