To καθεστώς των φθηνών ασφαλιστήριων και μετά σκάσιμο έχει οδηγήσει στην κάτωθι κατάσταση. Το Δημόσιο θα αναλάβει αργά ή γρήγορα και κάποια νέα μετρα για 1δισ. θα πέσουν στο κεφάλι κάποιων. Άλλη μια τρύπα του Δημοσίου
Την προσφυγή σε δανεισμό και τον καθορισμό πλαφόν στις αποζημιώσεις που καταβάλλει στους κατόχους αυτοκινήτων για λογαριασμό των ασφαλισμένων σε εταιρείες, των οποίων ανακλήθηκε η άδεια λειτουργίας, προτείνει η διοίκηση του Επικουρικού, σε μια προσπάθεια να ελεγχθεί το έλλειμμα του φορέα που έχει ξεπεράσει το 1 δισ. ευρώ.
Η προσφυγή στον δανεισμό για ποσό 150 εκατ. ευρώ περίπου θεωρείται άμεσης προτεραιότητας και θα επιδιωχθεί να εξασφαλιστεί από ελληνικές και ξένες τράπεζες με τη μορφή κοινοπρακτικού δανείου. Σημειώνεται ότι η πρώτη διερευνητική προσπάθεια με ξένες τράπεζες προσέκρουσε στην απαίτηση που πρόβαλαν για την παροχή εγγύησης από την πλευρά του Δημοσίου, δυνατότητα που είναι απαγορευτική στο πλαίσιο των όρων αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας που επιβάλλει το Μνημόνιο.
Σε ό,τι αφορά τον καθορισμό πλαφόν στο ύψος των αποζημιώσεων, η διοίκηση του Επικουρικού Κεφαλαίου προτείνει ως ανώτατο όριο τα 100.000 ευρώ. Η πρόταση είναι συμβατή με τη γενικότερη φιλοσοφία και πρακτική των Εγγυητικών Μηχανισμών και στοιχειοθετείται και από τα στατιστικά στοιχεία, που δείχνουν ότι ένα σημαντικό μέρος του ελλείμματος προέρχεται από ζημιές άνω των 100.000.
Τα τελευταία απολογιστικά στοιχεία μετά και το μπαράζ ανακλήσεων επτά εταιρειών, την τελευταία διετία (EOS, Ασπίς Πρόνοια ΑΕΓΑ και ΑΕΑΖ, General Union, General Trust, Σκούρτης και Commercial Value) ανεβάζουν τις εκκρεμείς ζημίες που έχει αναλάβει το Επικουρικό στις 144.499 περιπτώσεις, το κόστος των οποίων έχει υπολογιστεί στα 697 εκατ. ευρώ.
Ωστόσο, το κόστος ενός πολύ μικρού πλήθους εκκρεμών ζημιών, που αριθμεί μόλις 1.558 περιπτώσεις, ανέρχεται στα 360,6 εκατ. ευρώ, αντιπροσωπεύοντας πάνω από το μισό του κόστους τους. Πρόκειται κυρίως για ζημίες με βαριές σωματικές βλάβες, τα θύματα των οποίων εγείρουν υψηλές αποζημιώσεις.