Δε με ένοιαξε το ποιος πέρασε με κόκκινο, αυτά θα τα κρίνουν τα δικαστήρια, αλλά η διαφυγή του εμπλεκομένου.

Πραγματικά θεωρώ πολύ ΑΝΑΝΔΡΗ την κίνηση αυτή.

Ο χρήστης GeorgeY έγραψε:
Ο οδηγός πάντως που σκότωσε το παιδί και έφυγε (αν δεν το μάθατε το παιδί πέθανε) έδωσε κατάθεση και πήγε στο σπιτάκι του να περάσει τις γιορτές αφού είχε λήξει το αυτόφορο. Η οικογένεια του Σόλωνα θα κάνει μαύρες γιορτές και η οικογένεια του δράστη θα ανταλλάξει δώρα και ευχές σαν μην έγινε τίποτα. Κι ύστερα απορούμε γιατί γίνονται τροχαία αυτυχήματα

Το αμάξι νομιμοποιεί την δολοφονία.
Δύσκολο να το αλλάξεις αυτό χωρίς να εξοντώσεις την αυτοκίνηση.

Ανεξαρτήτως του τι ήταν ο δράστης (φονιάς, κακούργος, τρομοκρατημένος, ανθρωπάκι, θολωμένος...), έπρεπε να προφυλακιστεί.
'Καλή τύχη, περαστικά αν με ακούς, θα έρθω μεθαύριο με το δικηγόρο μου' και εξαφανιζόλ;

ΜΑλλον εκανε οτι κανει στην υπολοιπη ζωη του,προσπαθεια να αποφευγει τις ευθυνες.

Διάβαζα για ένα τροχαίο στην Ηλεία όπου ο οδηγός του ΚΤΕΛ για να αποφύγει την σύγκρουση βγήκε εκτός δρόμο σε ένα χαντάκι χωρίς συνέπειες.

Και ερωτώ. Η αποφυγή μια σύγκρουσης είναι επιθυμητή με κάθε δυνατό τρόπο? Δηλαδή τραβάμε τιμονιά αποφυγής ασχέτως αν θα ανατραπόύμε από την έξοδο απο το οδόστρωμα?

Μήπως γίνεται ασυναίσθητα η κίνηση αποφυγής?

Η εμπειρία μου ότνα μου πετάχτηκε σκυλί με 180 ήταν τιμονιά αποφυγής το γλύτωσα το σκυλί αλλα παραλίγο να σκοτωθώ εγώ. Η λογίκη θα έλεγε να το πετύχω. Αν ήταν πεζός όμως θα έπρεπε να τον αποφύγω! Άρα σωστά πρατει όποιος αποφεύγει.

Τι λέτε?

Στη σχολή οδήγησης ο δάσκαλος μου είπε το εξής.

Αν σου πεταχτεί κάτι, το ασφαλέστερο για σένα, και πιθανών και για τους γύρω σου, είναι να το χτυπήσεις και μετά να σταματήσεις. Ξέρω ότι άμα μιλάμε για άνθρωπο ακούγεται κάπως, αλλά φανταστείτε να προσπαθήσεις να αποφύγεις μια γιαγιά, και να πέσεις πάνω σε καμιά στάση, ή σε άλλα αυτοκίνητα.

Ευτυχώς μέχρι τώρα δεν έχει χρειαστεί να το εφαρμόσω, και δεν γνωρίζω αν την επίμαχη στιγμή θα αντιδράσω έτσι, ή θα αντιδράσω 'μηχανικά', δηλαδή θα προσπαθήσω να τον/ην αποφύγω...

Ετσι όμως έχεις ισχυρές πιθανότητες να σκοτωθείς.

Δύσκολα αλλάζεις πορεία όταν τρέχεις με 130+ (αυτοκινητόδρομος).
Το μόνο που θα καταφέρεις με τιμονιές είναι να χάσεις τον έλεγχο του αυτοκινήτου.

Αν πηγαίνεις με 60 και είσαι χεράς, προσπάθησε να αποφύγεις το εμπόδιο.

Ο οδηγός του ΚΤΕΛ κάνει καλά που βγάζει το λεωφόρείο στο χαντάκι με κίνδυνο ανατροπής ή να τον χτυπήσει το φορτηγάκι με 40χλμ?

Ο χρήστης leonp έγραψε:
Δύσκολα αλλάζεις πορεία όταν τρέχεις με 130+ (αυτοκινητόδρομος).
Το μόνο που θα καταφέρεις με τιμονιές είναι να χάσεις τον έλεγχο του αυτοκινήτου.

Αν πηγαίνεις με 60 και είσαι χεράς, προσπάθησε να αποφύγεις το εμπόδιο.

Ο οδηγός του ΚΤΕΛ κάνει καλά που βγάζει το λεωφόρείο στο χαντάκι με κίνδυνο ανατροπής ή να τον χτυπήσει το φορτηγάκι με 40χλμ?

Καλά δεν είπα να το παίξετε Jason Statham στο Transporter. Aλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αν το χτυπήσετε θα είστε καλύτερα από το να ανατραπείτε στου χαντακ΄ Απλά σκεφτείτε με 130 να χτυπήσετε σκύλο ή πρόβατο ή ακόμα χειρότερα άλογο ή αρκούδα. Αντε γεια...ούτε θα καταλάβετε το πότε θα φορέσετε τα φωτοστέφανα και θα γίνετε αγγελάκια.

Μία κλωτσιά στο φρένο και ένα πάτερ ημών σε τέτοιες περιπτώσεις
Αν δεν υπάρχει και ABS τότε η κλωτσιά γίνεται χάδι και το πάτερ ημών εξομολόγηση σε fast forward χωρίς παπά....

μαγκες εμενα μια φορα μου βγηκε σκυλος μπροστα μου και ενστικτωδως χωρις καν να το σκεφτω μπηκα στο αντιθετο ρευμα κανοντας ελιγμο και ξαναμπηκα στο δικο μου. Αν ερχοταν καποιος απο το αντιθετο θα γινομασταν μπιλιες. Και ειχα και 4 ατομα μεσα. στην Ναξο αυτο, με 50 - 60 χλμ. πανω σε στροφη.

Αν εκείνη την ώρα έβλεπες κάποιο αμάξι (αν ήσουν π.χ. σε μία ευθεία με ορατότητα και έβλεπες με τα μάτια σου από τη μία το σκύλο και από την άλλη τη μετωπική) δε νομίζω να έκοβες το τιμόνι. Φυσικά πάνω σε στροφή δεν υπάρχει περίπτωση να το δεις να έρχεται πριν διασταυρωθείς μαζί του, ούτε υπαρχει χρόνος για πολύπλοκες σκέψεις...

2 φορες μου πεταχτηκε σκυλος, περιπου με 120-130χλμ.
Και τις δυο φορες πατησα αρκετα αλλα οχι δυνατα το φρενο και προσπαθησα να 'φερω' τον σκυλο στο αριστερο φτερο-ροδα, μεχρι να διαπιστωσω εαν μπορω να ελιχθω παραπανω.
Επειδη και τις δυο φορες ηταν βραδυ, ο δρομος ειχε 3 λωριδες και κανενα αλλο αυτοκινητο σε επικινδυνη αποσταση, τελικα απεφυγα τα...ζωα.
Βεβαια, επαιξε ρολο και η αποσταση. (περιπου 2 αυτοκινητα μπροστα)

Σε αλλη περιπτωση, αγνωστου οδηγου στο αντιθετο ρευμα, ο σκυλος πεταχτηκε τοσο γρηγορα και τοσο κοντα, που το αμαξι τον εσπασε στα δυο αφρεναριστος.

Γενικα ομως, η προσευχη βοηθαει. (αρκει να ειναι συντομη και περιεκτικη)

Στις εκλογές είχα ανέβει Θεσσαλονίκη και πήγα και Ξάνθη. Στην Εγνατία προς την Ξάνθη και στις στροφές πριν βγούμε ξανά στο ίσωμα (όριο 70 εκεί) μου συνέβη το εξής. Ένας σκύλος πάει να περάσει το δρόμο από το δεξί μέρος της Εγνατίας. Οι μέρες τότε ήταν βροχερές πράγμα που σημαίνει πως μονίμως ήμουν στην αριστερή με 140-190 προσπερνώντας τους αργούς που δημιουργούν συνθήκες ατυχήματος. Την ώρα, λοιπόν, που έχω βγει αριστερά για να προσπεράσω το αυτοκίνητο στα δεξιά, ο οδηγός του βλέπει το σκύλο και κόβει τόσο πολύ που στο σκύλο δημιουργείται η εντύπωση πως μπορεί να περάσει το δρόμο. Ξεκινάει να περάσει, προλαβαίνει να αποφύγει το όχημα στα δεξιά και εμφανίζεται μπροστά μου κεντραρισμένος στον κεραυνό της Opel, έτοιμος να με καταστρέψει. Φρενάρισμα δυνατό, αλλά όχι σε πανικό (πρέπει να πήγαινα ~130 εκεί) και αρχίζω να ελπίζω ότι ο σκύλος θα περάσει αριστερά μου. Έλα όμως που ένας 'γρήγορος' που είχε φάει προσπέρασμα λίγο νωρίτερα αποφάσισε να με ξαναπεράσει επειδή είδε φρενάρισμα πανικού. Βγαίνει, λοιπόν, αριστερά για προσπέρασμα, τον βλέπει ο σκύλος και κοκκαλώνει στη μέση του δρόμου. Έχω, λοιπόν, να περάσω, δεξιά από το σκύλο που έχει σταματήσει και αριστερά από το άλλο όχημα που φρενάρει. Έχοντας φρενάρει στα ~80, κάνω την τιμονιά δεξιά και έρχομαι τόσο κοντά στο δεξιά αυτοκίνητο που οι καθρέπτες μας θα χτυπήσουν. Αμέσως τιμονιά αριστερά και αποφεύγουμε το ατύχημα για ελάχιστα cm, ενώ η συνοδηγός που ξύπνησε από τα καντήλια που κατέβαζα μένει άφωνη μετά το σκηνικό αυτό και ευχαριστεί το Θεό που σωθήκαμε. Περιέργως πώς, δε χρέωσε το λάθος σε εμένα, όπως κάνει πάντα (απλή τακτική, έτρεχες, άρα φταις). Στη συνέχεια, ο 'γρήγορος' τσαντισμένος έκοψε δεξιά, ο βλάκας που έφησε το σκύλο να περάσει συνέχισε μακάριος το ταξίδι του κι εγώ ολοκλήρωσα ένα ταξίδι Θεσσαλονίκη - Ξάνθη - Πρέβεζα με βροχή χωρίς άλλα απρόοπτα.

Συμπέρασμα. Ο σκύλος, παρ' όλη τη βλακεία του που μπήκε στην Εγνατία, καταλαβαίνει πώς πρέπει να περάσει. Οι άνθρωποι από την άλλη, είναι δυσκολότερο να αντιληφθούν πώς πρέπει να αντιδράσουν (δεν κόβεις για να του δώσεις περιθώριο να περάσει) και ακόμα δυσκολότερο να αντιληφθούν γιατί κάποιος αντιδρά έτσι όπως αντιδρά (αφού σε πέρασα σαν σταματημένο πάνω σε στροφή με βροχή, τι το παίζεις γρήγορος και πας να βγεις αριστερά όταν βλέπεις ότι φρενάρω; Δεν καταλαβαίνεις πως κάτι γίνεται και κόβω τόσο απότομα πριν φτάσω στην επόμενη στροφή;).

Ευχαριστώ.

Ο χρήστης pipinos1976 έγραψε:
Στις εκλογές είχα ανέβει Θεσσαλονίκη και πήγα και Ξάνθη. Στην Εγνατία προς την Ξάνθη και στις στροφές πριν βγούμε ξανά στο ίσωμα (όριο 70 εκεί) μου συνέβη το εξής. Ένας σκύλος πάει να περάσει το δρόμο από το δεξί μέρος της Εγνατίας. Οι μέρες τότε ήταν βροχερές πράγμα που σημαίνει πως μονίμως ήμουν στην αριστερή με 140-190 προσπερνώντας τους αργούς που δημιουργούν συνθήκες ατυχήματος. Την ώρα, λοιπόν, που έχω βγει αριστερά για να προσπεράσω το αυτοκίνητο στα δεξιά, ο οδηγός του βλέπει το σκύλο και κόβει τόσο πολύ που στο σκύλο δημιουργείται η εντύπωση πως μπορεί να περάσει το δρόμο. Ξεκινάει να περάσει, προλαβαίνει να αποφύγει το όχημα στα δεξιά και εμφανίζεται μπροστά μου κεντραρισμένος στον κεραυνό της Opel, έτοιμος να με καταστρέψει. Φρενάρισμα δυνατό, αλλά όχι σε πανικό (πρέπει να πήγαινα ~130 εκεί) και αρχίζω να ελπίζω ότι ο σκύλος θα περάσει αριστερά μου. Έλα όμως που ένας 'γρήγορος' που είχε φάει προσπέρασμα λίγο νωρίτερα αποφάσισε να με ξαναπεράσει επειδή είδε φρενάρισμα πανικού. Βγαίνει, λοιπόν, αριστερά για προσπέρασμα, τον βλέπει ο σκύλος και κοκκαλώνει στη μέση του δρόμου. Έχω, λοιπόν, να περάσω, δεξιά από το σκύλο που έχει σταματήσει και αριστερά από το άλλο όχημα που φρενάρει. Έχοντας φρενάρει στα ~80, κάνω την τιμονιά δεξιά και έρχομαι τόσο κοντά στο δεξιά αυτοκίνητο που οι καθρέπτες μας θα χτυπήσουν. Αμέσως τιμονιά αριστερά και αποφεύγουμε το ατύχημα για ελάχιστα cm, ενώ η συνοδηγός που ξύπνησε από τα καντήλια που κατέβαζα μένει άφωνη μετά το σκηνικό αυτό και ευχαριστεί το Θεό που σωθήκαμε. Περιέργως πώς, δε χρέωσε το λάθος σε εμένα, όπως κάνει πάντα (απλή τακτική, έτρεχες, άρα φταις). Στη συνέχεια, ο 'γρήγορος' τσαντισμένος έκοψε δεξιά, ο βλάκας που έφησε το σκύλο να περάσει συνέχισε μακάριος το ταξίδι του κι εγώ ολοκλήρωσα ένα ταξίδι Θεσσαλονίκη - Ξάνθη - Πρέβεζα με βροχή χωρίς άλλα απρόοπτα.

Συμπέρασμα. Ο σκύλος, παρ' όλη τη βλακεία του που μπήκε στην Εγνατία, καταλαβαίνει πώς πρέπει να περάσει. Οι άνθρωποι από την άλλη, είναι δυσκολότερο να αντιληφθούν πώς πρέπει να αντιδράσουν (δεν κόβεις για να του δώσεις περιθώριο να περάσει) και ακόμα δυσκολότερο να αντιληφθούν γιατί κάποιος αντιδρά έτσι όπως αντιδρά (αφού σε πέρασα σαν σταματημένο πάνω σε στροφή με βροχή, τι το παίζεις γρήγορος και πας να βγεις αριστερά όταν βλέπεις ότι φρενάρω; Δεν καταλαβαίνεις πως κάτι γίνεται και κόβω τόσο απότομα πριν φτάσω στην επόμενη στροφή;).

Ευχαριστώ.

Έκοψε για να είναι σίγουρος ότι δε θα πέσει πάνω στον σκύλο και τον βγάλαμε και βλάκα; Θέλω να πιστεύω ότι έχασα κάτι από την περιγραφή.

Ο χρήστης pipinos1976 έγραψε:
....βλέπει το σκύλο και κόβει τόσο πολύ που στο σκύλο δημιουργείται η εντύπωση πως μπορεί να περάσει το δρόμο.....

Οι σκύλοι είναι εντελώς ηλίθιοι και δέν υπολογίζουν αποστάσεις, ταχύτητες κτλ. και πολλές φορές σου πετάγονται στην ψύχρα. Απόδειξη οι δεκάδες σκοτωμένοι στην άκρη του δρόμου.

Ο χρήστης lokatzis έγραψε:
Έκοψε για να είναι σίγουρος ότι δε θα πέσει πάνω στον σκύλο και τον βγάλαμε και βλάκα; Θέλω να πιστεύω ότι έχασα κάτι από την περιγραφή.

Το μόνο χρήσιμο που θα μπορούσε να κάνει επιπλέον είναι να κορνάρει. Με τα φώτα το ζώο απλά θα σάστιζε και θα καθόταν στο ίδιο σημείο.

Ο χρήστης pipinos1976 έγραψε:
Οι μέρες τότε ήταν βροχερές πράγμα που σημαίνει πως μονίμως ήμουν στην αριστερή με 140-190 προσπερνώντας τους αργούς που δημιουργούν συνθήκες ατυχήματος.

Το παραπάνω απόσπασμα δεν μου φαίνεται και πολύ λογικό. Για τα 140, ok, πάει στην οργή. Αλλά τα 190 υπό βροχή τα βαφτίζουμε 'προσπέραση των αργών που δημιουργούν συνθήκες ατυχήματος';

Ο σκύλος τι δήλωσε για το θέμα;