Ο χρήστης koutsan έγραψε:

Σαφέστατα όλοι μας απλά καταθέτουμε απόψεις, οπτικές γωνίες από τις οποίες ατενίζουμε την καθημερινότητα και προβληματισμούς.

Το πρόβλημα είναι ότι συνεχίζετε να το κάνετε πολιτισμένα (ευρωπαϊκά) και με βάζετε σε πειρασμό να γράψω 'ΕΛΛΗΝΙΚΑ' για να το κάνω κ@λο το θέμα

ΕΛΕΟΣ, όχι άλλο πολιτισμό θέλω τον G60 εδώ και τώρα

ΥΓ: Παρεμπιπτόντως, για το θέμα αυτό καμιά άποψη??

Ο χρήστης Thodwris έγραψε:

ναι ρε παιδιά, ΟΚ φεύγεις...έξω είναι καλύτερα
αφήνεις πίσω σου πράγματα όμως..οικογένεια, φίλους..αυτά δεν παίζουν ρόλο;

Και η πιτα ολοκληρη και ο σκυλος χορτατος δε γινεται.

Τα παιδια σου και τα παιδια των παιδιων σου θα κανουν εκει που θα πας νεες οικογενειες και θα ειναι εκει οι δικοι τους ανθρωποι.

εσυ θα το εχεις φαει το παλουκι και ουσιαστικα διαγραφεις την ζωη σου για τα παιδια σου....οχι καλη προταση εκτος και αν μενεις σε ενα χωριο στην κορυφη ενος βουνου οποτε δεν εχεις να χασεις και πολλα...

(η εμπειρια μου: 5 χρονια αγγλια, μερικες εβδομαδες Γερμανια για παρουσια σε εκθεση)

Μακαρι να μπορουσα να τηλεμεταφερομαι καθε πρωι στην πολιτισμενη Ευρωπη, και το απογευμα να μπορω να αποφασισω κατα βουληση αν την συγκεκριμενη μερα (ή νυχτα) θα επιστρεψω στην Ελλαδα μεχρι το αλλο πρωι. Καταλαβε κανεις τι ειπα?

Απολύτως

Μόνο που ακούς το ΜΕΓΑ να μαλ@κίζεται με το μεγκαλίσιους σε κάθε διαφήμιση και να γίνεται τέτοιο μαζικό πλύσιμο εγκεφάλου, είναι καλός λόγος να φύσγει κανείς.

[Πίσω στο θέμα]
Έζησα στο εξωτερικό, βόρεια, είχα και καλές και κακές στιγμές. Άλλες υποδομές, σίγουρα, αλλά και άλλα τα μεγέθη στην οικονομία τους κα φυσικά, πληρώνεις φόρους εκεί, όχι αστεία σαν εδώ που ΟΛΟΙ βρίσκουν τρύπες και φοροδιαφεύγουν(τουλάχιστον εγώ, που έχω αλλάξει και επαγγέλματα, όταν δεν φοροδιέφευγε κάποιος ήταν η εξαίρεση των εξαιρέσεων, ποιός κανόνας..).
Θα ήθελα πολλά που δεν έχουμε και βεβαίως, δεν είναι όλα θέμα οικονομικής δυνανότητας αλλά καλύτερης οργάνωσης με συγκεκριμένους στόχους, πράγματα που πολύ εύκολα θα μπορούσαν να γίνουν και εδώ.

Ο ήλιος της Ελλάδας όμως, τα χρώματα και το διαφορετικό σκηνικό(με γούστο ή κακόγουστο, όπως και να το κάνεις, εναλλάσσεται και δεν το βαριέσαι, πας μια βόλτα να ξαλαφρώσεις να φτιάξει λίγο η διάθεσή σου, ενώ έξω όλο αυτό το 'βαρύ', μονότονο και άχρωμο μότίβο με κούραζε) δεν μπόρεσα να τα ξεχάσω ποτέ και πάντα τα νοσταλγούσα.

ΑΠΛΕΣ φιλίες κάνει κανείς ευκολότερα και κάνει σχέση ΠΟΛΥ πιο άνετα από εδώ(εδώ την έχουν δει όλες μουμάρες και 'κάποιες' και μετά κλαίγονται ότι δεν υπάρχουν άντρες: μόνο εδώ ακούς τέτοιες μαμακίες, ήμαρτον...).
Πραγματικές φιλίες όμως κάνεις δυσκολότερα από εδώ,σε σχέση με ντόπιους(κακά τα ψέματα, ο κάθε άνθρωπος αισθάνεται πιο οικεία με ανθρώπους της χ'ωρας/γλώσσας που μεγάλωσε). Με άλλους αλλοδαπούς είναι ευκολότερο να κάνεις καλύερους φίλους, από τη δική μου εμπειρία.

Ξέρω ότι και εδώ τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για τον κόσμο από άποψη δουλειάς-μισθού. Αν έφευγε από τη μέση το οικονομικό(που ΔΕΝ είναι σίγουρο ότι ΠΑΝΤΑ θα έχεις καλή δουλειά έξω, αν δεν διοριστείς και εκεί κάπου...., αν το πιάσατε το υποννοούμενο), δεν βλέπω το λόγο κάποιος να έμενε μόνιμα έξω. Έχουμε διαφορετικά έθιμα, ακούσματα, συνήθειες και προτιμώ καμιά φορά αυτό το αυθόρμητο που έχουμε στα πανηγύρια, γιορτές που άγνωστοι γιορτάζουν με αγνώστους και τους καλούν και στο σπίτι τους(π.χ. Πάσχα), παρά να έχω 'και καλά' ανεξαρτησία και να αισθάνομαι 'ξένο σώμα' και μόνος σε πόλεις εκατομμυρίων(άσχετα αν έχεις γκόμενα ή όχι: δύσκολα θα καταλάβει ο ένας βαθύτερα τον άλλο, άλλα είναι αυτονόητα για εμάς άλλα για εκείνους).

Ο χρήστης King Alexander έγραψε:
Μόνο που ακούς το ΜΕΓΑ να μαλ@κίζεται με το μεγκαλίσιους σε κάθε διαφήμιση και να γίνεται τέτοιο μαζικό πλύσιμο εγκεφάλου, είναι καλός λόγος να φύσγει κανείς.

Η τηλεόραση είναι το λιγότερο IMHO. Δεν είναι δύσκολο να κόψεις το καλώδιο της κεραίας (το έχω κάνει εδώ και δύο χρόνια και αποδίδει). Επίσης υπάρχει και η δορυφορική. Και μη νομίζεις ότι η tv έξω δε σού κάνει πλύση εγκεφάλου.

Ο ήλιος της Ελλάδας όμως, τα χρώματα και το διαφορετικό σκηνικό(με γούστο ή κακόγουστο, όπως και να το κάνεις, εναλλάσσεται και δεν το βαριέσαι, πας μια βόλτα να ξαλαφρώσεις να φτιάξει λίγο η διάθεσή σου, ενώ έξω όλο αυτό το 'βαρύ', μονότονο και άχρωμο μότίβο με κούραζε)

Πού ακριβώς είδες έξω να είναι όλα βαριά, μονότονα και άχρωμα;

Γιατί εγώ όσο και να σκεφτώ, μού ερχονται στο νου οι έντονες και πρωτότυπες αρχιτεκτονικές ιδέες, η πρασινάδα παντού, πολλή φύση, καθαριότητα, καλοφτιαγμένοι δρόμοι...

Σαν παιχνίδι προσπαθώ να μαντέψω πού αναφέρεσαι. Εχω αποκλείσει Ιταλία, Βαρκελώνη, Μόναχο, Βερολίνο, Νορβηγία, Εδιμβούργο. Μπορεί να λες ίσως λίγο για το Λονδίνο... ή μήπως είχες στο νου σου τις Βρυξέλλες; Μάντσεστερ κολλάει πιο πολύ το 'βαρύ', αλλά έχει πολύ έντονη ζωή τα βράδυα...

I give up. Δεν το βρίσκω!

Πραγματικές φιλίες όμως κάνεις δυσκολότερα από εδώ,σε σχέση με ντόπιους(κακά τα ψέματα, ο κάθε άνθρωπος αισθάνεται πιο οικεία με ανθρώπους της χ'ωρας/γλώσσας που μεγάλωσε). Με άλλους αλλοδαπούς είναι ευκολότερο να κάνεις καλύερους φίλους, από τη δική μου εμπειρία.

Κατανοώ ότι αυτό το λες από ιδία εμπειρία, αλλά επέτρεψέ μου να επισημάνω ότι για άλλους ισχύει το αντίθετο! Δηλ. ότι πραγματικές φιλίες μπορεί κάποιος να κάνει ευκολότερα! Και βέβαια παίζει μεγάλο ρόλο και το περιβάλλον και οι συναναστροφές (αλλά και η τύχη!) σε κάθε ένα από τα δύο περιβάλλοντα. Δηλ. κάποιος που εδώ έτυχε να έχει παρέες που όλο πάνε σε σκυλάδικα και να νοιώθει μόνος, να βρει έξω παρέες που γουστάρουν να πάνε σε pub και να τα πίνουν, και να περνάει έτσι κάθε βράδυ σούπερ.

Δεν μπορείς να ξέρεις ποτέ αν μια άλλη χώρα σου ταιριάζει, αν δεν δοκιμάσεις. Και όχι μόνο σε επίπεδο βόλτας, επίσκεψης. Μια σχετικά καλή άποψη μπορείς να διαμορφώσεις για μια χώρα αν μείνεις πολύ καιρό εκεί, αν μπεις στην καθημερινότητά της. Αν πας για σπουδές και μείνεις αρκετό καιρό κάπου, ενδέχεται να καταφέρεις να μπεις στο πνεύμα της ζωής εκεί, αλλά ακόμα και για να γίνει αυτό, παίζουν πολλοί παράγοντες (τόπος διαμονής -σπίτι, φοιτ. εστία-, παρέες -εκεί παίζεται πολύ το παιχνίδι, γιατί πρέπει να μπλέξεις με ντόπιους για να καταλάβεις το κάτι παραπάνω- και φυσικά ο χαρακτήρας και οι προσωπικοί σου στόχοι -μπορεί να ξημεροβραδιάζεσαι μέσα σε ένα εργαστήριο, πάνω από ένα μικροσκόπιο ή ένα πισι, αλλά μπορεί και να το καις κάθε βράδι στα χειρότερα καταγώγια της πόλης).

Οι καταβολές και ο χαρακτήρας σου παίζουν επίσης πολύ σημαντικό ρόλο. Αν έχει γενηθεί αγγλοσάξωνας, θα βρεις ότι σου έρχεται πολύ πιο φυσιολογικό να πάρεις των ομματιών σου και να εγκατασταθείς στο Ουλάν Μπατόρ ή το Χαράρε. Αν έχεις όμως έστω και λίγα κρατήματα από τη μεσογειακή πυρηνική οικογένεια, η απόφαση αυτή γίνεται πολύ πιο δύσκολη.

Τώρα, για φιλίες, συναναστροφές και τα λοιπά. Ας μην κοροϊδευόμαστε. ΔΕΝ είναι η Ελλάδα παράδεισος των σχέσεων (ούτε και των γκομενικών...). Πέρα από το κατιναριό και το κουτσομπολίκι (που υπάρχει σε κάθε χώρα, απλά εκδηλώνεται διαφορετικά, ίσως πιο 'πολιτισμένα', βρε παιδί μου), παντού θα βρεις ανθρώπους ευγενικούς, όμορφους, ανοιχτούς. Η βόλτα στο γείτονα για καφέ μπορεί να είναι σε πολλές περιπτώσεις ευκολότερη και φυσιολογικότερη στο εξωτερικό από ότι στην ελλάδα του 21ου αιώνα.

Ο χρήστης dirtoulios έγραψε:
Δεν μπορείς να ξέρεις ποτέ αν μια άλλη χώρα σου ταιριάζει, αν δεν δοκιμάσεις. Και όχι μόνο σε επίπεδο βόλτας, επίσκεψης. Μια σχετικά καλή άποψη μπορείς να διαμορφώσεις για μια χώρα αν μείνεις πολύ καιρό εκεί, αν μπεις στην καθημερινότητά της......

Οι καταβολές και ο χαρακτήρας σου παίζουν επίσης πολύ σημαντικό ρόλο......

..... ΔΕΝ είναι η Ελλάδα παράδεισος των σχέσεων (ούτε και των γκομενικών...). Πέρα από το κατιναριό και το κουτσομπολίκι (που υπάρχει σε κάθε χώρα, απλά εκδηλώνεται διαφορετικά, ίσως πιο 'πολιτισμένα', βρε παιδί μου), παντού θα βρεις ανθρώπους ευγενικούς, όμορφους, ανοιχτούς. Η βόλτα στο γείτονα για καφέ μπορεί να είναι σε πολλές περιπτώσεις ευκολότερη και φυσιολογικότερη στο εξωτερικό από ότι στην ελλάδα του 21ου αιώνα.

Aφού προσυπογράψω όλα όσα έγραψες (σημείωσα μόνο μερικά χαρακτηριστικά...), θα προσθέσω με τη σειρά μου, ότι 'το εξωτερικό' είναι μια εμπειρία που σου επιτρέπει να βάζεις σε 'δρόμο ορθό' συναισθήματα, αξιολογήσεις και υπερβολές (θετικές και αρνητικές) στα περί πατρίδος και λαών.

Κατ' εμέ είναι μια εμπειρία, που όλοι όσοι δύνανται , καλό είναι να γευθούν....
Ο χρονικός ορίζοντας παραμονής, ωστόσο, επαφίεται στις αντοχές του καθενός (όσο μεγαλύτερος σε ηλικία, τόσο δυπροσαρμοστικότερος στην καινούργια πραγματικότητα, και τόσο συναισθηματικότερος ως προς την 'ζωή' που άφησες πίσω).

Υπαρχει πιο πολυ απο το να εισαι εκει για 2,3 η τοσα χρονια και καθε φορα να ψαχνεσαι ποτε θα κατεβεις Ελλαδα. Το ξερω πως ειναι αυτο. Το εχω ζησει στην αρχη οταν ζουσα στο εξωτερικο. Αλλα οταν πηρα αποφαση να ζησω στο εξωτερικο να πιασω δουλεια και να κανω οικογενεια οι προτεραιοτητες αλλαξαν.
Αγαπω την Ελλαδα σιγουρα. Μου λειπει; Πολλες φορες. Μου λειπει ομως και το εξωτερικο πολλες φορες οταν ειμαι Ελλαδα. Μου λειπει η γυναικα μου, η κορη μου. Δυστυχως η ευτυχως οταν επισκεπτομαι παντα συγκρινω μεταξυ των δυο. Πολλες φορες μου αρεσει η μια κατασταση πολλες φορες η αλλη. Υπαρχουν πλεονεκτηματα και μειονεκτηματα και στα δυο. Για αυτο πολλοι φευγουν και πολλοι γυρνανε.

Νικος

Για δείτε εδώ , σχετικά με κόστος ζωης κτλ
http://www.iefimerida.gr/news/443861/mo ... na-eikones

Τι Αθήνα τι Βιεννη δηλαδή, ίδια κόστη (....not)

Η εταιρεία βασίστηκε, μεταξύ άλλων, στις τιμές του ξενοδοχείου κατά άτομο, των εισόδων στα μουσεία, των ταξί, των ΜΜΜ, του φαγητού, του καφέ και της μπύρας.

Πηγή: Το Μονακό η πιο ακριβή πόλη της Ευρώπης, τα Σκόπια η οικονομικότερη -Η Αθήνα; [εικόνες] | iefimerida.gr

Προφανώς δεν μπορείς να κρίνεις το κόστος ζωής από αυτά . Ακόμα στην Αθήνα οι τιμές των ξενοδοχείων δεν είναι πολύ υψηλές σε σχέση με άλλα , το φαγητό έχει πολλές επιλογές που δεν έχεις σε άλλες χώρες , τα μουσεία είναι τζάμπα , ειδικά μάλιστα για αυτά που έχουν μέσα . Τα ταξί είναι επίσης φτηνά , όπως και η μπύρα .
Για τον καφέ είναι γνωστή η συζήτηση . Με ένα καφέ εδώ μπορείς να κάτσεις 4-5 ώρες στα μαγαζιά . Εξω αυτό δεν γίνεται οπότε και οι τιμές έχουν μια άλλη λογική .

Τέλος τα ΜΜΜ εδώ είναι επίσης τζάμπα και βέβαια στο θέμα της κατοικίας παραμένουμε πολύ φτηνοί .

Μάλιστα, το είδαμε και αυτό. Η Αθήνα χέρι χέρι με τη Βιέννη, και αμφότερες κατά πολύ ακριβότερες από τις Βρυξέλλες, οι οποίες είναι απλώς λίγο πιο πάνω από την Τυφλίδα, εκεί που παίρνεις βίζιτα όλο το βράδυ την περσινή Μισς Γεωργία με 150 ευρώ.

Αρχίζω και καταλαβαίνω πως έγινε η στατιστική αυτή:
Πήραμε και συγκρίναμε την τιμή μιας δυσεύρετης βέλγικης μπύρας, ενός μυστήριου ιταλικού καφέ, ενός πιάτου με εστραγκόν και γαλλικά κοχύλια μπουσώ ημέρας, την τιμή μιας διαδρομής με ταξί από το αεροδρόμιο μέχρι την πόλη (ενώ υπάρχει και μετρό δίπλα στο τέρμιναλ), ενός θεματικού ξενοδοχείου και ενός μουσείου, και βγάλαμε στατιστικές του πρωκτού.

έδιτ

Θα μιλήσω για 4-5 πόλεις που γνωρίζω καλά από πρόσφατα ή παλιότερα ταξίδια ή και διαμονή. Οι συγκρίσεις είναι με Αθήνα
Ρώμη : απίστευτα ακριβή, πάει χέρι χέρι με Παρίσι πλέον. Μετρό ίδια τιμή με εδώ, μουσεία ακριβά εδώ και δεκαετίες (το 25άρι για γενική είσοδο πάει σύννεφο), ΑΠΛΗΣΙΑΣΤΑ ξενοδοχεία, εστιατόρια μια κατηγορία τιμής πάνω από τα δικά μας για ίδιες παροχές, φθηνότερη τη βγάζουν οι 'ειδικοί'
Παρίσι : το αυτό με Ρώμη, εκτός από μουσεία (υπολόγιζε γενικώς ένα 15άρι) που είναι όμως πιο πάνω από τα δικά μας
Μαδρίτη : Στο ίδιο καζάνι με Αθήνα, κάπου κερδάμε, κάπου χάνουμε, πολύ φθηνότερη τη βγάζουν οι 'ειδικοί'
Λισσαβώνα : τα ίδια με Μαδρίτη, ευτυχώς εδώ συμπίμπτουμε με τους 'ειδικοί'
Λευκωσία : τη βγάζουν πάμφθηνη , μήπως αναφέρονται στο τουρκοκυπριακό κομμάτι της μόνο. Κατά τα άλλα είναι ίδια με εδώ, μπορεί και λίγο ακριβότερη

Μου αρέσει που βάζουν και τον βόθρο την Αθήνα σε κάτι τέτοιες λίστες.

Η Αθήνα και η Αττική γενικότερα θα έπρεπε να μπαίνουν μόνο σε λίστες βόθρων και μάλιστα να είχαν την 1η θέση του ποιο γεμάτου βόθρου.

Αθήνα. Για γέλια μόνο.

Ο χρήστης kiloMeater έγραψε:
Για δείτε εδώ , σχετικά με κόστος ζωης κτλ
http://www.iefimerida.gr/news/443861/mo ... na-eikones

Τι Αθήνα τι Βιεννη δηλαδή, ίδια κόστη (....not)

ασχετο παλι και αυτο. η Αθηνα δεν ειναι πολυ φτηνη αλλα δεν ειναι και η ακριβοτερη.

Παντως η μπυρα στα μαγαζια 6-7 ευρω σε πολλα μετρια μαγαζια ειναι ακριβη. Ο καφες ειναι ακριβος αλλα βεβαια σου επιτρεπει να καθεσαι με τις ωρες. Μονο καφε σε Starbucks/McDonalds μπορεις να συγκρινεις και η τιμη ειναι ιδια με αλλες χωρες ή φθηνοτερα.

Ξενοδοχεια δεν ξερω τι παιζει.

Λεωφορεια, με σοκ ειδα οτι η Γαλλια ειναι φθηνοτερη με πολυ καλυτερα οχηματα και συχνοτητα δρομολογιων..

Ταξι ειναι σχετικα φθηνα εκτος και πεσεις στην διπλη ταριφα. Αθλια τα περισσοτερα ομως.

Εστιατορεια δεν πολυπαω αλλα δεν νομιζω οτι ειναι πολυ φθηνα στην Αθηνα.

Τα νοικια ειναι χαμηλα αν βρεις καποιο αξιοπρεπες σπιτι.

Ο χρήστης Storm έγραψε:
Μου αρέσει που βάζουν και τον βόθρο την Αθήνα σε κάτι τέτοιες λίστες.

Η Αθήνα και η Αττική γενικότερα θα έπρεπε να μπαίνουν μόνο σε λίστες βόθρων και μάλιστα να είχαν την 1η θέση του ποιο γεμάτου βόθρου.

Αθήνα. Για γέλια μόνο.

Όντως, η Αθήνα, θα πρέπει να συγκρίνεται με μεσανατολικές πόλεις μόνο. Πολιτισμικά άλλωστε εκεί ανήκουμε ως πλειοψηφία, άλλο αν την είδαν κάποιοι διαφωτισμένοι αγγλοσαάξωνες. Άλλο τι θα θέλαμε, άλλο τι πραγματικά είμαστε και τι πόλεις-κοινωνίες χτίσαμε.

Γενικά πάντως, όπου έχω ζήσει, για να ζήσω σχετικά καλά το πλήρωσα αρκετά. Σίγουρα σε κάθε χώρα υπάρχουν οικονομικές λύσεις. Δε τσιγκουνευτηκα χρήματα για σπίτι ιδιως και όσοι γνωστοί μου το έκαναν, μετά από λίγο μετακόμισαν και πήγαν σε πιο ακριβές λύσεις.
Ευρώπη πανάκριβη σε ενοίκια, Ασία πάλι αν θες 'δυτικού' τύπου ζωή το πληρώνεις πολύ μιας και οι ξένοι έχουν χρήματα άρα και πληρώνουν (από ενοικιο, σουπερ-μαρκετ).

Ο χρήστης criuser έγραψε:
Παιδιά στην Κοπενχάγη 2 άτομα και ένα παιδί σε πιτσαρία με 1 πίτσα , 1 σαλάτα , 1 μπύρα και ένα νερό 80 € . Σε αντίστοιχο του γκούντις 3 μερίδες 40 € , ενώ σε κυριλέ εστιατόριο 3 μερίδες και νερό 175 € ...

Αυτά το 2006 ...

Επεσα κατα τυχη σ αυτο το ποστ.

Κοπεγχαγη... επιασες τη περιπτωση.. Ισως η πιο ακριβη ευρωπαικη πρωτευουσα και απο κοντα η Ελβετια βεβαια (αφηνω εξω το εκτος συναγωνισμου Οσλο... και σκανδιναβια και το παρανοικο κοστος ζωης για τα ελληνικα δεδομενα στην Ισλανδια αλλα με ξισου παρανοικους μισθους).

Μπα πιο ακριβή από την Ελβετία ήταν η Κοπενγχάγη , γιατί εκτός από την ακρίβεια ήταν πολύ χαμηλή και η ποιότητα και των ξενοδοχείων και του φαγητού , αλλά και γενικά μου φάνηκε ένα πολύ ακριβό μπάχαλο σαν χώρα ...

Η πλάκα είναι ότι περπατώντας στο κέντρο , ήταν κάτι φοιτήτριες που έκαναν γκάλοπ για κάτι πολύ αστείο και τεταρτεύον τουλάχιστον .

Είδα γυναίκα που της έπεσε το μπουκάλι το γάλα στο ΣΜ και έσπασε και πανικοβλήθηκε επειδή θα έπρεπε να το πληρώσει .

Γενικά αυτοί έχουν πετύχει τον σοσιαλισμό μετά από τόσα χρόνια σοσιαλδημοκρατίας...

Πλούσιοι σε λεφτά , φτωχοί σε αγοραστική δύναμη .

Θα βολεύει να ζεις στην Γερμανία και να δουλεύεις και να πληρώνεσαι στην Δανία ...

Δυο φιλους εχω που πηγαν στη Δανια. Ο ενας αντεξε 2,5 χρονια μαζι με το μεταπτυχιακο και η αλλη σηκωθηκε και εφυγε στο 6μηνο με μανα Δανη μαλιστα! Εψαχνα να παω προσφατα για τουρισμο και εβρισκα σε οριζοντα 2μηνου private dorms σε hostel γιατι δε μπορουσα για ξενοδοχειο και ηταν σε επιπεδο 80e τη βραδια (σε hostel τωρα ετσι?!). Και οντως εχουν πολυ χαμηλο επιπεδο παρεχομενων υπηρεσιων εστιασης/διαμονης για τα χρηματα που ζητανε εν συγκρισει και με αλλες ευρωπιακες χωρες.

Εγώ εκείνη την εποχή έμενα σε ξενοδοχεία της Accor , γιατί μας βόλευε οικογενειακά και είχα και κάρτα πελάτη .

Σκέψου ότι στην Κοπενγχάγη πήγα από το Βερολίνο που έμενα σε 4* Νοβοτέλ με 50 € με βασιλικό πρωινό και εκεί βρέθηκα στο χαμηλότερο 3* Μερκιούρ που είχε 125 € και μέτριο πρωινό και το χειρότερο ήταν ψιλοβρώμικο το δωμάτιο .

Αλλά η πλάκα ήταν ότι είχα παρκάρει κοντά στο παλιό λιμάνι στην δεξιά πλευρά του δρόμου που ήταν και πολλοί άλλοι που απαγορευόταν , ενώ και η νόμιμη αριστερή ήταν τίγκα . Ο δρόμος μονόδρομος πλάτους 15 μ. άρα δεν υπήρχε θέμα στενότητας . Ηταν και βράδυ . Μας έγραψαν τους παράνομους , αλλά όχι όλους . Μόνο τους ξένους...

Οχι Βενετία του Βορρά . Μάλλον Καζαμπλάνκα ή Βεγγάζη..