Ο χρήστης kyr80 έγραψε:

Η καλύτερη επένδυση αυτή την περίοδο είναι η μόρφωση κ εκπαίδευση κατά κύριο λόγο στο εξωτερικό... Σε 10-15 χρόνια έχει ο Θεός...

α)Και που θα βρει λεφτά, για να σπουδάσει στο εξωτερικό;;;
Κοντινό μου πρόσωπο μόνογια δίδακτρα-στέγαση θέλει 20.000€ το χρόνο. Ο κόσμος τρώει στα άσυλα, και εσύ προτείνεις τις σπουδές στο εξωτερικό;;
β)Η υπερπλθώρα overqualified υπαλλήλων θα οδηγήση σε καταστάσεις που ζήσαμε και στην Ελλάδα. Είχα και έχω καθαρήστριες με χαρτιά πανεπιστημίων. Από πρώην ανατολικές χώρες.

Ενώ λεφτά για Χ5 κ σκάφη είχε, σωστά???

Έγραψα κάπου, ότι αυτά τα 2 πάνε μαζι;;;

20.000€ σε ποια πόλη? Μην είναι το λονδίνο?

Μπρατισλάβα... ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ μακρυά από Λονδίνο

Μπρατισλάβα και 20.000€ Ή κάνει ζωή χαρισάμενη με τις ή δίνει τενεκέδες λάδι... Γερμανία εξήγησα πόσο κοστίζουν...

α) Τα πανεπιστήμια στη Γερμανία πχ κοστίζουν ως δίδακτρα 300€ το εξάμηνο. Η ζωή κοστίζει φθηνότερα σε σχέση με Ελλάδα, η εστία κοστίζει 250-300€ το μήνα... Και στη Γαλλία κ στην Ιταλία είναι σχεδόν δωρεάν, ας ποστάρει κάποιος.

β) Επένδυση στη μόρφωση είναι να πάρεις κανένα σοβαρό χαρτί... όχι κωλόχαρτα από ιδιωτικά πανεπιστήμια που απλώς τα αγοράζεις... Κολλητός μου φίλος έφυγε από την Ελλάδα πριν 3 χρόνια μετά από σπουδές πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο. Ο πατέρας του ήταν καθηγητής πανεπιστημίου κ είχε ο ίδιος πρόσβαση στο πανεπιστήμιο αν ήθελε. Παρόλα αυτά πήρε υποτροφία (υποτροφία δεν παίρνεις σε αξιόλογα πανεπιστήμια με μέσο ) για πανεπιστήμιο Ζυρίχης, δούλευε part time σε τράπεζα κ έβγαζε ΜΟΝΟΣ του τα έξοδά του σε ηλικία 24 ετών... Τελείωσε από εκεί μεταπτυχιακό, πήρε υποτροφία για διδακτορικό στο Columbia στην Αμερική στα 25 του, πληρώνεται από το πανεπιστήμιο κ δουλεύει part time στην Yahoo.com . Του έκανε πρόταση η Facebook να πάει full time κ την απέρριψε γιατί πολύ απλώς κάνει ότι γουστάρει κ δεν κοιτά να γλύφει ποδιές για να πάρει μια θέση στην Ελλάδα. Τώρα στέλνει US Dollars στην οικογένειά του στα 26 του...

Αν ήταν στην Ελλάδα θα έπινε καφέδες σε καμιά παραλία κ θα έλεγε 'σκατά είναι η κατάσταση...'.
Με τα 'κ που θα βρω τα λεφτά κ τί θα γίνει' χορτάσαμε... Θέλει κ λίγο ρίσκο, θέλει κ να έχει κανείς τα κότσια...

Χθες πήγα στη δουλεία 6:30 το πρωί κ έφυγα στις 21:30 το βράδυ. Είχα απογευματινή εφημερία κιόλας. Ήμουν σύνολο 8-9 ώρες σε χειρουργεία... Οι επιμελητές μου ίσως κ περισσότερες. Κάναμε χειρουργείο 4:30 ώρες σπονδυλοδεσία οσφυϊκής μοίρας. Τελειώνοντας ο επιμελητής κουράστηκε κ βγάζει την ποδιά του κ λέει ένα απλό 'ράψτε το'. Εννοούσε ουλή 25-30 εκατοστά... Και φυσικά την έρραψα μετά από 4 ώρες ορθοστασίας.
Και καπάκι στις 18:00 μπήκα χειρουργείο κατάγματος αυχένα, 3:30 ώρες.

Εντάξει ρε Πέτρο. Εσύ είσαι άξιος γιατρός, και όλοι άλλοι είναι τεμπέληδες. Εμφανίζεις έντονα συμπτώματα λάζο

'Μη κρίνεις ινά μη κριθείς' λέει ένα σοφό ρητό... O καθένας κάνει τις επιλογές του. Η κλινική που εργάζομαι έχει δικά της ωράρια και δικά της standards... Μάλιστα κουράρει την πρωταθλήτρια της Bundesliga. Και μόνο αυτό λέει πολλά για το επίπεδο. Πέρυσι η ορθοπαιδική μας είχε 20.000 ασθενείς... 21 εκ. € κέρδος... Δε λέω περισσότερα για να μη φανώ κάπως... Φτάνουν...

Ποιος είναι λαζό είναι άλλη ιστορία... ο χαρακτηρισμός αυτός ανήκει κυρίως σε εκείνους που πήγαιναν για λάτζα στη Γερμανία το 70 κ γύριζαν στην Ελλάδα να το παίζουν μορφωμένοι κ κοσμογυρισμένοι με τα μάρκα τους.

Ε αυτό Κυριάκο εγώ δεν το θεωρώ γ@μήσι, είναι αυτό που εγώ κυνηγώ κ θέλω... Άλλοι ειδικευόμενοι μου τηλεφωνούσαν χθες να πάω να κάνω τα χειρουργεία τους γιατί βαριόντουσαν κ ήθελαν να πάνε σπίτι. Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα στην εκπαίδευση κ στο κωλόχαρτο που λες.

Μόρφωση και εκπαίδευση στο εξωτερικό για να επιστρέψεις στο εσωτερικό και να προκόψεις
απλά ΔΕΝ υφίσταται πλέον.

Επομένως, μόρφωση, εκπαίδευση, μόνιμη εγκατάσταση για εργασία στο εξωτερικό και μούντζα στο εσωτερικό.
Έτσι όμως βγαίνεις

Ο χρήστης PeterPan έγραψε:

Μπρατισλάβα και 20.000€ Ή κάνει ζωή χαρισάμενη με τις ή δίνει τενεκέδες λάδι... Γερμανία εξήγησα πόσο κοστίζουν...

ΔΙΔΑΚΤΡΑ-ΣΠΙΤΙ. Αν βάλουμε εισητήρια-φαγητό-έξοδα ξεπερνάμε τα 25.000.

'Μη κρίνεις ινά μη κριθείς' λέει ένα σοφό ρητό... O καθένας κάνει τις επιλογές του. Η κλινική που εργάζομαι έχει δικά της ωράρια και δικά της standards... Μάλιστα κουράρει την πρωταθλήτρια της Bundesliga. Και μόνο αυτό λέει πολλά για το επίπεδο. Πέρυσι η ορθοπαιδική μας είχε 20.000 ασθενείς... 21 εκ. € κέρδος... Δε λέω περισσότερα για να μη φανώ κάπως... Φτάνουν...

Ποιος είναι λαζό είναι άλλη ιστορία... ο χαρακτηρισμός αυτός ανήκει κυρίως σε εκείνους που πήγαιναν για λάτζα στη Γερμανία το 70 κ γύριζαν στην Ελλάδα να το παίζουν μορφωμένοι κ κοσμογυρισμένοι με τα μάρκα τους.

Διάβασε λίγο τα προηγούμενα ποστ σου... 'Εγώ κάνα έτσι, ενώ οι άλλοι στις παραλίες', 'μόνο τα bonus μου, είναι 1-2 βασικοί μισθοί ΄Ελληνα', 'ο επιμελητής μου είναι ο υπεργ@μάω με 40 αυτοκίνητα και στάβλους', 'η κλινική που δουλεύω είναι η σούπερ-ντούπερ' κλπ κλπ.
Αυτή είναι τυπική συμπεριφορά λάζου, όταν αναφέρεται στη ζωή του(όταν συνομιλεί με ποταπούς Έλληνες). Τους ζω και σαν πελάτες, και σαν μέλος Γερμανικής οικογένειας. Σπίτι το 80% της ημέρας Γερμανικά ακούω...

Όταν ακόμα διαβάζω απο κάποιους την καραμέλα περι ανεύθυνων επιχειρηματιών που ξόδεψαν τα λεφτά τους για Καγιέν, μπουζούκια και σκάφη, διαπιστώνω οτι ακόμα δέν έχει γίνει κατανοητό το βάθος και η έκταση της κρίσης.

Όσοι επιχειρηματίες ξόδευαν αλόγιστα τα λεφτά τους έχουν ήδη κλείσει απο το 2008-9 όταν πρωτοξεκίνησε η κρίση. Αυτοί κλείνανε ακόμα και τα καλά χρόνια. Τώρα πλέον κλείνουν και οι 'νοικοκύρηδες', δηλαδή όσοι κρατούσαν αποθεματικά για μια δύσκολη στιγμή και γενικά δέν ανοίγονταν πολύ με δάνεια κτλ.

Πολύ απλά, όταν έχεις πτώση τζίρου 50% τα τελευταία 3-4 χρόνια με παράλληλη συμπίεση των κερδών και αύξηση της φορολογίας, κάθε προγραμματισμός πάει περίπατο. Όσο προνοητικός και να ήταν κάποιος, είναι τόσο ραγδαίες οι εξελίξεις που η προσαρμογή είναι αδύνατη.

Ο Kacey είναι αυτή τη στιγμή σε ένα αδιέξοδο που βρίσκονται οι πιό πολλοι επιχειρηματίες. Δηλαδή έχει κόψει όλα τα περιττά έξοδα αλλά παρόλα αυτά δέν βγαίνει ικανοποιητικό κέρδος (ή μπορεί να συνεχίζει να μπαίνει μέσα). Αν κόψει κι άλλα έξοδα μετά δέν θα βγαίνει η δουλειά.

Λύση όπως έχουν γίνει τα πράγματα δέν υπάρχει. Η φάση τώρα είναι όποιος αντέξει. Απλά κάποιοι θα κλείσουν οπότε οι λιγότεροι που θα μείνουν θα έχουν πιό πολύ δουλειά και θα μπορούν να επιβιώσουν.

Ναι αλλα με τους ανεργους τι γινεται εντω μεταξυ??? λεφτα για στηριξη δεν θα υπαρχουν... δουλειες να βρουν σαν υπαλληλοι η εστω και μονοι τους δεν θα υπαρχουν για 1 -2 χρονια... ακομα τουλαχιστον... το κρατος δεν θα εχει θεσεις να προσλαβει.... αρα τι??? Θα θελει εως ενα βαθμο να βρουν λυσεις μονοι τους.... π.χ. εξωτερικο, επαρχεια, σε αγροτικα παραγωγικα επαγγελματα κ.λ.π. ολα αυτα ομως δεν γινονται σε μια νυκτα..... οπως δεν απορροφαται το ΕΣΠΑ σε ενα χρονο... Το κρατος ειναι πολυ αργο σε αποφασεις....

Ο χρήστης kyr80 έγραψε:

Μπρατισλάβα και 20.000€ Ή κάνει ζωή χαρισάμενη με τις ή δίνει τενεκέδες λάδι... Γερμανία εξήγησα πόσο κοστίζουν...

ΔΙΔΑΚΤΡΑ-ΣΠΙΤΙ. Αν βάλουμε εισητήρια-φαγητό-έξοδα ξεπερνάμε τα 25.000.

'Μη κρίνεις ινά μη κριθείς' λέει ένα σοφό ρητό... O καθένας κάνει τις επιλογές του. Η κλινική που εργάζομαι έχει δικά της ωράρια και δικά της standards... Μάλιστα κουράρει την πρωταθλήτρια της Bundesliga. Και μόνο αυτό λέει πολλά για το επίπεδο. Πέρυσι η ορθοπαιδική μας είχε 20.000 ασθενείς... 21 εκ. € κέρδος... Δε λέω περισσότερα για να μη φανώ κάπως... Φτάνουν...

Ποιος είναι λαζό είναι άλλη ιστορία... ο χαρακτηρισμός αυτός ανήκει κυρίως σε εκείνους που πήγαιναν για λάτζα στη Γερμανία το 70 κ γύριζαν στην Ελλάδα να το παίζουν μορφωμένοι κ κοσμογυρισμένοι με τα μάρκα τους.

Διάβασε λίγο τα προηγούμενα ποστ σου... 'Εγώ κάνα έτσι, ενώ οι άλλοι στις παραλίες', 'μόνο τα bonus μου, είναι 1-2 βασικοί μισθοί ΄Ελληνα', 'ο επιμελητής μου είναι ο υπεργ@μάω με 40 αυτοκίνητα και στάβλους', 'η κλινική που δουλεύω είναι η σούπερ-ντούπερ' κλπ κλπ.
Αυτή είναι τυπική συμπεριφορά λάζου, όταν αναφέρεται στη ζωή του(όταν συνομιλεί με ποταπούς Έλληνες). Τους ζω και σαν πελάτες, και σαν μέλος Γερμανικής οικογένειας. Σπίτι το 80% της ημέρας Γερμανικά ακούω...

Ρε Κυριάκο, δεν τα φούσκωσα ούτε υπερέβαλα καθόλου για να φανώ σούπερ... Την πραγματικότητα λέω... Δεν καταλαβαίνω που πονάει... Να πω ότι έλεγα παπατζιλίκια, πάει κ έρχεται... Αλλά όταν λέω την πραγματικότητα, θεωρώ υπερβολική την αντίδρασή σου...

Τέλος πάντων, ξέρουμε ότι η γυναίκα σου είναι Ελληνογερμανίδα, ότι τα πεθερικά σου ήταν κ αυτοί μετανάστες στη Γερμανία, αλλό αυτό δε μου λέει κάτι...

Και για να ελαφρύνω το κλίμα, κάτι εκτός τόπικ... Ελληνική ραδιοφωνική εκπομπή χθες στο Düsseldorf με παραγωγούς Έλληνες μετανάστες 2ης γενεάς που μιλούσε για την ξενητιά κ τα βιώματα των γονέων τους έπαιζε Στέλλα Μπεζεντάκου... Να είσαι στην KÖ και να ακούς Μπεζεντάκου είναι μία αξία ανεκτίμητη κ αυτή

Οι σημερινοί νέοι που εργάζονται εξωτερικό, τουλάχιστον εγώ κ οι φίλοι μου που έχω ίδια γνώση, δεν είμαστε αποκομμένοι τόσο από την Ελλάδα όπως το 80 που επισκέπτονταν την πατρίδα κάθε 2-5 χρόνια... Εμείς 2-3-4 φορές το χρόνο είμαστε κάτω... Δεν έχουμε αποκοπεί τόσο... Με το skype επίσης κάθε μέρα κ το τηλ... Εδώ στη Γερμανία αν δεις τους μετανάστες εκείνης της εποχής, μιλούν είτε ιδιώματα από τα χωριά τους, είτε σπαστά ελληνικά πολλοί από αυτούς... Ορισμένοι μεγαλύτεροι δεν ξέρουν να γράφουν κιόλας...

Ο χρήστης tonimer έγραψε:

Χθες πήγα στη δουλεία 6:30 το πρωί κ έφυγα στις 21:30 το βράδυ. Είχα απογευματινή εφημερία κιόλας. Ήμουν σύνολο 8-9 ώρες σε χειρουργεία... Οι επιμελητές μου ίσως κ περισσότερες. Κάναμε χειρουργείο 4:30 ώρες σπονδυλοδεσία οσφυϊκής μοίρας. Τελειώνοντας ο επιμελητής κουράστηκε κ βγάζει την ποδιά του κ λέει ένα απλό 'ράψτε το'. Εννοούσε ουλή 25-30 εκατοστά... Και φυσικά την έρραψα μετά από 4 ώρες ορθοστασίας.
Και καπάκι στις 18:00 μπήκα χειρουργείο κατάγματος αυχένα, 3:30 ώρες.

Ε αυτό Κυριάκο εγώ δεν το θεωρώ γ@μήσι, είναι αυτό που εγώ κυνηγώ κ θέλω... Άλλοι ειδικευόμενοι μου τηλεφωνούσαν χθες να πάω να κάνω τα χειρουργεία τους γιατί βαριόντουσαν κ ήθελαν να πάνε σπίτι. Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα στην εκπαίδευση κ στο κωλόχαρτο που λες.

Βρε PeterPan μου ενώ συμφωνώ με πολλά από όσα λες, αυτό που είπες, πού κολλάει;

Ένας ειδικευόμενος οποιασδήποτε χειρουργικής ειδικότητας στην Ελλάδα θα φάει χειρότερο χώσιμο σε μέρα 24ωρης εφημερίας του και την άλλη μέρα φυσικά και θα μπει στο χ/ο χωρίς ρεπό, γιατί αν δεν μπει, ο διευθυντής του θα φροντίσει ώστε οι επεμβάσεις που θα βλέπει από εδώ και πέρα να είναι στο Grey's anatomy. Δεν κρατάνε όλοι άγκιστρα, υπάρχουν και ειδικευόμενοι που ανοίγουν, κλείνουν, κάνουν και κομμάτι επέμβασης -αν όχι όλη την επέμβαση. Δε λέω ότι αυτό γίνεται πάντα αλλά δεν είναι όλοι ωσεί παρόντες στην αίθουσα.

Παιδια οι περισσοτεροι ειδικευομενοι τα εχουν παιξει ηδη. Στα μεγαλα νοσοκομεια μιλαμε για ατελειωτες ωρες δουλειας και τρελο τρεξιμο.Ειδικα σε γενικη εφημερια χανεις τη μπαλα...Και δεν μιλαω για τις χειρουργικες ειδικοτητες μονο .Οι παθολογοι να δειτε τι τραβανε.Δεν συζηταω καν για την ευθυνη.Ο μισθος εχει παει περιπου στα 900 ευρω χωρις εφημεριες...

Ο χρήστης kostis20 έγραψε:

Χθες πήγα στη δουλεία 6:30 το πρωί κ έφυγα στις 21:30 το βράδυ. Είχα απογευματινή εφημερία κιόλας. Ήμουν σύνολο 8-9 ώρες σε χειρουργεία... Οι επιμελητές μου ίσως κ περισσότερες. Κάναμε χειρουργείο 4:30 ώρες σπονδυλοδεσία οσφυϊκής μοίρας. Τελειώνοντας ο επιμελητής κουράστηκε κ βγάζει την ποδιά του κ λέει ένα απλό 'ράψτε το'. Εννοούσε ουλή 25-30 εκατοστά... Και φυσικά την έρραψα μετά από 4 ώρες ορθοστασίας.
Και καπάκι στις 18:00 μπήκα χειρουργείο κατάγματος αυχένα, 3:30 ώρες.

Ε αυτό Κυριάκο εγώ δεν το θεωρώ γ@μήσι, είναι αυτό που εγώ κυνηγώ κ θέλω... Άλλοι ειδικευόμενοι μου τηλεφωνούσαν χθες να πάω να κάνω τα χειρουργεία τους γιατί βαριόντουσαν κ ήθελαν να πάνε σπίτι. Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα στην εκπαίδευση κ στο κωλόχαρτο που λες.

Βρε PeterPan μου ενώ συμφωνώ με πολλά από όσα λες, αυτό που είπες, πού κολλάει;

Ένας ειδικευόμενος οποιασδήποτε χειρουργικής ειδικότητας στην Ελλάδα θα φάει χειρότερο χώσιμο σε μέρα 24ωρης εφημερίας του και την άλλη μέρα φυσικά και θα μπει στο χ/ο χωρίς ρεπό, γιατί αν δεν μπει, ο διευθυντής του θα φροντίσει ώστε οι επεμβάσεις που θα βλέπει από εδώ και πέρα να είναι στο Grey's anatomy. Δεν κρατάνε όλοι άγκιστρα, υπάρχουν και ειδικευόμενοι που ανοίγουν, κλείνουν, κάνουν και κομμάτι επέμβασης -αν όχι όλη την επέμβαση. Δε λέω ότι αυτό γίνεται πάντα αλλά δεν είναι όλοι ωσεί παρόντες στην αίθουσα.

Παιδια οι περισσοτεροι ειδικευομενοι τα εχουν παιξει ηδη στα μεγαλα νοσοκομεια μιλαμε για ατελειωτες ωρες δουλειας και τρελο τρεξιμο.Ειδικα σε γενικη εφημερια χανεις τη μπαλα...Και δεν μιλαω μονο για τις χειρουργικες ειδικοτητες μονο .Οι παθολογοι να δειτε τι τραβανε.Δεν συζηταω καν για την ευθυνη.Ο μισθος εχει παει περιπου στα 900 ευρω χωρις εφημεριες...

ισχύει αυτό. Γνωστή μου σε παθολογική σε μεγάλο νοσοκομείο θεσνίκης καθόταν μέχρι τις 6 το απόγευμα κ δεν πληρωνόταν ούτε τις εφημερίες. Τώρα έμεινε έγκυος κ κάπως η ίδια χαλάρωσε. Η μαλ@κί@ είναι πως θα αργίσει η πρόσληψη του επόμενου απ´ ότι φαίνεται...

Sent from space using Tapatalk

Και να προσθεσω τη διαφορα που υπαρχει στο κλιμα στο εδω νοσοκομειο με το ξενοδοχειακου επιπεδου ενος νοσοκομειου στην Γερμανια. Αντε να σαι 32 ωρες συνεχομενες στο ποδι με το ολο μπαχαλο που υπαρχει.

Ο χρήστης PeterPan έγραψε:

Ρε Κυριάκο, δεν τα φούσκωσα ούτε υπερέβαλα καθόλου για να φανώ σούπερ... Την πραγματικότητα λέω... Δεν καταλαβαίνω που πονάει... Να πω ότι έλεγα παπατζιλίκια, πάει κ έρχεται... Αλλά όταν λέω την πραγματικότητα, θεωρώ υπερβολική την αντίδρασή σου...

Την πραγματικότητα όσον αφορά το τι κάνεις εσύ... Αυτά που γράφεις για επιχειρηματίες-λαμόγια και τεμπέληδες Έλληνες δεν χαραχτηρίζουν το σύνολο των Ελλήνων, όμως.

Τέλος πάντων, ξέρουμε ότι η γυναίκα σου είναι Ελληνογερμανίδα, ότι τα πεθερικά σου ήταν κ αυτοί μετανάστες στη Γερμανία, αλλό αυτό δε μου λέει κάτι...

Τα πεθερικά μου ΔΕΝ ήταν μετανάστες ποτέ. Η πεθερά μου είναι Γερμανίδα και η εικόνα που έχω απο τους 100% γερμανούς συγγενείς μας, είναι διαφορετική από αυτήν που εσύ περιγράφεις. Όπως και η εικόνα που έχω εγώ επισκεπτόμενος ανά τακτά διαστήματα τη Γερμανία. Ζώντας σαν Γερμανός εντός γερμανικής οικογένειας, και όχι σαν τουρίστας ή οικονομικός μετανάστης ή απόγονος μεταναστών

Και για να ελαφρύνω το κλίμα, κάτι εκτός τόπικ... Ελληνική ραδιοφωνική εκπομπή χθες στο Düsseldorf με παραγωγούς Έλληνες μετανάστες 2ης γενεάς που μιλούσε για την ξενητιά κ τα βιώματα των γονέων τους έπαιζε Στέλλα Μπεζεντάκου... Να είσαι στην KÖ και να ακούς Μπεζεντάκου είναι μία αξία ανεκτίμητη κ αυτή

Οι σημερινοί νέοι που εργάζονται εξωτερικό, τουλάχιστον εγώ κ οι φίλοι μου που έχω ίδια γνώση, δεν είμαστε αποκομμένοι τόσο από την Ελλάδα όπως το 80 που επισκέπτονταν την πατρίδα κάθε 2-5 χρόνια... Εμείς 2-3-4 φορές το χρόνο είμαστε κάτω... Δεν έχουμε αποκοπεί τόσο... Με το skype επίσης κάθε μέρα κ το τηλ... Εδώ στη Γερμανία αν δεις τους μετανάστες εκείνης της εποχής, μιλούν είτε ιδιώματα από τα χωριά τους, είτε σπαστά ελληνικά πολλοί από αυτούς... Ορισμένοι μεγαλύτεροι δεν ξέρουν να γράφουν κιόλας...

Να τους δεις κάποιους από αυτούς το καλοκαίρι να πουλάνε παραμύθια, και πως προσπαθούν να τα μπαλώσουν όταν καταλαβαίνουν ότι ζούμε και εμείς εκεί ένα μέρος του χρόνου..

υ.γ. δεν έχω καμιά διάθεση να 'σου την πω' ή οτιδήποτε άλλο. Έχουμε γνωριστεί και από κοντά. Αλλά η Γερμανία ΔΕΝ είναι ο παράδεισος που παρουσιάζεις.

Ο χρήστης dog80 έγραψε:
Όταν ακόμα διαβάζω απο κάποιους την καραμέλα περι ανεύθυνων επιχειρηματιών που ξόδεψαν τα λεφτά τους για Καγιέν, μπουζούκια και σκάφη, διαπιστώνω οτι ακόμα δέν έχει γίνει κατανοητό το βάθος και η έκταση της κρίσης.

Όσοι επιχειρηματίες ξόδευαν αλόγιστα τα λεφτά τους έχουν ήδη κλείσει απο το 2008-9 όταν πρωτοξεκίνησε η κρίση. Αυτοί κλείνανε ακόμα και τα καλά χρόνια. Τώρα πλέον κλείνουν και οι 'νοικοκύρηδες', δηλαδή όσοι κρατούσαν αποθεματικά για μια δύσκολη στιγμή και γενικά δέν ανοίγονταν πολύ με δάνεια κτλ.

Πολύ απλά, όταν έχεις πτώση τζίρου 50% τα τελευταία 3-4 χρόνια με παράλληλη συμπίεση των κερδών και αύξηση της φορολογίας, κάθε προγραμματισμός πάει περίπατο. Όσο προνοητικός και να ήταν κάποιος, είναι τόσο ραγδαίες οι εξελίξεις που η προσαρμογή είναι αδύνατη.

Ο Kacey είναι αυτή τη στιγμή σε ένα αδιέξοδο που βρίσκονται οι πιό πολλοι επιχειρηματίες. Δηλαδή έχει κόψει όλα τα περιττά έξοδα αλλά παρόλα αυτά δέν βγαίνει ικανοποιητικό κέρδος (ή μπορεί να συνεχίζει να μπαίνει μέσα). Αν κόψει κι άλλα έξοδα μετά δέν θα βγαίνει η δουλειά.

Λύση όπως έχουν γίνει τα πράγματα δέν υπάρχει. Η φάση τώρα είναι όποιος αντέξει. Απλά κάποιοι θα κλείσουν οπότε οι λιγότεροι που θα μείνουν θα έχουν πιό πολύ δουλειά και θα μπορούν να επιβιώσουν.

Μα απολύτως λογικό δεν είναι να κλείσουν και οι νοικοκύρηδες?
Όταν έχει δημιουργηθεί μια νέα τάξη νεόπτωχων-απολυμένων από τους καραγκιόζηδες που το έπαιζαν επιχειρηματίες τόσα χρόνια και η αγοραστική δύναμη των Δ.Υ έχει πέσει τόσο πολύ με τις μειώσεις των μισθών ποιος θα συντηρήσει τις υγιείς επιχειρήσεις που έχουν απομείνει?

Μαζί με τα ξερά θα καούν και τα χλωρά δυστυχώς, τόσα χρόνια όμως όλοι κάναν μοκο απέναντι στους κατσιαπλιάδες επιχειρηματίες οι οποίοι εκτός από στυγνοί εκμεταλλευτές ήταν επί το πλείστον φοροφυγάδες και απατεώνες του κερατά. Η πλάκα είναι ότι με αυτές τις μεθόδους κατάφεραν να δημιουργήσουν πραγματικά μεγάλες επιχειρήσεις σε αντίθεση με τους νοικοκύρηδες από τους οποίους με τον σταυρό στο χέρι λίγοι αναπτύχθηκαν.
Τώρα κάθονται όλοι μαζί πάνω στο πυραυλάκι

Όταν αποκτήσουμε κοινωνική συνείδηση και μάθουμε ότι πρέπει να μας ενδιαφέρουν τα πάντα κι όχι μόνο ότι συμβαίνει στην αυλή μας, όπως επίσης ότι η καταγγελία ΔΕΝ είναι ρουφιανιά αλλά προσπάθεια να κάνουμε την ζωή όλων καλύτερη, ΜΠΟΡΕΙ και να γίνουμε κράτος.

Ο χρήστης mjacob έγραψε:

Η σχέση εργαζόμενου / εργοδότη είναι (κ σωστό είναι να είναι) σχέση συνεργασίας. Συνεργάτες είμαστε, δεν προσπαθεί να φάει ο ένας τον άλλο!

@@ρια.
Η σχέση είναι υπαλληλική. Καταλαβαίνεις τι σημαίνει η λέξη υπάλληλος, έτσι δεν είναι;
Συνεργάτης μπορεί να είσαι με κάποιον που μοιράζεστε τις μετοχές στην εταιρεία (όχι 1:99 ε; ), συνεργάτης μπορεί να είσαι με κάποιον που 'ανήκει' σε διαφορετικό νομικό πρόσωπο, αλλά με το μισθωτό υπάλληλό σου συνεργάτης δεν είσαι.

Τώρα φυσικά εσύ μπορείς να θέλεις να εφεύρεις οποιαδήποτε αυθαίρετη ερμηνεία στο 'συνεργασία', αλλά τι να κάνουμε

Καταλαβαίνω τι λες και ελπίζω ότι μου επιτρέπεις να διαφωνώ οριζόντια, κάθετα κ διαγώνια. Αυτή είναι η λογική που ποτέ δεν δέχτηκα κ που κατά την γνώμη μου έφερε το Ελ εκεί που είναι σήμερα.
Το 'υπάλληλος' δεν περιέχει τίποτα το δουλικό, ενώ 'συνεργάτης' δεν σημαίνει 'συνέταιρος'. Όπως 2 υπάλληλοι πρέπει να συνεργάζονται για να βγει η δουλειά, πρέπει να συνεργάζονται κ με τον προϊστάμενο. Συνεργασία, συνεργάτες, καθένας στο πόστο του κ επιχείρηση βιώσιμη. Δούλοι κ αφέντες, επιχείρηση (ιδιοκτήτες, συνέταιροι, εργαζόμενοι, ...) φούντο. Απλά πράματα...

ΥΓ. Είναι προφανές από τα γρααφόμενά σου ότι συγχέεις φυσικά κ νομικά πρόσωπα. Θα σου το ξαναπώ: ξανασκέψου το.

Αυτή η λογική δεν προήλθε τόσο από τους υπαλλήλους, όσο από τους εργοδότες/διευθυντές τους.
Ούτε είναι ορθό να είσαι συνεργάτης στο ζόρι και υπό στο κέρδος, παίρνοντας τον βασικό, άντε και κανα δυο κατοστάρια παραπάνω όταν η επιχείρηση θησαυρίζει με τη συνεισφορά σου.
Πάντως γκρίνιες από υπαλλήλους των 2-3000 ευρώ δεν άκουγα συχνά, όσα κι αν έβγαζε η επιχείρηση τις καλές εποχές.

Ο χρήστης ililias έγραψε:

Η σχέση εργαζόμενου / εργοδότη είναι (κ σωστό είναι να είναι) σχέση συνεργασίας. Συνεργάτες είμαστε, δεν προσπαθεί να φάει ο ένας τον άλλο!

@@ρια.
Η σχέση είναι υπαλληλική. Καταλαβαίνεις τι σημαίνει η λέξη υπάλληλος, έτσι δεν είναι;
Συνεργάτης μπορεί να είσαι με κάποιον που μοιράζεστε τις μετοχές στην εταιρεία (όχι 1:99 ε; ), συνεργάτης μπορεί να είσαι με κάποιον που 'ανήκει' σε διαφορετικό νομικό πρόσωπο, αλλά με το μισθωτό υπάλληλό σου συνεργάτης δεν είσαι.

Τώρα φυσικά εσύ μπορείς να θέλεις να εφεύρεις οποιαδήποτε αυθαίρετη ερμηνεία στο 'συνεργασία', αλλά τι να κάνουμε

Καταλαβαίνω τι λες και ελπίζω ότι μου επιτρέπεις να διαφωνώ οριζόντια, κάθετα κ διαγώνια. Αυτή είναι η λογική που ποτέ δεν δέχτηκα κ που κατά την γνώμη μου έφερε το Ελ εκεί που είναι σήμερα.
Το 'υπάλληλος' δεν περιέχει τίποτα το δουλικό, ενώ 'συνεργάτης' δεν σημαίνει 'συνέταιρος'. Όπως 2 υπάλληλοι πρέπει να συνεργάζονται για να βγει η δουλειά, πρέπει να συνεργάζονται κ με τον προϊστάμενο. Συνεργασία, συνεργάτες, καθένας στο πόστο του κ επιχείρηση βιώσιμη. Δούλοι κ αφέντες, επιχείρηση (ιδιοκτήτες, συνέταιροι, εργαζόμενοι, ...) φούντο. Απλά πράματα...

ΥΓ. Είναι προφανές από τα γρααφόμενά σου ότι συγχέεις φυσικά κ νομικά πρόσωπα. Θα σου το ξαναπώ: ξανασκέψου το.

Καλά, εσύ μπορείς να πιπιλάς ό,τι θέλεις. Που εντωμεταξύ τα παραδείγματα που μου έφερες (υπάλληλος με υπάλληλο, καθένας στο πόστο του κλπ) ουδεμία σχέση έχει με το υπάλληλος-ιδιοκτήτης. Δεν είσαι προϊστάμενός τους, είσαι αφεντικό τους [Ξέρεις, μοιάζει με το μοτίβο 'δεν είμαι πατέρας του, είμαι κολλητός του' 'δεν είμαι αφεντικό είμαι συνάδελφος' κ.ο.κ. Να τα προσέχεις αυτά. ]
Συν=> μαζί
Υπ => υπό

Τωρα, υπάλληλοι υπάρχουν παντού στον κόσμο. Οπουδήποτε υπάρχει μισθωτή εργασία. Δεν διαφοροποιείται πουθενά η Ελλάδα.

Το ότι υπάλληλος = δούλος, τα γράφει στ@@ του και δεν ξέρω γω τι άλλο, είναι δικές σου υποθέσεις, δικές σου εκτιμήσεις, δικές σου ερμηνείες της λέξης και ουδεμία σχέση έχουν με αυτά που έγραψα.

Τη λογική την έχεις δεχτεί από τη στιγμή που αποφάσισες να απασχολήσεις κάποιον ως μισθωτό και δεν τους έχεις όλους συνεταίρους (γιατί άραγε; είναι που δεν σου αρέσει η υπαλληλική σχέση ) Νταξ και με μπλοκάκι να ήταν, δεν άλλαζε κάτι επί της ουσίας, η εξαρτημένη εργασία είναι το θέμα. Κοίτα να δεις... εξαρτημένη. Ξέρεις, από αυτούς τους όρους που μπορεί να σημαίνουν κάτι αλλά για εσένα φυσικά είναι παπάρια γιατί εσύ είσαι ο μόνος στον κόσμο για τον οποίο δεν ισχύουν. Δεν ισχύουν θεωρητικά, γιατί πρακτικά 'ό,τι λέει ο νόμος κάνεις' κι εσύ .

Τώρα, με το τι φαμφάρα θες να ξεπεράσεις κάποια υποτιθέμενα 'μειωτικά' χαρακτηριστικά (τα οποία κανένας δεν έχει αποδώσει, έχεις μόνο στο μυαλό σου, προβάλλεις στα λεγόμενα των άλλων για να τα ξεπεράσεις υποτίθεται), είναι δικό σου πρόβλημα.

Εν ολίγοις, όχι ούτε τι του έγραψα κατάλαβες, ούτε τα φυσικά με τα νομικά πρόσωπα μπέρδεψα (αυτό πως μας προέκυψε; καμιά περίπτωση συνεργασίας μεταξύ διαφορετικών εταιρειών, λες να μπορούσε να ήταν αυτό που είχα στο μυαλό μου;)

Για ακόμα μια φορά η συζήτηση μαζί σου είναι μεταξύ εσού και του εαυτού σου, με τυχαία quotes άλλων.

Εγραψα κι εγώ μια απάντηση στον ιλιλία αλλά την έσβησα.
Οτι γράφει ο mjacob.

Ο χρήστης 224.v έγραψε:
Στο παρεακι που αλλαζει δουλεια για 100 εβρω.... ευχομαι σε καμια 20αρια χρονια να ειναι κερδισμενο.... με αυτη την επιλογη..., μεχρι τοτε ομως εγω θα κραταγα μια πισινη.... αρχιστε λοιπον τις καταγραφες των κερδων και τις ζημιες αυτης της τακτικης... και τα ξαναλεμε.... Οι χαρακτηρισμοι των αποψεων μου σαν 'μπουρδες' πρεπει να τους δικαιωσει ο χρονος... αρχιστε λοιπον το μετρημα των + και -....
υπαρχει Ιωβιος υπομονη για να δω το αποτελεσμα...

Το πως θα ζυγίσω για να δω τι με συμφέρει και τι όχι είναι δική μου δουλειά όταν παίρνω μια απόφαση, αν γουστάρω το περιβάλλον που δουλεύω να είσαι σίγουρος πως θα το εκτιμήσω ανάλογα και σύμφωνα με τα δικά μου μέτρα και σταθμά, απορώ απο τι εμπνέεσαι για να τα γράφεις αυτά, απο το να την πεις στο ..παρεάκι μάλλον ε; Ποιός σου είπε πως δεν εκτιμάς τα πάντα σε μια δουλειά; Εκτος κι αν δεν καταλαβαίνεις γρί τι ακριβώ προσπαθώ να πω στο ποστ μου. Δουλεύω για τα λεφτά, εκτιμώ οποιονδήποτε παράγοντα με θετικό η αρνητικό βαθμό, προσπαθώ να κάνω τη δουλειά μου σωστά αλλά δεν με αγγίζει η παπαρολογία περί αγάπης και πόνου για την μπίζνα του εργοδότη, ξέρω τη σχέση μου πολύ καλά και όπως είπε και ο mjacob δεν είναι σχέση συνεργασίας. Και όπως είπα κι εγώ είναι σχέση εκμεταλλευτή και εκμεταλλευόμενου.

Ο χρήστης tasosdev έγραψε:
Δουλεύω για τα λεφτά, εκτιμώ οποιονδήποτε παράγοντα με θετικό η αρνητικό βαθμό, προσπαθώ να κάνω τη δουλειά μου σωστά αλλά δεν με αγγίζει η παπαρολογία περί αγάπης και πόνου για την μπίζνα του εργοδότη, ξέρω τη σχέση μου πολύ καλά και όπως είπε και ο mjacob δεν είναι σχέση συνεργασίας. Και όπως είπα κι εγώ είναι σχέση εκμεταλλευτή και εκμεταλλευόμενου.

Σου αρέσει δεν σου αρέσει είσαι άγιος η είσαι μ@λ@κ@ς η σχέση σου με τους εργαζόμενους είναι σχέση εκμεταλλευτή και εκμεταλλευόμενου. Βγάζεις λεφτά απ τους υπαλλήλους σου και τους δίνεις λιγότερα απ ότι παράγουν γι αυτό και βγάζεις, αλλιώς δεν θα έβγαζες. Και οι εργαζόμενοι ξέρουν δεν είναι μαλάκες, ζήσε λοιπόν το μύθο πως πονάνε και αγαπάνε την μπίζνα σου και περίμενε να δεις τι θα κάνουν αν βρουν άλλη με 100 εβρώ περισσότερα.

Στη δουλειά μου, μεταξύ άλλων απασχολώ και έναν οδηγό φορτηγού για τις παραδόσεις.
Αυτός ο άνθρωπος, πώς ακριβώς παράγει τα πολλά που του κλέβω, όταν

• Του παρέχω το φορτηγό,
• Του παρέχω τα εμπορεύματα που έχω εγώ αγοράσει και πληρώσει (με εγγύηση υποθήκη την εταιρεία/σπίτι/μελλον μου),
• Του «παρέχω» τον προορισμό, τον πελάτη που εγώ βρήκα,
• Και αναλαμβάνω εγώ το ρίσκο της εξόφλησης της παραγγελίας του παραπάνω πελάτη.

Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως κλέβω τον πλούτο που παράγει ο παραπάνω υπάλληλος οδηγός, και με ποια λογική «πρέπει» και να αισθάνομαι άσχημα αν βγάλω κέρδος με το συγκεκριμένο δρομολόγιο, κέρδος που δεν θα το μοιραστώ ακαριαία με τον οδηγό που κάνει τις παραδόσεις.

Εκτός αν μαζί με τον υπάλληλο πρέπει και να ευχαριστήσω και το φορτηγό, να του πάρω κανα εξτραδάκι, να βάλω ακριβότερα λάδια κλπ

Όπως κ να έχει, αν δεν του αρέσει και βρει 100 ευρώ παραπάνω, μπορεί να φύγει, ουδείς αναντικατάστατος (και εργοδότης, και υπάλληλος).

Μακάρι να βρει και 1100 παραπάνω, να μην χαραμίζεται στη δική μου εταιρεία γιατί –καλώς ή κακώς- τόσο κοστολογώ τη δουλειά του, και τόσα είμαι διατεθειμένος να δώσω στις παρούσες συνθήκες.

Θα μπορούσα ίσως να νοιώσω –στο πολύ βάθος όμως- «εκμεταλλευτής», αν δραστηριοποιούμουν σε τελείως διαφορετικό αντικείμενο. Αν πχ είχα εταιρεία που ανέπτυσσε software, παρείχα απλά ένα κλιματιζόμενο γραφείο και 5 pc σε 5 ταλαντούχους προγραμματιστές που έδινα από 1000 ευρώ, και στο τρίμηνο πουλούσα το έργο τους εκατομμύρια ντάλαρς.

Αν πράγματι ο όποιος εργοδότης θησαυρίζει με τη συνεισφορά ενός οποιουδήποτε εργαζόμενου και δεν το αναγνωρίσει με το να τον «γλυκάνει» αντίστοιχα, θα είναι ο πρώτος που θα χάσει όταν αυτός ο εργαζόμενος φύγει τρέχοντας.

Ο κουμπάρος μου έφυγε τρέχοντας από δουλειά γιατί βαρέθηκε να γλιτώνει δεκαχίλιαρα στον εργοδότη του και να μην του έχει πεί ούτε ευχαριστώ. Έφυγε μάλιστα σε δουλειά με πολύ μικρότερες αποδοχές, για την τιμή των όπλων κ μόνο…

Αλλά μην πιστεύεις πως η γκρίνια δεν θα αργήσει να έρθει, σε οποιαδήποτε περίπτωση. Κάθε εργαζόμενος είναι ευτυχισμένος με το μισθό που παίρνει, μέχρι να ακούσει ένα καλύτερο νούμερο που παίρνει κάποιος άλλος σε αντίστοιχη θέση.
Και φυσικά, όσα κ να πάρει δεν είναι ποτέ αρκετά. Δεν μιλάμε για ρουφιανιά του ενός, είναι κάτι που υπάρχει στην ανθρώπινη φύση.

Σωστά τα παραπάνω αλλά κι οδηγός ρισκάρει τη ζωή του στο δρόμο. Ένα λάθος κι έχει τελειώσει μαζί με το φορτηγό και το εμπόρευμα .

Ο χρήστης 224.v έγραψε:
Στο παρεακι που αλλαζει δουλεια για 100 εβρω.... ευχομαι σε καμια 20αρια χρονια να ειναι κερδισμενο.... με αυτη την επιλογη..., μεχρι τοτε ομως εγω θα κραταγα μια πισινη.... αρχιστε λοιπον τις καταγραφες των κερδων και τις ζημιες αυτης της τακτικης... και τα ξαναλεμε.... Οι χαρακτηρισμοι των αποψεων μου σαν 'μπουρδες' πρεπει να τους δικαιωσει ο χρονος... αρχιστε λοιπον το μετρημα των + και -....
υπαρχει Ιωβιος υπομονη για να δω το αποτελεσμα...

Αναθεμα και καταλαβαινεις τι λεει το παρεακι, ασε που σε 20 χρονια λιγο δυσκολο να μας κανεις το λογαριασμο
Το αν θα αλλαξεις δουλεια για 100 €, θα εξαρτηθει απο πολλους παραγοντες, και αυτα τα εκατο μπορει να ειναι και + μπορει και -. Το σιγουρο ειναι παντως οτι με εργοδοτη τυπου tiger kacey, το τελευταιο που θα σκεφτεις ειναι αν θα τον ψωλιασεις η οχι.
Ο τσσος ας πουμε θα εφευγε απλα για τη ηδονη

tasosdev, ποιά είναι τα χαρακτηριστικά του κατά τη γνώμη σου αποδεκτού εργοδότη, τον οποίο θα το σκεφτείς σοβαρά να τον 'ψωλιάσεις' ?
Εχεις συναντήσει τέτοιο εργοδότη στα 28 (αν θυμάμαι καλά) χρόνια που δουλεύεις ?