250 βγάζει ήδη ο 3200cc.
Ο 3.6 μια χαρά δε θα είναι στα 280;
Aυτοί κάτι για πισωκίνητο coupe έλεγαν, αλλά δεν το κόβω το corrado για τέτοιο...
Ο χρήστης meco έγραψε:
Aυτοί κάτι για πισωκίνητο coupe έλεγαν, αλλά δεν το κόβω το corrado για τέτοιο...
Για κεντρομήχανο πισωκίνητο roadster συζητάνε -Concept R- σε συνεργασία με -ποια άλλη- τη Lotus, αλλά μάλλον θα το φάει το σκοτάδι
Στο Car - αν δεν κάνω λάθος - διάβασα ότι η Bugatti θέλει να βγάλει τέτοιο όχημα στην τιμή της Elise..
Τωρα αυτό τι έιναι το ττ του φτωχού ή το αντίπαλο 3πορτο golf που θα συναγωνιστει το gtc που σαρώνει στην κατηγορία?!!
Άσχετο αλλά δεν είναι απίστευτα βλακώδης η έκφραση 'το ... του φτωχού' ?
Την έβγαλαν οι 'πλούσιοι'.
ποιος σαρώνει τι;
Ο χρήστης interland.gr έγραψε:
Τωρα αυτό τι έιναι το ττ του φτωχού ή το αντίπαλο 3πορτο golf που θα συναγωνιστει το gtc που σαρώνει στην κατηγορία?!!
Το GTC είναι απλά ένα 3θυρο Astra. Yπάρχει και 3θυρο Golf...
Επίσης, δε σαρώνει στην κατηγορία
Το GTC είναι το signum του φτωχού
Ο χρήστης IKE έγραψε:
Το GTC είναι το signum του φτωχού
Ο χρήστης IKE έγραψε:
Άσχετο αλλά δεν είναι απίστευτα βλακώδης η έκφραση 'το ... του φτωχού' ?
Εξοργιστικά βλακώδης.
Τα κλισέ του χαζού.
Ο χρήστης Pai Mei έγραψε:
Άσχετο αλλά δεν είναι απίστευτα βλακώδης η έκφραση 'το ... του φτωχού' ?
Εξοργιστικά βλακώδης.
Τα κλισέ του χαζού.
από καμία κοπή βασιλόπιτας θα ξεκίνησε...
Το φλουρί του φτωχού
Πρωτοχρονιάτικο διήγημα
Το πρώτο φλουρί της βασιλόπιτας, που μου έπεσε, βγήκε μοιρασμένο. Ήταν αληθινό φλουρί, γιατί ο πατέρας μου τον καιρό εκείνο συνήθιζε να βάζει στη βασιλόπιτα του σπιτιού μας μια χρυσή αγγλική λίρα.
Πως έρχονται τα πράματα καμιά φορά!
Ο πατέρας μου, όρθιος μπροστά στο αγιοβασιλιάτικο τραπέζι, έκοβε την πίτα, ονοματίζοντας κάθε κομμάτι ξεχωριστά, πριν κατεβάσει το μεγάλο μαχαίρι του ψωμιού. Αφού έκοψε το κομμάτι του σπιτιού, των αγίων, το δικό του και της μητέρας μου, πριν αρχίσει τα κομμάτια των παιδιών, σταμάτησε σαν να θυμήθηκε κάτι.
Ξεχάσαμε, είπε, το κομμάτι του φτωχού. Αυτό έπρεπε να 'ρθει ύστερα από τους αγίους. Ας είναι όμως. θα το κόψω τώρα κι ύστερα θ' αρχίσω τα κομμάτια των παιδιών. Πρώτα ο φτωχός. Κατέβασε το μαχαίρι και είπε:
Του φτωχού.
Έπειτα θα ερχόταν το δικό μου κομμάτι, που ήμουν ο μεγαλύτερος από τα παιδιά.
Καθώς τραβούσε όμως το κομμάτι του φτωχού, για να κόψει το δικό μου, το χρυσό φλουρί κύλησε στο τραπεζομάντιλο. Το κόψιμο της πίτας σταμάτησε. Κοιτάζαμε ο ένας τον άλλο κι ο πατέρας όλους μας.
-Ποιανού είναι τώρα το φλουρί; είπε η μητέρα μου. Του φτωχού ή του Πέτρου; Εγώ λέω πως είναι του Πέτρου.
Η καημένη η μητέρα! Το είχε καημό να πέσει σ' εμένα.
-Ούτε του φτωχού είναι, είπε ο πατέρας μου, ούτε του Πέτρου. Το σωστό σωστό. Τo φλουρί μοιράστηκε. Ήταν ανάμεσα στα δυο κομμάτια. Καθώς τα χώρισα με το μαχαίρι, έπεσε κάτω. Το μισό λοιπόν είναι του φτωχού, το μισό του Πέτρου.
Και τι θα γίνει τώρα; ρώτησε στενοχωρημένη η μητέρα μου.
Τί θα γίνει;... Συλλογιζόμαστε κι εμείς.
Μην πονοκεφαλάτε, είπε ο πατέρας. Άνοιξε το πορτοφολάκι του, έβγαλε από μέσα δυο μισές χρυσές λίρες (το χρυσάφι δεν είχε κρυφτεί ακόμα) και τις ακούμπησε στο τραπέζι.
Να, τι θα γίνει. Αυτή φυλάξτε τη, να τη δώσετε στον πρώτο ζητιάνο, που θα χτυπήσει την πόρτα μας. Είναι η τύχη του. Η άλλη μισή είναι του Πέτρου. Και μου την έδωσε.
Καλορίζικη! Και του χρόνου, παιδί μου! Είσαι ευχαριστημένος;
Ήμουν και με το παραπάνω. Η ιδέα μάλιστα πως
είχα συντροφέψει με το φτωχό με διασκέδαζε.
Τα άλλα παιδιά με πείραζαν. Ο σύντροφος του φτωχού. Μονάχα ο πατέρας μου δε γελούσε.
Εκείνος με τράβηξε κοντά του, με φίλησε και μου είπε:
—Μπράβο σου! Είσαι καλό παιδί.
Το άλλο πρωί, μόλις ξυπνήσαμε, χτύπησε η πόρτα. Κάτι μου έλεγε πως ήταν ζητιάνος, που έφτανε βιαστικός να πάρει το μερίδιο του. Έτρεξα στην πόρτα με τη μισή λίρα. Ήταν ένας γέρος φτωχός, με κάτασπρη γενειάδα, γυρτός από τα χρόνια, και τρέμοντας από το κρύο μουρμούριζε ευχές.
Πάρε, παππού, του είπα. Ο γέρος, που δεν έβλεπε καλά και του είχε γυαλίσει, φαίνεται, παράξενα από τα χρονιά το χρυσό νόμισμα, το έφερε κοντά στα μάτια του, για να το κοιτάξει καλύτερα. Δεν μπορούσε να πιστέψει πως κρατούσε χρυσάφι στα χέρια του, τον καιρό εκείνο, που όλοι έδιναν στους φτωχούς δίλεπτα και μονόλεπτα.
Τι είναι αυτό, παιδάκι μου; με ρώτησε.
-Μισή λίρα είναι, παππού, του είπα. Πάρε την δική σου είναι.
Ό καημένος δεν ήθελε να το πιστέψει. Μήπως έκαμες λάθος, παιδάκι μου; Για ρώτησε τους γονείς σου.
Του εξήγησα με τι τρόπο είχαμε μοιραστεί το φλουρί της βασιλόπιτας. Ο γέρος έτρεμε από τη χαρά του. Σήκωσε ψηλά τ' αρρωστημένα του μάτια και είπε:
-Ο θεός είναι μεγάλος! Να ζήσεις, παιδάκι μου, και να σε χαίρονται οι γονιοί σου. Και ο θεός να σ' αξιώσει να 'χεις πάντα όλα τα καλά και να τα μοιράζεις με τους φτωχούς και τους αδικημένους. Την ευχή μου να 'χεις!
Μου έδωσε την ευχή του, σήκωσε πάλι ψηλά κατά τον ουρανό τ' αρρωστημένα του μάτια και κατέβηκε με το ραβδί του τη σκάλα.
Παύλος Νιρβάνας
Το καλύτερο of topic που έχει γραφτεί (Ή έστω αντιγραφεί).
Πολύ ομορφη ιστορία
Ας κάνω και εγώ ένα ( ) offtopic post:
Εδώ και χρόνια δίνω αγώνα για την κατάργηση της βασιλόπιτας, το έθιμο λέει πως η βασιλόπητα είναι ένα είδος υβριδίου μεταξύ άνοστου κέηκ και ψωμιού. Καταφθάνει στο τραπέζι μετά την πρωτοχρονιάτικη κρεπάλη όπου όλοι πλέον έχουνε σκάσει απο το φαί.
Αφού τονίσουνε το πόσο ωραίο είναι το φρικαλέο ψωμοειδές κατασκέυασμα αρχίζουν να το θρυμματίζουν διακριτικά (αρχικά) και με μανία (αν αργήσει να βρεθεί το φλουρί) ώσπου να καταλήξουμε σε ένα βουνό απο ψίχουλα.
Το πλαίσιο-ΙΚΕ για το πρωτοχρονιάτικο αυτό μακελιό με τα ψίχουλα προστάζει την αντικατάσταση της βασιλόπιτας απο την βασιλότουρτα 
η οποία δεν είναι παρά μια τούρτα με ενσωματωμένο φλουρί.
Έτσι και το έθιμο του φλουριού θα τηρηθεί και θα απαλαγούμε απο το φρικαλέο κατασκέυασμα ενώ μετα το πρωτοχρονιάτικο φαγητό μπορούμε να απολάυσουμε ενα ωραίο κομμάτι τούρτα (αντί να το παιζουμε τρογλωδήτες ψωμιού).
ΥΟ
Ο χρήστης IKE έγραψε:
Πολύ ομορφη ιστορίαΑς κάνω και εγώ ένα ( ) offtopic post:
Εδώ και χρόνια δίνω αγώνα για την κατάργηση της βασιλόπιτας, το έθιμο λέει πως η βασιλόπητα είναι ένα είδος υβριδίου μεταξύ άνοστου κέηκ και ψωμιού. Καταφθάνει στο τραπέζι μετά την πρωτοχρονιάτικη κρεπάλη όπου όλοι πλέον έχουνε σκάσει απο το φαί.
Αφού τονίσουνε το πόσο ωραίο είναι το φρικαλέο ψωμοειδές κατασκέυασμα αρχίζουν να το θρυμματίζουν διακριτικά (αρχικά) και με μανία (αν αργήσει να βρεθεί το φλουρί) ώσπου να καταλήξουμε σε ένα βουνό απο ψίχουλα.
Το πλαίσιο-ΙΚΕ για το πρωτοχρονιάτικο αυτό μακελιό με τα ψίχουλα προστάζει την αντικατάσταση της βασιλόπιτας απο την βασιλότουρτα
Έτσι και το έθιμο του φλουριού θα τηρηθεί και θα απαλαγούμε απο το φρικαλέο κατασκέυασμα ενώ μετα το πρωτοχρονιάτικο φαγητό μπορούμε να απολάυσουμε ενα ωραίο κομμάτι τούρτα (αντί να το παιζουμε τρογλωδήτες ψωμιού).
ΥΟ
Ναι, αλλά δεν υπολόγισες μερικά πράγματα.
Πρώτον η ακαμψία της βασιλότουρτας φτάνει τα 132.000psichoula/Nm υποδεέστερη κατά 25.000ps/Nm της γνήσιας βασιλόπιτας.
Δεύτερον, η βασιλόπιτα έχει συνήθως διπλά φουντούκια, που της δίνουν καλύτερο κράτημα στο δίσκο, αφού χαμηλώνουν το κέντρο βάρους.
Τρίτον, υπάρχουν ορισμένες τεχνικές δυσκολίες ως προς την ενσωμάτωση του φλουριού στη βασιλότουρτα. Θα πρέπει να βάλεις ειδική κερματοθήκη στο εσωτερικό με τηλεσκοπικό μηχανισμό που θα σου φέρνει το φλουρί στο χέρι. Διαφορετικά θα γίνεις περίπου σαν τον Βέγγο στη γνωστή ταινία. Η αναζήτηση ενός φλουριού κρυμμένου στο κρεμώδες σώμα της βασιλότουρτας δεν είναι απλή υπόθεση. Εκτός αν φοράς τουρτόγαντα.
Άνοστο ψωμοειδές κέικ είναι αυτό που φτιάχνουν οι άσχετοι ή/και τεμπέληδες.
Η βασιλόπιτα είναι πανόστιμη αν φτιαχτεί με την παραδοσιακή συνταγή.
Τούρτες, πάστες και λοιπά παρεμφερή κατασκευάσματα είναι βαριά και μπουχτιστικά. Μας έχουν εθίσει σ' αυτά οι βλάχοι δήθεν ζαχαροπλάστες. Ζάχαρη, βουτύρατα, διάφορα Εxxx και παντεσπάνια με σιρόπι.
Ο χρήστης manosk έγραψε:
Άνοστο ψωμοειδές κέικ είναι αυτό που φτιάχνουν οι άσχετοι ή/και τεμπέληδες.
Η βασιλόπιτα είναι πανόστιμη αν φτιαχτεί με την παραδοσιακή συνταγή.
Ποιά ειναι η παραδοσιακή συνταγή? Γιατί εγώ αναφέρομαι στην παραδοσιακή συνταγή σαν άνοστο υβρίδιο κεηκ και ψωμιού, η οποία συνταγή είναι βέφα-rated.
ΥΓ. mods νομίζω το τόπικ εξελίσεται σε πολύ σοβαρό θέμα, προτείνω την διάσπαση των βασιλοπιτικών ποστ
Επιτέλους ένα θέμα πήρε τη σωστή κατεύθηνση.
Εδώ και μέρες κανένα θέμα δε κατέληγε στο φαγητό. Έχουμε και μια παράδοση στο φόρουμ μη τη χαλάμε.