Παρά τη σημερινή κίνηση λόγω της εξόδου επί τη επετείω της Εθνικής Παλιγγενεσίας, αποφάσιξε ο Strifter να πάρει το βαρίδι του (1500 κιλά... δε θα'μαστε καλά...) και να ροβολήσει μέχρι την πρώτη πρωτεύουσα της ελεύθερης Ελλάδας.

Σήμα κατατεθέν του Ναυπλίου το κάστρο του: Το Παλαμήδι. Επιβλητικό, τεράστιο, με τα 999 σκαλοπάτια του. Όποιος είναι προπονημένος, ας τ'ανεβεί, ωρέ! Ο Γέρος του Μωριά πάντως, τ'ανέβηκε, όταν τον φυλάκισαν εκεί οι Γερμανούχτεν (ε, όχι πάλι!!!! ) αντιβασιλείς του Όθωνα...

Αμ, αυτή η φυλακή; Το Μπούρτζι; Σήμερα μπορεί να είναι τουριστικό αξιοθέατο και να το επισκέπτονται περιηγητές με καραβάκι, αλλά στα μπουντρούμια του ακόμα περιφέρεται ο Πόνος...

Άλλο γαμπρο-νυφοπάζαρο κι αυτό... Κάθε κομψευόμενος και κομψευόμενη το θεωρούν υποχρέωσή τους να περάσουν ένα 'πάνω-κάτω' από το λιμάνι... Ούτε ο Strifter αντιστάθηκε στον πειρασμό... Εδώ οι αρμενίζουσες βαρκούλες αδιαφορούν επιδεικτικά για όλα αυτά τα επίγεια...

Ωραία θέα, ε; Εμ, όλο το Ναύπλιο γεμάτο από Ιστορία και θέα είναι...

Τώρα, να μην πιείς κι έναν καφέ στο Ναυτικό Όμιλο, δε λέει... Απαστράπτοντα ύδατα και ρομαντζάδα... Καλύτερα κι από μπλοκέ!

Άσε που μπορείς να συνεχίσεις τη βόλτα σου και πέρα από το Ναυτικό Όμιλο, σε ένα στενό πέτρινο μονοπατάκι, που καταλήγει σε παραλιούλα από την πίσω μεριά της πόλης... Α, καλό!

Όχι ότι η ίδια η πόλη δε συνδυάζει γραφικότητα, προσωπικότητα και ειδυλλιακές γειτονιές από τα παλιά...

Ανάπλι, μωρό, καφεδιά και υπερτροφοδότηση... Το επιτυχημένο 4πτυχο για δημιουργία αναμνήσεων...

Το οποίο εσωτερικό δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία για μύστες.

Η σφιχτότερη (και χαμηλότερη) ανάρτηση όμως, με διαφοροποιημένη γεωμετρία εμπρός, η ακόμα κοντύτερη κρεμαγιέρα, το αναβαθμισμένο tvc και τα μεγαλύτερα πίσω φρένα έχουν.

Κι έπειτα μην το συγκρίνουμε με το τραγελαφικό τωρινό Κλειώ. Οι Γάλλοι ήταν κορυφή και πήγαν (ηθελημένα) πάτο. Τάχα μου να διευρύνουν το target group... Δε μας είπαν όμως... Το διεύρυναν πολύ;

Οι πεζουδαίοι βέβαια, με το 208 με τα ΣΩΣΤΑ καλούδια πάνω, ναι, είναι άλλη περίπτωση. Όντως καλό αυτοκίνητο. Αν και η τιμή τους (29.400€ στη Γαλλία) είναι από άλλη λίγκα.

Μόνο κάποια σκληρότερα ελαστικά παρεμβύσματα στη στήριξη της εξάτμισης...

Ίσως τοποθετήσω σκληρότερες αντ/κες, αλλά το σκέφτομαι πάρα πολύ και μελετώ ό,τι σχετικά δεδομένα υπάρχουν. Δεν είναι να κάνει κανείς ζημιά στη συμπεριφορά του.

Όπλο...
Με την παλιά έννοια, την καλή.

Είναι και κει αλλά όχι μόνο.

Επιλέγουν στις μάχες ποιοι από τους σφαγμένους έπεσαν αρκετά ηρωικά, ώστε να πάνε στη Βαλχάλα, να τρωγο-πίνουν με τον Όντιν.

Η γενναιότερη απ' όλες, η Μπρύνχιλντ, ήτανε γκόμενά του κιόλας.

Η ιαπωνική κουλτούρα είναι κάργα πατριαρχική και δεν παίζει γυναίκα με δυναμικά χαρακτηριστικά στη μυθολογία-ιστορία τους, που να τη γνωρίζω.

Σκανδιναβική μυθολογία (επεκταμένη σε Αγγλία-Γερμανία).

Γυναίκα είναι, μη μου την κάνεις τραβέλι τώρα.

Τα παραπάνω στοιχεία που έγραψα, έχουν ανακοινωθεί για το αυτοκίνητο παραγωγής κι έχουν επιβεβαιωθεί ήδη στα πρώτα τεστ.

Τώρα, τι τροποποιήσεις έχει το κάθε αυτοκίνητο της κάθε εταιρίας που επιχειρεί στο Ρινγκ, σε σχέση με τα αντίστοιχα του εμπορίου, αυτό είναι κάτι που δε θα μάθουμε ποτέ, πέραν των φημών που κυκλοφορούν κάθε φορά και των λεπτομερειών που φαίνονται στα σχετικά βίντεο.

Το FK2, το καινούργιο Σίβικ Τάπερ δηλαδή, φοράει 4πίστονα Μπρέμπο 350άρια μπροστά και δαγκάνες ΑΤΕ πίσω.

Αυτά είναι τα στοιχεία που γνωρίζω.

Εξαιρετική η οδήγηση του Κώστα του Ζάννου (Nabu) στο Ρινγκ.

Από όμορφο, νυχτερινό κυνήγι με Φόκους RS 1ης γενιάς.

Προχωράει η τεχνολογία, γιε μου...

Καρτοδρομάκια κατά μόνας ή με παρέα..

Μεγαράκι, κυνηγώντας ομόσταβλο Ταπεράκι...

Ή κυνηγώντας τη σκιά μου...

Παιζόταν βέβαια, και καμιά στάλα ποζεριά...

'Μην κοιτάς τα χρόνια μου λοιπόν,
ο άντρας πρέπει να 'χει παρελθόν'...

Ε.Δ. Σούνιον...