Ο χρήστης Krusenstern έγραψε:

Είμαι σίγουρος ότι υπάρχει αντίστοιχο thread...

Kι εγώ. Το ψάχνω...

http://www.4troxoi.gr/4tforum/viewtopic ... 72&start=0 Κέρδισα;

Ο χρήστης rocsta έγραψε:

Είμαι σίγουρος ότι υπάρχει αντίστοιχο thread...

Kι εγώ. Το ψάχνω...

http://www.4troxoi.gr/4tforum/viewtopic ... 72&start=0 Κέρδισα;

Αν είχες προλάβει να κάνεις και συνένωση με το παλιό, ίσως!

Ο χρήστης Krusenstern έγραψε:

Είμαι σίγουρος ότι υπάρχει αντίστοιχο thread...

Kι εγώ. Το ψάχνω...

http://www.4troxoi.gr/4tforum/viewtopic ... 72&start=0 Κέρδισα;

Αν είχες προλάβει να κάνεις και συνένωση με το παλιό, ίσως!

Άτιμε μοντεράτορα!!!!

Ουπς! Δεν το'χα δει... Σόρρυυυυ.....

Πολύ απλά: όταν δεν είχα κλείσει τα 2, οι γονείς μου πήραν ένα από τα πρώτα Lego της εποχής, ένα αυτοκίνητο που, αν θυμάμαι καλά, αποτελούταν απο 10 κομμάτια. Έκτοτε, α) έπαιζα μόνο με Lego και β) έγινα αυτοκινητόβιος!

Από ηλικία μερικών ημερών, ηρεμούσα μόνο όταν βρισκόμουν μέσα σε αυτοκίνητο!

Έκτοτε, λατρεία στα matchbox μου, αφίσες από Ford Escort RS και Datsun 240Z στους τοίχους, ζωγραφιές αυτοκινήτων από τα 5 μου (παντού, εκτός από τοίχους), στην ίδια ηλικία κράτησα για πρώτη φορά τιμόνι σε μία αλάνα στα πόδια του πατέρα μου, Pole Position σαν τρελός στον Spectrum στα 11 μου, πρώτη οδήγηση στα 12 (πάλι σε αλάνα), αυτοκινητιστικά περιοδικά με το χαρτζιλίκι μου από τα 12 μου και πάει λέγοντας...

Αρκετά άρρωστος για το κλαμπ των τρελών;;;

up!
Να δούμε τι λένε και οι νέοι του φόρουμ.

Μαλλον τα matchbox φταινε

Δυσκολο ερωτημα...
Νιωθω οτι ανεκαθεν αγαπουσα την αυτοκινηση. Το αξιοσημειωτο ειναι πως κανενας απο το συγγενικο-φιλικο περιβαλλον δεν ειχε ιδιαιτερες σχεσης με το 'σπορ' .

Αλλα θυμαμαι να 'οδηγαω' κατω απο το τραπεζι της κουζινας, με συνοδηγο τον ξαδερφο μου και ενα δισκο (Carlos Santana εχω την εντυπωση) για τιμονι...
Θυμαμαι πως τα μοναδικα μου παιχνιδια ηταν τετρατροχα.
Θυμαμαι ποσο ενθουσιαζομουν οταν εμπαινα σε αμαξι, εστω και ταξι, με τη μαμα για βολτα...
Θυμαμαι τα Citroen GS & GSA του μπαμπα... (Γιατι τα παλαιοτερα αυτοκινητα μυριζαν πιο ομορφα?)
Μια ασημι παλια Alfa (1750?), του θειου...και το λευκο morris που τρυπουσε συνεχεια η εξατμιση.
Το πορτοκαλι mini της θειας.
Tην Ε12 530 του γειτονα...
Την Ε30 318 του φιλου, και τις πρωτες 'μπαντες'

Ποσο αδημονουσα να φτασει ο Ιουνιος του 1998...
Τις ασκοπες βολτες μετα, μονο και μονο για να βρισκομαι μεσα σε ενα αμαξι.
Ακομα και τωρα,οταν μπορω, ποτε δεν ακολουθω την πιο συντομη διαδρομη...

Το γιατι μου αρεσει η αυτοκινηση, παλι δεν το γνωριζω...

Με θυμαμαι απο το παιδικο σταθμο να επαιζα με τα υπολοιπα παιδια και στο τελος μου λεγανε θα μας κανεις μια βολτα? Και μπαιναμε ολοι στο φανταστικο αυτοκινητο και εκανα παντα τον οδηγο Μετα η αγαπη για την αυτοκινηση μεγαλωσε οταν ειχα μπει στη 200Ε το 1996 για να μας παει σπιτι ο πατερας του κολλητου μου μετα το μαθημα. Το 1998 ξανα με τον κολλητο μου μπηκαμε στην τοτε καινουργια Ε200 , Jeep Wrangler και BMW Z3. Επισης απο το ΄98 και μετα μου εκαναν δωρα αυτοκινητα οπως BMW e36, Ford Escort-Cortina,Alfa Romeo 75, Peugeot 205-306 αγωνιστικα, κατι Ferrarika και καμποσες Merc., ωσπου η συλλογη δεν διαφοροποιηθηκε, απλα υπαρχουν μερικες απωλειες εξαιτιας του αδερφου μου στα μοντελακια γιατι το παιζε μαστορας ο μαστροχαλαστης.
Το Jeep Wrangler το εχει ακομα το παιδι και το εντυσε μεσα ολο με δερμα, τωρα δυστυχως χαθηκαμε λογω σπουδων. Απο τοτε με θυμαμαι να συζητω συνεχεια για τα αυτοκινητα.

Up!

Απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου, θυμαμαι να ασχολουμαι με τα αυτοκινητα.. Ισως να φταει και η δουλεια του πατερα μου (εχει να κανει με ελαστικα). Μου ελεγε η μανα μου οτι καπου στο νηπιαγωγειο της εδειχνα τα αυτοκινητα και της ελεγα τι μαρκα ειναι
Μετα ηρθε το Ακροπολις. Θυμαμαι πηγαιναμε στο χωριο μας και μετα στην Παυλιανη, στη Λιλαια κλπ!!! Δυστυχως ομως το πανεξυπνο εκπαιδευτικο μας συστημα (εξετασεις) δεν με αφησε να πηγαινω καθε χρονο
Θυμαμαι ολα τα παιδια στην ταξη και στο σχολικο οταν ειχαν καμια απορια σχετικη με το αυτοκινητο εμενα ρωτουσαν. Στο Δημοτικο συνηθιζα να επαιρνα αυτοκινητακια μαζι μου!!
Ειπα για αυτοκινητακια.... Σακουλες ολοκληρες εχω με Matchbox και Hot Wheels.. Ακομα εχω στη βιβλιοθηκη μου μερικα... Μπορει τα βιβλια μου να τα ειχα πεταμενα απο δω κι απο κει αλλα παντα οι μινιατουρες θα ηταν καθαρες και σε ταξη
WRC και Formula παρακολουθουσα πολυ.. Μετα ομως ηρθε το ιντερνετ και ετσι αρχισα να μαθαινω απο κει τα αποτελεσματα
Πρωτη φορα οδηγησα το 2006 το Focus του πατερα μου. Σε εναν δρομο υπο κατασκευη. Μετα αλλοτε στα παρκινγκ στις ταβερνες, αλλοτε στο γκαραζ του εξοχικου μας... Ετσι εξηγειται και το δεσιμο που εχω με τη Ford. Ισως γι'αυτο να πηρα και το Fiesta

Μερικες φορες καθομαι κι αναρωτιεμαι γιατι μου αρεσουν τοσο πολυ τα αυτοκινητα κι οχι π.χ. τοσο το ποδοσφαιρο... Ετσι μου βγηκε, τι να κανουμε...

Από τότε που πήραμε το πρώτο μας αυτοκίνητο (7 ετών τότε) απαιτούσα να βρίσκομαι πίσω από τον οδηγό και να βλέπω ακριβώς ό,τι έβλεπε. Παρακολουθούσα κάθε του κίνηση (γκάζι, φρένο, αμπραγιάζ, τιμόνι) και ενίοτε οδηγούσα μιμούμενος τις κινήσεις του παρακολουθώντας μόνο το δρόμο (και όχι το τοπίο όπως τα αδέλφια μου). Από πολύ μικρός ζητούσα να μου αγοράσουν το περιοδικό (4τ) αλλά η απάντηση που έπαιρνα ήταν 'όταν αποφασίσεις να αγοράσεις αυτοκίνητο'. Δεν τους πέρασε

Δεν ξερω ποτε κ γιατι, αυτα που θυμαμαι ειναι σε ηλικια μικροτερη των 2 μια νυχτα που μας ειχε 'μεινει' ο σκαραβαιος (του '55 ) στη μεση του πουθενα καθισα για πρωτη φορα μπροστα, στο μερσεντες της εξπρες σερβις! Ειχα χαζεψει να κοιταω τα οργανα που φωτιζαν μεσα στο σκοταδι... Αλλη εικονα, σε κρεβατακι νοσοκομειου, να μην τρωω τη σουπα μου. Αρχιζουν λοιπον οι γονεις μου 'μια για το φορτηγο'. Τσιπμαω μια κουταλια Μετα παλι μουλαρωμα 'μια για τα αλαρμ', 'μια για τα φλας', 'για τα φωτα' και ουτω καθ'εξης λοιπον, και παει η σουπα!! Λιγο μεγαλυτερος (5-6 ετων) καθε φορα που πηγαιναμε στο εξοχικο της γιαγιας μου στον Ωρωπο, στο χωματοδρομο που ενωνε το δρομο με το σπιτι καθομουν στα ποδια του πατερα μου και 'οδηγουσα' κραταγα δηλαδη το τιμονι!! Τετοιος ηταν ο ενθουσιασμος μου που μια φορα καναμε καπου σταση και βγηκε ο πατερας μου για λιγο εξω. Να'μαι λοιπον στη θεση του οδηγου να παταω το γκαζι! -το φρενο στο φτυσιμο - παμε να ξεκινησουμε... τιποτα!! 'μπουκωσε' ακουω κι απο τοτε δεν ξαναπατησα γκαζι σε σβηστη μηχανη Αγαπημενο βιβλιο ενα με τιτλο 'αυτοκινητα' και αγαπημενο αυτοκινητο μια προπολεμικη αγωνιστικη μπεντλευ στο κλασικο πρασινο, με τον οδηγο να φορα σκουφακι γυαλια και κασκολ. Ονειρικη εικονα για μενα ακομα κ σημερα και μαλλον καταλαβαινω γιατι τοση αγαπη προς τα αγγλικα αυτοκινητα παρολο που ποτε δεν ειχαμε.

Ολα αυτα πριν κλεισω τα 10. Αργοτερα ηρθαν τα ηλεκτρονικα. Εμαθα απ'εξω ολα τα αυτοκινητα του γκραν τουρισμο 2 και δεν εχανα ευκαιρια να εγκαθιστω 'μηχανοκινητα' παιχνιδια. Ε, στην εφηβεια ξεκινησαν τα περιοδικα, το ιντερνετ -αν και ειχε σταματησει η γονεικη ενθαρρυνση προς το χωρο αυτο, η 'ζημια' ειχε γινει- και πλεον το αυτοκινητο κατεχει σημαντικο κομματι των ενδιαφεροντων μου. Δεν ξεχνιουνται ομως οι πρωτες αυτες επαφες, γιάυτο προσπαθω να ξαναβαλω σε λειτουργια το παρατημενο λογω υποχρεωσεων προτζεκτ που φαινεται στο αβαταρ, ενω το αυτοκινητο για το οποιο εφαγα το φαγητο μου back then ζητησα να μου το δωσουν, παρολο που ειναι ενα φορτηγακι του 91 και καει σουπερ γιατι ξερω πως αν το δωσουν αλλου ή το στειλουν για ανακυκλωση, αργοτερα θα κλαιω με μαυρο δακρυ και θα ψαχνω ενα ιδιο. Σε αυτο με βοηθησε κ το φορουμ αυτο, εχω διαβασει αρκετα αντιστοιχα παραδειγματα που με εχουν κανει λιγο πιο ωριμο απ'οτι ενα χρονο πριν. Νιωθω ευγνωμων που υπαρχει ο ομορφος αυτος χωρος!!

την πρωτη μερα που πηγε να τρακαρει ο πατερας μου με ενα tipo αλλα τελικα τρακαρε σε τοιχο με το πλαι ειχε πλακα να βλεπεις το fiat 127 να προσπαθει να ξεφυγει απο τον τοιχο

Η μουρλια μου εμενα ξεκινησε απο πολυ μικρος.Μου ελεγε η μανα μου 2-3 χρονων οταν ο πατερας μου εβλεπε καποιο ραλλυ στη τηλεωραση να καθομαι να χαζευω και εγω.Απο τοτε ειχα τα περισσοτερα αμαξακια σε σχεση με τα αμαξακια που ειχαν οι φιλοι μου και τα ποιο καλα. Βεβαια ειχα μουρλια και με τα τηλεκατευθηνομενα που τα ανοιγα και τα χαλαγα.Μετα εκει που εγινε το αποκορυφωμα ηταν οταν εφερε ο πατερας μου το πρωτο αυτοκινητο στην οικογενεια μας.Ηταν ενα ford escort mk3(εξου και η μουρλια με τα ford) που καθε Κυριακη θυμαμαι που καθομασταν και τρωγαμε ωρες ατελειωτες με τον πατερα μου να το πλενουμε και να το γυαλιζουμε. Θυμαμαι που δεν ηξερα την ορθογραφια της λεξης ford και ζωγραφιζα το escort του πατερα μου και απο πανω εγραφα fort. Μετα απο αυτη τη μουρλια που με ειχε πιασει το αποκορυφωμα ηταν οταν ειδα το ford focus για πρωτη φορα στη τηλεωραση.Εκει πραγματικα ερωτευτικα μεχρι που ξεχασα και τον πρωτο μου ερωτα με ενα κοριτσι στο δημοτικο. Θυμαμαι το ζωγραφιζα το εκανα τουμπανο στο nfsu 1 και 2 οπου τη πρωτη φορα που το τερματισα ηταν με ενα focus MKI το οποιο ηταν και το μονο αμαξι που ειχα στο γκαραζ μου στο παιχνιδι. Μετα με τη ταινια 2 fast 2 furius που ειχα δει πρωτη απο το πρωτο fast and the furius ερωτευτικα το skyline r34 το οποιο κατα τη γνωμη μου ειναι τελειο και το προτιμω χιλιες φορες παραπανω απο το r35.Μετα αφου ειχα δει 50 φορες τη ταινια βαριομουν να τη ξαναδω. Το επομενο κολλημα λοιπον και γενικα ενδιαμεσα με αυτο με τις ταινιες ηταν ο colin mcrae και το focus MKI στο WRC.Τον ζηλευα παρα πολυ αλλα ηθελα και να του μιασω μιας και οποιος ερχοταν σπιτι και με ρωταγε τι ηθελα να γινω παντα ελεγα ραλιστας και πεταγοταν η μανα μου και ελεγε οτι αυτο ειναι χομπι αλλα οχι επαγγελμα αλλα εμενα δε με ενοιαζε και πολυ.Οταν εφυγε απο τη ford ο μακαριτης colin στεναχωρηθηκα πολυ μιας και οδηγουσε το αγαπημενο μου αυτοκινητο και οταν πεθανε ο colin ενιωσα πραγματικα λες και πεθανε ο καλυτερος μου φιλος.Το επομενο κολλημα ηταν οταν ηρθε το focusακι μας στην οικογενεια. Θυμαμαι ειχαμε παει να δουμε το skoda octavia το οποιο με ενα αλφα επιπεδο εξοπλισμου εβγαινε πολλα λεφτα και μετα ειχαμε παει στη seat να δουμε το cordoba αλλα δε μας πολυαρεσε αλλα επισκευτικαμε την αντιπροσωπια της seat για τον λογο οτι ειχαμε παει με τον κολλητο του πατερα μου ο οποιος επεμενε να το δουμε.Οταν βγηκαμε ομως και πηγαιναμε προς Αιγιο εκει περα που ειναι ολες οι αντιπροσωπιες μαζεμενες στη Πατρα βλεπω το κινουμενο σηματακι της ford της αντιπροσωπιας της Πατρας τοτε Κοντελλη και επεμενα να δουμε το focus.Δεν ηθελε πολυ μολις το ειδαμε το σκεφτηκαν λιγο οι γονεις μου και το παραγγειλαμε.\Απο τη πρωτη μερα που ηρθε και θυμαμαι δεν ειχα παει με τον πατερα μου να το παρουμε μιας και ειχα μαθημα Αγγλικα μεχρι σημερα δεν εχω ξεκολλησει απο πανω του και το αγαπαω λες και ειναι παιδι μου.

Δεκαετία 80(δημοτικό) καλοκαίρια στο χωριό. Κάθε χρόνο περιμέναμε το ράλυ Χαλκιδικής. Τότε είχε αξία και καλές συμμετοχές. Κυνηγούσαμε τα αυτοκίνητα που πετούσαν αυτοκόλλητα και πλακωνόμασταν στο ξύλο, για το ποιος θα τα πάρει.
Είχε αγοράσει ο πατέρας μου μια lancia β και για την εποχή της ήταν πολύ καλό. Θυμάμαι περνούσαμε ότι υπήρχε μπροστά μας(και μάλλον ο μπαμπάς μου πρέπει να ήταν κάγκουρας). Στο κοντέρ έγραφε 190, και για την εποχή η τελική του ήταν, ότι έγραφε το κοντερ.
Ε, δεν θέλει και πολύ. Συνήθως ακολουθούμε όταν μεγαλώνουμε, τις όμορφες αναμνήσεις που έχουμε σαν παιδιά.

Κάποιοι έγραψαν ότι δεν αγαπάνε το ποδόσφαιρο... Να κάτι που αγαπάω περισσότερο. Αύριο σταματάω την οδήγηση, αλλά όχι τη μπάλα. Ειδικά αν παίζει η Ac Milan...

οταν ηταν να παρει ο πατερας μου καινούριο αυτοκινητο στα 12 μου.
ειχα μαθει ολους τους πινακες τεχνικων χαρακτηριστικών από ένα περιοδικό απ'έξω
εννοείται πιο μικρος ειχα τεραστια συλλογη απο μινιατουρες και τα ταξιδευα σε κονβόι σε ολα τα δωματια του σπιτιού, και φυσικά να τρελαινομαι καθε φορα που ταξιδευαμε και να παρατηρω από το πισω καθισμα τη διαδρομή καλύτερα και από τον οδηγό

Ο χρήστης kyr80 έγραψε:
και μάλλον ο μπαμπάς μου πρέπει να ήταν κάγκουρας

Εγω πάντα τις μηχανές γουσταρα ... Δεν ξέρω πως εμπλεξα με τα κωλοαυτοκινητα ...

Σύμφωνα με αυτά που λένε οι γονείς μου, από πάντα.
Μικρός να ξέρω όλες τις μάρκες των αυτοκινήτων, να κάθομαι στην θέση του οδηγού ακόμα και για να φάω, τα μόνα παιχνίδια μου να είναι τα αυτοκινητάκια μου και μ' αυτά να περνάω ήσυχος όλες τις ώρες, να θυμάμαι ακόμα την χαρά και τον ενθουσιασμό μου που με πήγε ο πατέρας μου σε ράλλυ Ακρόπολης και να λέω ότι όταν μεγαλώσω θα γίνω ραλλίστας, αντιπρόσωπος ή αφεντικό σε μεγάλο συνεργείο αυτοκινήτων. Η επαρχία όμως που μεγάλωσα δεν έδινε τέτοιες ευκαιρίες. Ούτε οδηγός ράλλυ μπορούσα να γίνω ('συναγωνιστής' του εκατομυριούχου Τζίγκερ?) ακριβό σαν χόμπυ και αδύνατο επαγγελματικά, επιχειρηματικό μυαλό για αντιπρόσωπος δεν είχα και δεν ήθελα να γίνω ... μουτζουρωμένος μάστορας! Αρκέστηκα στο 'καλός οδηγός'.
Στα 15 μου ήδη ήξερα να οδηγώ (σε αλάνες) το οικογενειακό 120Υ και μια μέρα μετά το κλείσιμο των 18 μου έφτιαξα τα χαρτιά μου για δίπλωμα οδήγησης και έγινε η παραγγελία του πρώτου μου αυτοκίνητου (Fiat Cinquecento) με ανοιχτή την παραλαβή του μαζί με το δίπλωμα (το οποίο το πήρα μέσα σε ένα μήνα, μετά απο 5 μαθήματα και τις γραπτές και πρακτικές εξετάσεις).
Αντίθετα ... δέκα χρόνια πριν (στα 29 μου) και μετά απο 2 φορές πρακτικής εξέτασεις καταφερα να πάρω δίπλωμα για 50ράκι!!!