-
Ο χρήστης P6B έγραψε:
Είσαι σίγουρος ότι δεν το ονειρεύτηκες σε μια κρίση μαύρου πυρετού που λέει και το τραγούδι;Εκτός από το πράσινο δικό μας (emerald Green για την ακρίβεια) υπήρχαν δύο κόκκινα, το ένα αυτόματο του θείου μου που βρίσκεται πλέον στην κατοχή μου και ένα GL, ένα μπεζ, ένα λευκό, ένα γαλάζιο και ένα ασημί, όλα LS. Εκτός από του θείου τα υπόλοιπα, μεταξύ των οποίων και το δικό μας δεν ξέρω τι έχουν απογίνει. Ή μάλλον ξέρω για το λευκό: ανήκε κι αυτό σε άλλο θείο μου, το πήρε ο ξάδελφός μου, το ανακατασκεύασε πλήρως και το κυκλοφορούσε κανονικά με καμάρι μέχρι που έπεσε πάνω του μία τρελλαμένη και του έκανε μεγάλη ζημιά. Έτσι κατέληξε να το πάρει ο δήμος....
-
Εγώ θυμάμαι σαν χτες τη μέρα που ο πατερας μου το escort mk3.Το κράταγε ο πατερας μου στη τρίχα κάθε Κυριακή το έκλεβε το χαιδευε το είχε σε άριστη κατάσταση.Εμένα με είχε πιάσει μουρλια με το συγκεκριμένο αμάξι.Το είχε σε μπλε χρώμα Μαμα ζαντα 14αρα 1.3μοτερ με 75 άλογα και γουργουραγανε τρελά!!!!!!Το αμάξι παναλαφρο χαμηλωμενο από χωρους όχι ιδιαίτερα πράγματα αλλά εγώ το αγαπούσα πολύ!Το πρώτο αμάξι του πατερα μου μοντέλο 82 με αιρ κοντισιον ηλιοροφη και μπροστινά ηλεκτρικά παράθυρα!!!Θυμάμαι με το εσκορτακι είχαμε κάψει ένα οπελ αστρα τζι 1.4 το πήγε το εσκορτακι πιπ@ κολο εμπλοκή λουκ@ν!κο ξεφτερι!!!!!!!Το είχε αγοράσει το 98 με ελάχιστα χιλιόμετρα από έναν παππού.Πραγματικά το αμάξι ξουραφιζε ειδικά όταν του έβαζε μέσα αμόλυβδη!!!Τη μέρα που το πούλησε πραγματικά εκλαψα όταν το έβλεπα να φεύγει. Αλλα το βλέπω τώρα σε καθημερινή βάση αν και το έχει ένας μπογιατζης και το έχει κάνει χάλια.Σκεφτομαι να το πάρω όταν πάω 18 όσο το δώσει και να το κάνω καινούριο.
-
Ομορφο θέμα!
Πρώτη ανάμνηση... το σκαθάρι του πατέρα μου (1300 deluxe 1965, sea blue-αργοτερα baby blue με κόκκινο_!_εσωτερικό) σε ταξίδια ...Έδεσσα, διακοπές στις Ροβιές στην Εύβοια... 4 άτομα + αποσκευές με 34 άλογα από τα οποία τα 14 μουλάρια....γενναίοι άνθρωποι!!!! Θυμάμαι ήχο (φυσικά) και μυρουδιά (βινυλιο+αεροψυκτίλα ), τη διανυκτέρευση στους σεισμούς της Αθήνας...
Space ανάμνηση η γαλάζια GS οικογενειακού μας φίλου με το τιμόνι με τη μία ακτίνα και την ανάρτηση που ανεβοκατεβαίνει (!).
Πρώτη επαφή με την οδήγηση λίγα χρόνια αργότερα με την μπεζ GSA του θειού μου, ασφαλώς στη ζούλα. Το ίδιο καλοκαίρι και η ascona του πατέρα μου...
Το κόλλημα όμως, είχε έρθει πολύ νωρίτερα, το φθινόπωρο του '80 από μια ασημιά 928 με αναμμένα τα φώτα (!) γυρίζοντας με τους γονείς μου από ένα βιβλιοπωλείο του Πειραιά με το καινούργιο μου βιβλίο για δεινόσαυρους (το έχω ακόμα). Η μάτσμποξ 928 ως επιβράβευση για την άνευ μελλοδραμάτων επίσκεψη στον οδοντίατρο ήρθε και έδεσε το κόλλημα (η οποία φυσικά χάθηκε με τα χρόνια αλλά βρέθηκε ξανά, σαν καινούργια από τον αγαπητό φίλο τον Σίργκους. πρόπερσι)...EDIT:
Ξεχασα και τις Mister-P W123 Mercedes-Benz που διαλύσαμε (για λόγους...επιστημονικούς) με τον αδερφό μου. Και αυτές συνυπεύθυνες για την καταστροφή... Η δική μου αστυνομική και του αδερφού μου καφέ μεταλλικό ( ). Αργότερα θυμάμαι και ένα μίνι της ίδιας εταιρίας (όλα στο βωμό της επιστήμης θυσιάστηκαν, είπαμε) αλλά σαν τις ΜΒ....
Αν κάποιος έχει δει κάποια τέτοια ξεχασμένη κάπου την αγοράζω ΟΣΟ ΟΣΟ.... -
Φοβερό θέμα
νονέ έγραψες, περιμένουμε συνέχειες, με περισσότερες λεπτομέριες για τα ψιτροέν
-
Τι είναι αυτές οι Mister P Αλέξανδρε;
-
Ο χρήστης NIGA έγραψε:
Τι είναι αυτές οι Mister P Αλέξανδρε;πρέπει να αναφέρετε στα παιγνίδια που είχαν και ανταλλακτικά, ( Mister P = κος Πάτρικ ).
-
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ!!!! ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ, ΕΓΩ ΕΣΕΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ, ΝΑ ''ΑΚΟΥΣΩ''
-
Ο χρήστης GeoKy έγραψε:
Ειχαμε την ευκαιρια ως παιδια να εχουμε για παιχνιδια δυο παλια παρατημενα αμαξια της γειτονιας. Δυο μικρα τριπορτα αμαξια, το ενα ασπρο το αλλο κοκκινο. Τα αμαξια ηταν σε πολυ καλη κατασταση αλλα ο ιδιοκτητης τους ειχε πεθανει και δεν υπηρχε αλλος ν ασχοληθει. Θα μασταν δε θα μασταν τοτε 8-9 χρονων. Μονο εμεις μπαιναμε, κανεις αλλος δεν τους εδινε σημασια. Αν και ημασταν γενικως 'βανδαλοι' δεν τους προξενησαμε την παραμικρη ζημια. Το μονο που καναμε ηταν να καθομαστε, να κραταμε το τιμονι και να φανταζομαστε οτι οδηγαμε. Καποια στιγμη, αφου μεγαλωσαμε λιγο, σταματησαμε να το κανουμε αυτο, αλλα παντα οποτε περναγαμε ριχναμε μια ματια στα αυτοκινητα 'μας'. Περασε ο καιρος και μια μερα τα αυτοκινητα δεν ηταν πια εκει. Μας πειραξε αυτο αλλα υποθεσαμε οτι καποιοι τα πηραν και τα χρησιμοποιουσαν, οι λεξεις σκραπ και αποσυρση ηταν ακομα αγνωστες. Χρειαστηκε να περασει καιρος για να καταλαβω οτι το ασπρο ηταν ενα NSU TT και το κοκκινο ενα Fiat 850, και τα δυο ηταν σε καλη κατασταση και πηγαν αδικαΠροσεχως περισσοτερες αναμνησεις γαλλικων -και οχι μονο- στιγμων
-
Ο χρήστης KP61 έγραψε:
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ!!!! ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ, ΕΓΩ ΕΣΕΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ, ΝΑ ''ΑΚΟΥΣΩ''Να παλιμπαιδήσω και εγώ ?
-
Ο χρήστης 21 Quadra έγραψε:
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ!!!! ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ, ΕΓΩ ΕΣΕΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ, ΝΑ ''ΑΚΟΥΣΩ''
Να παλιμπαιδήσω και εγώ ?
Οι αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας δεν είναι παλιμπαιδισμός. Παλιμπαιδισμός είναι να φέρεσαι σαν παιδί. Αλλά κι αυτό δεν μας πειράζει γιατί όπως λένε και οι γυναίκες μας οι άντρες μένουν πάντα παιδιά και πράττουν αναλόγως....
-
Ο χρήστης NIGA έγραψε:
Τι να πω κι εγώ για τα εφτά Audi 100 που είχαν όλοι οι οικογενειακοί φίλοι και συγγενείς; Όταν η παρέα πήγαινε εκδρομές ένα κομβόι από Audi σε όλα τα διαθέσιμα χρώματα διέσχιζε τις εξοχές της Θεσσαλίας.....Πρόχειρη αναπαράσταση οικογενειακής εκδρομής των μέσων της δεκαετίας του 70:
Παλιμπαιδίζουμε και μας αρέσει!!!!
-
Ο χρήστης NIGA έγραψε:
Τι να πω κι εγώ για τα εφτά Audi 100 που είχαν όλοι οι οικογενειακοί φίλοι και συγγενείς; Όταν η παρέα πήγαινε εκδρομές ένα κομβόι από Audi σε όλα τα διαθέσιμα χρώματα διέσχιζε τις εξοχές της Θεσσαλίας.....
Πρόχειρη αναπαράσταση οικογενειακής εκδρομής των μέσων της δεκαετίας του 70:
Παλιμπαιδίζουμε και μας αρέσει!!!!
Φιλε ΝIGA αυτα ειναι παντου audi!!!
-
Ο χρήστης NIGA έγραψε:
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ!!!! ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ, ΕΓΩ ΕΣΕΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ, ΝΑ ''ΑΚΟΥΣΩ''
Να παλιμπαιδήσω και εγώ ?
Οι αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας δεν είναι παλιμπαιδισμός. Παλιμπαιδισμός είναι να φέρεσαι σαν παιδί. Αλλά κι αυτό δεν μας πειράζει γιατί όπως λένε και οι γυναίκες μας οι άντρες μένουν πάντα παιδιά και πράττουν αναλόγως....
**Παλιμπαιδισμός είναι να φέρεσαι σαν παιδί. ** Kαι θεωρείς ότι δεν φερόμαστε σαν παιδιά ? Μας προσβάλεις, τα παιγνίδια των αντρών ξεχωρίζουν από τα παιδικά από το κόστος τους. πχ e-bay bebe κατα το jumbo bebe.
Αλλά κι αυτό δεν μας πειράζει γιατί όπως λένε και οι γυναίκες μας οι άντρες μένουν πάντα παιδιά και πράττουν αναλόγως Aυτό να μην το συζητήσουμε καλύτερα γιατί θα μας πληγώσει όλους.
Και βέβαια αστειεύομαι έτσι ? Κανείς μας δεν ξεχνά το παιδί που κρύβεται μέσα του και πόσα απωθημένα έχει που του βγαίνουν στα στερνά.
-
Ο χρήστης 21 Quadra έγραψε:
τα παιγνίδια των αντρών ξεχωρίζουν από τα παιδικά από το κόστος τους. πχ e-bay bebe κατα το jumbo bebe.
Αυτό πολύ μου άρεσε!!!
-
Αναμνησεων συνεχεια..αυτη τη φορα η gs..
To αυτοκινητο που μπηκα ως νεογεννητο..ο πατερας μου την ειχε ηδη 10 χρονια τοτε και ειχε ηδη γινει φουλ μετατροπη μηχανικα και μεσα σε gsa.Αυτα που ακομα μπορω να νιωσω ειναι η μυρωδια της και ο καταπληκτικος ηχος του boxer..
Ηταν το αυτοκινητο που βοηθαγα τον πατερα σα νηπιο να το πλυνουμε και καθαρισουμε μεσα εξω πριν απο καθε ταξιδι..πολυ τη γουσταρα αυτη τη διαδικασια ακομα το θυμαμαι.Αυτο αργοτερα συνεχιστηκε με τη cx πολυ περισσοτερο και με τη xantia ακομα ακομα..ενω πλεον κανω δουλεια μονος μου..
Με αυτο το αυτοκινητο επισης μπηκα πρωτη φορα σε συνεργειο.. στο οποιο μεχρι και σημερα πηγαινουμε καποιες φορες..ημουν δεν ημουν 3 χρονων και ακομα θυμαμαι τη σκηνη στην αγκαλια του πατερα μου να κοιταζω 2 ds στα αναβατορια
Ποσο μεγαλη εντυπωση μου εκαναν..Απιστευτα επισης με ενοχλουσε το γεγονος οτι μυριζε καυσαεριο το εσωτερικο της..δε ξερω γιατι..σε συνδυασμο επισης με τις κλισεις της αναγκαζε τον πατερα μου μετα απο στροφιλικια να κανει δεξια για να 'αδειασω'.. Το 'μπαμπα ζαλιζομαι' ηταν ατακα.. 6-7 χρονων και ηξερα τι σημαινει φουρκετα,στροφιλικι κτλπ..
Τη θυμαμαι επισης τελειως λυμμενη εξωτερικα και ασταρωμενη να περιμενει το δευτερο της make-up το '95..Απο το '92-'95 ειχε μαυρο καπω και ενα πρασινο και ενα γαλαζιο αντιστοιχα εμπρος φτερο αφου μια καρια εσφαξε ενα στοπ και την εκανε καινουργια μπροστα..Τρικολορε τη φωναζαμε..Θυμαμαι μαλιστα την αναστατωση στο σπιτι οταν εμαθε για το ατυχημα η εγγυος τοτε μητερα μου.. 3 χρονια διαφορα με το μικρο εχω οποτε καταλαβαινετε ποσο μικρος ημουνα..
Θυμαμαι επισης το 2000 πως προλαβε τελευταια στιγμη ο πατερας να την παρει πισω τη στιγμη που τη σηκωνε ο δημος για να τη παει για σιδερο οταν πια την ειχαμε χωρις πινακιδες με σκοπο να γινει ανταλλακτικα για τη gsa του παππουλη μου, οπως και τελικα εγινε..
-
-
Ξεχασα και τις Mister-P W123 Mercedes-Benz που διαλύσαμε (για λόγους...επιστημονικούς) με τον αδερφό μου. Και αυτές συνυπεύθυνες για την καταστροφή... Η δική μου αστυνομική και του αδερφού μου καφέ μεταλλικό ( ). Αργότερα θυμάμαι και ένα μίνι της ίδιας εταιρίας (όλα στο βωμό της επιστήμης θυσιάστηκαν, είπαμε) αλλά σαν τις ΜΒ....
Αν κάποιος έχει δει κάποια τέτοια ξεχασμένη κάπου την αγοράζω ΟΣΟ ΟΣΟ....Αχ ρε φίλε την είχα κρατημένη τόσο καιρό σο πατάρι αυτή την αστυνομική mercedes αλλά δυστυχώς σε μια νύχτα η μάνα αποφάνθηκε ότι έπρεπε να φύγει μαζί με πολλά άλλα. Κρίμα πραγματικά.
Πολύ ευχαρίστως να στην έδινα εαν την είχα.Στο θέμα μας τώρα.
Πρώτο αμάξι στην Ρουμανία τότε, όπου και εχω γεννηθεί, στα πόδια του father(τιμόνι εγώ, πεντάλ ταχύτητες αυτός) ένα dacia 1310 κίτρινο χρώμα.
Ενα κάρο σαν αμάξι αλλά εαν το αγαπάς...
Ηρθε ο ο καιρός που έπρεπε να φύγουμε για Ελλάδα και έπεσε τρελό κλάμα απο μέρους μου(ήμουν δεν ήμουν 4-5 χρονών) γιατί ο father έπρεπε να το πουλήσει.
Αυτό το καλό παιδί ο Τσαουσέσκου δεν σε άφηνε να το πάρεις μαζί σου, δεν κατάλαβα για ποιούς λόγους.
Απο το 82 που ήρθαμε στην Ελλάδα μέχρι το 89 πεζώ δύο. Αμάξι Γιόκ.
Επειτα το 1990 αγοράσαμε το κορσάκι. Ο φάδερ δεν μπορούσε να οδηγήσει λόγω ασθένειας(διαβήτης) οπότε ο κλήρος έπεσε στην μάνα μου, λόγω ανάγκης στα 45 της να βγάλει δίπλωμα.
Σε αυτό το αμάξι έμαθα και εγώ να οδηγώ και ακόμα προσπαθώ να το κρατώ σε μια φυσιολογική κατάσταση(έχουμε παραδώσει πινακίδες) μήπως και καταφέρω μια μέρα να του βάλω πινακίδες ιστορικού. -
να ενα θέμα κίνητρο να γράψεις κάτι...μετα από 10 ώρες δουλειά...
πάνε χρόνια πολλά αλλά το θυμάμαι σαν και τώρα, και δεν θα το ξεχάσω ποτέ...
αχλαδόκαμπος, με το άσπρο 1602, ο πατέρας μου τότε με καστανά μαλλιά, όχι ασημι μεταλλικά, άνοιξη ήταν σίγουρα, εγώ μικρός δεμένος στο κάθισμα του συνοδηγού με την ζώνη, εκείνη την παλιά που έπιανε μόνο στην μέση, να ρωτάω, 'Μπαμπά...τι κάναμε τώρα?' , 'γλυστρήσαμε...' δεύτερη ερώτηση στα καπάκια, 'εμείς το κάναμε?' και η απάντηση κανόνας...'εμείς παιδί μου, το αυτοκίνητο δεν γλυστράει μόνο του, εμεις το γλυστράμε είτε από λάθος είτε γιατί θέλουμε...' και στρίψαμε γλυκα με τα τέσσερα την επόμενη φουρκέτα...και τι δεν θα έδινα , να γύριζα πίσω τον χρόνο, εστω να ξαναζούσα κάποιες τέτοιες στιγμές...
το ίδιο αυτοκίνητο στούκαρα αρκετά χρόνια μετά στην προσπάθεια μου να το φλικάρω πριν την αριστερη , άτιμη φιλανδία με τους φιλανδους σου και τα φλίκ τους, το ίδιο αυτοκίνητο ματωσα για να το αναστήσω, και το ξέρω καλύτερα πλέον και από όσο ξέρω τον εαυτό μου, και κάθε απόγευμα γυρνώντας του ρίχνω μια κλεφτή ματιά να δω αν είναι εντάξει, και ας έχω καιρό να το κουνήσω...
-
Πρέπει να είστε αληθινά ευτυχισμένοι φίλοι μου,που έχετε κάτι ωραίο να θυμάστε.Ο πατέρας μου είχε στην κατοχή του ένα Ford 12M S/W,ένα 17Μ,κάποιο διάστημα ένα 404 που σάπισε σα πο@τ@ν@ σε ελάχιστο χρόνο(χειρότερα κι από Alfetta),ένα Audi 100 LS και πάει λέγοντας,αυτοκίνητα που τα ''χω κάνει delete εδώ και πάμπολλα χρόνια.
Πιό πολύ μ' έβρισκες στην διπλανή αυλή που ήταν η Ιουλία και η Μπετούλα παρά σπίτι μου.Ακόμα και σα νέος οδηγός,εκεί στις αρχές της δεκαετίας του ''80,πιό πολύ θυμάμαι τις βόλτες και τις εκδρομές με τους φίλους και τις πρώτες κοπέλες,παρά το κουβαδάκι μου που βροντούσε, κοπάναγε και στη πρώτη ψιχάλα έμενε από ηλεκτρικά. -
Ο χρήστης scuderia monofaro έγραψε:
Πρέπει να είστε αληθινά ευτυχισμένοι φίλοι μου,που έχετε κάτι ωραίο να θυμάστε.Ο πατέρας μου είχε στην κατοχή του ένα Ford 12M S/W,ένα 17Μ,κάποιο διάστημα ένα 404 που σάπισε σα πο@τ@ν@ σε ελάχιστο χρόνο(χειρότερα κι από Alfetta),ένα Audi 100 LS και πάει λέγοντας,αυτοκίνητα που τα ''χω κάνει delete εδώ και πάμπολλα χρόνια.
Πιό πολύ μ' έβρισκες στην διπλανή αυλή που ήταν η Ιουλία και η Μπετούλα παρά σπίτι μου.Ακόμα και σα νέος οδηγός,εκεί στις αρχές της δεκαετίας του ''80,πιό πολύ θυμάμαι τις βόλτες και τις εκδρομές με τους φίλους και τις πρώτες κοπέλες,παρά το κουβαδάκι μου που βροντούσε, κοπάναγε και στη πρώτη ψιχάλα έμενε από ηλεκτρικά.Κακομοιρούλη μονοφαναρούλη.Γιατί δεν μου είχες πει τόσο καιρό ότι είσαι ένα κακοποιημένο παιδί;
Ευτυχώς εσύ είδες το φως το αληθινό.....σε αντίθεση με το γειτονόπουλό σου
παιδικές αναμνήσεις ιστορικών (και μη)