Προσωπικα τελος δεκαετιας 80 που γυρισα το μετανιωσα, και ξαναφυγα το 2006 χωρις οικογενεια πλεον εξω. Θελω ομως να ξαναγυρισω και να κανω πραγματα που μου αρεσουν μονο.. Θα δειξει αν τα καταφερω τελικα... με την κακη ψυχολογια γυρω μου να με προσγειωνει συνεχως.

Βασικα απο περιγραφες αλλων δυσκολα μπορεις να βγαλεις συμπερασμα.

Καναμε παρεα μ ενα παιδι στην Αγγλια ο οποιος παρουσιαζοταν οτι κανει ζωαρα. Εμενε σε καλη περιοχη, πηγαινε τις βολτες σε καλα μερη μετα καταλαβαμε οτι παιζει να του στελνουν και κανα 1000ευρω το μηνα απο Ελλαδα να κανει τη ζωαρα συν αυτα που πληρωνοταν για να τα βγαλει ισα ισα τελικα.

Αλλοι φιλοι μου, μου περιεγραφαν τη ζωη τους στο Λονδινο ως το καλυτερο πραγμα που τους εχει συμβει. Ο ενας βεβαια εμενε σε σπιτι που εσταζε οταν εβρεχε, δλδ καθε μερα. Ο αλλος προεκυψε οτι ηταν ομοφιλοφυλος οποτε λογικο να μην σκεφτεται να γυρισει Ελλαδα και γενικοτερα η περιγραφη που εκαναν για τη ζωη τους δεν ειχε σχεση με την καθημερινοτητα τους.

Απο εκει και περα για να ειμαστε ρεαλιστες και οι δυο καταστασεις εχουν τα θετικα τους και τα αρνητικα τους. Ο καθενας αναλογα με τις παραστασεις που εχει απο Ελλαδα, απο το συναισθηματικο δεσιμο που εχει αναπτυξει με τον τοπο εδω η εκει και τους ανθρωπους που εχει εδω η εκει εχει αλλες προτεραιοτητες οποτε αλλα θετικα αλλα αρνητικα.

Προσωπικα δεν εχω καταληξει που ειναι πραγματικα και αντικειμενικα καλυτερα.

εκει ειναι μπλεγμενα τα πραγματα γιατι τα λεφτα ειναι ισα ισα τις περισσωτερες φορες, αν ομως εχει δυνατοτητα αποταμιευσης π.χ. πανω απο 2000 ευρω το μηνα τοτε το ξανασκεφτεται καποιος..

Κάτι κερδιζεις, κάτι χάνεις, και επειδή δεν είναι μακρυά δε σε προλαβαίνρει ο νόστος που όσο νάναι βαραίνει στις αποφάσεις.

Ο χρήστης 224.v έγραψε:
... αν ομως εχει δυνατοτητα αποταμιευσης π.χ. πανω απο 2000 ευρω το μηνα τοτε το ξανασκεφτεται καποιος..

Καλα τοτε το αποφασιζεις, δεν το σκεφτεσαι χαχα

@bibendum
Για να κρινει καποιος οσο πιο αντικειμενικα γινεται που ειναι καλυτερα κατα την αποψη μου δεν εχει παρα να εξετασει τις περιπτωσεις των ανθρωπων που εχουν ζησει μεγαλο μερος της ζωης τους και στα 2 μερη, και κυριως απο ατομα που εχουν ζησει και στα 2 ως παιδια (αρα ειναι διγλωσσα και ξερουν και τα 2 μερη ως Natives).

Και στην περθπτωση μου, η συντριπτικη πλειοψηφια (ακα και τα περιπου 10 ατομα που ξερω) ειναι Σουηδια, ακομα και αν προσπαθησαν καποια στιγμη να πανε Ελλαδα... (Κυριως λογω καιρου)

Αυτή είναι η άποψή μου, έχοντας ζήσει και δουλέψει και Αγγλία και Ελλάδα τώρα.

Όλα είναι θέμα προτεραιοτήτων.
Αν σε ενδιαφέρει να βγάλεις λεφτά και δε σε ενοχλεί η βρώμα του Λονδίνου, το υφάκι των Άγγλων και η συννεφιά, τότε μείνε Αγγλία.
Αν πάλι προτιμάς να είσαι κοντά στους παλιούς φίλους σου, τη λιακάδα, το φαγητό της μαμάς, την οικογένεια, και δε σε ενοχλεί να βγάζεις απλώς τα προς το ζην χωρίς προοπτική όμως να γίνεις ποτέ πλούσιος, τότε γυρνάς Ελλάδα. Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια είναι να έχεις εδώ μια δουλειά. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να φύγεις από έξω και να έρθεις Ελλάδα με την προοπτική να ψάξεις για δουλειά. Πρώτα βρίσκεις τη δουλειά και μετά έρχεσαι.

Και στην τελική αν σε χαλάσει ξαναφεύγεις. Έχω φίλο που ήρθε Ελλάδα μετά από 3 χρόνια δουλειάς Αγγλία, έχοντας ήδη βρει καλή δουλειά εδώ. Έκατσε 3 μήνες και ξαναγύρισε Λονδίνο, δεν την πάλεψε. Αν δεν έχεις παιδιά-σκυλιά κλπ, μπορείς πολύ εύκολα να δοκιμάσεις και αν δε σου αρέσει να ξαναγυρίσεις έξω.

Υ.Γ. Όσον αφορά το εργασιακό κλίμα, την αξιοκρατία, τα αφεντικά κλπ, είτε το πιστεύετε είτε όχι, στην περίπτωσή μου η κατάσταση εδώ είναι πολύ καλύτερη από ότι ήταν στην Αγγλία. ΟΚ, παίρνω λιγότερα λεφτά, ίσως αν είχα μείνει εκεί να είχα τώρα Πόρσε, αλλά δουλεύω επίσης λιγότερες ώρες και στην τελική τα λεφτά δεν είναι το παν.

Ο χρήστης HighFidelity έγραψε:
Το έχω ξαναπεί, στην Ελλάδα, με μια δουλειά που σου δίνει 1000€ καθαρά, ζεις αξιοπρεπώς. Με 1500€, είσαι άνετος και περνάς μια χαρά.

Αν το μόνο που κοιτάς σε μια δουλειά είναι τα λεφτά (άντε και ο κόπος για αυτά) τότε μάλλον έχεις δίκιο.

Αν κοιτάς και άλλα πράγματα, μάλλον όχι.

Ο χρήστης mjacob έγραψε:

Το έχω ξαναπεί, στην Ελλάδα, με μια δουλειά που σου δίνει 1000€ καθαρά, ζεις αξιοπρεπώς. Με 1500€, είσαι άνετος και περνάς μια χαρά.

Αν το μόνο που κοιτάς σε μια δουλειά είναι τα λεφτά (άντε και ο κόπος για αυτά) τότε μάλλον έχεις δίκιο.

Αν κοιτάς και άλλα πράγματα, μάλλον όχι.

Οι δουλειές υπαλλήλου μόνον αυτό σου προσφέρουν. Προοπτικές δεν θα βρεις, ειδικά τώρα.
Αν όμως σου εξασφαλίζουν με ανθρώπινες συνθήκες, τα χρήματα που λέω, ζεις μια χαρά.
Δεν νομίζω πάντως πως δουλεύοντας στο εξωτερικό σε δουλειές τέτοιες, κάνεις και καμιά σπουδαία καριέρα... Θα σε φάνε τα χρόνια από δουλειά σε δουλειά, με 2-3 συγκατοίκους μίνιμουμ γιατί δεν θα φτάνουν τα λεφτά, μπας και φτιάξεις βιογραφικό κλπ...
Δεν είναι έξω ρόδινα τα πράγματα, θέλει μπόλικη προσπάθεια, σε περιβάλλον που δεν μου φαίνεται φιλικό, απ' όσο διαβάζω και ακούω...

Ο χρήστης HighFidelity έγραψε:
Οι δουλειές υπαλλήλου μόνον αυτό σου προσφέρουν. Προοπτικές δεν θα βρεις, ειδικά τώρα.
Αν όμως σου εξασφαλίζουν με ανθρώπινες συνθήκες, τα χρήματα που λέω, ζεις μια χαρά.
Δεν νομίζω πάντως πως δουλεύοντας στο εξωτερικό σε δουλειές τέτοιες, κάνεις και καμιά σπουδαία καριέρα... Θα σε φάνε τα χρόνια από δουλειά σε δουλειά, με 2-3 συγκατοίκους μίνιμουμ γιατί δεν θα φτάνουν τα λεφτά, μπας και φτιάξεις βιογραφικό κλπ...
Δεν είναι έξω ρόδινα τα πράγματα, θέλει μπόλικη προσπάθεια, σε περιβάλλον που δεν μου φαίνεται φιλικό, απ' όσο διαβάζω και ακούω...

δεν εννοούσα σαν πέρα από τα λεφτά το καριέρα/προοπτικές. Υπάρχει ας πούμε και το ενδιαφέρον της υπόθεσης, το αντικείμενο, ο χώρος... Το με τι ασχολείσαι και με ποιο τρόπο εν γένει. Υπάρχουν κι άλλα πράγματα στη 'δουλειά υπαλλήλου'.

Ε κάτσε στο μούρικα και μη μας σκοτίζεις

Δεν θα συμφωνήσω ότι με 1.000 € ή και με 1.500€ ζεις αξιοπρεπώς εάν έχεις έστω τριμελή οικογένεια** εκτός κι αν**:
1.Έχεις δικό σου σπίτι -δεν έχεις δηλαδή δόσεις δανείου ή ενοίκιο.
2.Έχεις αυτοκίνητο κάτω των 2.000 κ.εκ. το οποίο δεν χρωστάς ή δεν έχεις καθόλου αυτοκίνητο γιατί δεν το χρειάζεσαι.
3.Τα παιδιά σου δεν χρειάζονται ιδιαίτερη βοήθεια για την εκπαίδευσή τους (ξένες γλώσσες,φροντιστήρια,δραστηριότητες κ.λ.π.).
4.Η σύζυγος εργάζεται (άρα +500 εως1.000€) και δεν διαθέτει όπως κι εσύ περιουσία για να φορολογηθεί με χαράτσια κ.λ.π.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ:
5.400€ / έτος για το σπίτι (450€/μήνα ενοίκιο ή δόση μικρού δανείου)
2.000€ / έτος για θέρμανση & κοινόχρηστα (μ.όρος.167 €/μήνα,εγώ δίνω περισσότερα).
1.200€/έτος για ΔΕΗ-ΝΕΡΟ-ΤΗΛΕΦΩΝΟ-ΙΝΤΕΡΝΕΤ (100€/μήνα ελάχιστο)
700€/έτος αυτοκίνητο χωρίς καύσιμα (240€ /έτος τέλη κυκλοφορίας 1,4cc-300€/ έτος ασφάλιση-160€/έτος για service ή λάδια,φθορά ελαστικών,μισό ΚΤΕΟ)
ΣΥΝΟΛΟ 9.300€ δηλαδή 775€ / μήνα,χωρίς διατροφή ,ένδυση, υπόδηση, εκπαίδευση,υγεία,ψυχαγωγία διακοπές,αγορές εξοπλισμού,βενζίνες κ.λ.π.-κ.λ.π.
Αν για την διατροφή και μόνο της οικογένειας (3μελής) διαθέτεις 10€ ανά ημέρα (300€/μήνα) έφτασες στα 1.075€.
Συμπέρασμα όχι μόνο δεν ζεις αξιοπρεπώς αλλά αδυνατείς να καλύψεις βασικές ανάγκες...

Μην περιμένετε να βγάλετε κάποιο συμπέρασμα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός και έχει δικές του προτεραιότητες αλλά και επιλογές.

Θεωρώ ότι είμαι από τους ανθρώπους που βρίζω για πολλά πράγματα την Ελλάδα για όλα αυτά που δεν έχει και δε θα είναι ποτέ σε σχέση με πολλές άλλες Ευρωπαϊκές χώρες και με εκνευρίζουν απίστευτα πάρα πολλά πράγματα εδώ...αλλά συμφωνώ με την άποψη του Γρηγόριου του άκα-εφ.

Δηλαδή αν έχεις μια καλή, στημένη ζωή εδώ είναι λάθος να τα παρατήσεις όλα και να τη κοπανήσεις, γιατί κακά τα ψέμματα έχουμε πολλά πράγματα που δεν υπάρχουν στο εξωτερικό. Για μένα νούμερο 1 είναι η υγεία και το φαγητό και δεν εννοώ τα εστιατόρια, αλλά η ποιότητα στα οπωροκηπευτικά, στο κρέας, στο ψάρι και στα φρούτα.

Αν από την άλλη είσαι νέος και θέλεις να ζήσεις στο εξωτερικό να το κάνεις για σένα, για την εμπειρία και μόνο χωρίς να θεωρείς δεδομένο ότι επιστρέφοντας στην Ελλάδα θα έχεις τις ίδιες παροχές, μισθό και αναγνώριση.

Για να ζήσει μια μέση τριμελή οικογένεια σε πόλη, δεν βγαίνεις με 1.500 ευρά.Εκτός αν έχεις διαρκώς αβάντες από παππούδες και γιαγιάδες.

Ετσι είναι.

Εγώ τα νούμερα τα έβαλα για ένα άτομο, όχι για οικογένεια. Και μιλώ εκ πείρας.
Φυσικά, με τα 1000€, ζεις άνετα, αλλά δεν επιτρέπονται πολυτέλειες. Με 1500€, έχεις και τις πολυτέλειές σου (πχ καλό αμάξι) και σου μένουν και ρέστα κάθε μήνα.

Αυτή τη στιγμή, με 350€ βρίσκεις ωραιότατο σπίτι πια. Βάλε και άλλα 150€ μηνιαίως λοιπά έξοδα σπιτιού (τηλέφωνο, ρεύμα, νερό, κοινόχρηστα).
300€ φαγητό+σουπερμάρκετ.
Τα υπόλοιπα τα δίνεις για μετακινήσεις, εξόδους (λίγες φυσικά) κλπ.
Εννοείται, αυτοκίνητο αν υπάρχει θα είναι κάτι μικρό και φτηνό.
Βγαίνεις λοιπόν, οριακά, αλλά βγαίνεις χωρίς να στερείσαι. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι γύρω μας που με τέτοια χρήματα (ή και λιγότερα) ζουν παραπάνω από αξιοπρεπώς.
Αν τώρα προσθέσεις άλλα 500€, ζεις εξαιρετικά.

Μιλώ τώρα για την Αθήνα, στην επαρχία τα νούμερα μπορεί να είναι διαφορετικά.

Ο χρήστης g47 έγραψε:

Μαρκο συμφωνω μαζι σου, απλα και στο εξωτερικο δεν ειναι ολα ροδινα οπως μπορει να τα ακουει καποιος χωρις να εχει δοκιμασει.

Απλα ο g47 εχοντας το προνομιο να δουλευει, εχει την 'πολυτελεια' της υπομονης και να περιμενει στην γωνια μεχρι να του προκυψει κατι που θα τον εκανε να γυρισει πισω. Απ αυτην την αποψη λεω οτι παντα προκυπτουν ευκαιριες και μπορει να εχει τα ματια του ανοιχτα.

Παιζει να ασπρισουν τα μαλλια του βεβαια και να ειναι ακομα στην γωνια αλλα who knows.

Δεν ειναι ροδινα σε καμια περιπτωση.
Χτιζω τη καριερα μου και δεν εχω κανενα παραπονο αλλα τη σκληρη πλευρα των ξενων φαινεται δε τη πολυσηκωνω.
Θα δουμε.

Καλύτερα ίσως να κοιτάξεις σε άλλη εταιρία πάλι στο Λονδίνο (ή όπου αλλού). Υπάρχουν διαφορές ανάμεσα σε εταιρείες σε θέμα κουλτούρας ακόμα και μεταξύ τμιμάτων και ομάδων μεσα στην ίδια την εταιρία.
Πέραν τουτου, καλυτερα να βλέπεις τα πράγματα πιο οπορτουνιστικά/μακιαβελλικά. Το να σε βλέπουν υποτιμητικά στην αρχή γιατί εισαι ελληνας μπορεί να είναι πλεονέκτημα. (είναι μεγάλη συζήτηση αυτό τεσπα)

Aναψε η συζητηση βλεπω.
@greo
Ευχαριστω για την απαντηση, εισαι του συναφιου μας υποθετω? Δεν εχω καμια ακρη δυστυχως, με το που πηρα το πτυχιο, πηγα στρατο και μετα οξω για master και δουλεια. Δεν εχω γνωριμιες. Παρολαυτα ειμαι διατεθειμενος να ψαξω.
Δουλευω σαν geo-environmental consultant στην RSK Hemel Hempstead, κοντα στους φιλους στο Λονδινο.
Ασχολουμαι με διαφορα γεωτεχνικα θεματα οπως soakaways, γεωτρησεις, foundations, trial pits κλπ.

Γενικως δεν ειναι ζητημα ζωης και θανατου να παω Ελλαδα. Aπλα θελω να εχω ανοιχτη τη πορτα και για αυτο ρωτησα πως παει o κλαδος και οι προοπτικες του. Θα ηθελα καποια στιγμη να επιστρεψω, ισως ανοιγωντας και τη δικη μου επιχειρηση (μακροοοοοοοοοοπροθεσμα).

@αληθινεΔια
Ο λογος της επιστροφης πολλες φορες δε γραφεται. Αν το δεις ψυχρά δεν υπαρχει λογος. Οχι οτι εχω πεσει στα πατωματα ψυχολογικα αλλα δεν εχω νιωσει να κολλαω μεχρι ωρας. Προφανως και το κανω για τα λεφτα, δεν γινεται να με ταιζει η μαμα και ο μπαμπας, με ταιζαν μεχρι και στο master μου το οποιο ηταν πολλα λεφτα. Προσπαθουσα να ζω οσο το δυνατον πιο φτηνα και να βρω δουλεια οσο το δυνατον πιο γρηγορα για να τους απαλλαξω.

Btw μολις γυρισα σημερα βρηκα κατω απο τη πορτα τη προταση για το μονιμο συμβολαιο μου με την εταιρια μιας και τελειωσε το δοκιμαστικο 6μηνο.

@Pathos
Ακριβως επειδη το κανω για τα χρηματα, εχω βολευτει γιατι ειμαι 21 λεπτα με το τραινο μακρια απο το Λονδινο (Euston) και ειναι σχετικα φθηνα. Αν παω κεντρο Λονδινο θα πρεπει να δινω πολλα περισσοτερα ουσιαστικα μονο για το Σαβ/Κο που μπορω και εχω ορεξη να βγω, αλλα Σαβ/Κο μενω στην οποτε δε μου κανει δφιαφορα.
Απο αποψη εταιριας εχω στο μυαλο μου να αρχιζω να κοιταω παλι οταν αποκτησω ενα αρκετα καλο ευρος γνωσεων και εμπειριας και μπορω να χτυπησω θεσεις πιο ψηλα απο graduate, που εχουν και λιγο υψηλοτερους μισθους.

Aυτή τη στιγμή δεν είναι ώρα να χτυπάς πόρτες για δουλειά στην Δανία του νότου.