Οι επιφυλαξεις μου για το RX-8 είναι γνωστές σε όσους παρακολουθούν το συγκεκριμένο thread. Παρόλαυτα και επειδή τελικά πολλοί απ όσους αγαπάμε τα αυτοκίνητα αποφασίζουμε περισσότερο με την καρδιά και λιγότερο με το μυαλό μας, θα θελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες (απολύτως υποκειμενικές) εντυπώσεις μου από μια μικρή βόλτα με το RX-8.
Ξεκινώντας από μέσα … Το αυτοκίνητο αποπνέει έναν αέρα πολυτέλειας και ποιότητας που δύσκολα συναντά κανείς. Η παραμικρή λεπτομέρεια δείχνει να έχει προσεχθεί στο μέγιστο βαθμό, και το όμορφο εσωτερικό του σου μεταφέρει μια πολύ ζεστή αίσθηση hitech εργονομικής “φωλιάς”. Τριγμοί και κραδασμοί από τον κινητήρα είναι πρακτικά ανύπαρκτοι ενώ πλήρεις σχεδόν είναι και η απομόνωση από τους εξωτερικούς θορύβους. Οι χώροι επιβατών είναι αρκετοί για τέσσερα μεσαίου αναστήματος άτομα, αλλά ο χώρος αποσκευών είναι μέτριος και καθόλου πρακτικός (μικρό άνοιγμα και ψηλό κατώφλι φόρτωσης).
Η ανάρτηση του είναι απροσδόκητα άνετη, μάλλον μαλακή θα την χαρακτήριζα, και οι κλίσεις του, πολύ καλά ζυγισμένου αμαξώματος, ακόμα και με μικρές ταχύτητες είναι εμφανείς.
Το τιμόνι του δείχνει πολύ καλό και πληροφοριακό, ενώ πολύ θετικός και ακριβείς δείχνει να είναι και ο επιλογέας ταχυτήτων (σε νορμάλ χρήση όλα αυτά)
Ο κινητήρας του ξενίζει με την ομαλή και αθόρυβη λειτουργία του, την ελαστικότητα και την γραμμικότητα του, όμως η έλλειψη δύναμης χαμηλά είναι κάτι περισσότερο από εμφανείς (προφανώς δεν τον ξέσκισα, για να ξέρω τι γίνεται ψηλά).
Τα φρένα του σε κανονική χρήση μου φάνηκαν καλά αλλά όχι κάτι το ιδιαίτερο.
Το προσωρινό (εν αναμονή ενός πληρέστερου test drive) και πολύ παράξενο συμπέρασμα στο οποίο κατέληξα είναι το εξής:
Το αυτοκίνητο είναι με μια κουβέντα αξιαγάπητο. Μου έδωσε μια τόσο γλυκιά και τρυφερή αίσθηση που νομίζω ότι οδηγώντας το θα με άφηνε παγερά αδιάφορο αν το Civic Type-R μου έριχνε καρότσες στις ρεπρίζ ή αν το S2000 είναι 2 φορές πιο γρήγορο στον περιφερειακό του Σουνίου. Αν λειτουργούσα τελείως συναισθηματικά θα το είχα ήδη παραγγείλει.
Τελικά με ένα παράξενο και μαγικό τρόπο, το ίδιο το αυτοκίνητο κάνει τις ορθολογικές ενστάσεις να υποχωρούν, σε κάνει να ξεχνάς την πιθανή αναξιοπιστία και τα τερτίπια του wankel, την υψηλή κατανάλωση, και την έλλειψη τεχνογνωσίας συντήρησης του συγκεκριμένου κινητήρα στην Ελλάδα και απλά σε αναγκάζει να παραδοθείς στο μουρμουρητό του κινητήρα του και τις νωχελικές κινήσεις του αμαξώματος.
Δε μου λέτε φίλοι συνφορουμιστές, μπας και έχω αρχίσει και τα χάνω ή μήπως έχει συμβεί και σε εσάς κάτι αντίστοιχο (όχι κατ ανάγκην με το συγκεκριμένο αυτοκίνητο)?
Ευτύχης