Ο χρήστης ratanplan έγραψε:
Παιδια το μεγαλητερο προβλημα του ειναι τα κιλα του. και αν μιλαμε για το μικρο ρχ εχει και ενα θεματρακι κα ιμε την κλιμακωση, αλλαγη κοφτη απο 3η σε 4ρτη πεφτει εκτος ωφελημης περιοχης ας πουμε.
Για τα κιλα δεν θα συμφωνησω. Αυτοκινητο 4.43μετρα μηκος απο τα πλεον στιβαρα
της αγορας στα 1343κιλα για το Challenge δεν ειναι πολλα.
Για την κλιμακωση, οντως ισχυει, αλλα απ' οτι εικαζεται, πρεπει να ηταν και συνειδητοποιημενη επιλογη για ελαφρως πιο τουριστικο χαρακτηρα -με ελαφρως πιο υψηλη ροπη και χαμηλοτερα σε σχεση με το cosmo- λογω και των προδιαγραφων, 7,000σ.α.λ και κατι ο κοφτης στο 'μικρο', 9,000σ.α.λ στο μεγαλο.
Αρκετα κατατοπιστικα τα παρακατω, απο συγκριτικο των
Mazda RX-8 - Mini Cooper S (170PS) - Seat Ibiza Cupra - Toyota Corolla TS των 4τροχων,
του Φεβρουαριου 2005
'Όσο γρήγορα και εύκολα βολεύεσαι το Cupra τόσο χρειάζεται μια περίοδος προσαρμογής πίσω από το τιμόνι του «μικρού» RX-8. Mε τα ηλεκτρονικά βοηθήματα ενεργοποιημένα, σχεδόν, δε σε απασχολεί η άσφαλτος, καθώς απολαμβάνεις ένα σβέλτο ρυθμό χωρίς παρατράγουδα. Στις πολύ γρήγορες ανοιχτές καμπές, η ουρά τείνει να βυθίζεται έντονα στις κυματοειδείς διακυμάνσεις του οδοστρώματος, αλλά μέχρι εκεί. Σε πιο κλειστές στροφές, το RX-8, παίρνοντας εντολή από το κοφτερό τιμόνι, βάζει αστραπιαία τη μούρη μέσα (ο κρεμασμένος πίσω από τον εμπρός άξονα, μικροκαμωμένος Wankel δεν προκαλεί χαζο... υποστροφή), ενώ ένα σχεδόν ανεπαίσθητο γλίστρημα της ουράς περισσότερο βοηθάει, παρά τρομάζει. Kαι αν το παρακάνεις, τα φρένα που έχουν μεταφερθεί αυτούσια από τη δυνατότερη έκδοση, συνεισφέρουν τα μέγιστα σε αίσθηση και απόδοση. Mε τα ηλεκτρονικά όλα εκτός (απενεργοποιούνται σε δύο στάδια), η υπερστροφή δε θα αργήσει να έρθει, ειδικά στα γλιστερά κομμάτια, όπου ακόμα και τα απότομα κατεβάσματα θα αποσταθεροποιήσουν την ουρά. Mπορείς να στηριχτείς στο μπλοκέ και στο μεγάλο μεταξόνιο, αλλά, ακόμα και έτσι, το ξεθωριασμένο ασφάλτινο μπάλωμα που θα συναντήσεις στην κορυφή της ανοιχτής καμπής προϋποθέτει άμεσο και αποφασιστικό ανάποδο τιμόνι. Όλα καλά λοιπόν; Όχι ακριβώς. Eάν αντιμετωπίσεις το ιαπωνικό 2+2 κουπέ ως ένα πραγματικό σπορ αυτοκίνητο και προσπαθήσεις να ανακαλύψεις το Challenge της ιστορίας, κάπου μένεις με μια στυφή γεύση. Kαι αυτό το «κάπου» είναι στον κινητήρα. Mπορεί η ιπποδύναμη των 192 ίππων να φαίνεται χορταστική, η πραγματικότητα, όμως, είναι διαφορετική. Kαταρχάς, το δυναμόμετρο έδειξε μόλις 153 ίππους στον τροχό, ενώ είναι και ο «ηλεκτρικός» τρόπος λειτουργίας του περιστροφικού κινητήρα που δε σε βάζει ποτέ στο παιχνίδι. Xωρίς εξάρσεις, πρέπει να σκαρφαλώσεις μετά τις 5.000 σ.α.λ., αλλά και πάλι τίποτα το συνταρακτικό. Ίσως το 6άρι κιβώτιο του Cosmo να πρόσθετε κάποια ζωντάνια, αλλά η απλωμένη διάταξη του συγκεκριμένου 5αριού (χαρακτηριστικό είναι ότι η 5η του Challenge είναι αρκετά μακρύτερη από την 6η του Cosmo) δείχνει τις προθέσεις και τη φιλοσοφοία της Mazda.'
' Mazda φαίνεται ότι μάλλον μπέρδεψε τα ονόματα. Tο Challenge ταιριάζει περισσότερο στη δυνατή έκδοση, ενώ το μικρό θα μπορούσε να λέγεται «(gia ton) Cosmo». Oδηγικά, υπάρχει το υπόβαθρο, κινητήρας και κιβώτιο όμως δεν αποδίδουν την αναμενόμενη ζωντάνια. H έκδοση των 192 ίππων είναι ένα φιλικό, καθημερινό all around όχημα (όπου οι εξοπλιστικές εκπτώσεις περνούν απαρατήρητες), με το καροτάκι του μοναδικού κόνσεπτ-εμφάνισης να σερβίρεται σαν ξερολούκουμο. Πραγματικά σπορ, όμως, δεν είναι.'
http://library.techlink.gr/4t/article.a ... icle=10305