Ο χρήστης ililias έγραψε:
Μιλούσα χτες με φίλη ΔΥ, από αυτούς που πέρασαν 10 χρόνια στον ΙΤ κ μετά έδωσαν ΑΣΕΠ για να στελεχώσουν τον ΔΤ.
Οικονομολόγος με 10 (όπως είπα) χρόνια στον ΙΤ κ άλλα 10 στον Δημόσιο, της έκαναν μετάταξη κ αντί να την βάλουν σε κανα σώμα να κάνει ελέγχους, την έβαλαν στο δικαστικό. Πως, τώρα, θα τα βγάζει πέρα με εξειδικευμένους δικηγόρους? Πως ένας οικονομολόγος μπορεί να στηρίξει σε δικαστήριο υποθέσεις του Δημοσίου, σε μια υπηρεσία όπου δεν υπάρχει καν βιβλιοθήκη με Νομολογία (κ δεν ξέρω τι άλλο 'βιβλίο' θα χρειαζόταν)?

Bonus
Στην Γερμανία (κ όχι μόνον) η δημοπράτηση των κατασχεμένων γίνεται ον-λάιν. Ηλεκτρονική δημοπρασία με πελατεία απ' όλο τον κόσμο - κ τα μυαλά στα κάγκελα. Εδώ, ΑΚΟΜΑ, αν δεν σαπίσουν δεν τα δημοπρατούμε...

Δεν χρειάζεται τίποτα από αυτά : η πλειοψηφία των δικηγόρων εκτελεί εργασίες με μηχανικό τρόπο όπως οι σκύλοι που σηκώνονται στα 2 πόδια αν τους χτυπήσεις παλαμάκια, αν τους ζητήσεις κάτι άλλο μπλοκάρουν και καίγονται
Μια χαρά θα τα πάει αν έχει όρεξη για δουλειά και τα παίρνει εύκολα (καλά δεν θα πάει στο Λουξεμβούργο για 'βαριές' υποθέσεις κοινοτικού δικαίου, ούτε στο Στρασβούργο για τη βασιλική περιουσία )

Δεν θα τα πάει μια χαρά. Τίποτα δεν είναι αυτονόητο για κάποιον που δεν έχει σπουδάσει νομικά.
Μπορεί σε 2-3 χρόνια να μπορέσει να φτιάξει μια απάντηση της προκοπής, που να μη μοιάζει με έκθεση ιδεών ή με διοικητική πράξη της συμφοράς. Αν έχει όρεξη για δουλειά, διαβάσει, τα παίρνει κλπ - για 1000 ευρώ το μήνα.

FYI, ακόμα κι ένα δικόγραφο με καθαρά διοικητικά θέματα, το κοιτάζουν μορφωμένοι ΔΥ οικονομικών σπουδών για κανα μισάωρο και μετά το στέλνουν στο νομικό σύμβουλο. Εκτός αν είναι ευλογημένοι από το Μανιτού κι έχουν κάποιο νομικό εκεί κοντά, οπότε σπεύδουν να το διώξουν από κοντά τους σαν να έχει ραδιενέργεια.

Σκεφτεσαι σκεφτεσαι σκεφτεσαι. Συνεπειες , πως θα αντιδρασει ο ενας, πως ο αλλος, πως θα νιωσεις εσυ. Το αναβαλεις απο τη μια μερα στην αλλη, και χωρις πολυ πολυ να το καταλαβεις μεσολαβει μεγαλο χρονικο διαστημα , αυξανονται οι δεσμοι και τα συναισθηματα , οποτε οι σκεψεις γινονται ακομα πιο βαριες , χερι-χερι και οι συνεπειες. Ετσι πιστευεις τουλαχιστον.
Μια μερα πιανεις μια κολλα χαρτι, πιανεις και δευτερη, αναλυεις τη σκεψη σου, παιρνεις μια ντουζινα βαθιες αναπνοες και την δινεις εκει που πρεπει. Δεν ηταν τοσο δυσκολο, ετσι δεν ειναι; Η απαντηση; Αναμενομενη. Νιωθεις καλα με τον εαυτο σου ομως που εβαλες τελος σε μια αρρωστημενη κατασταση. Ή μηπως οχι για αυτο;

Πριν περιπου 2 χρονια σε αντιστοιχο μονολογο μου, ο φιλτατος charmak ειπε :

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:

υπάρχει μια καλή πλευρά στο θέμα:
ότι και αν βιώνεις τόσο έντονο, άσχετα αν χαίρεσαι ή λυπάσαι, είναι καλό. that's life.

να βάλεις τα κλάμματα την μέρα που δεν θα μπορείς να αισθανθείς τίποτα

Μηπως τελικα, ηρθε αυτη η μερα;

Πόσα θα ήθελα να σου πω. . . .

Πολλά!

Θυμάμαι που με κρατούσες από το χέρι εκείνο το πρωινό της Κυριακής. Φυσούσε. Φυσούσε δυνατά. Μικρό παιδί ήμουν στα 8, 9 ίσως. Κάποια στιγμή νιώθω να μην με κρατούν στη γη τα πόδια μου. Με κράτησες. Σε κοίταξα. Μου χαμογέλασες και μου είπες 'Μη φοβάσαι. Όσο θα είμαι εδώ να μην φοβάσαι'.

Τώρα έφυγες. Αλλά θα είσαι πάντα μαζί μου. Και δεν θα φοβάμαι.

R.I.P. Father

Συλλυπητήρια Χρήστο.

Συλληπητηρια και κουραγιο χρηστο...

Συλλυπητηρια Χρηστο .....

Συλλυπητήρια, Χρήστο.

Συλλυπητήρια, Χρήστο..

Συλλυπητήρια

...

Μαθηματα ζωης τα λογια σου Χρηστο. Συλλυπητήρια .

Χρηστο συλλυπητηρια.

Sent from my HTC Desire using Tapatalk

Συλλυπητήρια κι από εμένα....

Είναι μία στιγμή που κυριολεκτικά τρέμω κάθε μέρα... Κουράγιο...

Συλληπητήρια Χρήστο.

Τα συλληπητήριά μου επίσης.
Άντε τώρα να γράψω πόσο στενοχωρήθηκα που αποχωρίστηκα το αυτοκίνητο μου, μπροστά σε κάτι τέτοια δεν έχει καμία σημασία τίποτε άλλο.

Μπροστα στο θανατο ... σιγουρα. Ολα τα αλλα ασημαντα.
Παρολ' αυτα μικρους 'θανατους' βιωνουμε καθημερινα. Στο καλο να παει το Saxo λοιπον και κουραγιο!

Sent from my HTC Desire using Tapatalk

Προδιαγεγραμμενο κακο ... δεν επιδεχεται διορθωσης!!! Το ηξερα, απλως επρεπε να κανω 300 χλμ!

Sent from my HTC Desire using Tapatalk