Ετοιμαστείτε και περισσότερο οι τσυριζοψεκασμένοι, ο τσιπροκαμμένος είναι έτοιμος να παίξει μονά-ζυγα την Ελλάδα και την πολιτική του επιβίωση, γλέντια..

Τίποτε δεν θα κάνει όσο μπορεί να κρατήσει την καρέκλα. Απλά αγοράζει χρόνο προσπαθώντας να μην του φύγουν άλλοι βουλευτές μπας και βγάλει και το '18. Αλλά αυτός είναι 'πολιτικά έντιμος', δεν είναι 'εθνίκι'. Θα δώσει και χρόνο στον Αλάξις να ζεστάνει παίκτες από τον πάγκο (ποτάμι), βαρβάτους και ξανκούραστους 'μενουμευρώπηδες' και 'μνημονιακούς'.

Διακινδυνεύω να κάνω μια πρόβλεψη για εκλογές μέχρι τέλος του έτους.
Κυβέρνηση Μητσοτάκη(χωρίς αυτοδυναμία) που θα αναγκαστεί με το καλημέρα να ψηφίσει την Μακεδονία, να αυξήσει ΦΠΑ στα νησιά και να κόψει τις συντάξεις.
Γενικά με την εικόνα που έχει δείξει ο Αλ6ς του δίνω μεγάλη πιθανότητα να πηγαίνει για την δεξιά παρένθεση
Ειδικά αυτό με την Μακεδονία ίσως είναι το χαρτί του Αλ6 ώστε να διασπάσει την Ν.Δ και να φτιαχτεί κόμμα από τα δεξιά της.

Έτσι όπως έχει γίνει η κατάσταση, όλα πλέον είναι πιθανά.

Θεωρώ πάντως από το 2015 το Μαξίμου με το μόνο που ασχολείται είναι η εδραίωση του νέου δικομματισμού, ώστε ο Αλέξης και ο ΣΥΡΙΖΑ να μην μπουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Οπότε τίποτα δεν αποκλείεται.

Αν ο Μητσοτάκης αρκείται με μία 'δεξιά παρένθεση' τότε θα είναι (και αυτός) άξιος της μοίρας του και 'πολύ λίγος' για την πολιτική σκηνή της χώρας. Έχουμε τον 'πολύ λίγο' Αλέξη, δεν χρειαζόμαστε και άλλους Αλέξηδες.

Εντάξει,το ΠΘ δεν φημίζεται για την ουδετερότητα του αλλά εδώ υπάρχουν ντοκουμέντα.....

https://www.protothema.gr/greece/articl ... usaugites/

Θυμάστε την θεώρια των δυο άκρων?

http://www.news247.gr/koinonia/porisma- ... 29422.html

Σώπα... δεν το πιστεύω,πέφτω από τα σύννεφα! Ανακάλυψαν την πυρίτιδα!
Συμβαίνουν αυτά στο 'παραγωγικό','αξιοκρατικό' κι 'αδιάφθορο', ελλ. δημόσιο;

Οι ΑΝΕΛ το έχουν χάσει το παιχνίδι και το ξέρουν. Δεν νομίζω να αφήσουν τις καρέκλες έτσι εύκολα. Επίσης ο ΣΥΡΙΖΑ ξέρει οτι δεν θα έχει ξανά τέτοια ευκαιρία να εδραιώσει τους δικούς του. Άρα δεν βλέπω εκλογές, εκτός αν γίνει κάτι το καλοκαίρι. Μετά μπορεί άνετα να αφήσει όποιον βγει να μαζέψει τα σπασμένα. Ή μια ωραία οικουμενική...
Αυτό που μου αρέσει είναι οι εναλλακτικές που έχουμε...
Για τη Μάνδρα, δεν είμαι από εκεί και δεν ξέρω τι και πως. Σε αυτές τις περιπτώσεις που φωνάζει ο κόσμος δείχνουν ορισμένους υπεύθυνους για να βγουν λάδι οι πραγματικοί. Πάγια τακτική του δημοσίου... Και μετά περιμένουμε να ξεχαστεί. Για τα δασαρχεία το ξέραμε, ακόμη περιμένω να πάρω βεβαίωση μη δασικού...λένε μετά τα 2 χρόνια... Για την πολεοδομία, αν κάποιος έχει επαφές ας μας πει, υπάρχουν κάποιες όπου ξύνονται, και άλλες που είναι 1 άτομο και τρέχει (όπως στη Σιθωνία, και αλλού), οπότε να του λες οτι φταίει είναι λίγο ανεδαφικό, όσο και να ήταν αρμοδιότητά του. Δυστυχώς, ειδικά για τα ρέματα το έχουν μπλέξει πολύ το θέμα των αρμοδιοτήτων, και νομίζω από πρόθεση, για να καλύψουν υποθέσεις. Ευθύνες αυτών που έχτισαν μέσα στα ρέματα τελικά υπάρχουν, ή θα βγουν λάδι και θα πάρουν και αποζημιώσεις ; Σαν τις άλλες φορές, ή όπως έγινε με τις φωτιές που πληρώσανε και τα αυθαίρετα...

'παραγωγικό','αξιοκρατικό' κι 'αδιάφθορο', ελλ. δημόσιο;

Τα αυτονόητα

Ορισμένα πράγματα τα γράφω κάποιες σελίδες πιο πίσω . Ο Αλέξης έχει ηγετικά χαρακτηριστικά με την έννοια ότι είναι πλήρως αποδεκτός από το κόμμα του και ότι δεν κωλώνει να κάνει ό,τι κωλοτούμπα χρειάζεται ώστε να μείνει στην εξουσία ή τουλάχιστον στο προσκήνιο , ακόμα και να πουλήσει τους συντρόφους του .

Η διαχωριστική γραμμή που τον έκανε ηγέτη ήταν ο Σεπτέμβρης του 15 που πούλησε τους πάντες και ξαναβγήκε πρωθυπουργός , ενώ οι πουλημένοι δεν βρήκαν ούτε την ψήφο τους .

Αντίθετα ο Κούλης είναι καράβι καθισμένο στα ρηχά που το χτυπάνε τα κύματα . Κάποια στιγμή θα ανοίξουν οι λαμαρίνες και θα τουμπάρει .

Οι εκλογές θα πάνε μάλλον με τις ευρωεκλογές , αλλά εδώ έχουμε πολλά θέματα . Αρχικά ο Σταύρος θα μπορεί να παίξει τον ρόλο της στήριξης ώστε να πάμε μέχρι εκεί . Το επιχείρημα της ΝΔ ότι συγκυβερνάει με την ακροδεξιά δεν πείθει κανένα όταν η ΝΔ συγκυβέρνησε με το ΠΑΣΟΚ και θέλει να συγκυβερνήσει . Ο Κούλης έπρεπε να αλλάξει εντελώς πολιτική , αλλά και ο ίδιος είναι λίγος , αλλά περιστοιχίζεται από ηλίθιους , ανίκανους , πασόκους και κνίτες ...

Εχουμε προεδρική εκλογή αρχές του 20 και έτσι το δεξιό διάλειμμα εύκολα γίνεται και η απλά αναλογική μετά αλλάζει τα πάντα .

Αλλά εδώ έχουμε το θέμα με το Σκοπιανό .Ο Κούλης λέει δεν ψηφίζει και οι ξένοι του λένε να ψηφίσει . Τι θα κάνει αν γίνει κυβέρνηση ? Κακώς το ανέβασε το θέμα , γιατί δεν σκέφτεται την επόμενη μέρα .

Μόνο ο έρωτας είναι πάντα αληθινός. Εντάξει, τουλάχιστον τις περισσότερες φορές |INTIMENEWS

Σύνταγμα, 3 Ιουλίου 2015

**Τρία χρόνια μετά τη μεγάλη συγκέντρωση υπέρ του «Οχι» μπορούμε πλέον να ρωτήσουμε τους συμμετέχοντες τι ακριβώς περίμεναν ότι θα συμβεί. Αλλά και να σταθούμε με δέος μπροστά στη σαγήνη του λαϊκισμού **

Κώστας Γιαννακίδης 3 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018, 07:19 79

Αν έβαζες δύο γαλόνια στο κοστούμι, θα θύμιζε στολή. Θα της άρεσε. Η Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων βγήκε στο προαύλιο, πάνω από τον Αγνωστο Στρατιώτη, σήκωσε την αριστερή γροθιά και κάτι φώναξε. Δεν ξέρουμε τι βγήκε από το στόμα της, ο αντίλαλος, όμως, αντηχούσε παντού. Ήταν 3 Ιουλίου του 2015 και μία χώρα βρισκόταν σε παράκρουση. Ευτυχώς, όχι ολόκληρη.

Κάτω από την Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, η πλατεία ήταν γεμάτη. Μόνο που ο Σαββόπουλος δεν θα τους έκανε ποτέ τη χάρη να το τραγουδήσει εκεί. Ήταν άλλοι. Ο Βασίλης, ο Σωκράτης, ο Αλκίνοος, ο Θάνος. Και έψαλαν τα λόγια του ποιητή, πάνω στις νότες του Μίκη. «Της Δικαιοσύνης, ήλιε νοητέ». Το πλήθος ρίγησε και τραγούδησε. Αν το δεις σήμερα, το πιθανότερο είναι να βάλεις τα γέλια. Ειδικά όταν η φωνή που σηκώνεται πιο ψηλά από όλες τραγουδάει με τιμολόγια Βουλγαρίας. Να, δείτε το.

Youtube Video

Α, ναι, η συγκέντρωση υπέρ του «Οχι» ήταν στα αλήθεια μεγαλειώδης και φορτισμένη συγκινησιακά. «Όλη η Ευρώπη έχει στραμμένα τα μάτια της σε σας, τώρα που παίρνουμε τις τύχες της πατρίδας μας στα χέρια μας» είπε ο Αλέξης Τσίπρας. Κατά τη δική του εκδοχή, εκείνη τη στιγμή ήταν θύμα αυταπάτης. Η άλλη εκδοχή λέει ότι, απλώς, κορόιδευε τον κόσμο. Θυμηθείτε τον.

Youtube Video

Τώρα που έχουν περάσει τρία χρόνια η συζήτηση μπορεί να γίνει με νηφαλιότητα. Όμως το ερώτημα παραμένει το ίδιο μεγάλο, όσο ήταν και τότε: τι πίστευαν όλοι αυτοί κάτω από την εξέδρα; Πίστευαν, αλήθεια, ότι η Μέρκελ και ο Σόιμπλε θα κάνουν πίσω, χρηματοδοτώντας με γερμανικά ευρώ το σχέδιο του Γιάνη και του Αλέξη για μία ριζοσπαστική αλλαγή στην Ευρώπη; Ειλικρινά, δεν μιλάμε για μία θεωρητική άσκηση πολιτικού ρεαλισμού, αλλά για ένα στοιχειώδες τεστ νοημοσύνης. Kαι δυστυχώς η επίδοση δεν ήταν σπουδαία.

Εκείνο το βράδυ, ο κάθε ένας από τους συγκεντρωμένους είχε το δικαίωμα να πιστεύει αυτό που γουστάρει. Χαμένοι σε μία επαναστατική ευφορία, με κλειστές τράπεζες και ελεύθερα μέσα μεταφοράς, οι πολίτες, τόλμησαν να βάλουν δίπλα στη πραγματικότητα τα πάντα: επαναστατικές φαντασιώσεις, ανοησίες του καφενείου, φρούδες ελπίδες και ανεδαφικές προσδοκίες. Αυτό ήταν λογικό, όσο και αν επρόκειτο για προϊόν παραλογισμού. Όταν είδαν τις μπαρούφες της πλατείας και τα τερατώδη ψέματα που φύτρωναν στου Παπαδάκη να γίνονται επίσημος, κυβερνητικός λόγος, σκέφτηκαν ότι, ναι ρε γαμώτο, ένα δημοψήφισμα και μία συγκέντρωση αξιοπρέπειας μπορούν να αλλάξουν τα πάντα. Σήμερα, φυσικά, οι ίδιοι άνθρωποι θα σου πουν εντελώς διαφορετικά πράγματα. Δεν είναι μόνο η ανίκητη πραγματικότητα. Είναι και που δεν ακούγονται τα τερατώδη εκείνων των καιρών.

Όμως βλέποντας το πλήθος και ανατρέχοντας στο κλίμα των ημερών, στέκεσαι με δέος μπροστά στην προκλητική σαγήνη του λαϊκισμού. Και τρομάζεις όταν λογίζεσαι πόσο εύκολο είναι να γητεύσεις ένα λαό, να φυτέψεις παράλογα πράγματα στα μυαλά λογικών ανθρώπων. Άλλωστε η εξαπάτηση κάθεται στην ίδια καρέκλα με την πειθώ.

Αυτό το πλήθος, λοιπόν, μαζί με το 62% του εκλογικού σώματος, ουσιαστικά εξουσιοδότησε τον Αλέξη Τσίπρα να πάρει τη χώρα από την Ευρώπη. Τι θα είχε συμβεί, άραγε, τη Δευτέρα που ξημέρωσε μετά το δημοψήφισμα, αν ο Πρωθυπουργός έλεγε ότι θα σεβαστεί τη βούληση του ελληνικού λαού, απορρίπτοντας τα σχέδια των δανειστών; Ο καημένος ο Τσίπρας δεν μπορεί ούτε για την υστεροφημία του να επικαλεστεί τη σύνεση και τον φόβο της τελευταίας στιγμής.

Μπορούσε, βέβαια, να επικαλεστεί τη λαϊκή βούληση ή τις νεανικές του φαντασιώσεις. Πιθανότατα ο Καμμένος θα εξασφάλιζε, όπως είχε εγγυηθεί, την εσωτερική ασφάλεια, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης θα έμπαινε στο Νομισματοκοπείο και, ναι, η Ζωή Κωνσταντοπούλου θα έραβε γαλόνια στο κοστούμι της. Kαι κάθε 5η Ιουλίου η Μπέτυ θα έκλαιγε μόνο από υπερηφάνεια.

Πηγή: http://www.protagon.gr/apopseis/editori ... 4341650404

Πολύ καλο το άρθρο...ημέρες ντροπής δυστυχώς....και για τους απατεώνες κυβερνήτες και για τον λαό που σε μεγάλο ποσοστό καταπίνει αμάσητο ότι του πούνε. Ένα ωραίο ρεπορτάζ θα είναι να βρουνε τις μανταμίτσες που χόρευαν πανευτυχείς και να μας πούνε την γνώμη τους. Αν δεν είναι κάπου διορισμένες,μάλλον θα κλαίνε την μοίρα τους σε καποια γωνία....

Ο χρήστης kkostask έγραψε:
Ένα ωραίο ρεπορτάζ θα είναι να βρουνε τις μανταμίτσες που χόρευαν πανευτυχείς και να μας πούνε την γνώμη τους. Αν δεν είναι κάπου διορισμένες,μάλλον θα κλαίνε την μοίρα τους σε καποια γωνία....

Έχουν γίνει κάποια ρεπορτάζ και αρκετοί από τους πρωταγωνιστές είναι διορισμένοι...
Για αυτό έχουν εγκαταλείψει το πεζοδρόμιο
Αγώνας δικαιώθηκε

Και σχετικό και άσχετο...έβλεπα ένα ρεπορτάζ σήμερα για το προσωπικό καθαριότητας των νοσοκομείων το οποίο απολύεται γιατί τελειώνουν οι συμβάσεις και έτσι το υπουργείο με απόφαση του πολυχρονεμένου αγωνιστή Πολλάκη,θα αναθέσει σε εταιρείες την καθαριότητα!!!Σας θυμίζει κάτι?

Ως συνήθως θα διαφωνήσω με το άρθρο και θα πω για άλλη μια φορά ότι θεωρώ τους ΑΡΔ απόλυτα συνένοχους στο έγκλημα που έχει γίνει .

Το τι ήθελε ο λαός εκείνο το βράδυ , ίσως ήταν απλά το αυτονόητο . Να ζήσει σε ένα κανονικό κράτος , όχι σε μπανανία . Να ζήσει σε ένα κράτος που οι πολιτικοί θα ήταν έντιμοι και αν δεν ήταν η Δικαιοσύνη θα τους έκοβε τον κώλο . Να ζήσει σε ένα κράτος που οι δημοσιογράφοι θα έχουν άποψη και όχι τιμοκατάλογο . Να ζήσει σε ένα κράτος που οι εκδότες θα είναι έντιμοι και όχι μαφιόζοι .

Μπορεί αυτός ο λαός να κατέβηκε ή να μην κατέβηκε στο Σύνταγμα εκείνο το βράδυ . Μπορεί πολλοί από αυτούς που κατέβηκαν να μην ήταν εκεί για να διαμαρτυρηθούν , αλλά απλά για να διοριστούν ή να εκλεγούν βουλευτές .
Μπορεί , πολλά μπορεί .

Αλλά είναι πιθανό οι ίδιοι δημοσιογράφοι που μας κουνάνε το δάχτυλο και μας πουλάνε τα αγράμματα τσόλια ελιτισμό , να είναι οι ίδιοι που αποθέωναν τον Μπένι , όταν έφτιαχνε τον Νόμο Περί Ευθύνης Υπουργών . Οι ίδιοι που αποθέωναν τον Μπένι όταν δήλωνε ότι οι αριθμοί των λογαριασμών του Ακη ήταν πιθανότατα αριθμοί κινητών τηλεφώνων... . Οι ίδιοι που αποθέωναν το Παιντί , όταν δήλωνε ότι Λεφτά Υπάρχουν , σε πλήρη γνώση των προβλημάτων , όπως μας έδειξε πριν λίγες μέρες το γουίκιλικς .

Ετσι τέτοια δημοσιεύματα με θλίβουν αφού κάνουν επίκαιρους τους στίχους του Σολωμού σχεδόν 200 χρόνια μετά .

Δυστυχισμένε μου λαέ καλέ και αγαπημένε.
Πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε.

Αυτό είναι ακριβώς το πρόβλημα αυτής της χώρας . Ότι οι διάφορες παραλλαγές του Γουδιού , εφαρμόζονται πολύ σπάνια . Σε αντίθεση με ότι συμβαίνει στην Ιταλία , αλλά και στις άλλες χώρες , που η τιμωρία των πολιτικών είναι αυτονόητη .

Δείτε τι έγινε με τον Ραχόι , που έπιασαν τα στελέχη του να τα παίρνει . Παραιτήθηκε από αρχηγία και κόμμα και αποσύρθηκε από την πολιτική . Συγκρίνετε τα με τους δικούς μας .

Αντί λοιπόν να γράφουν τα πληρωμένα κοράκια για την συγκέντρωση του 15 , να γράφουν γιατί τελικά χρειαστήκαμε 8 χρόνια για να βγούμε από τα μνημόνια , αντί για 2-3 χρόνια που χρειάστηκαν οι άλλες χώρες .

Ξέρετε κάτι . Επειδή δεν έχω δεσμεύσεις , ούτε περιμένω κάτι από τα κόμματα , αλλά έχω πλήρη άποψη και της αγοράς και των προβλημάτων που δημιουργεί ο δημόσιος τομέας αλλά και οι κρατικοδίαιτοι στην πρόοδο της χώρας . Να δείτε τι μαφία υπάρχει στον τουρισμό σε διάφορα μέρη που προσπαθεί τώρα να επενδύσει ένας φίλος . Κυκλώματα τοπικά που εκλέγουν βουλευτές και έτσι ελέγχουν τα πάντα .

Αυτό είναι το πρόβλημα της χώρας . Να πάψει να είναι μπανανία και μαφιόζικη χώρα . Γιατί αν δεν το κάνουμε αυτό σύντομα , το μέλλον μας είναι να γίνουμε Βουλγαρία , που ενώ ήταν 9 εκατ πριν 20 χρόνια , τους τελευταίους μήνες έπεσε κάτω από τα 7 εκ και σε 30 χρόνια θα είναι κάτω από 4 . Γιατί ο κόσμος έφυγε , η μαφία κυβερνάει και ο κόσμος γερνάει , ενώ αλλάζει και το δημογραφικό με την αύξηση της αναλογίας των Τούρκων και Ρομά .

Αφήστε λοιπόν αυτούς που γράφουν για το 15 , γιατί έχουν βεβαρυμένο παρελθόν στην συγκάλυψη των ευθυνών...

Καλή προσπάθεια να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα.

To Sano που τρώτε εκεί στο πρόταγκον , στην Οντίν παρέα με την Ξαφά , μάλλον θα είναι γκουρμέ με σάλτσα υπαλληλοχρηματοπιστωτική , σε σχέση με το απλό Λαϊκό Σανό που τρώνε στον Σύριζα....

Ο χρήστης Χρήστος Λάππας έγραψε:

Μόνο ο έρωτας είναι πάντα αληθινός. Εντάξει, τουλάχιστον τις περισσότερες φορές |INTIMENEWS

Σύνταγμα, 3 Ιουλίου 2015

**Τρία χρόνια μετά τη μεγάλη συγκέντρωση υπέρ του «Οχι» μπορούμε πλέον να ρωτήσουμε τους συμμετέχοντες τι ακριβώς περίμεναν ότι θα συμβεί. Αλλά και να σταθούμε με δέος μπροστά στη σαγήνη του λαϊκισμού **

Κώστας Γιαννακίδης 3 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018, 07:19 79

Αν έβαζες δύο γαλόνια στο κοστούμι, θα θύμιζε στολή. Θα της άρεσε. Η Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων βγήκε στο προαύλιο, πάνω από τον Αγνωστο Στρατιώτη, σήκωσε την αριστερή γροθιά και κάτι φώναξε. Δεν ξέρουμε τι βγήκε από το στόμα της, ο αντίλαλος, όμως, αντηχούσε παντού. Ήταν 3 Ιουλίου του 2015 και μία χώρα βρισκόταν σε παράκρουση. Ευτυχώς, όχι ολόκληρη.

Κάτω από την Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, η πλατεία ήταν γεμάτη. Μόνο που ο Σαββόπουλος δεν θα τους έκανε ποτέ τη χάρη να το τραγουδήσει εκεί. Ήταν άλλοι. Ο Βασίλης, ο Σωκράτης, ο Αλκίνοος, ο Θάνος. Και έψαλαν τα λόγια του ποιητή, πάνω στις νότες του Μίκη. «Της Δικαιοσύνης, ήλιε νοητέ». Το πλήθος ρίγησε και τραγούδησε. Αν το δεις σήμερα, το πιθανότερο είναι να βάλεις τα γέλια. Ειδικά όταν η φωνή που σηκώνεται πιο ψηλά από όλες τραγουδάει με τιμολόγια Βουλγαρίας. Να, δείτε το.

Youtube Video

Α, ναι, η συγκέντρωση υπέρ του «Οχι» ήταν στα αλήθεια μεγαλειώδης και φορτισμένη συγκινησιακά. «Όλη η Ευρώπη έχει στραμμένα τα μάτια της σε σας, τώρα που παίρνουμε τις τύχες της πατρίδας μας στα χέρια μας» είπε ο Αλέξης Τσίπρας. Κατά τη δική του εκδοχή, εκείνη τη στιγμή ήταν θύμα αυταπάτης. Η άλλη εκδοχή λέει ότι, απλώς, κορόιδευε τον κόσμο. Θυμηθείτε τον.

Youtube Video

Τώρα που έχουν περάσει τρία χρόνια η συζήτηση μπορεί να γίνει με νηφαλιότητα. Όμως το ερώτημα παραμένει το ίδιο μεγάλο, όσο ήταν και τότε: τι πίστευαν όλοι αυτοί κάτω από την εξέδρα; Πίστευαν, αλήθεια, ότι η Μέρκελ και ο Σόιμπλε θα κάνουν πίσω, χρηματοδοτώντας με γερμανικά ευρώ το σχέδιο του Γιάνη και του Αλέξη για μία ριζοσπαστική αλλαγή στην Ευρώπη; Ειλικρινά, δεν μιλάμε για μία θεωρητική άσκηση πολιτικού ρεαλισμού, αλλά για ένα στοιχειώδες τεστ νοημοσύνης. Kαι δυστυχώς η επίδοση δεν ήταν σπουδαία.

Εκείνο το βράδυ, ο κάθε ένας από τους συγκεντρωμένους είχε το δικαίωμα να πιστεύει αυτό που γουστάρει. Χαμένοι σε μία επαναστατική ευφορία, με κλειστές τράπεζες και ελεύθερα μέσα μεταφοράς, οι πολίτες, τόλμησαν να βάλουν δίπλα στη πραγματικότητα τα πάντα: επαναστατικές φαντασιώσεις, ανοησίες του καφενείου, φρούδες ελπίδες και ανεδαφικές προσδοκίες. Αυτό ήταν λογικό, όσο και αν επρόκειτο για προϊόν παραλογισμού. Όταν είδαν τις μπαρούφες της πλατείας και τα τερατώδη ψέματα που φύτρωναν στου Παπαδάκη να γίνονται επίσημος, κυβερνητικός λόγος, σκέφτηκαν ότι, ναι ρε γαμώτο, ένα δημοψήφισμα και μία συγκέντρωση αξιοπρέπειας μπορούν να αλλάξουν τα πάντα. Σήμερα, φυσικά, οι ίδιοι άνθρωποι θα σου πουν εντελώς διαφορετικά πράγματα. Δεν είναι μόνο η ανίκητη πραγματικότητα. Είναι και που δεν ακούγονται τα τερατώδη εκείνων των καιρών.

Όμως βλέποντας το πλήθος και ανατρέχοντας στο κλίμα των ημερών, στέκεσαι με δέος μπροστά στην προκλητική σαγήνη του λαϊκισμού. Και τρομάζεις όταν λογίζεσαι πόσο εύκολο είναι να γητεύσεις ένα λαό, να φυτέψεις παράλογα πράγματα στα μυαλά λογικών ανθρώπων. Άλλωστε η εξαπάτηση κάθεται στην ίδια καρέκλα με την πειθώ.

Αυτό το πλήθος, λοιπόν, μαζί με το 62% του εκλογικού σώματος, ουσιαστικά εξουσιοδότησε τον Αλέξη Τσίπρα να πάρει τη χώρα από την Ευρώπη. Τι θα είχε συμβεί, άραγε, τη Δευτέρα που ξημέρωσε μετά το δημοψήφισμα, αν ο Πρωθυπουργός έλεγε ότι θα σεβαστεί τη βούληση του ελληνικού λαού, απορρίπτοντας τα σχέδια των δανειστών; Ο καημένος ο Τσίπρας δεν μπορεί ούτε για την υστεροφημία του να επικαλεστεί τη σύνεση και τον φόβο της τελευταίας στιγμής.

Μπορούσε, βέβαια, να επικαλεστεί τη λαϊκή βούληση ή τις νεανικές του φαντασιώσεις. Πιθανότατα ο Καμμένος θα εξασφάλιζε, όπως είχε εγγυηθεί, την εσωτερική ασφάλεια, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης θα έμπαινε στο Νομισματοκοπείο και, ναι, η Ζωή Κωνσταντοπούλου θα έραβε γαλόνια στο κοστούμι της. Kαι κάθε 5η Ιουλίου η Μπέτυ θα έκλαιγε μόνο από υπερηφάνεια.

Πηγή: http://www.protagon.gr/apopseis/editori ... 4341650404

Τόσο μαζεμένη γενικολογία σε κείμενο καιρό είχα να δώ. Απο επιχειρηματολογία το τίποτα του τίποτα. Ένα κατηγορώ σε ένα λαό γιατί δεν κάθισε να λέει ευχαριστώ σε όσα απίθανα νομοθέτησαν οι κυβερνήσεις με τις εντολές των δυτικών και μια κοινωνία την έφεραν στο σημείο αμήν. Πέραν αυτού τίποτα παραπάνω. Γιατί το να ισχυριστεί κάποιος ότι με αυτά τα μέτρα αντιμετωπίζονται τα θεωρητικώς κακώς κείμενα της ελληνικής οικονομίας, μόνο γέλια προκαλεί. Θα ήταν καλύτερα ο Γιανακίδης** και τα εκσυγχρονιστικά 'παλικάρια' του protagon.gr** να εξηγήσουν που μας πάει η περιπέτεια ή καλύτερα ο παραλογισμός των 8 τελευταίων χρόνων. Γιατί σε ανάκαμψη της οικονομίας δεν οδηγεί. Αντιθέτως, ανεργία, αύξηση του χρέους, υπέρμετρη φορολογία, κατασχέσεις εισοδημάτων,κατοικιών κλπ είναι τα αποτελέσματα όχι όσων δεν εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις, αλλά τουναντίον όσων ακριβώς εφάρμοσαν απο το 2010 μέχρι το παρόν κατά παραγγελία των ίδιων των δανειστών.

Πέστα γιατί θα μας τρελάνουν οι των Ελίτ....

Πάντως έτσι όπως είναι η χώρα και εντός ευρώ λύση ή λύσεις μην περιμένετε.

Ο χρήστης criuser έγραψε:

Ετσι τέτοια δημοσιεύματα με θλίβουν αφού κάνουν επίκαιρους τους στίχους του Σολωμού σχεδόν 200 χρόνια μετά .

Δυστυχισμένε μου λαέ καλέ και αγαπημένε.
Πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε.

Αυτό είναι το πρόβλημα της χώρας . Να πάψει να είναι μπανανία και μαφιόζικη χώρα . Γιατί αν δεν το κάνουμε αυτό σύντομα , το μέλλον μας είναι να γίνουμε Βουλγαρία , που ενώ ήταν 9 εκατ πριν 20 χρόνια , τους τελευταίους μήνες έπεσε κάτω από τα 7 εκ και σε 30 χρόνια θα είναι κάτω από 4 . Γιατί ο κόσμος έφυγε , η μαφία κυβερνάει και ο κόσμος γερνάει , ενώ αλλάζει και το δημογραφικό με την αύξηση της αναλογίας των Τούρκων και Ρομά .

Αφήστε λοιπόν αυτούς που γράφουν για το 15 , γιατί έχουν βεβαρυμένο παρελθόν στην συγκάλυψη των ευθυνών...

Σκεπτόμενος πολύ σοβαρά το τελευταίο μήνα αν θα προχωρήσω στην δημιουργία οικογένειας όντας ΙΥ (με τη σύντροφό επίσης ΙΥ), διαβάζω αυτά που γράφεις και όσο και καλή πίστη να έχω στις δυνάμεις μου, μου κόβεται κάθε σκέψη και μόνο προβληματισμούς γεννάει το μυαλό μου.

Μου έκανες την καρδιά περιβόλι cruiser. Να είσαι καλά.[emoji23]

Οι δανειστές έφτιαξαν ένα πρόγραμμα για να προφυλάξουν την 'επένδυσή τους'. Η 'ανάταξη' της
'οικονομίας μας' είναι δική μας δουλειά και όχι δική τους. Εκτός από τα μέτρα που
εφαρμόστηκαν (περικοπές) υπήρχαν και κάποια άλλα ολίγον πιο 'δύσπεπτα'. Αναδιοργάνωση π.χ. της
δικαιοσύνης, χρήσεις γης, κατάργηση άχρηστων οργανισμών δημοσίου (οι οποίοι απορροφούν πολύ
περισσότερο χρήμα από τους μισθούς των υπαλλήλων, μακάρι να τους καταργούσαμε και να κρατούσαμε
την μισθοδοσία μόνο ως έξοδο και ας κάθονταν οι υπάλληλοι...) κλ.π.. Φαντάζομαι εννοείτε ότι όλα αυτά
εφαρμόστηκαν κατά γράμμα... Τόσο κατά γράμμα που η Κύπρος βγήκε στα 3 χρόνια και εμείς είμαστε
ακόμη μες στον λάκκο. Αλλά ξέχασα, που να βρεις μέλλον εντός του ευρώ, η μικρή διχοτομημένη
'αδελφή' χώρα 500000 κατοίκων ελληνικής καταγωγής όμως την βρήκε... Διότι έχουμε μια κεφαλαιώδη
διαφορά, αυτοί έχουν κράτος κι εμείς τα γνωστά.
Πάλι στο ευρώ και τους δανειστές καταλήγουμε όμως ως πρόβλημα (αφού όλα τα άλλα κατά πως φαίνεται τα έχουμε λύσει...). Πραγματικά, έχω κάποιες φορές την -διεστραμμένη- σκέψη να μπορούσαμε να έχουμε πάλι δραχμούλα με το υφιστάμενο πολιτικό προσωπικό να μας κυβερνάει. Δίνω και υποθετικό 'ρεγάλο' 150 δις διαγραφή χρέους (να βγούμε και να αδειάσουμε την γωνιά στους ΕΕδες αλλά να βγούμε όμορφα και να μας δώσουν και κατιτίς όπως έλεγε ο δόκτωρ σόιμπλε...).

ΥΓ: Η οικογένεια είναι πολύ μακρόχρονο project για να επηρεάζεται από την οικονομική συγκυρία. Από προσωπική εμπειρία, υπάρχουν πολύ σοβαρότεροι απρόβλεπτοι παράγοντες (λόγοι υγείας) που μπορούν να την επηρεάσουν απείρως σοβαρότερα.