Μια και το topic πήρε τέτοια τροπή και ανάφερόμαστε στα τρέχοντα γεγονότα. Ας δούμε και απο μια άλλη διάσταση τα πράγματα.
Και ερωτώ. Πώς είδατε και κρίνετε την αντίδραση της ενωμένης???? Ευρώπης στα τρέχοντα γεγονότα. Νομίζετε ότι η ενωμένη Ευρώπη είναι μόνο στα χαρτιά? και πόσο απέχει απο την πραγματικότητα?

ΟΚ Νας. Σε αυτο το σημειο εχω απογοητευτει τοσο μαζι σου, που δεν βρισκω την διαθεση για απαντηση. Αλλα αυτο ειναι το λιγοτερο σημαντικο. Το εαν οι ΗΠΑ κανουν το σωστο, θα το δουμε. Ειναι απλως θεμα χρονου.

Γαβριήλ, αυτή δεν είναι απάντηση σε επιχειρήματα.

Και αν οι ΗΠΑ δεν κάνουν το σωστό, αναρωτιέμε πως θα το δείς εσύ. Αν ξεκινήσει κανένας 3ος παγκόσμιος, και τότε εσύ θα πιστεύεις ότι οι άλλοι φταίνε.

Σχετικά με την αντίδραση της Ευρώπης. Πιστεύω ότι ήταν πολύ υποτονική. Και ότι τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά αν η Αγγλία δεν συμφωνούσε με τους Αμερικάνους.
Ούτως ή άλλως δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έμειναν όλοι στα λόγια, για ένα τόσο σοβαρό θέμα (ΗΠΑ: έτσι γουστάρουμε εμείς, έτσι κάνουμε). Αποχώρηση από το ΝΑΤΟ όλων των χωρών που διαφωνούν, και κατά συνέπεια, διάλυση. Το λιγότερο που θα έπρεπε να κάνουν κατά την γνώμη μου.

The site of ALJAZEERA - TV in English:

http://english.aljazeera.net

από άρθρο εκεί:

Democrats urge probe into post-war contracts

Senior Democratic lawmakers are questioning the Bush Administration’s policy of awarding post-war Iraq reconstruction contracts to a group of American firms, particularly to Halliburton, once run by Vice President Dick Cheney.

The House of Representatives' senior Democrat in the government reform committee, Henry Waxman, and the senior Democrat in the commitee on energy and commerce, John Dingell requested the General Accounting Office – the government’s oversight body – to investigate how those contracts, worth hundreds of millions of dollars, were given.

The Bush Administration has so far only provided few details to the public and Congress.

The lawmakers said the US Agency for International Development had awarded two contracts and apparently solicited bids for six others.

The agency gave one contract worth $ 4.8 million to rebuild Iraq's only deep-water port at Umm Qasr -- secured and controlled by British troops -- to Stevedoring Services of America.

It awarded another $ 7.1-million-contract for personnel support in a post-conflict Iraq to Washington-based International Resources Group.

The Army Corps of Engineers said last month it had awarded an oil well firefighting contract to Halliburton subsidiary Kellogg, Brown and Root without putting the deal out to tender.

The company was given the contract because it had already been asked by the Pentagon to draw up plans for extinguishing oil well fires in Iraq, the Corps said.

The lawmakers questioned whether USAID and the Army Corps of Engineers had acted properly and within the scope of their authority.

Specific concerns over the treatment of Halliburton were also raised.

Cheney, who was chief executive of the company from 1995 to 2000, still received deferred compensation from the group.--- Al Jazeera with agencies

Ο χρήστης georgex έγραψε:

Σχετικά με την αντίδραση της Ευρώπης. Πιστεύω ότι ήταν πολύ υποτονική. Και ότι τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά αν η Αγγλία δεν συμφωνούσε με τους Αμερικάνους.

Φίλε Γιώργο, η μοίρα της Αγγλίας είναι να αποτελέσει την επόμενη πολιτεία των United States of Assasins. Όταν αναφέρονται στην Ευρώπη και σου λένε 'the Continent' τι περιμένεις... Η Αγγλία δεν έχει, κατά την ταπεινή μου γνώμη, την παραμικρή Ευρωπαϊκή προοπτική και μετά τον Β'Π.Π. ο μόνος ρόλος που ξέρει να παίζει καλά είναι αυτός του ... Βελιγκέκα.

Η Ευρώπη δεν πρόκειται να αποτελέσει το αντίπαλο δέος για τις USA αν δεν πάψουν όλες οι χώρες να αγοράζουν αμερικάνικα όπλα. Δεν αρκεί η οικονομική ισχύς, αν δεν έχεις κανόνια δεν κάνεις τίποτα απέναντι στους βαρβάρους.

http://www.commondreams.org/headlines03/0407-06.htm

και η ελευθερία συνεχίζεται

και η απελευθέρωση συνεχίζεται

Οι ΗΠΑ κάλυπταν στον ΟΗΕ τη χρήση πολεμικών αερίων από το Ιράκ

Τα καλά χημικά του Σαντάμ

'Ο ΟΗΕ δεν έκανε τίποτα'
(Τζορτζ Μπους, 17/3/03)

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ πια. Οπως όμως μας εξήγησε από τηλεοράσεως ο πρόεδρος Μπους, πρόκειται απλά και μόνο για μια «επιχείρηση αφοπλισμού» της δικτατορίας του Σαντάμ από τα «όπλα μαζικής καταστροφής» που αυτή διαθέτει.

Οσο για τον πλήρη παραμερισμό -ουσιαστικά την κατάργηση- του ΟΗΕ, τα πράγματα είναι, υποτίθεται, εξίσου απλά: ο αμερικανικός στρατός δεν κάνει τίποτα περισσότερο από αυτό που στην πραγματικότητα έπρεπε να αναλάβει από μόνη της η διεθνής κοινότητα. Την απαλλαγή δηλαδή της ανθρωπότητας από ένα καθεστώς που όχι μόνο διαθέτει χημικά όπλα, αλλά έχει αποδειχθεί και αποφασισμένο να τα χρησιμοποιήσει.

Αυτά όσον αφορά την επίσημη προπαγάνδα. Γιατί, εκτός από το γεγονός ότι ο ίδιος ο αμερικανικός στρατός έχει χρησιμοποιήσει βιολογικά όπλα στην Κορέα σε «πειραματική» βάση και χημικά αέρια στο Βιετνάμ σε μαζική κλίμακα, υπάρχει ένα ακόμη στοιχείο που καθιστά όλη αυτή τη ρητορεία βαθιά υποκριτική. Πρόκειται για την ανοιχτή υποστήριξη που η Ουάσιγκτον παρείχε στον Σαντάμ Χουσεΐν, όταν αυτός -παραβιάζοντας κάθε έννοια διεθνούς δικαίου- έκανε συστηματική χρήση χημικών όπλων τη δεκαετία του '80. Οπως, μάλιστα, αποκαλύπτουν τα δημοσιευμένα αμερικανικά αρχεία, αυτή η συνεργασία ΗΠΑ-Βαγδάτης έφτασε μέχρι το επίπεδο του ΟΗΕ, όταν οι θιγόμενοι προσέφυγαν στο διεθνή οργανισμό.

Τα αίτια αυτής της στήριξης ήταν πολύ απλά: το Ιράκ ήταν -τότε- άτυπος σύμμαχος των ΗΠΑ, ενάντια στο νεαρό τότε επαναστατικό καθεστώς του γειτονικού Ιράν και τον κίνδυνο γενικευμένης ανατροπής σε όλο το μουσουλμανικό κόσμο.

Καθημερινά «εντομοκτόνα»

Βρισκόμαστε στο φθινόπωρο του 1983. Τρία χρόνια νωρίτερα, το Ιράκ είχε εισβάλει στο Ιράν, απαιτώντας την αλλαγή κάποιων προγενέστερων συνοριακών ρυθμίσεων ανάμεσα στις δυο χώρες. Επί της ουσίας, κίνητρο του Σαντάμ ήταν η διεθνής απομόνωση του Ιράν την επαύριο της επανάστασης του 1979. Την εποχή της εισβολής, ισλαμιστές φοιτητές είχαν καταλάβει την αμερικανική πρεσβεία της Τεχεράνης, δίνοντας στη δημοσιότητα χιλιάδες απόρρητα ντοκουμέντα της διπλωματίας των ΗΠΑ και κρατώντας ομήρους 52 διπλωμάτες επί 444 μέρες. Τον Απρίλιο του 1980, μια αεροπορική επιδρομή αμερικανών κομάντος είχε καταλήξει σε παταγώδη αποτυχία, εγκαταλείποντας στην έρημο συντρίμμια αεροσκαφών και τα καρβουνιασμένα πτώματα κάμποσων ανδρών των ειδικών δυνάμεων.

Παλιός συνεργάτης της CIA ήδη από το 1963, όταν οργάνωσε πραξικόπημα εξοντώνοντας 5.000 Ιρακινούς κομμουνιστές, ο Σαντάμ ανέλαβε για λογαριασμό της Δύσης να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, πνίγοντας την ισλαμική επανάσταση στο λίκνο της. Μολονότι τυπικά ουδέτερη, η Ουάσιγκτον θα τον ανταμείψει πλουσιοπάροχα με πολεμικά δάνεια, την αφαίρεση του Ιράκ από τον κατάλογο των «χωρών που υποστηρίζουν την τρομοκρατία» και την παροχή στρατιωτικών πληροφοριών. Η σημαντικότερη και πιο χαρακτηριστική εκδοχή αυτής της συνεργασίας αφορά, ωστόσο, την πολιτική κάλυψη του Ιράκ στο ζήτημα του χημικού πολέμου.

Μερικούς μήνες μετά την έναρξη του πολέμου, το εγχείρημα των εισβολέων άρχισε όντως να μην πηγαίνει και τόσο καλά. Το καθεστώς της Τεχεράνης όχι μόνο επιβίωσε αλλά πέρασε και στην αντεπίθεση, απειλώντας άμεσα το καθεστώς της Βαγδάτης. Στα πρόθυρα της κατάρρευσης, ο ιρακινός στρατός θα καταφύγει στο ύστατο πολεμικό όπλο: τα χημικά αέρια.

Το γεγονός δεν πέρασε απαρατήρητο από τη διεθνή διπλωματία. «Η χρήση χημικών όπλων από πλευράς του Ιράκ φαίνεται πως είναι σχεδόν καθημερινή», διαπιστώνει λ.χ. την 1η Νοεμβρίου 1983 ένα μνημόνιο του Γραφείου Πολιτικοστρατιωτικών Υποθέσεων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Το ίδιο έγγραφο αναφέρει ότι «το Ιράκ έχει αποκτήσει ικανότητα παραγωγής χημικών όπλων, κυρίως μέσω δυτικών εταιρειών, στις οποίες κατά πάσαν πιθανότητα συμπεριλαμβάνεται και μια ξένη θυγατρική αμερικανικής εταιρείας».

Μεταγενέστερη σχετική έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ (16.11.84) εκτιμά ότι η ρίψη τέτοιων αερίων από τους Ιρακινούς είχε ξεκινήσει αρκετά νωρίτερα -αν και η ακριβής ημερομηνία της έναρξης του χημικού πολέμου έχει σβηστεί, ως «εθνικό απόρρητο» (των ΗΠΑ!), από την επιτροπή αποχαρακτηρισμού του εγγράφου. Συμπληρωματικές πληροφορίες προέρχονταν από την ερευνητική επιτροπή του ΟΗΕ που επισκέφθηκε την άνοιξη του 1984 τα πεδία των μαχών (επιβεβαιώνοντας τη χρήση υπερίτη και tabun από τους Ιρακινούς) αλλά κι από τις εργαστηριακές εξετάσεις θυμάτων σε εργαστήρια του Βελγίου. Το Μάρτιο του 1984, τελωνειακοί των ΗΠΑ θα κατάσχουν άλλωστε στο αεροδρόμιο JFK δέκα τόνους «ύποπτων» χημικών ουσιών που προορίζονταν για το Ιράκ.

Για όσους διατηρούσαν την παραμικρή αμφιβολία, υπήρχε τέλος η επίσημη ανακοίνωση του εκπροσώπου των ιρακινών ενόπλων δυνάμεων (21.2.84): «Οι εισβολείς πρέπει να γνωρίζουν ότι για κάθε επιβλαβές έντομο υπάρχει το κατάλληλο εντομοκτόνο, κι ότι το Ιράκ διαθέτει τέτοια εξοντωτικά εντομοκτόνα».

Εξίσου σαφείς είναι οι διαπιστώσεις της παραπάνω έκθεσης όσον αφορά την καταστρατήγηση του διεθνούς δικαίου από τη Βαγδάτη: «Μια τέτοια χρήση [χημικών όπλων] παραβιάζει το Πρωτόκολλο της Γενεύης του 1925, μέρη του οποίου είναι το Ιράκ και το Ιράν. Το Πρωτόκολλο απαγορεύει τη πρώτη χρήση, όχι όμως την κατοχή ή τη χρήση χημικών όπλων σε αντίποινα». Ο φόβος ότι η Τεχεράνη θα οδηγηθεί με τη σειρά της στην παραγωγή και χρησιμοποίηση τέτοιων όπλων, αν και τελικά δεν επιβεβαιώθηκε, είναι ωστόσο πανταχού παρών στη σχετική διπλωματική αλληλογραφία.

Συνεργασία και συγκάλυψη

Ποια ήταν η στάση της Ουάσιγκτον απέναντι σ' αυτή τη σαφή και πιστοποιημένη χρήση «όπλων μαζικής καταστροφής» από τον Σαντάμ; Μολονότι τα διπλωματικά έγγραφα επαναλαμβάνουν τη θεωρητική αντίθεση των ΗΠΑ στο χημικό πόλεμο, στην πραγματικότητα η αμερικανική διπλωματία όχι μόνο τον κάλυψε αλλά κι έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να εξασφαλίσει την απουσία ουσιαστικής καταδίκης του Ιράκ.

Οι ΗΠΑ περιορίστηκαν σε φιλικά διπλωματικά διαβήματα, ζητώντας από τη Βαγδάτη να «κατανοήσει» τις ανησυχίες τους. Κατά την περίφημη συνάντησή του με τον Σαντάμ (20.12.83) λ.χ., ο Ντόναλντ Ράμσφελντ απέφυγε να θίξει έστω και διακριτικά το ζήτημα του χημικού πολέμου. Μια σύντομη και -κυρίως- διακριτική νύξη έκανε μονάχα την επομένη, στον υπουργό Εξωτερικών Ταρίκ Αζίζ: «Κατέστησα σαφές ότι οι προσπάθειές μας να βοηθήσουμε παρεμποδίζονται από ορισμένα πράγματα που μας φέρνουν δυσκολίες, όπως η χρήση χημικών όπλων». Η όλη αναφορά καταλαμβάνει μόλις δυόμισι σειρές, σε σύνολο 14 σελίδων της σχετικής έκθεσης.

Ακόμη σαφέστερα ήταν τα πράγματα τους επόμενους μήνες, όταν το Ιράκ χρησιμοποίησε σε μαζική κλίμακα αέρια για να ανακόψει μια μεγάλη περσική επίθεση. Στις 5.3.84, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ καταδίκασε δημόσια το γεγονός, διευκρινίζοντας ωστόσο πως αυτή η καταδίκη δεν συνεπάγεται αλλαγή πολιτικής απέναντι στη Βαγδάτη. Επιπλέον, φρόντισε να βάλει στο ίδιο τσουβάλι το χημικό πόλεμο του Σαντάμ με το «διακηρυγμένο στόχο του Ιρανικού καθεστώτος για εξολόθρευση της νόμιμης ιρακινής ηγεσίας»!

Οι συνέπειες αυτής της εξίσωσης αποκαλύφθηκαν όταν το ζήτημα του χημικού πολέμου έφτασε στον ΟΗΕ, ύστερα από σχετική προσφυγή της Τεχεράνης (4.1.84). «Η αντιπροσωπεία των ΗΠΑ», διαβάζουμε σε σχετικές οδηγίες του τότε Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών, Τζορτζ Σουλτς, (14.3.84), «πρέπει να εργαστεί για την ανάπτυξη μιας γενικής δυτικής θέσης υπέρ μιας 'μη απόφασης' πάνω στο ιρανικό σχέδιο, όσον αφορά τη χρήση χημικών όπλων από το Ιράκ. [...] Σε περίπτωση που δεν θα υπάρξει δυτική υποστήριξη για μια τέτοια 'μη απόφαση', η αντιπροσωπεία των ΗΠΑ θα πρέπει να απόσχει από την ψηφοφορία. Σε κάθε περίπτωση, η αντιπροσωπεία των ΗΠΑ θα πρέπει να υπογραμμίσει τα παρακάτω σημεία: α) η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ δεν είναι κατάλληλο φόρουμ για ζητήματα που αφορούν χημικά όπλα, β) η κυβέρνηση των ΗΠΑ καταδικάζει την απαγορευμένη χρήση χημικών όπλων από οπουδήποτε κι αν προέρχεται, γ) η κυβέρνηση των ΗΠΑ λυπάται για την τραγική χρήση ζωών και την αιματοχυσία μεταξύ Ιράν και Ιράκ, σφαγή της οποίας μόνο ένα μέρος είναι η χρησιμοποίηση χημικών όπλων».

Στις 29 Μαρτίου, ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών, Τζέιμς Πλέικ συναντιέται με τον Ιρακινό επιτετραμμένο στην Ουάσιγκτον, Νιζάρ Χαμντούν, για να συζητήσουν το ζήτημα. Ο άνθρωπος του Σαντάμ δηλώνει πως θα προτιμούσε μια απλή δήλωση του προέδρου του Συμβουλίου Ασφαλείας από μια απόφαση του ίδιου του οργάνου, και υποβάλλει τρία αιτήματα όσον αφορά τη διατύπωση του κειμένου. Μεταξύ άλλων, «η δήλωση του προέδρου θα πρέπει να περιλαμβάνει αναφορά στο χημικό πόλεμο, χωρίς να κατονομάζεται κάποια συγκεκριμένη χώρα» (δηλ. το Ιράκ).

Την επομένη (29.3.84), ο πρόεδρος του Σ.Α. προχώρησε στην εν λόγω δήλωση -και το ζήτημα θεωρήθηκε λήξαν. Γεμάτο ικανοποίηση, το αρμόδιο Γραφείο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ αναφέρει το γεγονός: «Η δήλωση, ειρήσθω εν παρόδω, περιέχει και τα τρία σημεία που ήθελε ο Χαμντούν».

Γενοκτονία κι αδιαφορία

Οι συνέπειες αυτής της κάλυψης έμελλε να γίνουν αντιληπτές τα επόμενα χρόνια. Τον Απρίλιο του 1987 το Ιράκ άρχισε να χρησιμοποιεί μαζικά χημικά όπλα εναντίον των Κούρδων ανταρτών που είχαν συμμαχήσει με την Τεχεράνη. Μέχρι τον επόμενο Μάιο, θα καταγραφούν 77 επιθέσεις με αέρια εναντίον κουρδικών πόλεων και χωριών, με χιλιάδες θύματα. Η πιο τραγική περίπτωση ήταν αυτή του βομβαρδισμού της πόλης Χαλάμπζα 16.3.88, με 5.000 νεκρούς και 9.000 τραυματίες ανάμεσα στον άμαχο πληθυσμό. Το εγχείρημα θα επαναληφθεί τον επόμενο Αύγουστο, αμέσως μετά τον τερματισμό του πολέμου με το Ιράκ.

Η επίσημη Ουάσιγκτον αποδείχθηκε άλλη μια φορά εξαιρετικά γενναιόδωρη απέναντι σ' αυτή την ακραία βαρβαρότητα. Ακόμη και μετά την ανακωχή, όταν εξαφανίστηκε πια το φάσμα του «Ισλαμικού κινδύνου», οι ΗΠΑ μπλόκαραν κάθε προσπάθεια επιβολής κυρώσεων στο καθεστώς της Βαγδάτης για τη γενοκτονία των Κούρδων (μεταξύ άλλων, και κάποιες προτάσεις νόμου που υποβλήθηκαν στο Κογκρέσο). Ο λόγος, αυτή τη φορά, ήταν εξίσου απλός: οποιαδήποτε πίεση, εκτιμήθηκε, θα έβλαπτε τα συμφέροντα των αμερικανικών εταιρειών που φιλοδοξούσαν να συμμετάσχουν στη μεταπολεμική «ανοικοδόμηση» του Ιράκ...

(Ελευθεροτυπία, 22/3/2003)

http://www.iospress.gr/mikro2003/mikro20030322.htm

Μετα απο ολη αυτη την επιδειξη του ειδους του πολιτισμου και 'ανθρωπων' που υπαρχουν στις U.S.Assholes, αραγε θα βρεθει κανενας
που θα συμμετασχει σε οποιοδηποτε post που θα στειλει ο Gavriil1, εστω
και αν αυτο ασχολειται με αυτοκινητα?????????

Η πλειοψηφια των αμερικανων ειναι σαν και αυτον. Δεν υπαρχει μεγαλυτερο ΖΩΟ στον πλανητη απο τον μεσο αμερικανο.

Έχετε ακούσει για τα Βραβεία Στέλλα; Έφτασε ο καιρός να εξετάσουμε τις υποψηφιότητες για τα ετήσια βραβεία Στέλλα. Τα Στέλλα πήραν το όνομά τους από την 81χρονη Στέλλα Λίμπεκ που έχυσε καφέ πάνω της και κέρδισε τη δικαστική διαμάχη με τα McDonalds. Αυτή η δίκη ενέπνευσε τα βραβεία Στέλλα για τις πιο παρανοϊκές πετυχημένες μηνύσεις στις Η.Π.Α..

Φέτος, οι υποψήφιοι είναι οι εξής:

1. Κάρα Ουόλτον, Κλέιμοντ, Ντελαουέαρ. Μήνυσε και κέρδισε τη δίκη από έναν ιδιοκτήτη νυκτερινού κέντρου, αφού έπεσε από το παράθυρου της τουαλέτας και έσπασε τα δύο μπροστινά της δόντια. Αυτό συνέβη όταν η κ. Ουόλτον προσπαθούσε να το σκάσει από το παράθυρο της τουαλέτας γυναικών, για να μην πληρώσει τα 3,5 δολάρια του κουβέρ. Της επιδικάστηκαν 12.500 δολάρια συν τα οδοντιατρικά έξοδα!

2. Τζέρι Ουίλιαμς, Λιτλ Ροκ, Άρκανσας. Του επιδικάστηκαν 14.500

δολάρια συν τα ιατρικά έξοδα όταν τον δάγκωσε το beagle (στμ. είδος σκύλου) του γείτονά του. Ο σκύλος ήταν δεμένος με αλυσίδα μέσα στον περιφραγμένο κήπο του ιδιοκτήτη του. Η αποζημίωσε δε δικαίωσε τις προσδοκίες του μηνυτή επειδή οι ένορκοι πίστεψαν ότι ο σκύλος μπορεί να είχε προκληθεί λιγάκι από το γεγονός ότι ο κ. Ουίλιαμς τον πυροβολούσε κατ' εξακολούθηση με αεροβόλο.

3. Καρλ Τρούμαν, 19 ετών, Λος Άντζελες. Κέρδισε αποζημίωση 74.000 δολαρίων συν ιατρικά έξοδα όταν ο γείτονάς του πάτησε το χέρι του με ένα αυτοκίνητο Χόντα Ακόρντ. Ο κ. Τρούμαν προφανώς δεν αντελήφθη ότι κάποιος βρισκόταν στο τιμόνι του αυτοκινήτου την ώρα που προσπαθούσε να κλέψει τα τάσια του γείτονά του.

4. Ένα εστιατόριο στη Φιλαδέλφια υποχρεώθηκε να καταβάλλει στην κ. Κάρσον, Λάνκαστερ Πενσιλβάνια, 113.500 δολάρια επειδή αυτή γλίστρησε σε αναψυκτικό που είχε χυθεί στο πάτωμα και έσπασε τον κόκυγά της. Το αναψυκτικό είχε χυθεί όταν η κ. Κάρσον είχε περιλούσει με αυτό το συνοδό της, περίπου 30 δευτερόλεπτα νωρίτερα, κατά τη διάρκεια μιας διαφωνίας.

5. Τέρενς Ντίκσον, Μπρίστολ, Πενσιλβάνια. Προσπαθούσε να βγει από το σπίτι που μόλις είχε 'αδειάσει' από το γκαράζ. Δεν μπόρεσε όμως να ανοίξει την αυτόματη πόρτα του γκαράζ γιατί ο μηχανισμός της είχε χαλάσει. Δεν μπόρεσε να ξαναμπεί στο σπίτι επειδή η πόρτα που συνέδεε το γκαράζ και το σπίτι είχε κλειδώσει όταν την έκλεισε. Επιβίωσε χάρη σε μια κούτα Πέπσι και μια μεγάλη σακούλα ξηρής σκυλοτροφής. Μήνυσε την ασφάλεια του ιδιοκτήτη ισχυριζόμενος ότι η περιπέτειά του, του προκάλεσε αδικαιολόγητη ψυχική οδύνη. Οι ένορκοι συμφώνησαν σε αποζημίωση 500.000 δολαρίων.

6. Καθλίν Ρόμπερτσον, Όστιν, Τέξας. Της επιδικάστηκαν 780.000 δολάρια από σώμα ενόρκων της περιοχής της επειδή έσπασε τον αστράγαλό της αφού σκόνταψε σε ένα παιδάκι το οποίο έτρεχε μέσα σε ένα κατάστημα επίπλων. Οι ιδιοκτήτες του καταστήματος δικαιολογημένα εξεπλάγησαν με την κατηγορία, αφού το κακομαθημένο παιδάκι ήταν γιος της κ. Ρόμπερτσον.

7. Το μεγάλο φαβορί για φέτος, ο κ. Μερβ Γκραζίνσκι, Οκλαχόμα, Οκλαχόμα. Ο κ. Γκραζίνσκι αγόρασε ένα ολοκαίνουριο αυτοκινούμενο τροχόσπιτο μάρκας Winnebago, μήκους 8 μέτρων. Στην πρώτη του διαδρομή, πηγαίνοντας το τροχόσπιτο σπίτι του, ρύθμισε τον αυτόματο έλεγχο πλοήγησης (στμ. cruise control - σύστημα που διατηρεί σταθερή την ταχύτητα του αυτοκινήτου ενώ ο οδηγός δεν πατάει το γκάζι) στα 70 μίλια την ώρα και έφυγε από τη θέση του οδηγού για να φτιάξει έναν καφέ στο πίσω μέρος του τροχόσπιτου. Όπως ήταν φυσικό, το όχημα βγήκε από τον αυτοκινητόδρομο και ανατράπηκε. Ο κ. Γκραζίνσκι μήνυσε την Winnebago επειδή το εγχειρίδιο οδηγιών δεν τον συμβούλευε ότι αυτό ήταν κάτι που δεν μπορούσε να κάνει. Οι ένορκοι του επιδίκασαν αποζημίωση ύψους 1.750.000 δολαρίων συν ένα νέο όχημα. Μετά από αυτήν την υπόθεση, η εταιρία τροποποίησε τα εγχειρίδιά της, από φόβο μήπως υπάρξουν και άλλοι εντελώς ηλίθιοι που θέλουν να αγοράσουν τα οχήματά της

Ο χρήστης ttcq έγραψε:
Η πλειοψηφια των αμερικανων ειναι σαν και αυτον. Δεν υπαρχει μεγαλυτερο ΖΩΟ στον πλανητη απο τον μεσο αμερικανο.

Δε συμφωνώ... Το ότι έχουμε μια ακραία περίπτωση εδώ, δε σημαίνει ότι αυτά τα χαρακτηριστικά είναι χαρακτηριστικά της πλειοψηφίας των αμερικανών.

Ο χρήστης Vasilios έγραψε:
Η Ευρώπη δεν πρόκειται να αποτελέσει το αντίπαλο δέος για τις USA αν δεν πάψουν όλες οι χώρες να αγοράζουν αμερικάνικα όπλα.

Γι' αυτό και αγοράζουμε Eurocopter, Eurofighter, Leopard, αλλά και ολλανδικές φρεγάτες, γερμανικά υποβρύχια, σουηδικά ραντάρ. Οι παραγγελίες εξοπλισμού προς την Αμερική από την Ελλάδα (αλλά και τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες) έχει μειωθεί.

Ο χρήστης TGD έγραψε:

Η Ευρώπη δεν πρόκειται να αποτελέσει το αντίπαλο δέος για τις USA αν δεν πάψουν όλες οι χώρες να αγοράζουν αμερικάνικα όπλα.

Γι' αυτό και αγοράζουμε Eurocopter, Eurofighter, Leopard, αλλά και ολλανδικές φρεγάτες, γερμανικά υποβρύχια, σουηδικά ραντάρ. Οι παραγγελίες εξοπλισμού προς την Αμερική από την Ελλάδα (αλλά και τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες) έχει μειωθεί.

Η εξάρτηση πολλών Ευρωπαϊκών χωρών απο Αμερικάνικα κεφάλαια είναι σημαντική και οσο υπάρχει θα συνεχίζουμε να αγοράζουμε Αμερικανικά είδη.Αλλωστε το δόγμα Τρούμαν εκει απέβλεπε.Σας δίνουμε κεφάλαια τώρα που τα έχετε ανάγκη και σας εχουμε μόνιμα σε υποχρέωση μέχρι να τα εξωφλήσετε!!

Φιλε Catalyst, η ακραια περιπτωση που εχουμε εδω ειναι μερος του
70-75% των αμερικανων που συντασσεται με τον μπους.

Εχεις επισκεφθει την χωρα των U.S.Assholes?????

Ο χρήστης catalyst έγραψε:

Η πλειοψηφια των αμερικανων ειναι σαν και αυτον. Δεν υπαρχει μεγαλυτερο ΖΩΟ στον πλανητη απο τον μεσο αμερικανο.

Δε συμφωνώ... Το ότι έχουμε μια ακραία περίπτωση εδώ, δε σημαίνει ότι αυτά τα χαρακτηριστικά είναι χαρακτηριστικά της πλειοψηφίας των αμερικανών.

Δυστυχώς μάλλον η πλειοψηφία είναι έτσι...

Αν κρίνω δηλαδή, όχι μόνο απ'αυτά που ακούω, αλλά και από κάποιες προσωπικές γνωριμίες.

Θα έλεγα ότι οι μισοί είναι έτσι (εννοώ τους ρεπουμπλικάνους). Οι άλλοι μισοί είναι σαν κι εμάς, υποψιασμένοι και δε μασάνε κουτόχορτο.

Το πιο ωραίο μάλιστα μου το είπε μια Αμερικανίδα φίλη μου σε pm στα φόρουμ του MacrossWorld: 'If the US were to be suddenly destroyed, the average IQ of the planet would see a sudden increase by at least 25%'.

Ο χρήστης ttcq έγραψε:
Φιλε Catalyst, η ακραια περιπτωση που εχουμε εδω ειναι μερος του
70-75% των αμερικανων που συντασσεται με τον μπους.

Εχεις επισκεφθει την χωρα των U.S.Assholes?????

Νομίζω ότι θα πρέπει να αφήσουμε κατά μέρος τις ψευδαισθήσεις μας. Δεν ξέρω εάν ο γαυγίλης εννοεί αυτά που λέει ή εάν απλά επιζητεί εναγωνίως την προσοχή των γύρω του, όμως είναι σίγουρο ότι η πλειοψηφία των αμερικανών ασπάζεται τις απόψεις του.

Όλες οι δημοσκοπήσεις δίνουν 70%+ στον πόλεμο και είμαι σίγουρος ότι τώρα που τελειώνει και οι αμερικανοί θα σκηνοθετούν με την ησυχία τους ότι θέλουν, το ποσοστό θα φτάσει στο 99,9%. Όσο και το ποσοστό του Σαντάμ στις τελευταίες εκλογές.

Ο χρήστης skullone έγραψε:

Το πιο ωραίο μάλιστα μου το είπε μια Αμερικανίδα φίλη μου σε pm στα φόρουμ του MacrossWorld: 'If the US were to be suddenly destroyed, the average IQ of the planet would see a sudden increase by at least 25%'.

http://briefcase.pathfinder.gr/download ... /bombs.jpg

Ο χρήστης G60POWER έγραψε:
[/list][list]ΖΩΑ

Τώρα βρε Μάκη, γιατί προσβάλλεις τα ζώα;

καλά εδώ νομίζουν ότι η Αρμενία είναι κοντά στο Ελ Σαλβαδόρ...πλάκα κάνουμε τώρα...?
ωραίο ανέκδοτο και η Ευρωπαική Ενωση με τη κοινή πολιτική και αντιμετώπιση των προβλημάτων!!!

Ο χρήστης mm55 έγραψε:

Εγω ειμαι Αμερικανος πολιτης απο την μερα που ορκιστικα ως ετσι. Δεν χρειαζεται να ειμαι 10 γεννεων ΗΠΑμερικανος για να μπορω να μιλαω στο πρωτο προσωπο.

Εντάξει δεν λέω, αφου κάποια στιγμή ορκίστηκες, τυπικά μπορεί να είσαι Αμερικανός πολίτης, αλλά βρε παιδί μου μια τυπική διαδικασία σαν αυτές που βλέπουμε στον κινηματογράφο όπου διάφοροι μετανάστες ορκίζονται ομαδικά, σε κάνει να ξεχνάς έτσι αυτόματα την πραγματική σου πατρίδα και να αισθάνεσαι τόσο πολύ Αμερικανός σαν να γεννήθηκες εκεί ?

Δεν ξέρω...λέω...ίσως να κάνω και λάθος.

Μαθιε κανεις ΣΙΓΟΥΡΑ 100% λαθος. Βλεπεις για μενα αυτο δεν ηταν μια 'τυπικη' διαδικασια. Ουτε σχεδιαστηκε για να ειναι 'τυπικη' απο το κρατος των ΗΠΑ. Εγω δεν ορικιστικα γραφειοκρατικα και λυπαμαι που ακουω εσενα να μην εχεις κανενα προβλημα με κατι τετοιο. Ουτε ορκιστικα γραφειοκρατικως, ουτε ζω και θα ζω εδω τυπικα, ουτε πηρα τετοιες (για μενα σοβαρες) αποφασεις για 'τον τυπο'.

ΟΙ ΗΠΑ δεν εγιναν 'η πατριδα μου' οταν ορικιστικα, αλλα οταν πηρα την αποφαση να ορικιστω ως ΗΠΑμερικανος πολιτης.