Μια από τις εξορμήσεις που θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη μου. Σχεδόν όλο το καλοκαίρι έψαχνα μια μέρα που οι συνθήκες θα ευνοούσαν να πραγματοποιηθεί επιτυχημένα.

Το Καρυώτι είναι ένας παραθαλάσσιος οικισμός του Κορινθιακού κόλπου και προσεγγίζεται από το Κυριάκι. Προσπαθήσαμε να πάμε την προηγούμενη φορά αλλά στις ανηφόρες προς Αγία Άννα έσκασε το κολάρο του ιντερκούλερ και αναγκαστήκαμε τελικά να πάμε στον Άγιο Νικόλαο. Δε ρίσκαρα να να κατέβω στο Καρυώτι καθώς το αυτοκίνητο δεν θα είχε δύναμη να ανέβει τις ανηφόρες της επιστροφής. Με το ζόρι ανέβηκε και τις ασφάλτινες ανηφόρες του Αγίου Νικολάου να φανταστείτε.

Αυτή τη φορά τα πάντα λειτουργούσαν άψογα οπότε ταχύτατα βρεθήκαμε στο Καρυώτι.

Ο δρόμος δεν είναι ολοκληρωμένος οπότε υπάρχουν και κάποια βατά κομμάτια χωμάτινης διαδρομής. Όποιος επιθυμεί φυσικά μπορεί να προσεγγίσει είτε τον Ταρσό είτε τη Ζάλτσα και να φορτώσει χωμάτινα χιλιόμετρα τα οποία είναι σχετικά βατά. Προσοχή όμως, δεν είναι και τόσο βατά ώστε να τα εμπιστευτείτε πολλές φορές με ασφάλτινα λάστιχα (πάντα να έχετε υπόψιν ότι η κάμερα τα δείχνει όλα εύκολα)

Μερικά στιγμιότυπα του χωμάτινου κομματιού της διαδρομής.

Άφιξη στο Καρυώτι, απέναντι η νήσος Άμπελος και δεξιά το Δασκαλειό. Ο καιρός ιδανικός!

Η παραλία είναι κλασσική με χοντρό βότσαλο. Εσωτερικά επίσης βότσαλο αλλά και μεγάλοι παράξενοι βράχοι. Δε μπαίνεις χωρίς παπούτσια θαλάσσης ή κροκς κλπ. Δεν αξίζει για μπάνιο δηλαδή. Βέβαια ο στόχος μας βρισκόταν απέναντι.

Σε αυτό το σημείο υπάρχει ένα υποτυπώδες μικρό λιμανάκι.

Φουσκώσαμε το καγιάκ και ξεκινήσαμε για να πάμε απέναντι στην Άμπελο. Είπαμε ο καιρός ήταν ιδανικός!

Έχοντας απομακρυνθεί και κοιτώντας προς το Καρυώτι. Εντυπωσιακό το που σκέφτηκαν να χτίσουν.

Πλησιάζοντας την Άμπελο. Διακρίνονται δύο μεγάλοι σταυροί.

Άφιξη σε αυτό το εντυπωσιακό νησάκι το οποίο ίσως εκ πρώτης όψεως δε γεμίζει το μάτι.

Υπήρχε μια παρέα με 2 σκάφη ήδη και είχαν κάτσει σε ωραίο σημείο.

Εμείς ακολουθήσαμε το καλοφτιαγμένο μονοπάτι για το εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας που έχει χτίσει στο νησί ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος.

Όλα τα κομφόρ όπως βλέπετε!

Το εκκλησάκι ήταν πολύ περιποιημένο εσωτερικά. Πήρε το όνομα της Αγίας Μαρίνας καθώς οι εργασίες ξεκίνησαν 17 Ιουλίου το 1985, όταν ο Ιερώνυμος βρισκόταν στη μονή του Οσίου Λουκά στο Στείρι. Ο ίδιος ο Όσιος Λουκάς ασκήτεψε στο νησί κατά τα έτη 943-946 μ.Χ.

Έχει δημιουργηθεί και δεύτερο μονοπάτι το οποίο δεν έχει καθόλου σκαλοπάτια όπως αυτό που ανεβήκαμε. Ίσως για ΑΜΕΑ ή για ανθρώπους μεγάλης ηλικίας. Σίγουρα ήταν κάτι που δεν περιμέναμε να δούμε σε μια άγνωστη βραχονησίδα.

Επιστροφή στο καγιάκ

Επειδή ο βυθός κοντά στην προβλήτα ήταν βραχώδης με αρκετούς αχινούς αποφάσισα να συνεχίσουμε τον γύρο του νησιού μήπως βρίσκαμε κάποια καλύτερη. Εντυπωσιακό το σπήλαιο εκεί ψηλά που φαίνεται να περιέχει έναν τεράστιο σταλαχτίτη.

Έχοντας φτάσει στη νότια πλευρά του νησιού.

Κάπου εδώ ξεκινάνε τα κρυμμένα διαμάντια!

Από τους εντυπωσιακότερους βράχους που έχω συναντήσει!

Στη βάση του από την αριστερή πλευρά συναντήσαμε και τους μόνιμους κατοίκους του νησιου!

Πραγματικά αυτός ο βράχος ύψους σχεδόν 40 μέτρων μας εντυπωσίασε. Ίσως επιστρέψω κάποια στιγμή για να τον ανέβω.

Σε αυτήν την πλευρά βρήκαμε μια παραλία και πλησιάσαμε.

Εδώ ήταν σούπερ η φάση. Βότσαλο μέσα αλλά καθόλου βράχια κλπ. Σταματήσαμε και κάτσαμε αρκετή ώρα για μπάνιο.

Βέβαια μόλις είδα τα σκαλοπάτια δεν έχασα την ευκαιρία να δω που βγαίνουν, αν και ήταν προφανές.

Η θέα φανταστική, η εμπειρία μοναδική γενικότερα.

Τα σκαλιά οδηγούσαν στο εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας απλά από την πίσω πλευρά.

Η νησίδα Δασκαλειό και απέναντι η χερσόνησος Μακρυνικόλα.

Η μικρή παραλία αποδείχθηκε σούπερ.

Η διαδρομή και τα καλύτερα σημεία της σε βίντεο.

Youtube Video

Όταν επιστρέψαμε στο Καρυώτι, πήρα τη μάσκα λίγο να χαζέψω το βυθό και τα παράξενα βράχια του που μου είχαν κάνει εντύπωση όταν κολύμπησα νωρίτερα. Μετά από 5 λεπτά βγαίνω τρέχοντας έξω φωνάζοντας στη γυναίκα μου ''φέρε το κινητό και τη θήκη, έχει αρχαίο οικισμό εδώ μπροστά''. Στην αρχή νόμιζε ότι είδα καρχαρία ξερω γω

Δεν πίστευα στα μάτια μου. Πουθενά δεν έχει αναφερθεί όσο και αν έψαξα

Τα ευρήματα όμως είναι πέραν πάσης αμφιβολίας αρχαία. Έχω δει αρκετές φορές και έχω αποκτήσει μια σχετική εμπειρία πια.

Διακρίνονται θεμέλια αρχαίων οικιών. Μήπως να μιλήσω με την αρχαιολογική υπηρεσία?

Η ώρα ήταν περασμένη και ξεκινήσαμε το δρόμο της επιστροφής. Περίπου 25 λεπτά μέχρι το Κυριάκι.

Youtube Video

Και άλλα τόσα μέχρι τον Άγιο Γεώργιο στο σημείο που ενώνεται με την παλιά εθνική οδό. Από εκεί αναλόγως την κίνηση απαιτείται χονδρικά 1,30 ώρα μέχρι το κέντρο της Αθήνας.

Youtube Video

Ήταν μια ακόμα περιεκτική εξόρμηση με διαφορετικές εικόνες από αυτές που είχα συνηθίσει τόσα χρόνια στα βουνά. Αν και λάτρης των βουνών, τολμώ να πω πως και η θάλασσα έχει τη δική της χάρη.

Να είστε όλοι καλά, να περάσετε όμορφα και προσοχή στους δρόμους τον Αύγουστο! Καλές διακοπές σε όσους λείπουν και με το καλό οι υπόλοιποι.

@caro-0 said in Καρυώτι-Βυθισμένος οικισμός-Νήσος Άμπελος 3-8-2025:

Τα σκαλακια αυτά τα έχω ανέβει φορτωμένος με αμμοχάλικο.

Αν υπήρχε απλός τρόπος θα σου ανέβαζα φωτογραφία από το σπίτι που έβγαλες στην 10η φωτογραφία.

Έχεις συμβάλλει στο χτίσιμο της εκκλησίας? Ωραίος!

Κύριοι σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις και ζητώ συγνώμη για την καθυστερημένη μου απάντηση. Μόλις γύρισα από διακοπές οπότε ελπίζω να με κατανοείτε...

Γάτε τα νησάκια εκεί στον κόλπο της Ιτέας είναι μέσα στα πράγματα που θα κάνω. Βέβαια δε γνωρίζουμε και σε τι βάθος παίζουν αυτά τα μνημεία. Θα θέλει κάποιες ώρες με μάσκα, πολύ πιθανό και μπουκάλα αν βρίσκονται σε μεγάλο βάθος.

Όσο για τον αρχαίο οικισμό, θα επικοινωνήσω με την εφορεία ενάλιων αρχαιοτήτων όπως γράψατε. Είναι πολύ πιθανό πάντως να σχετίζεται με την αρχαία Βούλιδα που βρίσκεται πάνω από τη Ζάλτσα, είναι μάλλον ο μοναδικός αρχαίος οικισμός σε τόσο κοντινή απόσταση. Να σημειωθεί πως χωρίς τον Παυσανία δε θα γνωρίζαμε καν για την ύπαρξή αυτού του οικισμού. Θα είχε χαθεί από την ιστορία. Για να δούμε τι θα μας πούνε και τα αρχαιολογικά τζιμάνια!