Όταν το 50 ξεκίνησε η διαδικασία της ΕΚΑΧ , ο λόγος ήταν να βρεθεί μία λύση ώστε να μην έχουμε απλά 20-30 χρόνια ανακωχές ανάμεσα σε μεγάλους πολέμους .
Και τελικά να έχουμε μία Ευρωπαϊκή Γερμανία και όχι μία Γερμανική Ευρώπη ...
Το σκηνικό μέχρι το 90 ψιλοδούλευε , λόγω της διαίρεσης της . Μετά άλλαξαν πολλά .
Η Γερμανία είχε την ΜΕΓΑΛΗ ΤΥΧΗ , να έχει πολύ σοβαρούς και παγκόσμιου διαμετρήματος ηγέτες που κυβέρνησαν διαδοχικά την χώρα .
Αντενάουερ , Μπράντ , Σμίτ , Κολ , ακόμα και η Μέρκελ , είναι ψηλού επιπέδου ηγέτες . Σε αντίθεση με τις άλλες δυτικές χώρες , που πέραν του Ντε Γκωλ και 2-3 προέδρων στις ΗΠΑ και της Θάτσερ , ίσως και του Μπερλουσκόνι , που θα τσούξει αρκετούς , οι υπόλοιποι ήταν επιπέδου των δικών μας παρταλιών...
Ετσι οι προ του 90 ηγέτες της Δ. Γερμανίας , φρόντισαν να χρησιμοποιήσουν τα αμερικανικά κεφάλαια για το καλό της χώρας τους και όχι για το καλό της τσέπης τους , όπως έκανε η πασοκάρα με τα πακέτα Ντελόρ κλπ...
Το αποτέλεσμα ήταν η Δ. Γερμανία να αναπτυχθεί πολύ περισσότερο από τους νικητές Αγγλους και Γάλλους , αλλά και τους Ιταλούς που είχαν μπλέξει σε συνδικαλισμούς και πολιτικές κόντρες .
Βέβαια η Δ. Γερμανία λόγω της ύπαρξης της Ανατολικής , δεν ήταν και το πιο δημοκρατικό καθεστώς , αλλά το αποτέλεσμα ήταν ότι η χώρα βρέθηκε πολύ μπροστά από τους νικητές .
Το 90 με την κατάπτυστη συνθήκη 4+2 , οι νικητές του Β' ΠΠ έδωσαν ακόμα μεγαλύτερες αβάντες στους Γερμανούς , ουσιαστικά είχαμε ένα σύγχρονο Μόναχο και Τσάμπερλαιν επί 4 .
Το 90 όμως η Γερμανία είχε επίσης μεγάλου βεληνεκούς ηγέτη , ο οποίος έκανε κάτι πολύ σημαντικό , που όμως ήταν παράνομο σύμφωνα με τις λογικές της ΕΟΚ .
Επέβαλλε ισοτιμία 1:1 των δύο μάρκων , ενώ στην πραγματικότητα ήταν 1:5 έως 1:7 . Ετσι έδωσε χρήμα στους Ανατολικογερμανούς και τους ενσωμάτωσε με γρήγορο και απλό τρόπο .
Εκοψε την νεκρή ζώνη του Βερολίνου σε οικόπεδα και τα έδινε έναντι 1-2 Μάρκων το τμ σε ξένες και ντόπιες εταιρείες με την υποχρέωση να κάνουν επενδύσεις στην περιοχή και να φέρουν τα γραφεία τους στην Γερμανία .
Επέβαλλε την επαναφορά της λογικής του χιτλερικού ζωτικού χώρου με την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας , αλλά και το διαζύγιο της Τσεχοσλοβακίας και την ενσωμάτωση στην Γερμανική σφαίρα επιρροής των πρώην χωρών της Αυστροουγγαρίας και της Πρωσίας , Πολωνία , Τσεχία , Σλοβακία , Αυστρία , Ουγγαρία , Κροατία , Σλοβενία , οπότε είχε φτηνό εργατικό δυναμικό , για την παραγωγή των προιόντων της .
Και τέλος επέβαλλε την οικονομική και μόνο οικονομική ένωση , η οποία της επέτρεψε να έχει εξαγωγές παντού χωρίς δασμούς , αλλά και να συγκρατιέται το ευρώ σε χαμηλότερες ισοτιμίες από ότι θα ήταν αν έμενε το γερμανικό μάρκο .
Τώρα επειδή ο ζωτικός χώρος , άρχισε να έχει κάποια λεφτά , άλλαξαν οι γενιές και δεν έχουν πλέον Βέρμαχτ και ες-ες να τους ελέγξουν , αποφάσισαν να φέρουν τον ανθό της αφρικανικής και ασιατικής νεολαίας , όπως μας δήλωσε ο κύριος Σιν , καθότι οι γερμανοί δεν γεννάνε και κάποιοι θα πρέπει να στηρίξουν τις βιομηχανίες και τις συντάξεις τους .
Εννοείται ότι από τον παραπάνω ανθό , αυτοί θα πάρουν τον ανθό του ανθού και οι υπόλοιποι ευρωπαίοι θα πάρουμε τα αγκάθια...