Ο χρήστης kacey έγραψε:
Πειτε μου τωρα κατι αλλο που με καιει αμεσα. Μπορω να δωσω υποχρεωτικη αδεια σε υπαλληλο (που θα μετρησει κανονικα ως μερα αδειας απο την αδεια του)? Ο ενας απο τους τρεις, ο μετριος που ελεγα, εδω κ 2,5 χρονια που δουλευει σε μενα, ειναι ζητημα αν συνολικα εχει ερθει στην ωρα του τον ενα μηνα. Καθε μερα αντι για 8πμ ερχεται 8+15 με 8+25, κ μεχρι να ετοιμαστει (ψυχολογικα κ σωματικα) να ξεκινησει να εργαζεται, εχει φτασει ανετα 8+30, κ θελω αυριο οπως ερθει 8+καποτε, να του πω 'αγαπουλα, σημερα - που ξανααργησες ενω εχεις προειδοποιηθει κυριολεκτικα περι τις 50 φορες - εχεις παρει αδεια με το ζορι, μεταβολη κ εξω απο την πορτα'. Μπορω να το κανω αυτο? Αν οχι, τι μπορω να κανω? Μη μου πειτε να του κρατησω απο το μισθο του την αξια της ωρας που αργει, γιατι το ποσο για 15λεπτα/8ωρο ειναι 3,125%, δηλαδη χεστηκε πατοκορφα...
Συγνώμη φίλε kacey, αλλά κακώς ανέχεσαι τέτοια συμπεριφορά.
Το πρόβλημα δεν υπάρχει όταν κάποιος αργήσει μία ή δύο φορές το μήνα, άνθρωποι είμαστε, συμβαίνουν αυτά για πολλούς λόγους. Μπορεί να αργήσει και 3 ώρες, αν έχετε συνεννοηθεί την προηγούμενη.
Το πρόβλημα ξεκινάει όταν αυτό γίνεται συστηματικά.
Και μπορεί εκ πρώτης όψεως να μην είναι κάτι σοβαρό, αλλά είναι θέμα χρόνου οι υπόλοιποι να αισθάνονται μαλάκες που έρχονται στην ώρα τους, μερικές φορές με την ψυχή στο στόμα.
Γιατί συνήθως η απόδοση μιάς ομάδας έχει την τάση να προσεγγίζει την απόδοση του χειρότερου μέλους της. Αυτό είναι ένα από τα πρώτα σημάδια χαλαρότητας, που κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν πρέπει να υπάρχει.
Την 3η ή 4η φορά που σου εμφανίστηκε με μισή ώρα καθυστέρηση, έπρεπε να τον στείλεις σπίτι του, και άς του πλήρωνες το μεροκάματο. Θα παιδευόσασταν λίγο ή πολύ, αλλά η δουλειά θα έβγαινε. Και την επόμενη ημέρα θα διαπίστωνε πως δεν είναι τόσο απαραίτητος και αναντικατάστατος όσο ενδεχομένως νόμιζε.
Προς Θεού, δεν λέμε να τρέχουν οι όποιοι εργαζόμενοι πανικόβλητοι σαν το Βέγγο, αλλά κάποιο “νεύρο” στη δουλειά είναι απαραίτητο ειδικά τις ώρες αιχμής. Όταν τελειώσει ο όγκος τηε καθημερινής δουλειάς και κάποιες ημέρες που δεν υπάρχει τίποτα ουσιαστικό να γίνει, τα παλικάρια μπορούν να φύγουν σπίτια τους 1-2 ώρες νωρίτερα.
Όταν εσύ τους το πείς βέβαια.
Ούτε θα κάθεσαι με μπλοκάκι/laptop να σημειώνεις πεντάλεπτα/ώρες/μισάωρα που έφυγαν νωρίτερα και να κάνεις αθροίσεις, ούτε οι “απέναντι” θα πιστεύουν οτι κάθε ημέρα είναι Κυριακή.
Απλά, αν δεν είναι τελείως γαιδούρια, θα καθήσουν οι ίδιοι από μόνοι τους λίγο παραπάνω, κάποιες ημέρες που η δουλειά δε θα έχει βγεί στο προβλεπόμενο ωράριο.
Όλα αυτά τα αναφέρω για τη δική μου δουλειά και τους εργάτες/εργάτριες που πρέπει να ξεκινήσουν όλοι μαζί συγκεκριμένη ώρα. Το παλικάρι στο λογιστήριο έρχεται πολλές φορές και 1-2 ώρες αργότερα, αλλά δεν υπάρχει το παραμικρό παράπονο εφόσον πάντα φεύγει όταν έχει τελειώσει το 100% που έχει να κάνει. Και δεν υπάρχει κανένας λόγος να του πω να έρχεται ντε και καλά στις 7:30, όταν το πρώτο τηλέφωνο θα χτυπήσει μετά τις 9:00.
Γενικά καλό είναι να προσέχεις τα μικροπράγματα πριν εξελιχθούν αθροιστικά σε κάτι μεγαλύτερο.
2-3 φορές το χρόνο που είμαι σχετικά χαλαρός, λέω στον οδηγό “άσε, πάνε σπίτι σου, θα κάνω εγώ το δρομολόγιο γαιτί θέλω να δω τουε πελάτες, και δεν υπάρχει τίποτα άλλο να κάνεις εδώ” και φεύγει σπίτι του με πληρωμένο φυσικά μεροκάματο.
Παίρνω τη νταλίκα και κάνω το -συνήθως κοντινό- δρομολόγιο, χωρίς να υπάρχει καμιά ιδιαίτερη ανάγκη. Αν και δεν έχω καμία όρεξη να ξοδεύω το χρόνο μου μέσα σε MAN TGA, αν κ μπορώ να αξιοποιήσω αυτό το χρόνο στο γραφείο, το κάνω 2-3 φορές ανά έτος για να του υπενθυμίσω αυτό που λέγαμε : οτι δεν είναι αναντκατάστατος.
Αλλά για τέτοια σκηνικά μπορούμε να μιλάμε για ώρες...