-edit-

Ο χρήστης Mercyful_Fate έγραψε:

_ Το τραβηγμα της πρίζας ή το κλείσιμο του διακόπτη.
_ Κάθε τι στην Ελλάδα δίνεται σε εργολάβο.
_ Ο χώρος της Υγείας δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι είναι αγγελικά πλασμένος.
Κλπ κλπ κλπ

Ωραία, να πω λοιπόν τα εξής ολίγα.

Σε χώρες με ένα μάλλον ικανοποιητικό σύστημα υγείας και ένα κράτος που γενικά εμπνέει μια ελάχιστη εμπιστοσύνη, το 'opt-out' δεν ακούγεται άσχημο.

Στην Ελλάδα μας, όπου το αν θα μπεις στην εντατική ή θα μείνεις με αναπνευστήρα στο ράντζο, το αν θα λάβεις αίμα ή σπάνιο φάρμακο κατά προτεραιότητα, το αν θα κλείσεις ραντεβού για χειρουργείο 'αύριο' ή κάποιους μήνες μετά το θάνατό σου......εξαρτάται από γιατρουδάρες και ΔΥ της υγείας, που πρακτικά σε απειλούν με θάνατο αν δεν τα σκάσεις, το αν θα ζήσεις ή θα πεθάνεις 'εκτάκτως' εφόσον έχεις την ατυχία να είσαι συμβατός δότης προς τον Λαμπράκη, τον Χριστόδουλο, τον Μπόμπολα, τη Γιάννα, τον τάδε νονό της νύχτας κλπ, μου προκαλεί μια ελαφρά ανησυχία.

Ο χρήστης Ernani έγραψε:

Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα, ωστόσο, παρότι η δωρεά οργάνων ακούγεται αυτονόητη, η υποχρεωτική δωρεά οργάνων ίσως δεν είναι και τόσο, είναι κάπως σαν την υποχρεωτική χρήση ζώνης. Στο κάτω-κάτω δεν είναι δικαίωμα καθενός να διαθέτει το σώμα του όπως νομίζει ?

Οπότε αυτόματα θα δεχόσουν και το αντίστροφο; Δηλαδή, αν δεν θέλεις να είσαι δωρητής, τότε δεν θα έχεις και το δικαίωμα μεταμόσχευσης;

Οπως έγραψα παραπάνω, είμαι ήδη εδώ και 10 χρόνια δωρητής. Την όλη συζήτηση την έκανα σε φάση δικηγόρος του διαβόλου. Πάντως, δε νομίζω ότι ηθικώς στέκει αυτό που λες διότι δεν πρόκειται για δούναι και λαβείν αλλά για μια καθαρά ιατρική πράξη.

Προσωπικα, θα δωρισω τα οργανα μου, ειτε με νομο ειτε χωρις. Γιατι αυτο θεωρω σωστο.

Σ' αυτο που ειμαι κατα ειναι η νομοθετηση που απορρεει απο την ανυπαρξια ενημερωσης / μεριμνας για κοινωνικα θεματα, πολιτισμου. Ο κοσμος θελω να παιρνει τα ερεθισματα και να αποφασιζει για τον εαυτο του και το συνολο. Το να νομοθετειται κατι τετοιο αποτελει την 'ραβδο εκει που δεν επεσε ο λογος'. Που και παλι δεν υπηρξε τετοιος.
Γιατι δεν βαζουμε στα σχολεια θεμα ευαισθητοποιησης/ κοινωνικης παιδειας, γιατι οχι καθημερινη ενημερωση απο ΜΜΕ ; Ας ενημερωσουν ολους τους πολιτες για αυτα τα θεματα στην ... απογραφη ακομα.

Πιστευω οτι αν αυριο κανω συζητησεις για το θεμα, 9 στους 10 δεν θα εχουν αποψη για το θεμα. Δεν εννοω την 'ναι, θα συμφωνουσα'. Φυσικα και αυτο δεν επιχειρηματολογει περι του νομου. Αλλο το παω

Ελπιζω ολοι οσοι το βλεπουν θετικα, να ηθελαν και να επρατταν το ιδιο τελικως, και εχθες.

Por fin, το μετρο κατευθυνεται προς την (imo) ορθη αποφαση. Η ενσταση μου αφορα στις αλλες οπτικες που σχετιζονται μ' αυτο, τις πιο σημαντικες κατ' εμε.
Ο νομος ακυρωνει την προσπαθεια σου να σκεφτεις. Εσυ που ηδη σκεφτηκες, ξερεις τι θα κανεις

Ο χρήστης nass έγραψε:

Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα, ωστόσο, παρότι η δωρεά οργάνων ακούγεται αυτονόητη, η υποχρεωτική δωρεά οργάνων ίσως δεν είναι και τόσο, είναι κάπως σαν την υποχρεωτική χρήση ζώνης. Στο κάτω-κάτω δεν είναι δικαίωμα καθενός να διαθέτει το σώμα του όπως νομίζει ?

Οπότε αυτόματα θα δεχόσουν και το αντίστροφο; Δηλαδή, αν δεν θέλεις να είσαι δωρητής, τότε δεν θα έχεις και το δικαίωμα μεταμόσχευσης;

Οπως έγραψα παραπάνω, είμαι ήδη εδώ και 10 χρόνια δωρητής. Την όλη συζήτηση την έκανα σε φάση δικηγόρος του διαβόλου. Πάντως, δε νομίζω ότι ηθικώς στέκει αυτό που λες διότι δεν πρόκειται για δούναι και λαβείν αλλά για μια καθαρά ιατρική πράξη.

nass, συγγνώμη για την ελευθεριάζουσα γραφή (στο δεύτερο ενικό πρόσωπο), εννοείται ότι θυμόμουν τι είχες γράψει.

Συμφωνώ ότι πρόκειται για καθαρά ιατρική πράξη. Επίσης είναι σεβαστό κάποιος να αρνηθεί να είναι δωρητής. Όμως είναι σωστό από ηθικής πλευράς να έχει και το ανάλογο δικαίωμα να δεχθεί μόσχευμα, από τη στιγμή που διαφωνεί με τη συγκεκριμένη πράξη;

To σύστημα όμως δεν θυμίζει τις τράπεζες που σου έστελναν πιστωτική κάρτα και αν ήθελες έπρεπε να την ακυρώσεις?

-edit-

Είμαι δωρητής οργάνων χρόνια τώρα, αλλά φυσικά είμαι ΚΑΤΑ της ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗΣ δωρεάς.

Το θέμα άνοιξε 31/03/2011 + 1 ημέρα = 01/04/2011 (Πρωταπριλιά) => Πρόωρη;

Πέρα του γελοίου, είμαι υπέρ της δωρεάς.

Ο χρήστης manosk έγραψε:
Πριν τοποθετηθώ (αν τοποθετηθώ), μια ερώτηση: αυτή την ιδέα την έχουν εφαρμόσει στον υπόλοιπο κόσμο; Αν ναι, γνωρίζουμε πού;

Πρίν λίγες μέρες πόσταρα στο Τοις οίδεν

viewtopic.php?f=13&t=43107&start=5745#p2172669

το μόνο που με έχει κρατήσει μέχρις ώρας να μην γίνω δωρητής είανι αυτός ο φόβος της αντιμετώπισης ενός αρρώστου που είναι σε κώμα.

Υπάρουν άνθρωποι που επανέρχονται στη ζωή μετά από μήνες, αν υπάρχει η 'πίεση' του μοσχεύματος μπορεί ο γιατρός να πει πιο εύκολα αυτός είναι κλινικά νεκρός?

Η μόνη μου ένσταση

Αντί να πρέπει οι πλούσιοι να ψωνίζουν ανταλλακτικά στις πάμφτωχες χώρες θα τα έχουν δίπλα τους.
Πιο ακριβά ίσως αλλά που να βρεις μπλε μάτι στην Ινδία.

Ο χρήστης onyx ! έγραψε:
Αυτό ισχύει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες εδώ και αρκετά χρόνια. Μακάρι να μην βρει αντίσταση. Άλλωστε όποιος θέλει μπορεί να δηλώσει εναντίον. Δεν ξέρω τι θα ισχύει σχετικά με τους συγγενείς, αν δεν θέλουν κλπ αν αυτοί έχουν δικαίωμα να αρνηθούν.
Σίγουρα θα είναι μεγάλη βελτίωση για τους όσους σε ανάγκη αλλά μη νομίζετε ότι το πρόβλημα θα λυθεί. Δεν κάνουν όλοι όσοι πεθαίνουν για δωρητές. Πρακτικά μόνο όσοι είναι 'φυτά', διασωληνωμένοι στην εντατική είναι κατάλληλοι...
Το επόμενο βήμα θα είναι να φτιαχτεί και τράπεζα ιστοσυμβατότητας όλων. Έτσι θα είναι πολύ πιο εύκολο και γρήγορο να βρεθεί ο κατάλληλος λήπτης για την καλύτερη επιτυχία του μοσχεύματος.
Το τί μπάσταρδα παιδιά θα ανακαλυφθούν και πόσοι κερατάδες με τη βούλα θα κυκλοφορήσουν δε λέγεται....

Επίσης καλό είναι να διαφοροποιήσουμε τη δωρεά οργάνων από δωρεά σώματος, άλλο το ένα άλλο το άλλο. Τα όργανα που ενδιαφέρουν είναι οι κερατοειδείς των ματιών, καρδιά, πνευμόνια, συκώτι, νεφρά. Αντίθετα αν δωρήσεις σώμα επιπλέον μπορείς να δώσεις δέρμα (γίνεται βιολογικός επίδεσμος σε εγκαυματίες), σκληρά μήνιγγα εγκεφάλου (γίνεται ουροδόχος κύστη σε καρκινοπαθείς), οστά (γίνονται μόσχευμα για τραυματισμούς ή παθήσεις) και λίγα ακόμα πράματα. Επίσης το σώμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για εκπαίδευση φοιτητών ή χειρουργών.

και να βρεθει οτι το χαλασμενο συκωτι απο το ποτο του ΖΑΠΛΟΥΤΟΥ ΕΦΟΠΛΙΣΤΗ ΚΙΝΓΚΣΤΟΝΙΑΝ ταιριαζει με του φτωχου υπαλληλακου ONYX....

για ποτε θα βρεθεις θυμα τροχαιου κακομοιρη μου...

Ο χρήστης Nozomi έγραψε:
....Απορία: ένας τέτοιος τύπος δεν θα είναι διευθυντής της εκεί επιτροπής μεταμοσχεύσεων που θα αποφασίζει ποιός δότης θα δωρίσει όργανα σε ποιόν ;

Και αλλάζει αυτό την ανάγκη για δωρεά οργάνων;; Όχι. Ας μην μπλέκουμε λοιπόν το κυρίως θέμα με τα ανθρώπινα πάθη και αδυναμίες που πάντα παίζουν ρόλο, σε όλα όσα γίνονται στην κοινωνία.

Και μην νομίζεις ότι το δικό σου νεφρό κάνει σε όλους. Όσα και να δίνει ο άλλος αν δεν του κάνει το νεφρό είναι ηλίθιος να τον πάρει. Και με την μεγαλύτερη προσφορά υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να βρεθεί το πιο κατάλληλο μόσχευμα για καλύτερη επιτυχία της μεταμόσχευσης. Και η όλη διαδικασία δεν είναι τόσο απλή. Είναι πολλοί άνθρωποι σε διάφορες δουλειές σε διάφορα μέρη στην αλυσίδα μιας μεταμόσχευσης και δεν μπορείς να τους ελέγξεις όλους.
Η όλη διαδικασία δεν έχει σκοπό να σου πάρει το όργανο που δε θέλεις να δώσεις. Αν δεν θέλεις να δώσεις και το ξέρουν οι δικοί σου δεν σου τα παίρνουν. Αν όμως δεν ξέρουν τότε έτσι απαλλάσσονται από την ευθύνη της απόφασης σε μια δύσκολη στιγμή. Εκεί συνήθως πλακώνονται οι συγγενείς και χάνονται τα όργανα. Ο στόχος είναι να διευκολύνει γραφειοκρατικά και να επιταχύνει τη διαδικασία που είναι κάτι που κάνει τη διαφορά μεταξύ χρήσιμου, ζωντανού μοσχεύματος και μη μοσχεύματος....

Γενικά συμφωνώ με την ιδέα της δωρεάς οργάνων. Μία παράμετρος που δεν έχει αναφερθεί και με απασχολεί, φαντάζομαι θα υπάρχουν απαντήσεις, είναι η γνώση- δημοσίευση της ιστοσυμβατότητας. Υπάρχουν κάποια όργανα που πρέπει να μεταμοσχευτούν πολύ γρήγορα μετά τον θάνατο (άρα πρέπει να γνωρίζεται από πριν η ιστοσυμβατότητα) και κάποια που μπορούν να διατηρηθούν λίγο περισσότερο.
Εάν όλοι οι νοσηλευόμενοι θεωρούνται εν δυνάμει δωρητές, τότε φαντάζομαι ότι θα τους γίνεται εξέταση ιστοσυμβατότητας (με τι κόστος άραγε;) και να καταγράφεται αυτή σε βάσεις δεδομένων. Προσωπικά δε θα μου άρεσε να ξέρει οποιοσδήποτε στον κόσμο ότι έχω ένα όργανο (π.χ. νεφρό) που είναι συμβατό και απαραίτητο σε κάποιον άλλο, ο ποίος άλλος μπορεί να κάνει τα πάντα για να το αποκτήσει. Ίσως ακούγεται ακραίο, αλλά έχει αναφερθεί και αυτό ως γεγονός.

ανεκδοτατσι :

• Γερμανός : Εμείς στην Γερμανία είμαστε σχεδόν όλοι δωρητές σώματος. Μετά τον θάνατό μας δωρίζουμε τα όργανα του σώματός μας.
• Έλληνας : Κάτι μας είπες τώρα! Εμείς, ρε, είμαστε δωρητές οργάνων εν ζωή!
• Γερμανός : Δεν το πιστεύω, δεν είναι δυνατόν!
• Έλληνας : Θα σου το αποδείξω τώρα αμέσως. (εκείνη την στιγμή περνούσε ένας γνωστός του, ο Μήτσος, οπότε φωνάζοντας τον Μήτσο τού λέει:) Μήτσο! Δώσε μου 1000 ΕΥΡΩ, ρε!
• Μήτσος : Πάρε τα αρχ@@ μου...

Καλύτερα...

''Στην ερώτηση 'θέλετε να γίνετε δωρητής οργάνων;' η απάντηση ' πάρτε τα αρχίδια μου ', θεωρείται θετική ή αρνητική;''

Καταρχήν θεωρώ απαράδεκτη την υποχρεωτικότητα. 1) Υπάρχουν άνθρωποι που οι θρησκευτικές τους αντιλήψεις πιθανόν να μη το επιτρέπουν 2) Κανείς ειδικά στην Ελλάδα δεν εξασφαλίζει ότι δεν θαπέσει κάποιος θύμα ηθελημένης αδράνειας γιατρών είτε γιατί θεωρουν κάποιον ασθενή χαμένη υπόθεση και κρίνουν ότι πρέπει να προωθήσουν τα όργανα του σε άλλον, είτε ακόμη χειρότερα να εμπορευτούν την όλη διαδικασία. Στη χώρα μας και όχι μόνο οι επίδοξοι έμποροι ειναι παρα πολλοί εδω έχουμε φαινόμενα που ο γιατρός δε πήρε το φακελλάκι και σακάτεψε τον ασθενή,πόσο μάλλον να ξέρει ότι ο άλλος ειναι σίγουρος δότης. Θεωρώ ότι η μόνη ασφαλής διαδικασια είναι η εθελοντική δωρεά με αυστηρή προυπόθεση κανείς να μη ξέρει από τους θεράποντες ιατρούς μέχρι να καταλήξει ο δότης εαν όντως είναι δωρητής. Σε ότι αφορά το θέμα του εγκεφαλικού θανάτου υπάρχει διχογνωμία εαν αυτή αποτελεί ασφαλές κριτήριο τόσο από νομικής άποψης όσο και απο ιατρικής, συνεπώς δεν θα πάρω θέση. Το δυστήχημα στην υπόθεση δωρεάς οργάνων είναι ότι στη χώρα μας δεν υπάρχει καταρχήν ιατρικός πολιτισμός που να επιτρέπει στην όλη διαδικασία να λειτουργήσει με φερεγγυότητα, το αντίθετο μάλιστα η ιατρική ηθική ελέγχεται με ορατά αποτελέσματα και επιπτώσεις ειδικάαπό το ¨¨ φακελάκι'' μέχρι τότε θα είμαι αντίθετος στη δωρεά οργάνων αλλά λόγω διαδικασίας και όχι λόγω ουσίας ΤΟ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΖΩ.

Όποιος είναι εναντίον το ξέρει και αυτός ή οι δικοί του θα το αναφέρουν ώστε να μην γίνει αφαίρεση ιστών ή οργάνων.
Η δωρεά είναι δωρεάν, κανένας δεν πληρώνει τον δωρητή ή τον γιατρό (που δεν είναι ένας). Και ακόμα κι αν πληρώσει δεν θα κάνει διαφορά αφού δεν μπορείς να εξασφαλίσεις σε κάποιον το κατάλληλο μόσχευμα. Η όλη διαδικασία επιλογής (και αφαίρεσης και ελέγχου και μεταμόσχευσης) ξεφεύγει από τη στενή επιλογή ενός ιατρού. Χρειάζονται πολύ περισσότερα και ο γιατρός που αφαιρεί κάτι δεν ξέρει καν αν θα είναι βιώσιμο πολύ περισσότερο το που θα πάει. Οπότε δεν τίθεται τόσο θέμα ούτε φερεγγυότητας, ούτε χρηματισμού. Οι μηχανισμοί υπάρχουν ήδη και λειτουργούν καλά χωρίς να έχει ακουστεί κάτι ακόμα και την τεράστια έλλειψη. Με μεγαλύτερη προσφορά μοσχευμάτων όλα θα πάνε ακόμα καλύτερα.
Ήδη πιο πριν είπα γιατί είναι πολύ σημαντικό ο παράγοντας χρόνος στην βιωσιμότητα των μοσχευμάτων και εκεί βοηθάει πολύ η νέα ρύθμιση.
Ο εγκεφαλικός θάνατος είναι ακριβώς αυτό, θάνατος. Ας μην το μπερδεύουμε με αυτούς που είναι για χρόνια σε κώμα κι επανέρχονται. Άλλο κώμα άλλο εγκεφαλικός θάνατος. Για όσους είναι διαγνωσμένοι σωστά με εγκεφαλικό θάνατο υπάρχει μόνο ένας δρόμος. Αν δεν αστοχήσουν μερικά όργανα τότε θα είναι το τράβηγμα της μπρίζας κάποτε, είτε κατά λάθος, είτε με επιλογή των συγγενών είτε με εντολή του δικαστηρίου....

Ο χρήστης onyx ! έγραψε:
Όποιος είναι εναντίον το ξέρει και αυτός ή οι δικοί του θα το αναφέρουν ώστε να μην γίνει αφαίρεση ιστών ή οργάνων.

Εγώ άκουσα στην τβ ότι τώρα ακόμα αν ήσουν δότης, εάν οι δικοί σου έλεγαν όχι, τότε δεν προχωρούσαν. Με το νέο σύστημα δεν θα έχουν λόγο οι συγγενείς.