Είναι εντελώς διαφορετικό το να νομιμοποιείται μια παράνομη πρακτική.
Αν είχε νομιμοποιηθεί, η παραπάνω σύλληψη δεν θα γινόταν.

Ο χρήστης [url έγραψε:
https://medium.com/p/a42ad5dd0779[/url:qp09teei]':qp09teei]

Η υπεροψία της μόρφωσης
Πως ένας στούρνος χασάπης νικάει ένα ξεφτέρι μηχανικό

Το 2004, ήμουν καθηγητής πληροφορικής σε ένα τεχνικό σχολείο της Καλαμάτας, ενώ παράλληλα αναλάμβανα και κάποια έργα web developing σαν freelancer. Ωραία χρόνια. Χαλαρή δουλειά το πρωί, και μια πιο ενδιαφέρουσα δουλειά με ελέυθερο ωράριο για να έχω ένα πολύ καλό εισόδημα.

Πίστευα τότε ότι είχα κάνει την καλύτερη επιλογή, και φυσικά το είχα πετύχει αυτό με την ευστροφία μου, αφού για να φτάσω εκεί είχα καταφέρει να μπω στην πιο δύσκολη σχολή της χώρας μου ανάμεσα σε χιλιάδες υποψηφίους. Μετά έδωσα εξετάσεις στον ΑΣΕΠ πάλι ανάμεσα σε 4 χιλιάδες υποψηφίους για να βγω μεσα στην πρώτη εικοσάδα και να έχω την πολυτέλεια να επιλέξω να διδάξω σε μία όμορφη πόλη όπως η Καλαμάτα.

Θεούλη μου, πόσο έξυπνος ήμουν, πραγματικό καμάρι της μάνας μου!

Τα παιδιά του τεχνικού

Στο τεχνικό σχολείο που δίδασκα, το επίπεδο των μαθητών ήταν πολύ χαμηλό. Παιδιά από λαϊκές τάξεις, με χαμηλό εισόδημα, και συνήθως από γονείς χαμηλού μορφωτικού επιπέδου. Κάποια ευελπιστούσαν να μπουν σε κάποιο ΤΕΙ, κάποια να μάθουν μία εφαρμοσμένη τέχνη, όπως κομμωτική ή νοσηλευτική, και κάποια απλά περίμεναν να τελειώσουν το σχολείο χωρίς να ξέρουν τι θα κάνουν.

Σε αντίθεση με αυτό που περίμενα, ερχόμενος από την Αθήνα και γνωρίζοντας για τα τεχνικά σχολεία της Αθήνας, τα παιδιά στο τεχνικό λύκειο της Καλαμάτας, ήταν εξαιρετικοί χαρακτήρες και ευγενέστατα. Και με πολύ χιούμορ! Πραγματικά τα συμπαθούσα πολύ, και μερικά μάλιστα ήταν πολύ έξυπνα, και λυπόμουν για λογαριασμό τους που το περιβάλλον τους δεν θα τους επέτρεπε να αξιοποιήσουν το μυαλό τους όσο μπορούσαν.
Ο Χασάπης

Απέναντι από το σχολείο, υπήρχε ένα σαντουϊτσάδικο, το “Ποπάυ”. Εκεί οι μαθητές έτρωγαν σάντουιτς, γέμιζαν δύναμη και ερχόντουσαν για μάθημα με όρεξη — βασικά, χωρίς όρεξη, αφού μόλις είχαν φάει .

Μια μέρα, βγαίνοντας από το σχολείο, βλέπω στο “Ποπάυ” καμιά δεκαριά από τους μαθητές ενός τμήματος, κάτι μαντράχαλους μηχανολόγους, να κάθονται γύρω από ένα τραπέζι, γεμάτο μπίρες. Πάνω από 40 άδεια μπουκάλια μπίρες πρέπει να ήταν. Φυσικά πήγα να κάνω την πλακίτσα μου σαν καθηγητής που σέβεται τον εαυτό του. “Καλώς τον δάσκαλο των ηλεκτρικών εγκεφάλων” μου είπαν για υποδοχή.

Αφου είπαμε δυο κουβέντες, πετάχτηκε ένας τύπος από την παρέα που δεν τον γνώριζα. Ένας αρκετά παχουλός τύπος, με φωνή γεμάτη αυτοπεποίθηση.

”Πόσα λεφτά βγάζεις ρε δάσκαλε το μήνα;”, μου λέει κοφτά χωρίς να συστηθεί
“Εφοριακος είσαι;”, του είπα
“Όχι χασάπης. Και βάζω στοίχημα πως όσα βγάζω εγώ σε ένα μήνα, εσύ δεν τα βγάζεις σε ένα χρόνο”

Τσιτώθηκα με τον κομπλεξάρα, αλλά ήμουν καθηγητής, έπρεπε να δείξω ψύχραιμος. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα πόσα βγάζει ένας χασάπης, αλλά για να το έλεγε, θα το είχε ψάξει το κωλόπαιδο. Οπότε έπρεπε να το παίξω αλλιώς.

“Εσύ πόσα βιβλία διαβάζεις το μήνα;” τον ρώτησα
“????”, κόμπιασε
“Βάζω στοίχημα ότι όσα βιβλία διαβάζω εγώ σε ένα μήνα, εσύ δεν τα διαβάζεις σε όλη σου τη ζωή”

Είχα νικήσει. Ήμουν σίγουρος. Το πνέυμα νίκησε την ύλη. Ο κόσμος των ιδεών είχε συντρίψει τον κόσμο του χρήματος.

Ο χασάπης ένιωσε χαζός, κοκκίνησε και δεν ήξερε τι να πει, ενώ η παρέα του τον ψιλοκοροϊδεψε. Φαινόμουν να τον έβαλα στη θέση του.

Ο έξυπνος βλάκας

Για καιρό περιέγραφα αυτό το περιστατικό σε γνωστούς, ψιλοκαμαρώνοντας πόσο ετοιμόλογος ήμουν, και πως έβαλα στη θέση του έναν αμόρφωτο τύπο που προσπάθησε να φανεί καμπόσος επειδή είχε χρήματα.

Μέχρι που μια μέρα ξύπνησα. Η απάντηση που είχα δώσει στον χασάπη, έπρεπε να τον κάνει να νιώσει ακόμα πιο έξυπνος, και όχι χαζός. Και εμένα, πιο βλάκα.

Έπρεπε να περάσουν χρόνια για να συνειδητοποιήσω πως, μελετούσα ρομποτική από τα 15 μου, σπούδασα μηχανικός στο Πολυτεχνείο, ξεπερνούσα χιλιάδες ανθρώπων σε εξετάσεις, διάβαζα συνεχώς νέα βιβλία, για να βγάζω το 1/10 των χρημάτων που βγάζει ένας χασάπης σε ένα χωριό έξω από την Καλαμάτα.

Και μάλιστα, όταν ο χασάπης μου το λέει κατάμουτρα, εγώ να τον χλευάζω ότι αυτός δεν διαβάζει βιβλία. Φαντάσου να διάβαζε!

Ε, εδώ θα πεταχτούν οι υπερασπιστές του πνεύματος και θα πουν ότι ο πνευματικός πλούτος είναι ανώτερος από το χρήμα, και κάνει τον άνθρωπο πιο ολοκληρωμένο, ενώ ο αμόρφωτος χασάπης θα ζει μέσα σε έναν ρηχό κόσμο, μπλα μπλα μπλα.

Όχι αγαπητοί λάτρεις του πνεύματος.** Το χρήμα, πέρα από μέσο συναλλαγής, “μετράει” τις ικανότητές μας σε αυτό τον κόσμο. Την ικανότητά μας να αμοιβόμαστε περισσότερο, δουλεύοντας λιγότερο, επειδή η δουλειά μας είναι περιζήτητη, χρήσιμη και δυσεύρετη**. Εκτός βέβαια εάν κάποιος λόγω ιδεολογίας θέλει να δουλεύει χωρίς αμοιβή, ή αν έχει αποφασίσει πως θα αφήνει απλήρωτους λογαριασμούς και θα τρέφεται με αγριόχορτα που φυτρώνουν στις παρυφές του Λυκαβηττού.

Η μόρφωση είναι ένα φτηνό χόμπυ

Δεν είναι κακό να έχεις τρία πτυχία, δημοσιεύσεις, ερευνητικό έργο και άλλα πνευματικά επιτεύγματα. Να ξέρεις όμως ότι το κάνεις από χόμπυ. Να ξέρεις ότι στην αγορά, εκεί που η κυρα Σούλα θα πιάσει δυο ντομάτες στα χέρια της για να διελέξει την καλύτερη, ανταμοίβεται αυτός που είναι περισσότερο χρήσιμος στον κόσμο. Ο αμόρφωτος ποδοσφαιριστής που δεν ξέρει να γράψει το όνομά του, βγάζει σε ένα χρόνο όσα δε βγάζουν 10 μαθηματικοί σε μια ζωή, επειδή ο κόσμος τον χρειάζεται περισσότερο - ή, τον χρειάζεται περισσότερος κόσμος.

Κανείς δε σου χρωστάει ανταμοιβή επειδή ΕΣΥ αποφάσισες να διαβάζεις βιβλία, να δίνεις εξετάσεις και να παίρνεις πτυχία. Είσαι εσύ, που θα πρέπει αυτο το συγκριτικό πλεονέκτημα της μόρφωσης που έχεις, να βρεις τρόπο να το “πουλήσεις” στην κοινωνία, και αυτή θα σε ανταμείψει με χρήμα, άρα χρόνο, άρα καλοπέραση. Αλλά αυτό, το να “πουλήσεις” δηλαδή τον εαυτό σου σε υψηλή τιμή, προϋποθέτει πραγματική ευφυία, όχι μόρφωση.

Την επόμενη φορά που θα δεις έναν άξεστο βλάχο σε ένα τζιπ και θα πεις “Κοίτα κάτι ζώα που έχουν λεφτά”, προβληματίσου για τις ικανότητές σου. Γιατί, για να το λες αυτό, τα θες κι εσύ τα λεφτά, αλλά δεν κατάφερες να τα έχεις. Ενώ το “ζώο” τα κατάφερε

Πειτε μου που εχει αδικο αυτος ο μορφωμενος ανθρωπος, γιατι εγω δεν μπορω να βρω κατι...

Κάτι σοβαρό πρέπει να έπαθε ο τύπος.
Μπορεί να του έφαγε τη γκόμενα κάποιος με λεφτά, να μη μπορεί να πληρώσει το νοίκι, κάτι τέτοιο.

Το τραγικό του πρόβλημα είναι ότι ανακάλυψε αργά την κλίση του, ώστε να νιώθει μειονεκτικά απέναντι σε κάποιον που ξέρει μόνο πώς να κόβει και να πουλάει κοψίδια.

Στην Ελλαδα των εκατονταδων χιλιαδων ανεργων πτυχιουχων, το παρακατω δεν ειναι 1000% αληθες? Κ γιατι να μην νιωθει μειονεκτικα? Επειδη 'ειναι μορφωμενος'? Ποσο κανει ενα κιλο μορφωση?

'Να ξέρεις ότι στην αγορά, εκεί που η κυρα Σούλα θα πιάσει δυο ντομάτες στα χέρια της για να διελέξει την καλύτερη, ανταμοίβεται αυτός που είναι περισσότερο χρήσιμος στον κόσμο. Ο αμόρφωτος ποδοσφαιριστής που δεν ξέρει να γράψει το όνομά του, βγάζει σε ένα χρόνο όσα δε βγάζουν 10 μαθηματικοί σε μια ζωή, επειδή ο κόσμος τον χρειάζεται περισσότερο - ή, τον χρειάζεται περισσότερος κόσμος.'

Ο χρήστης kacey έγραψε:
Στην Ελλαδα των εκατονταδων χιλιαδων ανεργων πτυχιουχων, το παρακατω δεν ειναι 1000% αληθες? Κ γιατι να μην νιωθει μειονεκτικα? Επειδη 'ειναι μορφωμενος'? Ποσο κανει ενα κιλο μορφωση?

'Να ξέρεις ότι στην αγορά, εκεί που η κυρα Σούλα θα πιάσει δυο ντομάτες στα χέρια της για να διελέξει την καλύτερη, ανταμοίβεται αυτός που είναι περισσότερο χρήσιμος στον κόσμο. Ο αμόρφωτος ποδοσφαιριστής που δεν ξέρει να γράψει το όνομά του, βγάζει σε ένα χρόνο όσα δε βγάζουν 10 μαθηματικοί σε μια ζωή, επειδή ο κόσμος τον χρειάζεται περισσότερο - ή, τον χρειάζεται περισσότερος κόσμος.'

Εγώ λέω ότι πρέπει να είσαι ευχαριστημένος με αυτά που έχεις και όχι με τι θα μπορούσες να έχεις γιατί τα έχουν άλλοι.

Ο χρήστης kacey έγραψε:
Στην Ελλαδα των εκατονταδων χιλιαδων ανεργων πτυχιουχων, το παρακατω δεν ειναι 1000% αληθες? Κ γιατι να μην νιωθει μειονεκτικα? Επειδη 'ειναι μορφωμενος'? Ποσο κανει ενα κιλο μορφωση?

'Να ξέρεις ότι στην αγορά, εκεί που η κυρα Σούλα θα πιάσει δυο ντομάτες στα χέρια της για να διελέξει την καλύτερη, ανταμοίβεται αυτός που είναι περισσότερο χρήσιμος στον κόσμο. Ο αμόρφωτος ποδοσφαιριστής που δεν ξέρει να γράψει το όνομά του, βγάζει σε ένα χρόνο όσα δε βγάζουν 10 μαθηματικοί σε μια ζωή, επειδή ο κόσμος τον χρειάζεται περισσότερο - ή, τον χρειάζεται περισσότερος κόσμος.'

Η διαφορά είναι ότι μπορεί να χάσεις όλα σου τα λεφτά, αλλά δεν μπορείς να χάσεις την προσωπικότητά σου.
Όσον αφορά τα πτυχία, αυτά είναι σημαντικά εφόσον σημαίνουν κάτι, αν σε βοηθούν στη ζωή σου, αν με κάποιον τρόπο σε 'ανεβάζουν' ατομικά. Ο 'αδιόριστος Θεολόγος' δεν έχει σημαντικότερη θέση από τον εκδοροσφαγέα που διαβάζει φιλοσοφία ή γενικά ψάχνεται.

Ο χρήστης kacey έγραψε:

https://medium.com/p/a42ad5dd0779[/url:2lelnsmj]':2lelnsmj]

Η υπεροψία της μόρφωσης
Πως ένας στούρνος χασάπης νικάει ένα ξεφτέρι μηχανικό

Το 2004, ήμουν καθηγητής πληροφορικής σε ένα τεχνικό σχολείο της Καλαμάτας, ενώ παράλληλα αναλάμβανα και κάποια έργα web developing σαν freelancer. Ωραία χρόνια. Χαλαρή δουλειά το πρωί, και μια πιο ενδιαφέρουσα δουλειά με ελέυθερο ωράριο για να έχω ένα πολύ καλό εισόδημα.

Πίστευα τότε ότι είχα κάνει την καλύτερη επιλογή, και φυσικά το είχα πετύχει αυτό με την ευστροφία μου, αφού για να φτάσω εκεί είχα καταφέρει να μπω στην πιο δύσκολη σχολή της χώρας μου ανάμεσα σε χιλιάδες υποψηφίους. Μετά έδωσα εξετάσεις στον ΑΣΕΠ πάλι ανάμεσα σε 4 χιλιάδες υποψηφίους για να βγω μεσα στην πρώτη εικοσάδα και να έχω την πολυτέλεια να επιλέξω να διδάξω σε μία όμορφη πόλη όπως η Καλαμάτα.

Θεούλη μου, πόσο έξυπνος ήμουν, πραγματικό καμάρι της μάνας μου!

Τα παιδιά του τεχνικού

Στο τεχνικό σχολείο που δίδασκα, το επίπεδο των μαθητών ήταν πολύ χαμηλό. Παιδιά από λαϊκές τάξεις, με χαμηλό εισόδημα, και συνήθως από γονείς χαμηλού μορφωτικού επιπέδου. Κάποια ευελπιστούσαν να μπουν σε κάποιο ΤΕΙ, κάποια να μάθουν μία εφαρμοσμένη τέχνη, όπως κομμωτική ή νοσηλευτική, και κάποια απλά περίμεναν να τελειώσουν το σχολείο χωρίς να ξέρουν τι θα κάνουν.

Σε αντίθεση με αυτό που περίμενα, ερχόμενος από την Αθήνα και γνωρίζοντας για τα τεχνικά σχολεία της Αθήνας, τα παιδιά στο τεχνικό λύκειο της Καλαμάτας, ήταν εξαιρετικοί χαρακτήρες και ευγενέστατα. Και με πολύ χιούμορ! Πραγματικά τα συμπαθούσα πολύ, και μερικά μάλιστα ήταν πολύ έξυπνα, και λυπόμουν για λογαριασμό τους που το περιβάλλον τους δεν θα τους επέτρεπε να αξιοποιήσουν το μυαλό τους όσο μπορούσαν.
Ο Χασάπης

Απέναντι από το σχολείο, υπήρχε ένα σαντουϊτσάδικο, το “Ποπάυ”. Εκεί οι μαθητές έτρωγαν σάντουιτς, γέμιζαν δύναμη και ερχόντουσαν για μάθημα με όρεξη — βασικά, χωρίς όρεξη, αφού μόλις είχαν φάει .

Μια μέρα, βγαίνοντας από το σχολείο, βλέπω στο “Ποπάυ” καμιά δεκαριά από τους μαθητές ενός τμήματος, κάτι μαντράχαλους μηχανολόγους, να κάθονται γύρω από ένα τραπέζι, γεμάτο μπίρες. Πάνω από 40 άδεια μπουκάλια μπίρες πρέπει να ήταν. Φυσικά πήγα να κάνω την πλακίτσα μου σαν καθηγητής που σέβεται τον εαυτό του. “Καλώς τον δάσκαλο των ηλεκτρικών εγκεφάλων” μου είπαν για υποδοχή.

Αφου είπαμε δυο κουβέντες, πετάχτηκε ένας τύπος από την παρέα που δεν τον γνώριζα. Ένας αρκετά παχουλός τύπος, με φωνή γεμάτη αυτοπεποίθηση.

”Πόσα λεφτά βγάζεις ρε δάσκαλε το μήνα;”, μου λέει κοφτά χωρίς να συστηθεί
“Εφοριακος είσαι;”, του είπα
“Όχι χασάπης. Και βάζω στοίχημα πως όσα βγάζω εγώ σε ένα μήνα, εσύ δεν τα βγάζεις σε ένα χρόνο”

Τσιτώθηκα με τον κομπλεξάρα, αλλά ήμουν καθηγητής, έπρεπε να δείξω ψύχραιμος. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα πόσα βγάζει ένας χασάπης, αλλά για να το έλεγε, θα το είχε ψάξει το κωλόπαιδο. Οπότε έπρεπε να το παίξω αλλιώς.

“Εσύ πόσα βιβλία διαβάζεις το μήνα;” τον ρώτησα
“????”, κόμπιασε
“Βάζω στοίχημα ότι όσα βιβλία διαβάζω εγώ σε ένα μήνα, εσύ δεν τα διαβάζεις σε όλη σου τη ζωή”

Είχα νικήσει. Ήμουν σίγουρος. Το πνέυμα νίκησε την ύλη. Ο κόσμος των ιδεών είχε συντρίψει τον κόσμο του χρήματος.

Ο χασάπης ένιωσε χαζός, κοκκίνησε και δεν ήξερε τι να πει, ενώ η παρέα του τον ψιλοκοροϊδεψε. Φαινόμουν να τον έβαλα στη θέση του.

Ο έξυπνος βλάκας

Για καιρό περιέγραφα αυτό το περιστατικό σε γνωστούς, ψιλοκαμαρώνοντας πόσο ετοιμόλογος ήμουν, και πως έβαλα στη θέση του έναν αμόρφωτο τύπο που προσπάθησε να φανεί καμπόσος επειδή είχε χρήματα.

Μέχρι που μια μέρα ξύπνησα. Η απάντηση που είχα δώσει στον χασάπη, έπρεπε να τον κάνει να νιώσει ακόμα πιο έξυπνος, και όχι χαζός. Και εμένα, πιο βλάκα.

Έπρεπε να περάσουν χρόνια για να συνειδητοποιήσω πως, μελετούσα ρομποτική από τα 15 μου, σπούδασα μηχανικός στο Πολυτεχνείο, ξεπερνούσα χιλιάδες ανθρώπων σε εξετάσεις, διάβαζα συνεχώς νέα βιβλία, για να βγάζω το 1/10 των χρημάτων που βγάζει ένας χασάπης σε ένα χωριό έξω από την Καλαμάτα.

Και μάλιστα, όταν ο χασάπης μου το λέει κατάμουτρα, εγώ να τον χλευάζω ότι αυτός δεν διαβάζει βιβλία. Φαντάσου να διάβαζε!

Ε, εδώ θα πεταχτούν οι υπερασπιστές του πνεύματος και θα πουν ότι ο πνευματικός πλούτος είναι ανώτερος από το χρήμα, και κάνει τον άνθρωπο πιο ολοκληρωμένο, ενώ ο αμόρφωτος χασάπης θα ζει μέσα σε έναν ρηχό κόσμο, μπλα μπλα μπλα.

Όχι αγαπητοί λάτρεις του πνεύματος.** Το χρήμα, πέρα από μέσο συναλλαγής, “μετράει” τις ικανότητές μας σε αυτό τον κόσμο. Την ικανότητά μας να αμοιβόμαστε περισσότερο, δουλεύοντας λιγότερο, επειδή η δουλειά μας είναι περιζήτητη, χρήσιμη και δυσεύρετη**. Εκτός βέβαια εάν κάποιος λόγω ιδεολογίας θέλει να δουλεύει χωρίς αμοιβή, ή αν έχει αποφασίσει πως θα αφήνει απλήρωτους λογαριασμούς και θα τρέφεται με αγριόχορτα που φυτρώνουν στις παρυφές του Λυκαβηττού.

Η μόρφωση είναι ένα φτηνό χόμπυ

Δεν είναι κακό να έχεις τρία πτυχία, δημοσιεύσεις, ερευνητικό έργο και άλλα πνευματικά επιτεύγματα. Να ξέρεις όμως ότι το κάνεις από χόμπυ. Να ξέρεις ότι στην αγορά, εκεί που η κυρα Σούλα θα πιάσει δυο ντομάτες στα χέρια της για να διελέξει την καλύτερη, ανταμοίβεται αυτός που είναι περισσότερο χρήσιμος στον κόσμο. Ο αμόρφωτος ποδοσφαιριστής που δεν ξέρει να γράψει το όνομά του, βγάζει σε ένα χρόνο όσα δε βγάζουν 10 μαθηματικοί σε μια ζωή, επειδή ο κόσμος τον χρειάζεται περισσότερο - ή, τον χρειάζεται περισσότερος κόσμος.

Κανείς δε σου χρωστάει ανταμοιβή επειδή ΕΣΥ αποφάσισες να διαβάζεις βιβλία, να δίνεις εξετάσεις και να παίρνεις πτυχία. Είσαι εσύ, που θα πρέπει αυτο το συγκριτικό πλεονέκτημα της μόρφωσης που έχεις, να βρεις τρόπο να το “πουλήσεις” στην κοινωνία, και αυτή θα σε ανταμείψει με χρήμα, άρα χρόνο, άρα καλοπέραση. Αλλά αυτό, το να “πουλήσεις” δηλαδή τον εαυτό σου σε υψηλή τιμή, προϋποθέτει πραγματική ευφυία, όχι μόρφωση.

Την επόμενη φορά που θα δεις έναν άξεστο βλάχο σε ένα τζιπ και θα πεις “Κοίτα κάτι ζώα που έχουν λεφτά”, προβληματίσου για τις ικανότητές σου. Γιατί, για να το λες αυτό, τα θες κι εσύ τα λεφτά, αλλά δεν κατάφερες να τα έχεις. Ενώ το “ζώο” τα κατάφερε

Πειτε μου που εχει αδικο αυτος ο μορφωμενος ανθρωπος, γιατι εγω δεν μπορω να βρω κατι...

Αν του πηρε 10 χρονια να καταλαβει οτι η μορφωση δεν πληρωνεται αλλα η παραγωγικοτητα πληρωνεται και η μορφωση μπορει να σε βοηθησει να παραγεις προιντα με υψηλη προστιθεμενη αξια αλλα προφανως αυτα δεν ειναι το να διδαξεις τοτε καλως πληρωνεται λιγο (αν και εχει πολυ ελευθερο χρονο οποτε ολα καλα).

Ο χρήστης kacey έγραψε:

https://medium.com/p/a42ad5dd0779[/url:2qrwbpdv]':2qrwbpdv]

Η υπεροψία της μόρφωσης
Πως ένας στούρνος χασάπης νικάει ένα ξεφτέρι μηχανικό

Το 2004, ήμουν καθηγητής πληροφορικής σε ένα τεχνικό σχολείο της Καλαμάτας, ενώ παράλληλα αναλάμβανα και κάποια έργα web developing σαν freelancer. Ωραία χρόνια. Χαλαρή δουλειά το πρωί, και μια πιο ενδιαφέρουσα δουλειά με ελέυθερο ωράριο για να έχω ένα πολύ καλό εισόδημα.

Πίστευα τότε ότι είχα κάνει την καλύτερη επιλογή, και φυσικά το είχα πετύχει αυτό με την ευστροφία μου, αφού για να φτάσω εκεί είχα καταφέρει να μπω στην πιο δύσκολη σχολή της χώρας μου ανάμεσα σε χιλιάδες υποψηφίους. Μετά έδωσα εξετάσεις στον ΑΣΕΠ πάλι ανάμεσα σε 4 χιλιάδες υποψηφίους για να βγω μεσα στην πρώτη εικοσάδα και να έχω την πολυτέλεια να επιλέξω να διδάξω σε μία όμορφη πόλη όπως η Καλαμάτα.

Θεούλη μου, πόσο έξυπνος ήμουν, πραγματικό καμάρι της μάνας μου!

Τα παιδιά του τεχνικού

Στο τεχνικό σχολείο που δίδασκα, το επίπεδο των μαθητών ήταν πολύ χαμηλό. Παιδιά από λαϊκές τάξεις, με χαμηλό εισόδημα, και συνήθως από γονείς χαμηλού μορφωτικού επιπέδου. Κάποια ευελπιστούσαν να μπουν σε κάποιο ΤΕΙ, κάποια να μάθουν μία εφαρμοσμένη τέχνη, όπως κομμωτική ή νοσηλευτική, και κάποια απλά περίμεναν να τελειώσουν το σχολείο χωρίς να ξέρουν τι θα κάνουν.

Σε αντίθεση με αυτό που περίμενα, ερχόμενος από την Αθήνα και γνωρίζοντας για τα τεχνικά σχολεία της Αθήνας, τα παιδιά στο τεχνικό λύκειο της Καλαμάτας, ήταν εξαιρετικοί χαρακτήρες και ευγενέστατα. Και με πολύ χιούμορ! Πραγματικά τα συμπαθούσα πολύ, και μερικά μάλιστα ήταν πολύ έξυπνα, και λυπόμουν για λογαριασμό τους που το περιβάλλον τους δεν θα τους επέτρεπε να αξιοποιήσουν το μυαλό τους όσο μπορούσαν.
Ο Χασάπης

Απέναντι από το σχολείο, υπήρχε ένα σαντουϊτσάδικο, το “Ποπάυ”. Εκεί οι μαθητές έτρωγαν σάντουιτς, γέμιζαν δύναμη και ερχόντουσαν για μάθημα με όρεξη — βασικά, χωρίς όρεξη, αφού μόλις είχαν φάει .

Μια μέρα, βγαίνοντας από το σχολείο, βλέπω στο “Ποπάυ” καμιά δεκαριά από τους μαθητές ενός τμήματος, κάτι μαντράχαλους μηχανολόγους, να κάθονται γύρω από ένα τραπέζι, γεμάτο μπίρες. Πάνω από 40 άδεια μπουκάλια μπίρες πρέπει να ήταν. Φυσικά πήγα να κάνω την πλακίτσα μου σαν καθηγητής που σέβεται τον εαυτό του. “Καλώς τον δάσκαλο των ηλεκτρικών εγκεφάλων” μου είπαν για υποδοχή.

Αφου είπαμε δυο κουβέντες, πετάχτηκε ένας τύπος από την παρέα που δεν τον γνώριζα. Ένας αρκετά παχουλός τύπος, με φωνή γεμάτη αυτοπεποίθηση.

”Πόσα λεφτά βγάζεις ρε δάσκαλε το μήνα;”, μου λέει κοφτά χωρίς να συστηθεί
“Εφοριακος είσαι;”, του είπα
“Όχι χασάπης. Και βάζω στοίχημα πως όσα βγάζω εγώ σε ένα μήνα, εσύ δεν τα βγάζεις σε ένα χρόνο”

Τσιτώθηκα με τον κομπλεξάρα, αλλά ήμουν καθηγητής, έπρεπε να δείξω ψύχραιμος. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα πόσα βγάζει ένας χασάπης, αλλά για να το έλεγε, θα το είχε ψάξει το κωλόπαιδο. Οπότε έπρεπε να το παίξω αλλιώς.

“Εσύ πόσα βιβλία διαβάζεις το μήνα;” τον ρώτησα
“????”, κόμπιασε
“Βάζω στοίχημα ότι όσα βιβλία διαβάζω εγώ σε ένα μήνα, εσύ δεν τα διαβάζεις σε όλη σου τη ζωή”

Είχα νικήσει. Ήμουν σίγουρος. Το πνέυμα νίκησε την ύλη. Ο κόσμος των ιδεών είχε συντρίψει τον κόσμο του χρήματος.

Ο χασάπης ένιωσε χαζός, κοκκίνησε και δεν ήξερε τι να πει, ενώ η παρέα του τον ψιλοκοροϊδεψε. Φαινόμουν να τον έβαλα στη θέση του.

Ο έξυπνος βλάκας

Για καιρό περιέγραφα αυτό το περιστατικό σε γνωστούς, ψιλοκαμαρώνοντας πόσο ετοιμόλογος ήμουν, και πως έβαλα στη θέση του έναν αμόρφωτο τύπο που προσπάθησε να φανεί καμπόσος επειδή είχε χρήματα.

Μέχρι που μια μέρα ξύπνησα. Η απάντηση που είχα δώσει στον χασάπη, έπρεπε να τον κάνει να νιώσει ακόμα πιο έξυπνος, και όχι χαζός. Και εμένα, πιο βλάκα.

Έπρεπε να περάσουν χρόνια για να συνειδητοποιήσω πως, μελετούσα ρομποτική από τα 15 μου, σπούδασα μηχανικός στο Πολυτεχνείο, ξεπερνούσα χιλιάδες ανθρώπων σε εξετάσεις, διάβαζα συνεχώς νέα βιβλία, για να βγάζω το 1/10 των χρημάτων που βγάζει ένας χασάπης σε ένα χωριό έξω από την Καλαμάτα.

Και μάλιστα, όταν ο χασάπης μου το λέει κατάμουτρα, εγώ να τον χλευάζω ότι αυτός δεν διαβάζει βιβλία. Φαντάσου να διάβαζε!

Ε, εδώ θα πεταχτούν οι υπερασπιστές του πνεύματος και θα πουν ότι ο πνευματικός πλούτος είναι ανώτερος από το χρήμα, και κάνει τον άνθρωπο πιο ολοκληρωμένο, ενώ ο αμόρφωτος χασάπης θα ζει μέσα σε έναν ρηχό κόσμο, μπλα μπλα μπλα.

Όχι αγαπητοί λάτρεις του πνεύματος.** Το χρήμα, πέρα από μέσο συναλλαγής, “μετράει” τις ικανότητές μας σε αυτό τον κόσμο. Την ικανότητά μας να αμοιβόμαστε περισσότερο, δουλεύοντας λιγότερο, επειδή η δουλειά μας είναι περιζήτητη, χρήσιμη και δυσεύρετη**. Εκτός βέβαια εάν κάποιος λόγω ιδεολογίας θέλει να δουλεύει χωρίς αμοιβή, ή αν έχει αποφασίσει πως θα αφήνει απλήρωτους λογαριασμούς και θα τρέφεται με αγριόχορτα που φυτρώνουν στις παρυφές του Λυκαβηττού.

Η μόρφωση είναι ένα φτηνό χόμπυ

Δεν είναι κακό να έχεις τρία πτυχία, δημοσιεύσεις, ερευνητικό έργο και άλλα πνευματικά επιτεύγματα. Να ξέρεις όμως ότι το κάνεις από χόμπυ. Να ξέρεις ότι στην αγορά, εκεί που η κυρα Σούλα θα πιάσει δυο ντομάτες στα χέρια της για να διελέξει την καλύτερη, ανταμοίβεται αυτός που είναι περισσότερο χρήσιμος στον κόσμο. Ο αμόρφωτος ποδοσφαιριστής που δεν ξέρει να γράψει το όνομά του, βγάζει σε ένα χρόνο όσα δε βγάζουν 10 μαθηματικοί σε μια ζωή, επειδή ο κόσμος τον χρειάζεται περισσότερο - ή, τον χρειάζεται περισσότερος κόσμος.

Κανείς δε σου χρωστάει ανταμοιβή επειδή ΕΣΥ αποφάσισες να διαβάζεις βιβλία, να δίνεις εξετάσεις και να παίρνεις πτυχία. Είσαι εσύ, που θα πρέπει αυτο το συγκριτικό πλεονέκτημα της μόρφωσης που έχεις, να βρεις τρόπο να το “πουλήσεις” στην κοινωνία, και αυτή θα σε ανταμείψει με χρήμα, άρα χρόνο, άρα καλοπέραση. Αλλά αυτό, το να “πουλήσεις” δηλαδή τον εαυτό σου σε υψηλή τιμή, προϋποθέτει πραγματική ευφυία, όχι μόρφωση.

Την επόμενη φορά που θα δεις έναν άξεστο βλάχο σε ένα τζιπ και θα πεις “Κοίτα κάτι ζώα που έχουν λεφτά”, προβληματίσου για τις ικανότητές σου. Γιατί, για να το λες αυτό, τα θες κι εσύ τα λεφτά, αλλά δεν κατάφερες να τα έχεις. Ενώ το “ζώο” τα κατάφερε

Πειτε μου που εχει αδικο αυτος ο μορφωμενος ανθρωπος, γιατι εγω δεν μπορω να βρω κατι...

Η ιστορια μπορει να μην ειναι αληθινη, αλλα ακομα και το τρελο παραμυθακι να ειναι, αποτελει σημαντικο μαθημα για όλους μας, απο χασαπηδες μεχρι διδακτορες. Ο τυπος περιγρφει σε λιγες λεξεις τη ζωη...

Οντως εκει εξω δεν εχουν σημασια ΜΟΝΟ οι γνωσεις/πτυχια κλπ, αλλα το τι μπορεις να κανεις χρησιμοποιώντας τα, και το ποσο καλα μπορεις να παρουσιασεις αυτα που μπορεις να κανεις. Τα πτυχία απο μόνα τους, σκετα καδρακια στον τοιχο, μονο στο Δημοσιο εχουν πέραση, αντε να εντυπωσιασουν και μερικους οχι ετοιμολογους χασάπηδες...

Πάλι καλά που του πήρε 10 χρόνια, άλλοι δεν το αντιλαμβάνονται ποτές.

Βεβαια στην κομμουνιστικη Ελλαδα του Α.Σαμαρα δεν υπαρχει ΕΕ που να μην ειναι με το ενα ποδι στην φυλακη, οποτε ας παρει λιγο τα πανω του ο δασκαλος.
Κατα τα αλλα,εννοειται οτι τα πτυχια δεν συνεπαγονται λεφτα,αυτο θα μπορουσε να το πει και ενα παιδι του δημοτικου.
Ομως αν καποιος ειναι πραγματικα ξεχωριστος,δεν θα διδαξει στο τεχνικο λυκειο καλαματας αλλα στο harvard,με τις αναλογες αποδοχες και ευκαιρίες.

Βέβαια η παροιμία λέει: Those who can, do. Those who can't, teach

Από πότε το πτυχίο συνεπάγεται μόρφωση ?
Το πτυχίο δείχνει μιά εξειδικευμένη γνώση . Τίποτα περισσότερο η λιγότερο .

Επίσης από πότε οι ΗΜΜΥ θεωρούνται η πιό δύσκολη σχολή και από πότε ένας που τελειώνει την κατ' αυτόν πιό δύσκολη σχολή που όμως είναι σχολή ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΏΝ κατά βάση , θεωρεί ότι κάνει κάτι σπουδαίο διδάσκοντας πληροφορική σε ΕΠΑΛ στην Καλαμάτα , κάτι που είναι δουλειά οποιουδήποτε άλλου έχει βγάλει μία από τις άλλες 40-50 σχολές πληροφορικής υπάρχουν σε πανεπιστήμια και τει της χώρας ?

Τελικά σε αυτή την χώρα , οι εμμονές και οι αγκυλώσεις και οι ιδεοληψίες είναι τεράστιες .

Εγώ έχω ακούσει την παραπάνω ιστορία σε παραλλαγή 'γιατρός-κομμώτρια'.

Ακούσει όχι από ράδιο αρβύλα αλλά από τον ίδιο το γιατρό.

δλδ ράδιο αρβύλα

(γιατροί είναι κάτι σαν ψαράδες όταν έρχεται σε ιστορίες)

Μου λεγε ο ίδιος πόσο εντύπωση του έκανε που η κομμώτρια που τον κούρευε έχτιζε σπίτι με τον άντρα της (κάποιο τεχνικό επάγγελμα δεν θυμάμαι), ενώ ο ίδιος ήταν αρκετά στριμωγμένος οικονομικά.

Ν'αλλάξεις γιατρό εντι, ο άνθρωπος είναι μλκας.
Αν του 'κανε εντύπωση που κάποιος εν καιρό κρίσης χτίζει, συμφωνώ.
Όμως, επειδή του 'κανε εντύπωση ότι δυο, κατά τα κριτήριά του, 'αμόρφωτοι' χτίζουν, ενώ αυτός, παρόλο που 'ναι, κατά τα κριτήριά του, 'μορφωμένος', πεινάει, ο άθρωπος είναι για τα μπάζα, κλασσικός μλακας γιατρός, δεν μου κάνει εντύπωση.

α, αυτό εννοείς παραλλαγή. Δλδ απλώς ένα random rant γιατί ο άλλος βγάζει πιο πολλά λεφτά από εμένα. Νταξ.
Νόμιζα στ' αλήθεια παραλλαγή δλδ και με τους διαλόγους μπροστά σε κόσμο κλπ.

Αν μου επιτρέπετε/αι, μπούρδες. Και τυπικό δείγμα της αρρωστημένης Ελληνικής νοοτροπίας που θέλει Το χρήμα, πέρα από μέσο συναλλαγής, να “μετράει” τις ικανότητές μας σε αυτό τον κόσμο.
Τόσο από τη μία διάβασα άρα πλήρωνε που μας έφερε στο χάλι των χαραμοφάηδων πτυχιούχων του δημοσίου που έχουν μόνο απαιτήσεις όσο και από την άλλη πλευρά_τουβλα μπαίνετε τούβλα βγαίνετε_ που θα την πληρώσουμε στα επόμενα χρόνια μιας έχουμε ήδη χτίσει ένα έθνος ηλιθίων με πλήρη απαξίωση στη μόρφωση.
Είναι οι δύο όψεις το ίδιου νομίσματος.

Κρίνοντας από το κείμενο του τύπου, πάντως και αν όντως λέει αλήθεια, τότε ο nass επιβεβαιώνεται 100% (το αυτό πιστεύω και εγώ για τους καθηγητάδες με ελάχιστες εξαιρέσεις).

Μπουρδες εκατερωθεν. Ο ανθρωπος δεν μετριεται ουτε με τα λεφτα του, ουτε με τα πτυχια του! Η καλοσυνη και η ευγενεια ψυχης ειναι που σε κανει να ξεχωριζεις.

Sent from my MT27i using Tapatalk 2

Θα ήθελα επίσης να επισημάνω ότι τυπικά οι εγκύκλιες σπουδές γίνονται στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και από εκεί αποκτούμε , τυπικά βέβαια , μιά γενικότερη παιδεία και μόρφωση , η οποία μας δίνει την δυνατότητα να μορφωθούμε περισσότερο στην ενήλικη ζωή μας , διαλέγοντας εμείς τον τρόπο .

Ετσι η ενάσκηση ενός οποιουδήποτε επαγγέλματος , δεν σημαίνει και μόρφωση κατ΄ ανάγκη .