Ο χρήστης spiros έγραψε:
αν θες να πας λιγο πιο περα, δες την Κινα πριν 10-20χρονια και δες την σημερα με 600.000.000 να αποτελουν την μεσαια ταξη.
Οι Κινέζοι είναι νεοφιλελέ; Η ζωή του μέσου Κινέζου έχει βελτιωθεί ή επιδεινωθεί από τότε που ο σύντροφος Deng Xiaoping άφησε τον καπιταλισμό να κάνει παιχνίδι στην Κίνα;
Ο Ντεγκ Χσιαο Πινγκ(-πονγκ) αυτη την μεταρρυθμιση την ονομασε «σοσιαλιστικη οικονομια της αγορας». [γελια] . Το μοντελο ειναι ελευθερη αγορα με κρατικες επενδυσεις (μεγαλες καποιες φορες , οπως πχ οταν εσκασε η κριση το 2008) και μεγαλο κρατικο ελεγχο. Η ειρωνεια ειναι οτι οι κομμουνιστες (εντος ή εκτος εισαγωγικων) που παρεμειναν στην εξουσια ειναι 'καλυτεροι' διαχειριστες του καπιταλισμου.
Λιγα πραγματα ξερω για το καπιταλιστικο «θαυμα» της Κινας. Μερικα ειναι αυτα :
Οι μεταρρυθμισεις ξεκινησαν στα τελη της δεκαετιας του 70 και αφορουσαν την ιδιωτικοποιηση της γης και τη δημιουργια αγροτικων επιχειρησεων.
Η παραγωγη αυξηθηκε αλλα συγχρονως εμφανιστηκε ο μεγαλυτερος πληθωρισμος των τελευταιων 40 ετων και αντιθεσεις μεταξυ μιας μειοψηφιας που καρπωθηκε τα οφελη και της πλειοψηφιας που πηρε ψιχουλα. Στα τελη της δεκαετιας του 80 η οικονομια επεσε σε υφεση και εμφανιστηκε ενα μεγαλο κινημα διαμαρτυριας.
H μετεγκατασταση σημαντικου μερους της παραγωγης (κυριως) των ΗΠΑ και οι μεγαλες ξενες (κυριως απο τις ΗΠΑ) επενδυσεις (στις αρχες της δεκαετιας του 90) εφερε αλλαγη του μοντελου. Η οικονομια της Κινας προσανατολιστηκε στην εξαγωγη καταναλωτικων αγαθων και ηλεκτρονικων (κυριως προς τις ΗΠΑ).
Η εσωτερικη ιδιωτικη καταναλωση ειναι μικρη . Συμφωνα με την κινεζικη στατιστικη υπηρεσια , το ποσοστο των κινεζων που ανηκουν στη μεσαια ταξη ειναι πολυ μικροτερο απο αυτο που αναφερει ο spiros.
Πολλα εκατομμυρια (90 -100) αγροτων ψαχνουν καθε χρονο περιστασιακη δουλεια στις πολεις (στις οποιες υπαρχουν και καμια 30αρια εκατομμυρια ανεργοι).
Το βιοτικο επιπεδο καποιου ποσοστου του πληθυσμου εχει βελτιωθει . Αυτο ,ομως, συνεβη και γιατι επιδεινωθηκε η ποιοτητα ζωης και μεγαλωσε η εργασιακη ανασφαλεια ενος αλλου ποσοστου του πληθυσμου. Ωραρια που φτανουν τις 15 ωρες και εργασιακες συνθηκες γνωστες και απο διαφορα ντοκυμαντερ.
Καποια αποσπασματα απο Τα δύο αντίθετα πρόσωπα της Κίνας (το αρθρο ειναι του 2007).
' Το 90% του κινεζικού πληθυσμού δεν έχει πλέον κανενός είδους ασφαλιστική κάλυψη και αδυνατεί να επισκεφθεί τον γιατρό λόγω κόστους, καθώς καταργήθηκε πλέον η δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και στα δημόσια νοσοκομεία.
Κατά δεκάδες εκατομμύρια σταματούν τα παιδιά από το σχολείο, καθώς οι πάμπτωχοι γονείς αδυνατούν να ανταποκριθούν στα δίδακτρα που επιβλήθηκαν και στα δημόσια σχολεία.
Η εγκατάλειψη των υποδομών από το κράτος και η αλόγιστη ανάπτυξη με πλήρη αδιαφορία ως προς τις περιβαλλοντικές συνέπειες έχει οδηγήσει στο σημείο 300.000.000 Κινέζοι να μην έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό!
Βάσει των επισήμων στοιχείων, πέρυσι σημειώθηκαν στην Κίνα 87.000 μείζονες ενέργειες διαμαρτυρίας – από συλλαλητήρια και διαδηλώσεις έως πυρπολήσεις κομματικών και κρατικών κτιρίων μέχρι τοπικές εξεγέρσεις με δεκάδες νεκρούς!
Το 70% των ποταμών της Κίνας είναι πλέον μολυσμένο, ενώ το ένα τρίτο του εδάφους της αχανούς χώρας υφίσταται τις ζημιογόνες επιπτώσεις της όξινης βροχής. Υπολογίζεται πως 400.000 Κινέζοι πεθαίνουν πρόωρα κάθε χρόνο λόγω της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, ενώ τα δύο τρίτα των αστικών λυμάτων πέφτουν στα ποτάμια, τις λίμνες και τη θάλασσα χωρίς καμιά επεξεργασία.'
Ετσι κι’ αλλιως οι (νεο-)φιλελεδες βλεπουν τα οικονομικα παραδειγματα μονοδιαστατα και ιδεοληπτικα (ταλιμπανιζουν περισσοτερο κι΄ απο τους ταλιμπαν).
Εν ολιγοις, περαστικα.