Ο χρήστης criuser έγραψε:
Βλέπω συνεχείς αναλύσεις γιά τα κοινωνικά συστήματα , ενώ ότι έγινε είναι εξαιρετικά απλό . Κατ΄ αρχή υπήρξε μειωμένος έως μηδενικός έλεγχος από τις Κεντρικές Τράπεζες και τους άλλους ελεγκτικούς μηχανισμούς . Μεγάλη ευθύνη γι' αυτό έχει η Παντοδυναμία του Κεντρικού Τραπεζίτη και ότι η θητεία του δεν μπορεί να διακοπεί . Με αυτό το τρόπο δεν υπήρξε πολιτικός και κατά συνέπεια Δημοκρατικός έλεγχος σε αυτούς .
Πραγματι, υπηρξε μηδενικος ελεγχος απο τις Κεντρικες Τραπεζες και τις εποπτικες αρχες των κυβερνησεων.
Γιατι ο ελεγχος ηταν μηδενικος ? Λογω αγνοιας ή λογω της οικονομικης δυναμης της διεθνους χρηματοπιστωτικης βιομηχανιας και της δυνατοτητας της να επιβαλλει τις επιλογες της ?
Το επόμενο θέμα που αφορά κυρίως τις τράπεζες έχει να κάνει με το γεγονός ότι πολλές επιχειρήσεις δεν έχουν επιχειρηματίες να τις διοικούν , αλλά τις διοικούν οι διάφοροι μανατζαρέοι . Αυτοί λοιπόν έπαιζαν τον επιχειρηματία , ενώ ήταν απλά υπαλληλίσκοι . Επαιρναν αποφάσεις υψηλού ρίσκου , έβαζαν στους κατώτερους τους , ανέφικτους στόχους , ποντάροντας απλά στα bonus που θα έπαιρναν , αν πετύχαιναν τους στόχους . Τι είχαν να χάσουν όμως αν δεν πήγαινε καλά η επένδυση ? ΤΙΠΟΤΑ , δικιά τους ήταν άλλωστε η επιχείρηση ? Γι' αυτό το ρίσκο κάθε μέρα ανέβαινε και το μπαλόνι φούσκωνε , μέχρι που έσκασε .
Και ολοι αυτοι οι μανατζαραιοι, επαιρναν τις αποφασεις υψηλου ρισκου χωρις να ενημερωνουν και χωρις να εχουν την εγκριση των διοικησεων των επιχειρησεων (Δ.Σ. που αποτελουνται απο τους βασικους μετοχους ) ?
Το οτι τα τραπεζικα δανεια τιτλοποιηθηκαν (τα τοξικα CDOs , CDSs) με σκοπο την δημιουργια υπερκερδων (μεσω των προμηθειων) ειναι ρισκο ή αγνοια ή επιδιωξη υπερκερδους αδιαφορωντας για το κοστος (απληστια λεγεται και ειναι εγγενες χαρακτηριστικο του κεφαλαιου) ?
Αρα το πρόβλημα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ θεωρητικό , γιατί στον καπιταλισμό με σκοπό το κέρδος ρισκάρεις ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΣΟΥ , ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΣΟΥ , όχι τα λεφτά ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ και τις περιουσίες ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ .
Αυτά γιά να προσέχουμε γιά να έχουμε στο μέλλον και γιά να υπάρξει και μία νέα ΗΘΙΚΗ στις επιχειρήσεις με την πλήρη κατανόηση ότι και ο διευθυντής και ο κλητήρας ΥΠΑΛΛΗΛΙΣΚΟΙ είναι , γιατί είχαμε φτάσει στο φαινόμενο οι εταιρείες να έχουν στρατιωτική μορφή χαμηλοτάτου επιπέδου όπου ο επχιλοχίας τρέμει τον αρχιλοχία ενώ αυτός τρέμει τον ανθύπασπιστή , αλλά όλοι καραβανάδες είναι .
Ο τροπος που επελεγη για την αντιμετωπιση της οικονομικης κρισης (δλδ οι κυβερνησεις αναλαμβανουν τα χρεη μεγαλων ιδιωτκων τραπεζων , ασφαλιστικων και χρηματοπιστωτικων εταιρειων , κρατικοποιωντας τις ζημιες αφου προηγουμενως εχουν ιδιωτικοποιηθει τα κερδη , αντι να ενισχυσουν τους μικρους δανειστες να πληρωσουν τα στεγαστικα τους δανεια) ειναι τυχαιος (ασχετος με το οικονομικο-πολιτικο status) ή απο αγνοια ?