-
ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΑΣ ή ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΓΟΝΕΩΝ ΠΑΙΔΕΥΟΥΝ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ή ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ 'ΕΤΥΧΕ' ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΟΥΜΕ? Ο βολεψακισμός είναι μεγάλη παγίδα, γιατί ο βολεμένος δεν αισθάνεται προνομιούχος, οι άλλοι είναι άχρηστοι...
Ακριβώς αυτό.
-
lifestyle γυμναστηριο ποιο ειναι? Yava?
Καπου λιγο τα μπερδευεις τι ειναι το ενα και τι ειναι το αλλο. Καπιταλισμος ειναι το κεφαλαιο να κατευθυνεται οπου υπαρχει αποδοση. Αυτο που περιγραφεις ειναι καταναλωτισμος που υπηρχε και πριν το καπιταλισμο. Πριν το 1800 ο κοσμος νομιζεις δεν εκανε εμποριο να αποκτησει πραγματα?
Στο συστημα που ζουμε δεν σε υποχρεωνει απολυτως κανενας να αγορασεις ακριβο κινητο, ή να γραφτεις σε γυμναστηριο, ουτε να πας στην Μυκονο. Αυτο ειναι και το πλεονεκτημα σε σχεση με τα απολυταρχικα συστηματα των πρωην κομμουνιστικων κρατων που δεν τους εδιναν επιλογες.
Τίποτα δεν μπερδεύω. Βασικό στοιχείο του καπιταλισμού είναι να χειραγωγεί και να παιδεύει τον εγκέφαλο (πλύση εγκεφάλου) του ανθρώπου ώστε να συμπεριφέρεται προς όφελος του κεφαλαίου, το οποίο πλέον έχει παγκοσμιοποιηθεί. Και το όφελος είναι η διαρκής αύξηση κερδών με κάθε τρόπο.
Στο σύστημα που ζούμε στην Ελλάδα η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών δεν έχει πρόβλημα να πατήσει επί πτωμάτων για να έχει πρόσβαση σε αυτά που του προσφέρει ο καπιταλισμός. Με το αζημείωτο φυσικά...
Για αυτό η Ελληνική κοινωνία έχει καταντήσει μία ζούγκλα. Ειδικά στο θέμα της εργασίας. Επί πτωμάτων, εργασιακή ζούγκλα.
-
Απορία βλάκα και άσχετου, αν ο κομμουνισμός ήταν καλύτερος από τον καπιταλισμό δεν θα είχε επικρατήσει παντού, και σήμερα δεν θα ήταν εκτός νόμου όπως είναι ο κομμουνισμός στις χώρες που ταλαιπώρησε ? γιατί απέτυχε λοιπόν ?
Το έχω απαντήσει και παλαιότερα αυτό το ερώτημα. Ο κομμουνισμός, στην θεωρία, είναι ένα εξαιρετικό σύστημα. Στην πράξη απέτυχε (και πάντα τα αποτυγχάνει) για έναν και μόνο λόγο: Είναι ενάντια στην ανθρώπινη φύση.
Δεν επιλέξαμε να ανήκουμε πουθενά. Έτυχε απλά να γεννηθούμε εδώ.
Σε αυτό διαφωνώ Αλέξανδρε. Έτυχε όλοι μας να γεννηθούμε κάπου, αλλά είναι επιλογή μας εαν θα μείνουμε εκεί που γεννηθήκαμε, εαν θα αλλάξουμε κάτι ή όχι και γενικά όλα είναι θέμα επιλογών και τίποτε άλλο. Κάποιος γεννήθηκε φτωχός και σε ορφανοτροφείο και επέλεξε να το αλλάξει και κάποιος όχι και πολλά άλλα τέτοια παραδείγματα. Είμαστε οι επιλογές μας.
-
Στο σύστημα που ζούμε στην Ελλάδα η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών δεν έχει πρόβλημα να πατήσει επί πτωμάτων για να έχει πρόσβαση σε αυτά που του προσφέρει ο καπιταλισμός. Με το αζημείωτο φυσικά...
Για αυτό η Ελληνική κοινωνία έχει καταντήσει μία ζούγκλα. Ειδικά στο θέμα της εργασίας. Επί πτωμάτων, εργασιακή ζούγκλα.
Αυτό ωφείλεται στην οικονομική κρίση κατά βάση. Η πολύωρη εργασία με χαμηλούς μισθούς δε συνέβαινε σε εποχές προ του 2010.
-
Storm wrote:
Στο σύστημα που ζούμε στην Ελλάδα η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών δεν έχει πρόβλημα να πατήσει επί πτωμάτων για να έχει πρόσβαση σε αυτά που του προσφέρει ο καπιταλισμός. Με το αζημείωτο φυσικά...
Για αυτό η Ελληνική κοινωνία έχει καταντήσει μία ζούγκλα. Ειδικά στο θέμα της εργασίας. Επί πτωμάτων, εργασιακή ζούγκλα.
Αυτό ωφείλεται στην οικονομική κρίση κατά βάση. Η πολύωρη εργασία με χαμηλούς μισθούς δε συνέβαινε σε εποχές προ του 2010.
Μια χαρά υπήρχε και τότε Πάνο. Το 2005 που είχα μόλις αποστρατευτεί και δούλεψα στην REMAX, δούλευα 12ωρα για 800 Ευρώ. Έναν χρόνο άντεξα φυσικα και τους έστειλα στον διάολο!!!
-
Φάνη μιλούσα για το κοινωνικοπολιτικό σύστημα στο οποίο ζούμε. Εγώ για παράδειγμα, όπως και κάποιοι άλλοι συνομιλήτες, θα θέλαμε να ζούμε σε Σοσιαλιστική κοινωνία. Δεν έχω επιλογή να το αλλάξω αυτό, εκτός αν φτάσουμε να γίνουμε η κρίσιμη μάζα και τότε να προβούμε σε εξέγερση και να επιβάλουμε τον Σοσιαλισμό. Το μόνο που μπορώ να αλλάξω, στα 43 μου στον Καπιταλισμό που έτυχε να γεννηθώ, είναι να βρω μια δουλίτσα λίγο καλύτερη από αυτή του μέσου εργαζόμενου, και να παίρνω 800, άντε 1000 Ευρώ το πολύ (για Θεσσαλονίκη μιλάμε). Πολλές φορές χτυπιέμαι που αποστρατεύτηκα, αλλά αυτό τώρα πέρασε και δεν γυρνάει.
Αυτό το ότι κάποιος επιλέγει να αλλάξει την κοινωνική του τάξη και κάποιος άλλος όχι, μην το λες ούτε ως αστείο. Διάβασε λίγο αυτό και θα καταλάβεις πολλά:
-
Φάνη μιλούσα για το κοινωνικοπολιτικό σύστημα στο οποίο ζούμε. Εγώ για παράδειγμα, όπως και κάποιοι άλλοι συνομιλήτες, θα θέλαμε να ζούμε σε Σοσιαλιστική κοινωνία. Δεν έχω επιλογή να το αλλάξω αυτό, εκτός αν φτάσουμε να γίνουμε η κρίσιμη μάζα και τότε να προβούμε σε εξέγερση και να επιβάλουμε τον Σοσιαλισμό. Το μόνο που μπορώ να αλλάξω, στα 43 μου στον Καπιταλισμό που έτυχε να γεννηθώ, είναι να βρω μια δουλίτσα λίγο καλύτερη από αυτή του μέσου εργαζόμενου, και να παίρνω 800, άντε 1000 Ευρώ το πολύ (για Θεσσαλονίκη μιλάμε). Πολλές φορές χτυπιέμαι που αποστρατεύτηκα, αλλά αυτό τώρα πέρασε και δεν γυρνάει.
Αυτό το ότι κάποιος επιλέγει να αλλάξει την κοινωνική του τάξη και κάποιος άλλος όχι, μην το λες ούτε ως αστείο. Διάβασε λίγο αυτό και θα καταλάβεις πολλά:
Μα υπάρχουν και σοσιαλιστικές κοινωνίες (Σκανδιναβία) και κομμουνιστικές (Κίνα, Λ. Αμερική, Κορέα) για όποιον το επιθυμεί. Αυτό εννοώ, όταν λέω ότι υπάρχουν επιλογές. Όπως επιλογή είναι κάποιος να ζήσει αυτόνομος στα βουνα, χωρίς ανάγκη από καμμία κοινωνία ή σύστημα, θέμα επιλογών είναι.
Αυτό για την Φλωρεντία είναι πολύ ειδικό και εστιασμένο (και για τις 3 χώρες). Δεν μιλάω για να ανέλθει κάποιος στην Ελίτ, αλλά για να αλλάξει κοινωνική τάξη, κάτι πολύ εύκολο πλέον. Υπάρχουν πλείστα παραδείγματα φτωχών ανθρώπων που σήμερα ζούν στο άνω 10% της χώρας τους, από πλευράς εισοδήματος. Όταν για παράδειγμα έχεις ένα σχολείο στην μέση του πουθενά και 1 παιδί ξεχωρίζει και τελικά γίνεται ένας από τους καλύτερους γιατρούς στην χώρα του, είναι γιατί πολύ απλά επέλεξε να το κάνει, δεν είχε κάποιο προνόμιο έναντι των άλλων παιδιών, απλά είχε την θέληση και τον στόχο.
Προφανώς και τα λεφτά πάνε στα λεφτά, αλλά δεν είναι μόνο έτσι. Το σύστημα συντηρεί τον εαυτό του, αλλά φροντίζει (για να μεγαλώνει) να βάζει και άλλους μέσα. Προφανώς όχι τόσο ψηλά, αλλά πολύ ψηλότερα από εκεί που γεννήθηκαν.
-
Αγαπητέ μου Φάνη, δίνεις παραδείγματα του ενός στους χίλιους (1:1000). Όλοι μας ξέρουμε την περίπτωση του γιατρού από το χωριό ή του Στρατηγού ή του Πρωθυπουργού από τα κατσάβραχα. Πόσοι είναι όμως αυτοί στο σύνολο του πληθυσμού; Σκέφτηκες για ένα λεπτό ότι απλά 'τρως τον παπά' και υπερασπίζεσαι ένα εντελώς άδικο σύστημα που οι 999 στους 1000 άρχοντες είναι από την άρχουσα τάξη και βγαίνει και ο 1 στους 1000 από τους κολίγους; Στην τελική, όλοι οι Ηγέτες της ΕΣΣΔ ήταν από τον Λαό, αν το πάμε έτσι... Στον Καπιταλισμό, οι ΗΠΑ είχαν όλη την οικογένεια Κένεντι στο Κονγκρέσο, δύο (2) Μπους ως Προέδρους. Εμείς εδώ τρεις (3) Παπανδρέου ως Πθ, δύο (2 )Καραμανλήδες ως Πθ, δύο (2) Μητσοτάκηδες ως Πθ... Γελάει μέχρι και το πολύχρωμο ερίφιο με την αξιοκρατία του Καπιταλισμού...
-
Ο 1 στους 1000 ήθελε να 'ξεφύγει' για αυτό. Εαν θέλανε και οι 1.000 θα μπορούσανε. ΟΙ ευκαιρείες υπάρχουν, για όποιον θέλει να τις κυνηγήσει, να δουλέψει σκληρά και φυσικά να πληρώσει το ανάλογο τίμημα. Τίποτα δνε χαρίζεται, εκτός φυσικά εαν ανήκεις στις γνωστές οικογένειες ανά χώρα.
-
Αυτή είναι η διαφωνία μας. Για μένα μετράνε οι πολλοί, όχι ο ένας στους χίλιους!!! Και φυσικά δεν θα μπορούσανε και οι 1000!!!! Ευκαιρίες δεν υπάρχουν για όλους, υπάρχουν για ελάχιστους μόνο, ακόμα και στατιστικά αν το δεις. Αυτό που είπες είναι κατά της θεωρίας του Καπιταλισμού. Αν σε μια κοινωνία 1000 ατόμων και οι 1000 γίνουν κάτοχοι Κεφαλαίου, ποιος θα δουλέψει ως εργάτης ώστε η υπεραξία της εργασίας του να πλουτίσει τον κεφαλαιοκράτη; Και μην ακούσω καμία αστειότητα ότι δήθεν θα δουλεύει μόνος του... Ξέρετε πολλούς πλούσιους να δουλεύουν μόνοι τους, ως αυτοαπασχολούμενοι; Γιατί εγώ που το έκανα για 15 χρόνια ζημιωμένος βγήκα στο τέλος...
-
Σε αυτό διαφωνώ Αλέξανδρε. Έτυχε όλοι μας να γεννηθούμε κάπου, αλλά είναι επιλογή μας εαν θα μείνουμε εκεί που γεννηθήκαμε, εαν θα αλλάξουμε κάτι ή όχι και γενικά όλα είναι θέμα επιλογών και τίποτε άλλο. Κάποιος γεννήθηκε φτωχός και σε ορφανοτροφείο και επέλεξε να το αλλάξει και κάποιος όχι και πολλά άλλα τέτοια παραδείγματα. Είμαστε οι επιλογές μας.
Παρακαλώ; Διαβάζω καλά;
Επιλογή μας αν θα μείνουμε εκεί που γεννηθήκαμε;
Κάποιος γεννήθηκε φτωχός και σε ορφανοτροφείο και επέλεξε να το αλλάξει και να γίνει π.χ. πλούσιος;
Είμαστε οι επιλογές μας;
....
Έχω χάσει κάτι στα 50 χρόνια που ζω ή διαβάζω κάτι λάθος;
-
Fanis75 wrote:
Σε αυτό διαφωνώ Αλέξανδρε. Έτυχε όλοι μας να γεννηθούμε κάπου, αλλά είναι επιλογή μας εαν θα μείνουμε εκεί που γεννηθήκαμε, εαν θα αλλάξουμε κάτι ή όχι και γενικά όλα είναι θέμα επιλογών και τίποτε άλλο. Κάποιος γεννήθηκε φτωχός και σε ορφανοτροφείο και επέλεξε να το αλλάξει και κάποιος όχι και πολλά άλλα τέτοια παραδείγματα. Είμαστε οι επιλογές μας.
Παρακαλώ; Διαβάζω καλά;
Επιλογή μας αν θα μείνουμε εκεί που γεννηθήκαμε;
Κάποιος γεννήθηκε φτωχός και σε ορφανοτροφείο και επέλεξε να το αλλάξει και να γίνει π.χ. πλούσιος;
Είμαστε οι επιλογές μας;
....
Έχω χάσει κάτι στα 50 χρόνια που ζω ή διαβάζω κάτι λάθος;
Η μετακινηση ειναι ελευθερη στην ΕΕ. Γιατι δεν πηγαινεις σε μια αλλη χωρα να τα βρεις καλυτερα εκει; Ευκολο αυτο ειναι ειδικα στην Ευρωζωνη.
-
Αυτή είναι η διαφωνία μας. Για μένα μετράνε οι πολλοί, όχι ο ένας στους χίλιους!!! Και φυσικά δεν θα μπορούσανε και οι 1000!!!! Ευκαιρίες δεν υπάρχουν για όλους, υπάρχουν για ελάχιστους μόνο, ακόμα και στατιστικά αν το δεις.
Δεν είπα ότι θα πετύχουν και οι 1.000, αλλά ότι έχουν ευκαιρία και οι 1.000. Εαν π.χ. οι 'θέσεις' είναι 50, θα πετύχουν οι καλύτεροι 50 από τους 1.000. Φυσική επιλογή και επιβράβευση της υπερ-προσπάθειας. Εμένα λογικό μου ακούγεται. Θες? Δούλεψε να πετύχεις, δεν θές ζήσε πιο απλά. Δεν είπα ποτέ ότι είναι εύκολο ή χαρίζονται. Κάποιςο για να παετύχει εργάζεται 15-16 ώρες την ημέρα και ΣΚ και δεν βλέπει την οικογένεια του....αυτό είναι το τίμημα του καπιταλισμού. Αλλά υπάρχει επιλογή, αυτό λέω. Προσωπικά δεν το επέλεξα (ήθελα να έχω χρόνο με την οικογένεια μου και το παιδί μου), αλλά δεν έχω δικαίωμα να γκρινιάζω τώρα, γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία, αλλά δεν ήθελα να πληρώσω το τίμημα.
Παρακαλώ; Διαβάζω καλά;
Επιλογή μας αν θα μείνουμε εκεί που γεννηθήκαμε;
Κάποιος γεννήθηκε φτωχός και σε ορφανοτροφείο και επέλεξε να το αλλάξει και να γίνει π.χ. πλούσιος;
Είμαστε οι επιλογές μας;
....
Έχω χάσει κάτι στα 50 χρόνια που ζω ή διαβάζω κάτι λάθος;
Ναι Νίκο καλά διαβάζεις. Επιλογές υπάρχουν, αλλά έχουν το ανάλογο τίμημα, δεν είναι 'δωρεάν'. Κάποιος επιλέγει να ξενιτευτεί (πολλές φορές χωρίς καλές συνθήκες) και να βλέπει την οικογένεια του κάθε 1 χρόνο και κάποιος άλλος επιλέγει να γίνει δημόσιος υπάλληλος, για παράδειγμα.
-
Εννοείται ότι όπως και όπου να γεννηθείς έχεις επιλογές . Και οι επιλογές έχουν το ανάλογο τίμημα .
Μπορεί να γεννηθείς σκλάβος και να γίνεις ελεύθερος , είτε απλά να θυσιαστείς για να γίνουν οι επιζώντες ελεύθεροι .
Μπορεί να είσαι φτωχός και να δουλέψεις ή να ρισκάρεις και να ζήσεις καλύτερα . Παράδειγμα όλοι οι οικοδόμοι , ή μάλλον το 70 % που είχε διάθεση για δουλειά του μεταπολεμικού μας κράτους .
Μπορεί να πλουτίσεις στην ξενιτειά και να κάνεις έργα στην πατρίδα σου . Μπορεί να μην κάνεις τίποτα και να τα τρως με τις διεθνείς πουτάνες .
Μπορεί να γεννηθείς πλούσιος και να βελτιώσεις την πατρική επιχείρηση και να βοηθήσεις και το κοινωνικό σύνολο .
Μπορεί όμως να σκοτωθείς τρέχοντας με 300 στα 20-30 σου , η να πέσεις στα ναρκωτικά .
Εδώ η στατιστική λέει ότι από τις αυτοδημιούργητες επιχειρήσεις μόνο το 30 % επιβιώνει στην δεύτερη γενιά και το 3 % στην τρίτη .
Τέλος όπως έχω ξαναγράψει , τα τελευταία 30 χρόνια ο παγκόσμιος καπιταλισμός έχει μεγάλο θέμα . Πρόεδροι όπως ο Τράμπ θα βοηθούσε να γίνει η αναγκαία διόρθωση , αλλά η μαφία των μετριοτήτων είναι πολύ ισχυρή .
Μέχρι πριν 30 χρόνια οι επιχειρήσεις είχαν μεγάλη συμμετοχή στην διοίκηση τους των επιχειρηματιών . Μετά όμως η επιλογή της διοίκησης από μανατζαρέους και οι συνενώσεις και ο γιγαντισμός , οδήγησε στην διοίκηση άτομα που δεν είχαν ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΡΙΣΚΟ , όπως είχε ο επιχειρηματίας . Ετσι είχαμε τα φαινόμενα καζίνο που οδήγησαν στην κρίση του 2008 . Ατομα μειωμένων ικανοτήτων , αλλά με καλές ικανότητες στην ίντριγκα και αδίστακτοι , ανήλθαν στην διοίκηση των επιχειρήσεων και αυτό το φαινόμενο έχει γενικευτεί . Αυτοί αν κέρδιζαν έπαιρναν μεγάλα μπόνους . Αν έχαναν , έχαναν τα λεφτά των άλλων .
Αυτό είναι το πρόβλημα σήμερα . Οτι κάποιοι τυχαίοι παίζουν με τα λεφτά των άλλων . Είναι όλοι αυτοί με τους βαρύγδουπους τίτλους που αναφέρατε παραπάνω . Προϊστάμενοι και διευθυντές που αποφασίζουν για εκατομμύρια , αλλά στην προσωπική τους ζωή άφραγκοι που βρωμάγανε τα χνώτα τους από την πείνα και με κάποια κομματικά συνήθως ή γενετήσια ενίοτε προσόντα βρέθηκαν σε θέσεις ευθύνης και προσπαθούν να καταπιέσουν τους άλλους .
Αλλωστε υπάρχει ένα ρητό , δεν το θυμάμαι ακριβώς , που λέει σε γενικές γραμμές : Αλλοίμονο αν δουλέψεις υπάλληλος σε φτωχό που πλούτισε .
Οι τύποι αυτοί που δυστυχώς έχουν εξουσία , θυμίζουν κάτι δεσμοφύλακες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης που είναι και οι ίδιοι κατάδικοι και προκειμένου να διατηρήσουν την θέση του δεσμοφύλακα , είναι πολύ σκληροί απέναντι στους άλλους καταδίκους.
Αυτά είναι τα προβλήματα , αλλά προφανώς δεν μπαίνει σύγκριση με τα ολοκληρωτικά καθεστώτα και τις μυστικές αστυνομίες τους .
-
Αν βρεις τρόπο να εξημερώσεις το αχόρταγο κτήνος θέλω να μου τον πείς.
-
Storm wrote:
Παρακαλώ; Διαβάζω καλά;
Επιλογή μας αν θα μείνουμε εκεί που γεννηθήκαμε;
Κάποιος γεννήθηκε φτωχός και σε ορφανοτροφείο και επέλεξε να το αλλάξει και να γίνει π.χ. πλούσιος;
Είμαστε οι επιλογές μας;
....
Έχω χάσει κάτι στα 50 χρόνια που ζω ή διαβάζω κάτι λάθος;
Ναι Νίκο καλά διαβάζεις. Επιλογές υπάρχουν, αλλά έχουν το ανάλογο τίμημα, δεν είναι 'δωρεάν'. Κάποιος επιλέγει να ξενιτευτεί (πολλές φορές χωρίς καλές συνθήκες) και να βλέπει την οικογένεια του κάθε 1 χρόνο και κάποιος άλλος επιλέγει να γίνει δημόσιος υπάλληλος, για παράδειγμα.
Διαφωνώ εντελώς, αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια.
υ.γ. θα παρακαλούσα να με αποκαλείς Storm.
-
Διαφωνώ εντελώς, αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια.
Δεν είναι λεπτομέρεια και φυσικά δικαίωμά σου. Εγώ απλά λέω αντικειμενικά τι γίνεται, με χιλιάδες παραδείγματα. Υποκειμενικά, είναι κάτι το ξεχωριστό για τον καθένα.
-
Το θέμα που συζητάτε ονομάζεται κοινωνική κινητικότητα και τα στοιχεία είναι αποκαρδιωτικά:
'Συζητήσαμε τα αποτελέσματα της έρευνας με τον κ. Θοδωρή Γεωργακόπουλο, editorial director (διευθυντή περιεχομένου) της διαΝΕΟσις. Διευκολύνθηκε τελικά η κοινωνική κινητικότητα (σ.σ. η διαδικασία κατά την οποία άτομα ή και κοινωνικές ομάδες μετακινούνται από το ένα επίπεδο της κοινωνικής διαστρωμάτωσης σε ένα άλλο) στη διάρκεια των ετών της κρίσης ή οδηγηθήκαμε σε πιο άνιση κοινωνία στην Ελλάδα; Πώς επηρεάζει το ασφαλιστικό σύστημα το γεγονός ότι η κρίση έχει πλήξει περισσότερο τους εργαζόμενους, σε σχέση με τους συνταξιούχους; Τι μπορεί να γίνει για την αντιμετώπιση της ακραίας φτώχειας στην Ελλάδα;
Όσον αφορά το πρώτο ερώτημα, που αφορά την κοινωνική κινητικότητα, ο κ. Γεωργακόπουλος απαντά στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι η εικόνα είναι περίπου η ίδια, σε σχέση με την προ κρίσης περίοδο. “Δεν υπήρξε μεγάλη μεταβολή. Η κρίση δεν επηρέασε σημαντικά την κοινωνική κινητικότητα, πάνω-κάτω έμεινε στα επίπεδα που ήταν. Ένας Έλληνας που έχει μεγαλώσει σε οικογένεια που τα βγάζει πέρα δύσκολα είναι 2,2 φορές πιθανότερο να τα βγάζει πέρα δύσκολα και ο ίδιος ως ενήλικας. Στην ΕΕ βέβαια, αυτό είναι 2,8 φορές πιθανότερο” απαντά.'
https://analitis.gr/h-koinwnikh-kinhtikothta-sthn-ellada-sta-xronia-ths-krishs/
Πάντως βγάζω το καπέλο στον Καπιταλισμό, έχει κάνει τον κόσμο να πιστέψει ότι το άσπρο είναι μαύρο...
-
Πάντως βγάζω το καπέλο στον Καπιταλισμό, έχει κάνει τον κόσμο να πιστέψει ότι το άσπρο είναι μαύρο...
Μην τα βάζεις με τον καπιταλισμό, η ανθρώπινη φύση είναι αυτή...δες όλο το ζωικό βασίλειο. Ο καπιταλισμός απλά ανιτπροσωπεεύιε την ανθρώπινη φύση και για αυτό έχει πετύχει, ενώ ό,τιδήποτε άλλο έχει αποτύχει. Και ναι οι ανθρώπινη φύση είναι γεμάτη ατέλειες, οπότε και το σύστημα που θα μας αντιπροσωπεύει είναι αντίστοιχο.
-
Αρα στην Ελλάδα είναι σχεδόν 30 % καλύτερες οι πιθανότητες για ένα που ξεκινάει σε οικογένεια ΠΟΛΥ ΧΑΜΗΛΟΥ οικονομικού επιπέδου , δηλαδή μιλάμε για άτομα που έχουν δυσκολία να πληρώσουν τις απλές υποχρεώσεις τους , όπως ρεύμα , θέρμανση κλπ , τα παιδιά τους δύσκολα θα πάνε καλύτερα ...
Και συνήθως ο λόγος είναι ότι τα παιδιά τους θα βγουν στην παραγωγή σε πολύ μικρή ηλικία , οπότε τα προσόντα τους θα είναι μειωμένα.
Βέβαια το ποιοι είναι σε τέτοια αντικειμενική δυσκολία είναι ελάχιστο ποσοστό στην πραγματικότητα και πάντα ήταν διαχρονικά λίγοι έως ελάχιστοι .
Ακόμα και οι φτωχοί αγρότες , είχαν δυνατότητα τροφής και θέρμανσης και διαμονής .
Πάντως αυτές οι στατιστικές ιδιαίτερα στην Ελλάδα , δεν είναι και ιδιαίτερα αξιόπιστες λόγω των ειδικών συνθηκών της χώρας , που αυτός που τα βγάζει δύσκολα πέρα στην Ελλάδα , σε άλλες χώρες μπορεί να θεωρείται και λίγο προνομιούχος , λόγω κλιματικών συνθηκών , κοινωνικών σχέσεων και διαφόρων άλλων παραγόντων που εδώ είναι πολύ διαφορετικοί .
Ελλάδα , εργασία , αμοιβές , κλπ....
