Τι θα λέγατε ν'αρχίσουμε μια συζήτηση περί πολιτευμάτων; Θα μπορούσε να μεταλλαχθεί το θέμα σε... 4TF Πολιτεία (πώς λέμε 'Πλάτωνος Πολιτεία'; κάτι τέτοιο).

Βασικά έχω ακούσει (αν και δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα, οπότε συγχωράτε με), ότι ο κουμουνισμός δεν στηρίζεται στον μηχανισμό προσφοράς και ζήτησης (όπως ο καπιταλισμός). Τα πάντα περιέρχονται στην ιδιοκτησία του κράτους.

Συνεπώς η ζήτηση πρέπει να εκτιμηθεί. Αφού όμως η οικονομία είναι ένα χαοτικό σύστημα, πολλές γίνονται λάθη στην εκτίμησή της.
Για τον λόγο αυτόν λοιπόν έπρεπε να δουλεύουν οι εργάτες 'σοσιαλιστικές' υπερωρίες για να καλύψουν την ζήτηση, ή να κάθονται, αν παρήγαγαν υπερβολικά πολλά προϊόντα.
Ο λιμός νομίζω ότι οφείλονταν σε εσφαλμένη πρόβλεψη ζήτησης αγαθών.

Διορθώστε με, αν έχω λάθος...

Ο χρήστης skullone έγραψε:
Τι θα λέγατε ν'αρχίσουμε μια συζήτηση περί πολιτευμάτων; Θα μπορούσε να μεταλλαχθεί το θέμα σε... 4TF Πολιτεία (πώς λέμε 'Πλάτωνος Πολιτεία'; κάτι τέτοιο).

Έχω διαβάσει τους 2 από τους οκτώ τόμους (έτσι τους είχε χωρίσει ο εκδοτικός οίκος). Δεν θυμάμαι πολλά, αλλά αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν θέσπιζε 4 (νομίζω) επίπεδα διακυβέρνησης, από το άριστο (αρισταρχία ή αριστοκρατία) έως το πιο παρηκμαζμένο.
Εξηγούσε πως μπορεί να γίνει η μετάβαση από το κάλλιστο στο χείριστο...

Καπιταλισμός - Κομμουνισμός

Δύο - κακώς εφαρμοσμένα , έως τώρα οικονομικά συστήματα, τα οποία και τα δύο διαμορφώνουν πολιτικά συστήματα.

Τι εννοώ:
Στις Η.Π.Α. όπου εφαρμόστηκε - υποτίθεται - πλήρως το καπιταλιστικό σύστημα και η νεοσύστατη χώρα (14/7/1776) ξεκινα τη 'ζωή' της με τις καλύτερες προϋποθέσεις με το Σύνταγμα του 1787, βασισμένο στην ελευθερία, την δημοκρατία και τα ίσα δικαιώματα για όλους τους ανθρώπους, ο καθένας μας μπορεί πολύ εύκολα να δεί ότι η ελευθερία για την οποία μιλούσαν - την πολιτική ή την οικονομική - φυσικά δεν εφαρμόζεται. Π.χ. αντιμετώπιση μάύρων, φυλετικές διακρίσεις, μεγάλες μονοπωλιακές-πολυθενικές εταιρείες.
Ο Αδαμ Σμιθ, στο βιβλίο του 'Ο πλούτος των Εθνων' και 'ιδρυτής' ουσιαστικά του καπιταλισμού - η καλύτερα της ελεύθερης αγοράς - μιλούσε για το 'αόρατο χέρι' της αγοράς που ρυθμίζει την τιμή με βαση την προσφορά και τη ζήτηση. Την προσφορά όμως την αποτελούσαν - στο μοντέλο του - πολλές, μικρές επιχειρήσεις , που λόγω ανταγωνισμού και ξεχωριστής προσπάθειας της καθε μιας, η κοινωνία,η οικονομία και ο καταναλωτής θα εβγαιναν κερδισμενοι γιατί τα προϊόντα η καθε επιχειρηση θα προσπαθουσε να τα κανει καλυτερα, και φθηνωτερα για να πουλαει περισσότερο...
Το μοντέλο αυτό, παύει να ισχυει όταν στην αγορά δημιουργούνται Μονοπώλεια - μεγάλες, δυνατές επιχειρήσεις που μονο αυτές διαθέτουν κάποια συγκεκριμένα προϊόντα, οπότε και μπορούν να διαμορφωνουν την τιμή που θα τα διαθετουν - Αυτό που συμβαινει τωρα στην παγκοσμια - πλεον - αγορά. Επιπλέον, περνόντας στην πολιτική διάσταση του θέματος, οι ίδιες αυτές πανίσχυρες επιχειρήσεις αποκτούν τόση δύναμη που μπορούν και επηρεαζουν - αν όχι ελέγχουν - κυβερνησεις, ώστε να λειτουργούν προς το δικό τους όφελος. (το ξέρουμε αυτό το σενάριο πολύ καλά και στη χώρα μας!)

Ο Μαρξ από την άλλη, ως 'ιδρυτής' του κομμουνισμού και περισσότερο ο Λενιν,και ζώντας στα χρόνια της έξαρσης της Βιομηχανικής επαναστασης, όπου οι εργατες - πραγματι - καταπιεζονταν, ζουσαν και δουλευαν υπο απανθρωπες συνθηκες και για ενα κομματι ψωμι (όχι παντεσπάνι, όπως είναι σημερα ! πλάκα κάνω) διακύρητε την οργανωμένη και υπερ-εθνική 'επανάσταση' των εργατών για να μπορεσουν να αντιταχθούν στους πανίσχυρους τότε εργοδότες τους.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι στο 'Κεφαλαιο' το μεγαλύτερο έργο του Μαρξ δεν αναφέρονται λεπτομέρειες 'δρασης', παρα περισσότερο αναλύονται οι συνθηκες εργασιας. Στην ΕΣΣΔ και την Κίνα κυρίως, όπου υποτίθεται εφαρμόστηκε ο σοσιαλισμός ->κομμουνισμός η εφαρμογή οδήγησε επίσης σε μία κατάσταση όπου το 'κόμμα' (κράτος) έχει τον απόλυτο έλεγχο και προβλέπει πριν από τον πολίτη για τον πολίτη. Ελεύθερες επιλογες δεν υπηρχαν, είτε οικονομικές, είτε προσωπικές, είτε θρησκευτικές.... Γι αυτό και τώρα οι Ρώσοι και οι Κινέζοι ξεχύνονται και ζουν the capitalist way!....

Και τα δύο λοιπόν οικονομικά συστήματα, οδηγούν ουσιαστικά σε απολυταρχικά καθεστωτα το καθ'ενα με το δικό του τρόπο και τη δική του 'βιτρίνα'...

Συγχωρεστε με για την προχειρη αναλυση μου, αλλά όπως καταλαβαινετε είναι δυσκολο να αναλύσεις χιλιαδες σελιδων σε μερικες γραμμες και να εκφερεις και την αποψη σου....

Όπως το θέτεις λοιπόν, ένα μεγάλο ζήτημα είναι το αν μπορεί οποιοδήποτε από τα δύο οικονομικά συστήματα να εφαρμοστεί χωρίς να ξεφύγει και τελικά κακοεφαρμοστεί με τις γνωστές συνέπειες. Φοβάμαι ότι, λόγω της ανθρώπινης φύσης, δύσκολα κάποιο σύστημα μετά από ορισμένα χρόνια υιοθέτησης του θα συνεχίσει να υπηρετεί τον αρχικό 'αγαθό' σκοπό του

sergeant, στο άλλο θέμα μίλησες για δημοκρατία αθηναϊκού τύπου. και ότι κακώς δεν κοιτάζουμε πίσω μας.
Από τη μία, λες ότι ένα σύστημα απέτυχε ( πριν καλά-καλά εφαρμοστεί! ), και από την άλλη, μιλάς για αθηναϊκού τύπου δημοκρατία.
Μα έχεις σκεφτεί, ότι στη σύγχρονη κοινωνία, τα προβλήματα είναι πολλά και σύνθετα, και δε μπορεί του καθενός η άποψη να έχει την ίδια βαρύτητα πάνω σ'ενα συγκεκριμένο θέμα; Εκτός αν το πας ότι ο καθένας, θα ξέρει με τι ακριβώς θα πρέπει να ασχολείται. Που αυτό σημαίνει αυτόματα ότι σιγά-σιγά χάνει την ουσία της σαν άμεση δημοκρατία και δημιουργείται σε κάθε κλάδο μία ελίτ ειδικών..
και υπό αυτές τις συνθήκες, αν δηλαδή ο καθένας είναι συνειδητοποιημένος, πιο καλά και δίκαια μπορεί να δουλέψει ένα πιο ελευθεριακό 'σύστημα' ( θεωρητικά τουλάχιστον )
εντελώς φιλικά, και ευχαριστώ για το χρόνο σου.

Ο χρήστης lokatzis έγραψε:
Όπως το θέτεις λοιπόν, ένα μεγάλο ζήτημα είναι το αν μπορεί οποιοδήποτε από τα δύο οικονομικά συστήματα να εφαρμοστεί χωρίς να ξεφύγει και τελικά κακοεφαρμοστεί με τις γνωστές συνέπειες. Φοβάμαι ότι, λόγω της ανθρώπινης φύσης, δύσκολα κάποιο σύστημα μετά από ορισμένα χρόνια υιοθέτησης του θα συνεχίσει να υπηρετεί τον αρχικό 'αγαθό' σκοπό του

Συμφωνώ απόλυτα λοκατζή! Είναι ακριβώς αυτή η **ανθρώπινη φύση **, που λόγω της **πρώιμης **ακόμα (πνευματικής) ανάπτυξής της θέτει φραγμούς και όρια και ανατρέπει θεωρίες και συστήματα , που τουλάχιστον 'στο χαρτί' είναι σωστα σχεδιασμένα...
Βέβαια, για να μην πέσουμε στην παγίδα των 'ου-τοπικών' θεωριών και των 'ιδανικών' κοινωνιών , τα οποία από μόνα τους οδηγούν σε απολυταρχικά και εξουσιαστικά καθεστώτα, θα έλεγα ότι 'λύση' - είτε στο χαρτί, είτε στην πράξη - δεν υπάρχει. Οπως και στον φυσικό κόσμο, στην βιολογία, τη χημεία, τη φυσική, έτσι και στις ανθρώπινες κοινωνίες υπάρχουν συγκρούσεις, αντιθέσεις, πόλεμοι, και διαφωνίες που ορισμένες φορές οδηγούν σε μία 'ηρεμία' και ισορροπία.
'Πόλεμος πατήρ πάντων εστί' - Ηράκλειτος (αυτό ακριβώς εννούσε)

Ο χρήστης skye έγραψε:
sergeant, στο άλλο θέμα μίλησες για δημοκρατία αθηναϊκού τύπου. και ότι κακώς δεν κοιτάζουμε πίσω μας.
Από τη μία, λες ότι ένα σύστημα απέτυχε ( πριν καλά-καλά εφαρμοστεί! ), και από την άλλη, μιλάς για αθηναϊκού τύπου δημοκρατία.
Μα έχεις σκεφτεί, ότι στη σύγχρονη κοινωνία, τα προβλήματα είναι πολλά και σύνθετα, και δε μπορεί του καθενός η άποψη να έχει την ίδια βαρύτητα πάνω σ'ενα συγκεκριμένο θέμα; Εκτός αν το πας ότι ο καθένας, θα ξέρει με τι ακριβώς θα πρέπει να ασχολείται. Που αυτό σημαίνει αυτόματα ότι σιγά-σιγά χάνει την ουσία της σαν άμεση δημοκρατία και δημιουργείται σε κάθε κλάδο μία ελίτ ειδικών..
και υπό αυτές τις συνθήκες, αν δηλαδή ο καθένας είναι συνειδητοποιημένος, πιο καλά και δίκαια μπορεί να δουλέψει ένα πιο ελευθεριακό 'σύστημα' ( θεωρητικά τουλάχιστον )
εντελώς φιλικά, και ευχαριστώ για το χρόνο σου.

Σ'ευχαριστώ κι εγω, που μοιράστηκες την σκέψη σου μαζί μου.
Αν πρόσεξες, όμως, είπα ότι το σύστημα έχει εφαρμοστεί αλλά δεν εφαρμόστηκε σωστά (τουλαχιστον, όπως οραματίζονταν ο ιδρυτής του) και γι' αυτό (;) πιθανόν απέτυχε...
Πριν συνεχίσω, θελω να σου πω - όπως είπα και στο αμέσως προηγουμενο ποστ μου -ότι είμαι από την αρχή αντίθετος σε 'ιδανικά', 'ου-τοπικα' συστήματα και τρόπους οργάνωσης κοινωνιών, οικονομιών, θρησκειων...
Φυσικά και λέω να κοιτάξουμε πίσω, στην μοναδική φορά στην ιστορία που εφαρμόστηκε όσο γινόταν καλύτερα η Δημοκρατία (η θέληση του Δήμου-Λαού).
Επίτρεψε μου να σου πω, ότι τα προβλήματα της ανθρώπινης κοινωνίας ήταν πάντα σύνθετα αφ'ενός και αφ'ετέρου, φυσικά και για να εφαρμοστεί η δημοκρατία η άποψη του καθένός πρέπει να έχει την ίδια ακριβώς βαρύτητα και τα ίδια δικαιώματα.
Και αυτό οι Αθηναίοι το είχαν λύσει - διαφορετικά θα παρέμεναν στα αριστροκτατικά ή τυρρανικά συστηματα όπου οι 'ειδικοί' και οι 'ικανοί' θα κυβερνούσαν:
Κατ' αρχάς, τις διάφορες 'θέσεις' (όχι εξουσίας - όπως λέμε σήμερα και απλούστατα φανερώνουμε την ιδιότητα των κυβερνώντων μας!!! αλλά διακυβέρνησης και ευθύνης) καταλάμβαναν οι **πολίτες ** (εξ'ού και ο Πολιτισμός!), οι οποίοι μπορεί να προέρχονταν από την πλόυσια, μεσαία, ή 'λαϊκή' τάξη και αναλάμβαναν με ΚΛΗΡΩΣΗ τον τομέα αυθύνης τους. Ετσι, ανα πάσα στιγμή όλοι οι πολίτες είχαν τον ανώτατο βαθμό ενημέρωσης για τα πράγματα της πολιτείας και έτσι μπορούσαν να συμμετέχουν αλλά και να ελέγχουν τους εκαστοτε κυβερνωντες. Επιπλέον, ο αριθμός αυτών που κληρωνονταν για να κυβερνησουν ήταν ο ίδιος από κάθε κοινωνικό στρώμα - ώστε και εκεί να υπάρχει ισορροπία.

Αυτά τα ολίγα, επιγραμματικά και εντελώς απλά σχετικά με την Αθηναικη δημοκρατία...

Και΄πάλι ευχαριστω για την δυνατοτητα που μου εδωσες να ξεκαθαρίσω αυτά που λεω...

Οι Αρχαίοι Αθηναίοι θα χαρακτήριζαν το πολίτευμά μας οχλοκρατία. Στην Αθήνα δεν ψήφιζαν όλοι οι Αθηναίοι, έπρεπε να κερδίσεις το δικαίωμα να ψηφίζεις.

Αν ξεκινούσες να δουλεύεις στα 18 σαν εργάτης και στα 40 ήσουν ακόμα εργάτης, δεν ψήφιζες. Επίσης, αν είχες πουλήσει τη γη σου (ή την είχες χάσει) πάλι δεν ψήφιζες. Το σκεπτικό ήταν ότι αφού δεν μπόρεσες να διευθετήσεις τη δική σου περιουσία, θέλεις να έχεις το λόγο και στα κοινά;

Δεν χρειαζόταν να είσαι πετυχημένος επιχειρηματίας για να ψηφίζεις, αν δεν δούλευες αλλά μετρούσες σωστά τα εισοδήματά σου ώστε να μην χρειαζόταν ποτέ να πουλήσεις τη γη σου για να επιβιώσεις, είχες δικαίωμα ψήφου. Τα μετρητά δεν μετρούσαν, η γη ήταν σημαντική.

Οι κομμουνιστές ποτέ δεν συμπάθησαν το δημοκρατικό καθεστώς της Αρχαίας Αθήνας.

Ο χρήστης sergeant έγραψε:
Καπιταλισμός - Κομμουνισμός

Δύο - κακώς εφαρμοσμένα , έως τώρα οικονομικά συστήματα, τα οποία και τα δύο διαμορφώνουν πολιτικά συστήματα.

Η διαφορά είναι ότι στο κομμουνισμό περνούν όλοι πολύ άσχημα ενώ στο καπιταλισμό όλοι πολύ καλύτερα εκτός από μερικούς που περνούν βασιλικά. Αν σε ενοχλεί να περνούν κάποιοι ζωή χαρισάμενη μπορείς να επιλέξεις το κομμουνισμό ώστε να περνούν όλοι άθλια.

Πολύ άσχημα σε σχέση με το σημερινό καπιταλισμό ,πολύ καλύτερα σε σχέση με κάποιες μπανανίες.
Είναι φανερό όμως οτι υπερκαταναλώνουμε και καταστρέφουμε τον πλανήτη. Έως πότε θα επαρκούν τα κοιτάσματα των μετάλλων και του ξύλου;
Ο πλανήτης πεθαίνει και εμείς μαζί του.

Ενα παλιο ρωσικο ανεκδοτο (αν δε κανω λαθος) λεει:

'Καπιταλισμος ειναι η εκμεταλλευση ανθρωπου απο ανθρωπο
Κομμουνισμος ειναι ακριβως το αντιθετο'

Δυστυχώς το θέμα της εξάντλησης των πόρων του πλανήτη δεν είναι προτεραιότητα σε κανένα πολιτικό σύστημα, λες και δεν θα υπάρξει πρόβλημα για τους επόμενους.

Η Κίνα είναι η χώρα που αντιμετωπίζει ήδη αλλά θα αντιμετωπίσει αργότερα φοβερό πρόβλημα με τη καταστροφή του περιβάλλοντος.

Για το περιβάλλον νοιάζονται αυτοί που έχουν ήδη λεφτά, έχουν καταστρέψει ήδη το περιβάλλον τους και πλούτισαν. Οι φτωχοί λένε ότι περιμένουν να γίνουν και αυτοί πλούσιοι και μετά να ενδιαφερθούν για το περιβάλλον.

Για μένα ιδανικό θα ήταν ένα πολιτικό σύστημα που χωρίς να μου στερεί το δικαίωμα στην ελευθερία σε κάθε της μορφή, θα μου έδινε κάθε τι απαραίτητο για να ζω χωρίς το άγχος του αύριο. Πολύ απλά παιδία, υγεία στέγη και εργασία. Όλα τα άλλα ας αποφασίσει η «αγορά» να πάνε στους ποιο άξιους!!!!!

Ο χρήστης leonp έγραψε:

Η Κίνα είναι η χώρα που αντιμετωπίζει ήδη αλλά θα αντιμετωπίσει αργότερα φοβερό πρόβλημα με τη καταστροφή του περιβάλλοντος.

Η Κίνα θα χτίσει μια σειρα απο πολεις φιλικες προς το περιβάλλον.
Κατι που εχει γινει μεχρι στιγμής μόνο σε πολυ μικρή κλίμακα στην Βόρεια Ευρώπη.

Ο χρήστης sergeant έγραψε:

Πριν συνεχίσω, θελω να σου πω - όπως είπα και στο αμέσως προηγουμενο ποστ μου -ότι είμαι από την αρχή αντίθετος σε 'ιδανικά', 'ου-τοπικα' συστήματα και τρόπους οργάνωσης κοινωνιών, οικονομιών, θρησκειων...

εγώ προσωπικά δεν είμαι αντίθετος σε τίποτα που μπορεί να πέσει στο τραπέζι για συζήτηση, σε τίποτα που μπορεί να γίνει για το καλό της ανθρώπινης φύσης και του πλανήτη που ζούμε, και φυσικά και για το δικό μου καλό. Είμαι αντίθετος μόνο σε ο,τιδήποτε παρουσιάζεται με φασιστικό τρόπο, απόλυτο, κοκ. Προσπαθώ να μην είμαι στενόμυαλος, και δεν έχω πρόβλημα να με πείσει ο άλλος με τα επιχειρήματά του. Γενικά είμαι ανοιχτός σε συζήτηση, ακόμα και αν διαφωνώ.

Φυσικά και λέω να κοιτάξουμε πίσω, στην μοναδική φορά στην ιστορία που εφαρμόστηκε όσο γινόταν καλύτερα η Δημοκρατία (η θέληση του Δήμου-Λαού).
Επίτρεψε μου να σου πω, ότι τα προβλήματα της ανθρώπινης κοινωνίας ήταν πάντα σύνθετα αφ'ενός και αφ'ετέρου, φυσικά και για να εφαρμοστεί η δημοκρατία η άποψη του καθένός πρέπει να έχει την ίδια ακριβώς βαρύτητα και τα ίδια δικαιώματα.Και αυτό οι Αθηναίοι το είχαν λύσει - διαφορετικά θα παρέμεναν στα αριστροκτατικά ή τυρρανικά συστηματα όπου οι 'ειδικοί' και οι 'ικανοί' θα κυβερνούσαν:
Κατ' αρχάς, τις διάφορες 'θέσεις' (όχι εξουσίας - όπως λέμε σήμερα και απλούστατα φανερώνουμε την ιδιότητα των κυβερνώντων μας!!! αλλά διακυβέρνησης και ευθύνης) καταλάμβαναν οι **πολίτες ** (εξ'ού και ο Πολιτισμός!), οι οποίοι μπορεί να προέρχονταν από την πλόυσια, μεσαία, ή 'λαϊκή' τάξη και αναλάμβαναν με ΚΛΗΡΩΣΗ τον τομέα αυθύνης τους. Ετσι, ανα πάσα στιγμή όλοι οι πολίτες είχαν τον ανώτατο βαθμό ενημέρωσης για τα πράγματα της πολιτείας και έτσι μπορούσαν να συμμετέχουν αλλά και να ελέγχουν τους εκαστοτε κυβερνωντες. Επιπλέον, ο αριθμός αυτών που κληρωνονταν για να κυβερνησουν ήταν ο ίδιος από κάθε κοινωνικό στρώμα - ώστε και εκεί να υπάρχει ισορροπία.

Συμφωνώ ότι ποτέ δεν ήταν απλά τα προβλήματα. Όμως, επειδή σε όλους τους τομείς υπάρχει εξέλιξη και εξειδίκευση, όσο περνούν τα χρόνια, οι αποφάσεις θα πρέπει να στηρίζονται σε κάτι απόλυτα 'διαβασμένο'. Όταν λέω σε όλους τους τομείς, εννοώ σε όλους. Τεχνολογία, συγκοινωνίες, νομικά, διοίκηση, στρατηγική κλπ. Εγώ ας πούμε, για παράδειγμα, δουλεύω πάνω στα δίκτυα. Το έχω σπουδάσει αυτό, και όπως καταλαβαίνεις οι αποφάσεις που μπορώ να πάρω για την αρχιτεκτονική του δικτύου του στρατου για παράδειγμα, είναι σίγουρα πιο σωστές από αυτές που μπορεί να πάρει για παράδειγμα ένας μηχανικός αυτοκινήτων ή κάποιος άσχετος με το χώρο. Αντίστοιχα, δε θα μπορούσα να θεωρώ τον εαυτόν μου ικανό να λάβει διοικητικές ή στρατηγικές αποφάσεις, ή τελοσπάντων, κάτι άσχετο απ'το χώρο μου. Να έχω άποψη, να είμαι 'διαβασμένος' ας πούμε και να την εκφράζω, σίγουρα, και το απαιτώ αυτό από ένα πολίτευμα που σέβεται τους πολίτες του. Υπό αυτό το πρίσμα, θεωρώ άτοπη την άμεση δημοκρατία σήμερα.

Επίσης, οι θέσεις ευθύνης που λες, να τις αναλαμβάνουν άτομα με κλήρωση, επίσης δεν το θεωρώ δίκαιο και σωστό. Μου θυμίζει τον τρόπο εισαγωγής στα ελληνικά πανεπιστήμια, και θα εξηγήσω από ποια άποψη: ότι δε μπορείς να επιλέξεις αυτό που θες, και πιθανότατα αυτό που θα ήσουν καλύτερος. Θα προτιμούσα ενα διαφορετικό κριτήριο αξιολόγησης για τα άτομα που αναλαμβάνουν θέσεις ευθύνης. Πιστεύω ότι ο καθένας θα πρέπει να προσφέρει σε μία κοινωνία, με ίση κατανομή φυσικά, αλλά θεωρώ ότι τα κριτήρια και η επιλογή του τομέα προσφοράς του θα έπρεπε να είναι de facto στο χέρι του καθενός να αποφασίσει, ενώ φυσικά θα έπρεπε να υπάρχουν και κέντρα όπου θα έχει βοήθεια ο καθένας να βρει το δρόμο του.
Όπως κατάλαβες φαντάζομαι, συμφωνώ με τη λογική της άμεσης συμμετοχής στα κοινά, γι'αυτούς που προορίζονται να λειτουργούν όλα, απλά δε συμφωνώ με τις μεθόδους. Εγώ φαντάζομαι ένα κόσμο ( γιατί περι φαντασίας πρόκειται ) όπου η επιλογή θα έχει τον πρώτο ρόλο. Δε θα υπάρχουν πολίτες φαντάσματα ( πολίτες που δεν ασχολούνται άμεσα με το σύνολο και την κοινωνία ), ούτε δήθεν ειδικοί που αλλάζουν θέσεις στα υπουργεία λες και είναι ξερόλες. Ο καθένας θα προσφέρει στο σύνολο δίκαια σε σχέση με τους άλλους, όμως βάση του τομέα της επιλογής και ικανοτήτων του, θα βασίζεται στο θέλω και στην έννοια των λέξεων κοινότητα και σύνολο, χωρίς να μειώνεται η δικιά του θέληση και οι επιλογές του. Και πιστεύω πως ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό είναι η μόρφωση. Γενική μόρφωση, αλλά και συγκεκριμένη εξειδίκευση για ένα συγκεκριμένο θέμα, ώστε να είναι δυνατή η μέγιστη προσφορά μέσω αυτού στο σύνολο.
Συγγνώμη αν ακούγομαι φαντασμένος, ίσως και να είμαι, όμως ήθελα να γράψω τί πραγματικά θέλω από μια κοινωνία.
Ευχαριστώ πολύ και να είσαι καλά.
Αν δεν καταλαβα καλά, περιμένω επιπλέον διευκρινίσεις εάν θες και έχεις το χρόνο.
Ευχαριστώ.

Ο χρήστης EMMANOYHL έγραψε:
Για μένα ιδανικό θα ήταν ένα πολιτικό σύστημα που χωρίς να μου στερεί το δικαίωμα στην ελευθερία σε κάθε της μορφή, θα μου έδινε κάθε τι απαραίτητο για να ζω χωρίς το άγχος του αύριο. Πολύ απλά παιδία, υγεία στέγη και εργασία. Όλα τα άλλα ας αποφασίσει η «αγορά» να πάνε στους ποιο άξιους!!!!!

Συμφωνώ απόλυτα,και εγώ τα ίδια θα ήθελα και για μένα και για την οικογένεια μου,και για όλους μας....αλλά άκρως ουτοπικό για την Ελλάδα του σήμερα..

Ο χρήστης ΚRΙΕΖΑ έγραψε:
Ενα παλιο ρωσικο ανεκδοτο (αν δε κανω λαθος) λεει:

'Καπιταλισμος ειναι η εκμεταλλευση ανθρωπου απο ανθρωπο
Κομμουνισμος ειναι ακριβως το αντιθετο'

Χωρίς να το έχω ξανακούσει - νομίζω ότι έπαισα πολύ κοντά σε αυτό που λέει !