Ο χρήστης kostis20 έγραψε:
Η παραπάνω απάντηση με κάνει να έχω δεύτερες σκέψεις για την ποιότητα κάποιων αθηναίων, αλλά επειδή εν τέλει πρόκειται περί μεμονωμένης περίπτωσης, δεν αλλάζει το γενικό συμπέρασμα...
Είναι θέμα απλής καθημερινότητας περισσότερο από οτιδήποτε άλλο: Τι ερεθίσματα έχεις αν ζεις στην Αλίαρτο, με ποιους συναναστρέφεσαι, τι κάνεις στον ελεύθερο χρόνο σου, ποιους μπορείς να γνωρίσεις, ποιους μπορείς να αποφύγεις κ.ο.κ.
Ο εγκλωβισμός είναι άσχημο πράγμα....
Στάλθηκε από το Nexus 4 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Κάλα η Αλιαρτος ειναι και 50 λεπτα απο την Αθήνα.Μόνο εγκλωβισμένοι δεν είναι οι κατοικοι.Τα ξαδέρφια μου μια χαρά παιδιά είναι.Θα έλεγα οτι είναι και πολυ ώριμα για την ηλικία τους.
Πιο πολυ εγκλωβισμένους θεωρω κάτι γνωστους μας που μενουν πλατεία Αττικής και φοβουνται να βγουν εξω απο το σπίτι μετα τις 8 το βράδυ.
Ενώ οι συγχωριανοί μου, αν βγουν έξω το βράδυ, θα πάνε στο καφενείο και θα γουστάρουν!
Αν δεν τους δαγκώσει καμιά αρκούδα στο δρόμο πάντα... (true story, λόγω Εγνατίας Οδού, οι αρκούδες έχουν αλλάξει βιότοπο και τις βλέπεις στις παρυφές των γειτονικών χωριών... ).
Αν δεν καταλαβαίνετε πως τα χωριά των 100, 200 ακόμη και 2000+ κατοίκων, δεν έχουν να προσφέρουν τίποτε ΠΟΥΘΕΝΑ, δεν σας φταίω εγώ!
Για ποιο λόγο κάποιος πχ να ζει στο Μέτσοβο και να μην ζει στα Γιάννενα; Δεν είπα να κατεδαφίσουμε τα Γιάννενα και την Λάρισα, προφανώς τα χάλια τους έχουν τώρα, αλλά αν δεν υπήρχαν τα χωριά γύρω γύρω, και οι πόλεις αυτές είχαν υποδομές, θα μπορούσες να είχες και καλύτερες συνθήκες για τους κατοίκους, και παραγωγή από τα χωράφια (αγροτικά και κτηνοτροφικά, τουρισμό, κλπ κλπ).
Με το να έχεις μεγάλες ομάδες πληθυσμού σε μικρά χωριά και μικρές πόλεις, τους καταδικάζεις σε στασιμότητα και μαρασμό. Ας είχες στο θεσσαλικό κάμπο πχ 3-4 μεγάλες πόλεις και κανένα χωριό. Αυτό θα ήταν το ιδανικό. Αυτό βέβαια θέλει σχεδιασμό και υπομονή και δεν γίνεται αύριο... Για να το κάνεις, θα έπρεπε να επανασχεδιάσεις τις πόλεις, με κριτήρια μητροπολιτικών κέντρων και όχι με επεκτάσεις σχεδίου πόλης για διόρωφα με πιλοτή, που είναι επαρχιώτικη αθλιότητα... Φτιάξε μητροπολιτικό κέντρο και μετά δες τις επεκτάσεις. Στην Ελλάδα, μεταφέρουμε την χωριατιά στις πόλεις και τούμπαλιν! Γι' αυτό μόνον η Αθήνα (και προφανώς όχι όλη...) δίνει το κάτι παραπάνω.
Μια εμπνευσμένη ηγεσία, θα έκανε ακριβώς αυτό: μητροπολιτικό σχεδιασμό, ρυθμιστικά σχέδια για ΟΛΕΣ τις αξιόλογες επαρχιακές πόλεις, σοβαρές επεκτάσεις σχεδίου πόλης με ορίζοντα 50 και 100 χρόνων, μηδενικά κίνητρα ανάπτυξης μικρών χωριών, κυνήγι αυθαίρετης δόμησης μαζί με κίνητρα αστικοποίησης, υποδομές στις πόλεις και ΟΧΙ στα χωριά (με εξαιρέσεις παραδοσιακών και βιώσιμων οικισμών, και φυσικά τα νησιά που έχουν και τουρισμό) κλπ κλπ.
Όσο για την Αθήνα, τα προβλήματά της είναι ΠΟΛΥ πιο εύκολο να λυθούν, ακόμη και η χειρότερη γειτονιά του κέντρου, είναι πολύ καλύτερο μέρος να ζεις από το τελευταίο κουτσοχώρι ξεχασμένο από το θεό. Και είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ εύκολο να γίνει καλύτερη με ελάχιστη προσπάθεια, όταν για το χωριό, δεν υπάρχει σωτήρια άλλη, εκτός από μετακίνηση του πληθυσμού σε μια πόλη εκεί κοντά. Αυτά, δεν τα λέω επειδή μου καρφώθηκαν ξαφνικά στο κεφάλι, με την ελληνική επαρχία, έχω σχέση παιδιόθεν, εκεί έχω μεγαλώσει και ακόμη και σήμερα λόγω δουλειάς τα βλέπω ξανά και ξανά. Όσοι έχουν ζήσει μόνον στην Αθήνα και έχουν πάει στην επαρχία μόνον για διακοπές, μπορεί να με κοιτάζουν παράξενα, αλλά απλώς δεν γνωρίζουν την κατάσταση από κοντά και σε βάθος... Εμένα, μόνον σιδηροδέσμιο θα με γύριζες σήμερα στην ΟΠΟΙΑ επαρχία, μόνον καμιά Κρήτη θα μπορούσα να σκεφτώ για τα γεράματα λόγω καλύτερου κλίματος και γειτνίασης με την θάλασσα... Θα γεράσω, θα με πονάει η πλάτη μου σίγουρα, οπότε καλός είναι ο περισσότερος ήλιος και η θάλασσα...